[...]
Dat iets verbienden bijna nooit de juist oplossing is maar juist meer gedaan moet worden in voorlichting.
[...]
Dat is de reden dat ik het een valse analogie noem. Er zijn ook voorbeelden te noemen waarin voorlichting te weinig heeft gedaan en een verbod juist wel: denk aan alcohol in het verkeer. Dat was tot de jaren 60 nog heel gewoon.
Ja omdat dat een van de redenen is waarom het zo'n grote invloed heeft.
Op een schaal waarop we dit effect nu zien (versterkt door social media) is iets nieuws voor zover ik weet.
[...]
Want als je het verbied dan doen kinderen het niet meer? zo simpel is de wereld helaas niet.
[...]
Een klas is niet "de wereld". Daar gelden aparte regels. Ze zouden bijv. kunnen zeggen (ik noem maar wat): niet op je telefoon in de klas. Wat je op gang doet of daarbuiten moet je zelf weten (dan verbied je dus gedeeltelijk terwijl je ook voorlicht).
Centraal gerichte voorlichtings pakken misschien?
Wat gaan we vertellen dan? "Niet teveel op je telefoon, dat is slecht voor je!" Dat weet iedereen allang volgens mij. Ik zie niet in deze context voorlichting gaat helpen.
[...]
Lang niet alle kinderen zitten de heledag op hun telefoon zitten dus blijkbaar kan het wel. Zijn die ouders dan echt zo veel beter dan de rest?
Geen idee of ze "beter" zijn. Kinderen die niet de hele dag op hun telefoon zitten, hebben ook geen last van een mogelijk verbod.
[...]
Hier is verder nog geen bewijs voor. De grootse problematiek is gewoon het sociale populairiteits spelletje en dat wordt versterkt door social media maar was lang daarvoor even goed al een issue. Beste wat je kunt doen volgens mij is kinderen vroeg die eigenwaarde bij bregnen ipv een middel tot daar verbieden.
Van het tegenovergestelde (alles maar loslaten) is wel bewijs dat het een negatieve invloed heeft. Dus nogmaals: waarom niet een andere aanpak proberen?
Het "sociale populariteits spelletje" word opgeblazen en uitvergroot door social media. Dat lijkt mij niet handig in een groep die zich nog stevig moet ontwikkelen op sociaal emotioneel vlak.
Voorbeeld zou ik verkeer noemen, daar leren we kinderen toch ook om te gaan met het verkeer ipv het verkeer te verbieden.
Het verkeer is nou juist bij uitstek een systeem waarin allerlei regels (verkeersregels), verboden (niet te hard rijden, niet op alcohol op rijden, etc) en handhaving (boetes tot aan gevangenisstraf aan toe) is geregeld en waar we ons allemaal aan te houden hebben. Dat systeem maakt dat kinderen zich veilig door het verkeer kunnen bewegen. Een dergelijke systeem is er (nog) niet voor social media gebruik (op school).