Verborgen Facebook-groepen met illegale e-books gaan offline na actie Brein

Beheerders van twee verborgen Facebook-groepen waarin drieduizend leden e-books met elkaar deelden, zijn gestopt met de groepen en hebben samen meer dan 6000 euro betaald aan de Nederlandse stichting Brein. Brein had de groep geïnfiltreerd.

Brein heeft een schikking getroffen met vier beheerders, meldt de stichting zelf. Brein kreeg anonieme informatie over de groepen. Die waren niet alleen besloten, maar stonden ook op geheim. Dat is een optie voor Facebook-groepen. Daardoor zijn ze via zoekopdrachten niet vindbaar en zijn ze alleen te zien na een uitnodiging. De twee groepen hadden samen meer dan drieduizend leden.

De beheerders hebben mede geschikt omdat Brein beschikte over een ex parte-verbod van de rechter. Bij zo'n uitspraak krijgen de aangeklaagden geen gelegenheid tot verdediging en het is een juridische vorm die Brein afgelopen jaren vaker heeft gekozen.

Op de groepen waren in totaal zo'n achtduizend e-books te vinden. De vier beheerders hebben naast het betalen van het bedrag ook beloofd in de toekomst geen illegale e-books meer te verspreiden. Als ze dat wel doen, moeten ze 10.000 euro betalen en daar bovenop 500 euro per aangeboden e-book.

Door Arnoud Wokke

Redacteur Tweakers

04-07-2019 • 13:10

238

Reacties (238)

238
229
120
17
0
89
Wijzig sortering
Ik blijf het wonderlijk vinden dat uitgevers als je een boek koopt net doen of een e-book en een papieren exemplaar hetzelfde is. Om vervolgens compleet van de leg te raken als iemand een tweedehands e-book verkoopt zoals je dat met een papieren boek gewend bent.
Ik heb tientallen jaren geen behang hoeven kopen omdat ik nogal wat vierkante meters tweedehands boeken tegen de wand had staan. In veel van die boeken staat een bericht van de uitgever dat meldt dat ze niet mogen worden doorverkocht. Toch heb ik nooit een arrestatieteam bij De Slegte zien binnen stormen.

Ik heb nogal wat e-books en audiobooks, veel titels heb ik ook gedrukt in huis. Dat ik voor de gedrukte vorm soms minder dan een euro hoef te betalen als ik handig inkoop, maar voor de digitale versie naar de uitgever die de vaste verkoopprijs hanteert word gedwongen vind ik niet fair. Ik heb de gedrukte versie al betaald, de schepper van het werk is beloond. De digitale variant op mijn iPad berokkent de auteur evenveel schade als de maker van een schilderij aan mijn muur oploopt nadat ik er een foto van maak.

Ik begrijp dat een e-book eenvoudig reproduceerbaar is, maar daarvoor heb ik al betaald toen ik bij aanschaf van mijn computer, het doosje lege DVDs en geheugendragers de kopieerheffing afrekende. Dat ik die kopieerheffing moet betalen en vervolgens niet mag kopiëren is wonderlijk.
Ik begrijp ook dat bij een audioboek naast de auteur een voorlezer werk heeft verricht dat rechten oplevert. Dat werk is al betaald toen de eerste eigenaar het audioboek kocht.
Dat audioboek is vaak nauwelijks voordeliger dan de gedrukte versie, hoewel er geen drukwerk wordt gemaakt en vervoerd. Het verhaal daarbij is dat die bespaarde kosten worden gebruikt om voorlezers en techniek te betalen. Na aanschaf vallen deze kosten weg, een voorlezer kreeg al betaald voor het aantal kopieën dat de uitgever afnam.
In een gedrukt boek staan soms illustraties die ook door iemand anders zijn gemaakt. Toch blijft het een tweedehands boek van een paar centen, ook als het ooit voor veel geld over de toonbank is gegaan.
Oude wijn in nieuwe zakken blijft oude wijn.
Hoe kom je erbij dat je een fysiek boek niet mag doorverkopen? Je mag er geen kopie van maken en doorverkopen, maar je mag het boek wel verkopen.
Veel uitgevers zetten in fysieke boeken dat doorverkoop niet is toegestaan. ("This book may not be copied or resold.") Dat dat onzin is, staat al ergens toegelicht. Het gedoe ontstaat als een leverancier van zowel het e-book als de drager (Amazon) zoiets zegt en sancties oplegt voor iets dat in Nederland gewoon legaal is.
Je mag volgens de leveringsvoorwaarden van allerlei bedrijven de wonderlijkste dingen wel of niet. Dat betekent niet dat je je daar aan moet houden als de Nederlandse wet iets anders zegt. Of het de moeite waard is er tijd in te steken is een andere discussie. Ik heb mijn e-books allemaal fysiek in huis, dat voorkomt dergelijk gedoe.
Ik ken vooral de versie dat het boek zonder kaft niet mag worden doorverkocht, want dan is het boek 'officieel' vernietigd. Blijkbaar doken zulke boeken toch weer op.
Ik probeer het nog een keer. Doorverkoop niet toegestaan. Ik weet dat deze mededeling alleen verkoop van deze versie in deze exacte omslag van dit boek betreft. Ik moest er even een zien te vinden. In heel veel fysieke boeken staat dat je het boek zonder toestemming van de uitgever niet mag verkopen.

[Reactie gewijzigd door Swart_Arthur op 22 juli 2024 16:13]

Er staat in je picture dat je het boek niet mag doorverkopen etc tenzij het gebonden en met de kaft is waarmee je hebt hebt gekocht. '...in any form of binding or cover other than with which it is published...'

Dus in de vorm waarin je het gekocht hebt mag je het van de uitgever doorverkopen.
Dat zeg ik toch letterlijk in de zin: " ... Ik weet dat deze mededeling alleen verkoop van deze versie in deze exacte omslag van dit boek betreft. ..."? Ik heb er even snel een boek bij gezocht, ik woon nogal off grid dus boekenkasten zijn niet echt een optie. Daarom heb ik bijna alleen maar e-books en audiobooks. Dezelfde tekst maar dan zonder de afbakening van het type binding staat echt in heel veel boeken en geen mens trekt zich er iets van aan. Ik leende tijdens mijn studie regelmatig boeken uit de universiteitsbibliotheek waar een dergelijke tekst in stond. Dat boek was door de bibliotheek vaak van een paperback in een gelamineerde hardcover veranderd. Ik denk dat bijna elke bibliotheek voor het overgrote deel met dit type verboden publicaties is gevuld, zonder dat iemand zich er een seconde druk over maakt.

Het ondersteunt overigens mijn argument dat verkoop van een digitaal boek wel zou mogen. Ik zou het recht moeten hebben het boek in die speciale (ebook) uitvoering te verkopen. Dat verhaal over het gebruiksrecht van het digitale bestand ergens in de comments zal formeel juridisch mogelijk hout snijden, maar iedereen die een boek koopt koopt een boek en geen gebruiksrecht. Ik koop ook een CD en geen gebruiksrecht op een CD en deze CD mag ik gewoon verkopen. Ook als ik hem bij Amazon heb gekocht.

Ik las ergens dat iemand niet gelooft dat een digitaal boek dat verkocht wordt door de verkopende partij daadwerkelijk gewist wordt. Dat zou zomaar kunnen, maar het wantrouwen van iemand maakt mij geen crimineel en mensen bestraffen om wat zou kunnen gebeuren aan de hand van de ter beschikking staande opties is ook nogal een zeephelling. Mijn auto kan ook in de bebouwde kom ongeveer 160 km/u. Ik verwacht niet dat ik daarom het verbod in de bebouwde kom te verschijnen hoef te verwachten. Ik kan er wel op rekenen dat er wordt gecontroleerd of ik me aan de 50 km/u regel houd en dat ik bestraft word voor een overtreding. Iets dergelijks is met een digitale publicatie heel eenvoudig, dat gebeurt al sinds de jaren 90.

Dat de techniek doorgaat en iets mogelijk maakt dat eerder niet kon, maakt van de mensen die het ter beschikking krijgen geen criminelen. Op dezelfde manier maakt voorheen niet beschikbare opsporingsmethoden het vangen van boeven met gebruik daarvan niet onwettig. Ook niet als Lepe Boris nooit had kunnen vermoeden dat hij aan de hand van het door zijn broer ingestuurde monster voor een bevolkingsonderzoek tegen de lamp zou lopen.

Misbruik is er altijd geweest. Maar dat maakt niet iedereen verdacht. In de 16e eeuw maalden molenaars kalk mee met het graan om meer kilo's meel te krijgen, ongeveer iedere vrachtwagen post bevat in verjaardagswensen verstopte drugs. Toch hoor je niet van ex parte uitspraken tegen groothandels in bakkerijgrondstoffen en als tante Marie jarig is volgt zelden een inval door de afdeling narcotica. We zijn echt onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Dat is niet het geval als ik een digitaal boek verkoop.
Ik heb nog nooit gelezen dat het niet mag worden ‘resold’. Weet je zeker dat dat er staat?
https://tweakers.net
Probeerde een foto te plakken, lukt niet zo.

[Reactie gewijzigd door Swart_Arthur op 22 juli 2024 16:13]

Anoniem: 167912 @Swart_Arthur4 juli 2019 16:12
...als iemand een tweedehands e-book verkoopt
Hoe werkt dat dan? Je verkoopt jouw bytes en dan gaat het eigenaarschap van die bytes over naar de nieuwe eigenaar? Zijn die bytes van jouw datadragers verdwenen?
In veel van die boeken staat een bericht van de uitgever dat meldt dat ze niet mogen worden doorverkocht. Toch heb ik nooit een arrestatieteam bij De Slegte zien binnen stormen.
dus nu verander je je stelling naar: het werd gedoogd voor papieren boeken dus moet dit ook maar kunnen voor ebooks?
Ik begrijp dat een e-book eenvoudig reproduceerbaar is, maar daarvoor heb ik al betaald toen ik bij aanschaf van mijn computer, het doosje lege DVDs en geheugendragers de kopieerheffing afrekende. Dat ik die kopieerheffing moet betalen en vervolgens niet mag kopiëren is wonderlijk.
die heffing is een schande, maar is enkel bedoelt voor eigen gebruikt, het geeft je geen recht om te verspreiden
Dat werk is al betaald toen de eerste eigenaar het audioboek kocht.
??
Die man moet uren in een kamertje zitten voor een deel van de opbrengst van 1 verkocht exemplaar?
Dat audioboek is vaak nauwelijks voordeliger dan de gedrukte versie, hoewel er geen drukwerk wordt gemaakt en vervoerd.
moet dat dan? Ik merk dat velen vaak de denkfout maken dat de kosten van een boek voornamelijk in het drukwerk zitten. Dat klopt gewoon niet.
Het verspreiden van ebooks kost ook geld

Overigens is je hele verhaal gewoon totaal niet van toepassing onder dit artikel: het ging hier over illegaal verspreiden van ebooks, niet over het doorverkopen
Even op volgorde van binnenkomst:

Een e-book verkoop je net zoals je een spel of een stuk muziek verkoopt. Dus op dezelfde manier als waarop je het hebt gekocht. Na ontvangst van de betaling stuur ik een email met een attachment. De ontvanger is nu de eigenaar en ik gooi het bestand weg.

De verkoop van papieren boeken is nooit gedoogd, het is altijd toegestaan geweest en dat is het nog steeds. De uitgever kan ook in een boek zetten dat het alleen door blondines te paard mag worden gelezen. Dat verplicht fietsende brunettes niet een spoelinkje te nemen en een knol te huren.

De kopieerheffing geeft wel recht op verspreiding, dat het alleen voor in huis zou zijn is er later aan gehangen. In de memorie van toelichting staat dat de heffing is bedoeld om inkomstenderving veroorzaakt door reproductie op datadragers voor artiesten te compenseren. Een eigen huis is ook een onhoudbaar begrip, dat kan van alles zijn. Van een caravan tot een ziekenhuis met honderden patiënten.

Als ik voor EUR 20 een boek koop, zit de vergoeding voor het gedane werk in de prijs van dat boek. Daarna is het betaald, als ik het boek door verkoop is er geen reden de schrijver nog een keer te betalen. De schrijver verdient naar aanleiding van het aantal via de middenstand verkochte exemplaren.

Ik zeg niet dat de kosten van fysieke boeken uit drukwerk en transport bestaan. In de vervolgzin die je bent vergeten te quoten licht ik toe waar de kosten voor e-books afwijken van die van fysieke boeken. Overigens is het verspreiden van een e-book natuurlijk veel voordeliger dan de papieren versie.

Verkopen is een vorm van verspreiden. Of je een e-book dat je hebt gekocht gratis aan de buurvrouw geeft of voor het dubbele verpatst aan een voorbijganger tijdens de koningsdagmarkt, doet er niet toe.
Ik ben benieuwd wat er gebeurt als ik mijn e-books ga verhuren voor een cent per jaar en de bedragen naar beneden afrond.
Ja, er zitten nog wel wat haken en ogen aan het uitlenen. Misschien is het plaatsen van een boek in een blockchain een idee. In dat geval is het zeker dat er maar één exemplaar van een boek van hand tot hand gaat.
Totdat iemand met een eenvoudige textscanner er alsnog een kopie van maakt. Sommige vanzelfsprekendheden van fysieke dingen zijn wat lastiger van toepassing op digitale dingen. Je zou een fysiek boek ook fysiek kunnen copieren / overschrijven. En dan verkoop je het origineel.

Maar het verschil is dat een fysiek boek copieren uren / dagen / weken kost, terwijl het copieren van een paar kilobytes aan data nog geen seconde in beslag neemt en bovendien volledig geautomatiseerd te doen is. Daarom is het lastig om oude regels voor fysieke dingen, toepasbaar te laten zijn op digitale dingen.
Anoniem: 167912 @Swart_Arthur4 juli 2019 16:41
De kopieerheffing geeft wel recht op verspreiding, dat het alleen voor in huis zou zijn is er later aan gehangen. In de memorie van toelichting staat dat de heffing is bedoeld om inkomstenderving veroorzaakt door reproductie op datadragers voor artiesten te compenseren.
Dat maak je er zelf van
De kopieerheffing is inderdaad in het leven geroepen om de inkomstenderving enigszins te compenseren (daarom alleen al is het de schande voorbij, als iedereen stopt met het kopen van bezinewagens moeten we die verliezen ook niet compenseren), maar het heeft nooit het recht gegeven om de boeken dan te kunnen verspreiden! Daar is nooit sprake van geweest, en het is nooit in de geest van het idee geweest.
De kopieerheffing is er voor het recht van een thuiskopie. Een recht dat ontstaan is doordat het auteursrecht in de basis zelfs niet toestaat dat je van 1 pagina in een boek of magazine een kopie maakt om door je kind voor school te laten gebruiken. Of voor een kopie van een album zodat meerdere mensen in het gezin kunnen genieten van die muziek. Later is dat ook naar digitale dragers uitgebreid omdat het recht nog altijd bestaat om in familiale kring (mensen die onder 1 dak wonen) data te delen met elkaar. Die heffing is evenwel niet bedoeld zodat jij een kopie kan maken om dan het origineel verder te verkopen.

Komt ook nog bij dat boeken niet nieuw blijven. De randen krijgen deukjes, bladzijden krijgen ezelsoren en als er kinderen in de buurt zijn is je boek mogelijks onverkoopbaar na een tijdje. Dat audioboek of dat eboek blijft evenwel continue in goede staat. En niet alleen dat, het blijkt ook nog eens zeer eenovudig om daar een kopie van te maken. Je hebt geen pak papier nodig, geen uren aan het kopieerapparaat. Even ctrl+c en ctrl+v en je bent klaar. Je zou de eerste niet zijn die zijn eboek koopt om het daarna 10 keer tweedehands te verkopen.

En hoe ga je daar mee om?
Zoals iedereen die ooit een floppy met een scriptie in de centrifuge terugvond weet, hebben ook digitale bestanden het eeuwige leven niet. Het doet er m.i. voor mijn recht iets te verkopen niet toe hoe eeuwigheidsbestendig een artikel is. Digitale boeken zullen nooit vintage of brocante worden en er is geen mogelijkheid de auteur het ding te laten signeren. De potentiële waardestijging is daarmee minimaal. Als waardevermindering door slijtage van het fysieke exemplaar kennelijk een argument is, is het waardeplafond van de digitale versie dat ook.
Ik ben geen jurist, maar ik meen dat je voor het laten meeluisteren naar muziek formeel aan BUMA moet afdragen. Ook thuis, als je visite hebt. Als je op straat het Wilhelmus zingt moet je de staat betalen voor het gebruik van hun tekst. Dat gebeurt uiteraard nooit, omdat het onzinnig en niet te handhaven is.

Datzelfde geldt m.i. ook voor digitale boeken.
Dat iets makkelijk reproduceerbaar is betekent niet dat je daarom minder recht op verkoop van je eigendom hebt. Je kunt mensen ook niet in hun rechten beperken om iets dat mogelijk zou kunnen gebeuren.
Als ik een fysiek boek koop en het valt me tegen, zet ik het op Marktplaats. Dat recht zou ik met een digitaal boek ook moeten hebben en dat is niet zo. Dat vind ik onrechtvaardig. Ik mag wel een CD verkopen als ik hem niet meer draai, hoewel die even simpel reproduceerbaar is als een audioboek of e-book. Ik zie niet waarom een schrijver rechten zou hebben die voor een zanger niet gelden.

Het gaat me ook om de handhaving. Formeel is het vaak niet toegestaan fysieke tweedehands boeken te verkopen, toch bestaat er een complete legale bedrijfstak die daar van leeft. Dat voortschrijdende techniek die bedrijfstak verandert, maakt het niet acceptabel mensen te vervolgen voor iets dat eeuwenlang legaal is geweest en dat nu nog steeds is.
Ik mocht en mag mijn gebruikte fiets verkopen, ik mocht en mag een kip bakken volgens het recept op de website van een topkok, ik mocht en mag naar de Mona Lisa kijken zonder het Louvre een vergoeding te betalen en ik mocht wel en mag van Brein niet langer een boek verkopen dat mijn eigendom is. Dat klopt gewoon niet.
Anoniem: 457607 @Swart_Arthur4 juli 2019 17:12
Je grijpt nogal wat kromme redeneringen aan vind ik.

"Als ik een fysiek boek koop en het valt me tegen, zet ik het op Marktplaats. Dat recht zou ik met een digitaal boek ook moeten hebben en dat is niet zo."

Het belangrijkste verschil is natuurlijk dat een fysiek boek daadwerkelijk een overdracht van eigendom is. Je bent dat boek kwijt en kunt er geen gebruik meer van maken. Tevens slaat 2e hands op "reeds gebruikt" wat een produkt minder waardevol maakt in de fysieke wereld, maar dat concept slaat digitaal nergens op.

Daadwerkelijke overdracht van eigendom van een digitaal produkt zou een pittig stukje DRM betekenen waarbij dit sluitend gemaakt zou moeten worden. Je zou er onder geen enkele voorwaarde meer bij moeten kunnen. Nogal onwaarschijnlijk dat dat zo zou werken. Zelfs wanneer dat hypothetisch gezien wel zou kunnen, is alsnog het concept "2e hands" onzin, de nieuwe eigenaar heeft gewoon een gloednieuw e-book, net zo goed als het origineel.

Accepteer gewoon dat je fysieke model van beschermd materiaal niet werkt in de digitale wereld. Je bent geen eigenaar, je koopt een licentie voor gebruik onder bepaalde voorwaarden voor persoonlijk gebruik.

De 2e eigenaar moet gewoon zelf het e-book kopen en dat lijkt me volstrekt logisch. Het is niet zo dat jouw "gebruikte" e-book anders is, het is exact hetzelfde.

Anders luisteren we straks naar 17e handse mp3s, lijkt me niet echt een praktisch model.
Je kan van het fysieke boek ook inscanen of uitprinten. En dan heb je dus ook een kopie. Oftewel het komt op het zelfde neer.

Sterker nog. Software licenties mag je ook doorverkopen! waarom zou dit met boeken anders moeten zijn?

[Reactie gewijzigd door TheDudez op 22 juli 2024 16:13]

Ik snap het argument wel vanuit het punt dat óndanks die verschillen (of eigenlijk beperkingen), de e-books wel voor een vergelijkbare prijs verkocht worden.

Even kort door de bocht; een reëel persoon biedt een beperkter product niet voor dezelfde prijs aan.

Prima als we moeten accepteren dat het fysieke model niet werk in de digitale wereld; als de verkoper dat ook eindelijk accepteert en er een beter passende prijs bij hanteert, dan pas kunnen we dat soort materiaal kopen alsof het throwaways zijn.
Anoniem: 457607 @Annihlator4 juli 2019 20:46
Hoezo beter passende prijs? Alsof prijs een argument is voor een wet. We leven in een markteconomie, een producent bepaald de prijs, niet de consument. Te duur, dan gewoon laten liggen.
Volgens mij heb je m niet begrepen. Het ging om het aanbieden van een beperkter/minderwaardig product tegen dezelfde prijs. Zou jij een auto kopen waarmee je niet op snelwegen kunt rijden voor dezelfde prijs als eentje die dat wel kan?

Met wetten heeft het niets te maken. Het aanbieden van ebooks tegen dezelfde prijs als een fysiek exemplaar is niet verboden. Misschien een beetje onethisch (gezien de veel lagere kosten per sale en daarmee woekermarges), maar dat zijn we wel gewend van bedrijven die geld willen verdienen. Uiteindelijk krijgt de consument ook wat ie verdient door dit soort producten te kopen voor de te hoge prijs.

Als niemand het meer zou kopen zakt de prijs vanzelf wel. Het is namelijk niet de producent maar de consument die de prijs bepaalt (vraag en aanbod). Wordt iets niet verkocht voor een bepaalde prijs heeft een producent maar 2 opties: stoppen met de verkoop of de prijs laten zakken.
Anoniem: 167912 @Swart_Arthur4 juli 2019 16:28
Dat iets makkelijk reproduceerbaar is betekent niet dat je daarom minder recht op verkoop van je eigendom hebt.
Je gaat er blijkbaar van uit dat die ebooks jouw wettelijke eigendom zijn. Dat is meestal niet het geval
Dat de uitgever zelf beweert dat dat niet zo is, betekent natuurlijk niet dat de wet ook zo is.

Het idee dat een stapel bitjes op een geheugenkaartje anders behandeld zou moeten worden als een stapel letters op een berg papier, is volslagen idioot.
Anoniem: 167912 @Stoney3K4 juli 2019 17:59
Dat de uitgever zelf beweert dat dat niet zo is, betekent natuurlijk niet dat de wet ook zo is.
Je gaat gewoon akkoord met de voorwaarden als je die licentie afneemt.
Zo werkt het ook met (andere) software trouwens (ook een stapel bitjes). Niemand bezit zijn windows software.
[...]

Je gaat gewoon akkoord met de voorwaarden als je die licentie afneemt.
Die licentievoorwaarden mogen nou eenmaal niks eisen wat boven de wet uit gaat. Dan kun je het wel in een partij voorwaarden zetten, maar het zal in een rechtszaak geen hout snijden.

Dan is het niks anders dan pure bluf van een uitgever om mensen af te schrikken en hun geld nog een keer uit te geven terwijl het misschien niet hoeft. Zoals hierboven al gesteld: Er staat in praktisch elk gedrukt boek dat je het niet door mag verkopen, maar de wet zegt iets anders.
Jammer genoeg moet ik je erop wijzen dat "overeenkomsten de partijen strekken tot wet". In principe is de gegeven kwalificatie geldig, zolang het niet indruist tegen dwingende wetten of wetten van openbare orde. Naar mijn weten zou in dit geval het consumentenrecht misschien redding bieden, maar ik ben niet zeker. Het enige waar ik aan denk is dat het de consument misleidt door bewoordingen als "kopen" te gebruiken op de productpagina, waardoor je zou geloven dat je de kopie effectief bezit. Anderzijds wordt er wel verwacht dat consumenten de gehele overeenkomst lezen waardoor ze zouden inzien dat het enkel om een licentie gaat... Ik weet niet goed of bovenstaande redenering overtuigend zou zijn voor de rechter.

Naar mijn weten is het dus perfect mogelijkmogelijk om een rechtsgeldige licentie overeen te komen.

Extra edit: ik vind de opmerking vreemd dat er in elk fysiek boek staat dat je het niet mag verkopen. Volgens mij staat er enkel dat je het niet mag reproduceren zonder toestemming . Maar je mag sowieso beschikken over je exemplaar, aangezien je het eigendom van die ene kopie hebt.

[Reactie gewijzigd door Dracquiteur op 22 juli 2024 16:13]

De contractvrijheid tussen mensen is ondergeschikt aan het geldend recht. Als we een overeenkomst sluiten die van mij verlangt dat ik op straffe van een boete Den Bosch moet afbranden, kun je die boete niet opeisen als die stad maar niet in de fik gaat. Supermarkten die melden 'tassencontrole' te houden, zullen voor iedere tassencontrole die ze doen een diender op moeten roepen. De caissière mag niet fouilleren, visiteren of erger. Ook digitaal eigendom is mijn eigendom en ik mag daar over beschikken zoals dat me aanstaat. Als Amazon zegt dat een door mij betaald boek een licentie is -terwijl dat voor de papieren versie van dezelfde titel niet het geval is- is dat een mening van Amazon die me tot niets verplicht. Na aankoop is Amazon de eigenaar niet meer en gelden haar voorwaarden niet.

Ik heb niet gezegd dat in elk boek staat dat je het niet mag doorverkopen. Het staat in veel boeken.
Ik heb er even een foto van gemaakt en in mijn Tweakers mapje gezet. Als ik die foto probeer te linken, lijkt het er op dat ik de hele wereld toegang geef. Als je me vertelt hoe ik die foto plak (ik heb rechts het onderste icoontje gezien) zonder mijn mapje foto's helemaal te delen, zet ik hem er bij.
Alhoewel ik het met je eens ben dat de huidige stand van zaken niet eerlijk is voor de consument, ben ik het toch niet helemaal eens over het concept "eigendom" wanneer je digitale producten afneemt. In het geval van de meeste digitale producten komt het vaak meer overeen met huren dan met kopen. Als je een DVD huurt van een videotheek (bestaan die nog of kom ik nu over als opa?) is die ook niet van jou, ondanks dat je op dat moment wel een fysiek exemplaar in handen hebt. Je mag m lenen voor een bepaalde tijd en daarna moet ie weer terug, maar hij is op geen enkel moment van jou. Je kunt m zelfs tijdens je huurperiode nog aan een vriend uitlenen en de videotheek heeft daar niets mee te maken. Zolang je m maar weer op tijd inlevert.

Als je dit concept doortrekt naar digitale diensten zijn de overeenkomsten best groot. Je krijgt niet daadwerkelijk een product als eigendom, maar een gebruikslicentie voor onbepaalde tijd, die automatisch ook weer verdwijnt wanneer de dienst stopgezet wordt, aangezien de digitale bestanden meestal onlosmakelijk met de dienst verbonden zijn. Voor zover ik weet zit er DRM op de ebooks die Amazon verkoopt en kun je ze niet uit hun ecosysteem onttrekken om vervolgens via software naar keuze te gebruiken (correct me if i'm wrong, ik koop nooit ebooks). Eigenlijk vergelijkbaar met Netflix, waar de films en series die je kijkt ook niet van jou zijn, en waar je geen toegang meer hebt wanneer je stopt met maandelijks betalen. Het enige verschil hier tussen Netflix en Amazon is dat je bij Netflix maandelijks betaalt en niet per film of serie, en bij Amazon betaal je maandelijks niks (tenzij je Prime ofzo neemt) maar alleen per product. Niets staat Amazon in de weg ook subscriptions in te voeren met hetzelfde aanbod, en niets staat Netflix in de weg om dezelfde dienst ook met een maandbedrag van 0 aan te bieden maar met pay-per-view.

Of je wel of niet je geld aan een huurmodel uit wilt geven moet iedereen natuurlijk voor zichzelf bepalen (videotheken waren volgens mij ook best populair), maar je moet hier toch rekening mee houden bij het aankopen. Wil je een echt product? Koop dan niet een digitale versie met DRM maar gewoon een fysiek exemplaar. Dit is ook de reden dat ik nog nooit 1 mp3 heb gekocht maar wel een hoop LP's (en CD's in de jaren 90).
en mag van Brein niet langer een boek verkopen dat mijn eigendom is. Dat klopt gewoon niet.
Daar zegt Brein volgens mij helemaal niets over. Brein gaat daar niet eens over. Het gaat hier dan ook niet over 2 een situatie waar iemand een 2de hands boek verkoopt.
Al die scenario's met doorverkoop zijn helemaal niet van toepassing hier, dat is compleet iets anders dan een thuiskopietje maken.
Ik weet niet maar het is je goed recht om alles wat je gekocht hebt weer te mogen verkopen. De wet staat nog altijd boven al het andere hoe graag een auteur dat ook anders ziet. Of het nu om een fysiek boek of ebook gaat maakt geen ene drol uit.

Als ik een ebook koop mag ik die ook weer verkopen.

Dat de commercie graag de 2ehands markt compleet om zeep wil helpen is heel duidelijk al jaren gaande. Kijk naar de boeken, film muziek en spellen industrie. Vroeger kocht je een spel of boek of cd en als je er flauw van was verkocht je deze en ging je een andere kopen. Tegenwoordig probeert de commercie dat zoveel mogelijk tegen te werken zodat ze meer verkopen en de consument meer en meer geld kwijt is.

Wettelijk zijn ze verplicht om de mogelijkheid te bieden om digitale aangekochte goederen weer te moeten kunnen verkopen. Echter wordt dat met man en macht tegengewerkt vanuit de commercie.

De media industrie is mijn inziens niets beter dan een mafia.

excuses voor de kommas mijn toetsenbord plaatst ze niet meer
Anoniem: 420148 @Blokker_19994 juli 2019 17:11
Komt ook nog bij dat boeken niet nieuw blijven. De randen krijgen deukjes, bladzijden krijgen ezelsoren en als er kinderen in de buurt zijn is je boek mogelijks onverkoopbaar na een tijdje. Dat audioboek of dat eboek blijft evenwel continue in goede staat.
Waardeloos argument. Je kunt boeken tientallen/honderden jaren in verkoopbare staat laten. Langer dan een gemiddeld mensenleven, in ieder geval. Je account met je e-book kan ook gehackt worden, door een partner/kind per ongeluk verwijderd worden, wachtwoord/account kwijt, etc.
Mijn vriendin is een groot lezer (wel tachtig boeken per jaar) en legaal digitaal lezen is gewoon een crime. Waar ze voorheen naar de bibliotheek kon, tweedehands boeken overnam of met iemand ruilde is het digitaal vele malen moeilijker. Het epub aanbod van de bibliotheek omschrijft ze als "mwah" en een goede all-you-can-read is er niet. En tachtig keer tien of vijftien euro lappen is ook nogal wat.
Meer dan 250.000 eBooks: https://www.kobo.com/nl/nl/plus ...wanneer is een al you can read dan wel goed?
Ik weet dat ze eerder van Kobo naar Kindle is overgestapt omdat met name het Engelse aanbod bij Bol (die samenwerken met Kobo) slecht was. Geen idee hoe dat nu is.

Die koppeling van het merk aan het aanbod is wel een probleem want je koopt niet steeds een nieuwe e reader.
Er is wel een klein verschilletje tussen kopieeren en kopieeren + verkopen/gratis weggeven.

Met een papieren boek verkoop je een enkel goed door; klaar. Hele simpele transactie, niemand die er wakker van ligt. Het wordt gedoogd.

Met de digitale variant tover je jezelf om in een plaatsvervangende uitgever. Als dat gedoogd zou worden dan zou het hek van de dam zijn.
Een boek uitlenen of verkopen is toch anders dan een boek volledig kopiëren? De laatste lijkt me een inbreuk op de copyright. Met ebooks is het delen eigenlijk hetzelfde als kopiëren, want in feite deel je kopie's.
Een euro minder voor het fysieke boek is nogal duur; vaak zijn e-books (vb op kobo van fnac) meer dan een euro duurder.
En dit terwijl er amper kosten zijn om deze te verspreiden (kijk hoeveel apps kosten; de meeste zijn al gelukkig met wat centiemen aan reclame), zeker tegenover het drukken, de logistieke flows, voorraden in de winkel, beschadigde kopieën die in afprijzing moeten,...
Het lijkt me dat er iemand stukken meer verdient aan e-books.
Wat dacht je van games, zelfde verhaal.

Eigenlijk zou je op platforms als STEAM, Uplay etc. gewoon je legaal gekochte game moeten kunnen doorverkopen, dit is volledig legaal volgens de Nederlandse wet.
Ongeacht wat de Terms of Service zijn van het platform, je koopt een spel en een spel mag je doorverkopen.

[Reactie gewijzigd door CobraVE op 22 juli 2024 16:13]

Ik heb meerdere Steam accounts. Een voor de games die ik 'altijd' blijf spelen en voor elke titel die ik op de gok koop een ander account. Als ik het spel verkoop, krijgt de nieuwe eigenaar het complete account. Tot nu toe drie keer gedaan, geen klachten.
Brein heeft geinfiltreerd... Moet zeggen dat die gasten wel bijzonder creatieve doorzetters zijn.
Brein is vaak vele malen succesvoller en doortastender dan de politie en justitie zelf zijn omdat ze hier volledig op focussen.

Blijkbaar is alles juridisch geoorloofd en hebben ze carte blanche om zonder tussenkomst van de rechter boetes op te leggen.
Het staat iedereen die ze benaderen vrij het aanbod (het is geen boete) van Brein te weigeren en naar de rechter te stappen.
Anoniem: 57381 @IJzerlijm4 juli 2019 13:47
Legale afpersing is inderdaad een beter woord.
Dit is helemaal geen afpersing. Maar zeg nu zelf: als jij je bezig houdt met dingen die hoogstwaarschijnlijk tegen de wet zijn en ze komen bij jouw met de melding: ofwel stop je en betaal je ene paar duizend euro ofwel ga je door en riskeer je tienduizenden euro aan gerechtskosten alleen, waarvoor zou jij kiezen? Als je zeker bent van je onschuld kies je voor die rechtzaak. Laat maar komen die rechter. Maar als je weet dat je foutief bezig bent dan schik je. Kom je er vaak zelfs zonder schuld te bekennen van af.
Ik kan nu naar de rechtbank gaan om een ex parte te halen omdat ik van mening ben dat jij iets gedaan hebt. Maakt niet uit wat (bv merkenrecht inbreuk op Blokker, lol). Jij bent daar niet bij en kunt er niets tegen in brengen. De rechtbank kijkt niet inhoudelijk in de stukken maar geeft direct een beschikking af. Dan gaat jouw deurbel en het is de gerechtsdeurwaarde met de beschikking. Of jij mij even 50000,- wilt betalen anders neemt hij je auto mee en je hond ook.

Wat doe je?

A ) Je betaal mij 2500,- om dat ik je een schikking aan biedt?
B ) Je gaat naar een advocaat, die zegt in ieder geval dat je een hele goede zaak hebt maar of je wel al vast 10.000,- op zijn rekening wilt storten als aanbetaling. Hij verteld je ook dat als er een hoger beroep komt en een getuigen verhoor dat de hele procedure al snel meer dan 35.000,- gaat kosten en dat je deze kosten niet geheel terug zult krijgen als je wint want een proceskosten veroordeling gaat via staffels en advocaten kosten meer dan dat.

Of je nou wel of niet wat hebt gedaan maakt dus niet uit. Het gaat jou gewoon veel geld kosten of nog veel meer geld. Dat is de macht van het geld. Legale Afpersing dus!

(Zelf meegemaakt, ik koos optie B (want onrecht) en na 6 jaar (!!!) uitspraak dat ik gewonnen had, Logisch, want ik had namelijk niets gedaan!)

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 57381 op 22 juli 2024 16:13]

Je laat het nu over komen alsof iedere malloot een verzoekschrift kan indienen om een Ex Parte te verkrijgen. Gelukkig is dit niet zo! Er moet in het verzoekschrift duidelijk worden aangetoond dat je schade lijdt (bijv. omdat een product reeds wordt verspreid of in de schappen ligt), de naam van het bedrijf (Blokker zoals in jou voorbeeld) directe schade ondervind. En jij ook de geen bent die de rechten bezit of jou opdrachtgever de rechten bezit.

Voor zover ik heb begrepen, is het daarnaast mogelijk om middels een kort geding de voorzieningenrechter de beschikking (ex parte) te laten herzien. In principe hoeft het dus niet direct al veel geld te kosten en is het eigenlijk al per definitie afhankelijk van hoe het proces verloopt.

Op ie-forum staan diverse uitspraken waarin ook vermeld wordt waarom een ex parte is verstrekt. Dat je jezelf als (mogelijke) overtreder/inbreukmaker niet kunt verdedigen klopt, maar daar is het kort geding dan ook juist voor bedoeld.
Los daarvan is de formulering "alsof iedere malloot een verzoekschrift kan indienen" een beetje ongelukkig, want je hoeft niet eens zo veel humor te hebben om daar "Q.E.D." op te antwoorden ;)
Hoe zit het dan met onschuldig tot het tegendeel is bewezen?
En je kan de gemaakte juridische kosten toch verhalen op de aanklager? Mits je onschuldig bent en de zaak wint natuurlijk. Anders kan jan en alleman de buren aanklagen en ze zo financieel ruïneren. Lijkt me niet dat dit zomaar kan, wel?

Ik probeer niet je comment/verhaal onderuit te halen, ik probeer alleen het rechtsysteem beter te begrijpen.
heeft dit niet iets te maken met dat het bij Brein civiele zaken zijn?
civiele zaken wil zeggen burger tegen burger, waarbij Brein een groepje burgers, die 'toevallig' allemaal uitgever zijn, vertegenwoordigt?
je hebt in deze zaken allebei een mening en een rechter kan bepalen welke mening zwaarder telt.

volgens mij is onschuldig tot het tegendeel bewezen alleen van toepassing in het strafrecht.
dit is geen burgermening versus andere burgermening, maar de overheid verdenkt jou van criminele activiteiten.
in die zin ben je onschuldig, totdat de overheid heeft bewezen dat jij de dader bent.

Omdat Brein niet onder de overheid valt, kunnen ze dus ook geen strafzaken starten.

edit:
en als toevoeging maakt het dat zo wrang, omdat Brein dus met grote bedragen kan dreigen (of afpersen zoals Hasse het noemt). Aangezien een willekeurige burger niet in de buurt komt van het vermogen van al deze uitgeverijen, kiest nagenoeg iedereen eieren voor zijn geld en gaat voor de goedkoopste optie.

[Reactie gewijzigd door antonvdijk op 22 juli 2024 16:13]

Je bent ook gewoon onschuldig tot je bij zo een schikking zelf de schuld op je neemt door gewoon te betalen..
Hoe zit het dan met onschuldig tot het tegendeel is bewezen?
Dat geldt alleen in het strafrecht.
Ik twijfel echt of jouw verhaal niet een klein beetje aangedikt is en dat zou dan een kwalijke zaak zijn.

Volgens https://www.lawfox.nl/lexicon/ex-parte/ staat namelijk vermeld dat een ex-parte enkel gebruik kan worden om een (mogelijke) inbreuk te stoppen.

Er kan dus GEEN schadevergoeding worden geeist !!!
Wat brein doet is waarschijnlijk twee zaken aan elkaar knopen. De ex-parte om er mee te stoppen én omdat je toch met de broek op de knieën zit, een schikking aanbieden om een verdere rechtszaak te voorkomen. De ene vult in dit geval de andere aan.

Volgens de verschillende sites is een ex-parte iets wat niet "zomaar" even wordt gegeven, het voorkomt alleen dat gedurende de aanloop naar een rechtszaak de overtreding op het merkenrecht en de schade aan het merk van de eiser snel stopt.
In het geval van Brein is het zo dat gedurende de aanloop naar een rechtszaak ook de inbreuk (het verspreiden van e-books) door gaat en er dus schade ontstaat.
Is het dan niet makkelijker om een counter ex-parte aan Brein op te leggen als dat zo makkelijk gaat.
Ook al is het over koeitjes en kalfjes om maar zelf druk uit te oefenen, want blijkbaar kan dat tegenwoordig?!

Fight ex-parte with ex-parte :P

Zonder dollen, ik ben geen jurist en heb er geen verstand van.
Nu ik stuk van hasse lees + wat google-werk vind ik het een eigenaardig manier van rechter spelen.

[Reactie gewijzigd door josipbroz op 22 juli 2024 16:13]

Brein heeft diepere zakken. Dat verlies je dan. Recht van de sterkste...
recht van de rijkste bedoel je, wat ook gelijk hét probleem met de rechtspraak blootlegt: het is er alleen voor de rijke onder ons, iedereen die minder te besteden heeft krijgt mindere rechtspraak.
Voor € 5000 kun je prima een pittige procedure voeren als je onschuldig bent. Daarnaast hebben vele het over Brein die misbruik maakt maar in de meeste (bijna alle gevallen) stopt het inbreuk ook. Zo gaan websites offline en worden de Facebook groepen gesloten met een mededeling erop dat het onderdeel is van een schikking met Brein. Iemand die onschuldig is kan deze zaken niet uitvoeren.
Domme, domme man. Die €5000 kunnen je failliet maken. Maar zo luchtig als jij doet kom je wss al rond van geleend geld, of je hebt werkelijk een overschot.
Recht hebben is één, recht krijgen een ander, ook al ben je onschuldig!!! En zoals terecht opgemerkt je kan het verloop en de afloop van de rechtsgang niet voorspellen, Brein heeft gewoon bijna onbeperkte financiële middelen en zullen een rechtszaak niet willen verliezen, daar sta, en ga, je dan met je €5000.
Ik reageer gewoon inhoudelijk, snap dus de persoonlijk aanval niet. Je reactie slaat nergens op. Brein heeft geen onbeperkte financiële middelen en daarnaast hebben zij er geen enkel belang bij een onschuldige te laten veroordelen. Heb je mijn reactie inhoudelijk wel gelezen?
Incorrect. Dan is er een beschikking die stelt: gelieve onmiddelijk te stoppen met die naam te gebruiken totdat er een uitspraak ten gronde is. Daarna kan ik met het bedrijf achter Blokker gaan samenzitten om tot een schikking te komen of ik kan naar de rechtbank trekken om mijn onschuld te bewijzen. Maar op dat moment kost het mij nog altijd geen euro. En als ik van mening ben dat ik inderdaad inbreuk maak op hun recht dan zal ik inderdaad schikken voor een goed bedrag als ze mij dat aanbieden. Indien niet dan zoek ik mij inderdaad een goede advocaat.
In de gevallen waar mensen zelf weten dat ze gewoon helemaal fout zitten is er weinig mis mee inderdaad.

Echter wat als er iemand een keer vals beschuldigd word? Dan kun je wel zeggen dat je dan makkelijk voor de rechtszaak kunt kiezen maar de praktijk is denk ik toch even anders.
Zelfs als er ook maar een 1% kans is dat je een zaak verliest; wat zou je dan kiezen:

- Eenmalig een boete van duizend euro: vervelend; mogelijk één keertje niet of korter op vakantie, aanschaf van een nieuwe auto/pc of een andere luxe product uitstellen. Verder ben je daarmee van al het gezeik af.

- Een hele hoop tijd kwijt zijn aan een rechtszaak, mogelijk een langlopende procedure (wat je zeker binnen het Civielrecht ook gewoon flink geld vooraf kan gaan kosten) welke voor sommige mensen veel stress op kan leveren. En daarmee de mogelijkheid financieel echt een probleem te hebben voor meerdere jaren; alleen de kleine kans dat dit kan gebeuren levert bij veel mensen al voldoende angst en 'what if' gedachtes op dat ze alsnog zullen schikken.


Er staan op het forum hier bijvoorbeeld ook genoeg voorbeelden van mensen die een (negatieve) recensie bij een bedrijf hebben achter gelaten; bedrijf gaat dan dreigen met iets in de geest van; "Of die review binnen X aantal dagen verwijderen anders komt er een rechtszaak wegens smaad". Ondanks dat de persoon volledig in zijn recht staat een oprechte negatieve review te plaatsen zal vrijwel iedereen toch eieren voor zijn geld kiezen puur om van het gezeik af te zijn.

[Reactie gewijzigd door !mark op 22 juli 2024 16:13]

Er staan op het forum hier bijvoorbeeld ook genoeg voorbeelden van mensen die een (negatieve) recensie bij een bedrijf hebben achter gelaten; bedrijf gaat dan dreigen met iets in de geest van; "Of die review binnen X aantal dagen verwijderen anders komt er een rechtszaak wegens smaad". Ondanks dat de persoon volledig in zijn recht staat een oprechte negatieve review te plaatsen zal vrijwel iedereen toch eieren voor zijn geld kiezen puur om van het gezeik af te zijn.
De grote grap is dat het slechte bedrijf er financieel beter op wordt ook nog.

En voor een sjabloon van een juridische dreigbrief hoeft er maar 1x een advocaat (of goedkoper, een jurist) te worden betaald. En daarna is het NAW gegevens van de reviewschrijvers copypasten, opsturen en cashen maar.

Een slechte klantenservice gaat dan zelfs meer lonen dan een goede :X
En als het openbaar ministerie je een schikking aanbied, is dat ook legale afpersing?
Niemand beweerd dat: schikking = afpersing.
Ex Parte + Schikking = afpersing
Gezien je andere postings ben je van mening dat de Ex-parte de schikking ook bepaald/behandeld, daar is echter geen enkele sprake van. Een Ex-Parte stelt niet vast hoeveel een schikking kan/mag zijn en stelt zelfs niet of er schikking dient te worden aangeboden, een Ex-Parte is voor de verspreider van dit materiaal echter wel een indicatie dat er reeds bewijsvoering in bezit is van Brein tegen hem/haar waardoor men sneller geneigd is om een schikking te treffen. En de Ex-Parte stelt Brein in de gelegenheid om de verspreiding per onmiddellijk te doen stoppen.
Een ex-parte betekent dat er geen wederhoor voor een hof meer plaats kan vinden en dat het hof puur uitgaande van wat Brein aangedragen heeft al de hoogte van een evt. civielrechtelijke schadevergoeding vastgesteld heeft.

Brein geeft je wss. vrij letterlijk de keus: "betaal vrijwillig, of doe moeilijk en betaal meer."

In die zin neigt het dus weldegelijk meer naar afpersing dan een schikking van het OM.
Sorry hoor maar dit is absoluut onzin, een Ex-Parte gaat helemaal niet over schadevegoedingen, sterker nog bij een Ex-Parte kan niet eens een schadevergoeding worden gevorderd, dat kan alleen als er hierna een bodemprocedure word gevoerd. Bij een Ex-Parte kan alleen een verbod op activiteiten worden gevorderd. Je hebt echt geen idee waar je over praat.
Sorry hoor maar dit is absoluut onzin, een Ex-Parte gaat helemaal niet over schadevegoedingen, sterker nog bij een Ex-Parte kan niet eens een schadevergoeding worden gevorderd, dat kan alleen als er hierna een bodemprocedure word gevoerd. Bij een Ex-Parte kan alleen een verbod op activiteiten worden gevorderd. Je hebt echt geen idee waar je over praat.
Ik schrijf ook niet dat ie gevorderd wordt. Ik schrijf dat de evt. hoogte al vastgesteld kan zijn, in de zin van geleden schade.
Nee, dat kan dus niet. Want een Ex-Parte bemoeit zich daar niet mee.
Een ex-parte bevel betekent helemaal niet dat er geen wederhoor voor een hof meer plaats kan vinden.

Wanneer iemand je wilt verbieden om iets te doen, moet hij je normaal gesproken voor de rechter dagen, waar hij uitlegt waarom hij vindt dat het verboden moet worden, en jij uit kan leggen waarom je vindt dat het niet verboden kan worden. In het geval waarbij het overduidelijk is dat een verweer niet kan slagen (zoals wanneer er ondubbelzinnig bewijs is voor het zonder toestemming verspreiden van auteursrechtelijk beschermd werk) kan bij de rechter een ex-parte bevel gevraagd worden. De rechter beoordeelt dan het bewijsmateriaal en kijkt of er een verweer mogelijk is waarbij de feiten worden uitgelegd op een manier waarbij ze volledig of grotendeels binnen de wet vallen. Is hij van mening dat de feiten overduidelijk wijzen op een verboden handeling en dat er geen verweer mogelijk is, dan kan hij dat ex-parte bevel afgeven.

Zo'n ex-parte bevel beteken voor jou niet meteen het eindpunt van jouw juridische mogelijkheden. Je kunt het altijd aanvechten. Maar dat heeft alleen nut wanneer je denkt aan te kunnen tonen dat je je wel degelijk aan de wet houdt. Maar in deze gevallen wordt de wet duidelijk overtreden. (Het verweer dat je de wet onzin vindt zal niet werken voor de rechter.)
Je kunt er ook voor kiezen om de hoogte van de schikking aan te vechten voor de rechter. Maar de schikkingsbedragen die ik hier voorbij zie komen zijn naar mijn mening redelijk en zullen door de rechter waarschijnlijk niet verlaagd worden.

Brein kan er ook voor kiezen om je wel voor de rechter te dagen, maar dan begint ook meteen de teller van juridische kosten en gerechtelijke kosten te lopen. Dat uitkomst zal er niet anders door worden, alleen het prijskaartje zal flink hoger worden.
Een ex-parte bevel betekent helemaal niet dat er geen wederhoor voor een hof meer plaats kan vinden.
Je kunt het inderdaad altijd achteraf aanvechten -- Wat niet zo veel zin zal hebben als het over het feit zelf zal gaan; eens. Dus zal het op zo'n moment hoogstens nog over de hoogte van een schadevergoeding gaan. -- maar dat is geen wederhoor.

Met een ex-parte procedure neemt een eiser de mogelijkheid tot eerste verweer weg en neemt deze een monopolie op het presenteren van feiten, waarmee bijv. ook de geleden schade opgeklopt kan worden zonder dat daar tegendruk op ontstaat.

Onder de streep zal het allemaal niet uitmaken, want het in de arm nemen van contra-expertise zal je wss. toch vele malen meer kosten dan de schikking aannemen.

Maar het principe dat de verdedigende partij buitenspel gezet wordt, is juist wat hier tegen het zere been van velen is: het feit dat er al een rechtsgang geweest is en er eigenlijk verkapt gemeld wordt dat de zaak al rond en besloten is, en dat je maar beter kunt betalen want je gaat het toch afleggen. (Ook mbt de vastgestelde hoogte van de schade, want daar is in zo'n geval al naar gekeken en niets vreemds aan gevonden.)

Ik schrijf niet dat het slim zou zijn om door te procederen in zo'n geval.
Tenminste; heb je dat ergens gelezen?

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 16:13]

De hoogte van de schikking aanvechten voor de rechter kan niet, er is ook helemaal geen dwang om die te betalen, het is een volledig vrijblijvend voorstel Je kunt niet van iemand eisen dat die met minder genoegen neemt om maar geen rechtszaak aan te spannen. Ik zie tenminste niet in op welke grond je een schikking kan aanvechten.

[Reactie gewijzigd door Groningerkoek op 22 juli 2024 16:13]

Dan moet er inderdaad bewijslast komen dat het Facebookprofiel jou toebehoort. :P
Het zijn geen boetes, maar schikkingen. En daar is toch ook helemaal niets mis mee?! Bij een rechtszaak is de kans hoger dat ze meer moeten betalen. Ze kunnen altijd gewoon de gang naar de rechter inzetten.

Politie/Justitie heeft er ook niets te maken, dit is namelijk gewoon civielrechtelijk. als ik jou schade berokken, dan kunnen wij toch ook een schikking treffen. Dit is gewoon tussen burgers onderling. Geen enkel probleem moet, moet je ook maar niet aan piraterij doen. Ze weten dat het niet mag.
Op basis van het verzamelde bewijs verkreeg BREIN een ex parte rechterlijk bevel. Op grond daarvan werd met de vier beheerders geschikt. Zij tekenden een onthoudingsverklaring en betaalden inmiddels meer dan 6.000 euro aan BREIN. Indien ze opnieuw in de fout gaan, loopt dit bedrag op naar 10.000 euro plus 500 euro per illegaal aangeboden e-book.
Brein leert snel, ook met de verstrekte info. Er wordt niet meer gesproken over boetes oid.
BREIN kan dan ook geen boete opleggen. Dat kan enkel een rechter.
Anoniem: 310408 @Iblies4 juli 2019 14:44
Ik heb BREIN nog nooit over een schikking als boete zien praten. Geef eens een voorbeeld?
Het zijn geen boetes, maar schikkingen.
Praktisch gezien maakt het geen klap uit wat voor woord ervoor gebruikt wordt; Mensen worden onder druk gezet om te betalen.
dit maakt dus juist alle verschil van de wereld.
tegen een boete kun je in beroep gaan, tegen een schikking niet.

veel 'boetes' door de politie zijn ook geen boetes, maar schikkingen
bijv. fout parkeren.

als jij dan besluit om bezwaar aan te tekenen (je gaat niet in beroep, maar tekent bezwaar aan)
dan zijn proceskosten op eigen verantwoordelijkheid.

bij een boete moet je je kunnen verdedigen en kun je proceskosten verhalen op de aanklager als je uiteindelijk in je gelijk gesteld wordt.
Dat maakt heel veel uit. Boete staat bij de politie geregistreerd en is het gevolg van een OM vervolging. In potentie heb je hierna een strafblad en sollicitatieuitdagingen. Schik je met een private partij, dan staat dat verder nergens.
De bedrijven die Brein funden zijn ook voornamelijk de belang-/rechthebbenden. Daar is dus niets vreemd aan en heeft niets met lobby te maken. Zo zijn er wel meer van dat soort organisaties: Consumentenbond, vakbond etc.

Het recht van vereniging is heel normaal in onze rechtstaat.

En ergens niet vrijwillig werken...dat kennen we hier niet. Met tegenzin werken wel, maar ook dat heb je zelf in de hand.

[Reactie gewijzigd door Edgarz op 22 juli 2024 16:13]

Lobby geld? Je bedoelt dat ze door de rechthebbende betaald worden om wetsovertredingen op te sporen omdat de staat de wet wel maakt maar weigert op te sporen (iets was eigenlijk te gek voor woorden is)?

Dan heb je helemaal gelijk, maar ik zie daar werkelijk niets negatiefs in. Als je tegen de wet bent moet je de politiek aanspreken, niet de mensen die hun rechten beschermen.
Zo laat het OM het ook na om een werkbare thuiskopie te faciliteren... Het mes is aan 2 kanten bot.
Iedereen werkt vrijwillig. Als je je baan beu bent, dan trap je het af. En de lobby heeft hier niet veel mee te maken. Iedereen mag naar de rechter stappen als men denkt dat zijn of haar rechten geschonden worden. IEdereen mag een schikking voorstellen.
Komt door al het lobby geld..... het is een stichting maar ze werken daar niet vrijwillig en worden voor 90% betaald door de corps.
Wat is je punt? BREIN is een stichting die door uitgevers is opgericht om tegen auteursrechtenschending op te treden. Ze worden niet voor 90%, maar voor 100% gefinancierd door deze uitgevers. Ze maken daar ook helemaal geen geheim van. En dat het een stichting is betekent niet dat de werknemers niet betaald mogen worden. Werknemers, overigens, die voor een groot deel juristen zijn. Ik denk dat die wel enig idee hebben van wat nog binnen de kaders van de wet valt, beter dan jij en ik in ieder geval.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 51637 op 22 juli 2024 16:13]

Er is geen boete opgelegd, dat mag Brein namelijk helemaal niet.
Er is een schikking getroffen, dat is heel wat anders dan een boete. Een schikking kan ook gewoon geweigerd worden door de partij aan wie de schikking aangeboden wordt. Ze lopen dan wel de kans dat Brein naar de rechter gaat.

Heel simpel gezegd mag Brein niet meer dan jij en ik ook zouden mogen via het civielrecht. Ze mogen bewijs verzamelen en op basis daarvan een schikking aanbieden en / of naar de rechter stappen.
Tis een heel slim business model, maak mensen bang met een rechtzaak en geef ze een bedrag dat je mag betalen om dat niet te laten gebeuren.

Meeste mensen zullen schikken omdat ze weten dat ze iets doen wat niet helemaal zuiver is en voor die paar waar zie geen geld van krijgen kunnen ze dan bekijken of het waard is om er achteraan te gaan met een rechtzaak.

tis net een casino, voor een 1 tafel ie verlies draait zijn er 9 andere die op dat moment winst maken.
Behalve dat brein dan eigenlijk nog best fair te werk gaat en alleen schikkingen aanbiedt nadat ze best wat moeite hebben gedaan (infiltreren) om te zien of degenen wier belangen ze behartigen echt onrecht aangedaan wordt.

Ons rechtsysteem is niet feilloos en de hoge kosten, ook als je wint, zijn inderdaad een probleem maar als je 100en boeken gaat verspreiden waar je de rechten niet van hebt ben je gewoon fout bezig.

Dan helpt het ook niet een rechtszaak aan te gaan want die verlies je dan geheid (en terecht).
Een dikke +3, want dit vat kort samen waarom de al o zo vaak voorbij gekomen non-argumenten hier geen steek houden. We praten hier niet over het binnen het gezin delen van een paar boeken; het argument dat er geen goede alternatieven zijn gaat niet aan (zucht, dat het hier toch nog geopperd wordt -net als met games, muziek, films en streams- begint echt irritant te worden). Als je bewust (want op uitnodiging) deel uit gaat maken van een geheime FB groep waar auteursrechtelijk beschermd materiaal voor het oprapen ligt, dan weet je dat het niet goed zit. En dus riskeer je dat je een draai om je oren krijgt. Niks meer en niks minder. Oh wacht! Jawel, net als de eveneens veel te lang gevoerde p2p discusisie: Het waren natuurlijk allemaal boeken die Public Domain stonden! Toen TPB werd geblocked bleken we p2p ook allemaal uitsluitend voor Linux distro's te gebruiken!
Anoniem: 51637 @RetroMan5 juli 2019 10:59
Ik ben het grotendeels met je eens, deze discussies worden te vaak gevoerd zonder kennis van zaken.

Maar dat er geen alternatieven zijn vind ik wel een argument - niet nu, in deze zaak, want op zich is de wet natuurlijk helder. Ik vind het een argument om de wet aan te passen.

Het is duidelijk dat de markt vraagt - nee, schreeuwt om ander aanbod. In zo'n situatie zou elke bedrijfstak onder die druk bijdraaien - maar niet de entertainmentbranche, die verschuilen zich achter een eeuwenoude wet. Deze wet houdt dus innovatie tegen en verstoort de markt. Nog afgezien daarvan, deze wet faciliteert zelfs massa-surveillance voor commerciële belangen (er is bijvoorbeeld al diverse malen geopperd om op alle verkeer deep-packet inspection toe te passen om auteursrechtenschending tegen te gaan - het is een kwestie van tijd voor dat ook gebeurt). Hij maakt dus potentiëel een behoorlijke inbreuk op burgerrechten.

En wetten die dat doen zijn best te billijken, mits daar een minstens even zwaarwegend belang tegenover staat. Maar wat is dat zwaarwegende belang hier? Het gaat om geld, niks meer en niks minder. En ik persoonlijk vind dan dat er met de huidige Auteurswet wel erg grote offers gebracht moeten worden om dat in stand te houden.
Dan helpt het ook niet een rechtszaak aan te gaan want die verlies je dan geheid (en terecht).
Een rechtszaak kun je ook aangaan als je de overtreding erkent maar de aangeboden schikking niet proportioneel vindt. Als je verkeersgegevens of een steekhoudende schatting hebt, kan het best lonen om het op een rechtszaak te laten aankomen.
Dat klopt maar over het algemeen zal het schikkingsvoorstel wel zo uitgekiend zijn dat een rechtszaak duurder is, anders zou niemand schikken.

Zeker in dit geval als het over een schikking van een paar duizend euro gaat kan je daar geen rechtszaak voor voeren als je al weet dat je fout zat en dus mogelijk ook nog eens in de proceskosten veroordeeld wordt.

[Reactie gewijzigd door Vizzie op 22 juli 2024 16:13]

Brein heeft geinfiltreerd.
Dat klinkt mooi, maar je kan het beter lezen als ze zijn gewoon lid van de groep geworden. Hebben dus een mooi facebook profiel gemaakt zodat alle echt leek of misschien wel echt profiel van iemand gebruikt om lid te worden. Eenmaal lid kun je alles zien.
Volgende stap is namen van de beheerders, rechtszaak of aanvraag bij facebook voor ip adressen van de beheerders, heb je ip dan weer bij providers waar komt het vandaan op wiens naam. Zie daar je hebt de beheerders inclusief n.a.w gegevens.

Die krijgen dan schrijven of ze even akkoord willen gaan met een schikking. Aangezien het geen strafzaak ik maar brein namens rechthebbenden opereert kan dat gewoon geschikt worden buiten de rechtszaal. Volkomen legaal en laten we nu ook niet doen alsof delen van boeken mag. Het mag niet en dus mag brein er namens rechthebbenden tegen optreden.

Jij hebt het over boetes maar het is geen boete, een boete schrijft de ooverheid uit.
Het gaat hier om en vergoeding voor illegaal delen van materiaal met copyright. Daarvoor moet men rechten betalen.
Hebben dus een mooi facebook profiel gemaakt zodat alle echt leek
gaat dat niet tegen de voorwaarden van Facebook in? (sectie 3 van de service voorwaarden)
Ik neem iets aan schreef ook dat ze misschien een echt profiel gemaakt hebben.
Maar of het tegen de voorwaarden ingaat is de vraag maar niet echt relevant.
Uit het artikel:

"De beheerders hebben mede geschikt omdat Brein beschikte over een ex parte-verbod van de rechter. "

Er was dus wel degelijk tussenkomst van een rechter. Plus dat dit geen boete is maar een schikking. Het enige waar ik mijn hoofd niet omheen kan krijgen is waarom dit soort zaken een ex-parte bevel krijgen. Dat soort bevelen zouden wat mij betreft voorbehouden moeten zijn aan levensbedreigende situaties.
Er is economische schade,
een boek kost al gauw €20,
als een lid 100 boeken heeft, en er zijn 3000 leden,
dan heb je het over al gauw €6.000.000

Dat is nog maar een fractie van het boekenwerk dat beschikbaar is.

Gekozen bedrag is volgens mij ook niet zomaar uit de licht gegrepen, maar teruggebracht naar redelijke proporties.
Een boek kost al gauw 20 euro.
Een lid heeft 100 boeken gelezen en geeft er 100 weg. Wat is dan de economische schade?

Een digitaal boek kost niks.
Nee, de auteur heeft dat in zijn vrije tijd geschreven, tussen zijn normale dagjob door. De mensen die het nagelezen hebben doen dat 's avonds in bed met een potloodje om de fouten te markeren. De opmaak, daar is niet over nagedacht en gewoon een standaard tekstverwerker voor genomen zonder ergens over na te denken en de hosting is zo goedkoop dat dat ook als gratis mag aanzien worden.

Ook een digitaal boek kost geld om uit te geven. Mensen onderschatten de kosten voor een digitaal item vaak terwijl de kosten voor een fysiek boek vaak overschat worden. Daarnaast hebben de rechthebbenden het recht op een compensatie voor de investering die ze gedaan hebben. De auteur mag betaald worden, maar ook de uitgever mag betaald worden.

Wat de effectieve schade is, is onmogelijk te zeggen. En neen, niet elk gedownload boek zal achteraf ook gekocht worden. Maar in tegenstelling tot muziek waarbij mensen vaak naar dezelfde nummers blijven luisteren en piraterij dus wel kan helpen om een nummer te helpen bekend worden ken ik niet echt mensen die zeggen: ik heb een goed boek gedownload en gelezen en nu ga ik het nog eens kopen om voor eeuwig en altijd stof te laten vergaren in mijn boekenkast.
Het kost heel wat om een ebook te produceren, en ze hebben een prijs (overigens is dat maar zelden 20 euro...) , maar als ik een kopie maak van een ebook en die aanbiedt ter download kost mij dat niets. Dat is nou juist precies het probleem. Maar: het kost een uitgever *ook* zo goed als niets om een ebook aan te bieden en te vermenigvuldigen. De grootste kosten zitten in het innen van het geld.

Vaste kosten en marginale kosten zijn niet hetzelfde, en als jullie een echte discussie willen hebben moet je niet doen of je neus bloedt en net doen alsof je het verschil niet weet.
Nee, de auteur heeft dat in zijn vrije tijd geschreven, tussen zijn normale dagjob door. De mensen die het nagelezen hebben doen dat 's avonds in bed met een potloodje om de fouten te markeren. De opmaak, daar is niet over nagedacht en gewoon een standaard tekstverwerker voor genomen zonder ergens over na te denken en de hosting is zo goedkoop dat dat ook als gratis mag aanzien worden.
Deze snap ik niet.

Wanneer een bepaalde hoeveelheid medicijnen gejat worden uit de detailhandel, kan de eigenaar toch ook alleen een schadevergoeding vorderen voor de marktwaarde van de medicijnen? De R&D kosten kan je echt niet op die manier ook nog eens verhalen op de dief, want dit heeft verder niets te maken met de diefstal. Deze kosten worden immers van te voren gemaakt met het oogmerk om er later winst op te maken. De dief heeft daar verder geen invloed op.

Bij digitale producten werkt dit hetzelfde: als men schade veroorzaakt gaat het om de marktwaarde van het digitale object. Alle kosten die ervoor gemaakt zijn, zijn simpelweg niet relevant voor het vaststellen van de schadevergoeding.
[...]


Deze snap ik niet.

Wanneer een bepaalde hoeveelheid medicijnen gejat worden uit de detailhandel, kan de eigenaar toch ook alleen een schadevergoeding vorderen voor de marktwaarde van de medicijnen?
Misschien begin je het te snappen als je niet, zoals veel tweakers ook doen, het te vergelijken en te relativeren met een voorbeeld die er niks mee te maken heeft.

Een product heeft een marktwaarde. Die marktwaarde wordt bepaald door verschillende factoren (o.a R&D, marge, winst, enzenzenz) maar die zijn in het vraagstuk helemaal niet belangrijk. De marktwaarde is de prijs die consument of het bedrijfsleven betaald voor het product. Als iemand het steelt is dan ook dat de waarde die vergoed moet worden.

Alleen een rechter kan bepalen of iets redelijker wijze in mindering gebracht moet worden op deze marktwaarde. HIj (en wij) kunnen niet bepalen of het wel terecht is dat er in de marktwaarde componenten zitten die "fictief" zijn .
Deze snap ik niet.

Wanneer een bepaalde hoeveelheid medicijnen gejat worden uit de detailhandel, kan de eigenaar toch ook alleen een schadevergoeding vorderen voor de marktwaarde van de medicijnen? De R&D kosten kan je echt niet op die manier ook nog eens verhalen op de dief, want dit heeft verder niets te maken met de diefstal. Deze kosten worden immers van te voren gemaakt met het oogmerk om er later winst op te maken. De dief heeft daar verder geen invloed op.
Je snapt het juist helemaal. In de marktwaarde van die medicijnen zitten óók de R&D kosten verwerkt. De prijs is meer dan de kosten van de grondstoffen en transport met een winstmarge voor de fabrikant en de winkelier. Een deel van de prijs wordt gebruikt om de investering aan R&D terug te betalen.
De prijs van een e-boek is niet € 0,10 hosting + € 0,25 betalingsverkeer + € 9,60 woekerwinst voor de uitgever. Het verschil tussen de daadwerkelijke kosten om het e-book op een website te zetten en het te kunnen verkopen en de verkoopprijs zijn geen woekerwinsten, maar worden gebruikt om de schrijver, de redacteuren en alle anderen te betalen die zich met het boek bezig hebben gehouden voordat het uitgegeven kan worden.
Deze kosten worden immers van te voren gemaakt met het oogmerk om er later winst op te maken. De dief heeft daar verder geen invloed op.
Hier maak je een denkfout. De kosten worden niet betaald met toekomstige winsten.
De kosten worden betaald door investeerders of door een lening. De inkomsten uit de verkoop worden gebruikt om die investeerders of de lening met rente terug te betalen. Wat er uiteindelijk overblijft is winst en deze wordt als dividend aan de aandeelhouders uitgekeerd.
Als je een heel groot bedrijf bent kun je een deel van de winst reserveren en daarmee zelf in je bedrijf investeren of je eigen holding een lening laten verstrekken aan je eigen werkmaatschappij. Maar ook die investering of lening moet terugbetaald worden als je in staat wilt zijn om nieuwe medicijnen te blijven ontwikkelen.
Er wordt vaak gewezen naar de miljardenwinsten van farmaceutische bedrijven. Die winsten zijn ook absurd hoog en ze zijn ook zeker niet zielig. Maar dat is de winst die op alle medicijnen wordt gemaakt die ze verkopen, terwijl de volledige ontwikkeling van één medicijn al makkelijk miljarden kan kosten. En dan is er de kans dat die ontwikkeling op niets uitloopt.
(Ja, ik weet het. Er worden door sommige bedrijven woekerwinsten gemaakt door een volledig uitontwikkeld medicijn dat al lang is terug verdiend iets te veranderen en het voor woekerprijzen te blijven verkopen. Dat verandert niets aan het grote plaatje, waarin de totale winsten in het niet vallen bij de totale ontwikkelkosten van alle medicijnen samen.)
Een digitaal boek kost niks.
Die dingen komen uit de lucht vallen?

Ik ben met je eens dat het aan materiaal significant minder kost dan een gedrukt en gebonden boek. Maar het proces ervoor kost wel degelijk geld. En om nou te zeggen dat auteur zijn van een boek een vetpot is...
Een e-book kost niet niks, maar zeker ook niet wat een echt boek kost.

Er zijn immers geen drukkers kosten, geen transport kosten, geen (fysieke) opslag kosten etc...
En bijna alle schrijvers leveren hun boeken ook digitaal bij de uitgevers aan. Dus ook daar hoeft niet veel mee gedaan te worden. En wat er gedaan word is in principe ook maar eenmalig, want daarna kan het digitale product oneindig gekopieerd worden en digitaal aangeleverd worden aan de kopers van de e-books

Het is in mijn ogen dan ook nog steeds van de zotte dat een e-book hetzelfde en soms zelf meer kost dan een echt boek.

[Reactie gewijzigd door Thasaidon op 22 juli 2024 16:13]

volgens mij zijn we het eens. Ik dacht dezelfde lading te dekken met:
Ik ben met je eens dat het aan materiaal significant minder kost dan een gedrukt en gebonden boek
In die zijn initiatieven als leanpub beter, daar gaat (meer) geld direct naar de auteur. Ik heb de indruk dat een deel van die zotte prijzen bij de uitgever terecht komen voor in feite nop zoals je beschrijft.
Een digitaal boek kost niks.

Maar er zit wel auteursrecht op, dus het heeft zeker wel waarde.
Je gaat er nu blind van uit dat al die 3000 leden die 100 boeken pp gekocht zouden hebben als die niet gratis beschikbaar zouden zijn. Je kan er donder op zeggen dat dat niet het geval is. De werkelijk geleden schade zal dus een fractie van die 6 miljoen zijn.
Die boeken worden niet gekocht, doch slechts onderling uitgeleend. In dit digitale tijdperk mag je dus geen boeken meer uitlenen ...
Je kan een digitaal bestand niet uitlenen als zodanig, immers er wordt een nieuwe kopie geproduceerd. Daarnaast heb ik sterk m'n twijfels of het boek door de eigenaar ook weer werd verwijderd, als hij of zij het uitleende.

Is het reprorecht eigenlijk nog weer anders dan het thuiskopierecht? Onder dat recht mag je namelijk wèl een kopie maken van een geleende CD.
En daarom werken oude verdienmodellen slecht met moderne media.
Ja, er zitten nog wel wat haken en ogen aan het uitlenen. Misschien is het plaatsen van een boek in een blockchain een idee. In dat geval is het zeker dat er maar één exemplaar van een boek van hand tot hand gaat.
Whieee de "blockchain"

Dan is het zeker dat er maar één exemplaar is.. en dan ???
Dus de schrijver kan maar één boek uit brengen ?
Hoe wie wat bepaald dan of je het boek mag gebruiken ??

Wat een BS !
Hoezo maar 1 exemplaar? Dit "blockchain" idee betreft alleen het uitlenen van een exemplaar. Denk b.v. aan een bibliotheek, waarbij een "stempel" met datum in een uitgeleend boek geplaatst wordt.
Het 'gekocht zou hebben' heeft er niets mee te maken, als men zo'n boek leest en dus consumeert zonder er voor te betalen is dat gewoon gedervde inkomsten.. alleen downloaden maar niet consumeren is een ander verhaal. Maar de 3000 leden zullen naar aller waarschijnlijkheid niet allemaal die 100 boeken dan ook vandaar gedownload hebben en die versie gelezen hebben..
Dus als ik 10 auto's jat hoef ik daar niet voor te betalen? :?
Want als ik ze niet zou hebben gestolen zou ik geen auto kopen. Misschien een fiets van €10,-
of
Ik jat 100 TV's, maar in de praktijk zou ik er maar 1 kopen dus is de schade maar €400?

Raar dat je bij boeken en films vaak hoort dat de schade wel mee valt want ze zouden het anders niet hebben gekocht.
Een kopie maken is iets heel anders dan iets wegnemen. Kopie valt onder auteursrecht. Iets wegnemen valt onder stelen. Deze dingen zijn niet hetzelfde volgens de wet.
Dat maakt de redenatie toch niet anders? Dat als je 100 dingen kopieert je maar op moet draaien voor een fractie ervan? Of het nu stelen of kopieren is.
Of omdat het originele goed nog bestaat maakt het minder uit? Daar is toch net zo goed tijd en geld door iemand in gestoken om het te maken?
Jawel, en zeker juridisch. Dat het copyright-gilde daar graag de PR anders over laat waaien, maakt het nog niet dat het zo is.
OK, ik ben niet voldoende juridisch onderlegd om hierop te discusseren. :P

Maar ik blijf het apart vinden dat je 100 boeken mag downloaden en lezen terwijl iedereen dan roept dat de schade niet 100 x € 'aanschaf boek' is.
Want blijkbaar download men 100 boeken en leest er maar 2 ofzo. Dat blijft krom. Je behoort ergens voor te betalen en doet dat niet.
Dan is het niet betaalde bedrag toch gewoon de schade?
Je krijgt daar nooit een kloppend oordeel over.

De benadeelde (brein in dit geval): zal beweren elke download is een gederfde verkoop. Dus 500 X een boek van 5 euro downloaden is 2500 schade.

De gedaagde zal natuurlijk beweren dat geen enkele download anders een verkoop was, die heeft namelijk baat bij zo weinig mogelijk schade. Dus die zal zeggen, schade is 0 euro, want anders had ik het niet gekocht.

Het is natuurlijk aan de gedaagde om de schade naar beneden te praten. Dat gaat de dager natuurlijk niet vrijwillig uit zichzelf doen. Wat dat betreft is het heel begrijpelijk dat Brein gewoon de downloads X aankoopprijs rekensom gebruikt.
Auto kost ook nog best wat materiaal en arbeid om te maken, een boek digitaal kopieëren kost niets (het schrijven van het origineel natuurlijk wel).

Daar wordt naar mijn mening terecht anders naar gekeken ook al mag je noch een auto stelen noch een boek kopieëren.
Dit is het verschil tussen fysieke en digitale goederen.
Je kan een auto niet 10x dupliceren. Bij een e-book of een film kan dit wel.
Stel een ebook kost 5,- en je 'jat' deze, dat bestaat het orgineel nog wel.
Bij fysieke goederen is dat niet het geval. Je vergelijking gaat dus niet helemaal op.
Dit is het verschil tussen fysieke en digitale goederen.
Je kan een auto niet 10x dupliceren. Bij een e-book of een film kan dit wel.
Stel een ebook kost 5,- en je 'jat' deze, dat bestaat het orgineel nog wel.
Bij fysieke goederen is dat niet het geval. Je vergelijking gaat dus niet helemaal op.
Ah! Dus als Samsung legaal een waferstepper van 200 miljoen van ASML koopt en die tot in detail namaakt en voor de helft van de prijs gaat verkopen omdat ze geen research en ontwikkelkosten hoeven door te berekenen dan is dat geen diefstal want het origineel bestaat nog steeds bij ASML? Het enige wat Samsung namelijk kopieert is dan alle research. creativiteit, ontwikkeling en ander denkwerk die in het product zit.

Laat dat denkwerk nou precies hetzelfde zijn wat ook in een eBook zit. Als het kopiëren van een met copyright dan wel auteursrecht beschermd eBook geen diefstal is dan is het kopiëren en verkopen van een fysiek product waarbij je alleen maar alle patenten en merkrechten schendt ook geen diefstal.
Er is schade, alleen de schade is kleiner dan als die eerste waferstepper gewoon gejat was bij ASML zelf
Wat jij raar vindt, is een aangetoond feit en komt inderdaad deels door het verschil tussen tastbare goederen en intellectueel eigendom.
De potentiële schade is ook vele malen groter aangezien er 8000 boeken in omloop zijn 😉
Er is gèèn schade, alleen maar theoretisch geneuzel.. Ze beredeneren nog krommer dan een hoepel kan zijn.

Hierbij praat ik het gedrag zeker niet goed.

Het is leuk dat men zegt dat jij en of ik dat ook kunnen, maar over het algemeen hebben wij geen grote pot met geld om iemand aan te pakken en Brein wel, aangezien die gesteund worden vanuit de rechthebbende.
Anoniem: 457607 @Segafreak834 juli 2019 14:02
Volgens mij zit ongeveer half Nederland op kantoor. Deze werknemers produceren voornamelijke digitale produkten (documenten, spreadsheets, powerpoints, rapportages).

Aangezien dit digitaal is en digitaal blijkbaar niks kost, laten we bij deze dan ook het salaris van half Nederland op nul zetten.

Schei toch uit met deze dooddoener. Digitale produkten kosten geld om te produceren. Dat het niets kost om ze te verspreiden is geen enkel excuus om dan maar te stellen dat er geen schade is.
“Geen schade” en “20 euro per exemplaar schade” zijn alletwee waanzinnig.

Je schade als uitgever van boekenpiraterij bestaat uit maar een ding: gederfde inkomsten. En dat bedrag is niet nul, maar het is ook zeker niet de volledige retailprijs van het boek.
Als er op basis van een business case wordt bepaald dat een digitaal product wordt geproduceerd, maar door piraterij wordt slecht de helft verkocht dan lijdt je dus 50% schade. En de schade is wel de volledige retailprijs:

- Overheid loopt belastinginkomsten mis.
- Winkelier verdient niets
- Uitgever verdient niets
- Auteur verdient niets.

Bij elkaar opgeteld is dat 100% van de retailprijs.
De schade is absoluut niet de volledige retailprijs van de illegale kopieën die in omloop zijn.

De schade van de uitgever is de volledige wholesale prijs van het aantal kopieën dat minder verkocht is. Dat zijn dus heeeeel veel minder exemplaren.

De schade van de overheid en wederverkopers bestaat wel maar kan niet worden verhaald. En al helemaal niet in een proces dat de uitgever voert tegen kopieerders. Zie jij het gebeuren dat die uitgever een schikkingsbedrag vervolgens doorschuift naar de groothandel en de lokale boekenwinkel?
En welke rekenformule moet dan worden gebruikt?
Over het algemeen kom je uit op ergens tussen de 1 en 5 euro p st voor objecten met een retailprijs van 20 euro.
En met hoeveel aantallen moeten we werken? Dat lijkt me de meest interessante vraag. De downloader is juist vaak anti "elke download was een verkoop". Dus los van het schadebedrag per download, moet je vooral ook weten met welk getal je moet rekenen.
Ik reageerde op deze stelling:

"Er is gèèn schade, alleen maar theoretisch geneuzel."

Er is wel degelijk schade, en er is niets theoretisch aan. Hoe hoog die schade is: duizend mensen, duizend meningen. Hoe dan ook, het vaak gehoorde argument "ik had hem anders toch niet gekocht" vind ik nogal zwak. Dat is niet vast te stellen, dus je moet toch iets van een rekenmethode hebben.

Ik vind het prima wanneer die methode de schaal van de verspreiding als basis neemt, dat is eerlijk. Ik protesteer met name tegen het idee dat digitaal waardeloos is. Wanneer Rambo 16 digitaal 20 euro kost, betekent het feit dat je deze digitaal makkelijk kunt dupliceren niet dat hij ineens geen 20 euro kost. Hij kost gewoon 20 euro. De methode van verspreiding doet er niet toe.
Maar het punt is dus: geleden schade en prijs zijn maar heel zijdelings aan elkaar gerelateerd.
Kromme vergelijking. De digitale producten die jij noemt, zijn essentieel onderdeel van bedrijfsprocessen en geen doel opzich zoals boeken.
O, dus een document van een beleidsmedewerker heeft waarde, maar het werk van een auteur niet?
Leg me geen woorden in de mond! Ik heb het alleen over de vergelijking, niet over het aan een document hangen van een waarde. Beide hebben vanzelfsprekend waarde.

Het punt is dat iemand beweerde dat een boek kennelijk niets kost, dus dat je dan kantoorpersoneel dat typt ook niets hoeft te betalen. Dit terwijl zowel de verdienmodellen als de functies van boeken en interne bedrijfsdocumenten compleet onvergelijkbaar zijn.

Bij boeken draait het om verkopen van het boek zelf en het daaraan verdiende auteursrecht. Bij bedrijfsdocumentatie gaat het om een gereedschap om een compleet ander doel te bereiken.

In het laatste geval is het document zelf niet meer waard dan het gebruik van de printer waar het uitrolt maar het werk erachter is essentieel voor het hele bedrijf, onafhankelijk van het aantal kopietjes of wat voor eigenschap van het document dan ook.

Bij een boek is het probleem dat het fysiek ook niet meer waard is dan het gebruik van de printer waar het uitrolt, maar dat het zelf het product is. Dan krijg je dus de lastige situatie dat de verdiensten afhangen van o.a. het aantal kopietjes.

Je krijgt dan bijvoorbeeld ook het probleem van een geldelijke waarde aan een kopietje hangen dat misschien niet gemaakt zou zijn als het duurder was geweest.
Anoniem: 457607 @mae-t.net4 juli 2019 20:48
Ja maar ze zijn ook digitaal, en digitaal is makkelijk te verspreiden, dus is het niks waard. Toch? Dat is de redenering die je telkens weer hoort. Dan ook de lijn doortrekken: salaris naar nul.
Zie mijn uitleg hierboven aan K-aroq.

Daar waar een bedrijfsdocument zelf inderdaad geen waarde per exemplaar vertegenwoordigt, vertegenwoordigt een boek dat wel. Het eerste is een middel, het tweede een product.

De vergelijking is dus onzinnig, nouja behalve dan om duidelijk te maken dat het gewoon lastig is om auteursrechten goed te managen als er geen of lage fysieke kosten zijn aan het product.
Een boek kost al gauw €20 ja, maar een e-boek is vaak een stuk goedkoper. En dit artikel gaat over e-boeken, dus...
3000 leden x 8000 boeken = potentiele omzet voor de "boekhandel" bij een verkopprijs van 1 euro per e-boek 24.000.000

De boekhandel is dus potentieel 24 miljoen euro omzet kwijt. Of zie ik dat verkeerd?
Dat is het andere uiterste wat ook niet realistisch is,
100 boeken uit een poule van 8000 is iets meer dan een procent.

En vaak gaat het hierbij niet alleen om het daadwerkelijk lezen, maar ook om weer potentieel te ruilen. Dat je een partij weer upload omdat je een bepaald boek wilt hebben.

Er is waarde aan toe te kennen.
wie kan er 8000 boeken in een leven lezen? Dat is 100 per jaar, twee per week, het hele leven.
Met dit soort sites/groepen gebeurt het toch vaker dat als je op een gemakkelijke en goedkope manier aan je waren kunt komen je ze eerst allemaal pakt en daarna pas gaat sorteren? Tuurlijk leest niet iedereen die 8000 boeken, maar downloaden doen de meesten ze waarschijnlijk wel.
en dus is het geen potentiële omzet.
een boek kost al gauw €20,
Een fysiek Nederlands~ dan wel Friestalig boek is best duur, een e book hoeft dat niet te zijn, en die zijn goedkoper.
Maar de meeste kosten zitten niet in het maken van de papieren variant, maar in het maken van de content.
klopt, doch als ik even de prijzen bij Bol bekijk is de electronische variant van een NL boek bijna de helft van dat van een papieren exemplaar. Dit komt omdat de wet een uitzondering maakt voor electronische boeken.
Ex-Parte:
"De zaak is met name spoedeisend als het uitstel van maatregelen onherstelbare schade voor de rechthebbende zou veroorzaken."
Ik denk niet dat je nou echt kan spreken bij het illegaal delen in besloten kring van beschermde werken dat er sprake is van 'onhelstelbare schade' in die zin des woords.

( Je kan gemiste inkomsten zien als 'onherstelbaar' natuurlijk, maar dan is ademen dat ook, elke adem die je hapt doet schade en is een stap dichter bij de kist :P )
Anoniem: 310408 @Basszje4 juli 2019 14:52
Ik denk niet dat je nou echt kan spreken bij het illegaal delen in besloten kring van beschermde werken dat er sprake is van 'onhelstelbare schade' in die zin des woords.
Wel dat is aan de rechter om te beoordelen. In de praktijk is dat niet erg moeilijk om te laten doen als je een overtreding constateert maar niet meteen de schuldigen kan vinden. In dit geval (een facebookgroep) is het natuurlijk helemaal correct eerst de groep de laten sluiten voor je op zoek gaat naar de schuldigen.

Aangezien je het delen van de boeken niet kan terugdraaien en het voor de rechter om dingen met intrinsieke waarde gaat is dat meteen onherstelbare schade. Hoeft niet om grote bedragen te gaan, je kan dit vragen als je kan aannemelijk kan maken dat er zelfs maar een enkel boek minder 'uitgeleend' zal worden.
Een ex-parte is niet alleen bedoeld voor spoedeisende zaken maar ook voor Evidente overtredingen.
Door deze infiltratie hebben ze genoeg bewijs verzameld om deze ex-parte ten uitvoer te kunnen brengen.

In deze zaken is het bewijs zo duidelijk dat er ook geen weerwoord nodig is.
Een ex-parte kan aangevraagd worden wanneer de benadeelde van mening is dat het verder laten doorgaan van de activiteit de schade alleen maar zal vergroten. In dit geval is het laten doorgaan van het downloaden van beschermd materiaal een activiteit die dat hoe langer ze doorgaat, hoe meer schade ze kan aanrichten. Andere bekende zaken waarbij een ex-parte wordt uitgesproken is bijvoorbeeld om de publicatie van een verhaal in een magazine te voorkomen. Deze uitspraken zijn ook nooit definitief maar dienen enkel om de mogelijks inbreukmakende activiteit te stoppen of te voorkomen totdat er een uitspraak ten gronde is.
Welke vrijheden hebben ze dan? Volgens mij doen zij slechts wat jij en ik ook kunnen (mits in het bezit van een volmacht van de rechthebbenden).
Als ik infiltreer bij bijvoorbeeld de politie of de overheid wordt ik weg gezet als iemand die een staatsveiligheid bedreigt... een spion.
Als ik het privacyrecht aan m'n laars lap word ik op de vingers getikt door de AP.
Als ik iemand aanhoudt en vastzet, word ik aan geklaagd voor het beroven van de vrijheid.

Ik noem nog maar even de onrust die opkwam over DPI bij telecomproviders, in feite is DPI ook infiltratie
Enzovoort...

Ik weet het, het is niet allemaal appels met appels....
Het is alleen zo dat Brein zich op het randje van de snede begeeft.
Anoniem: 310408 @Haiku4 juli 2019 14:53
Het is alleen zo dat Brein zich op het randje van de snede begeeft.
Welk randje dan? Welke wetten denk jij dat ze bijna overtreden? Kan het zijn dat je niet goed snapt wat BREIN eigenlijk doet? Ze leggen dat prima uit op hun site!
Ik snap heel goed wat Brein doet... en ik noem mijn punten hierboven al. Ik heb het dan ook niet over het feit of Brein maatschappelijk gezien goed of fout doet.

Als ik jou nu begin te volgen, al je online activiteit, ik kom voor je werken, ik volg je na het werk tot thuis.
Ik volg ook je partner en eventuele kinderen. zodat ik heel veel over je te weten kom. Daarnaast doe ik een KvK check, eens kijken hoe je financiële middelen ervoor staan. Ik vraag aan je energie maatschappij je energie nota op van afgelopen jaar omdat ik het duistere vermoeden heb dat jij er een wietplantage op nahoudt. Ik neem ook nog contact met je bank op want uit de KvK check blijkt dat er iets niet helemaal zuiver is met je financiële cijfers in je jaarverslag. Uiteraard krijg ik geen info van de bank.

Dus ik start een bodemprocedure en laat meteen beslag op je inkomsten leggen.
Ik stuur je ook meteen een schikkingsvoorstel voor € 5000, daarmee mag je de zaak afkopen en stop ik met mijn bodemprocedure.... Nu heb je 2 opties 1, een kort geding aanspannen tegen het beslag of 2, schikken. Het kort geding win je waarschijnlijk omdat ik geen grond heb om beslag te leggen, maar ik vertel je dat ik wel doorga met de bodemprocedure (kun je lekker jaaaaren trekken), dus geef ook meteen de hint (en je advocaat ook waarschijnlijk) om toch maar te schikken want anders ben je zoveel geld kwijt aan procedurekosten.

Ik heb geen wetten overtreden.... zou je bovenstaande wel toelaatbaar vinden?
Dit is een erg overtrokken voorbeeld maar wel realistisch ( ik heb zo'n rechtszaak zelf aan de broek gehad, voelt heel oneerlijk als je in je gelijk staat en je weet dat je maar moet schikken omdat anders de procedurekosten 10 tallen malen hoger uitvallen.)

Dit is de handelswijze van Brein, dus nogmaals legaal maar op het randje van de snede ;)
De enige rechtsongelijkheid die hier te bespeuren valt is dat Brein genoeg geld heeft en de aangeklaagden meestal niet. Brein speelt het meestal redelijk fair en maakt niet veel blunders.

Als je bv bij de oosterburen kijkt. Je wordt vermeend gesnapt bij het downloaden van iets, krijgt direct een 'schikking' van een blafbureau van 100 euro en anders is het een rechtzaak tegen een groot bureau. Dat is een stuk oneerlijker vanwege de willekeur en vaak ook gebrek aan bewijs. Ze maken ook een hoop fouten en sturen brieven vaak vrij willekeurig.
Brein legt geen boetes op.
Of iemand heeft ruzie gekregen met de beheerders en heeft Brein ingelicht als wraak.
Ze zijn gemandateerd door de rechthebbenden. Dit is een civiele aangelegenheid. Net zoals jij iemand die je auto bekrast een schikkingsvoorstel mag doen om de schade te vergoeden. Weigert de dader dit, dan kan er strafrechtelijk opgetreden worden of kun je naar de civiele rechter.

Zo ook hier, en je rechtsbijstand zal de advocaat/proceskosten voor de daders niet vergoeden. Dan is de keuze snel gemaakt.
Moet ook wel zeggen dat het met e-books super slecht/krom is geregeld. Wij hebben een abonnement bij de bieb lopen waar e-books bij ingebrepen zitten. Willen wij ze echter op onze (kobo) e-reader zetten moeten we aardig wat hoepels doorspringen met onder andere Adobe's DRM systeem. Waarna de boeken maar een korte tijd op de e-reader beschikbaar blijven, als ze überhaupt al op de e-reader kunnen omdat sommige gewoon keihard een laptop of iPad vereisen om gebruikt te kunnen worden 8)7
Ik heb recent op mijn nieuwe laptop weer eens een boek op Amazon gekocht, want hij was helaas nergens anders (op de Engelstalige boekenmarkt hebben ze zo goed als een monopolie als je het aanbod vergelijkt, en in andere landen zijn ze volgens mij nog veel groter, wij hebben iig nog Bol.com). Waarom is het relevant dat mijn laptop nieuw was? Omdat ik dus weer moest zoeken wat de huidige manier was om een boek dat ik legaal gekocht hebt te kunnen lezen op een e-reader die gewoon het standaard formaat van elke andere winkel aan kan (epub).

Oftewel:
1. Zoektocht naar wat de huidige manier is om het te doen, rekeninghoudende met wat ik normaal al gebruik (Calibre).
2. Een oude versie van Amazon PC reader downloaden (geen nieuwe want die beveiliging is nog niet gekraakt).
3. Een plugin downloaden die de juiste bestanden van de Amazon PC reader bij elkaar zoekt voor een boek.
4. Een plugin downloaden die de DRM van Amazon eraf stript.
5. Nu kan ik het inladen in Calibre, en die stuurt het in het juiste formaat naar mijn e-reader.

Dat was nogal een zoektocht en een werk om mijn legaal gekochte e-book op een reguliere e-reader daadwerkelijk te kunnen lezen. Geloof me, een e-book dat van usenet af komt is heel veel makkelijker.
Al die providers gebruiken Adobe ePub DRM, waarbij ik alleen maar wil zeggen dat je vooral niet moet googlen naar Apprentice Alf plug-ins voor Calibre.
Dat ze maar een beperkte tijd beschikbaar blijven is toch niet zo raar? Fysieke boeken moet je na X weken ook weer inleveren.
Dat komt omdat de bibliotheek, op basis van de Auteurswet, een leenvergoeding moet betalen voor elke uitlening. Voor papieren boeken, maar ook voor e-books.

En aan een uitlening hangt een termijn. Die is digitaal alleen te handhaven als op de een of andere manier de mogelijkheid om het boek te lezen ingeperkt kan worden.

Als dat niet zou gebeuren, zouden de e-books van de bibliotheek waarschijnlijk in een mum van tijd verschijnen in allerlei facebookgroepen en nooit meer/veel minder uitgeleend worden.

Geen vergoeding: => uitgevers stellen hun boeken niet ter beschikking.
Nauwelijks uitleningen => bibliotheken zien geen reden het aanbod te vergroten.

Het kan handiger, maar is wel noodzakelijk om de leentermijn te beperken.
Kan iemand uitleggen hoe een “ex-parte verbod” werkt? Waarom zou een rechter dit mogelijk maken?
https://www.ipmc.nl/nl/onderwerpen/ex-parte-verbod
In rechtszaken op het gebied van de intellectuele eigendom is het mogelijk om een zogenaamd ex-parte verbod te vragen. Dat is een verbod waarbij geen zitting plaatsvindt en waarbij de tegenpartij niet wordt gehoord. Een dergelijk verbod is alleen mogelijk bij grote spoedeisendheid en evidente inbreuk. Het verbod kan op verzoek van degene tot wie het verbod is gericht worden opgeheven nadat daar tijdens een zitting over is beslist in een zogenaamd opheffingskort geding.
Het ex-parte verbod in IE-zaken is gebaseerd op artikel 1019e van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv):
Ik vind zelf dat ze redelijk snel naar dit zware middel grijpen, maar kennelijk vind de rechterlijke macht dit niet in een issue.
Het is een evidente inbreuk, gezien het bewijsmateriaal blijkbaar.
https://www.ipmc.nl/nl/onderwerpen/ex-parte-verbod Dit was voor mij ook vrij ophelderend. Het is vooral bedoeld in situaties waarin intellectueel eigendom gevaar loopt. (Bijv jij hebt een patent waar je hele bedrijf op rust en ik ga er vrolijk mee aan de haal en haal jou bedrijfswaarde flink naar beneden.)

Waarom zoiets bij Brein ligt vraag ik me wel sterk af. Ebooks in een illegale groep lijken mij niet zo gevaarlijk dat dit alle minuut opgelost moet kunnen worden zonder dat de beschuldigde een verweer mag geven ?
Dat ligt aan het oordeel van de rechter. Een ex-parte vonnis verkrijg je niet zomaar. De inbreuk moet evident zijn en er moet een spoedeisend belang zijn (bijvoorbeeld omdat er veel gedeeld wordt). Beide vereisen een flinke bewijslast.

Beide zijn hier schijnbaar aangetoond door Brein daar de rechter het vonnis gewezen heeft.
Dit ligt bij Brein omdat brein door de rechthebbenden is aangewezen als hun vertegenwoordiging.
Dat is geen reden/argument lijkt mij.
Natuurlijk wel, bij wie moet het anders liggen?
Onzin, wie eist bewijst en het OM eist hier helemaal niets.
https://www.domjur.nl/vra...verklarende-woordenlijst/
Ex parte geschil
Uitspraak van de rechter waarbij de gedaagde partij niet aanwezig hoeft te zijn en ook niet wordt opgeroepen voor de zitting. Een ex parte geschil biedt uitkomst wanneer een inbreuk dreigt en een kort geding procedure te lang duurt. De rechter wijst het verzoek toe wanneer er daadwerkelijk sprake is van inbreuk en het om een spoedeisende zaak gaat. Een zaak is spoedeisend wanneer het uitstel van maatregelen onherstelbare schade zou aanrichten. Over het algemeen wordt de ex parte procedure voornamelijk gebruikt voor een verbod op de verkoop van namaakproducten, een enkele keer gaat een ex parte geschil over een domeinnaam.
Merkwaardig genoeg lijkt dit dus sneller te gaan dan bij de onlangs publiek geworden hate-groepen die er ook bestaan:
Heidi Beirich, the director of the Intelligence Project at the Southern Poverty Law Center, said she’d been pressing Facebook to pursue secret groups like 10-15 and hidden hate speech for years. Facebook, she said, “can use their AI or their people to identify these groups, and with the horrible language in there, they should have been finding these people.”

Facebook has not yet responded to questions from ProPublica.
Een paar voorbeelden:
. Group members posted offensive graphics, including a photo illustration of Democratic Rep. Alexandria Ocasio-Cortez being sexually assaulted by President Donald Trump; discussed plans to disrupt a congressional visit to a Border Patrol facility; and joked about the deaths of migrants.

Recent posts shared with ProPublica include a meme using graphic language to mock CNN anchor Anderson Cooper’s sexual orientation and a comment that referred to soccer star Megan Rapinoe as a man. A separate thread made fun of a video of a migrant man trying to carry a child through a rushing river in a plastic bag.

One poster wrote, “At least it’s already in a trash bag.”
Dus zoals gewoonlijk: als er geld aan te pas komt kan en gaat het snel. Copyright is belangrijker dan racistische haatzaaiende clubs.
Ik vind het wel heel vreemd aan het worden, waarom zou je bijvoorbeeld geen grap mogen maken over een dode immigrant ?

Tuurlijk het is voor velen abject maar je hoeft het toch helemaal niet te lezen of te volgen ?


Oproepen tot geweld of haat zaaien is echt iets heel anders dan een grapje maken over een dode migrant... Dat soort grapjes zijn meestal relativerend, we maken er grappen over omdat we het ons niet kunnen voorstellen dat iemand in een roeibootje met 60 man de middellandse zee over vaart.
Omdat het geen grap is? Die mensen zijn van de grenspolitie en behoren zich fatsoenlijk te gedragen. Helaas zoals blijkt uit de berichten in die groep zijn er velen uitgesproken racisten. Dit als "grap" betitelen is precies de tactiek die in de hedendaagse fora wordt misbruikt om je racistische en nazistische en white supremacy uitingen te verhullen (zoals op /r/frenworld bijvoorbeeld gebeurde.

Zaken die zo waanzinnig racistich zijn betitelen als 'grap' is racistisch en 'dog whistle' politics.
Anoniem: 457607 @ronaldvr4 juli 2019 21:52
Het is wel een grap. Een slechte grap. Een smakeloze grap. Een grap die liever niet gemaakt werd, maar gewoon een grap. Ben jij van de grap politie?

Het moeilijke is dat uiterst brede termen als "racisme" of "haat" van context afhankelijk zijn. De ene vorm is de andere niet. De persoon die het stelt doet er toe. De intentie achter de uitlating doet er toe. Het doet er toe of er humor of satire in het spel is. Het doet er toe of er aangezet wordt tot een aktie.

Het is extreem complex. Kijk maar naar het Wilders proces, waar men inmiddels al JAREN bezig is om te bepalen of een enkele zin strafbaar is of niet.

Racisme kan een probleem zijn, maar iedereen die politiek anders denkt meteen een racist noemen is even goed een probleem. Groepen die conservatiever zijn monddood maken is ook een probleem.

En dan is er nog het meten met 2 maten. Zo is het populair om met name witte mannen ongelimiteerd te discrimineren en beledigen, een soort geaccepteerde vorm van discriminatie. Ook dat zou dan verboden moeten worden.

Kortom, een hoofdpijn dossier.
En dan is er nog het meten met 2 maten. Zo is het populair om met name witte mannen ongelimiteerd te discrimineren en beledigen, een soort geaccepteerde vorm van discriminatie. Ook dat zou dan verboden moeten worden.
Dank je je laat duidelijk zien waar je vandaan komt. Het is opvallend weer hoe vaak mensen (ten onrechte) zich gedragen als of ze op een schoolpein met 5 jarigen staan. Ook al zou het zou zijn (en dat is het niet), dan nog is het geen argument: 2 kromme maken géén rechte

En nee het is geen grap, deze lieden menen wat ze zeggen en nog een keer iets vermommen als 'grap' maakt het niet toelaatbaar. En ook nog een keer: Deze lieden zijn in dienst van de overheid, die een neetrale handelwijze zou moeten hebben.

Ook jij bent blijkbaar gevallen voor de boreale uiterst rechtse flauwekul.
Anoniem: 457607 @ronaldvr5 juli 2019 13:50
Geen touw vast te knopen aan je reactie. Blijkbaar is het niet perfect eens zijn met "ronaldvr" kinderachtig. De grote ziener "ronaldvr" heeft namelijk altijd gelijk en iedereen die dat niet inziet is een klein kind. Je kunt ook geen andere politieke mening hebben of uberhaupt ergens over discussieren, want niet eens zijn met "ronaldvr" betekent automatisch dat je uiterst rechts bent.

Voor de goede orde, ik ben centrum-progressief. Niet rechts. Figuren zoals jij berokkenen links veel schade. Het type links wat geen discussie duld, en bij ook maar een beetje tegengas iemand al neerzet als rechts, extremist, of zelfs racist.

Door engnekken zoals jij neem ik het zelfs op voor echt rechtse mensen.
Tja en jij begrijpt dus echt helemaal niks van de alt-right ondergondse (en hoe langer hoe meer bovengrondse) en hoe dat werkt, en blijft maar op je "vrijheid van meningsuiting trommeltje" slaan.

Die Facebook groep was voor Border control /ICE agenten: Overheid
Die Facebook groep stond vol met uitermate racistische zaken (sommigen beweren dat dat 'grappen' zijn) die uitsluitend over immigranten gingen en over politici die het niet eens zijn met Trump.

Dit bijvoorbeeld:
The member asked if the photo could have been faked because the bodies were so “clean.” (The picture was taken by an Associated Press photographer, and there is no indication that it was staged or manipulated.) “I HAVE NEVER SEEN FLOATERS LIKE THIS,” the person wrote, adding, “could this be another edited photo. We’ve all seen the dems and liberal parties do some pretty sick things…”
Is géénszins een grap.

En zoals dreigen met geweld tegen leden van het congres óók niet 'grappif' is, en zeker niet van overheidsfunctionarissen:

https://www.nbcnews.com/n...lexandria-ocasio-n1025331

Nogmaals, nogmaals: Iets een 'grap' noemen is niet zomaar ineens dan een grap (en zelfs niet 'een slechte grap'), maar binnen de alt-right cultuur een misbruik van 'ironie'"
https://www.theguardian.c...-humor-as-a-weapon-facism
Ik vind het erg eng waar jij heengaat met je Gedankenpolizei.
Anoniem: 457607 @curkey5 juli 2019 13:51
Het is enger dan daadwerkelijk rechts, zie mijn reactie hierboven.
Anoniem: 167912 @tunnelforce14 juli 2019 16:46
In de VS zijn ze meer dan ooit doorgedraaid. Gisteren nog in het nieuws. De scène staat onder het artikel.
Het begint hier ook stilletjes aan die richting uit te gaan. Ik vind dergelijke vorm van (zelf)censuur erg verontrustend.
Anoniem: 457607 @ronaldvr4 juli 2019 16:53
Allemaal voorbeelden van uiterst slechte smaak en beledigingen, wat op zichzelf niet verboden is. Terecht dat FB niet ingrijpt.
Gemiddelde Tweaker kan een gigantische hekel hebben aan brein maar tot op heden zijn ze altijd achter degene gegaan die het content delen en niet individuele downloaders (dat is een keuze toch? in principe kunnen ze honderden downloaders voor de rechter slepen?). In Duitsland krijgt men boetes en in Amerika kan je leven verwoest worden met miljoenen boetes als je een keer een liedje deelt, dan is brein nog heel redelijk.
tot op heden zijn ze altijd achter degene gegaan die het content delen en nog niet individuele downloaders
Dat is waar ik me toch wat zorgen om maak. Op een gegeven moment kan het aandeel van uploaders zo laag worden, dat individuele downloaders ineens het laaghangende fruit worden. In mijn ogen is het dan ook een kwestie van tijd voordat je inderdaad Duitse of Amerikaanse taferelen gaat zien.
Ik hoop het niet, maar @Anoniem: 388830 gaat het vast niet uitsluiten. Denk je echt dat het aanbod dusdanig laag gaat worden dat ze achter de individu aangaan?
Het aanpakken van hen die het verdelen is ook efficienter. Haal zo iemand weg en je treft direct een hoop gebruikers die elders op zoek moeten naar wat ze willen. en sommige gaan dan maar op zoek in het legale circuit als ze voor de zoveelste keer een bron zien verdwijnen.
Ja is het ook!

Ik denk dat Brein ook wel weet dat iemand wat wel eens iets download ook de gebruiker is die Storytell en Spotifyachtige legale diensten gebruikt.
Lijkt mij een uitstekende oplossing. De boete schrikt genoeg af, maar is niet zo hoog dat men in een persoonlijk faillisement komt.
Maar die volgende boete wel,

Wanneer ze dan weer 8000 boeken aan bieden komt de boete uit op 4,01 miljoen
Maar weer opnieuw deze boeken aan gaan bieden zou dan ook wel extreem onverstandig zijn.
Prima dat ze dit doen. Alleen is dit volgens mij echt een speld in de hooiberg. Want er zijn naar mijn idee nog meer dan genoeg groepen waar films, tv series, e-books, software en meer gedeeld wordt.

Er zou vanuit Facebook gewoon een goeie actie moeten komen. Maja... die zien liever actieve gebruikers voor de cijfers dan dat ze dit hard aanpakken.
Hier ben ik het dus niet mee eens. Facebook biedt een platform aan, biedt hierbinnen mogelijkheden en zou zich niet moeten bemoeien met dit soort zaken. Nu begeef ik me op glad ijs en dat weet ik, want hoe werkt het dan met kinderporno en andere verschrikkelijke zaken, daar vind ik dan weer wel dat FB zich tegen aan mag bemoeien. Persoonlijk weet ik niet direct waar de grens ligt, maar in dit geval vind ik de actie van BREIN en dat zij dat doen prima.
Treed Brein enkel op in Nederland? Of indien zo een beheerder uit het buitenland komt, kan Brein dan ook achter je aankomen?
Hoe zit het eigenlijk met de wetgeving rond dergelijke opsporing in Nederland? Ik begrijp dat Brein geen overheid is maar toch ‘opsporing’ doet? Hebben zij toestemming van de minister van Justitie/Binnenlandse zaken?

Hier in België moeten mensen die dergelijke onderzoeken doen (ook desktopresearch) vergund zijn als privé-detective, tenzij vrijgesteld door de wet zoals advocaten, journalisten, bedrijfsrevisoren ...

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.