Klinkt goed maar is de verkeerde insteek, die nooit gaat werken. In deze wereld volgt alles "belangen". Commerciele platforms zijn gebaat bij clickbaits. Hoe controversieler een reactie hoe meer anderen daar op reageren, hoe meer bijval ze krijgen, hoe meer de "dopamine-trap" mensen gevangen houdt op Twitter.
Ik zie het zo: Je kunt hebzucht (winstbejag) en ethiek niet verenigen. Dat wordt af en toe geprobeerd en draait er op en duur op uit dat de hebzucht overheerst omdat winstbejag nu eenmaal de hoofddoelsteling van een commercieel bedrijf is. Daarom is een commercieel bedrijf met ideeel oogmerk vaak een wolf in schaapskleren. Een nog laaghartigere vorm van marketing waarbij je de goedheid van mensen tegen hen gebruikt. Een demonische vorm van Judo. Omgekeerd blijken idealistische bedrijven ten onder te gaan aan hun wens te groeien zonder commerciele grondslag. Het zijn veelal luchtfietsers.
Je kan beter een goed succesvol bedrijf zijn met de primaire doelstellling om werkgelegenheid te verschaffen in respect voor de omgeving. Je streeft dan naar continuiteit door kostendekkend te werken. Groei is niet noodzakelijk. Dan worden de rechten van alle deelnemers het beste gerespecteerd zonder dat we hoeven vluchten in onhaalbare idealen. Nu is het wel zo dat onze overheid zijn uiterste best doet om dat soort bedrijven maximaal te belasten en het leven zuur te maken (daarvoor regelt onze premier géén belastingvrijstelling).
Nu is Twitter gewoon een commercieel bedrijf, ook al maken ze verlies. Maar verlies maken in de boeken is tegenwoordig niet altijd meer wat het vroeger was. In Hollywood accounting gaan films met recettes van honderden miljoenen nog steeds als verliesgevend in de boeken. Men wil ten slotte van de overheid beuren en er geen belasting aan betalen. Winst voor de aandeelhouder, niet voor bedrijf en de gemeenschap, het is een kwestie van creatief boekhouden. Dus misschien valt het wel mee met de verliezen voor de eigenaren. Het kan zijn dat er verborgen inkomsten zijn in de verkoop van gegevens die ze buiten de boeken houden om maximale belasting aftrek te realiseren.
De grootaandeelhouder is een Saoedische prins. Waarom zou die nou geintersseerd zijn in een ogenschijnlijk verliesgevend bedrijf? Nou is bekend geworden dat de Saoedies door Camebridge Analitica mbv o.a. Facebook profielen hebben laten opstellen om mensen te herkennen die mogelijk een bedreiging vormen voor het regime.
Dat geldt nu nog meer. Ze zijn zich rot geschrokken van de affaire Adnan Khashoggi. Wat een schade heeft dat veroorzaakt. Die man was tot een paar jaar terug nog een oude trouwe steunpilaar van hun regime. Maar hij de-radicaliseerde tot een humanitaire denker, die uiteindelijk geslacht moest worden in hun lokale abatoir in Ankara. Dat soort mensen is buitengewoon gevaarlijk voor een regime dat wereldwijd miljoenen moslimterroristen heeft opleid voor zichzelf en zijn westerse bondgenoten om smerige oorlogen te voeren en het grote publiek schrik aan te jagen.
Het is te begrijpen dat ze mensen met grote gewetensbezwaren in vroeg stadium willen identificeren, voordat ze afvalligen worden. Want je weet hoe het is, "wie een mooie vrouw begeert, heeft in zijn geest al overspel gepleegd". Daarom moet je de misdaad voorkomen voor hij zich voordoet. (ook een Tom Cruise film). Je wil kunnen voorspellen wie er gaat deserteren. Laten we even dit belang in gedachten houden.
Hoe kom je er nu achter wie dreigt te de-radicaliseren? Nou door hem aan te moedigen om zijn gedachten te uiten, nog beter door hem te laten geloven dat hij dat anoniem kan doen. Dan is het juist goed als er mensen zijn die dat weer uitlokkken door radicale standpunten in te nemen. Stel bijvoorbeeld dat iemand roept "dood aan de ongelovigen". En dat iemand als Adnan Khashoggi dat dan niet liked, maar juist de reactie liked van iemand die reageert "dat er ruimte moet zijn voor andere opvattingen". Dan ga je toch afvragen waar Adnan's loyaliteit ligt. Zo iemand kan je proberen te re-radicaliseren door een bezoekje thuis af te leggen en een gesprek aan te gaan over de veiligheid van zijn familie. Dat verloopt in het Midden Oosten ongeveer zo. "Adnan, waarom houden jullie niet van de Zon?" (Versta, als je niet doet wat wij zeggen, zien jullie binnenkort de zon niet meer opkomen). Ze kunnen hem ook op zijn werk laten verdwijnen, terwijl ze een look-alike nog even elders in zijn kleren laten rondlopen (of is dat te ver gezocht?).
Ik zeg het allemaal maar lacherig. Maar eigenlijk horen bedrijven als Google en Facebook en Twitter geen bestaansrecht te hebben in een gezonde samenleving. Dat snapt iedereen toch hopelijk?
Hoe moet het dan wel? Er zijn diverse opensource alternatieven ontwikkeld waarbij mensen hun eigen zelfstandige kringen kunnen opzetten en die zelf beheren en modereren. De macht ligt dan bij de gebruikers zelf. Een kring kan dan zelf bepalen wat zij toegestaan achten binnen hun kring en ze houden de zaak zelf schoon. Dat werkt een stuk beter dan een universele moraal opzetten voor globale systemen. Het laat de vrijheid van meningsuiting onaangetast. Want "fake nieuws" bestrijden is gewoon een ander woord voor "corporate censorship" (private censuur in een openbare ruimte, of je moet geloven dat Facebook een besloten club is, geen rechter die dat aanvaardt).
Ja, Boeven kunnen daar in besloten kring ook onderonsjes aangaan, maar dat doen ze al op het Dark Net, want die laten zich niet afhankelijk maken van centrale systemen. Die gebruiken ze juist als hun jachterrein. De vraag is, mogen nette mensen ook veilige, private systemen hebben, of is dat alleen het voorrecht van criminelen?
Onze machthebbers vinden dat nette mensen dat beter niet hebben. Waarom niet? Dan kan je ze niet beroven met hebzuchtige tot criminele organizaties. Het hele systeem van advertenties is toch gebaseerd om goede mensen onnodige tot ronduitverslavende zaken aan te praten en het veel betere systeem van mond op mond reclame te vervangen? Zo kan je grote hebzuchtige bedrijven laten groeien (waarin de top zijn zakken kan vullen) ten koste van kleine klantgerichte bedrijven die verdiensten veel eerlijker verdelen. Of zie ik dat fout en zit achter dit alles een nobele gedachte?
Globale systemen zijn systemen waar mensen ongewenst meekijken, door inbreken, gluren, spioneren. Het zijn systemen waar je nietsvermoedend geconfronteerd wordt met de meest mensonterende smeerlapperij die ontaarde figuren stiekem overal in stoppen. Het zijn systemen waar de prive gegevens worden doorverkocht aan prinsen.
Centrale systemen werken niet goed en een goed principe is dan ook het "
subsidiariteitsbeginsel" dat stelt dat je alleen centraal moet organiseren wat alleen centraal kan en moet worden georganiseerd. We kunnen heel goed zonder Twitter, Google en Facebook, die staan juist gezondere alternatieven in de weg door mensen totaal afhankelijk en verslaafd te maken. Daarom is de EU ook zijn doel voorbij geschoten door op de stoel van staten te gaan zitten. Gezamelijk Europees leger? Goed idee. Gezamelijk Amerikaanse en Chinese multinationals van de markt weren? Goed idee! Maar alles harmoniseren met miljarden regels die landen dwingen om hun economie op te laten kopen door buitenlands grootkapitaal en zich te laten overstromen door buitenlanse hordes? Dat is het werktuig van het kwaad. Ook moeten landen wel degenlijk eigen bedrijven kunnen beschermen ook binnen de EU. Het is toch niet de bedoeling om de hebzucht te laten triomferen? Of toch wel... Kies je zijde.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 23 juli 2024 00:55]