Communicatie met eilandengroep Tonga ligt vrijwel plat door gebroken zeekabel

De zeekabel die eilandengroep Tonga met de buitenwereld verbindt, is door de onderzeese vulkaanuitbarsting van afgelopen zaterdag beschadigd geraakt. De reparatie ervan gaat vermoedelijk nog weken duren. Zowel internet als telefonie verloopt via de kabel.

Tijdens een grote onderzeese vulkaanuitbarsting in de Stille Oceaan afgelopen zaterdag is een breuk in de 827 kilometer lange zeekabel tussen Tonga en Fiji ontstaan. Die breuk zit op een afstand van 37 kilometer uit de kust van Nuku'alofa, de hoofdstad van Tonga. Tonga Cable, het bedrijf dat de kabel beheert, zegt dat onder andere tegen de Nieuw-Zeelandse nieuwssites Stuff en NZ Herald.

De glasvezelkabel verzorgt alle communicatie tussen Tonga en de rest van de wereld. Internationale telefonie en internet zijn nu enkel mogelijk via satellietverbindingen, maar momenteel wordt dat bemoeilijkt door aswolken. Digicel Pacific, de provider die het mobiele telefoonnetwerk in Tonga beheert, zegt dat de satellietverbinding alleen voor 'essentiële diensten en de overheid' beschikbaar komt.

SubCom Reliance, het schip dat de reparatie zal uitvoeren

Het repareren van de breuk kan nog weken duren. Dat duurt lang, omdat het daarvoor benodigde reparatieschip niet in de buurt is, maar ook omdat de omstandigheden onder zee onderzocht moeten worden. De breuk vond plaats vlakbij de vulkaanuitbarsting, wat de werkzaamheden kan bemoeilijken en er is nog kans op naschokken.

Begin 2019 ging de zeekabel ook al stuk. Toen werd de breuk veroorzaakt door een anker van een schip. Destijds duurde het twee weken om de kabel te repareren. De reparatie werd toen uitgevoerd door SubCom en datzelfde bedrijf zal dat nu weer doen.

Tonga is een eilandengroep in Polynesië en bestaat uit 177 eilanden, waarvan er 36 bewoond zijn. Het koninkrijk ligt op een afstand van zo'n 700km van Fiji en is ongeveer 2000km verwijderd vanaf Nieuw-Zeeland. Tonga heeft zo'n 106.000 inwoners.

Promotiefilmpje van SubCom over het repareren van zeekabels

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (147)

Pijnlijk als je gehele digitale infrastructuur afhankelijk is van slechts één kabel.
Is dit voor landen op het vaste land van Europa ook het geval?

Nee, zie hier deze map: https://www.submarinecablemap.com

Potverdikke, wat een hoop kabels. Super interessant om te zien. Bedankt voor deze post!

Toch zie ik meteen een knelpunt.
Er gaan van NL 2 kabels naar Denemarken. De rest naar de UK.

Afhankelijk van twee landen dus. Niet bepaald strategisch sterk in tijden van conflicten.

[Reactie gewijzigd door Mushroomician op 17 januari 2022 14:43]

Beter naar de kaart kijken:
AC-1 is een ring: VS-Engeland-Nederland-Duitsland.
Cobra naar Denemarken.
En een berg naar de UK.

En dit zin alleen de zee kabels, en vertrekt over land genoeg naar de rest van Europa.
AMS-IX is niet voor niets de op één na grootste exchange ter wereld.

Maar zelfs als je alleen naar de zee kabels kijkt: Als één van de vier landen met AC-1 gaat lopen klooien, dan zijn er 3 landen die pissig worden, niet één. En daarnaast sowieso, als je een land internet toegang gaat ontzeggen in een handelsoorlog of wat dan ook, dan gaat de VN en vele andere partijen zich ermee bemoeien en heb je uiteindelijk een veel groter probleem.

[Reactie gewijzigd door knirfie244 op 17 januari 2022 16:19]

Dat zijn alleen de kabels die onder water gaan. Er lopen er natuurlijk ook nog genoeg over/onder het land door.

Oef dat zal een dure zijn, speciaal een kabel naar een enkele eilandengroepje. Daarvoor zou iets als Starlink wel een goedkopere oplossing kunnen zijn denk ik.

Ware dat dat ook niet goed zal werken door de hoeveelheid as in de lucht ten tijde van de uitbarsting. Geen idee of dat nu nog steeds zo is.

Ja, maar dat waait letterlijk wel weer over toch? Ben je sneller weer online dan als er een nieuwe kabel gelegd moet worden omdat de oude verdwenen is onder een berg lava.

In IJsland was er in 2010 de beruchte vulkaanuitbarsting die een paar dagen lang het vliegverkeer in Europa verstoorde. Wij hadden daar een paar dagen last, de aswolk was echter meer dan een maand lokaal actief. Een vulkaanuitbarsting is niet een eenmalig iets, er zijn vaak kleine na-uitbarstingen en dus ook een aswolk.

Eigenlijk ook wel interessant om te weten hoe de Tonga Domestic Cable Extension (TDCE) er aan toe is. Als ik het zo op de kaart bekijk dan loopt die aardig langs de locatie van de vulkaan.

natuurlijk niet, en los daarvan is het natuurlijk ook een ander probleem, Tonga is van de rest van de wereld afgesloten omdat 1 kabel breekt. Zelfs als alle zeekabels in de Atlantische oceaan tegelijk breken is Europa onderling nog verbonden en staan veel servers die we nodig hebben in Europa, ook van Amerikaanse bedrijven.
Wel interessant eigenlijk, als je vanuit NL een server in China bezoekt, loopt het verkeer dan door de zee of over land?

Dat hangt er heel erg vanaf, wat voor data het betreft. Er zijn een aantal routes via Rusland. De Trans Europe Asia verbindingen van Rostelecom bijvoorbeeld. https://www.submarinenetworks.com/en/eurasia-terrestrial

Er zijn ook een fiks aantal kabels via Egypte. https://www.submarinenetworks.com/en/asia-europe-africa

Je kunt ook via de VS, maar dat is meestal niet een gebruikelijk route.

Verder zijn er twee plannen voor kabels via de NoordOost Passage en de NoordWest Passage. Dus boven Rusland en boven Canada langs. Voor Rusland zie https://www.submarinenetw...le-along-arctic-coastline
en Finland Canada
https://www.cinia.fi/en/n...or-pan-arctic-fiber-cable

Even een tracer opzetten naar een site in China en je weet het.
In mijn geval vanuit Duitsland naar http://news.shm.com.cn/
-> Dusseldorf ->onbekend -> China backbone. (AS4837)
Zal waarschijnlijk over de zeebodem gaan. Tenzij er een glaskabel zonder routers van andere er tussen over land gaat. Maar dat lijk me onwaarschijnlijk.

Edit.
http://china.qianlong.com gaat via de UK (AS3356) met een lange ping naar China.
Duidelijk door het water en niet over land.

[Reactie gewijzigd door Z80 op 17 januari 2022 12:47]

Dat kun je zelf wel bedenken... Neen dus.
Nederland heeft een leiding(en) richting Belgie en richting Duitsland.
Daarmee dat 'peering' zo belangrijk is.

Als je je afvraagt welke 'internetkabels' er zijn in Europa kun je hier eens naar kijken:
https://www.kijkmagazine....ebodem-in-kaart-gebracht/

Hier kun je alle internet kabels zien die er lopen over de zeeboden:
https://www.submarinecablemap.com/

[Reactie gewijzigd door Icekiller2k6 op 17 januari 2022 10:50]

Ziet er naar uit dat een kabel van Tonga naar Niue twee doodlopende einden met elkaar kan verbinden zodat er altijd een backup is

Een kabeltje over de zeebodem leggen van ongeveer 700KM hemelsbreed is een dure grap.
En als dat alleen een backupkabel gaat zijn voor dun bevolkte gebieden dan zal dat niet heel snel gaan gebeuren.
Het is in het geval van een breuk goedkoper en makkelijker om een sateliet verbinding op te zetten.
Het is dat ze nu pech hebben met de puinwolk. Maar onder normale omstandigheden voldoet dit soort verbindingen.

Een goede Starlink hub zou inderdaad ook voldoende zijn.

Satelleiet telefoon kan al voldoende zijn.
Daarnaast wat dacht je van kortegolf radio...
Zie ook: https://dares.nl/

Je kan het ook zien als een ring leggen, maar volgens mij hebben ze dat juist niet gedaan omdat daar ergens nogal wat activiteit is.

Die zouden ze ook wel hebben

Je plaatje is al bijna 10 jaar oud; hier wat meer modernere informatie: reviews: Nederlandse zeekabels verouderen - Digitale sleutelpositie in gevaar

En verder hebben we niet 1 'leiding' naar belgie en duitsland, dat zijn er eerder honderden, zo niet duizenden verschillende kabels via verschillende routes en van verschillende bedrijven. Op het land is het vrij goedkoop om je kabels aan te leggen (vergeleken met een zeekabel).

Hier is een wat meer up to date plaatje @Icekiller2k6

https://www.stratix.nl/mi...rapporten-over-zeekabels/

Nou nou, dat mag wel wat vriendelijker voor een maandag ochtend..

is vriendelijk bedoelt geef toch uitleg waarom of hoe

Nee, over het algemeen zijn de vaste landen met elkaar verbonden via meerdere routes.

Vraag je nu oprecht af of de digitale infrastructuur van een groepje eilanden met 100.000 inwoners hetzelfde is als die van een contintent met rond de 450.000.000 inwoners? Ik neem aan dat even 2 seconden nadenken wel een antwoord op die vraag geeft (en anders zijn er de kaarten )

Pijnlijk als je gehele digitale infrastructuur afhankelijk is van slechts één kabel.

Blijkbaar heb je het artikel niet volledig geleden:

Het koninkrijk ligt op een afstand van zo'n 700km van Fuji en is ongeveer 2000km verwijderd vanaf Nieuw-Zeeland. Tonga heeft zo'n 106.000 inwoners.

Nou zouden ze even een kabeltje kunnen uitrollen naar Brisbane, maar dat gaat niet vanzelf en iemand gaat er ook een rekening voor sturen. En dat zul je dus met die 106.000 inwoners moeten ophoesten.

Is dit voor landen op het vaste land van Europa ook het geval?

Wat denk je zelf? Hoeveel zou het kosten om een greppeltje te graven van Maastricht naar Aken? En die kosten dan verdelen over de inwoners van NL en DE? Enkele tientallen miljoenen inwoners.

En dan ook maar direct een lijntje trekken naar Liege, als je toch al bezig bent...

[Reactie gewijzigd door cariolive23 op 17 januari 2022 10:53]

Op het vasteland van Europa lijkt het me just goedkoper om extra kabels te trekken, mits je meerdere landen erbij weet te betrekken. Hoe meer, hoe goedkoper per meter, en enige aan de inwoners doorberekende kosten zijn dan ook lager, of worden in ieder geval over meer inwoners van alle landen verdeeld.

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 17 januari 2022 14:44]

Vaste land of niet, Tonga heeft maar een 100.000 inwoners. De UK heeft een 67 miljoen inwoners, wanneer die een extra kabeltje willen, worden die kosten opgehoest door 67 miljoen mensen. Op Tonga houdt het op met 100.000 inwoners. Dat maakt dit soort projecten per inwoner een factor 670 duurder.

En ik verwacht ook dat een kabel op het land goedkoper is dan een zeekabel.

@TheVivaldi

Kabeltje naar Engeland <-> Vaste wal is pak weg 50 - 200 KM
Kabeltje Tonga Fuji = 700 Km, (*3.5 - *14)
Of 2000 Km (*10 tot *40)

Dus aanleg komt op in het best geval 670*3.5= 2000 - keer zo duur of worst case 670*40 = 27000 keer zo duur per inwoner.

In dit geval kan je je ook afvragen of een dubbele of drievoudige verbinding wel in tact was gebleven.

Je legt ze bij voorkeur dan in 3 verschillende richtingen..
Als ze voor grote delen parallel lopen hebben ze hetzelfde risico op breuk bij een verschuiving van een aardschol.

Nee Europa (zie bijv. https://www.computable.nl/img/57/69/org_org/5769680.jpg) is anders dan 36 bewoonde eilandjes (waar ik tot op heden nog nooit van had gehoord). Is nogal een dure oplossing om een 2e kabel over ruim 800km te leggen. Dat zou dan een nog langere kabel worden want het volgende dichtstbijzijnde (ei)land is nog verder.

Wellicht heb je al gebruik gemaakt van hun TLD op het internet. Ze hebben namelijk het populaire ".to" achtervoegsel.

Nope, dat is Tokelau

Nope, die hebben .tk als achtervoegsel.

Godverdomme, get gelijk makker!

Kijk de opening van de Olympische zomerspelen eens voor de gein. Bij de presentatie van alle deelnemende landen valt de vlaggendrager van Tonga op

https://www.youtube.com/w...uuzG4r0&ab_channel=Access

Dit zijn niet echt rijke landen, geen keuze dus.

Inderdaad, je moet altijd zorgen dat elk eiland minstens 2 kabels heeft. Dus bijv. ze hadden tonga moeten koppelen aan amerikaans samoa. Dan moeten er al 2 kabels breken om alle communicatie kwijt te geraken.

Waddeneilanden

Tja, vergelijk het met buitengebieden hier, waar ook vaak maar 1 kabel loopt en als die beschadigd is hele gehuchten ook zonder internet zitten.

voor maar 106.000 inwoners dubbel uitvoeren? lijkt me van niet

Afgezien van de kabel, bestaat de infrastructuur op land nog?
Is er stroomvoorziening..

Uit nieuwschierigheid: Hoe wordt zo'n reparatie uitgevoerd? Kan men er gewoon een nieuw "stukje" glasvezelkabel tussen zetten? Normaliter mag er AFAAIK geen stof in komen, en ik kan me voorstellen dat zout zeewater niet bevorderlijk is. Ik vraag me af of ze dat er uit moeten (kunnen?) pompen voor zo'n lange kabel en zorgen dat de rest van de kabel ook weer bruikbaar is.

Er zit een filmpje in het artikel waarin de procedure goed uitgelegd wordt, maar dat is een wat vereenvoudigde voorstelling van zaken.
Bij het ophalen en weer laten zakken heb je te maken met behoorlijk wat onzekerheden over de exacte ligging van de kabel, en natuurlijk met (stevige) beweging van het schip.

De kabel zelf is voorzien van allelei stalen wapening en zo, dus daar is wat grof geweld en een slijptol nodig.
De kabel is inderdaad bij de breuk kapot, je zal een behoorlijk stuk van de kabel moeten afslijpen, totdat je weer 'goede' kabel hebt.

Vervolgens moet je behoorlijk voorzichtig een stuk wapening weghalen om de glasvezels bloot te leggen.
De glasvezelkabeltjes zijn natuurlijk super-fragriel, er zijn wel cable-splice-setjes, maar op een bewegend schip is dat best wel een uitdaging.

Het zijn dus voornamelijk de omstandigheden die het werk lasting maken, alles is groot, zwaar, vies en beweegt.

[Reactie gewijzigd door EmbeddedPower op 17 januari 2022 10:43]

Als zo'n kabel genoeg speling heeft om het van de bodem helemaal omhoog te kunnen halen, heeft die zeker genoeg speling om met het schip mee te kunnen bewegen, als dat al een issues zou zijn.

Maar het bewegen van het schip is volgens mij sowieso geen punt, het is ontworpen op dit soort werkzaamheden dus alle bekende stabiliserende technieken zullen hierin toegepast zijn.

@tweaknico

Hierbij vergeten jullie even dat de vezels ook opnieuw gelast moeten worden in een schone en niet bewegende omgeving om een mooie nette las te krijgen.
Om dit soort vezels met de dikte van een haar van iemands hoofd zo perfect mogelijk aan elkaar te lassen kun je geen beweging hebben.
Hier zal vermoedelijk wel wat op gevonden zijn met een soort tafel of plateau die de deining ed. neutraliseert voor het lassen van de vezels.
Hoe beter de vezels opgelijnt kunnen worden en dan gelast kunnen worden, hoe lager de demping die de las geeft.

Op de kabel zit enkel tonnen trekkracht... alleen door het eigen gewicht.
Om er veilig mee te kunnen werken worden die kabels in een dekhuis (droge, schone omgeving) in klemmen vast gezet. Gereedschap staat ook vast op werktafels die aan het schip gelast zitten...
Dat beweeegt onderling echt niet meer.

Dus mensen werken "relatief" in een stabiele omgeving, dat die hele omgeving beweegt zou evt zee ziekte bij de personen kunnen veroorzaken.

Als een schip zo geweldig zou bewegen (denk aan zeegang van een meter of 3 - 6 meter op en neer) dan wordt de kabel niet aan boord getrokken, veel te groot gevaar voor schip & bemanning of beschadiging van de kabel op de zeebodem.

Je maakt het verschil tussen de kabel en de vezels in de kabel.
Je kan de kabel wel vast zetten, maar de kabel wordt toch om weer aan elkaar gelast te kunnen worden een stuk afgepeld, het stuk kabel afgepeld of niet vanaf de klem die de kabel vasthoud nog wel kunnen bewegen op de beweging van het schip, al zal de beweging zeker minder zijn.
Voor het lassen van de vezels moeten de vezels precies goed liggen in het las apparaat, elke beweging die de vezels van de kabel laat bewegen tijdens het lassen introduceerd extra demping die je niet wilt.
Daarom moeten ook de vezels van de kabel apart van de kabel ook zo behandeld worden dat ze niet ongewenst kunnen bewegen.

Die kabel zal niet vrij kunnen bewegen tussen de klemmen.
En denk niet aan 2 klemmen... dan zou de kabel nl afbreken op de klem...
Denk aan 10 a 15 meter lange "rem-schoenen" die de krachten geleidelijk opnemen, waarbij de kabel nergens vrij in de ruimte hangt maar over de gehele lengte ondersteund wordt, zelfs al in het water om te zorgen voor een goede geleidelijk kromming. Je wil geen knikken in zo'n kabel. Dat is geen rocket science kabels worden al >100 jaar gelegd.

Ik denk dat je teveel in actie filmbeelden denkt, met domme "heroische" acties met een Jean-Claude van Damme type die in de vrije ruimte acrobatische toeren staat uit te halen om een paar haarvezels aan elkaar te lassen, op een schip in een storm van 10Bft...
Bij dergelijke wind zoeken schepen of een haven op of varen met een boog om de storm heen.
(Er liggen er voldoende op de bodem om duidelijk te maken dat het domme moves zijn om door orkanen te willen varen).

Als gereedschap X nodig is voor taak Y dan is dat er op het schip.... of wordt het ter plaatse gemaakt door het personeel.

Na het lassen van de vezels moet de kabel met al z'n afscherming ook weer opgebouwd worden.. want er zitten niet alleen glasvezels in maar ook spanning voerende draden en om de x KM een versterker.
Ook de buitenmantel moet weer op volle sterkte aan elkaar gemaakt worden.
En dat moet waterdicht zijn tot 4/5 KM water diepte.

Zie dit artikel:
https://en.wikipedia.org/wiki/Submarine_communications_cable

De problemen zijn vooral de kabel op te pakken op zo'n 1-4 Km diepte (oceaan bodem),
een maal een uiteinde aan boord moet die alleen maar goed vast geklemd worden.
En er moet een andere kabel op gesplitst worden.

Als beide uiteinden in een klem zitten kan het schip wel bewegen maar het gereedschap en de kabels zitten gewoon vast op een werkplek hiervoor.

De risico's bij zeegang zijn eerder dat de kabel over de grod gesleept wordt en meer schade op andere plaatsen oploopt.

Dit soort dingen komt wel vaker voor en is business as usual, ook voor het maken van aftakkingen etc.

Kaartje van de omgeving:
http://map.openseamap.org...rs=BFTFFFFFFTF0FFFFFFFFFT

Ik weet zo snel niet of de diepte in meters is of in vadem (in het laatste geval is het zo'n 1.82 maal zo diep).
Aanvulling:
Op minder diepe stukken zee (tot 200 meter) wordt de kabel sowieso een paar meter onder de zeebodem gelegd door een ploeg of trekker.

Meer info: https://en.wikipedia.org/wiki/Submarine_communications_cable

[Reactie gewijzigd door tweaknico op 17 januari 2022 19:57]

ik weet wel hoe ze een nieuwe kabel leggen.
deze wordt gemaakt op het schip en meteen het water in gelegd. zo heb je geen koppelingen onder water.
desnoods worden grondstoffen toegevoegd op het schip.

wat ik me af vraag is, zullen ze er meteen 2 trekken om een SPOF in de toekomst te voorkomen?

De kabel wordt helemaal niet gemaakt op het schip, die zit gewoon op grote rollen opgeslagen in het ruim. In de afbeelding bij het artikel kan je dat heel mooi zien, en ja, die rollen zijn echt zo groot. Wel heeft men de nodige apparatuur aan boord om die kabels aan elkaar te koppelen. Vergeet ook niet dat er op regelmatige afstand repeaters moeten tussengeplaatst worden omdat het signaal uit zichzelf geen duizenden kilometers kan afleggen.

En nee, 2 kabels vlak naast elkaar trekken heeft geen zin, dat blijft een spof. Net zoals meerdere rijstroken op een snelweg geen garantie zijn dat bij een ongeval de snelweg niet geblokkeerd geraakt.

Hoe snel is het internet eigenlijk met al die repeaters? Want voor thuisgebruik worden repeaters altijd afgeraden door tweakers omdat je internet dan trager zou worden. Is dat in dit geval met die kabel van/naar Tonga ook zo of werken die repeaters anders?

Hele andere tak van sport. Thuis is een repeater een stukje netwerkhardware die 1 binnenkomend signaal naar alle andere poorten stuurt. Dat maakt het traag, omdat je overbodige data naar niet ter zake doende eindpunten stuurt. Vandaar dat je liever een switch gebruikt. Wifi repeaters moeten inkomend en uitgaan signaal combineren, waardoor ze effectief maar halve snelheid kunnen doen.

De repeaters die in zeekabels worden verwerkt zijn meer signalboosters. Glasvezel in, boosten, glasvezel uit. En dat apart voor elke losse vezel. Puur en alleen het signaal op peil houden, niet meer of minder.

[Reactie gewijzigd door thunder8 op 17 januari 2022 15:27]

Dit zijn ander type repeaters, dit zijn geen hubs of wifi repeaters

Dit soort repeaters boosten het licht signaal om op die manier grotere afstanden te kunnen overbruggen.
Deze repeaters halen meestal een 80-120km, en worden dan ook elke 40-60km geplaatst zodat 1 kapotte repeater niet direct voor een onderbreking zorgt in het signaal, elke repeater is ook een pass true apparaat, dus als een repreater uit staat, dan gaat het signaal er gewoon doorheen.
Repeaters worden mee beschermd in de kabel en maken door hun constructie in de kabel en hun aantal per totale afstand een substantieel deel uit van de kosten van de kabel.

Repeaters zijn dus ook actieve apparaten en hebben dus ook spanning en stroom nodig, ze worden gevoed door een plus en min draad in de kabel, en krijgen hun spanning vanwege het spannings verschil effect tussen de plus en min draad.
Aan kant A wordt een spanning op de plus draad gezet, en hetzelfde aan kant B, daar word de spanning op de min draad gezet, op die manier heb je altijd een spannings verschil tussen de 2 draden waar je een spanning vanaf kan halen voor het voeden van de repeaters.

Hier is meer over zeekabels: https://en.wikipedia.org/wiki/Submarine_communications_cable
inclusief een beschrijving van een repeater.
(meer signaal booster).

Mijn eerste gedachte was ook, waarom je niet twee kabels aanlegt, die (ver) uit elkaar liggen, zodat het onwaarschijnlijk is dat beiden geraakt worden. Daar heb je nu niets aan. Ik ben alleen bang dat de kosten van deze redundantie niet opwegen tegen de baten.

Het zal niet helpen dat het knetterduur is om zo'n kabel te leggen....

Vaak liggen er ook twee kabels of zelfs meerdere, zoek maar eens op internet zeekabels krijg je een beetje overzicht, er varen een aantal van die reparatie schepen rond die continue kabels opvissen en repareren, in dit geval zal er wel gekozen zijn voor één kabel destijds gezien de kosten oid., zelf heb ik ook wel een geholpen met zo’n reparatie aan de kabel tussen UK en NL (Ijmuiden), beiden kanten moeten aan wal los gekoppeld worden en geaard worden gezien de hoge spanning die erop staat voordat de kabel kan worden opgevist, er is dan ook contact tussen wal en het schip..

Een nieuwe kabel leggen gaat te lang duren in dit geval. Ze zullen eerst de kabel moeten repareren en dan eventueel verder kunnen denken. De Southern Cross Cable Network lijkt me dan het meest geschikt om bij aan te haken i.p.v. een hele nieuwe kabel te leggen.

Waarschijnlijk hangen ze daar al aan via de link naar Fiji van 800km. Daarna komt Nieuw Zeeland het dichst in de buurt, dat is enkele duizenden kilometers als ik mij niet vergis. Een kabel van Neiafu (in het Noorden van Tonga, het eindstation van de verbinding met Fiji die langs meerdere eilanden van Tonga loopt) naar de eilandstaat Niue zou wel te doen moeten zijn. De afstand is 'kort' (460km) en Niue is verbonden met zowel (US) Samao als Frans Polynesië via aparte kabels, de kabel zal wel flink dieper dan die naar Fiji moeten lopen.

wat ik me af vraag is, zullen ze er meteen 2 trekken om een SPOF in de toekomst te voorkomen

Dan moet je die 2e kabel wel ergens anders leggen, anders heb je 2 kabels op dezelfde SPOF liggen.

Al heb ik wel eens een graafmachine gezien die ook wat dubbele internetaansluiting er uit trok, omdat daar de diverse aansluiten ook allemaal op dezelfde plek lagen...

Volgens mij zijn er koppelstuken en word het beschadigde stuk tussen twee koppelstukken vervangen.

Niet echt een koppelstuk, even simpel voorgesteld als die kabel breekt kunnen de uiteinden km’s uit elkaar liggen, er word een nieuw stuk kabel tussen gelast en weer afgezonken.

Dan raad ik je aan om het filmpje in het bericht even te bekijken, dat laat precies zien hoe ze dat doen :-)

Hoe wordt zo'n reparatie uitgevoerd?

Knippen met een betonschaar, even aan elkaar solderen, krimpkousje, beetje WD40 en klaar is kees!

Hopelijk is het geen glasvezel, dat soldeert zo slecht

Dat soort details lossen we tijdens de implementatie wel op.

Vergeet de ductape niet.

Duct tape en kabelbinders.

Meer heb je niet nodig! Behalve WD40 dan heh?

Flextape natuurlijk! Dat plakt ook onder water!

Ligt het internet van dit soort eilanden/eiland groep er dan ook gelijk helemaal uit als een onderzee kabel breekt? Of zijn er nog steeds lokale servers in een data center te bereiken? Stel dat bijvoorbeeld Nederland afgesloten zou zijn van de buitenwereld, zouden we dan nog steeds gebruik kunnen maken van Google diensten die ook servers in NL heeft staan? Alleen dat het dan niet meer in sync is met de rest van de wereld maar mailtjes komen mogelijk nog wel aan die verzonden/ontvangen worden via dezelfde NL server.

Ik denk dat er op Tonga niet heel erg veel DCs staan van tech-reuzen staan. Sommige van de eilanden zouden volledige worden ingenomen door zo'n DC.

Maar zonder gekheid, ik ga er vanuit dat ze lokaal wel iets hebben staan voor de overheid, maar voor het grootste deel zullen ze wel "in the dark" zitten.

Met 100.000 inwoners zijn een paar PC's en wat nerds voldoende om een intranet op te zetten zou ik zo denken? Al zullen de Tonganen op het moment wel andere zorgen hebben.

In dit artikel gaat het over de communicatie tussen Tonga en ‘de rest van de wereld’.
Afhankelijk van het geval dat de stroomvoorziening nog goed werkt zou lokale communicatie op zo’n eiland nog wel kunnen werken. Skypen of appen met een land buiten Tonga is dus zo goed als onmogelijk. En aangezien de ‘satelliet’ communicatie momenteel slechts wordt toegestaan door overheidsdiensten en dergelijke licht er best veel plat. Denk dat zelfs starlink wel wat zend en ontvangst probleempjes zal hebben als de satellietjes over komen vanwege de aswolk.

Waar is Elon Musk in dit verhaal. Hij kan nu goede sier maken met zijn sat internet dienst starlink.
Zet er een boel neer en je hebt in ieder geval basis internet en zeker mobiel voip verkeer.

In het artikel is te zien dat dit niet zomaar kan vanwege de as in de lucht.

Wat ik mij afvraag: wie betaalt de reparatie van de kabel? Ik vermoed dat kabels door bepaalde bedrijven / consortia worden uitgebaat en dat ISP's horen te betalen voor het gebruik van de kabel? Zijn er dan ook bepaalde SLA's afgesproken?

Meestal is er een operator of een consortium verantwoordelijk. Zij verhuren de kabel dan aan de gebruikers (andere operatoren).

Ik neem aan dat men ook verzekerd is tegen accidentele en natuurschade.

Ik gok erop dat ze niet verzekerd zijn tegen natuurschade in de vorm van een vulkaanuitbarsting. Denk niet dat er een verzekeringsmaatschappij is die dat gaat verzekeren en als ze het al doen dat het zo onverdelig is met de kans dat het gebeurd (hoe vaak komt er nou zo'n vulkaanuitbarsting voor), dat je daar als bedrijf niet voor gaat betalen.

De ISP's en anderen die gebruik maken van de kabel zullen in de SLA wel hebben staan dat dit soort gevallen buiten alle afspraken vallen en er geen geld terug kan worden gevraagd of reparatietijd verzekerd kan worden.

Hier zou ik wel benieuwd naar zijn. Dit bericht uit Nieuw-Zeeland (https://www.rnz.co.nz/int...almost-failproof-senituli) suggereert dat er een harde SLA ligt:

"When we hooked up to this optic fibre cable we were given the guarantee that the chances of a disconnection, or an accidental disconnection, was 00.0011, so it was virtually non-existent," Lopeti Senituli said.

Het is normaal heel logisch dat je overmacht (force majeure) uitsluit in je SLA percentage, maar juist omdat het hier gaat om een onderzeekabel zijn dingen als kabelbreuk en vulkaanerupties reële risico's en dan is het raar om dat uit te sluiten.

Op https://www.offshorewind....ore-wind-gcube-insurance/ lees ik dat breuken in onderzeekabels 50% van de verzekeringsclaims zijn in het gebied van de offshore verzekeringen (nog nooit van gehoord):

Subsea cables, including both inter-array and export cables, have been particularly affected, with 44 per cent of all cable claims spend attributed to contractor error in transit and cable laying. This has contributed to subsea cables being responsible for the most frequent and expensive losses between 2010-2020, totalling 30 per cent of claims incurred and over 50 per cent of total claims spend.

Volgens mij betreft die >50% van de verzekeringsclaims alleen (elektriciteits)kabels voor offshore-windparken.

Uit het artikel dat je gelinkt hebt:

(...) Over 50 Pct of Total Claims Spend in Offshore Wind (...)

inter-array and export cables

inter-array = tussen de windmolens in, export cables = kabel(s) van het windpark naar een hoogspanningsstation op land

guarantee that the chances of a disconnection, or an accidental disconnection, was 00.0011

Hangt er nogal vanaf over hoe lange periode dat is; over de totale levensduur, per jaar of wat? Uiteindelijk is beschadiging ook niet een kwestie willekeurige kans, maar een kwestie van (lastig te voorspellen) omstandigheden.

Het getal 0.0011 is hier inderdaad letterlijk nietszeggend. Je moet inderdaad weten: per dag? Per jaar? Per contractduur?

Maakt dat echt uit? Hoe klein het percentage ook is - het kan NU gebeuren.

Maakt dat echt uit? Hoe klein het percentage ook is - het kan NU gebeuren.

Ja, dat maakt echt uit .
Er kan ook een meteoriet op je hoofd vallen.
De kans dat dat 0.0011 per dag is of 0.0011 per 100 miljoen jaar, maakt ook veel uit...
Maar ik neem aan dat ze per jaar bedoelden. Of misschien bedoelden ze wel een gemiddelde downtime van 0.0011 per jaar. Downtime wordt nl. vaker in een percentage per jaar uitgedrukt, dan in 'kans per jaar'.

Je kunt op papier zoveel afspreken maar als de kabel doormidden gaat, dan gaat dat niet helpen. Dat is ook precies de frictie tussen de werkvloer en management die denkt dat je alles in documenten kunt afdekken. De enige manier om up-time te houden is verbindingen via meerdere manieren. Alleen is het zoals het artikel al noemt vanwege de as wolken ook lastig om satelliet verbindingen op te zetten.

Dat is ook een beetje inherent aan het wonen op een enorm afgelegen gebied, dan is het risico gewoon vele malen groter dat bij uitval je er langer last van hebt.

Dat leidt alleen tot frictie als men zich met elkaars verantwoordelijkheden gaat bemoeien. De werkvloer moet problemen gewoon oplossen en zich niet bezighouden met eventuele penalties die uit een SLA vloeien. Daar moet management zich mee bezig houden. En andersom moet management zich niet met het oplossen van problemen bemoeien. Uiteraard moet management wel op de hoogte worden gehouden van de voortgang.

Ik zie het in de praktijk fout gaan in beide richtingen. De werkvloer die meteen begint te miepen dat ze het niet binnen de SLA opgelost krijgen, dat er een slechte* SLA is afgesloten etc., en management die klaagt dan de werkvloer het niet binnen de SLA oplost.

*) en daarbij vergeten dat een SLA vooral een commercieel verhaal is.

Dat is ook een beetje inherent aan het wonen op een enorm afgelegen gebied, dan is het risico gewoon vele malen groter dat bij uitval je er langer last van hebt.

Strikt gesproken is de kans weliswaar groter (omdat redundantie ontbreekt), maar het risico valt mee omdat de (economische) schade niet zo groot is; een paar kleine relatief dun bevolkte eilanden een paar weken (grotendeels) zonder internet.

Zou dit niet onder overmacht vallen? Het is immers een natuurramp.

Vast wel, maar dit is typisch een 'act of god'-uitsluitingsclausule. Dus "vette pech" wat betreft je SLA.

De eigenaar van de kabel zal dit moeten betalen

Een kabel door een gebied met actieve vulkanen trekken en dan een verzekering nemen die een vulkaanuitbarsting onder een 'act of god' schaart lijkt mij niet bijzonder slim. Dat kun je gewoon verzekeren. Niet bij je huis-tuin-en-keuken verzekeraar Unive, maar er zijn bedrijven die alles verzekeren; zoals een komedie-groep die zich heeft laten verzekeren voor het geval iemand in het publiek aan lachen overlijd.

Maar dat is een afweging die je dan zelf moet maken; is de premie die je voor die verzekering betaald het waard, of ben je beter af door bijvoorbeeld een eigen spaarrekening te openen en daar elke maand geld op te zetten.

Ik doel niet op een verzekering, maar op een SLA. Als ik een vezelpaar zou afnemen op deze trans-Atlantische kabel, dan zullen daar uitzonderingsclausules in zitten voor 'act of god'-fenomenen zoals vulkaanuitbarstingen. In andere woorden... Wanneer dat het geval is geldt hun SLA niet en garanderen ze de dienst niet meer.

Dat staat los van het eventueel verzekeren van de schade. Dat gaat namelijk simpelweg om 'wie betaald de rekening', terwijl het niet halen van een SLA veel zwaardere gevolgen kan hebben, zoals het verantwoordelijk zijn voor gevolgschade.

Zeker in dit geval, waarbij een redundante kabel 'de andere kant op' niet realistisch is, daar je dan moet aanmeren in Brazilie, wat nog een veelvoud is van de 800km van deze kabel nu. Voor die paar inwoners is dat economisch niet realistisch. Het uitvallen van die kabel heeft dan dus veel impact, dus daar wil je zo veel mogelijk in uitsluiten.

In de regel is er een uitbater van de kabel. Die zal ofwel zelf onderhoud plegen (minder waarschijnlijk in het geval van zeekabels) ofwel een onderhoudscontract hebben.
Een dergelijk contract kan op veel manieren in elkaar zitten, maar meestal wordt basis onderhoud voor een vast bedrag gedaan en zijn er daarnaast prijzen afgesproken voor alle andere werkzaamheden. De uitbater van de kabel zal die kosten dus betalen.

Ik vermoed de eigenaar van de kabel. Althans. Dat lijkt mij het meest logische. In dit geval dus

https://www.submarinecabl...bmarine-cable/tonga-cable
Digicel Tonga, Government of Tonga, Tonga Communications Corporation

Je zou denken dat er altijd wel een backup kabel is elders ligt, niet dus.

Dat wordt lastig. Samoa is niet bereikbaar ivm een diepe trog. Nieuw Zeeland is 2000km verwijderd van Tonga.

Zoals aangegeven, die satelliet backup is er wel, maar uitsluitend beschikbaar voor een beperkt aantal (belangrijke) personen/zaken.
Vergeet niet dat er een wolk van as deeltjes tussen Tonga en de satelliet zweeft. Dat zal de bandbreedte en verbinding niet ten goede komen.

Als je ziet wat er is gebeurt is de kans groot dat een backup kabel ook beschadigd kan zijn.

Als ze wel een backup kabel hadden gehad dan was die zeer waarschijnlijk nu ook stuk geweest.

Die liggen natuurlijk nooit naast elkaar, dat zou niet zo slim zijn

Nee, maar ze moeten wel beide op Tonga uitkomen. En dan kom je sowieso in de buurt van die plofvulkaan.

Er is een soort van backup: satelliet.
Dat die het even niet echt doet i.v.m. de aswolk is een 2e. Zodra de aswolk (bijna) verdwenen is zullen de sat links gewoon werken.

Het leggen en onderhouden van een zeekabel is niet bepaald goedkoop, laat staan voor 100.000 inwoners.

Dit soort situaties laat weer eens zien, dat bij nieuwsdiensten, regeringen en hulpdiensten/leger een backup oplossing beschikbaar zou moeten zijn. Zoiets als Starlink of een andere mogelijkheid.

Grote kans dat ze natuurlijk starlink beschikbaar gaan stellen als tijdelijke oplossing tot de reparatie is geslaagd.

Zeer goed voor de PR, en Musk is volgens mij wel vaker te porren geweest om op een dergelijke manier in het nieuws te komen.

Starlink gaat moeite hebben met de wolken maar ook met het feit dat je een lokaal downlink station wil hebben (die met een kabel is verbonden). Als je geen lokaal downlink station hebt maar er een in bijvoorbeeld nieuw zeeland moet gebruiken dan heb je veel minder bandbreedte en een vrij hoge latency en zul je alsnog prioriteiten moeten gaan stellen.

Zoiets als Starlink of een andere mogelijkheid.

Starlink zou dus gewoon niet werken door de aswolken. Men moet ook begrijpen dat dit soort natuurrampen zo grootschalig zijn dat er mogelijk gewoon geen back up is. Fijn een tweede kabel maar voor hetzelfde geldt gaat dit net zo goed door om dat de aardverschuiving onder water dusdanig groot zijn. Je kunt je niet voor alle krachten van moeder natuur indekken.

Je bedoelt dat het netwerk autonoom moet kunnen draaien als die kabel breekt of andere fataliteiten gebeuren?


Heel toevallig is dat al bekend terrein 🙂
https://nl.wikipedia.org/wiki/Redundantie


Dat het meer geld kost en dat volgens sommige de kans op problemen zo klein is dat het die meerprijs niet waard is,
dat is ook al heel lang bekend 🙁

Nouja, andere oplossing zou natuurlijk ook tijdelijke boeien kunnen zijn die als zenders fungeren.

Tja, "vroeger" waren er nog radio zendamateurs, met een licentie, die nog een bericht konden versturen. In moderne techniek: https://www.winlink.org/ waarmee e-mail via een radio set mogelijk is. Er was ooit / is een amateur club in Nederland die een soort van nood berichtendienst had, compleet met berichtenformulieren. Of die club "inactief" is, of zodanig klein dat ze nauwelijks inzetbaar zijn weet ik niet.

Het voorval maakt duidelijk dat we toch wel erg afhankelijk zijn geworden van internet..

Deze club, DARES, bestaat nog steeds en is behoorlijk actief. Regelmatig zijn er oefeningen waarbij men samenwerkt met de hulpdiensten.

Niet alleen vroeger waren er radiozendamateurs, heden ten dagen zijn er in NL bijna 10000 actief en wereldwijd ruim een miljoen.

[Reactie gewijzigd door Gwenny op 17 januari 2022 11:10]

In Nederland is dat Dares: https://dares.nl/. Vanwege de regelgeving is dit in Europa veel minder eenvoudig op te zetten dan in, bijvoorbeeld, Europa en Azie. Zo is noodverkeer in de VS ingebed in het Fema system (ARES) of in het militaire systeem (MARS).

Het probleem met Tonga is dat er bij mijn weten geen (actieve) radioamateurs woonachtig zijn - ik heb tot heden ook geen betrouwbare berichten gezien dat er amateurverkeer is geweest. Nu heeft zo'n land vast accu's en zullen er hier en daar satelliet telefoons liggen maar daar loopt communicatie overheen die voor gewone stervelingen niet beschikbaar komt.

Wat mij zelf opgevallen is, is dat er geen gedetailleerde satellietbeelden van de eilanden na de uitbarsting zijn verschenen ook al zullen die er vast wel zijn. Een kabelbreuk is te overzien maar een land dat uit 177 eilanden bestaat en onder water loopt lijkt me een veel groter probleem.

De vraag is alleen of dat wel zou werken door de aswolken die er zijn

Aswolken zijn voor korte golf radio geen enkel probleem hoor....

Dat wil nog niet zeggen dat ze dat kunnen gebruiken na een natuurramp. De aparatuur en antenne moeten werken en er is elektriciteit nodig.

Komt Starlink toch nog goed van pas als het mogelijk is daar

Behalve het probleem met de aswolken heeft de huidige versie van Starlink een grondstation nodig in de buurt. Op deze kaart zie je ze met oranje stippen aangegeven: https://starlink.sx/ Op dit moment is er geen grondstation in de buurt waardoor je op Tonga geen Starlink kan gebruiken. Hadden ze wel een grondstation op het eiland zelf gebouwd dan zou het ook niet hebben gewerkt omdat die dan het kabel zelf nodig had.

De volgende versie van Starlink gaat laser links tussen de satellieten gebruiken daardoor zouden ze in de toekomst wel hun dienst op Tonga kunnen aanbieden zonder een grondstation.

Satellietcommunicatie is helaas ook niet mogelijk door de grote aswolken.

Kwestie van tijd voor die wolken weg zijn.

Sneeuw zou geen probleem zijn

As != Sneeuw.

Vulkanische as bevat soms ijzeroxide en kan zelfs magnetisch zijn. Bron. Zie hier voor meer info van wat er allemaal in zit.

Other than the remnant primary minerals, the volcanic ash contains quartz, tridymite, cristobalite, kaolin-group mineral, alunite, anhydrite, gypsum, pyrophyllite, muscovite, chlorite, K-feldspar, biotite, rutile, garnet, pyrite, and smectite.

Toch wel iets anders dan H2O kristallen.

Jammer van de aswolken…

Buiten Starlink zijn er ook genoeg andere aanbieders van satellietcommunicatie, fyi.

Net als dat er genoeg aanbieders zijn van elektrische wagens maar toch staat dat bij veel mensen synoniem aan Tesla. De marketing afdeling van Musk lijkt in dat opzicht wel op die van Apple, toch knap .

Ja dat is heel knap als je bedenkt dat ze geen/amper een marketing afdeling hebben (naar mijn weten doen ze alleen in China bewust aan marketing). Ze moeten het allemaal hebben van mond op mond reclame van hun fans.

Wat houdt dit in voor de beschikbaarheid van de .to TLD en de .to gehoste domeinen?
Ik kan mij voorstellen dat daar fysieke servers draaien vanwege het lokale juridische klimaat.

Weinig, het bedrijf (Tonic) dat dit achtervoegsel beheerd zit fysiek in Californie USA. Die hebben over de wereld een aantal servers staan (NewYork, Singapore, Frankfurt, Helsinki, Syndey, en nog een ‘colo’ locatie volgens https://mxtoolbox.com/Sup...ion=dns%3ato&run=toolpage )