Mensen zoals ik? Wie ben jij dat jij denkt te kennen wat ik denk, welke vragen ik stel,
waar ik mijn raad haal en wat ik weet?
Mijn conclusie was dat het een slap schrijfsel was en die is nu, na het herlezen niet veranderd.
Ondanks dat ik zijn vrees begrijp krijg ik er geen dubbel gevoel bij en hoef ik ook niet in zijn vrees te delen.
Waarom niet? Omdat er meer over na te denken en te vertellen is dan een persoonlijk gevolg op een afstand.
Aan het eind van de dag zijn het allemaal logische gevolgen in een veel groter schouwspel. 3500 jaar geleden hebben eerlijke denkers hier heel nuchter tegenaan gekeken. Wat zijn volgens jou de juiste verhoudingen?
Er zitten meerdere aspecten aan de wereldsituatie, rollenspelers, en we zijn niet alleen deel van grotere verhalen, schalen, bewegingen, maar ook hebben we allemaal een kleiner persoonlijke scope en aandeel.
We kunnen onszelf gelukkig prijzen dat we een dergelijke afstand hebben van 'het terrorisme'. Dat is namelijk omdat er anderen grenzen aanvechten.
Want terwijl wij om onze 'edele' persoonlijke vrijheid mopperen, blind voor wat er daadwerkelijk gaande is, zijn er anderen die acuut te maken hebben met de gevolgen van de daadwerkelijke dreiging.
Wie ben jij om voor deze mensen te bepalen of ze recht spreken wanneer ze zeggen dat het de integriteit van hun grenzen bedreigt?
Weet jij waar hun autoriteit vandaan komt? Weet jij waar de autoriteit van de mens ligt?
Ik weet niet of het helemaal doordringt maar onze vrijheid is relatief.
Wij leven vandaag de dag in de veronderstelling dat onze vrijheid het hoogste goed is maar ze is ondergeschikt aan de wet, rechtvaardigheid, eerlijkheid.
Onze 'hogere' wet is in conflict met de 'hogere' wet van anderen en dat is de daadwerkelijke kwestie.
De mens is ongeschikt om zelf en over mensen te regeren. Ieder conflict is terug te linken aan deze kwestie, hoe graag de meesten ook willen geloven dat hun beleid de beste beoefening is.
Het is in de natuur en de wet van oudsher aan de mens mee gegeven dat we de vrije keuze hebben maar het is onze respectloze beoefening er van dat elke kromme verhouding en breuk bestaat.
Voor ieder conflict is van oudsher al lang in de oplossing voorzien en wat onterecht staat zal vallen.
Waarom al die drukte? Mensen doen alsof ze het grote goed dienen maar zijn alleen maar bezig hun eigen hachje te redden uit blinde angst. Daarom.
In plaats van olie op vuur te gooien... Denk eens even na.
Mee liften op populair oppervlakkig emotioneel gedoe is één ding die je kunt doen.
Je kunt dan ook een oppervlakkig emotioneel gedoe terug verwachten.
Mijn doel was om tot nadenken aan te sporen.
Doe er je voordeel mee in plaats van vingers te wijzen en lomp te brullen over dingen waarvan je geen verstand hebt.
Waarom ik een dementerend vrouwtje op leeftijd schreef wil ik niet heel ver op in gaan.
Dat was uit frustratie en bovendien een matig stereotype.
Ik reageer niet om mijzelf populair te maken maar uit een gevoel van noodzaak.
Sterker dan dat, ik weet dat ik 'zenuwen bespeel' en mijn naam en uitspraken worden daardoor over het algmeen zwaar beoordeeld en waar mogelijk overdreven veroordeeld wanneer ik niet groot de moeite neem om te onderbouwen omdat ik over dingen spreek die de wereld diep weg stopt.
Zo, nou ben ik wel benieuwd naar die 'tientallen' minus twee andere vragen die ik mij volgens jou moet stellen.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 823835 op 7 december 2016 08:50]