DeepMind, het zusterbedrijf van Google dat werkt aan kunstmatige intelligentie, heeft algoritmes ontwikkeld die meer dan vijftig verschillende oogaandoeningen correct kunnen diagnosticeren. Dat doet de ai op basis van scans van de ogen.
Het systeem van DeepMind is getraind op een dataset van bijna 1000 oogscans. De oordelen van de ai zijn daarna vergeleken met die van acht verschillende artsen die in sommige gevallen extra informatie hadden, zoals extra oogscans en patiëntinformatie. De algoritmes van DeepMind bleken in 94,5 procent van de gevallen een juiste diagnose te stellen. De oogartsen haalden alleen een vergelijkbaar percentage met behulp van de extra informatie. Zonder die extra gegevens, en dus alleen op basis van de oogscans, scoorden de artsen gemiddeld veel lager: ruim 9 procent.
Het gaat om twee neurale netwerken die zijn getraind op scans die zijn gemaakt met optische-coherentietomografie. Het eerste neurale netwerk werd getraind om in de scans de verschillende eigenschappen van oogziekten te herkennen. Experts hebben veel tijd besteed om de aandoeningen in de scans te markeren, waarna de ai ervan kon leren. De kunstmatige intelligentie werd getraind op bijna 15.000 scans afkomstig van 7.500 patiënten die zijn behandeld in Moorfields, een groot oogziekenhuis in Londen.
Het tweede neurale netwerk analyseert de output en geeft een vertrouwensscore in de vorm van een percentage. Hierbij worden de verschillende aspecten van een specifieke aandoening in de scan aangemerkt, zodat een arts hiernaar kan kijken en idealiter snel ziet wat er aan de hand is. Dat laatste is hard nodig, aangezien het aantal oogscans dat wordt afgenomen bij patiënten, snel groeit en op den duur te groot wordt voor een arts om te beoordelen, zo meldt een oogheelkundige van Moorfields.
Optische-coherentietomografie is een techniek die onder meer wordt gebruikt om het netvlies te onderzoeken. Het maken van de scans bij optische-coherentietomografie kan tien minuten duren; hierbij wordt bijna-infraroodlicht gebruikt wat weer wordt teruggekaatst. Zodoende ontstaat een 3d-afbeelding van het weefsel, wat vaak wordt gebruikt bij het ontdekken van oogaandoeningen.
De algoritmes zijn ontworpen om patiënten te helpen die heel snel een arts nodig hebben. Door de resultaten van de kunstmatige intelligentie kunnen aandoeningen eerder worden gesignaleerd, waardoor patiënten in sommige gevallen betere kansen hebben om niet blind te worden. Het onderzoek is gepubliceerd onder de titel Clinically applicable deep learning for diagnosis and referral in retinal disease.