Wat mag wel en wat niet (in Nederland)? Dat was zo'n beetje waar deze discussie naartoe ging na verloop van tijd (met zinvolle, en minder zinvolle bijdrages).
Allereerst is het een en ander terug te lezen op de site van Bart Knubben:
home.hccnet.nl/b.knubben/auteursrecht.html
Verder is op Tweakers nog een andere Napster discussie terug te lezen op
www.tweakers.net/nieuws.dsp?ID=11005
Hier volgt een 'korte' samenvatting van de punten/
feiten die in deze discussie naar voren zijn gebracht m.b.t. de Nederlandse wetgeving omtrend MP3's etc., voordat ze verloren zijn gegaan (samen met alle karmapunten van iedereen, including me

):
In Nederland geldt de
Auteurswet 1912 in auteursrecht/copyright aangelegenheden. Deze is in verschillende bestandformaten te downloaden van
www.buma.nl (onder 'download').
Auteursrecht houdt in dat diegene die als maker van een werk wordt aangemerkt, het aleenrecht heeft tot het maken van
verveelvoudigingen en tot het
openbaar maken van zijn werk. Wanneer anderen dit willen doen, zullen zij toestemming moeten hebben van de maker. Echter, er gelden beperkingen waarin dit niet nodig is.
Onder het verveelvoudigen vallen het maken van kopieën van het geheel of een gedeelte van een werk, en ook het vastleggen van werken in bijvoorbeeld een bepaald bestandformaat. Het maken van MP3's wordt volgens de Nederlandse wet gezien als het maken van een verveelvoudiging.
Het beschikbaar stellen van MP3's m.b.v. bijvoorbeeld Napster is volgens de Nederlandse wet gelijk aan het openbaar maken van een werk.
En zoals gezegd, het maken van verveelvoudigingen en het openbaar maken is een recht dat voorbehouden is aan de maker van een werk (en waar dus toestemming voor nodig is),
tenzij er beperkingen gelden.
Voor het verveelvoudigingen gelden er beperkingen die van toepassing zijn op MP3's en ook voor bijvoorbeeld kopieën van muziek CD's. De beperking die hier van belang is, wordt beschreven in
artikel 16b van de auteurswet. In dit artikel staat dat het toegestaan is om verveelvoudigingen te maken, of te laten maken,
voor eigen gebruik. Hiervoor is dus geen toestemming nodig van de auteursrechthebbende.
Verder is het zo dat het
laten maken van een verveelvoudiging voor eigen gebruik
niet is toegestaan bij media die bedoeld zijn om iets ten gehore te brengen of te tonen. Dus een kopie voor eigen gebruik van een muziek CD of MP3's van tracks van die CD moet gebeuren door diegene voor wie de kopie bestemd is, anders is het illegaal.
In artikel 16b is echter
niet geregeld dat je de eigenaar van een muziek CD moet zijn, om er een kopie (of MP3) van te mogen maken. Strikt genomen is het volgens de auteurswet dus gewoon toegestaan om van bijvoorbeeld bij de bibliotheek geleende muziek CD's kopieën te maken,
mits voor eigen gebruik en door jezelf gemaakt. Een regeling zoals in de USA, dat je een muziek CD in je bezit moet hebben om er een kopie van te mogen hebben geldt in Nederland niet.
Het downloaden van MP3's kan worden opgevat als het maken van een kopie. Immers, wanneer je besluit een MP3 te downloaden (op wat voor manier dan ook), dan initiëer jij als downloader de actie die ervoor zorgt dat er een kopie wordt gemaakt naar jouw computer toe.
En dus ook hier geldt dat het
volgens de auteurswet toegestaan is.
/* Het betreft echter het maken van een kopie van een illegale zaak (datgene wat gedownload wordt is zonder toestemming ge-upload, en dus openbaar gemaakt, en dus illegaal (zie ook het hierna volgende verhaal over openbaar maken hieronder)). Dit is weliswaar geen overtreding van de auteurswet, maar het
blijft de vraag of dit niet strafbaar is volgens een andere wet.
Je eigent je namelijk een illegale zaak toe, ook al ben je zelf niet verantwoordelijk voor het illegaal zijn van die zaak, maar dat ben je bij bijvoorbeeld heling ook niet. In geval van heling ben jij als koper niet verantwoordelijk voor de diefstal van de zaak, maar toch ben je strafbaar.
*/
Maar goed, dit laatste (tussen
/* */) is slechts een
vermoeden van mijzelf, dat ik niet direct hard kan maken. Het lijkt me echter zo, dat het goed zou kunnen zijn dat het maken van een kopie van iets illegaals, op een of andere manier wel zou kunnen worden uitgelegd als heling of iets dergelijks, en dus toch illegaal zou zijn. Echter, puur volgens de auteurswet doe je niets illegaals.
Voor het openbaar maken, zoals dit gebeurt met bijvoorbeeld Napster, gelden er
geen beperkingen die het eventueel toch toestaan. Dat blijft een recht dat toebehoort aan de maker van een werk, en wanneer iemand anders dit wil doen, dan zal diegene toestemming nodig hebben van die maker.
Ook is het niet toegestaan om (legaal) gemaakte kopieën voor eigen gebruik weg te geven of te verkopen.
Zoals misschien is opgevallen spreek ik steeds over
muziek CD's, en niet over CD's in het algemeen. De reden hiervoor is simpel: in de auteurswet worden de uitzonderingen voor computerprogramma's apart behandeld. Het bovenstaande geldt dus bijvoorbeeld
niet voor CD-ROM's met software.
Voor computerprogramma's is het zo dat je kopieën mag maken van het programma,
mits dit nodig is voor het beoogde gebruik en je de
rechtmatige verkrijger bent van het programma (artikel 45j). En je mag reservekopieën maken van het programma,
mits dit nodig is voor het beoogde gebruik en je de
rechtmatige gebruiker bent van het programma (artikel 45k).
Kopieën van geleende computer CD's (en diskettes, ZIP disks, etc.) en gedownloade programma's zijn dus illegaal.
Conclusie: volgens de
Nederlandse wetgeving heeft Napster
geen gelijk. Het uitwisselen van muziek is volgens de Nederlandse auteurswet in ieder geval gezien vanaf de kant van de 'beschikbaar steller' illegaal. En er is geen uitwisseling van MP3's zonder het beschikbaar stellen ervan. Hoe het precies zit met de wetgeving in de USA staat hier natuurlijk buiten.