'Kwantumcomputer' zou honderd miljoen keer zo snel zijn als gewone computer

Onderzoekers van de NASA en Google hebben met de D-Wave X2-kwantumcomputer een optimalisatieprobleem honderd miljoen keer zo snel kunnen oplossen als met een conventionele computer met een enkele processorkern.

Met het onderzoek willen de NASA- en Google-medewerkers aantonen dat een quantum-annealing-computer als de D-Wave daadwerkelijk efficiënter kan zijn dan een klassieke computer. In het onderzoek werden de prestaties van de D-Wave-kwantumcomputer vergeleken met die van een klassieke computer die gebruikmaakte van zogeheten simulated annealing. Daarbij bleek de kwantumbenadering ordes van grootte sneller. De simulatie werd gedaan met een algoritme dat Quantum Monte Carlo genoemd wordt.

Bij de uitkomsten moeten wel enkele kanttekeningen worden gemaakt. De belangrijkste is dat de kwantummechanische werking van de D-Wave-kwantumcomputer nog altijd niet onomstotelijk bewezen is. Bovendien is de machine slechts in beperkte mate als kwantumcomputer aan te merken, aangezien alleen quantum annealing mogelijk is met de qubits. Daarbij komt dat een quantum-annealing-computer zich slechts leent voor het oplossen van een beperkte reeks problemen, zoals het travelling salesman problem. Ook is het vertalen van problemen in een voor de D-Wave compatibel vraagstuk niet eenvoudig. Het behaalde resultaat zou wel bemoedigend zijn voor de haalbaarheid van een kwantummechanische benadering van complexe problemen.

Het is niet zo dat er al praktische toepassingen in het verschiet liggen, schrijft Google op zijn onderzoeksblog. Met het onderzoek, dat verscheen op de arXiv-site en dat nog niet is onderworpen aan het oordeel van andere wetenschappers, wil het team aantonen dat een probleem met bijna duizend binaire variabelen 108 keer zo snel wordt opgelost als met een normale processorcore die gebruikmaakt van simulated annealing. MIT Technology Review merkt daarbij op dat de conventionele computer die de code draaide een vergelijkbaar algoritme moest gebruiken als door de D-Wave werd gebruikt. Er is echter een alternatief algoritme bekend voor conventionele computers, waarmee deze veel sneller en misschien zelfs sneller dan de D-Wave zouden zijn bij dit specifieke probleem, aldus MIT Technology Review.

Voor het onderzoek is gebruikgemaakt van de D-Wave X2, de derde generatie computers van het Canadese D-Wave Systems, waarmee bepaalde kwantumalgoritmen uitgevoerd kunnen worden via quantum annealing. Het hart van de computer functioneert bij een temperatuur van 15 millikelvin, ofwel vlak boven het absolute nulpunt van -273,15 °C.

annealing time kwantum quantum d-wave

Tijd die het kostte om een optimale oplossing te vinden met 99 procent waarschijnlijkheid voor verschillende probleemgroottes. Bron: Google Research

Door Krijn Soeteman

Freelanceredacteur

09-12-2015 • 17:51

85

Submitter: JapyDooge

Reacties (85)

85
84
70
7
1
0
Wijzig sortering
Hier is een mooie video die kwantumcomputers uitlegt: https://youtube.com/watch?v=JhHMJCUmq28
En nog een die quantum annealing uitlegt. Ook zo'n dingetje ;)

https://www.youtube.com/watch?v=OQ91L96YWCk
Ik vind zulke dingen toch echt prachtig interesant. Ga die nog zeker even kijken ergens in het weekend :)
Heb het gezien, begrijp er nog geen hol van...je stopt er een getal in en krijgt tig..antwoorden, wat is dan het juiste antwoord 8)7
Nou ja, je krijgt niet tig antwoorden, je krijgt één willekeurig antwoord uit de set van mogelijke antwoorden. Er zijn echter bepaalde kwantumoperaties die ervoor zorgen dat de kans van het juiste antwoord gemaximaliseerd kan worden.

Stel je hebt een "orakel" zoals dat heet, een black box function, die je een getal kan voeren en die vervolgens met "ja" of "nee" antwoordt. De praktische toepassing hiervan is voor het voorbeeld niet zo relevant, maar je kunt bijvoorbeeld denken aan het antwoord op "zit deze waarde in de database" of "geeft deze input van een wiskundige functie f(x) het resultaat dat ik verwacht". Zonder verdere kennis van de implementatie van het orakel, is het gewoon een kwestie van proberen totdat je een input vindt waarbij het orakel "ja" zegt. Als er maar 1 input is waarbij het antwoord "ja" is, moet je dus gemiddeld gezien altijd de helft van de verschillende inputs proberen om de juiste te vinden.

Stel nou dat je ook beschikt over een kwantumversie van dit orakel. De grap is nu dat je die in één keer alle mogelijke inputs tegelijk kan geven, waarna het kwantumorakel de antwoorden van al die mogelijke inputs als output geeft. Dit is op zich nog niet zo nuttig. Stel er zijn 10 mogelijke inputs, en bij 1 krijg je een positief antwoord, dan zal het antwoord van het kwantumorakel bestaan uit een superpositie van 10% ja en 90% nee. Als je kijkt wat het antwoord is zal het dan ook vervallen in een ja of een nee met bijbehorende kansverdeling. En zelfs al vervalt het in een "ja", dan weet je nog niet voor elke input je die "ja" hebt gekregen.

Maar stel nou dat er een kwantumoperatie bestaat, waardoor de kans op een "ja" nagenoeg 100% wordt op het moment dat er minstens een "ja" zich tussen alle mogelijke antwoorden bevindt op basis van je input, terwijl het anderzijds een "nee" op zou leveren. Feitelijk heb je het kwantumorakel dan getransformeerd in iets dat zegt of de juiste input ertussen stond. Met dat gegeven kun je de input-ruimte veel efficienter afzoeken: je stopt de helft van de mogelijke inputs erin, en als je een "ja" krijgt weet je dat het antwoord daar tussenstaat, en bij een "nee" staat hij in de andere helft. Vervolgens deel je de helft waar het antwoord in staat weer op in twee, en dat herhaal je tot je nog maar 1 input over hebt. Bij N inputs hoef je dan nog maar log2 N stappen te doen in plaats van N/2 zoals bij een conventionele computer. En dat maakt een kwantumcomputer dus exponentieel sneller dan een conventionele computer voor een bepaalde klasse van problemen.

Let wel, bovestaand voorbeeld is overmate gesimplificeerd. Het is bewezen dat een dergelijk zoekalgoritme niet efficienter kan zijn dan √N, en dat kan bijvoorbeeld met het algoritme van Grover. Maar desalniettemin geeft het een aardig beeld van hoe een kwantumcomputer kan zorgen voor een exponentiele performancewinst.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 23 juli 2024 11:24]

Mooie uitleg! Ook de kritische kanttekening is fijn.
Anoniem: 399807 @ronnySB10 december 2015 11:24
Het is jammer dat je -1 krijgt omdat je eerlijk zegt dat je het niet snapt. Jouw reactie is niet minder waardevol dan die van mensen die video's linken met uitleg.
Gaaf! Het eerste stukje kon ik goed volgen, halverwege werd de uitleg al wat lastiger. Wel erg goed "simpel" gemaakt. :) Voor mij is het nu wel duidelijk waarom een quantumcomputer nou zo krachtig is.
Ze maken wel meer van zulk soort videos. Simpel uitgelegt, maar toch uitgebreid genoeg om het onderwerp aardig te begrijpen.
durf het niet aan te raken :x
Ik vond met name dit filmpje erg verhelderend: https://www.youtube.com/watch?v=g_IaVepNDT4

Belangrijk om te snappen: de quantum computer zal de gewone computer niet vervangen. De quantum computer zal namelijk niet sneller in alles zijn, maar slechts in het oplossen van specifieke problemen. Een van die specifieke problemen is factorisatie, waarmee een quantum computer heel snel RSA sleutels kan kraken (de prive-sleutel berekenen op basis van de publieke sleutel). Dat maakt de quantum computer zo 'gevaarlijk' en vormt de reden waarom de NSA zo geinteresseerd is in quantum computing.
Of die computer bij je thuis komt te staan hangt natuurlijk helemaal af van hoe praktisch dat ding is en de kostprijs. Iets koelen tot vlak boven het absolute nulpunt is natuurlijk geen peanuts en zie ik mensen thuis niet snel doen.

Of het voordelen zou hebben om de gewone computer te vervangen? Ik weet wel bijna zeker dat die er zijn. Wie wil er nu niet een persoonlijke matrix maken met daarin de ultieme godgame :P. Zal nog wel even duren voordat er eentje thuis staat tenzij ze een geniale doorbraak maken op het gebied van koeling (met misschien heel toevallig hulp van een quantum computer).
De quantum computer kan de gewone niet vervangen. Hij werkt namelijk compleet anders. Je kan op een quantum computer geen Word draaien of spelletjes spelen. Hij is slechts in staat tot het uitvoeren van specifieke berekeningen, alleen dan bruut, bruut, bruut snel.
Een normale computer doet ook enkel specifieke berekeningen. Er zal vast wel een manier komen om zulke berekeningen om te zetten in (bewegende) pixels.
was het niet zo dan een computer enkel kan optellen?
Dat ligt al enige tijd achter ons. Comparen, Datastreams, memory managent is al anders dan enkel optellen. Maar een CPU kan ook delen, wortel, aftrekken en andere wiskundige functies.
Dan is het toch een kwestie van een gewone pc eraan hangen om dat soort zaken te handelen.

Dat word er niet op werkt is wel logisch. De architectuur zou sowiezo anders zijn. Zou het uberhaupt mogelijk zijn om word erop te draaien als men word daarvoor zou programeren(niet dat dat nuttig zou zijn)?
Beetje groot denken, volgens mij lees ik al af en toe zaken over quantum computing op kamer temperatuur.
We hebben een computer die miljoenen keer sneller is dan onze huidige supercomputers. Wat doen we ermee? Encryptie kraken natuurlijk.

De mensheid zal het nooit leren...
Anoniem: 138024 @Enai10 december 2015 13:44
tevens encryptie algoritmes maken
kan iemand mij in een voor een leek begrijpbare taal uitleggen ( of doorverwijzen) wat een kwantum computer nu precies is, en hoe dat verschilt van een van een hedendaagse "normale" computer ?

het lijkt me wel een spannend onderwerp om iets over bij te leren, maar zou bij god niet weten waar de zoektocht te starten
Een quantum computer kan bepaalde problemen (met name optimalisatie problemen, zoals het in het artikel vermelde 'traveling salesman' probleem) echt veel veel sneller oplossen dan normale computers. Ze zouden ook alle bekende vormen van cryptografie en data beveiliging kunnen kraken. Voor andere problemen heb je niet zoveel aan quantum, omdat sommige problemen al heel vlot op te lossen zijn met bestaande computers.

Hoe het werkt, dat is wat lastiger uit te leggen, maar ik zal een poging wagen. De computationele eenheid in een quantum computer is een q-bit. Vraag me niet hoe het exact in z'n werk gaat, maar wanneer je een verzameling qubits op de juiste manier een probleem presenteert, ontstaat door zgn quantum annealing vanzelf de juiste oplossing voor het probleem. Een optimalisatieprobleem wat op een normale computer dagen, weken, maanden, jaren, decenia, tot het einde der tijden zou duren, kan je dus met een quantum computer vrijwel instantaan oplossen.
Het is niet strikt bewezen (en ook misschien niet bewijsbaar), maar het is redelijk te vermoeden dat een quantum computer moeilijke problemen zoals traveling salesman niet theoretisch sneller op kan lossen dan een conventionele computer. Misschien wel een factor miljoen sneller, maar niet een factor die meeschaalt met de grootte van het probleem. Als je het TSP probleem dus groot genoeg maakt, zal ook een quantum computer tot decenia of tot het einde der tijden bezig zijn.

De meeste quantum speedups zijn kwadratisch sneller, want een boel kan schelen voor problemen die net te groot zijn voor conventionele computers, maar dan voor een quantum computer net wel op te lossen zijn. Bv eerst deed je ergens 100 jaar over, en nu maar 10 jaar, wat het ineens een redelijk oplosbaar probleem maakt. Echter, als de moeilijkheid van het probleem exponentieel groeit met de grootte van het probleem, maakt het niet veel meer uit als je er eerst 100 millenia over deed, en nu "slechts" 10.

En bepaalde klasse problemen kan je echter wel heel snel oplossen met quantum computers, zoals inderdaad priemontbinding (RSA), maar helaas niet de meeste bekende, moeiljike problemen die we zo graag op zouden willen lossen. Er is overigens ook encryptie bekend die onder deze laatste klasse valt en niet zo veel te vrezen heeft van quantum computing zolang we de keyspace kwadrateren (vergelijk met boven: 2048 bits ipv 1024, en met een kwadratische speedup ben je precies even lang bezig op een quantum computer)

Vandaar dat je hier ook de getallen ~10^12 en ~10^6 = sqrt(10^12) ziet.

[Reactie gewijzigd door Zoijar op 23 juli 2024 11:24]

het is vast wel duidelijk voor hem nu :?
nu in krentebollen taal

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 138024 op 23 juli 2024 11:24]

Zoals ik het begrijp kun je met een quantum computer als je bijv een lijst doorzoekt de hele lijst in 1 keer doorzoeken terwijl een gewone pc 1 voor 1 door de lijst zal moeten zoeken. Voor grote datasets is dat onvoorstelbaar sneller natuurlijk.
kan iemand mij in een voor een leek begrijpbare taal uitleggen ( of doorverwijzen) wat een kwantum computer nu precies is, en hoe dat verschilt van een van een hedendaagse "normale" computer ?
Euhm, nee. Kwantumfysica in "Jip en Janneke" taal uitleggen, gaat gewoon niet.
Feynman: "If you think you understand quantum mechanics, you don't understand quantum mechanics."
Zou een kwantumcomputer een bedreiging kunnen worden van cryptocoins als Bitcoin of Ripple?
Nee, juist een kans. Een werkende kwantumcomputer is één ding, een daadwerkelijk werkend en significant sneller kwantumalgoritme om ECC curves te kraken of Sha256 hashes te bruteforcen is nog héél veel stappen verder. Echter voordat die eraan geloven, zijn er allerlei andere, veel zwakkere cryptografische methoden al eerder gesneuveld. Waaronder ook veel technieken die nu nog volop in het bankwezen en allerlei andere betaalsystemen gebruikt worden.

Dus mocht er al een kwantumcomputer komen die bepaalde cryptografische zaken kan kraken of brute forcen, dan is dat de eerste jaren juist een reden om naar Bitcoin te vluchten, als veiliger alternatief.

Overigens is het vervangen binnen Bitcoin van de curves en hashes door nog veel zwaardere varianten, veel sneller en makkelijker gedaan dan ze te kraken.

En verder nog dit :)
En verder nog dit
Hoewel interessant (en een bekend plaatje onder Bitcoin enthusiasts ;)), gaat het een beetje voorbij aan het feit dat er andere attacks zouden kunnen bestaan dan simpel brute force. Iets als integerfactorizatie kan bijvoorbeeld gewoon sneller dan O(2k) met k het aantal bits van het getal. En hashfuncties zijn in het verleden nou ook niet bepaald altijd veilig gebleken. Ook vergeet het compleet de mogelijkheden van een kwantumcomputer. Met Grover's search hoef je bijvoorbeeld al niet meer tot 2256 te tellen, maar tot 2128. Uit de redenatie in het plaatje kun je dus niet de conclusie trekken dat Bitcoin per definitie veilig is (hoewel het wel vrij makkelijk te maken kan zijn om de redenen die je in je post uiteenzet ;))
MIT Technology Review merkt daarbij op dat de conventionele computer die de code draaide een vergelijkbaar algoritme moest gebruiken als door de D-Wave werd gebruikt.
Dat is natuurlijk onzinnig. Dat is appels met gesimuleerde appels vergelijken. De snelheid van een geëmuleerd kwantumalgoritme vergelijken met een kwantumalgoritme zoals uitgevoerd door een kwantumcomputer is ongeveer zoiets als een mens dwingen om spraak te herkennen met behulp van een uitgeprinte reeks getallen die een geluidsgolf voorstellen en een handboek, in plaats van een werkend gehoor.

Het gaat nu eenmaal niet om het snel uitvoeren van kwantumalgoritmes maar om het bereiken van bepaalde resultaten. Een eerlijke vergelijking is dan ook tussen het best mogelijke algoritme voor de kwantumcomputer en het best mogelijke algoritme voor de conventionele computer, gegeven dezelfde input en output; zonder dat is het getal van "honderd miljoen" betekenisloze marketingpraat.

Laat niet af dat werkende kwantumhardware een mooie prestatie is, natuurlijk, maar je kunt jezelf ook te rijk rekenen.
Dat is natuurlijk onzinnig.

Het gaat nu eenmaal niet om het snel uitvoeren van kwantumalgoritmes maar om het bereiken van bepaalde resultaten.

Laat niet af dat werkende kwantumhardware een mooie prestatie is, natuurlijk, maar je kunt jezelf ook te rijk rekenen.
In deze fase gaat het vooral nog om de vraag of het uberhaupt een kwantumcomputer is. Dat het ding vele malen sneller is in dit algoritme dan onze snelste simulatie van een kwantumcomputer suggereert dat het inderdaad echt een kwantumcomputer is. Als het dat niet is dan hebben ze op een andere manier een geweldige doorbraak gemaakt in snel rekenen. Maar dan snappen we echt niet hoe het werkt.
Het gaat erom dat ze de prestaties van de hardware willen meten, niet van de "software". Om een vergelijking te maken tussen de hardware moet de "software" natuurlijk wel identiek zijn.

Het is nu dus aangetoond dat bij deze test de Quantum computer vele malen sneller is. Het positieve resultaat is een aansporing tot verdere ontwikkeling van zowel hardware als software.
Je begrijpt het verkeerd. Er zijn 3 algoritmes getest: Quantum Annealing, Quantum Monte Carlo wat eigenlijk gewoon een simulatie van een kwantumalgoritme op een conventionele computer is, en Simulated Annealing. Dat laatste is gewoon een zinnig conventioneel algoritme, en geen simulatie van kwantummechanische werkingen oid.
Wie gelooft er nog meer dat het universum eigenlijk een grote computer is? Volgens de Kwantumelektrodynamica kunnen we in principe elk verschijnsel wiskundig verklaren. Als onze rekenkracht zo blijft groeien, bereiken we een moment waarop we alles kunnen berekenen. Immers lijkt alles wat er in de natuurkunde gebeurt wiskundig te beschrijven te zijn.
Dat we alles kunnen berekenen, betekent nog niet dat het heelal een computer is. Een computer kun je programmeren om input om te zetten in output naar wens, het heelal valt niet zo een twee drie te programmeren tenzij je de natuurkundige constanten kunt veranderen (zonder het heelal te verwoesten).

Wellicht zullen de media het wel zo brengen.

Herinner je een tijd geleden het idee dat je de structuur van het heelal kunt aflezen aan de structuur van de uitdijende rand ervan. De media hoorde "het heelal is een hologram" en plaatste foto's van de Matrix.
Anoniem: 55563 @Enai9 december 2015 19:26
In feite komt het wel neer op een hologram. De theorie is dat alle informatie in de driemensionale voxels in een ruimte zonder verlies van informatie kan worden geprojecteerd op de pixels van het boloppervlak die die ruimte afbakent. Pixels en voxels zijn in de praktijk de Planck lengte in het kwadraat en tot de derde.

Ook bestaat het idee dat het heelal groter is dan de ruimte waarin alle mogelijke combinaties van informatie passen. Het gevolg daarvan is dat het heelal dus informatie moet herhalen. Binnen het huidige heelal zouden er dus meer Tweakers websites bestaan dan alleen deze. :P
Dan zou het universum vele malen groter moeten zijn dan dat we denken dat het nu is. En er is geen aanleiding om dit aan te nemen.

[Reactie gewijzigd door Dekar op 23 juli 2024 11:24]

Als alles een simulatie zou zijn, dan zou dat gaan volgens vooraf bepaalde algoritmes, en dat zou betekenen dat vrije wil niet bestaat. Ik wil daarom deze moeilijk weerlegbare hypothese niet geloven. Ook de onvoorspelbare resultaten in quantummechanische experimenten, doen mij anders denken.
laatst nog Dwave bezocht (ik woon iin burnaby)
enorm gaaf bedrijf, relatief klein, maar ongelofelijk gaaf!

koeling tot practisch het absolute nulpunt (0.02 kelvin of iets dergelijks)
enorme koeling, en supergelijdende wiring, echt prachtig om te zien,
kan helaas geen foto's delen denk ik, maar het was echt super gaaf.
Je zou je bevindingen kunnen delen in de vorm van een blog :*)
Zeker doen! Ik stel voor freaq.tweakblogs.net ;-)
Klinkt inderdaad goed.

@freaq Ben dan ook erg benieuwd naar wat je hebt gezien, geleerd en ervaren met betrekking tot de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van kwantumtechnologie!

OT: ik vind de titel een beetje misleidend. Deze kwantumcomputer is dan weliswaar 100.000.000x zo snel als een 'normale' computer, maar dit is dus bij uitstek bij het uitvoeren van bepaalde algoritmes. Zoals al in het artikel wordt genoemd, zijn er voor sommige doeleinden verschillende algoritmes. Die algoritmes zijn op een normale computers wellicht sneller te berekenen. :P

[Reactie gewijzigd door ceun92 op 23 juli 2024 11:24]

Daarbij komt dat een quantum-annealing-computer zich slechts leent voor het oplossen van een beperkte reeks problemen, zoals het travelling salesman problem.
Volgens mij klopt er iets niet aan die uitspraak. Ik weet de details niet precies meer, maar ik heb een keer een cursus gedaan over P vs NP waarin onder andere werd uitgelegd hoe je problemen in elkaar kunt vertalen, en het kwam erop neer dat als je één NP-probleem kunt oplossen, je in feite alle NP-problemen hebt opgelost omdat je deze problemen in elkaar kunt vertalen.

Dus als je met een kwantumcomputer het travelling salesman probleem kunt oplossen, dan hebben we meteen alle "moeilijke" wiskundige problemen opgelost.
TSP kunnen we gewoon "oplossen", gewoon brute force alle mogelijkheden aflopen. Waar het om gaat is dat we dat niet in polynomiale tijd kunnen. Een kwantumcomputer kan dat ook niet in polynomiale tijd, maar stochastische algoritmes die een oplossing vinden die "goed genoeg" is kunnen waarschijnlijk wel veel sneller op een kwantumcomputer.
Ok, dus het is geen exacte oplossing, anders zou dit inderdaad betekenen dat we alle NP-complete problemen ineens zouden kunnen oplossen.
"MIT Technology Review merkt daarbij op dat de conventionele computer die de code draaide een vergelijkbaar algoritme moest gebruiken als door de D-Wave werd gebruikt. Er is echter een alternatief algoritme bekend voor conventionele computers, waarmee deze veel sneller en misschien zelfs sneller dan de D-Wave zouden zijn bij dit specifieke probleem, aldus MIT Technology Review."

Dit geeft toch weer erg veel ruimte voor discussie of het nou echt een volwaardige qbit is of niet
Erg veel ruimte voor discussie? Nee hoor, het is een heel kort verhaal: "we zijn honderd miljoen keer sneller dan een gewone computer... als we de gewone computer een volkomen zinloze beperking opleggen". Zou je heel lang willen discussiëren over mijn claim dat ik meer dan honderd miljoen keer sneller ben dan een Ferrari... die alleen mag lopen (maar niet rijden)?

Het is een volkomen zinloze vergelijking; als je wil weten wie sneller is, dan moet je elke deelnemer toestaan om op de voor hem efficiëntste methode het doel te bereiken.
Het is iig een behoorlijke kanttekening. 100 miljoen keer sneller dan een computer die er honderd miljoen keer langzamer over doet dan normaal.
Na dit onderzoek vind ik dat D-Wave met recht de naam "kwantumcomputer" mag gebruiken. If it walks like a duck...
Misschien is het nog geen "universele" kwantumcomputer, maar op bepaalde gebieden gedraagt dit ding zich als een kwantumcomputer. Het is goed genoeg om het interessant te maken.

Verwacht voorlopig geen grote veranderingen, uiteindelijk is het niet meer dan een manier om snel een bepaald soort berekeningen uit te voeren. Net zoals een GPU ook een soort processor is die gespecialiseerd is in een bepaald soort berekeningen. Van een GPU krijg je mooiere 3d-plaatjes maar ook voordat er GPU's waren speelden we al 3d-spelletjes.

De komende tijd zullen dit soort computers alleen interessant zijn voor wetenschappers die enorme berekeningen moeten doen van het soort waar kwantumcomputers goed in zijn.
Videokaarten zijn niet alleen voor 3d plaatjes natuurlijk. Deze zijn bijzonder goed in parallellen berekeningen. Zo kunnen ze vrij simpel wachtwoord bruteforcen door de parallelle rekenkracht.
Daar gebruiken gewone consumenten ze alleen niet voor. Brute rekenkracht is in de eerste plaats het terrein van wetenschappers en andere specialisten, waarbij ik krakers maar even onder de specialisten schuif. Ook kwantumcomputers zijn voor krakers erg interessant maar de D-Wave lijkt vooralsnog ongeschikt voor het kraken van encryptie.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.