Ruimtevaartuig LightSail-2 heeft zijn zonnezeil succesvol uitgeklapt

Het zonnezeil van ruimtevaartuig LightSail-2 is geheel zoals gepland uitgeklapt. De door crowdfunding gefinancierde, kleine satelliet is gelanceerd om het eerste ruimtevaartuig in een baan om de aarde te worden dat enkel door zonlicht wordt voortgestuwd.

The Planetary Society, de maker van LightSail-2, meldt dat de kleine cubesat nu op zonlicht zeilt. Volgens de organisatie heeft het ruimtevaartuig inmiddels al een rondje om de aarde afgelegd in de 'zonnezeilmodus' en geven alle belangrijke systemen aan dat er geen problemen zijn.

Vooralsnog zijn er geen foto's van het uitgeklapte zeil en de website van Planetary Society vertoont ook problemen. Volgens de organisatie kunnen de communicatieprestaties minder zijn dan eerder door de aanwezigheid van het uitgeklapte zonnezeil en de oriëntatie van de satelliet tijdens het passeren van het grondstation.

LightSail-2, dat 11,3x11,3x48,7cm meet, heeft een zeil van 32m², waarmee fotonen afkomstig van de zon worden opgevangen. Deze ketsen van het reflectieve oppervlak van het zeil af, wat een klein beetje momentum genereert. Deze zwakke stralingsdruk drijft de satelliet aan. De satelliet werd op 25 juni gelanceerd met een Falcon Heavy-raket.

Lichtzeilen zijn een duurzame technologie voor het aandrijven van satellieten en dit is eerder ook al gebruikt bij de voorganger van LightSail-2. In 2015 ging de eerste LightSail de ruimte in en hoewel de makers kort na de lancering tijdelijk de communicatie met het vaartuig verloren, was de missie uiteindelijk toch een succes. De Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA was in 2010 met Ikaros de eerste organisatie die dit concept succesvol demonstreerde. Bij deze lichtzeilen zijn lasers in principe ook in te zetten.

Overigens worden er ook alternatieve technieken ontwikkeld om ruimtevaartuigen met zonnezeilen aan te drijven. Finse onderzoekers hebben een plan om nanosatellieten aan te drijven via de protonen in zonnewind. Een elektrisch geladen aluminium draad met een lengte van twintig kilometer moet de protonen opvangen. Het idee is dat als protonen op de draad botsen, de positief geladen deeltjes in de draad en de protonen uit de zonnewind elkaar afstoten. De inkomende protonen dragen dan hun momentum over, wat zorgt voor de aandrijving. De onderzoekers willen dit inzetten voor een vloot nanosatellieten die de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter moet gaan onderzoeken.

LightSail-2

Door Joris Jansen

Redacteur

24-07-2019 • 11:10

115

Reacties (115)

Sorteer op:

Weergave:

Bij een versnelling van 0,058 mm/sec^2 (lijkt niets) maar zit je na een jaar op Mach 5,5 (mits de kracht gelijk blijft)
Om op 0.058 mm/sec^2 uit te komen voor 5 kg, moeten de fotonen een kracht uitoefenen van 0,29 mN. De aarde oefent op 30 mg een soortgelijke kracht uit (g=9,81 m/s^2)
Mach is wel een populaire eenheid voor ons aardlingen omdat het grofweg 1000 km/h op zeeniveau betekent, maar omdat het de geluidssnelheid vertegenwoordigt heeft het geen betekenis in de ruimte ;)
Vooruit dan, 0,000006242968927524 c
In een lekenoor staat mach gewoon gelijk aan pittig snel, dus voor een simpele toelichting maken de details (nee, is geen detail, maar je begrijpt hopelijk wat ik bedoel) niet zoveel uit.
Net getest op mijn partner. Zij gokte 100km/h en wist niet wat het betekende. Er zijn dus nog leken die nooit van mach gehoord hebben.

Hier sta je als techneut niet bij stil.
ik hoop toch dat de techneuten op t.net wel een beter idee hebben over mach en lichtsnelheid.
Dat mach (ha!) je hopen maar het hoeft niet zo te zijn. Aannames.
Ik wss gewoon verrast door de reactie van Jaerrie, ik ging er ook vanuit dat iedereen de term mach wel kent. Maar ik leef blijkbaar samen met iemand die uit de lucht viel en absoluut geen idee had waar ik het over heb.
Iets sneller dan dat hoor. 1234,8 km p/u
In bijna 30 dagen naar de maan, minstens 355 dagen naar Mars (54,6 milj km), waar je dan respectievelijk met 537,5 km/u en 6406,4 km/u langsknalt?
Deze technologie is vooral geschikt om probes naar andere zonnestelsels te sturen. Door de lage versnelling komt 'ie maar langzaam op gang, maar die opstarttijd is niet van belang op een reisduur zoals van hier naar proxima centauri.
Voor de duidelijkheid, het is nooit de bedoeling dat dit enige vracht gaat vervoeren, dan moet je toch echt naar andere technologieën kijken. Dit is een simpele, goedkope manier om veel verre zonnestelsels te bezoeken met wat lichtgewicht meetapparatuur+zender.
Ik wil geen partijpoeper zijn hoor, maar een beetje realisme is wel op z'n plaats hier; Deze techniek is helemaal niet geschikt voor het sturen van probes naar andere zonnestelsel, daarvoor is geen enkele nu bekende voortstuwingstechniek geschikt, ook niet na wat doorontwikkeling. Ze hebben allemaal dezelfde problemen en het heeft geen nut:
> Het duurt alsnog vele eeuwen, zelfs millennia om er te komen, dus voor wie doe je het?
> Geen enkele van deze technieken kan robuust genoeg gemaakt worden om de reis te overleven, ze zijn allang ”dood" voor ze aankomen (straling, kou, ouderdom)

Het is dan ook niet voor niets dat in het artikel met geen woord gerept wordt over reizen naar andere sterrenstelsels.

[Reactie gewijzigd door Rundert op 23 juli 2024 10:37]

Als je bijvoorbeeld 50% van de lichsnelheid kunt halen ben je in 9 jaar bij de dichtbijzijnde ster (buiten de zon dan).
Dat is ongeveer net zo lang als de Horizon satelliet naar Pluto er over deed.

Natuurlijk zijn er een paar 'uitdagingen':
  • Bericht terug doet er ook nog eens 4.5 jaar over.
  • Hoe krijg je een sterk genoeg, maar lichte zender om dat signaal terug te sturen
  • Bij dat soort snelheden is de waarneming die je kunt doen kort en verstoort: moet je compenseren
  • Dat soort snelheden krijg je denk ik alleen met finke lasers voor elkaar
  • Bij dat soort snelheden vernietigd het kleinste stofdeeltje je sateliet
Maar als je het kunt testen en kunt doorontwikkelen met een paar kleine Cubesats als secondaire payload, waarom dan niet gewoon deze techniek ontwikkelen en kijken waar de grenzen van de techniek liggen?
Het is de enige techniek die we nu kennen waar je niet zelf brandstof hoeft mee te nemen.
Als je bijvoorbeeld 50% van de lichsnelheid kunt halen ben je in 9 jaar bij de dichtbijzijnde ster (buiten de zon dan).
Hangt er van af hoe lang je er over doet om 50% van de lichtsnelheid te halen.
Dat zul je snel moeten doen: al lang voor je het zonnestelsel uit bent is de zon te zwak om nog veel snelheid te geven (een flyby langs de zon is waarschijnlijk wel een goed idee). Bijvoorbeeld: eerst met conventionele raket naar de zon toe, vanaf daar accelereren met het zeil + flinke lasers in een baan om de zon (zonnecellen) of dichter bij aarde (nucleair?). Als de afstand toeneemt ben je uiteindelijk afhankelijk hoe strak je het laserlicht kunt bundelen. Daar zit vast een limiet aan.
Dus tel er een jaar bij op, maar als het langer duurt dan dat dan zul je harder moeten accelereren.

Allemaal toekomstmuziek, en vast veel moeilijker dan ik hier schets, maar lijkt mij een prima onderwerp om mee te experimenteren. Kost vrijwel niets vergeleken met de bemande ruimtevaart.
Allemaal toekomstmuziek, en vast veel moeilijker dan ik hier schets, maar lijkt mij een prima onderwerp om mee te experimenteren. Kost vrijwel niets vergeleken met de bemande ruimtevaart.
Er wordt aan gewerkt:
https://en.wikipedia.org/wiki/Breakthrough_Starshot
Theoretisch zijn we met deze techniek binnen 40 jaar bij Alpha Centauri. We hebben al techniek gemaakt die hier robuust genoeg voor is. Zie de Voyagers. We zijn 4 decennia verder en kunnen nu beter spul maken.

Al waren de Voyagers een soort NASA flagships en was hier -verhoudingsgewijs- een enorm budget voor beschikbaar. Dat krijgen we nu niet voor elkaar.

Het grote probleem met het reizen naar andere sterrenstelsels zal het afremmen zijn. We zullen net zo veel energie moeten zien kwijt te raken als we in het voertuig gestopt hebben om niet binnen een halve seconde zo'n sterrenstelsel te doorkruizen of keihard ergens in te crashen.
Ik ben geen specialist, maar gaat de lokale ster dat niet doen? Diens fotonen botsen toch in de tegengestelde richting. Ook:de kracht van de fotonen neemt kwadratisch af met de afstand. Dit is niet geschikt voor interstellair reizen, tenzij men tankstations in de vorm van sterke lasers onderweg kan neerzetten
Naja als we met een zonnezeil naar Alpha Centauri op weg gaan en daar binnen 40 jaar aan willen komen, gaat dat niet enkel op energie vanaf onze zon.
Ik vind dat we voor zoiets best weer een enorm budget vrij mogen maken. Voor zoiets betaal ik met plezier belasting. _/-\o_
Al waren de Voyagers een soort NASA flagships en was hier -verhoudingsgewijs- een enorm budget voor beschikbaar. Dat krijgen we nu niet voor elkaar.
New Horizons (Pluto, Ultima-Thule) zit de Voyager probes op de hielen. Die zal ze niet inhalen, maar we hebben het wel degelijk nu voor elkaar gekregen.
Theoretisch zijn we met deze techniek binnen 40 jaar bij Alpha Centauri.
Bron?

Ben je niet in de war met Breakthrough Starshot, wat een light sail icm lasers wil gebruiken (dus niet alleen zonlicht) om Proxima Centauri te bereiken in ~120 jaar? https://en.wikipedia.org/wiki/Breakthrough_Starshot
Je argument van robuustheid is dikke zever, de instrumenten aan boord worden net gemaakt om in de moeilijkste omstandigheden nog een signaal uit te sturen. Kijk naar Voyager-1, gaat naar de 50 jaar oud en functioneert nog perfect voor iets wat gemaakt was voor maar een tiental jaar mee te gaan.

En neen, het duurt geen millennia om bv tot Proxima Centauri via deze technologie te geraken. Ik denk aan een project waarmee zo’n zeil tot een kwart vd snelheid van het licht kan halen en op een 30 jaar tot bij Proxima Centauri kan geraken. Dus vervalt je argument van robuustheid ook meteen in het water, want we hebben al apparatuur gebouwd die langer in de ruimte vloog en nog signaleren terugzenden.

De meeste mensen breken hun hoofd wanneer ze een dun zeil zien als voortbewegingsapparaat en denken dat op ieder moment het doorzeefd zal geraken met kleine steentjes of whatever. Maar neen. Het universum is gewoon zo gigantisch groot dat er meer lege ruimtes zijn dan daadwerkelijk objecten, en daar moet je je hoofd omheen kunnen draaien.
Ik neem aan dat het nog wel het doel is om een iets hogere versnelling te verwezenlijken? Nu zou een probe er (als ik me niet vergis) 834 jaar over doen, mits de versnelling constant blijft. Daarnaast heb je buiten een zonnestelsel ook significant minder zon(/ster)licht, toch?
Dat licht wil men oplossen met lasers vanaf aarde/maan gefocused op het zeil. Toch als je verder dan ons zonnestelsel wil.
Voor wat context, de Voyager 2 gaat nu ongeveer mach 46. dan is 5.5 voor een experimenteel ding dat ook nog geen vier forse gravity slingshots heeft gehad best een prestatie! 8-)
Hoe kun je rondjes zeilen rond de aarde en altijd wind-mee hebben? De zon staat ten opzichte van de aarde tijdens zo'n rondje op de zelfde plek lijkt me? (wisselt door het jaar heen, niet zoveel per dag)
Hier heb je een uitleg over solar sailing

Het meest interessante stukje voor jou:
How does a solar sail control its direction?
When a solar sail faces the Sun directly, photons push the spacecraft forward, away from the Sun. But a solar sail can move in other directions by tacking like a sailboat, changing the angle of the sail relative the Sun. It’s even possible to shift the spacecraft's orbit around the Sun, by angling the sail so that solar photons push against the direction it is traveling. Solar sails can also control their direction in other ways, such as changing their center of mass or using tip vanes.

[Reactie gewijzigd door snippiestgem op 23 juli 2024 10:37]

Is er dan ook een meer optimale vorm van een zonnezeil te bedenken, net zoals een zeil op een zeilboot beter werkt met een vleugelvorm... ?
Ik ben geen natuurkundige, maar het lijkt me dat je een zonnezeil niet direct kan vergelijken met een zeil van een zeilboot. Wind stuitert, wanneer deze het zeil raakt, niet op dezelfde manier weg als fotonen waardoor de meest optimale vorm van een zonnezeil een vlak oppervlak zal zijn.

Als een zonnezeil gebruikt zou worden om grotere objecten door de ruimte te laten bewegen, moet het zeil ook aanzienlijk veel groter zijn. De NASA had vroeger eens berekend dat een zonnezeil van 800 bij 800 meter het mogelijk zou maken om een ruimtevaartuig naar Halley's komeet te sturen. Als een andere vorm dan een vlak oppervlak optimaler zou zijn voor het zonnezeil, zou dit het hele zeil ook complexer maken.

(correct me if I'm wrong)

[Reactie gewijzigd door snippiestgem op 23 juli 2024 10:37]

Ik snap ook niet helemaal hoe je met een zonnezeil kan laveren.
Bij een zeilboot werkt door het zeil zo to positioneren dat de wind lift creërt net als bij de vleugel van een vliegtuig, hierdoor wordt de zeilboot in feite vooruit getrokken door de lift, ipv dat de wind de boot vooruit duwt. Daarnaast heeft een zeilboot een zwaard, wat hier in mee helpt om te zorgen dat je ook vooruit gaat als het zeil niet perfect gepositioneerd is.

Ik kan me niet voorstellen dat photonen lift creeëren in een zonnezeil als deze langs het zeil bewegen. Daarnaast heeft een raamtevaartuig ook geen zwaard.

Dus hoe het nou precies werkt? Ik heb geen idee, maar de vergelijking met een zeilboot werkt niet.
Laveren kan inderdaad niet met een zonnezeil, dus tegen de "wind" in gaat niet werken. Sturen kan wel door je zeil niet loodrecht op het invallende licht te zetten. Het zeil zal dan een kracht uitoefenen die haaks erop staat.
Nice :) De instrumenten moeten dan wel bukken als ie overstag gaat. ;)
In een baan om de aarde heb je net zo goed een 'dag' als dat wij dat hebben, de zon staat niet opeens vast aan de hemel. Het ISS heeft 16 (!) zonsopgangen per dag, omdat het in een baan om de aarde zit die velen malen sneller is dan de aarde draait. Alleen geostationaire satellieten (die op zo'n 35.000 km van de aarde vliegen) gaan even snel rond als dat de aarde draait, dus die zien ook 1 zonsopgang per dag.

Net als dat je met een zeilboot je zo positioneert dat je de wind wel wat wind vangt maar niet pal tegen hebt, kan je met de baan van je satelliet ook zorgen dat je meer 'voor de wind' gaat gedurende de dag dan tegen de wind in en dus netto snelheid wint. Maar uiteindelijk is het doel om van de aarde los te komen, wat normaal gesproken zou gebeuren met een hardere lancering zoals bij Tesla Roadster gebeurde. Dan heb je wel de zon constant 'in je rug'.

[Reactie gewijzigd door The Third Man op 23 juli 2024 10:37]

Alleen heeft een zeilboot weerstand van het water en kan je met het roer tegen de wind in sturen.

Wat gebruikt deze zon zeilboot als roer en weerstand. Zonder roer kan met zeilboot niet op koers blijven en zal je altijd met de wind mee driften.

In de ruimte staat de zon wel vast aan de hemel dat iss zo vaak de zon ziet opkomen is om dat hij in iets meer dan een uur rond de aarde vliegt. En daardoor achter de aarde langs gaat waardoor hij in de schaduw van aarde vliegt.

https://wibnet.nl/heelal/...t-je-het-iss-aan-de-hemel

[Reactie gewijzigd door xbeam op 23 juli 2024 10:37]

Een citaat van de website van Planetary Society:
Flight controllers successfully commanded the spacecraft into solar sailing mode, and the momentum wheel, which is responsible for turning the spacecraft into an away from the Sun's rays each orbit, spun up as expected.
Het momentum weel is een gyroscoop en kan gebruikt worden om weerstand te bieden aan andere posities dan de gewenste orientatie door heel snel rond te draaien. Door de oriëntatie van momentum weel aan te passen kan de positie tov de zon aangepast worden. Hier kun je meer informatie vinden hoe dat werkt.
Ik ben benieuwd.

Zullen we er een kratje bier op zetten dat het niet werkt zoals ze hopen
Deal. Want het werkt al.
Het zeil draait een kwartslag om zo met de zijkant tegen de zon in te vliegen. Op die manier vangt hij (vrijwel) geen foton en blijft in de baan die op dat moment is bereikt.
Na een half rondje om de aarde draait het scherm weer loodrecht op de zonnestralen en kan het weer maximaal fotonen vangen. De baan wordt vergroot tot het scherm weer een half rondje moet afwachten.
Precies wat Ik zeg. Rond de zon gaat niet lukken rond de aarde wel tot het punt dat ze te veel zijn weg gedrift ( met de wind mee gewaaid) en bij overstag onder/voor de aarde langs moeten.

@phYzar vraag is heel terecht.
Je kunt ook rond de zon vliegen met het zeil. Normaal gesproken wil je inderdaad in de richting van de baan versnellen. Minder efficiënt om een hoek te maken ten opzichte van 'prograde'. Deels 'radial-out' versnellen is echter geen probleem. Het is gratis, duurt lang, maar je baan zal alsnog steeds groter worden.

[Reactie gewijzigd door Playa del C. op 23 juli 2024 10:37]

Knap, hier op aarde is het natuurkundig onmogelijk met alleen een zeil tegen wind in te zeilen. Daarvoor heb altijd een roer nodig
Een zonnezeil is dan ook niet hetzelfde als een windzeil.
Je kunt met een zonnezeil, als het 90 graden gedraaid is, prima tegen de zon in vliegen.
Met de zon mee win je energie.
Tegen de zon in, verlies je niet of nauwelijks.

Als je het echt met wind wil vergelijken, dan kun je de weerstand van het water wegdenken. En dan met wind mee de zeilen hijsen en tegen de wind in de zeilen strijken.
Dan nog lastig vergelijken, want je moet dan een automatisch rondje varen.

[Reactie gewijzigd door Playa del C. op 23 juli 2024 10:37]

Dat ding vliegt best hoog. Zal niet meevallen om er een kratje bier op te zetten.
Het zeil is gelijktijdig je roer.

Weerstand/propulsie door de reflectie van de fotonen.

Gebruik van "massa traagheid van de kern en het zeil" om het zeil (deels) te positioneren zodat deze bijstuurt.
(Dit in grote lijnen beschreven natuurlijk. D'r komen nog wat kleine aspecten bij kijken...)

Gaat niet supersnel, maar da's ook niet het doel.

[Reactie gewijzigd door kwakzalver op 23 juli 2024 10:37]

Het zeil kan niet het roer zijn. Natuurlijk kan je sturen met alleen het zijl maar dan waai je altijd iets met de wind mee.

Het roer is de weerstand waarmee je die afwijking corrigeert omdat je een weerstand creëert. Een water stroom waarmee je kan sturen en werkt als motor om een klein beetje tegen de wind op/in zeilen.

De ruimte heeft geen massa (water om dit doen) de massa waar je in zeilt moet zwaarder zijn de wind

Met traagheid (Massa van het schip kan je niet een andere kant op duwen dat zorgt er alleen voor dat het nog moeilijker wordt om te sturen met alleen wind.
Zonder roer kan je nooit naar zon zeilen, en dus ook niet omheen

En als je zonder roer om de aarde zeilt (een eiland) komt van zelf een moment dat niet meer kan.

[Reactie gewijzigd door xbeam op 23 juli 2024 10:37]

Alleen geostationaire satellieten (die op zo'n 35.000 km van de aarde vliegen) gaan even snel rond als dat de aarde draait, dus die zien ook 1 zonsopgang per dag.
Ook niet helemaal; de zon, de aarde en de satelliet staan (met dank aan de seizoenen) niet altijd in een rechte lijn. Bovendien is de aarde natuurlijk vanuit het perspectief van de kijker 'op de satelliet' natuurlijk flink wat kleiner dan als je als kijker op de aarde zelf staat.
Voor een geostationaire satelliet is het verschil tussen licht en donker dan ook veel meer te vergelijken met hoe wij een zonsverduistering ervaren dan met een zonsopkomst/ondergang.
Dat kan je dus ook niet. (edit: altijd wind mee in orbit )

Het idee van een zonnezeil is dan ook vooral lange afstanden afleggen. Voor ons staat de zon in het midden van het zonnestelsel en als we niet naar Mercurius of Venus willen heb je in principe de zon in de rug.

De voortstuwing is echt minimaal, maar als je maar lang genoeg wacht ga je steeds een beetje harder en dat kost je geen brandstof.

Wellicht kan je met het zeil op een hoek nog een beetje sturen en anders moet je het met een gravity assist of andere voortstuwing doen. :)

[Reactie gewijzigd door Wackerstamfer op 23 juli 2024 10:37]

Met een zonnezeil kun je ook naar Venus en Mercurius maar je moet het anders gebruiken. Een veel gebruikte visualisatie is dat de massa van de Zon een "kuil" maakt, om verder van de Zon af te gaan moet je "omhoog" en heb je stuwkracht nodig. Wil je naar Mercurius of Venus dan ga je "omlaag" in de kuil en moet je juist afremmen. Hiervoor kun je ook de kracht die de fotonen op het zeil uitoefenen gebruiken. Het gaat alleen wel héél erg lang duren want je moet veel energie kwijtraken en het zeil levert maar weinig stuw/ remkracht op.
Je kan niet recht tegen de wind in bij zeilen. Wel kan je dan kruisen om alsnog te komen waar je wil komen. Kan dat met het zonnezeil niet dan? Want zie hierboven een comment van @snippiestgem dat lijkt te suggereren van wel.
Een windzeil waarbij de stroming van de wind om het zeil voor lift kan zorgen, werkt toch net even iets anders dan fotonen en andere deeltjes die door een botsing met het zeil impuls overdragen. (Vacuum in de ruimte)

Als je richting de zon gaat dan zal je dus afremmen en op den duur achteruit gaan. (als je pad lang genoeg is, en recht naar de zon) Dat staat ook in semi het gequote stukje van snippiestgem.

Als je gaat proberen de kruisen zal je pad afbuigen.

[Reactie gewijzigd door Wackerstamfer op 23 juli 2024 10:37]

Je pad is een ellips die zal vervormen. Niet erg, want netto behoud je dezelfde energie.

'Tegen de wind in' is het scherm gedraaid, zodat er vrijwel geen fotonen worden gevangen.
Het is eigenlijk heel simpel: Je hebt tijdens je rondje om de aarde ongeveer een helft van je baan de zon "mee". Als je in dat stuk het zeil dwars op de zon zet, win je snelheid. Als je tijdens de rest van de baan het zeil in de lengterichting van de zonnestralen zet, heb je geen weerstand.

Je kunt het vergelijken met een draaimolen die in een weiland staat met de wind uit één bepaalde richting. Je kunt door je jas open te doen met de wind in de rug en dicht met de wind tegen theoretisch de draaimolen laten draaien.
Het kan zijn dat ik iets mis, maar als iets in een baan om de aarde zit heeft het geen voortstuwing meer nodig toch? Waarvoor dient dit zeil dan nog?
Wanneer je verder wilt dan die baan om de Aarde.
Om het voorwerp in de baan geleidelijk meer gratis energie te geven, waardoor het lightsail in theorie gratis overal heen kan vliegen / gratis kan bijsturen / gratis een enorme snelheid kan bereiken na lange tijd.
Waarvoor dient dit zeil dan nog?
Uitproberen of een zonnezeil werkt. Na verloop van tijd zou de snelheid en de baanhoogte dan moeten toenemen.
Je mist inderdaad iets, nl. dat je zonder correcties langzaam naar de aarde 'toe' valt. Door het zonnezeil kun je weer extra snelheid maken, waardoor je weer in een iets hogere baan komt, of in ieder geval je baan kunt houden.
Als je de site bezoekt van Lightsail, dan zie je daar wat animaties van de baan om de aarde als het zeil ontplooit is. Het idee is dat je het zeil gebruikt om steeds wat meer snelheid te genereren, waardoor je baan steeds ietsje hoger komt te liggen. Het gaat langzaam, maar zelfs met dit (relatief) kleine zeil, kun je de baan van de satelliet al hoger brengen. Om de baan van een satelliet hoger te maken heb je normaliter brandstof nodig.

Dat gezegd hebbende: dit is een test, met een relatief klein zeil. Het gaat erom dat ze ervaring opdoen.
While photons have no mass, they have momentum. Solar sails capture this momentum with sheets of large, reflective material such as Mylar. As photons bounce off the sail, most of their momentum is transferred, speeding up the sail in the direction opposite the bouncing light.
Fotons hebben geen massa, maar ze "creëren" wel momentum.

Momentum:
The quantity of motion of a moving body, measured as a product of its mass and velocity.
Als ze geen massa hebben, hoe creëren ze dan momentum ?

Ik zag de Einstein "relativistic dispersion relation" uitleg al voorbij komen, het gaat boven m'n pet.
Fotons hebben geen rustmassa.
Kun je zo'n solar sail genoeg gewicht aan radioactief isotoop mee geven om de apparatuur warm te houden? Dat lijkt me naast de slijtage van het zeil de belangrijkste belemmering voor verre reizen? Laat staan naar een andere ster.
Een vd plannen in ontwikkeling is een vloot van 1000 mini solar sails tbv redundancy, deels aangedreven dmv een batterij lasers op Aarde https://en.wikipedia.org/wiki/Breakthrough_Starshot#StarChip
Ah ik lees daar 150mg … lijkt me erg weinig gezien de krachtige communicatie apparatuur die mee moet, maar we zullen zien. Eerst maar eens zien of het zeil robuust genoeg is voor langere verblijf in de ruimte.
Ik hoop niet dat dit gedownvote word, maar zat er ook niet een dergelijk ruimtevaartuig in babylon 5 vroeger? :X
Babylon 5 weet ik niet, wel in Star Trek: Deep Space Nine.
Aflevering 22 van seizoen 3 genaamd "Explorers":
https://memory-alpha.fandom.com/wiki/Explorers_(episode)
ah ja! thnx voor het reageren :)
Wel fantastisch voor verder onderzoek, deze manier van voortbewegen. Benieuwd hoe bruikbaar dit gaat worden voor reizen naar de sterren. Zou met een zonnezijl van bijv. 1000km^2 de opbrengst al zo kunnen zijn dat het licht van de sterren ons echt ver weg brengt.
Er staat me nog wel vaag bij dat men mbv. lasers ideeën heeft voor een interstellaire sonde op ongeveer deze voortbewegingstechniek gebaseerd.
LightSail-2, die het formaat van een brood heeft
Wat voor een brood? Een heel brood? Een plakje? Een baguette? Een bolletje?
11.3 x 11.3 x 48.7cm.
Das een best brood
Een turks brood kan het formaat hebben van een pizza.

Maja. Wat is het formaat van een pizza...
20,25,30 of 35cm? Althans bij NYP :+
Volgens mij word dit een aardige klus BLACKfm...

Ik gooi deze er ff in: *plons*
Grootste pizza ter wereld heeft oppervlakte van 1200m²...

[Reactie gewijzigd door drogeworst op 23 juli 2024 10:37]

Letterlijk uit de specificaties van het vaartuig:
Spacecraft Specifications
LightSail 2, sails stowed
3-Unit CubeSat
Size comparison: Loaf of bread
Dimensions: 11.3 x 11.3 x 34 cm (4.45 x 4.45 x 13.4 in)
Weight: 5 kg (11 lbs)
De eerste broodbakvorm die ik vind:
PRODUCTSPECIFICATIES
Merk Zenker
Vorm Rechthoekig
Materiaal Metaal
Kleur Zwart
Afmetingen 30 x 15 x 10 cm
:+

[Reactie gewijzigd door Wackerstamfer op 23 juli 2024 10:37]

Op de website zelf staat te lezen Loaf of bread:
Oftewel eigenlijk het brood zoals "wij", "Nederlanders" dit kennen.

http://www.planetary.org/...r-sailing/#the-spacecraft
klopt waarschijnlijk wel, wij arme Belgen hebben "ne que l'embarras de choix"
groot vierkant, klein vierkant, groot rond, klein rond, desem, Truks, stokbrood, boerenbrood, abdijbrood, ....
Ja want als jij een baguette of een bolletje bestelt bij de bakker zeg je "Mag ik 1 brood"?
Ik zeg niks tegen de bakker. Ik pak wat ik wil hebben uit het rek/de bak en loop naar de kassa.
Dan ben je niet bij de bakker, maar de supermarkt.
Supermarkt heeft tegenwoordig ook een bakker. Maar goed daar hoef je dan nog niet af te rekenen :P
Onzin. Dat is een broodafdeling waar ze wellicht het een en ander afbakken dat ze van de fabriek aangeleverd gekregen hebben. Heeft weinig te maken met een bakker die daadwerkelijk weet wat er in het brood zit.
Ik weet dat het compleet off topic is, maar ik moest aan dit artikel denken toen ik je reactie las:
https://www.volkskrant.nl...hzelf-te-wijten~b3e6679e/
Is waar... Ik dacht er ook aan toen ik het neerzette... Maar goed, toch maar die franse bakker dan. 8-)
We zijn in vakantiemodus, en in Frankrijk werkt dat prima! "Un pain s'il vois plait!" :9~
Het gaat hier over een satelliet, niet over de botheid van Fransen. Manmanman.
Zelfs TV-satellieten van die Fransen gebruiken SECAM, i.p.v. PAL... zo zie je maar, voor alles is een bruggetje!
Een bagel... met maanzaad :+
En zonnebloempitten
Een brood. Is dat echt een concept te ver voor je?
Al die metaforen, hoe moeilijk is het heden ten dagen om gewoon een duidelijke afmeting te noemen?

Er zal vast in bepaalde bakkers-bijbels wel staan dat 'een brood' een vaste afmeting heeft (maar ik betwijfel het). Als je hier op t.net zegt dat je computerbehuizing het formaat van een bigshopper heeft heb je er nog niks aan.
Nee dat zijn andere baksels van deeg.
Een Brood is een brood, geen stokbrood of bolletje.
Wat is de afmeting van een brood dan. Als ik namelijk 17 kilo deeg neemt om een brood te bakken heb ik ook brood. Het zelfde geldt voor 2 kilo deeg of overdenk ik nu de hele situatie
Ja nu doe je een beetje gek.
Als jij een brood wil bij de bakker. En je krijgt een koud stokbrood, dan gaat er toch iets niet goed of wel.
Kvind het een domme discussie. Iedereen heeft het zelfde mentale plaatje bij een brood.
Maatvergelijkingen met b.v. een mens, een auto of een banaan zijn redelijk normaal omdat het hier archetypes betreft waarvan je uit kan gaan dat er een gemiddelde perceptie bestaat. Dat jij hier niet in mee wil gaan is een eigen keuze maar je hoeft hierover ook niet te gaan muggeziften. Is gewoon kinderachtig.
Als je verduidelijking wil had je gewoon op een link kunnen klikken in het artikel. Met je plakje brood. Wat doe je er op, een snee kaas?
In dat geval:
Wat voor een brood? Een heel brood? Een plakje? Een baguette? Een bolletje?
Een archetype van een brood. Nee. Nee. Nee. Nee.
Ik vraag me wel af, met alle geroep over ruimtepuin en een domino effect als satellieten tegen elkaar aan botsen. Hoe handig is het dan om een satelliet van 32m2 daar rond te laten zweven?
Ik zou zeggen, verdiep je eens in de onderlinge afstanden, aantallen en de relatieve groottes van de satellieten en ander objecten in een ban om de Aarde. Dan zou je zelf ook tot de conclusie komen dat dat probleem wel meevalt.

De doemscenario's gaan er van uit dat een flink deel van de huidige satellieten in tienduizenden fragmenten uiteenspatten die kettingreactie veroorzaken door de rest van de satellieten uit elkaar te laten spatten.
XD 32 m^2 is niks in de ruimte. Plus, mocht een object toch het scherm raken, dan zal er een gat in het zeil komen, maar wellicht blijft de werking intact. Bij bemande vluchten wil je zoiets niet meemaken en meestal ook niet riskeren, dat klopt.
Misschien kunnen we die zonnezeilen gebruiken als een soort zonnewering op dagen zoals vandaag... :|

Hoeveel procent van de zon zou je moeten tegenhouden om effect te krijgen?
Is niet eens zo'n gek idee.
Een vloot van die dingen in een baan rond de Aarde. Als ze in hun baan richting zon bewegen het zeil in de lengte-richting zetten zodat ze geen snelheid verliezen.
Als het boven het deel vd Aarde passeert waar het middag is het zeil dwars op het zonlicht zetten, dan veroorzaakt het schaduw maar zal ook een beetje richting Aarde worden geduwd. Dat laatste is nadelig maar kan worden gecompenseerd door als het wat verder in z'n baan is en zonlicht in de rug heeft, te versnellen door het zeil dwars op de richting vh zonlicht te zetten.
Aan de nachtzijde kan het zeil zo worden gezet dat het astronomische waarneming niet veel in de weg zit.
Ligt eraan. Een paar flinke atoombommen en de nucleaire winter is genoeg. Of een zeil dat groot genoeg is om een schaduw op de Aarde te werpen. Heeeeeel groot. Maar het ligt dan ook aan de hoogte van de omloopbaan.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.