en sinds zen is amd een serieus alternatief voor de high end x86 markt.
Dit is naar mijn idee grotendeels verantwoordelijk voor het dominante marktaandeel van Intel.
Ten tijde van de Phenom-processors (dan hebben we het over de periode rond 2008) was het in mijn beleving voor velen op papier geen logische zet om voor AMD te kiezen. Intel heeft toen met de eerste generatie i3, i5, i7 en een hele hoop marketinggeweld een productlijn gelanceerd waar AMD met de K10-architectuur niet goed tegenop kon boksen. Met name op de consumentenmarkt is AMD sinds die tijd vrijwel niet meer op grote schaal in prebuilts te vinden geweest.
In de jaren daarop heeft AMD met de Phenom II- en FX-lineups het uiterste uit hun architectuur weten te persen, maar wist alleen voor edge-cases meerwaarde te bieden. Neem bijvoorbeeld de FX-8350, destijds de populairste cpu van AMD, die heeft het moeten opnemen tegen de legendarische i7-3770K en i5-3570K. En hoewel de FX daar in benchmarks precies midden tussenin valt, presteert hij op performance per core ongeveer een kwart lager dan de i5. En laat het nou net zo zijn dat multicore workloads in die tijd nou juist niet zo gebruikelijk waren, vooral niet in games.
het grote geld wordt in de enterprise verdient en daar heeft amd dus eigenlijk pas sinds zen een serieus alternatief.
Dit is hier dan ook zeer relevant. De mensen die de keuzes maken voor de aankoop van nieuwe hardware kijken simpelweg naar de prijs/kwaliteitverhouding, maar voor veel toepassingen wordt wel ingezet op een bepaalde minimumprestatie. Daarnaast wordt er ook veel op populariteit ingezet: "Het meestverkochte model moet immers wel goed zijn", toch? Of zou het anders liggen?
Die trend heeft zich een tijd voortgezet, waarbij AMD na de FX-lineup zelfs alleen nog maar APU's is gaan maken (tussen 2013 en 2017 zijn er geen nieuwe high-end desktopreleases van AMD geweest) die vooral voor bepaalde doelgroepen interessant waren, maar niet zozeer voor de consument of de zelfbouwer, en we zien dat het marktaandeel van AMD tot en met 2016 naar een dieptepunt zakt. Jarenlang is Intel hiermee de standaard geweest.
En toen kwamen ze in 2017 uit het niets met ZEN, en hebben ze concurrentie op de CPU markt nieuw leven ingeblazen. Inmiddels heeft AMD laten zien dat ZEN (1, 2 en 3) een veilige keuze is en binnen iedere generatie CPU's zien we inmiddels dat andere processors nét een betere koop zijn voor een bepaalde prijsklasse, zowel Intel als AMD. Het voordeel hiervan is dat we nu de luxe hebben om heel kritisch naar de workload te kijken, en de chip daarop af te stemmen. Hierdoor gaan fabrikanten op hun beurt weer innoveren door te proberen verschillende markten aan te spreken met hun producten. We zien nu bijvoorbeeld dat Zen-CPU's met name heel geschikt zijn voor workloads die meerdere cores kunnen benutten, en daardoor neemt AMD momenteel de professionele eindgebruikersmarkt over van Intel.