Nope, fotograferen in het openbaar is toegestaan, maar niet onbeperkt. Doelbewust een foto maken van een persoon, ook in de openbare ruimte, valt veelal onder portretrecht (bij beroemdheden en publieke functies zijn er wat meer nuances). Zeker als je fotograaf van beroep bent, wordt het lastig uit te leggen dat je de foto niet met commercieel oogpunt maakt.
Het probleem zit niet in de AVG, deze is behoorlijk duidelijk, maar in de mogelijkheid om begrijpend te lezen. De AVG verbiedt ook niet zomaar iets, zolang als je de persoonsgegevens maar conform de regels behandeld.
Het 'probleem' school foto's is niet moeilijk op te lossen. Maak een formulier waarmee je aan het begin van ieder schooljaar toestemming vraagt van ouders voor een aantal zaken zoals schoolfoto's, schoolreisje, etc. Dan weet je vooraf wie wel of niet akkoord is met iets. Geef duidelijk aan wat er met foto's gebeurd die je uiteindelijk niet afneemt (1 keer fatsoenlijk op papier zetten) en zorg dat je als school diezelfde afspraken maakt met de fotograaf.
Komt de fotograaf zijn afspraken niet na en zie je jouw kind in de etalage zonder jouw toestemming, dan kun je via AP en rechter stappen ondernemen.
De school bewaart de formulieren een jaartje in hun administratie waar alleen de geautoriseerde medewerker bij mag (waar al toestemming voor is, want je moet van elk kind een aantal persoonsgegevens vastleggen), vernietigd deze na het schooljaar (want niet meer relevant) en de fotograaf bewaard netjes zijn facturen (moet ie toch al voor de belastingdienst), zodat hij altijd kan aantonen dat de klant foto's heeft afgenomen (en het dus zeer plausibel is dat daarvoor toestemming was, want waarom zou je anders de foto's kopen?), en we zijn klaar.
Zoals anderen al aangeven zijn de argumenten van het MKB onzin. Natuurlijk willen zij vanalles vastleggen, want men heeft maar 1 doel: geld verdienen en dat kan het beste als ze je zo efficient mogelijk kunnen manipuleren.Dat wil niet zeggen dat fraudeurs e.d. niet moeten worden aangepakt, maar dan wel door daartoe bevoegde instanties en onder geldende wetgeving. Dat we in dit land het geld niet altijd juist verdelen voor deze voorzieningen is een hele andere discussie. Het MKB kan de kosten voor een nationaal frauderegister ook doneren aan de overheid om te investeren in meer politie die de fraudeurs dan wel kunnen aanpakken.
Drugscontrole op het werk?? Daar vind het arbeidsrecht nog wel iets van. Privacy bij gebruik bedrijfsmiddelen is ook zo'n mooie. Omdat je een mobiel van je baas hebt, vindt hij dat hij alle gesprekken mag afluisteren om te controleren of het niet prive is. Ik zou zeggen: probeer het eens bij de rechtbank... ik wens je heel veel geluk.
En dat is niet nieuw... Ik werk al 21 jaar in de callcenterbranche, waarbij de enige vorm van kwaliteitscontrole het beluisteren van gesprekken is, want dat is je product. Natuurlijk mag dat ook en mag je ook toetsen of je medewerker voldoet aan de gestelde eisen in de arbeidsovereenkomst, maar dat mag je niet door alle gesprekken op te nemen. Net zoals aan de lopende band, neem je een steekproef die voldoende zegt over het functioneren van je medewerker. Daarnaast zijn er nog meer regels, maar ik laat je nog wat te ontdekken over
En de takken waar opname wel toegestaan (en soms zelf verplicht) is, omdat er een overeenkomst gesloten wordt, mag je die opnames nog steeds niet klakkeloos gebruiken voor een beoordeling van het functioneren van een medewerker.
Dat de praktijk anders laat zien en bedrijven de rechtszaken veelal op de koop toe nemen, is een ander verhaal. Dat is ook het grootste bezwaar bij de AVG: de boetes zijn riant zwaarder dan in de WBP en
dat
is juist om die grote giganten aan te pakken, die boetes van 50.000 lachend betalen. 4% van je mondiale omzet (maximale boete) is echter andere koek.
Zie in het nieuws maar hoe het de grote jongens nu vergaat. De ene na de andere miljoenenboete hangt ze boven het hoofd. Natuurlijk gaan ze procederen en zal maar een deel uiteindelijk tot daadwerkelijk inning komen, maar het zet ze in ieder geval in beweging.