Nanosatellieten ontdekken grootste ster met variërende lichtsterkte tot nu toe

Astronomen hebben via nanosatellieten in de ruimte ontdekt dat de zeer grote ster Iota Orionis, die met het blote oog zichtbaar is vanaf de aarde, een zich herhalende korte piek in de lichtsterke heeft van een procent.

De ontdekking is gedaan met de Brite Target Explorer, een netwerk van vijf nanosatellieten in de ruimte, waarmee astronomen onderzoek doen naar de evolutie van de helderste sterren. De variatie in de lichtsterkte komt doordat Iota Orionis in feite bestaat uit twee sterren die in elliptische banen in dertig dagen om elkaar heen draaien.

Het licht van de sterren is gedurende negentig procent van de tijd stabiel, maar periodiek vertoont de lichtsterkte een korte dip om vervolgens een korte piek te laten zien. Meestal zijn de sterren relatief ver van elkaar verwijderd, maar periodiek komen ze acht keer zo dicht bij elkaar als normaal. Op dat moment is de zwaartekracht die beide sterren op elkaar uitoefenen, zo groot dat ze min of meer worden uitgerekt. Dit fenomeen is de oorzaak van de korte piek in de lichtsterkte.

Het is de eerste keer dat dit effect is waargenomen bij een dergelijke grote ster; Iota Orionis is 35 keer zo zwaar als onze zon. De ster is te zien in het sterrenbeeld Orion, in de buurt van de Orionnevel. Over de ontdekking is gepubliceerd in het tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Herbert Pablo, hoofdonderzoeker van de Universiteit van Montreal, zegt dat deze variatie in lichtsterkte veel lijkt op een elektrocardiogram, dat het sinusritme van het menselijk hart toont. Een dergelijke variatie in lichtsterkte wordt dan ook wel de 'hartslag' van een ster genoemd. Verder legt hij uit dat de intensieve zwaartekracht tussen de sterren bevingen in de sterren veroorzaakt, waardoor de processen in de sterren kunnen worden onderzocht. Dergelijke bevingen zijn vrij zeldzaam, zeker bij sterren die zo groot zijn als Iota Orionis.

Het onderzoek naar dergelijke grote sterren is volgens de astronomen belangrijk, omdat ze als 'laboratoria' een grote rol spelen bij het bestaan en ontstaan van chemische elementen in het heelal. De sterren zouden kunnen helpen om een groot scala aan astrofysische processen beter te begrijpen. Ook dient het onderzoek om meer te weten te komen over de evolutie van grote sterren.

Reacties (73)

[DirtyTequilla]

Nee, Nanosatellieten zijn over het algemeen gedefinieerd als satellieten met een massa (aka, gewicht voor de meeste mensen) tussen de 1 en 10 kilogram. Wanneer ze een massa hebben tussen de 0.1 and 1 kilogram, dan worden ze ook wel picosatellieten genoemd. Het voorvoegsel 'nano' wordt normaal gesproken gebruikt om een getal te vermenigvuldigen met 10 tot de macht -9. Het gebruik van het voorvoegsel 'nano', net als 'pico' en 'femto', voor satellieten kan dan ook voor verwarring zorgen. Ga toevallig aankomende vrijdag hierop afstuderen. Vanwege deze verwarring, als wel de inconsistente gebruik van deze definities, heb ik in mijn thesis een andere benaming gebruikt. Pico- en Femtosatellieten vallen bij mij onder de categorie 'Sub One Kilogram Spacecraft' , of simpel gezegd SOKS, wat direct duidelijkheid zou moet geven over wat voor satellieten je het hebt, tenminste, dat is mijn bedoeling.

[BeosBeing]

Nee, Nanosatellieten zijn ...

Ik vroeg me af waarom je begon met nee. Hoewel het artikel begint met 'Nanosatellieten ...' wordt de massa van de gebruikte satellieten in het artikel niet genoemd. Zoals ik uit je betoog begrijp zijn de hier gebruikte satellieten minder dan 1 kg en is het dus verkeerd om ze nanosatellieten te noemen. Ook de beide gerefereerde artikelen melden niet expliciet de massa al meld het tweede artikel wel "nanosats." en "nanosatellite". Blijkbaar weet jij in deze meer.

Dat de meeste mensen bij het woord nanosatelliet niet denken aan de definitie maar wel gelijk beseffen dat het om hele kleine satellieten gaat doet daar niet aan af. Wel is het zo dat nano voor de leek wat bekender klinkt als pico. De gemiddelde globale lezer zal bij nanosatteliet wel ongeveer een idee hebben en bij picosatelliet zich eerst eens achter zijn oor krauwen en het moeten opzoeken (wat voor velen al weer teveel moeite is) Simpel gezegd: 'it doesn't ring a bell'. Voor de door jou genoemde term SOKS zal dat evenmin het geval zijn en voluit geschreven is het voor de gemiddelde titel ook weer te lang.

Daarnaast lijkt de ontdekking zelf belangrijker te zijn dan de gebruikte middelen, en dat is misschien ook wel zo, maar uit het tweede artikel blijkt met de quote "As the first functional nanosatellite astronomy mission, the BRITE-Constellation is at the vanguard of this coming space revolution," is het de eerste keer dat men met satellieten op een dergelijke kleine schaal iets functioneels ofwel iets zinnigs heeft weten te bereiken. Dat is misschien ook wel een prestatie op zich. Echter dergelijk kleine objecten zijn met radar en dergelijke nauwelijks te traceren waardoor de kans steeds groter wordt dat er bij een toekomstige missie een collision optreed. Nu is het verlies van een dergelijke satelliet misschien zo'n probleem omdat deze ook goedkoper is, echter de schade aan het andere spacecraft is misschien desastreus. Ik weet waar in deze de grens ligt qua massa tussen wat schade aanbrengt en wat niet meer.

[DirtyTequilla]

Begin mijn verhaal met nee omdat ik eigenlijk een vraag van Boekenworm wilde beantwoorden. Zijn vraag was als volgt:

Boekenworm
8 maart 2017 11:45
Ik weet wat nanotechnologie is maar wat zijn nanosatellieten ? Hele kleine satellieten ? Satellieten die door nanotechnologie zijn gemaakt ?

Om even op jou vragen terug te komen BeosBeing
Reactie op je eerste alinea:
Elke Brite Satelliet is een kubusvormige satelliet van ongeveer 20 bij 20 centimeter. Er zijn er 6 gelanceerd waarvan er nog 5 werken. Vandaar dat er in het plaatje 6 satellieten staan, en in de tekst er over 5 satellieten gesproken wordt. Verschillende landen hebben hun eigen Brite Satelliet gemaakt. Ze vormen samen 1 missie. Los van elkaar kunnen ze ook nog voor andere missies gebruikt worden, zolang deze zij missies maar niet de missie in de weg zit waarbij ze moeten samen werken. Deze vorm van samenwerking is voordelig omdat je de kosten deelt, je samen meer kan bereiken, zoals nu het geval is, en je ook nog je eigen missie kan uitvoeren. De massa kan daardoor verschillen per satelliet, wat dus ook het geval is. Kwam afgerond een waarde van 8 en een waarde van 6 kilogram tegen. Wanneer je satellieten categoriseert aan de hand van de massa, dan zijn het dus gewoon Nanosatellieten.

Reactie op je tweede alinea
Jou aanname dat een NanoSatelliet klein is gaat dus niet op. Je kan een supergrote satelliet hebben, maar zolang de massa tussen 1 en 10 kilogram is, zal het gewoon nog een Nanosatelliet heten. Om maar een voorbeeld te noemen, PasComSat (Passive CommunicationSatellite) weegt bij lancering rond de 10 kilogram, en eenmaal in de ruimte, iets boven 3 kilogram. Maar hij is wel enorm (https://upload.wikimedia...._PASCOMSAT_Gridsphere.jpg) dit is ook gewoon een Nanosatelliet. Daarom is de term ook gewoon verwarrend, want bij nano denken de meeste mensen inderdaad aan iets heel kleins, wat voor satellieten dus niet het geval hoeft te zijn.

Reactie op je derde alinea
Wat nu "hip" is in de ruimtevaartindustrie is het samenwerken van kleine satellieten zoals een zwerm vogels of vissen. In dit geval zijn het er 6, wat inderdaad al iets unieks is. Het idee erachter is dat je samen meer kan, met minder (do more with less). Een van de leden van mijn beoordelingscommissie heeft zelf als eerste persoon zijn eigen ruimtevaartmissie gerealiseerd met behulp van sponsering via kickstarter. Zijn satellieten zijn niet groter dan een chip van 3,8 bij 3,8 centimeter. Het doel was om 100 van dit soort kleine chip satellieten te lanceren en samen te laten werken. Kan je wel zeggen dat er wel zeker rekening wordt gehouden met ruimte puin. De zogenaamde moedersatelliet, die alle honderd satellieten zou loslaten in de ruimte, is daarom ook in een baan om de aarde gebracht waarbij je binnen een maand al weer terug gekeerd bent. Voor Nanosatellieten mag je nu banen gebruiken waarin ze 25 jaar lang mogen blijven, wat ik persoonlijk veel te lang vind. Met radar zijn deze kleine satellieten gewoon nog wel te traceren. Wat betreft de botsingen in de ruimte, de massa speelt inderdaad een belangrijke rol, maar een vlokje verf, wat bijna niks weegt, kan ook enorme schade toebrengen aangezien ze met een snelheid van ruimgezegd 8 kilometer per seconde om de aarde bewegen. Om het even te visualiseren, een satelliet heeft ongeveer 40 seconden nodig om van Maastricht naar Groningen te gaan.

[BeosBeing]

Begin mijn verhaal met nee omdat ik eigenlijk een vraag van Boekenworm wilde beantwoorden.

Kijk, dat was niet duidelijk.

Om maar een voorbeeld te noemen, PasComSat (Passive CommunicationSatellite) weegt bij lancering rond de 10 kilogram, en eenmaal in de ruimte, iets boven 3 kilogram. Maar hij is wel enorm

Die zal ook wel makkelijk te traceren zijn.

Zijn satellieten zijn niet groter dan een chip van 3,8 bij 3,8 centimeter.

Die zijn individueel volgens mij niet meer te traceren. Als ze in eenzwerm bij elkaar zweven dan weer wel.

De zogenaamde moedersatelliet, die alle honderd satellieten zou loslaten in de ruimte, is daarom ook in een baan om de aarde gebracht waarbij je binnen een maand al weer terug gekeerd bent.

Duidelijk

Voor Nanosatellieten mag je nu banen gebruiken waarin ze 25 jaar lang mogen blijven, wat ik persoonlijk veel te lang vind. [/quote]
Mijns inziens is een vaste termijn ongeschikt. Het hangt veeleer af van de levensduur/gebruiksduur/duur van de missie, en van de traceerbaarheid.

Met radar zijn deze kleine satellieten gewoon nog wel te traceren.

Ook die van 3,8x3,8cm als ze zover uit elkaar gedreven zijn dat je ze niet meer als zwerm/wolk kunt beschouwen.

Wat betreft de botsingen in de ruimte, de massa speelt inderdaad een belangrijke rol, maar een vlokje verf, wat bijna niks weegt, kan ook enorme schade toebrengen aangezien ze met een snelheid van ruimgezegd 8 kilometer per seconde om de aarde bewegen.

Klopt, maar impact is snelheid x massa. Snelheid heb ik even buiten beschouwing gelaten, aangezien die voor zowel het verfschilfertje als de 10kg sateliet meestal (ongeveer) even groot zullen zijn,

[MrMonkE]

Binnen 30 dagen?
Dat moeten duizelingwekkende snelheden zijn, of vergis ik me?

[dunpealhunter]

Wel je moet het een beetje relativeren.

Ik bedoel de aarde zelf draait met een snelheid van 1670 km/uur om zijn evenaar, de baan om de zon is 107.200 km/uur, en zelfs onze eigen zon vliegt met een "duizelingwekkende" snelheid van 220km/seconde rond het middelpunt van het melkwegstelsel.....

Wat jij misschien duizelingwekkend vindt is in de ruimte heel erg normaal

[Geim]

Verder gaat ons melkwegstelsel met een snelheid van 130 km/s richting de Andromeda nevel en wordt onze lokale melkwegcluster door The Great Attractor aangetrokken, waar we met een snelheid ruim 600 km/s op af vliegen.

[Verwijderd]

En voor de goede orde: deze snelheden zijn natuurlijk allemaal relatief.

[Geim]

Relatief ten opzichte van wat? Het heelal heeft geen nulpunt, sterker nog, elk punt in het heelal is het nulpunt. De Big Bang vond immers overal in het heelal tegelijkertijd plaats.

[Verwijderd]

Mijn excuses. Met deze grappig bedoelde opmerking probeerde ik te refereren aan de Relativiteitstheorie, of meer specifiek: de Speciale Relativiteitstheorie van ene Albert E.

[Geim]

Sorry, zat te diep verstopt. Vatte hem niet

[BeosBeing]

...en wordt onze lokale melkwegcluster door The Great Attractor aangetrokken, waar we met een snelheid ruim 600 km/s op af vliegen.

En die Great Attractor, whatever it may be, beweegt zich weer richting het Shapley Supercluster (geen snelheid genoemd).

[BrammetjeBram]

Dat zijn hypotheses , gebaseerd op aannames.

[jaapzb]

Heb jij een betere berekening?

[dunpealhunter]

ehm... sommige van deze snelheden zijn al tientallen jaren bekend. Vooral de rotatiesnelheid van de aarde zelf, en de rotatiesnelheid van de aarde op de zon zijn (relatief, als je de cijfers kent en goed bent in wiskunde) makkelijk te berekenen.

http://hemel.waarnemen.com/FAQ/Aarde/010.html

Het is al weer zo'n goede 20 jaar geleden, maar volgens mij was zelfs een van de vragen op mijn eindexamen VWO dat ik moest berekenen aan de hand van een aantal gegevens hoe snel de aarde om zijn eigen as draaide.

[pin000]

Sneller dan het licht?

[kazz1980]

Nee. Sneller dan het licht is volgens de huidige kennis onmogelijk. Lichtsnelheid is 300.000 km per seconde.

[overl0ad]

Als het goed is, dr is een theorie over het ombuigen van tijd/ruimte waardoor je lichtsnelheid kan omzeilen. Hierdoor kun je sneller gaan dan het licht.

Stel je hebt een ruimte schip. Het ruimte schip heeft de techniek aan bord om de ruimte voor zicht kleiner te maken en de ruimte achter zich groter te maken, waardoor je als t ware op een soort van golf rijdt. Of in een bubbel. Net hoe je t bekijkt.

Hier nog een artikeltje wat erover verteld.
http://www.dailygalaxy.co...-interstellar-travel.html

[Geim]

Als het goed is, dr is een theorie over het ombuigen van tijd/ruimte waardoor je lichtsnelheid kan omzeilen. Hierdoor kun je sneller gaan dan het licht.

Stel je hebt een ruimte schip. Het ruimte schip heeft de techniek aan bord om de ruimte voor zicht kleiner te maken en de ruimte achter zich groter te maken, waardoor je als t ware op een soort van golf rijdt.

Theorie uit Star Trek bedoel je?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Warp#Warpaandrijving

[overl0ad]

Jup! Maar dan realiteit

[robvanwijk]

Jup! Maar dan realiteit

Daar ga je wel heel kort door de bocht. Een betere term zou zijn "het lijkt theoretisch mogelijk", of (al is dat wel erg pessimistisch) "we kunnen niet bewijzen dat het onmogelijk is". En je vergeet een belangrijke kanttekening: zelfs als het inderdaad mogelijk is, volgens de laatste schattingen die ik gehoord heb, zou je ongeveer de massa van Jupiter nodig hebben als "aandrijving". Dus de claim dat de NASA "op het punt staat" om het te ontdekken, zoals dat artikel zegt, zou ik met een forse korrel zout nemen.

[kazz1980]

Klopt. Warp speed
Maar daarmee ga je nog steeds niet sneller dan het licht. Je gaat enkel van punt A naar punt B in (beduidend) minder tijd dan het licht er over zou doen. Maar je buigt tijd en ruimte en blijft in feite zelf stilstaan.

[Tokkes]

juister is dan natuurlijk "dan licht erover zou doen op de conventionele manier". Ik zie niet in waarom licht niet kan meereizen door zo'n warpbubble

[Timmerjan053]

Of iets wel of niet mogelijk is, heeft niets te maken met (bezit of ontbreken van) kennis.

[JantjeKlaasen]

Of iets wel of niet mogelijk is, heeft niets te maken met (bezit of ontbreken van) kennis.

Chapeau!

[Kol Nedra]

denk je? verklaar dan maar aan mij hoe het zit met The Flash, Superman en Goku etc?!

[Ample Energy]

Verklaren? Als zij zo snel hadden kunnen rennen/vliegen had je niet op dezelfde planeet kunnen leven

Aangenomen dat die mensen niet met de snelheid van het licht reizen, maar met 90% daarvan is hier wat er ongeveer gebeurt in de eerste microseconde:
Ze gaan zo snel dat alles om hen heen praktisch stil staat. Zelfs de luchtmoleculen staan stil, want al vibreren die met een paar honderd km/h, vergeleken met de miljard km/h die jouw superhelden gaan is dat natuurlijk niks. Wat je kent over aerodynamica telt ook niet meer, aangezien lucht normaal gesproken om objecten beweegt en nu simpelweg de tijd niet meer krijgt om aan de kant te gaan. De superhelden bewegen zo snel dat hun kleren door de vaart met de luchtmoleculen fuseren. Elk molecuul dat wordt geraakt ontketent een uitbarsting van onder andere gammastraling. De brokstukken en gammastraling dijen uit in de vorm van een bubbel rond de plek waar de superhelden vandaan vertrokken. De luchtmoleculen die daarna worden geraakt worden helemaal aan gort getrokken (de elektronen worden van de nucleus gerukt) en gaan op in de uitdijende bubbel van plasma. Als jij je superhelden was wezen uitzwaaien en achter ze stond toen ze vertrokken raakt die plasmabubbel jou met bijna de snelheid van het licht. Enkele nanoseconden na vertrek zou je dus compleet van de aarde zijn weggevaagd.

De constante fusie die zich vóór de superhelden bevindt drukt op ze en zou ze moeten afremmen. Ze gaan echter zo snel dat deze continue thermonucleaire explosie ze eigenlijk bijna niet afremt. De kleren worden wel aangetast en de deeltjes die daar vanaf vliegen schieten door de explosie zo snel weg dat ze de eerste 2-3 keer dat die luchtmoleculen raken ook weer fusies ontketenen.

Na een paar tientallen nanoseconden zijn de superhelden 10 meter van hun startpositie vandaan. Hun kleren zijn ondertussen vrijwel helemaal vergaan en opgegaan in een nu kogelvormige wolk van uitdijend plasma dat nieuwe lucht raakt en zo maar fusies blijft ontketenen. De onschuldige omstander die wat verderop stond wordt nu eerst geraakt door een schil van röntgenstralen en een paar nanoseconden later door de wolk met brokstukken. Hij zag de superhelden niet eens vertrekken, aangezien het licht met de informatie ongeveer met dezelfde snelheid als de superhelden aankomt. Het midden van de wolk beweegt nog met aardig wat van de snelheid van het licht en desintegreert jou, de omstander, je huis en de hele woonwijk - alles in die ene microseconde.

Maar misschien stond je niet direct achter ze, maar keek je vanaf een heuvel een stuk buiten de stad. Het eerste dat je zou zien is een verblindende flits, véél feller dan de zon schijnt. Dit wordt gedurende een paar seconden minder fel en je ziet een grote vuurbal die in een paddestoelenwolk oprijst. Daarna, met een gigantisch kabaal, komt de schokgolf. Alle bomen en huizen tussen jou en de vertreklocatie worden aan stukken gereten en de vuurbal slokt de stad op. Het is te hopen dat de superhelden na die eerste 10 meter zijn gestopt, want de stad is niet meer en het enige dat ze hebben achtergelaten is een krater met een diameter van al gauw honderd meter.

Soms is het dus toch maar beter dat wij mensen zelf de planeet moeten redden van het kwaad in plaats van dat een superheld het voor je komt doen. Want of je daar nou blij van wordt...

[kazz1980]

Ah, my bad.

[Liberteque]

Mooi hoe je zegt met de huidige kennis

[torp]

"Mogelijk zal de mens ergens in de volgende eeuw de lichtsnelheid kunnen evenaren. Al in de twintigste eeuw werd hierover gefantaseerd. Inmiddels zijn we ruim vijftienhonderd jaar verder en met de huidige kennis is het nog niet bekend of de lichtsnelheid kan worden overschreden."

[Verwijderd]

en met de huidige kennis is het nog niet bekend of de lichtsnelheid kan worden overschreden

Dat klopt niet. Het is immers bekend dat het niet kan, dat staat vast.

Het is niet voor niets dat wetenschappers op zoek zijn naar omwegen om tóch die enorme afstanden te kunnen overleggen.

Ruimte/space zelf kan namelijk wél weer sneller dan het licht veranderen. Krijg je bijvoorbeeld warp drives (wat theoretisch gezien mogelijk moet zijn)

[bigbadbull]

en toch zijn er proeven die al aantonen dat informatie sneller overgebracht kan worden dan het licht. Quatum entaglement is namelijk direct.
Ook de menselijke gedachte kan sneller reizen dan het licht.
kijk eens uit het raam naar het miezerige platteland. beeld je dan in dat je op een ruimteschip zit die van dichtbij dit sterren duo bekijkt.
De gedacht was enorm snel verplaatst. (tuurlijk geen echte snelheid).

[supersnathan94]

Het probleem zit hem alleen in de perceptie en de grootte. Lichtsnelheid kunnen we immers waarnemen, daar hebben we twee ogen voor gekregen. Die dingen zijn echter superKlein (fotonen dus). Zou een apparaat ter grootte van een auto met dezelfde snelheid voor onze neus langskomen dan is het even een ander verhaal natuurlijk.

Zelfs met een fractie van die snelheid (zeg 100KM/s) zouden we iets dergelijks waarschijnlijk niet eens overleven puur door de luchtverplaatsing die ermee gepaard gaat.

Zou je een gedachte dus kunnen vergroten naar de grootte van een auto (dat is, de spanning die door je hersenen wordt "verplaatst" om dat te doen), dan zouden we pas echt een probleem hebben in het leven. Een elektron heeft een verplaatsingssnelheid van zo'n 2 meter per uur (als je bijvoorbeeld zou kijken vanaf een lichtschakelaar tot aan de lamp). Voor zo'n klein dingetje is dat een enorme snelheid. Vergroot dat naar een auto en doe dat ook met de snelheid en je zult zien dat dit een enorme snelheid oplevert.

Dus ja in je gedachten snel verplaatsen naar de ruimte gaat relatief gezien erg snel, maar in verhouding met lichtsnelheid en de grootte van een foton is dit nog steeds een fractie.

[Reactie gewijzigd door supersnathan94 op 24 juli 2024 22:20]

[Kol Nedra]

Als je logisch nadenkt kun je zeker sneller dan het licht, waarom zal het licht het eindstation zijn? het is een bepaalde snelheid wat het heeft.
Elke ster geeft ook een bepaalde lichtsnelheid af, denk je nou echt dat ze allemaal even snel zijn?? mwa beetje raar he als dat zo is.

[Bassmaniac]

In de twintigste eeuw is pak m beet maximaal 117 jaar geleden.
Da's toch iets anders dan: "We zijn 1500 jaar verder....."

[torp]

Denk nog eens goed na. Met een beetje fantasie moet het lukken.

[kazz1980]

Dank je
En vind dat in dezen ook wel een belangrijke toevoeging. We hebben niks dat het aannemelijk maakt dat het natuurkundig mogelijk is sneller te gaan dan het licht. Maar ook niks dat zegt dat het onmogelijk is. In feite weten we het dus gewoon niet zeker!

[jaapzb]

Dat is toch precies hoe wetenschap werkt? We weten het gewoon nog niet, al lijkt het momenteel zeer onwaarschijnlijk.

[Liberteque]

Ik was gewoon blij even iemand te lezen die niet met de hakken in het zand doet alsof wat we nu weten voor altijd DE waarheid zal blijven..

Mooi hoe je zegt momenteel (geintje

[BeosBeing]

Dat is toch precies hoe wetenschap werkt? We weten het gewoon nog niet, al lijkt het momenteel zeer onwaarschijnlijk.
...
Ik was gewoon blij even iemand te lezen die niet met de hakken in het zand doet alsof wat we nu weten voor altijd DE waarheid zal blijven..

Mooi hoe je zegt momenteel (geintje

Daar sluit ik me bij aan. Dat is nu het begin van wetenschap. Beseffen dat hetgeen je weet mogelijk later niet blijkt te kloppen. Het is ook al eerder bewezen dat onze theorieën over dat licht een golf was (Christiaan Huygens, 17e eeuw) slechts een deel van de waarheid is en dat Newton's stelling dat het deeltjes waren in de 19e eeuw werd ontkracht en in de 20e eeuw (quantummechanica) toch weer wel deeltjes karakteristieken bleek te hebben.

Een ander mooi voorbeeld is het atoom. Dit zou ondeelbaar zijn. Pas in 1897 werd ontdekt dat er subatomaire deeltjes bestonden, later elektronen genoemd. Na 1906 ontdekten Rutherford e.a. dat ook de atoomkern bestond uit deeltjes, protonen en neutronen en nog later bleek weer dat die weer bestaan uit quarks en gluonen. Steeds weer moest de theorie bijgesteld worden.

Zo zullen ook ooit de theorie van de oerknal[/quote] en de [url=https://nl.wikipedia.org/wiki/Snaartheorie]snaartheorie bijgesteld worden.
Heel mooi staat in het artikel over de oerknal: De algemene relativiteitstheorie is op dit punt echter nog niet volledig, aangezien het idee van een oneindig grote dichtheid strijdig is met de fundamentele wetten van de natuurkunde.

De absolute waarheid bestaat dan ook wetenschappelijk gezien niet, slechts voortschrijdend inzicht waarbij we wel steeds dichter bij die waarheid (moeten proberen te) komen..

Volgens de huidige theorieën en berekeningen is het universum ongeveer 13,798 miljard jaar oud. (De berekeningen zullen in deze allicht kloppen) Echter wie weet ontdekken we nog wel eens iets dat dit alles op losse schroeven zet. Op hoe oud het heelal na die ontdekking wordt berekend weet geen mens.

En misschien blijkt ooit dat hetgeen is beschreven in oude boeken niet slechts een versimpeling was om dingen begrijpelijk te maken voor de toenmalige gewone mens, maar dat deze dichterbij zaten als dat we (de wetenschap) dachten.

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 24 juli 2024 22:20]

[BrammetjeBram]

Longitunale golven horen dus niet bij "de huidige kennis"....
Nee , dat zou sommige lui niet zo goed uitkomen. De grootste wetenschappers van onze tijd waren o.a. Nikola Tesla , en Viktor Schauberger.
Toch leert u daar haast niets over op school.

[BrammetjeBram]

Longitidunale golven kunnen sneller reizen dan het licht. In een simpel experiment haalde men al 1,2 maal de lichtsnelheid door een coax kabel.

[SiC123]

ik kon met een snelle google daar geen bron voor vinden, dus als je die voor me hebt zou dat zeer op prijs gesteld worden.

[tweaknico]

Lichtsnelheid door vacuum wordt er altijd bij gezegd, onder water is de lichtsneldheid ook lager... door koperdraaden dus ook.
Ook in glasvezel is de snelheid lager, deels doordat de weg door het heen en weer stuiteren wat langer is en deels door het materiaal.

En er zijn fotonen vertraagd tot zeer lage snelheden, zelfs gestopt:
https://en.wikipedia.org/wiki/Photon
voor referenties.

Rek en krimp van ruimte is niet gebonden aan de lichtsnelheid, dus als je op een zwaartekracht golf zou kunnen surfen zou je wel sneller kunnen, alleen moet je even een plaatselijke zwartekracht golf zien te maken, en in een bepaalde richting kunnen sturen..
GL.

[Reactie gewijzigd door tweaknico op 24 juli 2024 22:20]

[Verwijderd]

Heb je daar ook een bron of iets dergelijks voor? Ik kom niet verder dan aluhoedje niveau YouTube filmpjes met pseudo science maar that's pretty much it.

[mclegodude]

Kan me voorstellen dat je deze vraag stelt, maar voor zover bekend en beredeneerd is er geen mogelijkheid om massa sneller te laten bewegen dan licht, dus nee, niet sneller dan het licht. om even te relativeren, zoals hierboven genoemd door dunpealhunter is de snelheid van de aarde om de zon 107200 km per uur. De snelheid van geluid is 1225 km per uur. dat betekent dus dat de aarde 87 keer de snelheid van het geluid gaat. Mach 87 dus.

de snelheid van het licht is 1.079 x 10^9. vele malen groter dus!

[Valen_76]

Een Mach getal noemen heeft alleen zin als het ook op een samendrukbaar medium (lucht) van toepassing is. Aangezien de aarde door een vacuüm beweegt slaat Mach 87 op kant nog wal.

[Reactie gewijzigd door Valen_76 op 24 juli 2024 22:20]

[mclegodude]

was ook puur ter illustratie, meeste mensen kennen mach wel van een straaljager, en straaljager goes fast.

[Valen_76]

Ja, maar de meeste weten ook niet hoe snel een straaljager is als hij laag over vliegt. Lang niet zo snel als het geluid omdat de motor dat niet trekt (duwt eigenlijk). Als deze wel sneller als het geluid overvliegt dan is dat op grote hoogte omdat het dan wel kan. Maar dan is de afstand weer groter die het effect t.o.v. dicht bij teniet doet. (auto's in de verte op een snelweg kruipen ook maar langzaam voort t.o.v. een trein die voor je voorbij raast bij een overgang) Kort om, ik betwijfel of je manier van vergelijken de juiste indruk over brengt.

Reduceren tot km/s komt denk ik dichter bij huis. Met een beetje fantasie kan men makkelijker voorstellen hoe men in 1 seconde de route van werk of schoonmoeder naar huis vliegt. (laten we zeggen 29,7 km voor het voorbeeld.) Al is men met 10 seconden ook heel blij.

[Fly-guy]

Nee, bij lange na niet. Plus sneller dan de lichtsnelheid gaat sowieso niet.

[BrammetjeBram]

Longitudinale golven kunnen sneller reizen dan de lichtsnelheid. Dat werd in de jaren tachtig al aangetoond middels experimenten. 1,2 maal de lichtsnelheid door een gewone coax kabel....

[Mr.Nonflex]

Heb je daar een bron voor?

[Fly-guy]

Daar zie ik dan graag een bron voor want op het moment vind ik sta bijzonder moeilijk te geloven...

[tormentor1985]

Vind dat altijd lastig te begrijpen. Object A kan met 0,6 x de lichtsnelheid "bewegen" richting 1 kant terwijl Object B met 0,6 x de lichtsnelheid de andere kant op kan "bewegen".

Beide bewegen niet sneller dan het licht, ze zullen elkaar nooit kunnen zien want het licht gaat langzamer dan de twee objecten bij elkaar vandaan gaan en relatief gezien beweegt object A met 1,2 x de lichtsnelheid van object B vandaan. Ondertussen zullen personen op object A of object B voor hun bewustzijn 'stil' kunnen staan op het object.

[SinergyX]

Je moet alles relatief bekijken, hoe groter we gaan, hoe sneller het lijkt te gaan. Waar we bij de maan en aarde nog afkunnen met km/uur, moeten bij de zon tov ons stelsel al rustig praten over km/seconde. Gaan we verder kijken in het heelal gaan we naar duizenden kilometers per seconde.

[Auredium]

Spannend. Ik ben erg te spreken over de enorme boost in ruimtevaart en ontdekkingen die er de laatste tien a twintig jaar zijn door een vooruitgang in technologie. Zoals bijvoorbeeld de nieuwe planeten die we tien jaar geleden nog niet konden zien.

Wiki link over nano-satellieten: https://en.wikipedia.org/wiki/Small_satellite#Nanosatellites

[Verwijderd]

Toen ik studeerde waren we al blij dat we met de IRAS satteliet dwegsterren konden waarnemen boven de achtergrondruis.
Als ik het me goed herinner had die een CCD van 8x8 pixels, en 1 rij daarvan was zelfs wat overgevoelig waardoor je er soms niet eens wat mee kon.
Doordat IRAS rare rondjes om de aarde draaide kon je de resolutie op een punt wel verhogen als je meerdere scans met verschillende orientaties over elkaar heenlegde. En de software was al wel erg slim. Soms was je 4 dagen aan het rekenen op een computer van fl 100.000 maar dan had je best veel details.
Maar vergeleken met moderne CCDs stelde het niets voor natuurlijk, en een beetje telefoon heeft meer rekenkracht tegenwoordig.

[Iblies]

Net zoals het nu voor iets moois wordt gebruikt, kan het ook voor iets twijfelachtig worden gebruikt.


De kosten zijn heel laag en kunnen als monitoring worden gebruikt van de aarde vanuit de ruimte.

[Kol Nedra]

Dit blijft me nog steeds enorm verbazen over hoe groot alles is:

https://www.youtube.com/watch?v=GoW8Tf7hTGA

[Reactie gewijzigd door Kol Nedra op 24 juli 2024 22:20]

[Notlupus]

In het heelal kan het altijd gekker: http://i.imgur.com/5MCu8H9.jpg

[technoaddict]

Leuk filmpje. Ik vind het wel heel jammer dat wij in ons leven waarschijnlijk niet verder komen dan beelden vanaf Mars genomen door mensen.
Wat zou het kicke zijn als iets als WARP technologie al voor handen was

[Koekiemonsterr]

Ja fair enough, heb er 'bevingen' van gemaakt :-) Dank

[BeosBeing]

Ik weet niet wie je bedankt of wat je er eerst had gezegd, maar bedankt dat je moeite doet om het voor niet-ingewijden begrijpbaar te maken.

[Koekiemonsterr]

Geen dank. En ja ik was vergeten direct te reageren op twee mensen die me terecht wezen op het feit dat 'aardbeving' uiteraard niet echt juist is in het geval van sterren

[BeosBeing]

Ik zag vlak na mijn post ergens sterrebeving staan. Klinkt ook weer als een vreemd woord. Nooit gerealiseerd dat er zoiets kon bestaan.

[Heidistein]

De vindingen blijven me verbazen. Maar toch echt vind ik:
aardbevingen in sterren, heet dat dan niet sterbevingen? ;-)

[Onestone]

is het te berekenen hoelang het duurt voordat deze twee sterren samensmelten.

[GeeBee]

Verder legt hij uit dat de intensieve zwaartekracht tussen beiden sterren aardbevingen in de sterren veroorzaakt...

Sterrebevingen ?

[Tielenaar]

Sterbeving is inderdaad iets wat bestaat Dat is in de orde van grootte in de buurt van 18+ op de schaal van richter.

[Atomsk]

Zo heftig, dat er een leeftijdskeurmerk op zit?

[Tielenaar]

Idd dat gaat om het equivalent van yotatonnen aan TNT. Genoeg om de aarde te verpulveren.

[Boekenworm]

Ik weet wat nanotechnologie is maar wat zijn nanosatellieten ? Hele kleine satellieten ? Satellieten die door nanotechnologie zijn gemaakt ?