[...]
Je noemt een aantal alternatieven maar wilt die niet bespreken, ik weet niet waarom.
De zogenaamde oplossingen die ik aantipte bespreek ik niet omdat het geen oplossingen zijn. In het gunstigste geval zijn het lapmiddeltjes die een klein deel van de energievoorziening voor hun rekening kunnen nemen. Als je kijkt naar de economics van sommige van die energiebronnen dan sla je achterover van de belachelijkheid. Laten we beginnen met de meest idiote van allemaal, Blue Energy:
Het concept is hier om energie te halen uit het verschil in zout concentratie tussen zout en zoet water. De hoeveelheid energie die je hieruit kunt halen is niet zo heel groot per kubieke meter water. Je hebt dus enorme hoeveelheden zoet water en zout water nodig. De enige plekken die er op aarde zijn waar deze beide aanwezig zijn, zijn riviermondingen. De energie word gewonnen door het zoute en zoete water in aparte kanalen te laten stromen langs twee membranen die respectievelijk positief en negatief geladen ionen selectief doorlaten. Gevolg is dat er een klein spanningsverschil word opgewekt. Het bruto vermogen dat opgewekt kan worden bedraagt momenteel met de allerbeste membranen net iets meer dan 1 W/m². Helaas word ~ 60 % daarvan weer verbruikt voor het runnen van de energiecentrale (pompen voornamelijk). Netto kom je dan uit op 0.4 W/m². Laten we optimistisch zijn en stellen dat we de membranen efficienter kunnen maken tot bv 5 W/m² (niet realistisch, maar laten we doen alsof). Laten we dan nog optimistischer zijn en stellen dat we de energy efficiency van de gehele centrale kunnen verbeteren tot 80 % ipv de huidige 40 % (ook niet realistisch, maar we doen weer alsof). Dan komen we uit op 4 W/m²; een verbetering van een factor 10. Laten we dan op basis hiervan naar de economics kijken.
Huidige energiebehoefte van de wereld ~ 18 TW (18.000.000.000.000 W)
Betekent dus dat we 18/4 * 2 (positief & negatief permabel membraan benodigd) = 9*10
12 m² membraan nodig hebben.
Laten we heel positief denken en stellen dat we die membranen voor 1 €/m² kunnen produceren (absoluut onmogelijk; ongeacht hoe grote schaal je dit uiteindelijk wilt gaan doen). Betekent dat dit 9*10
12 € gaat kosten. Daarbovenop komen nog de kosten om de centrales te bouwen, minstens nog eens net zoveel. Dus totaal 18*10
12 €.
De gehele huidige wereldeconomie is ~ 69*10
12 €. Dit betekent dus een investering van ~ 26 % van de huidige wereldeconomie. Daarbovenop komen de running costs. Om de paar jaar moeten de membranen vervangen worden; niks heeft tenslotte het eeuwige leven.
Dit slaat dus echt nergens op. Niemand kan mij wijsmaken dat de mensheid uberhaupt in staat is, laat staan bereid is om dit te doen. Onthoud ook dat om tot dit absurde kostenplaatje te komen ik al meerdere onrealistisch gunstige aannamen heb gemaakt. De werkelijkheid is dus nog veel absurder.
Buiten het economische vraagstuk komen er nog meer praktische vraagstukken bij kijken. Je hebt absurde hoeveelheden grondstoffen nodig om al die membranen te produceren. Die grondstoffen worden allemaal uit aardolie gewonnen via allerlei synthese stappen. Diezelfde membranen moet je ook om de paar jaar vervangen wat een net zo absurde berg
niet recyclebaar afval oplevert.
Om zoveel mogelijk energie te kunnen winnen is het bij dit proces belangrijk dat het zoet en zout water een zo groot mogelijk verschil in zoutconcentratie heeft. Ze mogen dus niet al een beetje met elkaar gemend zijn voordat je begint met je energiewinning. Dat betekent dus dat je de riviermondingen moet indammen (nog meer extra kosten). Dat zorgt voor enorme problemen voor het milieu in die gebieden, denk aub even terug aan de deltawerken en de disucssie rondom het indammen van de oosterschelde.
Last but not least is het totale energie potentieel van blue energy ook nog eens bij lange na niet genoeg om onze energiebehoefte af te dekken (er zijn gewoon niet genoeg rivieren die genoeg zoet water naar de zee brengen).
Tot zover mijn tirade over blue energy.
Wind:
Dit is een aanzienlijk efficienter en kosten efficienter proces dan blue energy, maar minder efficent als zonneenergie, daarom sla ik wind over en ga rechstreeks door naar zonne energie.
Zonneenergie:
Dit is het meest efficiente en kosten efficiente alternatief. Gelukkig is deze ook vrij makkelijk economisch door te rekenen.
Als we kijken naar hoeveel zonneenergie de aarde ontvangt is dat ~ 230 W/m² als heel grof gemiddelde. Slecht een deel hiervan kan echt gebruikt worden (dag/nacht cycli, bewolking, efficiency van de zonnecel). Laten we een grove schatting maken van een efficiency van 45 %, komen we uit op ~ 100 W/m² netto power output (lekker makkelijk getal om mee te rekenen).
Dit betekent dat we om de huidige energiebehoefte af te dekken we 18*10
10 m² zonnecellen nodig hebben. Dat is al 50 keer beter dan het scenario voor blue energy. We gaan de goede kant op zou je zeggen. Nu komt echter de catch. De kosten per vierkante meter zijn vele malen hoger dan voor de membranen die voor blue energy worden gebruikt. Ik weet niet wat ze exact kosten, maar wat google werk levert getallen op van 100 ~ 200 €/m². Laten we optimistisch zien en zeggen dat het voor 25 €/m² kan. Dit is een onrealistisch lage schatting voor solid state solar cells; het is misschien haalbaar voor organische zonnecellen.
Dan komen we tot een investering van 4.5*10
12 €, oftewel ~ 13 % van de huidige wereld economie. Hier komt nog bij dat je een groot probleem hebt met zonne-energie; het is geen on-demand technologie. De energie word geleverd wanneer de zon schijnt, niet wanneer jij het nodig hebt. In de tussentijd moet je het opslaan. Hier komen ook nog eens significante kosten bij kijken.
Ook dit is dus geen realistische optie, eigenlijk nauwelijks kosten efficienter dan Blue energy. Bijkomend voordeel is wel dat ze veel minder vaak vervangen hoeven te worden en dat de kostbare elementen grotendeels recyclebaar zijn (
alleen in geval van solid state solar cells!). Maar alles bij elkaar nog steeds geen economisch haalbare kaart.
Aangezien wind wat betreft efficiency en kosten ergens tussen zon en blue energy in ligt is dit ook geen realistisch alternatief.
Op zijn best zullen al deze technieken kunnen helpen om onze behoefte aan fossiele brandstoffen een klein beetje te reduceren. Ze lossen echter niet het fundamentele probleem op (dat geldt ook voor de andere alternatieven zoals hydro-electric en geo-thermal hoor). Daarvoor is een fundamentele aanpak nodig.
Het argument van inzetten op veel verschillende technologiën is een klassieke denkfout. Je versnippert je resources en boekt als gevolg nauwelijks vooruitgang.
If you want to win big, you have to think big.
p.s. Thorium is geen optie. Het is kernsplitsing en dat is nooit een optie.
Het probleem hierbij is dat mensen denken dat je risico berekeningen hierop kunt doen. Dat is niet waar. Indien het worst case scenario onacceptabel is, dan moet de kans 0 zijn. Aangezien het fundamenteel onmogelijk is om een 100 % garantie te geven dat er niks kan gebeuren houd je risico berekening hier al meteen op.