Bureau dat falen ict-overheidsprojecten moet voorkomen start na de zomer

Het Bureau ICT-toetsing of BIT start op 1 september met het toetsen van grote ict-projecten van de overheid. Begin 2016 moet de organisatie volledig op stoom zijn. De toetsingen van het bureau moeten mislukkingen bij ict-projecten, waar regelmatig sprake van is, beperken.

De ministerraad heeft op voorstel van minister Blok voor Wonen en Rijksdienst ingestemd met de werkwijze van het onafhankelijke Bureau ICT-toetsing. Het gaat om een tijdelijk bureau, dat bij grote en 'risicovolle' ict-projecten gaat controleren of aan bepaalde eisen is voldaan. Alleen projecten waarvan ict voor een bedrag van 5 miljoen euro of meer deel uitmaakt, hoeven getoetst te worden.

De organisatie gaat naar aanleiding van de toetsing adviezen opstellen, die openbaar gemaakt worden en naar de Tweede Kamer gestuurd worden. Vanaf 1 juli starten de eerste pilots om de regels en de werkwijze in de praktijk te testen, waarna vanaf 1 september het eerste toetswerk verricht kan worden. Na 5 jaar zou het bureau weer opgeheven kunnen worden, hoopt de overheid.

De oprichting is een advies van de Tijdelijke commissie ICT-projecten. Bij onderzoek naar falende ict-projecten bij de overheid bleek onder andere dat meer dan een derde mislukt op een schaal die tot gevolg heeft dat het resulterende systeem helemaal niet in gebruik wordt genomen. Eind januari ging het kabinet al akkoord met de oprichting.

Reacties (148)

Wat een cynisme alhier. Alsof IT buiten de overheid overal goed geregeld is. Geheimpje: het is bijna overal een puinhoop. Organisaties die hun IT echt goed op orde hebben zijn heel erg zeldzaam. Overal worden er bakken met geld op de verkeerde manier besteed. Er wordt op grote schaal voor de allergoedkoopste oplossing gekozen en naar aspecten als veiligheid en onderhoudbaarheid wordt niet eens gekeken. De overheid legt zichzelf wel allerlei strengen eisen op (al is het maar de vraag hoeveel daar van in praktijk wordt waargemaakt). De overheid is een redelijk unieke organisatie. Zowel het formaat als de takenpakket zie je vrijwel nergens anders terug. Alleen andere landen zijn vergelijkbaar en daar zie je overal dezelfde problemen.

Om er een andere draai aan te geven, wat moet de overheid wél doen? Hoe zorg je dat de succesratio verbetert?

Mijn eigen voorstel zou zijn om meer IT'ers in dienst te nemen. Dat verlaagt de afhankelijkheid van externe partijen, verhoogt de controle op de externe partijen en maakt het makkelijker om slechte plannen in een vroeg stadium te vindenen te verbeteren.

[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 31 mei 2015 17:37]

Niet afdoende voorstel. De redenen waarom er veel mis gaat zit 'm in het volgende:
1) Overheden hebben een bijzonder beloningssysteem. Als je een fout maakt als ambtenaar is dat schadelijk voor je carriere. Dit maakt dat zij vooral de omvang van hun verantwoording c.q aansprakelijkheid zo klein mogelijk willen houden. Dit vergroot controle en verkleint de kans op fouten.
Dit leidt er toe dat alle nieuwe zaken moeilijk doorgang vinden en tot het verschuiven/afschuiven van verantwoordelijkheden.
2) Ambtenaren en leidinggeven (liefst met visie) gaan niet zo goed samen. Dat is een gevolg van punt 1. De ambtenaar zorgt ervoor dat externen vooral de kooltjes uit het vuur halen en dat zij geen richting hoeven te geven aan de afdeling. Status quo houden is waar zij voor opgelijnd staan.
3) Overheden hechten geen waarde aan geld. Budget is er of niet. Budgetten moeten ook op a.h eind van het jaar anders is het surplus weg volgend jaar ongeacht de reden waarom het surplus is ontstaan. Indien er een tekort aan budget is, is er meestal ergens een bron waarmee dat gat gedicht kan worden.

Als gevolg van grofweg deze 3 punten zie je dat grote projecten niet tot success kunnen komen omdat leiderschap er niet is, de verantwoording voor inhoudelijke beslissingen vooral door het midden management uit de weg gegaan wordt en politieke survival uiteraard belangrijker is dan budget. Resultaat is ondergeschikt aan het vermijden van verantwoordelijkheid om fouten en dus carriere kansen te missen.

Niet dat dit niet voorkomt in het bedrijfsleven. Alleen als je daar een project laat mislukken dat 800 miljoen kost, dan is het toch gauw dat er koppen rollen onder druk van oa aandeelhouders. Mismanagement is strafbaar in het bedrijfsleven. Je kan er persoonlijk door failliet gaan als CEO/Eigenaar van B.V. of N.V. Het lijkt er op dat dit in veel mindere mate geldt voor ambtenaren gezien de ervaringen uit het verleden met o.a. mislukte projecten van het UWV (60+ miljoen) en het laatste defensie project a 800 miljoen. Dit gebeurt keer op keer weer.

Enfin bovenstaande is een wat versimpelde weergave maar ik weet uit eigen 'insider' ervaring dat de zaken grofweg zo lopen als ik geschetst heb. je kunt er wat onderzoek naar doen en ongetwijfeld kom je tot dezelfde conclusie.

1) Overheden hebben een bijzonder beloningssysteem. Als je een fout maakt als ambtenaar is dat schadelijk voor je carriere.

In het bedrijfsleven zijn fouten toch ook schadelijk voor je carriere? Misschien nog wel meer.

Dit maakt dat zij vooral de omvang van hun verantwoording c.q aansprakelijkheid zo klein mogelijk willen houden. Dit vergroot controle en verkleint de kans op fouten.

Klinkt goed

2) Ambtenaren en leidinggeven (liefst met visie) gaan niet zo goed samen. Dat is een gevolg van punt 1. De ambtenaar zorgt ervoor dat externen vooral de kooltjes uit het vuur halen en dat zij geen richting hoeven te geven aan de afdeling. Status quo houden is waar zij voor opgelijnd staan.

In mijn ervaring zit het conflict tussen de ambtenaren en de politiek. Ambtenaren zijn gewoon werknemers die hun vak verstaan (of niet) terwijl politici die vakkennis meestal niet hebben maar wel met de waan van de dag mee waaien. Als ambtenaar moet je een balans vinden tussen wat wenselijk is en wat realistisch is.

3) Overheden hechten geen waarde aan geld. Budget is er of niet. Budgetten moeten ook op a.h eind van het jaar anders is het surplus weg volgend jaar ongeacht de reden waarom het surplus is ontstaan. Indien er een tekort aan budget is, is er meestal ergens een bron waarmee dat gat gedicht kan worden.

Dat is ten dele waar maar (ook) bij de overheid wordt voortdurend met het bezuinigingszwaard gezwaaid. Als je niet kan aantonen waarom jouw project nuttig is wordt je wegbezuinigd omdat het geld elders nodig is. Iedere politieke partij heeft het over bezuinigingen, efficienter werken en de boel helemaal anders aanpakken.

Niet dat dit niet voorkomt in het bedrijfsleven. Alleen als je daar een project laat mislukken dat 800 miljoen kost, dan is het toch gauw dat er koppen rollen onder druk van oa aandeelhouders.

De schaal waarop geopereerd wordt maakt vergelijkingen moeilijk. Voor een bedrijf met een omzet van 100 miljoen euro is een foutje van 30 miljoen een ramp. Voor een overheid is diezelfde 30 miljoen peanuts. 30 miljoen blijft natuurlijk gigantisch veel geld maar je kan het niet los van de context zien.

Mismanagement is strafbaar in het bedrijfsleven. Je kan er persoonlijk door failliet gaan als CEO/Eigenaar van B.V. of N.V. Het lijkt er op dat dit in veel mindere mate geldt voor ambtenaren

Het is zeker anders. Ambtenaren zijn afhankelijk van de politiek en de politiek is afhankelijk van de kiezer. Iedere 4 jaar worden er andere bazen aangesteld die proberen in te springen op de wensen van het volk en tegelijkertijd aan de heel lange termijn moeten denken. In het bedrijfsleven heb je mensen die veel langer de baas zijn maar wel ieder jaar winst moeten opbrengen, kostte wat het kost.

gezien de ervaringen uit het verleden met o.a. mislukte projecten van het UWV (60+ miljoen) en het laatste defensie project a 800 miljoen. Dit gebeurt keer op keer weer.

Dat is zeker waar maar de hamvraag is of het beter of slechter gaat dan elders. Overal worden fouten gemaakt. Overal mislukken projecten. De vergelijking is echter enorm moeilijk omdat de doelen heel anders zijn, de budgetten zijn heel anders en de controle is heel anders. De overheid heeft heel veel toezicht en controle die in het bedrijfsleven niet of nauwelijks bestaat. Mislukkingen worden makkelijk verborgen zolang er maar genoeg geld binnen komt. De overheid verdient haast per definitie niks met haar projecten. Je kan dus ook niet zeggen of de goede projecten meer "winst" opbrengen dan de mislukkingen. Iedere mislukking is puur verlies die niet tegen een ander succes kan worden weggestreept.

Vaak wordt de indruk gewekt dat alle IT-projecten van de overheid op knullige wijze mislukken en dat de eerste de beste hobby-bob uit het bedrijfsleven dat veel beter zou doen. Dat betwijfel ik ten zeerste.

Ik wil niet zeggen dat alles geweldig gaat en er niks verbeterd hoeft te worden maar ik stoor me aan de denigrerende wijze waarop de beste stuurlui vanaf de wal staan te schreeuwen.

De beginselen waarop de aanbestedingswet gestoeld is:

• Objectiviteit
• Gelijkheid
• Transparantie
• Proportionaliteit

Uit eigen, ruime ervaring als inschrijver (IT) op vele EA's kan ik je verzekeren dat het een 'hell of a job' is om zo'n ding goed in de markt te zetten en tot een goed eind te begeleiden. De business (politiek vaak dus) roept vandaag A, zegt morgen a' te bedoelen en bedenkt morgen dat C ook wel leuk is, terwijl er eigenlijk behoefte aan D is. Wanneer je eindelijk tot voorlopige gunning over bent gegaan moet je maar weer hopen dat er niet iemand op zn teentjes is getrapt en de boel ondersteboven tracht te trekken in je Alcateltermijn.. Om simpel van te worden.. Er zijn legio verhalen bekend.

Gewoon een simpel RFI/RFPtje in een volledig commerciële club is een stuk eenvoudiger. Je nodigt iedereen uit voor een mooie presentatie, kiest naar eer en geweten de beste optie uit en adviseert deze aan je RvC. Dat er vervolgens op de golfclub wordt besloten om geheel iets anders te doen zie je dan later wel weer..

Traditionele aanbestedingen is inderdaad een "hell of a job" en kost alleen al klauwen met geld om op te stellen. Wat je vaak wel ziet is de gemeentes in de oriëntatiefase de mooie presentaties ziet, om vervolgens de aanbesteding richting die partij te schrijven, dus helemaal objectief zijn die aanbestedingen niet, daarnaast zegt toch iedere leverancier "ja" op de gestelde criteria

Zolang gemeentes nog steeds beoordelen op (aanschaf)prijs is vrijwel altijd de goedkoopste inschrijver de winnaar, dat dit in de structurele kosten, of kosten van de consultant wordt verrekent wordt volledig genegeerd.

Gelukkig zie je steeds meer "Best Value" aanbestedingen. Waarbij een probleem wordt beschreven in plaats van de gewenste oplossing.

Tja, BVP.. moet eerlijk bekennen dat ik nog niet onverdeeld enthousiast erover ben. Dé oplossing is het in ieder geval nog niet.. :-)

Er is nog een reden dat de overheid meer zeeperds heeft dan het bedrijfsleven. En dat is dat de overheid:

(1) altijd al zijn "klanten" moet bedienen, waar een bedrijf rustig met een oplossing kan komen die in 80% van de gevallen goed past en klanten waarvoor ingewikkelder oplossingen nodig zijn (duur, en dus mogelijk met met onvoldoende lifetime value) gewoon 'nee' verkoopt. Een bedrijf kan immers passende klanten bij hun product zoeken, en heeft zelden meer verantwoordelijkheid dan winst maken.

(2) een bedrijf een risicovol project in principe uit de weg kan gaan, en dat vaak ook doet als de verwachte ROI onvoldoende is (een 80% oplossing kiezen, uit een (deel) markt weggaan).

(3) bij de overheid de doelstellingen meestal veel diffuser zijjn (zij opereren in een maatschappelijk krachtenveld en hebben uiteindelijk tot taak te doen wat "de burger" wil dat ze doen) dan bij een bedrijf (als de bottom line in orde is, en de continuiteit komt niet in gevaar, dan is het goed, al het andere is bijzaak)

Door die drie oorzaken zit je bij het bedrijfsleven meestal met een behapbaarder project.

In het bedrijfsleven zou ook niemand akkoord gaan met een website die 3 miljard heeft gekost en die nog steeds niet goed werkt (werk.nl)

(en het allerergste is nog wel dat die website in elkaar lijkt geknutseld door een handig neefje, kom op zeg, tables gebruiken voor de layout, daar waren we eind 1999 al mee gestopt.)

De overheid is een redelijk unieke organisatie. Zowel het formaat als de takenpakket zie je vrijwel nergens anders terug.

Toch zijn er wel degelijk bedrijven met een vergelijkbaar formaat, of die zelfs nog veel groter zijn, en waar de ICT goed geregeld is. Wat dacht je van Google, Facebook of Microsoft?

Daarnaast draaien niet alleen de grote ICT projecten bij de overheid in de soep. Ook grote infrastructuur projecten gaan voortdurend mis. Denk aan de HSL, de Betuwelijn, de Noord-Zuid lijn etc.

Het probleem zit hem niet zo zeer in de ICT of de uitvoerders, het zit hem in de opdrachtgever, de overheid zelf. Zodra politici aan de macht zijn gekomen willen ze hun naam vereeuwigen met een of ander groot project. Het maakt niet zoveel uit wat het is, of het goed doordacht is of dat ze er uberhaupt verstand van hebben. En na een jaar of wat, als de eerste tekenen zichtbaar worden dat hun project in de soep dreigt te lopen, hebben ze genoeg van de politiek en verdwijnen ze naar een lucratieve post in het bedrijfsleven.

Toch zijn er wel degelijk bedrijven met een vergelijkbaar formaat, of die zelfs nog veel groter zijn, en waar de ICT goed geregeld is. Wat dacht je van Google, Facebook of Microsoft?

Mislukt er dan nooit iets bij die bedrijven? 2/3 van de overheidsprojecten lukt wél. Als het niet lukt staat het in de krant. Als bij Google, Facebook of Microsoft iets mislukt zul je dat niet snel te weten komen. Dat soort informatie wordt verborgen voor de buitenwereld.

Ten tweede zijn Google, Facebook en Microsoft bedrijven met IT als specialiteit en dan ook nog de meest succesvolle uit de sector. Voor ieder van die drie zijn er duizenden die minder succesvol zijn.

Het probleem zit hem niet zo zeer in de ICT of de uitvoerders, het zit hem in de opdrachtgever, de overheid zelf.

Dat is ten dele waar maar de overheid heeft ook een vrij uniek takenpakket, organisatiemodel en beloningsstructuur. Welk bedrijf laat nu de hele bedrijfstop iedere vier jaar vervangen aan de hand van een stemming van de klanten? Om maar een simpel voorbeeld te noemen. Daarom vroeg ik in mijn eerste post ook: "Hoe moet het beter?"

Dat verbetering wenselijk is staat niet ter discussie. Ook de overheid weet het, dat is de aanleiding van dit nieuwsbericht. Maar hoe?

[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 31 mei 2015 11:43]

Als bij Google, Facebook of Microsoft iets mislukt zul je dat niet snel te weten komen. Dat soort informatie wordt verborgen voor de buitenwereld.

Google, Facebook en Microsoft zijn alledrie beursgenoteerde bedrijven die ieder jaar verantwoording moeten afleggen over de jaarcijfers aan hun aandeelhouders.
Als er een groot project in de soep loopt, reken maar dat dat dan niet verborgen wordt gehouden. Dat zou zelfs strafbaar zijn.

Dat is ten dele waar maar de overheid heeft ook een vrij uniek takenpakket, organisatiemodel en beloningsstructuur. Welk bedrijf laat nu de hele bedrijfstop iedere vier jaar vervangen aan de hand van een stemming van de klanten?

Volgens mij zijn we het dan eens, dat is nou precies het probleem, dat de verantwoordelijke bestuurders bij de overheid zo snel komen en gaan.
Alhoewel er in het bedrijfsleven ook voorbeelden van te vinden zijn en dan gaat het ook vaak niet goed. Denk aan sommige topmanagers die voor veel geld worden ingehuurd, een of andere riskante fusie of overname doorvoeren, hun bonus opstrijken en er snel weer vandoor gaan.

Google, Facebook en Microsoft zijn alledrie beursgenoteerde bedrijven die ieder jaar verantwoording moeten afleggen over de jaarcijfers aan hun aandeelhouders.
Als er een groot project in de soep loopt, reken maar dat dat dan niet verborgen wordt gehouden. Dat zou zelfs strafbaar zijn.

Ze weten het toch wel te manipuleren. Denk bijvoorbeeld aan hoe Google jarenlang heeft volgehouden dat GMail een experimentele beta-dienst was. Daarnaast wordt er op grote schaal geheimhouding afgedwongen. Dan staat er op de balans misschien 1 miljard voor "research afdeling X" maar je zal er niet achter komen wat voor research en wat daar uit is gekomen.

Volgens mij zijn we het dan eens, dat is nou precies het probleem, dat de verantwoordelijke bestuurders bij de overheid zo snel komen en gaan.

Dat probleem speelt natuurlijk al veel langer en daarom is er een splitsing binnen de overheid: politiek en ambtenarij. De politiek volgt de waan van de dag maar de ambtenaren zijn gewone werknemers die in vast dienst zijn en voor continuiteit moeten zorgen*. Door aanhoudende bezuinigingen en krapte op de arbeidsmarkt is het echter erg moeilijk om nieuw en goed personeel te vinden. Bestaande krachten omscholen is maar beperkt mogelijk.

Gegeven de moeilijke en unieke omstandigheden kan ik me niet vinden in het schampere boe-geroep dat velen** hier laten horen. Er wordt gedaan alsof alle IT-projecten van de overheid op knullige manier in de soep lopen en dat de helden hier het wel even beter zouden doen.

* Hoge ambtenaren met veel macht kunnen een probleem op zich zijn maar dat is een andere discussie.

** Jij hoort daar niet bij, ik bedoel het dus niet persoonlijk.

IT buiten de overheid kost de samenleving geen geld. Vandaar het cynisme bij het verbranden van publiek geld.

De overheid heeft onderzoek gedaan naar het falen in de ICT, hebben aanbevelingen gedaan en dit is hun oplossing om het verbranden van publiek zoveel mogelijk te beperken. Is het perfect? Nee, natuurlijk niet. Is het beter dan eerst? Waarschijnlijk wel.

Op deze pagina kan je de commissie en het eindrapport zien:
http://www.tweedekamer.nl/kamerleden/commissies/tcict

Een van de aanbevelingen is bijvoorbeeld dat 2de kamerleden een introductie ICT krijgen als ze in de kamer komen. Bovendien kan dit bureau op aanvraag wetsvoorstellen van de tweede kamer gaan toetsen op haalbaarheid.

[Reactie gewijzigd door Eomer op 29 mei 2015 19:14]

IT buiten de overheid kost de samenleving geen geld? Dus de investering die bedrijf X moet doen om zijn backoffice te automtiseren wordt uit een of ander geld boompje geplukt? Of zou het toch stiekem zo zijn dat dit op de balans terecht komt en als het een beetje tegen zit door berekend aan de klant(en)?

Het kost de samenleving geen geld, het kost klanten van die bedrijven geld. Dat is nogal een verschil. Je kunt namelijk kiezen van welk bedrijf je klant bent (doorgaans) en als hun kosten te hoog zijn (door veelvuldig falen) ga je ergens anders heen.

Dan koop ik toch bij bedrijf B, jammer voor X, had die maar niet dom moeten investeren.

Maar zonder dolen hij bedoeld overheidsgeld natuurlijk. Wat jantje of pietje met zijn geld doet is aan hem en hem alleen, of die nu alles op rood zet of investeert in een ICT project dat is aan hem, kost ons(de samenleving) verder niks in dat opzicht.

Niet direct nee, maar indirect wel. Wanneer er privaat geld word verspilt en/of naar het buitenland vloeit is dat wel geld dat we met zijn allen collectief kwijt zijn en dus niet anders kunnen gebruiken.

Even heel erg gecharcheerd: wanneer alle commerciele bedrijven een kapitaal verliezen aan IT blunders dan is dat een aanzienlijke schadepost voor de Nederlandse economie......

Verloren uren + verloren geld dat nooit meer terugkomt.

Nouja, dat betekent dat diensten duur worden. Wat natuurlijk voor die bedrijven zelf niet goed is, want dat is slecht voor een concurrentie positie. De overheid heeft dat probleem niet. Het is dus in het belang van de bedrijven dit te voorkomen, veel meer dan bij de overheid.

Kost de samenleving geen geld... natuurlijk wel. Als een commerciële partij geld uitgeeft moet dat worden terugverdiend. 1x raden wie dat betaalt. Er zijn naar weinig markten waar de concurrentie zo sterk is dat zulke fouten je de kop kosten.

Noem eens een voorbeeld waar de samenleving verplicht diensten afneemt van een partij anders dan de overheid. Het is doorgaans een keuze om gebruik te maken van die diensten, en wanneer zij te veel kosten (compensatie voor veel falen van andere producten), ga je naar een concurrent?

IT buiten de overheid kost de samenleving geen geld. Vandaar het cynisme bij het verbranden van publiek geld.

Oh? Dus de bedragen die bv banken aan IT uitgeven worden niet doorberekend, en komen dus niet in de prijs van betalingsverkeer terecht?

Zoals ik al eerder hierboven zei:
Het kost de samenleving geen geld, het kost klanten van die bedrijven geld. Dat is nogal een verschil. Je kunt namelijk kiezen van welk bedrijf je klant bent (doorgaans) en als hun kosten te hoog zijn (door veelvuldig falen) ga je ergens anders heen.

Je vergeet de C. De C uit ICT staat voor communicatie, niet alleen tussen hard en software maar ook tussen mensen.(klant en techneuten) Het gaat vaak al mis bij het maken van een simpel functioneel ontwerp omdat juist de hardcore ITers soms wat sociale vaardigheden lijken te missen.

Qua communicatie moeten de meeste klanten ook nog een hoop leren. Een systeem moet alles kunnen en mag (bijna) niks kosten. Wat krijg je dan?
Vaak een beperkt systeem waar elke wijziging achteraf veel geld kost. Als de overheid nu eens zou beginnen met duidelijk communiceren richting een leverancier, dan weet die ook wat er gewenst wordt, kan het sneller worden opgeleverd en blijven de kosten beperkt.

"Het is bijna overal een puinhoop". En ik me maar afvragen waarom praktisch alle betalingen, webwinkeltransacties, salarisbetalingen, belastingaanslagen (ook die) vrijwel altijd goed gaan....

En je suggestie dat het allemaal aan die ongecontroleerde profiterende "externe" partijen ligt vindt ik nogal genant.

"Het is bijna overal een puinhoop". En ik me maar afvragen waarom praktisch alle betalingen, webwinkeltransacties, salarisbetalingen, belastingaanslagen (ook die) vrijwel altijd goed gaan....

Geld. Dit zijn systemen die onmiddelijk te grazen worden genomen als ze lek zijn. Het gaat dan om zo'n grote bedragen dat we het hier wel kunnen opbrengen om het goed te doen. Zelfs dan gaat er nog genoeg mis. Een tweede aspect is dat bedrijven er veel meer belang bij hebben om de mislukkingen te verbergen. Banken drijven bv op vertrouwen. Alles wat dat vertrouwen kan schaden wordt zo veel mogelijk geheim gehouden. Kijk bijvoorbeeld naar fraude met creditcards. We weten dat dit op grote schaal voor komt maar toch zullen de banken niet snel vertellen hoe het precies zit.

En je suggestie dat het allemaal aan die ongecontroleerde profiterende "externe" partijen ligt vindt ik nogal genant.

Zo scherp bedoel ik het niet al is het ten dele waar. Iets of iemand huren is op lange termijn altijd duurder dan het zelf kopen. Hoe meer je zelf kan en hoe beter je zelf weet wat je doet hoe makkelijker het is om te krijgen wat je wil. Als de overheid de verkeerde vragen stelt aan de leveranciers dan is het nogal wiedes dat ze niet krijgen wat ze nodig hebben. Commerciele bedrijven zorgen wel dat ze er hoe dan ook geld aan verdienen.
Door meer mensen in eigen dienst te hebben krijg je meer mensen die zowel een goed inzicht hebben in de behoeftes van de organisatie en als de IT-vaardigheid hebben. Met dat soort mensen is het makkelijker om efficient te werken.

Het probleem is ook gewoon dat de overheid de leveranciers gewoon uitperst tegenover elkaar, daardoor zijn geen enkele offertes nog correct.

Als je kijkt naar de aanvragen, dan zoute je dat het zeer snel af moet zijn en goedkoopst moet zijn....

Dat kan NIET snel en goedkoop is altijd ten koste van kwaliteit en die goedkoop
bestaat op zich ook al niet in combinatie met snel.

Bij een huisbouw is dat toch ook zo?
Wil je dat je huis sneller gebouwd is? Dan zal dat per definitie veel duurder kosten...
Dat is in it ook zo, alle offertes die menen dat het wel sneller en goedkoper kan ,zitten altijd vol met plan fouten of kosten waar ze niet aandacht hadden of zelf hele onderdelen die veel tijd pakken ontbreken....

De fout van de regering was dat ze altijd de goedkoopste namen erover de inhoud te vergelijken...
Als ik naar drie offertes kijk, dan kijk ik naar de offerte die aan alles gedacht heeft..
Bovendien als de andere twee offertes te veel vergeten zijn, dan kan je die ook niet meer helemaal vertrouwen in de rest van het project, want wat gaan ze nog allemaal vergeten?

[Reactie gewijzigd door sebastienbo op 31 mei 2015 20:00]

Het probleem is ook gewoon dat de overheid de leveranciers gewoon uitperst tegenover elkaar, daardoor zijn geen enkele offertes nog correct.

<knip>

De fout van de regering was dat zeer altijd de goedkoopste namen erover de inhoud te vergelijken...

Dat is volgens mij een gevolg van een gebrek aan goede interne ICT'ers. Als je zelf geen verstand van zaken hebt kun je onmogelijk een goede offerte opstellen of de aanbiedingen beoordelen. Het enige waar je dan wel nog naar kan kijken is de prijs.

Je vergelijking met het bouwen van een huis doet me aan nog een probleem kennen dat op beide gebieden speelt: meerwerk. De aannemer van een project vraagt de laagst mogelijke prijs om het project te krijgen maar laat daarin allerlei belangrijke details weg. Als de opdrachtgever er achter komt dan moet er stevig worden bijbetaald voor die aanpassingen.
Dat is niet perse kwade opzet, het systeem van aanbesteden dwingt je bijna om het zo te doen, maar het zorgt wel voor grote overschrijdingen van de kosten.

edit:

Als ik naar drie offertes kijk, dan kijk ik naar de offerte die aan alles gedacht heeft..

Er is een belangrijk verschil tussen een aanbesteding en een normale offerte. Bij een aanbesteding moet je van te voren vastleggen hoe je gaat beoordelen. Punten die je van te voren niet hebt genoemd mag je niet meenemen. Als er dan meerdere partijen zijn met dezelfde score moet je de goedkoopste nemen.
Alle deelnemers aan zo'n project zullen hun uiterste best doen om op alle punten maximaal te scoren, desnoods door de vragen "creatief" te beantwoorden. Als je zelf geen expert bent dan kun je daar nauwelijks door heen zien en ben je gedwongen de goedkoopste te nemen.

[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 31 mei 2015 12:22]

Gaat hier geregeld om totaal mislukte projecten, bijvoorbeeld politiesysteem dat alleen maar slechter werkte dan het oude, opdracht was juist dat makkelijker moest. Defensiesysteem volgens mijn hetzelfde liedje. Gaat hier om miljarden elke jaar.

We klagen over de EU en dat dat veel kost, maar bruto kosten zonder de baten(20 a 30 miljard) is maar fractie van wat we weggooien aan mislukte projecten. Gooien 1 tot 5 miljard jaarlijks over de balk, de EU belasting is dacht ik iets van 2.3 miljard. En daarbij is de EU er ook voor de veiligheid.

En is meer dan ICT alleen, ook projecten als zoals Fyra gaan miljarden over de balk en we krijgen er niks voor terug. IK ben dus blij dat de overheid inziet dat het beter moet, moeten zorgvuldig gekeken worden met wie ze in zee gaan en niet altijd de laagste bieder kiezen, kies meer op kwaliteit.

Inderdaad ze moeten dit denk ik echt allemaal inhouse gaan regelen.
Zijn volgens mij zo'n tien partijen die uberhaubt mee kunnen dingen met een aanbesteding van dit formaat.
De partijen die regelmatig winnen hebben zelf niet eens IT personeel dit wordt gewoon weer ingehuurd bij de kleinere partijen die niet mogen meedingen aan deze aanbestedingen.

De betrokken partijen bij een aanbesteding zijn volgens mij meestal mensen te hoog in de hiërarchie. De uitvoerders/engineer die uiteindelijk moeten zorgen dat de hele infrastructuur moet samen werken worden niet of te weinig aangesproken.

Het lijkt me dat met deze constructie de kosten hoger worden maar niet verbeterd.

Daarnaast wordt het inhouse regelen niet echt makkelijk als ik zie wat voor salarissen ze bieden op werkenbijdeoverheid.nl.

De echte specialisten die ik heb gezien bij de overheid werden voor mega bedragen ingehuurd . Sommige hiervan al rond de tien jaar, elk aanbod om vast te werken werd afgeslagen aangezien het salaris in de verste verte niet leek op wat ze op dat moment verdiende. Voor juweeltjes in de IT zouden ze gewoon moeten kunnen afstappen van hun functie schalen constructie.

Gekke is al helemaal wanneer de specialist uit de salarisschalen groeit, hij weg gaat en waarschijnlijk via derde partij of ZZP constructie snel weer terug was.

[Reactie gewijzigd door NLKornolio op 30 mei 2015 00:05]

Het probleem ligt echter niet bij de externe partijen. Het probleem ligt vaak bij de partij die de richtlijnen bepaalt. Zelden een architect bij geweest. Projecten die parallel aan elkaar taken uitvoeren die direct met elkaar in conflict komen, waardoor beiden hun deadline niet kunnen halen. Bezuinigingen op kwaliteit ten koste van de gebruikers. Ga zo maar door.

Planning van de projecten is ook altijd opzettelijk krap. Er wordt nooit een techneut bij gehaald. Alles gaat met een natte vinger in de wind, mooie schatting gemaakt, schouderklopjes, PID ziet er goed uit (yeah right). Je kunt beter een accurate begroting maken, dan een krappe begroting die per definitie hoger uit valt. Komt ie ook niet in het nieuws als mislukt, denk ik dan.

Daarnaast zie je bij project management vaak een totaal gebrek aan begrip voor de materie (zelf vinden ze dat ze geen kennis nodig hebben) en wordt er niet geluisterd naar mensen met kennis, waardoor resources verkeerd worden geschaald per fase van het project. De informatiefase wordt over het algemeen zonder uitzondering verkeerd uitgevoerd. Niet de juiste informatie, niet voldoende dekking van de informatie, misinformatie. Vervolgens moet dat tijdens de uitvoering worden gecorrigeerd en je loopt direct maanden achter.

Ach, er is zoveel mis, geen beginnen aan. Gewoon zorgen dat je kwaliteit op de juiste plekken hebt zitten en dan zijn het toch vaak de externen die het zooitje maar weer recht trekken.

Het probleem ligt echter niet bij de externe partijen. Het probleem ligt vaak bij de partij die de richtlijnen bepaalt. Zelden een architect bij geweest. Projecten die parallel aan elkaar taken uitvoeren die direct met elkaar in conflict komen, waardoor beiden hun deadline niet kunnen halen. Bezuinigingen op kwaliteit ten koste van de gebruikers. Ga zo maar door.

Helemaal waar, maar... gaat het elders beter? Ik heb me toch al een partij brakke software, onveilige websites, achterlijke programmeurs en slechte projectmanagers gezien. Het is vaak net het verhaal van de blinde en de dove. In het bedrijfsleven mislukken projecten ook met grote regelmaat.

De overheid heeft echter taken en plichten die haast niet te vergelijken zijn. De overheid kan niet besluiten om de afdeling belastingen op te heffen of een jaartje geen uitkeringen te betalen. In het bedrijfsleven worden grote risico's genomen en kan er veel geld worden geinvesteerd als dat een kans geeft op grote winsten. Een overheid moet op een heel andere manier met risico's omgaan en zal nooit winst maken.

Ik heb al met heel wat leveranciers gesproken die software leveren die zo lek is als een mandje zonder enig gevoel voor privacy of verantwoordelijkheid. Velen van hun verdedigen zich met "bedrijf X, Y en Z gebruiken het ook en die hebben nooit geklaagd". Bedrijven nemen de gok dat het goed gaat. Als het fout gaat verbergen ze het en anders gaan ze failliet en hoor je er nooit meer iets van. De overheid gaat niet failliet maar komt met de billen bloot in de krant.

De kern van mijn betoog blijft: overal is het een puinhoop, we weten niet hoe we het echt goed moeten doen en wat we wel weten is al snel te duur. Het is overduidelijk dat er een hoop te verbeteren valt maar hoe dat moet is allerminst duidelijk. Wie het weet mag het zeggen.

Eens. Het is overal een zooitje. Maar misschien komen de overheden wel zo slecht in het nieuws, omat ik zelden zo'n slechte manier van begroten en plannen tegen kom als bij de overheid. Projecten die ik bij het horen van de kaders al schat op een jaar minimaal, worden soms gepland binnen een half jaar. Is het dan vreemd dat je project het dubbele of driedubbele kost? Nee, niet bepaald. Waar ligt het probleem? Niet bij het project, maar bij de planning en de daaraan gekoppelde fictieve begroting.

Dat is iets wat overheid maar niet wil leren. Schat alles net even wat ruimer in en je houdt geld over en je komt niet in het nieuws.

Edit; Ik zie dat ik enkele onderdelen van dit stukje verkeerd formuleer, maar ik neem voor het gemak even aan dat iedereen begrijpt wat ik bedoel

[Reactie gewijzigd door Oyxl op 29 mei 2015 23:37]

@CAPSLOCK2000: Helemaal mee eens, alleen zijn er nu dusdanig grote bezuinigingen dat er helemaal niets meer mogelijk is.

Wie zit zichzelf nu in de weg?!

Het motto is ondertussen al "Meer werk met minder mensen".

Eerste vraag die bij mij opkomt is; wie moet voorkomen dat dit project faalt? Hebben ze daar ook een bureau voor?

Het is wel schandalig dat een op de drie projecten falen. In het bedrijfsleven zou dit je kop kosten als je met zulke cijfers projecten uitvoert.

[Reactie gewijzigd door vali op 29 mei 2015 16:24]

Dat dus, en wat kost het om dit kantoor in te huren?

ook vreemd dat alleen projecten boven de 5 miljoen er onder vallen
dat zal vanaf nu welgeteld 0 projecten zijn
Dan gaan ze gewoon alle ict projecten begroten op 4,5 miljoen en dan als het al loopt "per ongeluk" 15 miljoen over budget heen

Dit is geen ingehuurd kantoor. Dit is iets dat ze zelf knutselen. De grote grap is dat degene die het kantoor moet gaan leiden, Ton Elias, zelf een redelijke digibeet schijnt te zijn. Hij scoorde in ieder geval geen punten met dit publicatietje

Ik vrees in ieder geval voor het succes van dit initiatief.. vooral hoeveel geld eraan verstookt gaat worden om uit te zoeken waarom er zoveel geld verstookt wordt aan ICT projecten die maar blijven falen.. Het is een echte Den Haag oplossing..

Het is een herhalingsoefening.
Na het advies van de commissie Van Veen midden jarig 80 vorige eeuw, werd het Expertise centrum/HEC opgericht.
Dit om het falen van ICT projecten bij de overheid, wegens een gebrek aan expertise, in te dammen.
In 2008 is HEC uiteindelijk helemaal geprivatiseerd waarna de overheid weer kon gaan inhuren.
2015.....

Welkom in de politieke baantjes carousel. Als professional in het veld sla je met je vlakke hand tegen het voorhoofd dat mensen zonder enige inhoudelijke kennis hier leiding aan moeten geven. Ton "wat is een IP adres" Elias, of all people.

Ze moeten toch nieuwe baantjes creëeren voor de 5000 man die eruit moeten bij de belastingdienst, zie hier de ''oplossing'' echt een lachertje dit:D

Ik kan je precies vertellen wat dit initiatief gaat doen. Er komen allerlei ronkende managementverhalen waarin "risico's" "inventariseerd" worden, waarna er "waarborgen" worden "ingebouwd" om die risico's te "beheersen". Onder geen voorwaarde komen ze zelfs maar in de buurt van enige vorm van techniek; het hele verhaal blijft op managementnivo, en zal dusdanig abstract worden vormgegeven dat het 100% een wassen neus is.

Voor de uitvoerende organisatie betekent het meer papierwerk (want er komt ongetwijfeld een extra rapportageverplichting) wat ze juichend zullen ontvangen, want dat wordt ook gewoon doorgerekend.

Kortom: nieuw stukje bureaucratie, nog meer papierwerk, nog meer kansen voor alleen de grote jongens, nog minder aandacht voor eventuele technische problemen, en nog meer kosten voor de belastingbetaler. En dat was ook precies de bedoeling, anders was er wel iemand aan het hoofd gezet die in elk geval vagelijk iets van IT begrijpt.

En ondertussen klopt de regering zichzelf op de schouder dat zij de problematiek zo stevig en voortvarend heeft aangepakt...

[Reactie gewijzigd door hansg op 29 mei 2015 21:31]

De projecten die de reden zijn dat dit orgaan is bedacht hadden een begroting van 50 miljoen en gingen 100 over het budget heen.

Maar dat zie je wel vaker. Heel vaak door extra eisen van de klant tijdens de ontwikkeling die het project vertragen en een pak ingewikkelder maken.

Ik heb een korte periode voor de overheid gewerkt en toen zag ik genoeg fout gaan bij een ICT project dat toen liep. Daarnaast winnen de grote ICT-bedrijven vaak een aanbesteding, omdat ze hele afdelingen hebben die zich richten op aanbestedingen winnen. Dit betekent dat een kleiner bedrijf dat misschien wel veel geschikter is voor een bepaald project geen kans maakt. Al helemaal als de aanbesteding wordt geleid door een ambtenaar die weinig verstand heeft van ICT.

En zelfs als alles goed gaat, haal je de begroting vaak niet.

Ik reageerde op welkominspace1 die zei dat projecten nu allemaal onder de 5 worden begroot. Dat is natuurlijk onmogelijk als de projecten nu rond de 50 miljoen worden begroot.

Het probleem is wel dat die grote projecten falen om precies dezelfde redenen als de projecten van 200000 tot 5 miljoen.
Het begint bij aan bestedingen waarvan je bij het lezen ervan al weet dat de gevraagde spullen niet gaan performen als ze willen of de functionaliteiten niet aansluiten bij wat de klant zijn. Tevens zijn ze vaak niet goed afgekaderd of veel te krap afgekaderd.

Gevolg, na het winnen van een aanbesteding wordt eerst eens gekeken wat er echt gebouwd moet worden en worden de eerste exceptions geschreven die al meer geld kosten.

Belastinggeld uitgeven is in veel gevallen gemakkelijk dan het uitgeven van zuur verdiende eigen centen. Omdát het in het bedrijfsleven je kop kan kosten kom je inderdaad in de praktijk minder dit soort mislukkingen tegen.

Maar aan de andere kant worden dit soort mislukte projecten breed belicht in de media omdát het publieke bestedingen zijn. Een mislukt project binnen een bedrijf zal minder snel naar buiten komen.

Ik ben blij dat dit team er gaat komen. Het laatste jaar is duidelijk geworden dat de overheid de kennis niet heeft om aanbestedingen grondig te toetsen op haalbaarheid en voortgang. Een onafhankelijk team dat deze kwaliteiten wel heeft kan handevol geld schelen.

Maar aan de andere kant worden dit soort mislukte projecten breed belicht in de media omdát het publieke bestedingen zijn. Een mislukt project binnen een bedrijf zal minder snel naar buiten komen.

Dat klopt. Aan de andere kant kunnen bedrijven het zich niet veroorloven om grote projecten te laten mislukken. Als er al iets dreigt te mislukken binnen een bedrijf, dan is er al ruim op tijd iemand daarvoor ontslagen (of op een andere manier gestraft). Bij de overheid is er geen aansprakelijkheid of verantwoordelijkheid, dus er is ook geen reden waarom die ambtenaren beter hun best zouden moeten doen.

Ik ben blij dat dit team er gaat komen. Het laatste jaar is duidelijk geworden dat de overheid de kennis niet heeft om aanbestedingen grondig te toetsen op haalbaarheid en voortgang. Een onafhankelijk team dat deze kwaliteiten wel heeft kan handevol geld schelen.

De overheid heeft die kennis niet, en daar is jaren geleden voor gekozen na de privatisering (let op: ik heb niet gezegd dat de ICT is geprivatiseerd). De beslissing van de overheid om gebruik te maken van externe mensen had niet alleen betrekking op ICT. De overheid probeert al jaren te krimpen. Dat willen ze o.a. doen door externe mensen te laten werken aan projecten, waardoor ze zelf geen mensen in dienst hoeven te nemen. Het grote nadeel hiervan is dat er geen kennis in huis is, dan ben je aan de goden overgeleverd waardoor er uiteindelijk een second opinion nodig is. Dat kost geld. Denk maar bijvoorbeeld aan een leek die zijn auto naar de garage brengt en er een jaar later achter komt dat er goeie onderdelen zijn vervangen door 2e-hands exemplaren. Of denk aan een oud vrouwtje (leek op het gebied van auto's) dat een auto nodig heeft om elke zondag naar de kerk te gaan en bij de dealer met een Ferrari de deur uit gaat. Of een bijstandsmoeder die een TV wil kopen en uiteindelijk overgehaald wordt om een 4k-TV te kopen met opties die ze echt niet nodig heeft. Gebrek aan kennis kan lucratief uitpakken voor de verkopende partij. Dat zijn dingen die nou eenmaal plaatsvinden daar waar kapitalisme aanwezig is. Een bijkomend nadeel van het inhuren van externe mensen is dat de overheid de verantwoordelijkheid neer kan leggen bij de externe partij. De overheid is in de praktijk nergens verantwoordelijk voor, zelfs niet voor de dingen waar ze verantwoordelijk voor is.
Lees ook even deze post en de andere post van mij.

Dat klopt. Aan de andere kant kunnen bedrijven het zich niet veroorloven om grote projecten te laten mislukken. Als er al iets dreigt te mislukken binnen een bedrijf, dan is er al ruim op tijd iemand daarvoor ontslagen (of op een andere manier gestraft). Bij de overheid is er geen aansprakelijkheid of verantwoordelijkheid, dus er is ook geen reden waarom die ambtenaren beter hun best zouden moeten doen.

En wat denk je dat er gebeurt wanneer een project mislukt? Die grote IT bedrijven dekken zich doorgaans zo goed in dat wanneer de overheid de stekker uit het project trekt het bedrijf al lang een substantieel deel van het begrootte bedrag binnen heeft. Het is uurtje factuurtje hè, dat betekent dat er maandelijks een factuur de deur uit gaat.

De overheid heeft die kennis niet, en daar is jaren geleden voor gekozen na de privatisering (let op: ik heb niet gezegd dat de ICT is geprivatiseerd). De beslissing van de overheid om gebruik te maken van externe mensen had niet alleen betrekking op ICT. De overheid probeert al jaren te krimpen.

Mee eens!

De vraag is echter of dit bureau wel geschikt is daarvoor. Helaas kan je moeilijk beoordelen of iemand geschikt is om te controleren of een project haalbaar is.

Het is beter dan totaal niemand het project te laten toetsen. Aan de kant van de overheid lukt het niet omdat de mensen daar niet de kennis voor hebben. Aan de kant van de leverancier gebeurt het niet omdat deze partij er baat bij heeft dat een project uitloopt (hoe langer project loopt, hoe meer uren er gefactureerd kan worden).

Ik denk dat dit clubje best uit bijvoorbeeld hoogleraren van diverse universiteiten kan bestaan. Deze mensen werken niet voor commerciele instellingen terwijl ze wel de kennis hebben.

Weliswaar op kleinere schaal heb ik ook wel eens IT projecten aangekocht. Ik heb er de ballen verstand van, maar ik wist wel wat ik, en de organisatie, wilde.

Stap 1 was een IT'er vinden die begreep wat ik wilde. Die met mij kon communiceren en met wie ik kon communiceren. Een partij die vanuit de oplossingen, resultaten kon denken. Alvorens de technische uitwerking te bepalen en kansen en beperkingen aan te geven.

Vervolgens is het niet zo moeilijk. Duidelijke afspraken maken omtrent de verwachtingen en het eindresultaat. En daar een prijs over afspreken.

Geen goed werk opleveren, geen betaling (al gaat dit in delen bij dergelijke investeringen). En geen vervolgprojecten.

Waren er tussentijds geen ergernissen, obstakels en twijfels? Tuurlijk wel. Maar een meedenkende partij weet vertrouwen te creëren. Niet alleen door mooie praat, maar met name door het nakomen van afspraken.

Had ik onvoldoende duidelijke afspraken gemaakt, en dus ook geen resultaat weten te realiseren (afdwingen eigenlijk, want het resultaat werd behaald door de uitvoerenden), dan had mijn positie op het spel gestaan. En met name dit is een essentieel punt dat bij de overheid niet speelt. Niet met IT'ers op de payrol, niet met extern ingehuurde IT'ers en niet met een dergelijk in het leven geroepen commissie.

Weliswaar op kleinere schaal heb ik ook wel eens IT projecten aangekocht. Ik heb er de ballen verstand van, maar ik wist wel wat ik, en de organisatie, wilde.

Dat is het probleem juist bij de projecten waar het mis gaat! In eerste instantie is het niet op kleine schaal, maar gaat het gelijk over tientallen miljoenen. En in tweede instantie weet de overheid ook niet goed wat het wil omdat daar de mensen er niet meer voor zijn.

Vervolgens is het niet zo moeilijk. Duidelijke afspraken maken omtrent de verwachtingen en het eindresultaat. En daar een prijs over afspreken.

Helaas is het in de praktijk anders: afspraken gemaakt aan het begin van dat lange traject zijn na een jaar of vier niet meer relevant of achteraf gezien toch niet handig gebleken.

Geen goed werk opleveren, geen betaling (al gaat dit in delen bij dergelijke investeringen). En geen vervolgprojecten.

Had ik onvoldoende duidelijke afspraken gemaakt, en dus ook geen resultaat weten te realiseren (afdwingen eigenlijk, want het resultaat werd behaald door de uitvoerenden), dan had mijn positie op het spel gestaan. En met name dit is een essentieel punt dat bij de overheid niet speelt. Niet met IT'ers op de payrol, niet met extern ingehuurde IT'ers en niet met een dergelijk in het leven geroepen commissie.

En dát is de toekomst: agile werken, heel frequent tussenresultaten laten zien. Blijkt dat het na een maand of 2 niet goed gaat, de stekker er uit trekken of goed kijken hoe het echt anders kan. Het heeft geen zin om vijf jaar aan te blijven modderen om na 80 miljoen euro er achter te komen dat het toch niet goed gaat.

Helaas zijn er een hoop van die hoogleraren die nog nooit de buitenkant van de school gezien hebben. En dus een totaal verkeerde inschatting maken, dit gebeurt helaas maar al te vaak.

Eerste vraag die bij mij opkomt is; wie moet voorkomen dat dit project faalt?

Welk project? Er is hier geen sprake van een project.
Het bureau bekijkt de huidige en voorgestelde projecten en geeft daarover een advies aan de tweede Kamer. Die adviezen zullen er echt wel komen, daar valt weinig aan te falen.

Natuurlijk is dit idee ook als project begonnen, je kan het in het overheid echt niet maken om maar een idee zo door te voeren. Hier moet eerst flink wat tijd over nagedacht worden en uitgeschreven worden. Het staat zelfs ook in het artikel.

Bij onderzoek naar falende ict-projecten bij de overheid bleek onder andere dat meer dan een derde mislukt op een schaal die tot gevolg heeft dat het resulterende systeem helemaal niet in gebruik wordt genomen. Eind januari ging het kabinet al akkoord met de oprichting.

[Reactie gewijzigd door vali op 29 mei 2015 17:04]

Eerste vraag die bij mij opkomt is; wie moet voorkomen dat dit project faalt?

Welk project? Er is hier geen sprake van een project.
Het bureau bekijkt de huidige en voorgestelde projecten en geeft daarover een advies aan de tweede Kamer. Die adviezen zullen er echt wel komen, daar valt weinig aan te falen.

Het bureau is zelf een project. Zij hebben ICT-mensen nodig die de ICT-projecten van de overheid kunnen controleren. Dat project mag natuurlijk niet uit de klauwen lopen, anders kunnen ze die controles niet uitvoeren.
En vergeet niet dat dat bureau zelf ook onderdeel is van de overheid, dus de overheid die zichzelf controleert.

Heb je het idee dat er in het bedrijfsleven een stuk minder falen dan? Er wordt minder over gecommuniceerd omdat het niet om belastinggeld gaat, dat wel.

Het probleem is eigenlijk niet overheid vs. bedrijfsleven maar grote, regeltechnisch complexe organisatie vs. kleinere soepelere organisaties. Hoe groter de organisatie, hoe meer stakeholders en bureaucratie, hoe meer kans op kritiek falen van het project.

Plus het feit dat de overheid ook minder verantwoording af hoeft te leggen..
Al doen ze hun werk met de beste bedoeling ze hebben er weinig baat bij als ze binnen hun budget blijven.

Er is geen bureau wat het falen van dit bureau voorkomt. Bij het eerste het beste project zal het ook falen. Het is op een verkeerde plaats in de keten gezet. De klunzen die de opdracht uit moeten zetten moeten dat in de nieuwe situatie nog steeds. Zelfs als het meer dan 5 miljoen kost.
Zolang mensen die maar net weten wat het scherm en het toetsenbord is blijven gaan over het ontwikkelen van nieuwe ICT projecten blijft het gewoon een partijtje geld wegsmijten.

Misschien, maar in het bedrijfsleven faalt er net zoveel. Bureaucratie heeft vooral te maken met de grootte van een organisatie. Het probleem is vooral de aanpak: alles in een keer. Zelfs de overheid hoeft dat niet te doen, ze zouden bij een enkele stad moeten beginnen en dan uitbreiden. Kost uiteindelijk meer geld ten opzichte van het ideale scenario waarbij alles in een keer lukt, maar dat lukt nooit. Die limieten zouden veel lager moeten liggen, bij zo'n groot project is het overzicht bewaren heel moeilijk, zeker omdat het allemaal heel abstract is.

1 miljoen of meer: te groot, stoppen bedenk een kleiner project.
100 duizend of meer: onderzoek naar haalbaarheid, kijk vooral of ze weten wat ze willen.
Serieus, hoe kleiner het project hoe beter.

Natuurlijk gaan ze dan express te laag schatten....
Dus als het geld op is, stoppen en kijken wat je gepresteerd hebt. Als je tevreden bent, ga je door met de ontwikkelaar, zo niet zoek je een ander.

[Reactie gewijzigd door crackletinned op 29 mei 2015 16:50]

Eerste vraag die bij mij opkomt is; wie moet voorkomen dat dit project faalt? Hebben ze daar ook een bureau voor?

Het is wel schandalig dat een op de drie projecten falen. In het bedrijfsleven zou dit je kop kosten als je met zulke cijfers projecten uitvoert.

Ik denk dat je bedoelt: wie heeft de autoriteit om straffen uit te delen wanneer die projecten dreigen te falen. Nu lijkt het erop dat de slager zijn eigen vlees keurt: de overheid faalt met ICT-projecten en de overheid gaat controleren of de overheid heeft gefaald.

• Hey Jan, ben je d'r weer?
• Jah, ik kom ff controleren of alles nog goed loopt met jullie ICT-projecten.
• Oh okay, je kent de weg. Ga lekker zitten. Lust je koffie?
• Twee klontjes zoals altijd. Maar loopt jullie ICT-project nog steeds goed?
• Ach jah, je hoeft niet van alles een aantekening te maken. Overal gaat wel wat fout. Waar gehakt is wordt vallen spaanders. Zelfs bij de goeie projecten.
• Zo is het maar net. En hoe is het met je vrouw?
• Bla bla bla bla bla blablablablabla.......

Dit bureau zal geen enkel relevant effect hebben zolang niemand aansprakelijk kan worden gesteld binnen de overheid. Het is niet mijn bedoeling om negatief te klinken, maar juist mijn bedoeling om realistisch te zijn.

Een groot probleem bij de overheid is de heersende cultuur. Bij de meeste bedrijven is het heel simpel: als een product of dienst niet loopt of niet de verwachte resultaten levert, gaat de stekker er uit en niemand die daar echt moeilijk over doet.

Als een minister besluit om een slecht lopend project te stoppen krijgt deze geen complimenten (wat eigenlijk terecht zou zijn) maar zijn de aasgieren uit de oppositie meteen uit op het aftreden van de minister. En eenzelfde cultuur heerst binnen de ambtenarij. Ik heb het zelf meegemaakt bij een vrij kleine gemeente, en niemand durfde daar terug te komen op eerder genomen besluiten.

Zo gaat dat op hoger niveau, wen er maar aan. Ik zie het al helemaal voor me,

Hey Wim, die 5 miljard die is weggegooid ligt behoorlijk gevoelig hé.. Wim; ja best wel, mijn bedrijf heeft onderandere gefaald maar we zijn wel miljonair.. Zullen we anders een nieuw project starten om dit te voorkomen, ze snappen zelf toch geen bal van ICT en als dit faalt zijn we alsnog multimiljonair..

Het is te gek voor woorden dat een nieuw bedrijf wat zelf niet eens is getoetst dit gaat uitvoeren. Mijn verhaaltje boven is wat extreem maar zeker weten dat dit weer een lobby projectje is geweest. Elk ICT projectje lijkt opnieuw te moeten worden uitgevonden, waarschijnlijk omdat het heel veel geld opleverd. Kijk eens hoe een ander land het doet en ga daar verder op voortborduren i.p.v het wiel opnieuw uitvinden.

En hoeveel projecten denk je dat er falen in de private sector? Daar gaat het echt niet beter dan in de openbare sector hoor. Alleen hoor je dat niet omdat in tegenstelling tot die private sector de openbare sector zoiets verplicht moet melden.

Na zoveel/zovaak overheids falen, gaat men een bureau oprichten ..... Tjonge, 't mag wat kosten want het blijft gemakkelijk geld uitgeven waar je eigen zweet niet aan kleeft. De spilzucht is zo verachtelijk.

Dit had helaas al eerder moeten gebeuren. Nu is het eigenlijk mosterd na de maaltijd en zeker in de huidige omstandigheden (economie, crisis en talloze bezuinigingen).

Voor dit soort dingen is het nooit te laat.
We staan nog maar aan het begin van het computertijdperk en we zullen dit soort instituties alleen maar meer nodig gaan hebben in de toekomst.

Hallo het computer tijdperk is al aardig oud hoor, ze worden als sinds de tweede wereldoorlog gebruikt door overheden.

Ik voorspel dat er helemaal niets nieuws uit dit bureau gaat komen, omdat het Bureau gewoonweg door de machtigere bedrijven zodanig gemanouvreerd wordt, dat de conclusie zal zijn dat het allemaal misgegaan is en dat we hetzelfde gewoon nog een keer moeten proberen aan de hand van een aantal wazige aanbevelingen die exact hetzelfde klinken als wat er allemaal eerder is aangeraden.

De enigste weg uit deze is ellende is het voorbeeld van Rusland en China te volgen en de staat zelf een Instituut opricht voor een (linux) OS en bijbehorende software om de overheidstaken goed uit te kunnen voeren.

Als dat project slaagt zal dat een veiliger en goedkoper systeem netwerk voor de overheid betekenen en levert het de huidige ontbrekende expertise in ICT-projecten.

Als dat ik wel dat het dus in de eerste instantie om een OS zal moeten gaan met een beperkte hardware ondersteuning en met een eigen security audit en niet zomaar blindelings voortborduren op iets anders zoals bijvoorbeeld Redhat of Ubuntu.

Machtige bedrijven??

KISS,
keep it simple stupid.

Ik mag toch hopen dat tussen al die 100.000den mensen die in dienst zijn van de overheid er genoeg daadwerkelijk bekwaam zijn? En dat wanneer er ideeën ontspruiten waar niemand iets van snapt, dat er methodieken worden gebruikt waar geen logica inzit, dat die aan de bel gaan trekken.

De bedrijven zijn niet machtig, de overheid is juist onmachtig. Er moet genoeg kennis bij de overheid zijn om realistische besluiten te nemen mbt eisen die gesteld worden en de prijzen die gevraagd worden. Toch te idioot voor woorden dat de belastingdienst 200 mln euro over de balk heeft gegooid bij een poging een compleet nieuw systeem op te zetten terwijl het veel goedkoper is om al die systemen aan elkaar te gaan koppelen. Ik geloof niet dat er tussen al die mensen bij niemand een keer een belletje is gaan rinkelen.

En als het daadwerkelijk niet zo was geweest, dan is er iets mis met je organisatie. We hebben het niet over ambtenaren die alleen een diploma van een middelbare opleiding hebben.

U spreekt uzelf tegen, een uheeft het over 100.000 capabale mensen en die alleen tezamen onmacthig zijn.

Het probleem is dus dat de overheid het opzetten van een nieuw systeem telkens heeft uitbesteed (in emmers van hoonderden miljoenen) aan bedrijven die het vervolgens in de soep hebben laten lopen, omdat ze zelf blijkbaar niet de juiste expertise hebben voor een systeem voor de overheid.

Dus het is niet de overheid zelf wat het geld verkwanselt heeft, maar het heeft het laten verkwanselen door de (wellict) "maatjes"-conctracten en omdat we het hier uiteindelijk over corruptie hebben, is het die mensen erg aan gelegen dat de waarheid niet boven tafel komt.

De enigste weg uit deze is ellende is het voorbeeld van Rusland en China te volgen en de staat zelf een Instituut opricht voor een (linux) OS en bijbehorende software om de overheidstaken goed uit te kunnen voeren.

Ik hoop dat je dit cynisch bedoelt? Het laatste, echt het állerlaatste wat van belang is bij projecten van deze omvang is de keuze van het operating system. Al dan niet open source.

Het probleem in dit soort projecten is zelden technisch, en bijna altijd terug te voeren op veel te veel regels en uitzonderingen uit de ambtenarij. Iedereen moet zijn plasje er over doen, alles moet kunnen praten met systemen van 30 jaar geleden, niemand durft een knoop door te hakken en afscheid te nemen van legacy. Tel daar corruptie en vriendjespolitiek bij op en je hebt een disaster-waiting-to-happen.

Na het veelvuldig herhalen van fouten door deze zaken uit te besteden, lijkt mij de tijd rijp om eens iets anders te proberen.

Klinkt leuk. Maar gedoemd om te mislukken.

Het OS is eigenlijk helemaal niet van belang. Je moet de applicaties aanpakken. Daar zit juist de uitdaging in. Hoe ga je die op een nieuw platform overzetten?
Een veel beter opzet zou zijn, is eerst je applicaties aanpakken.
Zoveel mogelijk web based.
Daarna eventueel SBC
Of op fat clients draaien.

Dan heb je een mogelijkheid om een success te krijgen om eventueel een desktop OS te vervangen.

Maar dit zijn juist meestal niet de projecten die mislukken. Het zijn de migratie van Business applicaties die zo mislukken. Dat zijn eigenlijk de grote mislukkingen van de laatste tijd.
En als ik de documenten lees hierover, gaat het meestal mis op het zelfde. Veel te complex, geen verantwoordelijkheden, slechte controle tussen alle klant afdelingen, te veel vanuit de overheid aanpassingen willen door voeren.

Een desktop OS is daar niet eens van belang voor.

Het OS is van zeer groot belang als je een veilig netwerk wilt hebben, als je dat uit handen geeft aan een derde partij als Microsoft of willekeurig ander bedrijf, geef je dus ook de beveiliging uit handen.

Het verhaaltje van de overheid is gedoemd te mislukken is een mantra dat we nu al heel lang horen van de corporaties (de ontvangers van de contracten), maar uiteindelijk zijn het de corpraties die telkens gefaalt hebben.

Ik begrijp verder niet waarom mensen denken dat het uitwerken van een inhuis ontwikkelde linux distro met bijbehorende security en database applicaties te ingewikkeld is.

Web based is waar alle ellende vandaar komt, er valt helemaal geen logische reden te bedenken waarom gegevens via compleet onveilige on oncontroleerbare browsers ingevoerd moeten worden.

Tevens denk ik dat het niet voornamelijk om "Office" applicaties gaat maar om database gedreven applicaties, het wiel hoeft niet opnieuw worden uitgevonden voor Office applicaties, deze kunnen in principe aangepast worden voor eigen gebruik.

De Desktop is juist niet het probleem. Security is even niet van belang voor de keuze van het OS. Dit hangt allemaal er vanaf hoe je het inricht. Zowel Windows als Linux of een ander OS is gewoon goed in te regelen voor de security. Het hangt er allemaal vanaf hoeveel vrijheid je krijgt vanuit de klant en welke eisen de klant heeft. Onderschat de eind gebruiker hierin niet.

En de database applicaties..... Op welk OS de database draait is niet van belang. Mogelijkheden genoeg. Oracle, MySQL, Progress, MSSQL (of verzin er nog een paar), allemaal database die het aan kunnen. De koppelingen van de database, de intelligentie van de database, de Buniess Intelligent daarin zit de complexiteit en waarom het mislukt. Vaak nog niet eens techniek waarop het mislukt, maar gewoon requirements / stakeholders management.

Webbrowsers maakt je oplossing juist wel OS on afhankelijk. Applicaties zijn juist in grote omgevingen extreem complex om te onderhouden.
Deze applicatie wil alleen werken met java 1.6.15 of jinitator 1.4.x.
16bits applicaties zijn ook geweldig om nog te onderhouden. Zie dat maar even te porten naar een ander OS.
Als je 600-800 applicaties moet omzetten, dan voel je pas echt de pijn van je applicatie landschap. Stap voor stap migreren is hierin de enige oplossing.

Hallo het computer tijdperk is al aardig oud hoor, ze worden als sinds de tweede wereldoorlog gebruikt door overheden.

Hallo die 80 jaar stelt nog helemaal niks voor.

Ik vraag mij af of dit bureau de ballen heeft om ook de politiekers op de kop te tikken
als zij een project saboteren door grote budgetwijzigingen, onduidelijke en/of veranderende specificaties, ...

Inderdaad. Ik begrijp dan ook niet waarom dit tijdelijk is.

We gaan nog wel even verder met IT en er is nog niet heel veel van de fouten uit het verleden geleerd.

Ik vraag me af of dat bureau echt veel gaat veranderen. Voor mijn gevoel is het ook in het bedrijfsleven heel gewoon dan een derde van de IT-projecten mislukt. De overheid werkt op een wat grotere schaal en is dan al snel miljoenen kwijt.

Niettemin vind ik het uitstekend dat dit bureau er komt om de kwaliteit zo ver mogelijk te verhogen en domme fouten vroeg tegen te gaan.

het verschil is natuurlijk dat in het bedrijfsleven je een afstaffingsmechanisme hebt. Je maakt meer dan 1 keer een grote blunder en je gaat gewoon failliet. Zo'n mechanisme is er niet bij de overheid (alhoewel er wel dingen voor zijn), maar goed, zo'n bureau kan daar dan misschien wel voor verbetering zorgen.

Bij de grootste fouten wel maar de meeste fouten zijn veel kleiner. Omdat mensen voor hun baan/aanzien vrezen wordt soms het mislukken verborgen gehouden. Het is ook niet altijd duidelijk of een project nu gelukt is of niet. Een programma kan precies doen wat er in de opdracht staat en toch volkomen nutteloos zijn.

Als een bedrijf toch failliet gaat dan is het al te laat. Vervolgens zoekt iedereen een baantje bij een ander bedrijf en waar dezelfde fouten opnieuw gemaakt kunnen worden. Ook in hier is het vaak niet duidelijk wat er nu fout is gegaan en wiens schuld dat is. De meeste projecten gaan niet van het ene op het andere moment de fout in maar zo iets groeit langzaam.

ING bank is nog steeds niet failliet.

Meen je dit nou?

Er wordt wederom een nieuwe instantie in het leven geroepen die vanaf de zijlijn mag meekletsen en meepolderen over beslissingen die zijn genomen, en fouten die zijn gemaakt, en waarvoor niemand verantwoordelijk is...

Niet helemaal terecht: Het gaat hier om een bureau dat projecten vooraf toetst. Ik deel jouw scepsis wel grotendeels hoor, maar dit bureau wijst niet slechts achteraf met de vinger.

In theorie zou er nu meer common sense en kwaliteit moeten komen binnen overheids-ICT, want projecten die niet aan de eisen voldoen zullen moeten worden bijgesteld of geannuleerd. In theorie.

Helaas zijn er enkele grote risico's bij, zoals:

1) Als dit bureau niet capabel blijkt in het herkennen van problemen en tekortkomingen, dan helpt zo'n controleslag niet. Goedgekeurde projecten zullen dan alsnog een hoog faalpercentage hebben.
2) Als ICT-bedrijven de projecten opknippen in kleinere stukken van minder dan €5 miljoen elk, dan omzeilen ze deze controleslag.
3) De controleslag kost ook tijd en geld. Als dat uit de hand loopt, kan het middel erger worden dan de kwaal.

Maar al met al geef ik dit initiatief voor nu het voordeel van de twijfel. Het is altijd beter dan niets doen in dit geval, want het kost miljarden per jaar om zoveel falende projecten uit te voeren.

[Reactie gewijzigd door geert1 op 29 mei 2015 16:53]

Tja, ik denk eerder dat het een laag bureaucratie toevoegt die na een aanbestedingsproces en alle andere zaken die meespelen voor nóg meer vertraging zorgt. ICT gaat ook over tijdig met een oplossing komen, en het proces wordt nu alleen maar meer complex.

Dit is altijd de reflex van de overheid, werkt het niet, dan komt er een nieuw orgaan of een nieuwe 'waarborg' bij, maar men faalt om terug te kijken naar de gemaakte fouten en die gewoon niet opnieuw te maken. En dat komt weer 'omdat er geen fouten gemaakt worden' want een fout betekent dat er een verantwoordelijke voor zou moeten zijn, en niemand is verantwoordelijk tenzij het even goed uitkomt of de stront echt over de rand van de emmer loopt. Ondertussen wordt de overheid weer een stukje groter, terwijl we al jaren roepen dat ie kleiner moet worden...

[Reactie gewijzigd door Vayra op 29 mei 2015 16:58]

Tja, ik denk eerder dat het een laag bureaucratie toevoegt die na een aanbestedingsproces en alle andere zaken die meespelen voor nóg meer vertraging zorgt.

En als die nieuwe bureaucratische laag instemt met een project en het faalt wederom ? Wie mogen we dan kielhalen, desnoods letterlijk.?

En als dat deze nieuwe laag blijkt te zijn, hoe vaak zullen zij dan een nieuw plan goedkeuren? Ik denk dat het grootste risico is, dat deze controle instantie vrijwel niets meer zal goedkeuren. Er is natuurlijk geen enkele druk om plannen goed te keuren en erg veel redenen om deze af te keuren.

Men kan natuurlijk prima werken volgens 'best practices' en leentjebuur spelen bij succesvolle IT projecten elders. Het is niet alsof er niets is gedocumenteerd over dit soort zaken.

Maar in deze laag van de overheid weet je gewoon niet wat er allemaal voor belangen spelen; het zijn vaak juist die belangen die een succes in de weg zitten. De neuzen staan niet dezelfde kant op; dan kan je nog zo'n goed plan hebben, als de wil er niet is, en niet breed gedragen wordt, faalt het alsnog.

Grotendeels mee eens wat betreft het steeds groter worden van de overheid en het gebrek aan verantwoording. Helaas is het niet zo simpel als "de gemaakte fouten gewoon niet opnieuw maken", want de ICT-kennis is er simpelweg niet bij de overheid en er zitten ook elke X jaar weer andere poppetjes. Het opstellen van een goede probleemstelling en omschrijving van wat de opdracht is, is simpelweg te veel gevraagd in veel gevallen. En als dat al mis gaat, dan gaat de uitvoering ook mis.

Daar komen dan nog eens de schurkenpraktijken van de grote ICT-firma's overheen. Zij vragen exorbitante bedragen of maken applicaties nodeloos ingewikkeld, "want het is toch de overheid, dus plukken".

Zo zijn er nog veel meer moeilijkheden rondom overheid en ICT, zoals de veranderende omstandigheden: Als een project wordt gestart zijn de regels, behoeften en omstandigheden anders dan wanneer het project halverwege is, en weer anders als het project af is en in gebruik genomen moet worden. De kans dat een voltooid project dus precies doet wat er nodig is ten tijde van die voltooiing, is daardoor klein.

Ik ben sceptisch of dit bureau gaat helpen bij deze problematiek, en je hebt gelijk dat het "weer een controle-orgaan" is. Maar in dit geval zie ik er wel waarde in, als het blijkt te werken.

[Reactie gewijzigd door geert1 op 29 mei 2015 17:21]

Er zullen nog genoeg maaltijden komen om deze mosterd nog iets waar te laten zijn. Het is niet zo dat er geen ICT projecten meer komen voor de overheid. Maar inderdaad, het had eerder mogen komen.

[Reactie gewijzigd door ghangster op 29 mei 2015 16:28]

Alleen projecten waarbij ict voor een bedrag van 5 miljoen euro of meer onderdeel van uitmaakt, hoeven getoetst te worden.

Het is dus, op zich, al een faal-eerste-klas. Het zou namelijk ook een goed idee zijn om eens te kijken naar websites die tonnen kosten terwijl ze dat niet waard zijn. Op de schaal onder de 5 miljoen (alsof je een emmer leeggooit, zucht) wordt ook meer dan genoeg geld verspild. Wellicht nog meer dan bij de enorme projecten.

En dit bureau doet het uiteraard ook niet voor niks. Ik gok dat de grens van 5 miljoen niet uit de lucht komt vallen en dat het iets te maken heeft met de tarieven die dat bureau vraagt.

Ze hebben vooral gekeken naar de faalkans, dat is op alle manieren vrij sterk gecorreleerd met de grootte van het project. Het probleem is die mentaliteit dat alles in een keer moet. Software is geen gebouw, je kunt best aan het plafond beginnen of als het grootste deel al af is het fundament nog een keer vervangen. Zo lang je maar kwalitatief goede software schrijft. Gewoon kleine projecten, dan hou je het overzichtelijk en kom je er sneller achter wat je nou wilt.

Ik weet wel iets van software

Ook bij kleinere projecten wordt faal op faal gestapeld en die kleinere bedragen tikken ook lekker aan. Echter wordt er naar de projecten met die "lagere kosten" (wat je maar laag kan vinden aan "tot vijf miljoen") dus niet eens gekeken. Dat is wat ik er mee bedoel te zeggen.
Edit: duffe typo

[Reactie gewijzigd door VOODOO_WILLIE op 30 mei 2015 08:13]

En dit bureau doet het uiteraard ook niet voor niks. Ik gok dat de grens van 5 miljoen niet uit de lucht komt vallen en dat het iets te maken heeft met de tarieven die dat bureau vraagt.

Dit is een door de overheid opgezette instantie.

En de volgende stap is dan een bureau dat moet controleren of dit bureau niet faalt. Het klinkt allemaal als het nog ingewikkelder en duurder maken van toch al ingewikkelde en dure projecten. Ohhh de bureaucratie.

Precies mijn gedachte; je krijgt dus bij je ICT project nog een keer een extra instantie die ook over je project heen moet pissen. Natuurlijk mag dat ook wel bij projecten van meer dan 5 miljoen - dat zijn echt belachelijk grote projecten.

Ik zie alleen liever dat ze nooit zulke grote projecten doen. Gewoon kleinere projecten doen.

Mijn broer is consultant, en het bedrijf waar hij werkt is altijd ontzettend blij met de overheid als klant. Lekker rustig aan, veel uren schrijven, hij kost als 25 jarige ook al 125 euro per uur.
Ook bij zijn bedrijf zijn er een paar projecten bij de overheid compleet gefaald. Waar dat bij iedere andere klant verregaande consequenties heeft, zijn dat er bij de overheid nauwelijks. Schandalig.

Je krijgt 50 euro per uur voor je werk en 75 euro per uur voor je ziel.

Wel erg interessant om te weten hoe ze dat gaan toetsen. Meestal gaan dit soort projecten via een giga-checklist die wordt langsgelopen. Kan helpen als er iets mee gebeurt.

Er zijn wel wat tekenen van een ongunstig gesternte. Het zijn adviezen die openbaar worden gemaakt en naar de tweede kamer worden gestuurd. Het zou misschien ook helpen als die, uh, worden opgevolgd? Op deze manier is het vooral shaming voor het project, en werkt het wellicht contra-productief.

Een ander jeukpunt is de periode van vijf jaar. Je moet het bureau opheffen als het geen meerwaarde meer heeft, niet als er vijf kalenderjaren zijn afgetikt.

Positief punt: aangezien het alleen geldt voor project meer dan 5 mio, zal het aantal projecten voor 4.999.999 wel drastich toenemen. Kleiner verlies bij foutgaan.

Het grootste probleem bij overheidsprojecten is het volgende: degene die de scope bepalen zijn vaak mensen die geen praktijk ervaring hebben.. en dus geen kennis hebben van wat het moet zijn. Een tweede grote punt is.. dit zijn projecten dat over jaren gaat. Kijk eens naar je belastingsbrief dit jaar en volgend jaar.. er zijn weer tig punten verandert.. als een project een oplevertraject heeft van 5 jaar... dan kan ik best snappen dat het project dat na 5jaar afgeleverd wordt niet meer voldoet aan de wensen van vandaag...

Goede basis die makkelijk uit te breiden/aan te passen is moet het doel zijn.

Meeste projecten zullen dan 4,95 miljoen kosten op papier om een hoop rompslomp en of werk verlies te voorkomen. De rest zal wel onder de tafel besproken worden.

Hiep hiep hoera.

Edit : Er zijn meer kleinere projecten, dan grote, deze kunnen dan alsnog in de miljoenen lopen.

[Reactie gewijzigd door martin.M op 29 mei 2015 16:41]

Nog een instantie er bij. Dan wil ik wel zien dat dit bureau ook een afstraffing krijgt als een gecontroleerd project alsnog de fout in gaat. Controleren of niet, een minister, staatssecretaris of ambtenaar wil scoren ze zullen dus er alles aan doen om het project te starten. Als dit bureau echt zijn werk doet kan veel nieuwe regelgeving zo de prullenbak in, dan hadden we bijv. geen Toeslagen.
Iemand die handig is maakt een slimme plateauplanning waarbij de plateau's 4.999.999 kosten. Naar ieder plateau kun je stoppen.