NASA staakt binnenkort Marsmissie InSight en ontdekt recente meteorietinslag

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA verwacht de vier jaar geleden gelanceerde Marslander InSight binnen zes weken definitief af te sluiten. De lander heeft op de valreep nog geholpen met zoeken naar de bron van een beving, die afkomstig bleek van een meteorietinslag.

Wetenschappers hebben nu vastgesteld dat de beving met sterkte 4 van 24 december vorig jaar werd veroorzaakt door een meteorietinslag. Om tot die conclusie te komen, is gebruikgemaakt van de Mars Reconnaissance Orbiter, die om de planeet heen vliegt. Daarmee zijn beelden gemaakt van voor en na de gebeurtenis, waarbij een krater zichtbaar werd.

De meteoriet meet naar schatting 5 tot 12 meter. Met dat formaat was hij opgebrand in de aardse atmosfeer, maar dat geldt niet voor de dunne atmosfeer van Mars. De inslag resulteerde in een krater van 150 meter breed en 21 meter diep. Het is volgens NASA waarschijnlijk een van de grootste kraters die ooit is gevonden na het arriveren van wetenschappelijke missies. Er zijn op Mars veel grotere kraters, maar die zijn allemaal veel ouder en dateren van voor welke Mars-missie dan ook.

De missie van Marslander InSight begon in 2018. InSight is naar Mars gestuurd voor bodemonderzoek. De geplande missie werd in 2020 afgerond en verlengd tot 2022. Het was al de vraag hoelang InSight nog actief kon blijven, omdat de zonnepanelen waarmee de Marslander is uitgerust, steeds meer bedekt raken met stof. In de afgelopen maanden is de hoeveelheid elektriciteit die daarmee wordt opgewekt, aanzienlijk afgenomen en daarom verwacht NASA de missie van de lander in zes weken te beëindigen. InSight heeft in totaal 1318 Marsbevingen gedetecteerd.

Door Joris Jansen

Redacteur

28-10-2022 • 14:25

35

Submitter: John Stopman

Reacties (35)

Sorteer op:

Weergave:

Hmm, als je dat dan leest dan is leven op Mars ook niet echt een prettig vooruitzicht. Hier wordt alles in de dampkring verwoest voordat het de aarde kan bereiken, maar daar kan je dus toch zo nu en dan een steentje op je hoofd krijgen als je je zuurbetaalde plantjes aan het bewateren bent.

Denk dat ik maar op de aarde blijf voorlopig.
Terraforming, oftewel, een planeet's atmosfeer aanpassen zodat het voor mensen leefbaar wordt, is een manier om dit op te lossen. Een zekere techmiljardair heeft voor Mars bijvoorbeeld bedacht dat het laten smelten van water op het oppervlak van Mars mogelijk de atmosfeer kan helpen 'vormen' en zo uiteindelijk de bescherming kan laten bieden zoals we op aarde genieten.

Tis voor het wetenschappelijk proces interessant om de relatie tussen de komeetinslag en de krater en impact op de planeet te kunnen meten. Zelf vind ik het wel interessant om ons te realiseren dat we nog helemaal niet zo goed weten wat er door de ruimte vliegt en dus zo'n komeetinslag op de dichtsbijzijnde planeet pas merkte toen het gebeurde.

Een alternatief voor ruimte exploratie en kolonisatie wat ik persoonlijk eerder zie gebeuren is dat we onze menselijke vorm op een gegeven moment achterlaten en een levensvorm bouwen wat op een andere planet kan bestaan zonder dezelfde atmosfeer als op aarde - bijvoorbeeld door een AI aangedreven robot te sturen.
ik ben een groot liefhebber van SF maar het idee om Mars te zien als alternatief voor de aarde is bizar. Iedereen kijkt alleen maar naar techniek. Wellicht lukt het ons om een handjevol wetenschappers naar Maars te sturen maar de aarde is allang onleefbaar voordat Mars geschikt is voor bewoning. Verder nemen we onze eigen psychologie mee en dus als we met meer dan een paar honderd op Mars leven slaan we na een paar generaties elkaar de kop is. De eerste generaties zijn gemotiveerd , de paar daarna ontevreden en daarna is er heibel. Los van het feit dat we bepaald geen duurzame soort zijn. En los van het feit dat de Chinezen, de US en de russen een stuk van de taart willen. Dus nee, gaat niet lukken.
Sowieso vraag ik mij af hoe ze dat zien. Als we mars kunnen terraformen, waarom konden we dan niet onze planeet fixen? Het lijkt mij toch een stukje ingewikkelder om een planeet die niet de onze is te voorzien van een atmosfeer, dan die van ons te ontdoen van bepaalde gassen.

We hoeven er geen eens de planeet voor uit en van alles door het zonnestel te slepen.

Terraformen is leuk in sci-fi, maar er compleet onrealistisch als je bedenkt op wat voor schaal dit moet plaatsvinden. Dat is een proces van tientallen, zo niet honderden jaren. En dan is er nog de aanname dat de atmosfeer niet weg lekt op een sneller tempo.
Los van het feit dat we bepaald geen duurzame soort zijn
Dat maakt op Mars toch niet echt uit? Als we dat zouden vervuilen dan is er geen klimaat wat instort.

En kleinere groepen betekent toch niet automatisch onverdraagzaamheid? Het is juist de beperkte ruimte die mensen tegen elkaar opzet. Dus ruim opzetten die Mars basis.

En zelfs het bezoek van Russen of Chinezen is geen probleem. Dat zie je eigenlijk ook wel aan de samenwerking bij de MIR. Juist de ontkoppeling met het 'moederland' verbeterd vaak de relaties.
Een soort dat over vertegenwoordig is en ecosysteem belast wij zijn onderdeel van ecosysteem net zoals wolf en bever grote invloed hebben op regio. Zijn we plaag.
En net zo als veel vegetarisch dieren wordt er wel gemoord voor voortplanting baviaan en nijlpaard. En moord vegie chimpansee een andere groep uit. Ivm resource concurrentie. Daarom zijn veel dieren territorium gedreven.

Naast dat als wij ooit de aarde echt verkloot hebben en dat zal gebeuren we kunnen het alleen vertragen. Is kolonisatie alleen voor specifiek clubje dat in 1000 a 10100 in biosphere op andere locatie gaat overleven. En niet die 8mil wat dan 10 a 25 miljard zijn geworden. Naast dat er geen evil grootmacht beslist dat nu of nooit is om oorlog te starten om plaag te reduceren. Zijn nogal wat film over met die drijfsfeer voor de “evil” kant. Tanos en kingsman etc.

Voor elke wereld stad en grote steden zijn unieke eco systemen in 1000 tot milioenen ook unieke dieren verwoest. De afgelopen 10000 jaar waar van paar milioenen naar miljarden mensen zijn gegaan.
Voor intensieve agrarische akkerbouw wereldwijd dezelfde multi miljarden wilde dieren en diertjes en natuurlijk flora vernietigd , vegan vernietigen de wereld net zo hard als veeteelt. Industriele veeteeld is erg slecht maar ja in vs die groten maisvelden die bodem leeg trekken en chemosche troep en wat daar ooit was flora fauna is weg dood vernietigd.
De ideale form is zoals de native americans in 1700 leefden als stammen die binnen ecosysteem leefden. Maar ja dat gaat niet met miljarden waarvan ipv 1 tot paar kinderen ze dozijn nemen. In dieren rijk is heel veel ofspring dan ben je prooidier. Een volwassen dier kan dat ontstijgen zoals oliefant of die grote leer zee schildpad.
Een plaag een definitie van buitenaf. Jezelf een plaag noemen klopt nooit. Dat sprinkhanen alles kaal vreten lijkt dom maar dat is hun systeem. Het reguleert zichzelf.
Echter wij zijn in staat dus van buitenaf naar ons gedrag te kijken. Zoals elk dier dat de overhand krijgt doordat de natuurlijke vijanden weg zijn gevallen, zal dat dier dus eventueel in zichzelf keren (canibalisme of oorlog dus) of een hongerdood sterven.
Dat we te stellen dat we ons gedragen als een plaag en vervolgens te stellen je dat we dit niet zouden moeten doen dan wil je dus een oorlog beginnen om een deel uit te roeien of een deel laten sterven van de hongerdood.
Niet echt een richting waar we naar toe zouden moeten gaan denk ik.

Een diersoort heeft geen geweten dat opeens besluit dat het zielig is voor al die arme plantjes of diertjes die ze opeten of ter dood veroordelen door hun voedsel in te pikken.
We hebben als soort als geheel ook geen geweten - de reden dat we reageren op een tekort aan resources is niet omdat we zien dat andere dieren verdwijnen - dat deden ze namelijk al heel lang. In Nederland is praktisch wild levende fauna meer over (die de grootte van een schaap overstijgt). Nog wat herten en everzwijnen zeg maar en die populatie houden we ook al actief onder de duim door bejaging.

We hebben de aarde niet verkloot maar gebruikt. Net zoals we grond gebruiken om een huis op te bouwen. Alle plantjes en diertje eraf en dan gebouw erop en dan zorgen dan plantjes en diertjes dat gebouw niet zomaar binnen kunnen komen.
Op een gegeven moment beseffen we dan dat die plantjes en diertjes wel stoffen produceren die we nodig hebben (zoals bijv. zuurstof) en dan gaan we daar voorzieningen voor treffen.
Dus we gaan het niet vertragen [dat gebruik of verkloten zoals jij zegt]; we gaan het aanpassen. Alleen duurt dat heel lang omdat we met economische belangen te maken hebben.

En ik vind het persoonlijk wel jammer dat diersoorten verdwijnen hoor - maar de soort als geheel doet wat elke soort doet: overleven ten koste van de rest. Maar uiteindelijk komt er een evenwicht.
Gezien de fysieke eigenschappen van Mars is dit -zelfs als dit mogelijk is- letterlijk danaïdenwerk. Er is geen vloeibare kern die ronddraait (want al vroeg in de evolutie gestold) om een krachtig magneetveld op te wekken om de allesvernietigende zonnedeeltjes af te buigen en alles verdwijnt richting het heelal en foetsie is je atmosfeer. Overigens zal ook dit lot Terra (planeet Aarde) ten beurt vallen in de verre toekomst, maar ik vrees dat de invloed van het andropoceen de mens dit niet meer gaat meemaken.
Techmiljardair?! Ja, aan m’n kont. Die ideeën zijn al lang en breed gefilmd en weer vergeten in Hollywood. Niets origineels.
Komt deze Techmiljardair uit Zuid Afrika? Want erg origineel is persoon niet echt
Nu zal dat terra-formen, als we qua techniek ooit zover zijn, nog best pittig worden, want volgens de meeste wetenschappers is het ook de grootte van de planeet die in ieder geval deels de reden is geweest van het sneller vervagen van de atmosfeer, dus zal dat proces omkeren ook moeilijker zijn bij een planeet die maar half zo groot is als de Aarde. Maar wel interessante materie, los daarvan.
Een zekere techmiljardair heeft voor Mars bijvoorbeeld bedacht dat het laten smelten van water op het oppervlak van Mars mogelijk de atmosfeer kan helpen 'vormen' en zo uiteindelijk de bescherming kan laten bieden zoals we op aarde genieten.

Dan denk ik dat die miljardair, te vaak naar de film total recall heeft gekeken, het is echt niet zo gemakelijk als het lijkt lol
Terraforming, oftewel, een planeet's atmosfeer aanpassen zodat het voor mensen leefbaar wordt, is een manier om dit op te lossen. Een zekere techmiljardair heeft voor Mars bijvoorbeeld bedacht dat het laten smelten van water op het oppervlak van Mars mogelijk de atmosfeer kan helpen 'vormen' en zo uiteindelijk de bescherming kan laten bieden zoals we op aarde genieten.
Als ze maar geen kakkerlakken sturen...
Waar eindigt out of the box denken en begint geloof in een sprookje? Er zijn al die tientallen jaren dat er onderzoek gedaan is naar buitenaards leven of een planeet waar water is (als soort van minimale voorwaarde om op de aarde te lijken, maar dan nog steeds aan een hele hoop voorwaarden niet is voldaan), maar voor zover ik weet heeft dit nog nooit wat opgebracht. Is er geen punt, waarbij gezegd wordt: het geld kan beter/nuttiger besteed worden, dan aan iets dat een sprookje lijkt te zijn?
Hier wordt alles in de dampkring verwoest voordat het de aarde kan bereiken
Nee hoor. Ook op de aarde slaan met enige regelmaat meteorieten in. Niet alles verbrand bij entry in de dampkring. Soms komen er behoorlijk heftige inslagen voor op aarde.

Een jaar of 10 geleden nog in Rusland bijvoorbeeld: https://en.wikipedia.org/wiki/Chelyabinsk_meteor

Of het bekende Tunguska Event, ook in Rusland, in 1907, met enorme verwoesting als gevolg.

En wat dacht je van de impact van 65 miljoen jaar geleden, waardoor de dinosauriers uitstierven? Ook dat was een meteorietinslag.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 26 juli 2024 14:08]

Snap ik, maar is toch ietsiepietsie veiliger dan op Mars volgens de statistieken.
Komt nog bij dat er hier voorlopig nog een heleboel meer mensen rond lopen dan op mars. Die gasten die 'nu' naar Mars vertrekken moeten volgens mij wel heel veel (on)geluk hebben om door een vallende steen uitgeroeid te worden ipv een van de andere vele gevaren van een mars reis/bewoning.

Verder wel helemaal mee eens dat ik het voor nu nog even oversla. Het totaal pakketje risico's lijkt mij toch nog een beetje hoog. Des te meer respect voor diegene die het wel gaan doen tzt.
Dat niet alleen je lichaam zal zich aanpassen aan Mars gravitatie. Houd in verzwakken.
Niet zo extreem als met de maan. Maar toch.
Nit: er is alleen sprake re-entry wanneer je dingen eerst _uit_ de dampkring schiet, toch?
Dacht dat ook. Dit lijkt me gewoon 'entry' :)
Maar hij heeft het al aangepast, dus niet meer relevant

[Reactie gewijzigd door BackBones op 26 juli 2024 14:08]

Het heeft toch ook te maken in welke hoek en snelheid iets inslaat?
Hmm, als je dat dan leest dan is leven op Mars ook niet echt een prettig vooruitzicht. Hier wordt alles in de dampkring verwoest voordat het de aarde kan bereiken, maar daar kan je dus toch zo nu en dan een steentje op je hoofd krijgen als je je zuurbetaalde plantjes aan het bewateren bent.

Denk dat ik maar op de aarde blijf voorlopig.
Het gaat hier om een ding van 5-12 meter. Afhankelijk van het materiaal, vormingsproces en inderdaad atmosfeer blijft het ding intact of niet. Hoe dan ook, je kent vast wel de "dashcam" meteorite uit rusland, die was ook van deze ordegrootte. Al dat "ruimtepuin" valt hier net zo "graag" als op Mars. :) Alleen tegen kleintjes zijn we beter beschermd hier.

[Reactie gewijzigd door Frozen op 26 juli 2024 14:08]

Ook al zou je willen, dan duurt het toch best een tijdje hoor, voordat mensen naar Mars gaan.

En die plantjes waar je het over hebt die zullen toch echt onder een dak (en in een zuurstof tent) moeten staan vrees ik... Dus die steen die komt niet op je hoofd maar op je dak...
Je huis ziet dan uit als een militair airfield hangar bunker.
Of redelijk diep in de grond.
Niet alleen dat, jupiter is eigenlijk ook onze firewall.
Mars is op geen enkele manier een alternatief voor de aarde, het is velemalen makkelijker en goedkoper om op de zuidpool te wonen bijv.
Maar dat is dus niet off-site. :9
Ik vind het bijzondere gedetailleerde beelden van de krater en het geluid van de inslag lijkt met een beetje fantasie wel op onweer.

Ik blijf het heelal fascinerend vinden.

edit: Typo

[Reactie gewijzigd door Technomania op 26 juli 2024 14:08]

Als ze nou snel weer een Mars Rover konden sturen, of in ieder geval een sonde en deze in die krater laten landen... Dan doe je ineens bodemonderzoek op 21 meter diepte. Dat kan weer wat leuk materiaal opleveren :)
Wel een beetje vreemd dat ze geen systeem hebben gemaakt om de stofopbouw van de panelen te kunnen verwijderen, borstels of zoiets?
aangezien ze deze problemen ook bij de vorige rovers hebben gehad.
Wetenschappers hebben nu vastgesteld dat de beving met sterkte 4 van 24 december vorig jaar werd veroorzaakt door een meteorietinslag.
Sterkte 4 betekent hier dus, net als op aarde, op de schaal van Richter.
Misschien domme vraag maar als we ooit op mars zouden leven kan je dan ook zonder ruimtepak overleven? Of technisch onmogelijk?
Met de huidige atmosfeer van Mars kan dat niet, deze is super dun en bevat met name CO2 en vrijwel geen zuurstof.

Technisch is het wel mogelijk om de atmosfeer aan te passen doormiddel van "terraforming" (mooi Nederlands woord :) ). Hierbij brengen we dan chemische processen op gang om de CO2 gedeeltelijk om te zetten naar zuurstof (zoals de bomen dat bij ons doen). En er moet nog wat meer gebeuren :) Maar dat is voorlopig nog puur theoretisch en dat proces duurt waarschijnlijk eeuwen, en het zal nog wel even duren voor we er aan beginnen. Als we dat überhaupt doen gezien mogelijke ethische bezwaren etc.

Theoretisch kan het dus "ooit"!

[Reactie gewijzigd door Blaz0r op 26 juli 2024 14:08]

Ik vind het wel snel dat er gelijk een krater analyse gemaakt wordt en de boel er voorlangs vliegt. Maar opeens een krater inslag op dat niveau is wel raar en dan gelijk kunnen meten. Maar daar als pionier naar heengaan is net zoiets als Ameilia Earhart. No return>
Dan maar gewoon diep onder de grond

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.