Laptops zijn door de jaren heen steeds dunner geworden en in 2015 kwamen de eerste laptops op de markt met een behuizing die dunner was dan een conventionele usb-poort. Gelukkig was daar al een oplossing voor verzonnen: usb-c. Usb-c heeft als voordeel dat je er niet alleen usb-apparaten aan kunt hangen, maar dat je er nog veel meer mee kunt doen. Aanvankelijk leek het erop dat je op die ene connector 10Gbit/s gegevensoverdracht zou hebben, met 100 watt kon laden en tegelijk randapparatuur, zoals externe beeldschermen, kon aansturen.
Dat was inderdaad hoe het USB-IF, de promotorgroep voor usb, het op de markt bracht, maar niet iedere usb-c-aansluiting blijkt al die eigenschappen te hebben. De meeste desktops en smartphones hebben het niet en zelfs laptops ondersteunen niet al die mogelijkheden. Dat is misschien ook wel de reden dat we nog maar weinig beeldschermen, maar ook weinig toetsenborden en muizen op usb-c hebben. De onduidelijkheid maakt het niet interessant om de overstap te maken. Ga maar na; je bent gewend dat een apparaat werkt zodra de stekker fysiek past. Soms werkt een apparaat weliswaar half, bijvoorbeeld als je een usb 3.0-schijf op een usb 2.0-poort aansluit, maar je randapparatuur werkt in ieder geval nog wel.
Bij usb-c ligt dat anders. Heb je een goedkope laptop, dan is de kans groot dat je hem niet kunt opladen met een usb-c-lader. Ben je een van de weinige mensen met een beeldscherm met usb-c-aansluiting, dan is de kans bovendien groot dat je op diezelfde goedkope laptop ook geen beeld krijgt. Hetzelfde geldt overigens voor je desktop-pc, die in de meeste gevallen alleen een usb 3.0-signaal over de usb-c-connector stuurt, maar geen beeld of andere zaken. De vraag is dus; hoe zit het met usb-c? Wat kun je waarop aansluiten, waarom en hoe kun je de juiste aansluiting herkennen? In dit artikel kijken we uitgebreid naar de mogelijkheden van usb-c en testen we acht usb-docks om uiteindelijk de vraag te kunnen beantwoorden wat je op welke laptop kunt aansluiten en wat je daarvoor nodig hebt.
Usb-c: 2.0, 3.1, 3.2 en pd
Toen usb-c in 2014 gereed was voor productie, presenteerde het USB-IF de stekker als omkeerbaar, met een maximale overdrachtssnelheid van 10Gbit/s en met een laadcapaciteit van 100 watt. Daar was geen woord van gelogen, maar een jaar later, toen de eerste laptops met die stekker op de markt kwamen, bleek dat niet alle laptops het maximale uit die aansluiting haalden. De Apple MacBook 12" ondersteunde maar een maximale overdrachtssnelheid van 5Gbit/s en laadde de accu met veel minder dan honderd watt.
We hebben op Tweakers al verschillendeartikelen aan usb-c gewijd, want de aansluiting kan veel verwarring opleveren en dat komt doordat de ene usb-c-aansluiting de andere niet is. Of om het preciezer te zeggen: de fysieke aansluiting kan hetzelfde zijn, maar er kunnen veel verschillende signalen overheen worden gestuurd. Dus: hoe ziet die connector eruit en wat kun je ermee?
Bovenstaande afbeelding is schematisch gezien de usb-c-connector zoals je die op een laptop of een oplader kunt aantreffen. De connector is voorzien van twee rijen van twaalf pinnen, die gespiegeld zijn, waardoor een kabel geen onder- of bovenkant heeft en je hem op beide manieren kunt aansluiten. Dat wil niet zeggen dat al die pinnen ook worden gebruikt. Sterker nog: de usb-c-connector mag ook gewoon op een usb 2.0-aansluiting worden aangesloten en in dat geval wordt een deel van de pinnen niet gebruikt. Er kan echter ook een Thunderbolt 3.0-signaal overheen worden gestuurd, waarmee verschillende schermen worden aangestuurd terwijl met 100 watt wordt opgeladen. Om de verwarring compleet te maken, verplicht het USB-IF de fabrikant niet om het juiste logo bij de aansluiting te zetten.
Usb 2.0
Om je een beetje wegwijs te maken in de wirwar van mogelijke protocollen, zetten we uiteen wat er over de usb-c-connector kan worden gestuurd. Iedere usb-c-connector werkt op zijn minst volgens de usb 2.0-standaard. Dat wil zeggen dat er in ieder geval gegevens overgedragen kunnen worden met een maximale overdrachtssnelheid van 480Mbit/s. Bovendien is usb 2.0 compatibel met usb 1.1, waardoor je ook oudere randapparatuur kunt aansluiten. Voor de usb 2.0-verbinding worden pinnen A6 en A7 (of B6 en B7) gebruikt. Een Vbus-pin kan een stroomsterkte van 500mA bij een spanning van 5 volt leveren en uiteraard wordt ook een gnd-pin gebruikt.
Usb 3.1 en 3.2
De opvolger van usb 2.0 heette usb 3.0 en verhoogde de maximale doorvoersnelheid van 480Mbit/s naar 5Gbit/s. Usb 3.0 maakt gebuik van aparte lanes met een bandbreedte van 5Gbit/s, niet te verwarren met pci-e-lanes, die bestaan uit een TX/RX-paar. Usb 3.0 is full duplex, waar usb 2.0 nog half duplex was. Er zijn daarom vier pinnen nodig, en een TX/RX-paar bestaat daarom uit de pinnen A2/A3/B11/B10 of B2/B3/A11/A10.
Tegenwoordig is usb 3.0 hernoemd naar usb 3.1 gen1 en dat komt doordat er usb 3.1 gen2 bij is gekomen. Dat gebruikt dezelfde fysieke aders als gen1, maar heeft een twee keer zo hoge maximale doorvoersnelheid van 10Gbit/s. Het ontvangende en het versturende apparaat moeten, onder andere door een andere codering, allebei gen2 ondersteunen om van die hogere snelheid gebruik te maken.
Dan is er nog usb 3.2. In het wild zijn er nog geen usb 3.2-apparaten te zien, maar de specificatie is al wel af. Bij usb 3.2 worden alle TX/RX-paren in de usb-c-kabel gebruikt en wordt het signaal door lanestriping verdeeld over de twee TX/RX-paren, om vervolgens door lanebonding aan de andere kant weer samengevoegd te worden. Gebruik je dus het gen2-signaal, dan kun je het maximum van 10Gbit/s verdubbelen tot 20Gbit/s. Je zou ook alle lanes kunnen inzetten om er een gen1-signaal overheen te sturen, waarmee ook de gen1-bandbreedte van 5Gbit/s wordt verdubbeld en op 10Gbit/s uitkomt, maar door de minder efficiënte codering is dat waarschijnlijk in de praktijk minder snel en bovendien omslachtiger. Voor usb 3.2 moeten de gebruikte kabels namelijk wel geschikt zijn.
Usb power delivery
Usb-c-apparaten kun je opladen met meer dan de standaard 500mA bij 5 volt. Dat gebeurt met behulp van het usb power delivery-protocol. Zoals geldt voor alles wat over usb-c gaat, moet alles in de ketting het protocol ondersteunen. Dat wil zeggen dat je over een lader met ondersteuning voor usb pd moet beschikken, het apparaat aan de andere kant usb pd moet accepteren en de kabel ertussenin geschikt moet zijn om dat vermogen door te voeren.
Om die communicatie af te handelen, wordt de 'communicatiepin', A5 of B5, gebruikt. Die pin zorgt ervoor dat de bron en de ontvanger met elkaar een power delivery-profiel afspreken. In de nieuwste power delivery-revisie zijn er vier mogelijke spanningen: 5, 9, 15 en 20 volt. In eerdere revisies was ook 12 volt mogelijk, maar die optie is in de laatste specificatie geschrapt. Op iedere spanning mag een oplader maximaal 3 ampère leveren, behalve bij 20 volt, daar is het maximum 5 ampère. Bij smartphones gebruiken fabrikanten vaak eigen snellaadspecificaties, zoals Quick Charge van Qualcomm, maar die werken niet volgens de usb power delivery-specificatie. Als een usb-lader gecertificeerd is door het USB-IF, dan mag er een certified usb charger-logo op staan. Behalve de lader moet de gebruikte kabel ook voorzien zijn van een e-marker, die de maximale stroomsterkte van de kabel doorgeeft. Vervolgens moet het apparaat aan de andere kant ook met usb power delivery kunnen omgaan. Voor Power Delivery wordt gebruikgemaakt van de Vbus-pin.
Alternate modes: Thunderbolt, hdmi, dp, mhl, vl
Alternate modes: Thunderbolt
Usb-c is, we herhalen het nog maar eens, niets meer dan een connector en dat wil zeggen dat er niet noodzakelijk een usb 3.1-signaal overheen gestuurd hoeft te worden, bijvoorbeeld als je een apparaat aansluit dat gebruikmaakt van een alternate mode. Er bestaan op het moment van schrijven vijf alternate modes voor usb-c, waarvan displayport en Thunderbolt de meest voorkomende zijn. Hdmi en mhl komen minder vaak voor, en VirtualLink is in juli 2018 aangekondigd en nog niet gestandaardiseerd.
Thunderbolt 3 kom je onder andere op high-end laptops tegen, is ontwikkeld door Intel en is de opvolger van Thunderbolt 2, dat nog gebruikmaakte van de minidisplayport-aansluiting. Voor Thunderbolt 3 is de overstap gemaakt naar usb-c. Als je een Thunderbolt 3-apparaat aansluit, wordt eerst via de communicatiepin A5 of B5 gekeken of beide apparaten Thunderbolt ondersteunen. In het geval van Thunderbolt moet de laptop voorzien zijn van een Thunderbolt-chip van Intel. De nieuwste Thunderbolt-controllers hebben de codenaam Titan Ridge en het belangrijkste verschil met Alpine Ridge, de voorganger, is de ondersteuning voor displayport 1.4. Dat maakt het ook meteen verwarrend, want er is ook een aparte alternate mode voor displayport. Thunderbolt kan echter meer dan alleen een displayportsignaal doorvoeren.
Thunderbolt 3 maakt net als usb 3.2 gebruik van alle TX/RX-paren in de usb-c-aansluiting en behaalt met behulp van multiplexing een maximale bandbreedte van 40Gbit/s. Thunderbolt is daarom handig voor toepassingen waarbij een gewone usb-aansluiting te weinig bandbreedte levert, bijvoorbeeld bij laptopdocks waarop een of meer schermen worden aangesloten, externe ssd's in raid-opstelling, of een externe videokaart. Intel verplicht bovendien de integratie van power delivery 3.0, wat er bij een externe videokaart bijvoorbeeld voor zorgt dat de laptop via de usb-c-kabel met maximaal 100 watt wordt opgeladen, terwijl de videokaart vier pci-e-lanes aan bandbreedte krijgt.
Displayport, hdmi en mhl
Displayport en hdmi zijn, hoewel je het niet zou zeggen, verschillende alternate modes. Om de verwarring te vergroten, kun je met een simpele passieve kabel van een displayportaansluiting een hdmi-aansluiting maken en kun je aan de buitenkant niet zien van welke van de twee alternate modes je gebruikmaakt. De meeste gebruikers zullen het verschil dan ook niet snel merken, maar dat is er uiteraard wel.
Displayport is ontwikkeld door VESA en er is intussen een aantal specificaties van uitgebracht, waarvan versie 1.4a de nieuwste is. In die specificatie wordt de maximale bandbreedte verhoogd, waardoor er ondersteuning is voor 5k60- of 4k120-schermen. Displayport heeft bovendien ondersteuning voor multistreamtransport, wat de mogelijkheid biedt om beeldschermen te daisy-chainen. De meeste huis-tuin-en-keukenlaptops hebben op het moment van schrijven nog geen ondersteuning voor displayport 1.4, dus je kunt voorlopig nog geen 5k60-scherm aan je laptop hangen. Bovendien kiezen veel fabrikanten er bij high-end laptops voor om meteen een Thunderbolt-controller in te bouwen, want die ondersteunt in de recentste versie ook displayport 1.4.
De hdmi alternate mode blijft wat maximaal ondersteunde resolutie betreft, achter op displayport. De laatste ondersteunde standaard over usb-c is hdmi 1.4b, wat genoeg is voor een 1080p-beeld op 60Hz of 4k bij 30Hz. Hdmi ondersteunt echter wel weer hdmi-eigen zaken, zoals arc, cec en ethernet. Het beeld wordt bij de hdmi alternate mode over de TX/RX-paren gestuurd, terwijl het cec-signaal over een van de communicatiepinnen (A5/B5) gaat. Bij hdmi wordt ook gebruikgemaakt van de sidebandpinnen A8/B8, waarover het ethernetsignaal kan worden gestuurd.
Mhl is van de drie alternate modes misschien wel de obscuurste en is bedoeld om mobiele apparaten op beeldschermen en televisies aan te sluiten. De nieuwste specificatie, SuperMHL, ondersteunt tot 8k-beeld op 120Hz, maar daarbij wordt wel gebruikgemaakt van compressie. Daarnaast ondersteunt mhl opladen van randapparatuur met 40 watt. Zoals bij alle andere alternate modes het geval is, moeten de apparaten aan beide kanten van de kabel het signaal ondersteunen. Het mhl-consortium, bestaande uit Nokia, Samsung, Silicon Image, Sony en Toshiba, houdt een lijst bij van alle apparaten die de standaard ondersteunen.
Virtual link
Virtual link is de recentste alternate mode, die bedoeld is voor vr-brillen. Het is ontwikkeld door het Virtual Link Consortium, dat bestaat uit Nvidia, Valve, Oculus, AMD en Microsoft. De modus is bedoeld om vr-brillen eenvoudig met een kabel te kunnen aansluiten. Over die kabel worden dan beeld, energie en data naar de vr-bril gestuurd.
De energie wordt zoals gebruikelijk over de Vbus-pinnen gestuurd en is 3 ampère bij 5 volt of 2,25 ampère bij 12 volt. Vervolgens zijn vier displayportlanes nodig om het beeld over de kabel te sturen en daarvoor worden alle gebruikelijke TX/RX-paren gebruikt. Om vervolgens de pc met de bril te laten communiceren, was voorheen alleen nog de usb 2.0-verbinding via A6/A7 over. Usb 2.0 zou te langzaam zijn, maar gelukkig heeft de USB-IF het in de laatste specificatie toegestaan om de usb 2.0-pinnen te gebruiken als een extra TX/RX-paar. Daardoor is het dus mogelijk om een vr-bril te voeden, van beeld te voorzien en ermee te communiceren met een maximale snelheid van 10Gbit/s.
De recentste Nvidia RTX-kaarten zijn al van de usb-c-aansluiting voorzien en hoewel er nog geen vr-brillen voor op de markt zijn, is het ons al gelukt er een laptop mee op te laden en om via de videokaart foto's van een smartphone af te halen. De specificatie is nog niet definitief, dus er zou nog het een en ander kunnen veranderen. De voorgestelde logo's zijn de bovenstaande, waarbij de linker dient voor usb-c-poorten die maximaal 15 watt vermogen kunnen leveren. Het VR+-logo is voor usb-poorten die 27 watt kunnen leveren.
Usb-audio
Steeds vaker wordt de mini-jack, de traditionele 3,5mm-audiopoort, op telefoons weggelaten. Gebruikers kunnen dan kiezen voor het gemak van een bluetoothaudiosetje of met een dongle hun bedrade koptelefoon aansluiten. Nu zijn niet alle bluetoothprofielen hetzelfde, maar een usb-naar-mini-jackdongle is dat wel, toch?
De praktijk blijkt anders, want zoals we bij usb-c inmiddels gewend zijn, is de ene usb-audio de andere niet. Er zijn namelijk twee varianten die fabrikanten kunnen implementeren, en of je hoofdtelefoon en dongle met elke telefoon werkt, is dan ook niet zeker. De meeste telefoons voeren namelijk een analoog audiosignaal uit over usb-c. Dat betekent dat elke 3,5mm-koptelefoon in principe werkt met zo'n telefoon (of laptop). Andersom geldt dat ook. Je kunt er bijna van uitgaan dat elke usb-headset of -dongle met een usb-c-poort waarover analoge audio wordt gestreamd, werkt.
De andere kant op is dat niet het geval. Sommige fabrikanten kiezen er namelijk voor om usb-audio te implementeren op de manier waarop het volgens hen bedoeld is: digitaal. Uit de usb-poort komt dan geen analoog signaal, dat door elk dongletje of elke headset kan worden opgepikt. Het digitale signaal moet in dat geval eerst door een dac, een digital-to-analogueconverter, worden omgezet in een analoog signaal. In apparaten die de usb-c-specificatie voor headsets naar de letter volgen, staat niets over analoge audio uitvoeren. Dergelijke apparaten hebben dus een dongle of headset met ingebouwde dac nodig, anders werkt je koptelefoon niet.
Om een paar voorbeelden te noemen: Googles Pixel-telefoons hebben een usb-c-poort waarlangs digitale audio wordt uitgevoerd en de meegeleverde dongle bevat dan ook een dac. Een analoge headset zonder dac of een goedkope usb-naar-mini-jackadapter zonder dac werkt dus niet met een Pixel-telefoon. Hetzelfde geldt voor Apples iPhones, de Razer Phone en de BlackBerry Keyone.
Een ondubbelzinnig antwoord of je analoge of digitale koptelefoon gaat werken met een specifiek apparaat, is lastig te geven. Wat telefoons betreft kun je wel een voorspelling doen. Telefoons met een usb-c-poort en 3,5mm-jack zullen waarschijnlijk wel werken met digitale headsets en dongles. De analoge audio wordt dan immers via de mini-jack uitgevoerd. Telefoons met enkel een usb-c-poort zullen in de regel analoge audio uitvoeren, met uitzonderingen als de eerder genoemde Pixels, die alleen met digitale randapparatuur werken.
Ook hierbij kun je dus voor onaangename verrassingen komen te staan, doordat de usb-c-specificatie weliswaar duidelijk is, maar niet wordt afgedwongen en fabrikanten dus gemakshalve een ingebouwde dac gebruiken om analoge audio uit te voeren. Makkelijk voor de gebruiker, want je oude koptelefoon werkt gewoon, tot je een apparaat met digitale audio tegenkomt…
Acht usb-c-docks
Omdat laptops dunner worden en aansluitingen worden weggelaten, zijn steeds meer laptopgebruikers veroordeeld tot een usb-c-dock. Het USB-IF reserveert de naam 'hub' voor docks waarop alleen usb-poorten zitten en zodra er bijvoorbeeld een hdmi- of ethernetaansluiting bij komt, is sprake van een 'dock'. Die benaming houden wij daarom ook aan. We hebben zeven docks besteld om te zien wat de verschillen zijn en welke je het best kunt aanschaffen.
Apple A1620 en A1621
De docks van Apple zijn van wit plastic gemaakt. Daarmee passen ze bij de stijl van de andere randapparatuur die de fabrikant verkoopt. De Apple A1620 is de uitvoering met d-sub-connector en een usb 3.1-aansluiting. Een usb-c-aansluiting is er ook, maar die is alleen geschikt om energie door te voeren en niet om een extra usb-apparaat op aan te sluiten. De A1621 heeft dezelfde uitvoering, maar dan met een hdmi-aansluiting op de plek van de vga-aansluiting.
Club3D CSV-1530 en CSV-1534
Club3D stuurde ons twee usb-c-docks: de CSV-1530 en -1534. De docks hebben een kabeltje dat om de dock heen wordt gevouwen, waardoor het geheel lekker compact is mee te nemen.
De CSV-1530 is voorzien van een usb 3.0- en een gigabit-ethernetaansluiting. De CSV-1534 is de enige dock in deze test met een hdmi 2.0-aansluiting, waardoor er 4k-beeld op 60Hz doorgestuurd kan worden. Dat neemt zoveel bandbreedte in beslag dat er niet genoeg overblijft voor een usb 3.0-aansluiting en de CSV-1534 is dan ook beperkt met een usb 2.0-aansluiting.
Hyper GN22B
De Hyper GN22B is een usb-c-dock die in veel verschillende gedaanten te krijgen is. Het is een white-labelproduct, waarop fabrikanten hun eigen label kunnen laten stempelen. Wij hebben de Hyper GN22B getest, maar in een iets donkerdere tint grijs is dat dezelfde als de Verbatim 49540- en de Satechi Slim- usb-c-adapter.
De behuizing is van metaal gemaakt en als een van de weinige docks in dit vergelijk is de Hyper voorzien van twee usb-aansluitingen, naast de hdmi-aansluiting en de usb-c-connector voor de voeding.
Sitecom CN-365 en Trust 21260
De docks van Sitecom en Trust zijn rechttoe rechtaan. Ze zijn beide voorzien van een hdmi-aansluiting in het midden, met een usb 3.0-aansluiting rechts daarnaast en aan de linkerkant een usb-c-aansluiting die geschikt is voor een lader.
De Sitecom-dock is van mat zwart plastic gemaakt en heeft een wit ledje bovenop, terwijl de Trust-dock van glad glimmend plastic is gemaakt.
Xtorm XC005
De Xtorm XC005 is het meest uitgebreide dock van het stel en is voorzien van hdmi 1.4, usb 3.0, gigabit-ethernet, een sd-kaartlezer en een micro-sd-lezer.
Voor gebruikers van ultrabooks die helemaal geen ingebouwde kaartlezer en usb-a-aansluitingen hebben, biedt de Xtorm een mooie aanvulling. De behuizing is gemaakt van metaal.
Tests: vermogen, beeld en usb-snelheid
Op het eerste gezicht lijkt er niet veel te testen aan usb-docks, maar nadat we er een tijdje mee in de weer zijn geweest, blijkt dat toch niet helemaal het geval. Sommige docks functioneren wel op de ene en niet op de andere laptop; andere doen het maar half. We hebben de usb-docks op verschillende laptops aangesloten en gekeken of ze doen waarvoor ze bedoeld zijn. We hebben daarbij gekeken naar de Lenovo Yoga 720S 13" met AMD-processor, de Dell Inspiron 7370 met Intel-cpu, de HP Chromebook 13 en het 2018-model van de 15,4"-Apple MacBook Pro.
Om het laadvermogen te testen, hebben we gebruikgemaakt van vier verschillende laders. Twee daarvan zijn afkomstig van Nekteck en zijn usb-gecertificeerd. De PDS75 kan maximaal 60 watt leveren bij 20 volt, terwijl de NK-TC-PD30 maximaal 39 watt levert bij 15 volt. We hebben de bijgeleverde lader van de Google Pixel 2-smartphone gebruikt als 9 volt-lader en tot slot een Anker Powerport 1 Usb-c, die ondersteuning heeft voor Qualcomm Quick Charge. Omdat we er geen Quick Charge-apparaten aan hebben gehangen, bleef die adapter netjes op 5 volt werken, zodat we ook bij die spanning konden meten hoe de docks en laptops reageerden.
Voor usb power delivery moeten lader en laptop met elkaar communiceren en vervolgens een maximale spanning 'afspreken', zoals eerder beschreven. We wisten niet wat we van de laptops konden verwachten, dus hebben we om te beginnen verschillende adapters aangesloten en gekeken of er wel enige stroom ging lopen. Om dat te meten, hebben we een usbc-va-meter van Plugable gebruikt.
De Mac- en Chromebook bleken met geen van de vier laders moeite te hebben. Ze werkten zonder problemen op de maximale spanning die de laders kunnen leveren. Bij de Lenovo- en Dell-laptop was dat een wat ander verhaal. De 15- en 20-voltladers doen hun werk ongeacht of de laptop aan- of uitstaat, maar de 5- en 9-voltladers werken alleen als de laptops uitgeschakeld zijn.
Vervolgens hebben we de laders op de verschillende docks en op de verschillende laptops aangesloten, en hebben we gekeken wat de maximale stroomsterkte is die ze kunnen leveren. Daar bleken aardig veel verschillen in te zitten, die we in de onderstaande tabel hebben gezet.
Geleverde stroomsterkte (ampère)
Apple A1620/A1620
Club3D CSV-1530/1534
Hyper
Sitecom CN-365
Trust
Xtorm
Apple MacBook Pro 15" A1990
5V
0,45
1,7
1,41
2,35
1,41
1,41
9V
1,12
1,25
0,7
1,38
1,12
1,12
15V
2,06
2,12
1,8
2,22
2,06
2,03
20V
2,57
2,64
2,38
2,67
2,57
2,57
Dell Inspiron 13 7370
5V*
0
1,51
1,16
0,54
1,22
1,16
9V*
0
1,03
0
0
0
0
15V
0
1,9
1,57
1,9
1,74
1,74
20V
0
1,9
1,9
1,9
1,9
1,9
HP Chromebook 13
5V
0,48
1,61
1,32
2,12
1,32
1,32
9V
1,03
1,16
0,67
1,25
1,03
1,03
15V
1,9
1,96
1,67
2,06
1,9
1,9
20V
2,06
2,03
2,06
2,03
2,03
1,99
Lenovo IdeaPad 720S-13ARR
5V*
0,54 (3,7V)
2,12
2,12
2,12
2,12
2,12
9V*
0
2,12
2,12
2,12
2,12
2,12
15V
1,96
2,03
1,74
0
1,96
1,96
20V
2,35 (15V)
2,15
2,15
0
2,15
2,12
Uit de meetresultaten blijkt dat niet iedere usb-dock hetzelfde is. De Apple-docks willen op 5 volt bijvoorbeeld niet meer dan een halve ampère leveren, terwijl de andere docks een veel hogere stroom doorlaten. De Apple-docks wilden de Dell-laptop helemaal niet opladen en bij de Lenovo-laptop alleen op 5 en 15 volt. Het Apple-dock zorgt er zelfs voor dat onze 20-voltlader terugschakelt naar 15 volt op de IdeaPad. Voor de beste compatibiliteit hoef je dus niet het Apple-dock te kopen.
Het Sitecom-dock had ook zijn eigenaardigheden, want hij weigerde dienst op de Lenovo-laptop, terwijl de 15- en 20-voltlader waren aangesloten. De meeste andere docks hadden daar geen problemen mee. Wat compatibiliteit voor opladen betreft, zijn de Club3D-, Hyper-, Trust- en Xtorm-docks even goed, want ze werken in de meeste gevallen. Het bleek wel dat het Hyper-dock over het algemeen minder stroom kan leveren dan de andere docks. Toen we de docks na deze test op een Dell XPS 15-laptop aansloten, bleek die in het bios aan te geven hoeveel vermogen de laders konden leveren. Daarbij bleek het Hyper-dock met 49 watt iets minder vermogen te leveren dan de andere docks. De resultaten daarvan staan in de onderstaande tabel. De Apple-adapters konden niet door de laptop worden uitgelezen, maar we schatten het op 52 watt, wat het maximaal geleverde vermogen is bij een 20-voltlader op de MacBook Pro.
Om te zien of de hdmi-aansluiting doet wat hij belooft, hebben we de docks op een AOC U3277PWQU-monitor aangesloten: een 4k-monitor met hdmi 2.0-aansluiting. De verschillen tussen de docks laten zich daarbij raden, want usb-c heeft alleen genoeg bandbreedte voor een 4k60-scherm als alle TX/RX-paren worden gebruikt en het enige dock dat daarvan gebruikmaakt, is de Club3D CSV-1534. Doordat alle TX/RX-paren in gebruik zijn, is de usb-aansluiting op het dock zelf beperkt tot usb 2.0. De andere docks met hdmi-aansluiting zijn beperkt tot hdmi 1.4 en de meeste kunnen op zich wel een 4k-scherm aansturen, maar dan op 30Hz. Dat is genoeg om een film op een televisie af te spelen, maar niet genoeg om mee te gamen. Het Trust-dock wilde helemaal geen beeld op 4k-resolutie weergeven en beperkt zich tot full hd op 60Hz.
Conclusie
In dit artikel hebben we om te beginnen geprobeerd om duidelijkheid te scheppen in de chaos die de usb-c-connector heeft teweeggebracht. Wat usb-c aantrekkelijk maakt, namelijk dat de connector voor veel meer dan alleen usb-apparaten is te gebruiken, leidt ook tot veel verwarring. Doordat het USB-IF bovendien het voeren van logo's niet verplicht stelt, blijft die verwarring nog wel even duren.
Tegelijk is usb-c een uitkomst, want, mits het allemaal compatibel is, kun je met dezelfde lader je laptop, smartphone en tablet opladen. En mocht je een dock hebben, dan kun je de hele boel in een keer aan een beeldscherm, toetsenbord en muis hangen. Dan nog zijn er verschillen tussen de docks. We keken naar acht verschillende docks en daar bleken, hoe eenvoudig ze ook zijn, toch redelijk wat verschillen tussen te zitten.
De Apple-docks, bijvoorbeeld, kun je het best kopen als je (exclusief) Apple-apparatuur gebruikt, want ze werkten niet allemaal even goed op Windows-laptops, bijvoorbeeld bij het opladen, maar ze gaven ook af en toe fouten tijdens het aansluiten. Ook de Sitecom bleek een van de vier laptops die we hebben getest, niet goed te willen opladen.
Wil je graag een 4k-scherm op 60Hz aansturen, dan is de CSV-1534 van Club3D een uitkomst, want dat is een van de weinige docks op de markt die hdmi 2.0 ondersteunen. De usb-poort, die er ook op zit, is dan wel beperkt tot usb 2.0-snelheid. Heb je genoeg aan 4k-beeld op een verversingssnelheid van 30Hz, dan zijn de andere docks, op de Trust na, een goede keuze. De Trust houdt het bij full-hd-beeld op 60Hz en als je niet meer dan dat nodig hebt, is het een goede koop, want met een prijs van veertig euro is dat dock significant goedkoper dan de andere.
De Hyper onderscheidt zich door de aanwezigheid van twee usb-poorten, terwijl de Xtorm net als de andere hubs slechts één usb-a-aansluiting heeft, maar daarnaast wel een ethernetaansluiting, een sd- en een micro-sd-lezer. Voor de meeste gebruikers zal de Xtorm dan ook het interessantste, draagbare dock zijn, zeker gezien de prijs, die vergelijkbaar is met die van de andere docks.
Zoals eerder in het artikel aangegeven, ben je er niet met een goed dock. Je laptop moet het immers wel ondersteunen. In de laptopreviews van de afgelopen tijd hebben we de usb-c-aansluiting dan ook getest op de mogelijkheid tot opladen, de snelheid en de mogelijkheid tot het uitsturen van video. Dat blijven we doen en op die manier creëren we hopelijk wat meer duidelijkheid binnen de onduidelijkheid van usb-c.
De standaard is echt op vrijwel alle vlakken een vergissing gebleken, veel te ambitieus geweest.
De connector zelf is al waardeloos, geen enkele vorm van retentiepinnen waardoor ik al twee apparaten heb gehad waar de kabel na verloop van tijd uitvalt onder zwaartekracht alleen. Daarnaast moesten symmetrische kabels mogelijk worden terwijl a: het geen symmetrisch protocol is en b. Er nog steeds behoefte is aan de veel stevigere USB A poorten voor host aansluitingen waardoor de meeste moederbord fabrikanten nog steeds hooguit één C poort inbouwen en ook fabrikanten van laders er nog niet aan willen.
Het is ook gewoon onintuïtief, stel je sluit je tablet op je laptop aan, beiden hebben een USB-C poort. Gaat dan je laptop de tablet opladen of andersom?
Power delivery, leuk idee. Maar je gaat in ieder geval de telefoon fabrikanten niet stoppen om hun eigen laadprotocollen te verzinnen zodat ze net een paar minuutjes eerder door de laadtests te komen. Eigenlijk al doodgeboren dus, daarnaast is het een beetje zinloos om grotere apparaten als laptop op te laden via USB omdat die over het algemeen niet zoveel kunnen met die kleine powerbankjes en slappe telefoonladers die de meeste mensen hebben liggen en daarvoor zouden willen gebruiken. Wil je een powerbank die groot genoeg is om daar nuttig voor te zijn dan kun je er ook wel een met een ~20 volt aansluiting halen.
Randapparatuur is over het algemeen zo efficiënt geworden dat de oude 5v standaard meer dan voldoende was. Ik heb een externe USB monitor voor mijn laptop en met die 10 watt krijg je al een heel behoorlijke helderheid, genoeg om mee te werken iig. Je wil immers als je op weg bent ook niet dat je scherm je laptop binnen no time leeg trekt. Werkt nu met DP-alt mode maar via displaylink krijg je min of meer hetzelfde resultaat, dus ook daarvan is het nut bepekt op een mobiel apparaat.
Maar goed, ik kan nog wel even doorgaan, maar boven dit alles kun je je afvragen waar dit allemaal voor nodig was. USB is groot geworden door een paar ingrediënten: super lage kosten en 100% compatibiliteit. Je kunt er niet één of andere alles-in-één superkabel van maken zonder die principes te compromitteren, zo ver zijn we gewoon nog niet.
Voor laptops hadden ze simpelweg ook een reversible USB-A connector moeten ontwikkelen die hetzelfde aantal pins heeft als USB-C voor alle A/V en data protocollen en USB-PD. Er is niets fundamenteels dat een reversible USB-A connector in de weg staat, gezien er zelfs regulier USB-A naar reversible USB-A adapters beschikbaar zijn. Vervolgens zouden men die echt USB-C nodig hebben (bijvoorbeeld in geval dat zij dezelfde randapparatuur zoals Yubikeys e.d. ook op smartphone/tablet moeten kunnen gebruiken) simpelweg een USB-A naar USB-C adapter kunnen kopen.
Maar is USB-C perfect? Nee. Is het een vooruitgang t.o.v. voor elk protocol een aparte aansluiten? Zeker. Is het een vooruitgang van de proprietary docking connectors van (zakelijke) laptops (over die proprietary docking stations zijn er altijd veel klachten geweest qua betrouwbaarheid)? Absoluut.
Overigens snap ik je klacht niet wat betreft de 'hoge kosten van alles over een kabel t.o.v. regulier USB'. USB-C kan net zo compatibel en goedkoop zijn als USB-A, als je het uitsluitend gebruikt voor USB randapparatuur, en niet voor TB, HDMI, USB-PD en wat dan al. Dat is het prettige aan USB-C, dat ondanks het een rommeltje is en je research moet doen voordat je een niet-USB-protocol USB-C randapparaat koopt, je tenminste opties hebt.
Zonder die opties was het nog steeds niet mogelijk om een externe videokaart op je laptop aan te kunnen sluiten (er waren nauwelijks fabrikanten in Windows land die een aparte TB connector integreerde, en geen fabrikant zag er brood in om voor alleen Apple en die paar Windows laptop SKUs een videokaart TB docking station te ontwikkelen).
USB-PD is overigens een goed ding. Het is niet perfect, maar in laptop land heerst USB-PD gelukkig, i.t.t. het rommeltje in smartphone land. Dit maakt het eindelijk mogelijk om een universele accu te gebruiken, zodat je een dubbel zo lange totale accuduur kan hebben, of veel minder de laptops interne accu belast, zodat je laptop langer mee gaat, en tevens je diezelfde accu ook kunt gebruiken voor je smartphone en wat dan niet (steeds meer smartphones ondersteunen USB-PD naast Qualcomm Quickcharge .e.d. laadtechniek). En er is al een USB-C USB-PD accu die het volle vermogen kan leveren van USB-PD. Ja er bestaan allang externe laptop battery banks met een barrel connector, maar dan zit je nog steeds met het geklooi dat je niet alles op een enkele USB poort kan aansluiten.
Daarnaast is dankzij de introductie van een universele connector dat USB-C is eindelijk de mogelijkheid om een magnetische connector op alle soorten apparaten te hebben, en niet uitsluitend Apple laptops. Het is zelfs beter dan magsafe, want nu kan je dan ook alles over die magnetische connector doen. Er zijn tegenwoordig zelfs magnetische adapters en kabels die het maximale wattage van USB-PD kunnen leveren. Ik vind dat een heel groot gewin qua gebruiksgemak.
Zonder die opties was het nog steeds niet mogelijk om een externe videokaart op je laptop aan te kunnen sluiten (er waren nauwelijks fabrikanten in Windows land die een aparte TB connector integreerde, en geen fabrikant zag er brood in om voor alleen Apple en die paar Windows laptop SKUs een videokaart TB docking station te ontwikkelen).
Dat heeft eerlijk gezegd niets met de connector te maken. Thunderbolt gebruikte voorheen namelijk de mini-DisplayPort connector waardoor je maar 1 poort nodig had voor displays en Thunderbolt apparatuur. Het aantal Thunderbolt devices is ook groot ondanks dat Apple destijds de enige was die het op grote schaal gebruikte.
De reden waarom de rest daar nu zo massaal mee bezig is, is meer te danken aan Intel en Thunderbolt 3 zelf. Voorheen was het namelijk officieel niet mogelijk om een externe videokaart aan te sluiten middels Thunderbolt omdat het protocol dit niet ondersteunde. Officieus kon het wel maar er is geen fabrikant die het daarmee waagt want als het niet meer werkt hebben ze ineens een groot juridisch probleem. Wat vooral het voordeel is van Thunderbolt 3 is het feit dat Intel geen USB 3.1 Gen 2 in de CPU's heeft zitten. Er moet dus sowieso al een extra controller worden geïmplementeerd op de PCB. Intel heeft heel slim dat USB 3.1 Gen 2 in de Thunderbolt 3 controller gestopt. Het gevolg is dat men nu 1 controller nodig heeft om beide protocollen aan te bieden ipv 2. Daarnaast heeft Intel de licentiekosten voor Thunderbolt ook afgeschaft en is het daardoor heel wat goedkoper geworden.
Het is een opstapeling van features en het droppen van de licentiekosten wat Thunderbolt nu zo enorm aantrekkelijk maakt. Daarbij komt ook dat Thunderbolt straks in de CPU komt te zitten dus dan is nu ook een mooi startmoment om ervaring daarmee op te doen.
Daarnaast is dankzij de introductie van een universele connector dat USB-C is eindelijk de mogelijkheid om een magnetische connector op alle soorten apparaten te hebben, en niet uitsluitend Apple laptops.
Dat is pertinent onjuist. De magnetische connectoren ondersteunen alleen maar stroom en dus niet data en display signalen. Dit soort connecties vallen en staan bij het gewicht van de laptop zelf. Deze moet wel zwaar genoeg zijn om een disconnect mogelijk te maken.
Het was niet simpelweg uitsluitend een kwestie van TB royalty free maken (overigens kost certificatie schijnbaar nog steeds enorm veel geld, wat de reden is waarom TB randapparatuur nog steeds heel duur is, certificatie dat daarnaast voor Intel een tool is om ook officiële TB ondersteuning op AMD platformen tegen te houden, maar dat terzijde). TB werd pas veel later royalty free voordat nadat het aan USB-C was toegevoegd. Zodra USB-C met TB ondersteuning op de markt kwam, werd TB in veel meer niet-Apple SKUs geïntegreerd. De grootste winst die Intel heeft bewerkstelligd voor de adoptie van TB is dus niet zozeer een verlaging in kosten (helpt natuurlijk mee), maar voornamelijk dat het piggybacked op een universele connector. Dat men nu kan laden en TB gebruiken over een enkele connector, en dat op Macs, Linux en Windows apparaten is fundamenteel voor consumenten. Niet voor professionals die allang TB gebruiken voor bijvoorbeeld de lagere latency t.o.v. USB, en die niet zo'n groot probleem hebben om elke dag meerdere malen moeten rommelen met verschillende stekkers om werk gedaan te krijgen, maar voor consumenten is gebruiksgemak een zwaarder wegende factor voor adoptie van een dergelijk iets.
Dat is pertinent onjuist. De magnetische connectoren ondersteunen alleen maar stroom en dus niet data en display signalen. Dit soort connecties vallen en staan bij het gewicht van de laptop zelf. Deze moet wel zwaar genoeg zijn om een disconnect mogelijk te maken.
Jouw comment is juist pertinent onjuist. Er zijn een redelijk aantal adapters en kabels die toch echt genoeg pins hebben voor zowel data als stroom tegelijkertijd, en een enkele die zelfs tegelijkertijd he maximale vermogen van USB-PD kunnen leveren. Wat bedoel je overigens met dat "de connectie valt of staat bij het gewicht van de laptop om een disconnect mogelijk te maken"? Bedoel je dat als een laptop te licht is, dat het door een magnetische connector alsnog van tafel kan worden afgesleurd?
[Reactie gewijzigd door PostHEX op 27 oktober 2018 16:12]
Het was niet simpelweg uitsluitend een kwestie van TB royalty free maken
Goh, zou dat de reden zijn waarom ik meerdere dingen opnoem en dit hieronder nog eens doe?
De grootste winst die Intel heeft bewerkstelligd voor de adoptie van TB is dus niet zozeer een verlaging in kosten (helpt natuurlijk mee), maar voornamelijk dat het piggybacked op een universele connector.
Zoals uitgelegd heeft de connector er echt niets mee te maken want die universele connector hadden voorgaande Thunderbolt versies ook. Die waren niet populair. De reden waarom Thunderbolt dat nu wel is heeft alles te maken met de features die er in Thunderbolt 3 zitten en die features zijn geen gevolg van de connector. In tegendeel, die features bestonden al maar net als bij eerdere versies hadden ze er nog geen connector voor.
Dat men nu kan laden en TB gebruiken over een enkele connector, en dat op Macs, Linux en Windows apparaten is fundamenteel voor consumenten.
Dat kon voorheen, muv het laden, dus ook al en technisch gezien had dat laden wellicht ook met de mini-DisplayPort connector gekund. Het feit dat er devices waren met Thunderbolt 1 en 2 waarop je gewoon Windows en Linux kon draaien zegt dat ook al. Overigens is Thunderbolt support in Linux er nog maar mondjesmaat. Nog een reden waarom het verhaal met de universele connector niet meer dan een fabeltje is.
Niet voor professionals die allang TB gebruiken voor bijvoorbeeld de lagere latency t.o.v. USB, en die niet zo'n groot probleem hebben om elke dag meerdere malen moeten rommelen met verschillende stekkers om werk gedaan te krijgen, maar voor consumenten is gebruiksgemak een zwaarder wegende factor voor adoptie van een dergelijk iets.
En ook dit is weer onzin aangezien er op dit vlak helemaal niets is veranderd. Kijk alleen al naar de prijzen van Thunderbolt apparatuur en wat er precies aan Thunderbolt apparatuur is. Ja een echt dock (en dus niet de multiport adapters die in dit artikel voorbij komen) is nog wel iets waar de consument geld aan zou uitgeven maar een SSD, storage array en dat soort ongein zijn toch echt iets voor de professional of een liefhebber met veel geld.
Voorheen was het USB voor de consument en FireWire of Thunderbolt voor de professional (voornamelijk uit kostenoverweging) en vandaag de dag is dat nog steeds het geval.
Jouw comment is juist pertinent onjuist. Er zijn een redelijk aantal adapters en kabels die toch echt genoeg pins hebben voor zowel data als stroom tegelijkertijd, en een enkele die zelfs tegelijkertijd he maximale vermogen van USB-PD kunnen leveren.
Dan snap ik waarom je comment pertinent onjuist is: je hebt geen flauw idee waar het over gaat. Het gaat hier namelijk totaal niet om de standaard USB-C kabels noch om USB-PD maar juist om de magnetische adapters waar je op doelde. Er is geen enkele magnetische adapter op de markt die in staat is om iets anders dan stroom door te geven. M.a.w. als jij een standaard USB-C kabel pakt, welke dus standaard stroom, data en video door kan geven, en deze aansluit op zo'n magnetische adapter dan downgrade je de kabel en de poort waarin het andere eind van de adapter in gaat tot simpele stroomkabel en stroompoort. Daarmee verlies je dus een multi-inzetbare poort. En dan zijn die adapters vaak ook nog beperkt tot 60W.
Wat bedoel je overigens met dat "de connectie valt of staat bij het gewicht van de laptop om een disconnect mogelijk te maken"? Bedoel je dat als een laptop te licht is, dat het door een magnetische connector alsnog van tafel kan worden afgesleurd?
Ja, exact dat bedoel ik er mee. Dan kun je de connector wel minder krachtig maken maar dat heeft dan weer als gevolg dat bij het minste of geringste dat ding wegvalt (en daarmee dus je stroomtoevoer).
Kijk maar eens goed naar de reviews van die adapters, vooral van mensen die ze al een tijdje gebruiken. Ze zijn niet bepaald positief...
Ja kan roeptoeteren wat je wilt, maar op een Yoga 920 geven toch echt verschillende adapters en kabels stroom en data tegelijk door.
Ja, exact dat bedoel ik er mee. Dan kun je de connector wel minder krachtig maken maar dat heeft dan weer als gevolg dat bij het minste of geringste dat ding wegvalt (en daarmee dus je stroomtoevoer).
Wat een onzin. Ik durf te wedden dat je zelf nog nooit zo'n magnetische adapter of kabel hebt gebruikt. De verbinding is sterk genoeg om een telefoon mee te kunnen verplaatsen, maar een ultrabook niet.
Kijk maar eens goed naar de reviews van die adapters, vooral van mensen die ze al een tijdje gebruiken. Ze zijn niet bepaald positief...
Ja, voornamelijk de Chinese merken. De enkele Westerse merken die ik aan 't testen ben heb ik meer vertrouwen in, maar nog te vroeg om een conclusie te trekken.
Ja kan roeptoeteren wat je wilt, maar op een Yoga 920 geven toch echt verschillende adapters en kabels stroom en data tegelijk door.
Dan ben je de eerste die dat meldt. Van de mensen die het hebben getest heb ik nog nooit gehoord dat er iets anders dan stroom over de magnetische adapter/kabel heen ging. Met maar 3 contactpunten is dat vanuit elektrotechnisch oogpunt ook niet zo heel raar (USB-C heeft er aanzienlijk meer).
Wat een onzin. Ik durf te wedden dat je zelf nog nooit zo'n magnetische adapter of kabel hebt gebruikt. De verbinding is sterk genoeg om een telefoon mee te kunnen verplaatsen, maar een ultrabook niet.
Dan heb je bij dezen de weddenschap verloren. Ik heb dat soort dingen al ruim 10 jaar gebruikt in de vorm van een MagSafe connector. Daarmee kon ik zonder problemen mijn MacBook Pro 15" model 2010 een centimeter of 30 de lucht in tillen. Die heb ik ook al een paar keer moeten redden van een vlucht richting grond omdat de MagSafe niet losliet. Dan hebben we het over een laptop die aardig wat meer weegt dan een ultrabook. Met de MacBook Air die ik later had kon ik iets vergelijkbaars: die kan ik ook aan de oplaadkabel over de tafel verslepen. Dat heeft o.a. te maken met de vorm van de connector als ook met de richting waarin je die connector beweegt. Ik ben dan ook niet de enige die deze ervaringen heeft. Op MacRumors is deze discussie vaak gevoerd waarbij de ene vond dat ze amper loslieten terwijl een ander juist vond dat ze te makkelijk loslieten.
Ja, voornamelijk de Chinese merken. De enkele Westerse merken die ik aan 't testen ben heb ik meer vertrouwen in, maar nog te vroeg om een conclusie te trekken.
Hoezo 3 contactpunten? ze zijn er nog niet zoveel, maar er zijn zeker magnetische adapters voor usb-c die alle pinnen verbinden. je hebt ze ook allang voor microusb en lightning.
En met die magsafe kan ik mn macbook air niet eens optillen, verslepen wel als ik dit langzaam doe, maar bij plotseling trekken houdt dat ding niet vast hoor. Bij een zwaardere macbook pro zal dit niet heel anders zijn.
Er is geen enkele magnetische adapter op de markt die in staat is om iets anders dan stroom door te geven
niet?
wat denk je van de surface tablets, met een magnetische aansluiting voor de typecover, of de adapters die je kunt kopen om bijvoorbeeld je android telefoon of iphone te voorzien van een magnetische aansluiting (zowel opladen als dataoverdracht). werkt prima allemaal.
Ik zie de problemen zoals je die schetst -en ongetwifeld persoonlijk ervaart- in de praktijk gewoon niet echt terug. Ik ben IT verantwoordelijk voor een vrij grote organisatie en heb er voor gekozen om volledig op USB C te standaardiseren. Alle notebooks hebben een USB C aansluiting die Power Delivery en Thunderbolt ondersteunt. En alle docking stations zijn vervangen door USB C varianten. Een enorm voordeel, op korte en al helemaal op lange termijn. Iedereen kan aan elk docking station werken, dat was in het verleden wel anders. Zowel mensen met Windows machines (Dell heeft goede USB C ondersteuning) als Apples (Apple had als een van de eersten goede ondersteuning). Op langere termijn hoef je die docking stations ook niet meer te vervangen, dat scheelt een bom duiten. Voor de hardware leveranciers minder, want dat was een grote bron van inkomsten voor ze (veel verkoop en bovendien veel hogere marges dan op de aanschaf van de hardware zelf). Defecten aan kabels zie ik wel, maar marginaal. Wellicht wat hoger dan bij USB A maar zeker niet buitensporig.
Wel moet je goed opletten dat je de ‘goede’ USB C standaard hebt. Dus de juiste ondersteuning qua functionaliteit en protocollen. En dat is echt een behoorlijke puzzel.
Samenvattend is het daarmee in mijn ogen voor de gewone consument voorlopig (te) onoverzichtelijk, voor de tweakers te doen en voor het bedrijfsleven een enorme stap voorwaarts. Handig, en het scheelt veel geld.
Je ziet het een stuk rooskleuriger in dan ik. USB is een standaard voor en door de hardwareindustrie, ik zie geen enkele reden om aan te nemen waarom we nu aan het einde van de connector geschiedenis staan, er valt nog steeds een stuk meer te miniaturiseren en omkeerbaar te maken en daar kan nog veel meer geld aan verdient worden. En wat als we straks allemaal weer aan de TB4, HDMI 3, DP3 of weet ik het allemaal moeten, dan moet je toch weer al je docks gaan vervangen.
Wat idd wel scheelt is dat ze Apple mee hebben weten te krijgen. Mijn kritiek op de lightning connector is altijd geweest: hoe handig het ook is om een omkeerbare connector te hebben, het is het niet waard om daarvoor af te moeten wijken van een standaard. Dit geld in zekere zin net zo goed voor USB-C.
Er zijn inmiddels misschien wel miljoenen apparaten die om kunnen gaan met een USB-A aansluiting. Ga eens na hoeveel tijd en grondstoffen verspilt zijn met het herontwerpen en herproduceren van al die apparatuur voor eerst de 30pin aansluiting en daarna lightning. Nu gaan we dat dus allemaal opnieuw doen voor USB-C, terwijl daar geen enkele technische reden voor is anders dat mensen blijkbaar niet om kunnen gaan met een niet omkeerbare connector. En kijkend naar het aantal gefrustreerde macbook gebruikers die ik nu weer binnen krijg omdat ze a la minute een adapter nodig hebben om een prestatie op een VGA beamer te kunnen geven.. Het is maar wat je vooruitgang noemt.
USB-A, HDMI, VGA, Het zijn standaarden die ondanks al hun gebreken elk tientallen jaren gefunctioneerd hebben. Het uiteindelijke doel van een kabelstandaard is connectiviteit, hoe meer apparaten je erop aan kan sluiten hoe succesvoller de standaard is.
En daarnaast blijf ik erbij dat de USB-C connector niet geschikt is om een universele standaard te worden. Beter dan Micro-B, Oké, maar geen vervanger voor USB-A of -B. Zeker voor Docks vindt ik het niet oké. Ik werk nu met een ThinkPad X1 Tablet. Ik heb een tijdje met een USB-C dock gewerkt, maar kwam er al snel achter dat de docks zijn vrijwel allemaal gemaakt met een laptop of macbook in het achterhoofd. Op een tablet zit de USB-C connector ergens op de zijkant verticaal gemonteerd. De dock hangt dan ergens schuin in de lucht en trekt zo aan de toch al gammele connector, een verlengkabel is dus al nodig.
Dan moet er vervolgens door dat kleine gammele kabeltje 65 watt lopen om te laden, plus een berg aan signalen voor monitors, ethernet en USB schijven. Noem me achterdochtig, naar ik geloof niet dat dit een goed idee is, de tablet wordt dan ook loeiheet rondom de USB-C aansluiting. Soms stopte de poort met laden om onbekende redenen, nog steeds geeft hij problemen. Dit is ongetwijfeld een probleem in de implementatie, maar dat ga je dus ook krijgen. Het gros van de USB kabels die in omloop zijn zijn van erbarmelijke kwaliteit, dit was nooit een issue omdat 5V2A zelfs voor de goedkoopste kabels en implementaties geen enorm veiligheidsrisico opleverde. Dat is nu wel anders.
Daarnaast zie ik echt niet in wat die docks kunnen dat niet mogelijk was geweest met een USB3 gebaseerde docking oplossing en een losse lader aansluiting. Je moet immers alsnog een redelijk forse stroomadapter ervoor meeslepen.
Gelukkig had ik de optie om voor een traditionele onelink+ docking station te gaan, en je merkt gelijk het verschil. Een stevige HDMI-achtige connector die gewoon blijft zitten en zonder probleem met 95 watt kan laden. Ik heb nu een tablet met 6 USB 3 aansluitingen en 2x USB2, 2x DP, VGA, GbE, Mini-DP en kaartlezer. Ik heb aparte externe SSD's en netwerkaansluitingen voor VMs via de USB3 poorten. Mijn eisen zijn dus al hoger dan usb-c naar mijn mening kan leveren, was het TB3 geweest dan was het een ander verhaal maar dan zit je nog steeds met die connector.
Over smaak valt niet te twisten: je mening is de jouwe. Ik ben denk ik wat pragmatischer: geschikt als standaard of niet, USB C is nú te koop, en doet een hoop dingen beter dan de connectors die er eerder waren. Ja het is wat uitzoekwerk, maar als je dat uitzoekwerk doet (in mijn geval voor mijn eindgebruikers) dan werkt het goed, makkelijk, betrouwbaar - en scheelt het een bak geld ten opzichte van de oude situatie. Dat zijn wat mij betreft goede indicatoren om iets, ondanks de aanloopproblemen en onhandige keuzes die gemaakt zijn, toch tot een succes te maken.
wat mij een verbaasd is je juich verhaal voor een grote organisatie. Onze ervaring is compleet anders.
Wij hebben een enorm aantal ruimtes met eigen Av middelen (500 zalen/projectruimtes), met +/- 20 permutaties van Beamer/Scherm). en een paar duizend werkplekken met losse beeldschermen van HP of Dell. Alles is HDMI/DP met VGA als fallback. Laptops: HP/Dell/Apple
Je kan uitzoeken wat je wil, er is geen USB C adapter die dat allemaal lust...
HDMI? Probleemloos
DP? Nooit last mee
USB-C? Complete chaos. Schermen die met de ene laptop wel werken vertikken het met de andere... Adapters die na een update toch storingen geven... we worden er helemaal geshuffeld van.
Met alle respect, ondanks je gejuich vergeet je dat dat alleen werkt als je alle oude zooi de deur uitsmijt en met een type hardware gaat werken. En dan moet je hopen dat de fabrikant dat netjes blijft ondersteunen, wat de laatste twee jaar bij ons al het nodige aan ellende heeft veroorzaakt.
Kijk ik neem aan dat jullie net even een maatje kleiner zijn dan wij (wij zijn ook een beetje een idiote organisatie qua omvang) en iets minder flexibel hoeven te zijn en gewoon die X aantal miljoen erin hebben geramd, hopende dat het blijft werken, maar dat is een giga risico en voor de meeste bedrijven geen mogelijkheid. Dat het een besparing zal zijn betwijfel ik dan ook ten zeerste. Zodra er een nieuwe adapter/nieuwe Apple op de markt komt zijn jullie net als de rest van de markt het haasje.
Mijn kritiek op de lightning connector is altijd geweest: hoe handig het ook is om een omkeerbare connector te hebben, het is het niet waard om daarvoor af te moeten wijken van een standaard
Maar dat was ook niet de enige reden, lightning is ontwikkeld omdat er geen alternatief was. lightning kan niet alleen laden en data overdragen, maar ondersteund ook audio/video output, net als de eerdere connectors (voor in een ipod dock bijvoorbeeld). Micro-usb ondersteunde alleen opladen en dataoverdracht, tenzij je een externe adapter gebruikt voor bijvoorbeeld audio.
Persoonlijk vind ik de lightning connector ook steviger.
[Reactie gewijzigd door mjz2cool op 29 oktober 2018 12:20]
Beetje late reactie. In de casus gaat het om een paar duizend werkplekken. En natuurlijk werkt dat niet als je met een mix van incompatible hardware aan de slag gaat. HP wat je noemt is notoir slecht in de ondersteuning van de standaard, bijvoorbeeld. Dell en Apple doen dat wél goed. En dan werkt het ook prima.
Ik vind niet dat je slechte ondersteuning van de standaard door fabrikanten aan de standaard zélf kunt verwijten, en dat is in mijn ogen wel wat je doet. De andere standaarden die je noemt zijn al vele jaren op de markt. En kenden in de begintijd dezelfde aanloop problemen. De overgang van VGA maar HDMI was toch ook niet in een maand gepoept? Verschil alleen dat de stekkers fysiek anders waren, dus minder risico op verwarring.
Ik was gisteren nog bij een collega CIO en die heeft om precies dezelfde reden voor Dell gekozen en alle HP eruit geschopt.
Ook hij faseert dat overigens rustig in. Natuurlijk gooi je niet alle bestaande hardware weg, maar je faseert de oude dure docking stations uit op basis van de economische levensduur. Daar ben je dus 3 a 4 jaar mee bezig.
Wat gebruiken jullie dan nu vooral aan apparatuur? Geinteresseerd want bij ons op het werk is nu alles Dell (laptops, schermen en dockings) maar dat moet tzt vervangen gaan worden.
Usb c is mislukt doordat ze hebben toegestaan dat je usb2.1 en eigen protocollen erop mag bouwen. Hierdoor is een gigantisch kwaliteits verschil in implementaties en kabels gekomen waardoor je nooit weet waar je aan toe bent
Als ze dat niet deden had het helemaal geen schijn van kans. En dat zegt wat, want de oorspronkelijke connector met een 50/50 paskans is gewoon altijd belachelijk geweest. Waarom niet als een earjack, puntsymmetrisch met 4 polen, past maar op 1 manier?
Waarschijnlijk hebben miljoenen ervoor ondersteboven met het hoofd in de spinrag achter een computer gehangen om erachter te komen dat het toch andersom is...
[Reactie gewijzigd door blorf op 27 oktober 2018 10:18]
Usb heeft altijd al belachelijke connectors gehad. Van de A connector tot de microB connector, ze waren allemaal ruk.
Als je zelf een iPhone of iPad hebt gehad snap je waarom Apple toentertijd de lightning connector heeft ontwikkeld. De poort kan nooit kapot gaan door de stekker (iets wat bij usb c nog steeds kan door dat stukje open printplaat in het midden)
Wel moet ik erbij zeggen dat de usb c connector een hele grote stap vooruit is qua connectiviteit maar helaas een hele grote stap achteruit qua interopabiliteit door een minimale ondersteuning qua protocollen
Edit: De redding van usb c kan misschien enkel een verplichting van het thunderbolt protocol zijn maar ik ben bang dat er enorm veel verzet zal zijn in de smartphone markt
[Reactie gewijzigd door mikesmit op 27 oktober 2018 10:22]
Ik vond destijds de USB (A/B) connectoren anders wel een grote verbetering ten opzichte van de D-Sub, PS/2 en Centronics connectoren die erdoor vervangen zijn.
Inderdaad, USB A connectoren zijn prima. Veel kleiner en ze blijven beter vastzitten dan D-Sub (tenzij je die echt daadwerkelijk vastschroeft).
Ik heb ook nog nooit een USB A of B connector kapot gemaakt.
De problemen komen bij de miniaturisatie, maar zelfs mini USB, micro USB en USB-C gaan echt niet zo snel kapot. Daar moet je toch wel je best voor doen. Een micro USB connector heeft theoretisch 10000 mating cycles.
Bij USB mag de connectorkant dan gevoeliger zijn, bij Lightning is dat de stekkerkant, die verder onbeschermd is. Verder is de Apple connector prima maar het is proprietary dus een echte universele standaard als USB kan het nooit worden.
En daar verdient apple weer bakken met geld mee. Want zo een kabel is 29 euro. Maar idd, beter een nieuwe kabel dan een kapotte oplaadpoort.
Ik heb nog nooit een iPhone gezien waarvan de lightning poort het niet doed. Marktplaats staat vol met Android toestellen met een gebroken usb connector.
Meerdere vrienden en ik zelf heb dat wel meegemaakt dat de lightning poort stuk was, bedoel ik. Maar dat was in iPhone 5 tijdperk. Gelukkig kon dat gelijk vervangen worden toen mijn display kapot was na een val van 5cm.
Ik moest twee / drie keer per week pluis uit mijn lightning poort halen. Gedoe met een naald er in om vuiligheid eruit te krijgen, anders kon de connector er niet ver genoeg in. Ooit goedkope lader gekocht die fractie van mm dikker bleek dan die van Apple zelf en daarna werkte Apple's officiële kabels niet meer, waarvan ik er ook al aan een tweede toe was na een jaar. Nee, perfect systeem.
Toen kocht ik een Lumia950, die ik drie jaar gebruikt heb. Niet één keer de usb-c poort hoeven schoonmaken, nooit een storing gehad, de kabel is nog als nieuw en zelfs in het donker gemakkelijk de kabel in de telefoon krijgen en gelijk werken. Ik vond het een verademing.
[Reactie gewijzigd door alex_pas op 28 oktober 2018 00:52]
Ik heb in al mijn jaren met mijn Apple toestel nog nooit pluis uit mijn lightning poort moeten halen, en alles werkt nog perfect. Dan zal jouw goedkope kabel wel niet supported zijn geweest en van lage kwaliteit, vind je het dan heel raar dat er iets kapot kan gaan ? Hoezo heb je trouwens problemen met een lightning kabel in een poort te stoppen in het donker? Dat kan toch bijna niet door de simpele vormgeving ?
Dat schreef ik toch ook niet? Het idee is hetzelfde en op zich prima systeem. Net als iPhones überhaupt. Vreselijk stabiel op zich. Alleen voor mij te duur.
Maar omdat ik problemen ermee had, werkte het dus vaak niet. Of het nou licht of donker was. Maar vooral in donker irritant als het ding wéér niet ging laden.
Die kabel die ik uiteindelijk probeerde vanwege laadproblemen (niet andersom) was ixy ofzo bij MM gekocht. Volgens mij wel degelijk gecertificeerd. Dat leidde uiteindelijk dus tot meer problemen.
Nu ik er over nadenk ken ik bijna geen mensen die 2-3 jaar met een lightning kabel doen. Bij mijn officiële waren de contacten vrijwel weggesleten. Maar goed, ik moest vanwege de slechte batterij ook een paar keer per dag laden. Dat is nu allemaal een stuk beter natuurlijk met de nieuwe modellen.
Maar vast niet zo goed als de batterij van mijn Nokia 7 Plus. Die trekt makkelijk drie dagen, terwijl ik mijn phone toch niet bepaald weinig gebruik. En die laad ik dan nog steeds met mijn Microsoft USB-C lader haha
Ik heb ergens gelezen in je comment dat het je niet lukte om de kabel er in het donker in te steken, zie het nou even niet staan. Dus daarom dat ik dat schreef.
Het klopt inderdaad wel dat meeste apple kabels geen 3 jaar meegaan, en een goede kabel kost dan al gauw meer dan 30EUR (Denk maar aan een Belkin ofzo) wat ik zelf vrij veel vind voor een kabeltje.
Ja je zei zelf een goedkope kabel, die zijn vaak niet gecertificeerd maar als hij dat wel was zou er niks aan de hand moeten zijn.
En daar verdient apple weer bakken met geld mee. Want zo een kabel is 29 euro.
Wat de standaard kolder is van mensen die geen verstand van zaken hebben. Apple verdient er geen bakken geld mee want ze hebben gigantisch veel concurrentie van de vele accessoire makers. Ze verliezen er dusdanig veel op dat ze veel accessoires simpelweg niet eens maken. Het enige waar Apple geld op verdient is de licentie voor het MFI programma waar Lightning onderdeel van is. Een truc die al sinds jaar en dag door diverse bedrijven in diverse sectoren wordt toegepast.
[Reactie gewijzigd door ppl op 27 oktober 2018 15:21]
Het maakt dus niet zoveel uit wie die kabel maakt, want Apple verdient eraan vanwege de licentiekosten.
Een kabel verkopen voor 29 euro komt bij mij daarnaast niet heel erg concurrerend over. Een USB C kabel koop je voor minder dan 2 euro dus wat grondstoffen betreft zal er nog wel wat marge op zitten .
Er zijn maar weinig bedrijven die zo ver gaan dat je als fabrikant een proprietary chip voor je eigen hardware moet kopen om ermee compatibel te zijn. Apple komt bij mij soms een beetje over als een jaren '80 bedrijf: terwijl iedereen allang ervan overtuigd is dat ontwikkelingen veel sneller gaan (en er daardoor interessante commerciële mogelijkheden ontstaan) door open (hardware)standaarden en open source software, klampt Apple vast aan IP om zichzelf te beschermen.
Het maakt dus niet zoveel uit wie die kabel maakt, want Apple verdient eraan vanwege de licentiekosten.
Het maakt in dit geval wat uit omdat het verdienmodel totaal anders is en dit nog steeds 1 van de meest hardnekkige onjuistheden is. Er is op accessoire gebied nou eenmaal veel te veel concurrentie waarbij de concurrentie vaak ook goedkoper is. Daarom zijn er dit soort licentieprogramma's. Het levert ze iedere maand wat op en dat doen kabels niet. Daarom zit daar waarschijnlijk ook een hoger prijskaartje aan (verkoop je minder dan zul je de prijs omhoog moeten schroeven om op hetzelfde eindresultaat uit te blijven komen).
Oh en verdienen aan die licentiekosten kan alleen wanneer de fabrikant meedoet aan het MFI programma. Er zijn zat goedkope oplaadkabels waarbij dat niet het geval is en waaraan Apple dus helemaal niets verdiend.
Een kabel verkopen voor 29 euro komt bij mij daarnaast niet heel erg concurrerend over.
Dat is dus mijn punt. Apple verdiend niet aan de kabels omdat het niet concurrerend is, het is geen verdienmodel waarmee ze zwarte cijfers zouden schrijven (de prijs is niet voor niets zo hoog, het moet het e.e.a. compenseren). Daarom hebben ze een ander model gezocht en gevonden. De reden waarom accessoiremakers wel geld verdienen is volume. Ze maken niet een paar kabeltjes, nee, ze maken ieder denkbaar kabeltje naast ieder denkbare andere accessoire voor ieder denkbare markt. Dan kan het wel uit.
Een USB C kabel koop je voor minder dan 2 euro dus wat grondstoffen betreft zal er nog wel wat marge op zitten .
Met bijbehorende gevolgen zoals we al vaker hebben gezien bij tests van instituten als het TNO. Op gebied van brandveiligheid zijn dat soort goedkope kabels nogal twijfelachtig. Bij een kabel waar 100W aan stroom overheen kan is dat niet geheel onbelangrijk. Ik denk dat je bij dit soort goedkope kabels ook alleen aan de passieve zit waardoor ze in feite onbruikbaar zijn voor Thunderbolt 3 (muv kabels van 50cm en korter).
Er zijn maar weinig bedrijven die zo ver gaan dat je als fabrikant een proprietary chip voor je eigen hardware moet kopen om ermee compatibel te zijn.
Wat betreft proprietary spul kon je er niet verder naast zitten. Het is namelijk exact andersom: er zijn maar bar weinig bedrijven die open standaarden en hardware gebruiken. De meesten gebruiken hun eigen variant. Dat is ook de reden waarom implementaties van de verschillende USB connectoren zo'n gedoe is en waarom de EU wetgeving heeft aangenomen om bijv. opladers universeler te krijgen (en wat ze helaas maar half hebben gedaan). En het is ook de reden waarom we vroeger alleen maar docking stations zagen met proprietary connectoren voor verbinding met de laptop. In veel gevallen was die zo proprietary dat die zelfs met maar 1 of een paar modellen van de betreffende fabrikant functioneerde. Toen kosten die dingen ook al zo ergens tussen de 200 en de 500 euro afhankelijk van hoeveel en welke features erop zaten. Kun je nagaan wat de kosten voor een bedrijf waren wanneer er meerdere modellen laptops aanwezig waren. Hebben we gelukkig niet meer met de USB-C connector.
Apple komt bij mij soms een beetje over als een jaren '80 bedrijf: terwijl iedereen allang ervan overtuigd is dat ontwikkelingen veel sneller gaan (en er daardoor interessante commerciële mogelijkheden ontstaan) door open (hardware)standaarden en open source software, klampt Apple vast aan IP om zichzelf te beschermen.
Grappig dat je dat zegt aangezien Apple behoorlijk veel gebruik maakt van open source (de UNIX onderlaag welke zwaar gebaseerd is op BSD en FreeBSD userland, het printingsysteem aka CUPS, de browser (webkit), zijn daar voorbeelden van), zelf ook diverse open source projecten heeft (darwin, CUPS, webkit) en gebruik maakt van open standaarden (hun operating systems zijn bijv. om dingen als pdf heen gebouwd, ze ondersteunen by default odf, git en ga zo maar door).
Open hardware standaarden zijn er amper en bar weinig fabrikanten kunnen daar iets mee. Er is nogal gedoe mbt firmware bijv. Veel projecten die dit wilden gebruiken hebben dan ook fors terug moeten komen op hun "wij doen alleen aan open hardware". Maar laten we niet vergeten dat Apple degene is die dingen als USB, FireWire, mini-DisplayPort en Thunderbolt groot heeft gemaakt. Zij begonnen er als eerste mee en hebben er groots op ingezet. Dat geldt nu ook weer voor USB-C en is meteen ook het grootste kritiekpunt die men op Apple heeft. Men heeft liever iets als Dell omdat daar nog USB-A poorten op zitten.
Apple ziet zelf ook wel in dat overgaan op iets als USB-C veel slimmer is omdat zij dan niet de volle kosten voor de standaard voor hun rekening hebben en dus ook geen accessoires hoeven te maken en/of een duur licentieprogramma hoeven op te richten plus alle onkosten om fabrikanten lekker te maken voor hun proprietary standaard. Maar ja, wat Lightning betreft moesten ze wel, er was niks anders. Met als gevolg dat ze door alle onkosten die dat met zich mee heeft gebracht daar nu ook voor x tijd aan vast zitten en nu met USB-C door de concurrentie in worden gehaald. Dat is waarom je dat soort gedoe niet ziet op de Macs.
Btw, iets als IP is helemaal niet jaren 80. Dat is van alle tijden en wordt door ieder bedrijf en zelfs universiteit met hand en tand beschermd. Dat niet doen heeft juridische gevolgen (bijv. dat het recht op dat IP vervalt omdat ze het niet hebben beschermd). De reden om dat zo te beschermen is vrij simpel: er zit enorm veel geld in dat IP.
Apple is niet heiliger dan de paus maar ze zijn ook niet de duivel die jij erin ziet. De waarheid ligt, zoals altijd, ergens in het midden. Dat velen het daar niet mee eens zullen zijn zal in de score van deze reply terug te zien zijn. Bij artikelen over Apple is er jammer genoeg geen nuancering mogelijk.
[Reactie gewijzigd door ppl op 28 oktober 2018 02:02]
Micro usb breekt niet snel maar zit wel snel vol met stof en heeft last van de haakjes die niet goed blijven waardoor je kabels niet vast blijven zitten.
Het is ook een vreselijk poort om schoon te krijgen door dat stukje printplaat in het midden. Dit hebben ze weer fout gedaan bij usb c.
Lekker boeiend dat een kabeltje van een tientje verrot gaat zoals bij lightning. Wat veel erger is is kabeltjes die niet blijven zitten, stof uit de Microusb poort halen en zelfs een nieuwe poort solderen (hoewel dit meer aan bouwkwaliteit ligt dan de poort zelf)
Heb je ooit eens iemand gezien die een leesbril nodig heeft en ff snel een micro usb kabel wil aansluiten zonder bril? Dat is echt niet te doen, maar die zelfde mensen suiten zonder veel problemen een lightning kabel aan.
Zo'n inmiddels verouderde USB micro stekker kun je prima in het donker of blij slecht zicht aansluiten. Je moet het alleen al een aantal keer eerder gedaan hebben om de oriëntatie te weten, de haakjes zijn goed te voelen op je vinger.
De beste connector voor slechtzienden is een simpele ronde stekker, maar daar zijn we sinds 200x vanaf gestapt. Een alternatief voor slechtzienden is draadloos opladen.
Ken je mensen van boven de 50? Of heb je eens opgelet hoe ouderen met die connector aan het vechten zijn? Wellicht werkt het voor jou, maar ik heb genoeg situaties gezien waarbij mensen met die een leesbril nodig hebben lang aan het prutsen zijn met die bagger connector.
Tis heel erg makkelijk om het weg te wuiven, maar echt die micro connector is echt niet te doen gewoon.
Een lightning stekker kan bijna zonder te kijken gebruikt worden.
[Reactie gewijzigd door MenN op 28 oktober 2018 00:06]
Ik kan mijn moeder alleen lastig overtuigen. Een keurige smartphone met microUSB kostte haar gloednieuw met Android One ongeveer 150€. Een nieuwe iPhone kost natuurlijk wel even 600-1450€... Dan ben ik heeeeeel snel uitgepraat.
Ik bedoel er maar mee: Het is voor veel mensen een zinloze vergelijking. Een mooi vrijstaand huis in Amsterdam is ook in (vrijwel) elk opzicht beter dan een oud studioappartementje in Alkmaar. Maar hoe relevant is zo'n vergelijking?
Het was zeker een hele grote verbetering op de voorgaande connectoren maar iedereen snapte dat dit nooit de ‘end all, be all” connector zou zijn door het formaat onomkeerbaarheid.
Mensen maken er een drama van, vooral omdat ze er nog onbekend mee zijn. In de praktijk valt het allemaal reuze mee. Ik heb al een aantal van die kabels gekocht om oude USB devices aan te sluiten en dat werkt allemaal zonder problemen. Op werk doen we dat inmiddels ook omdat we daarmee zowel de Windows, Linux als Mac mensen mee kunnen bedienen. Wat we daar vooral zien is dat het aloude "goedkoop is duurkoop" nog steeds opgaat. De goedkopere producten zijn instabieler (vaak op ieder OS) dan de duurdere versies. Je moet daarom net als voorheen gewoon je huiswerk doen. Het is alleen iets minder omdat je nu niet uit hoeft te zoeken wat voor (exotische) connector je nou weer nodig hebt.
De lightning connector voelt wel steviger aan, maar micro-usb en usb-c gaan niet zo snel kapot.
Ik heb micro-usb wel eens kapot proberen te krijgen in een oude smartphone, maar die kreeg ik niet zomaar kapot door aan de stekker te buigen. Je moet toch behoorlijk je best doen om die kapot te krijgen, wat bij usb-c ook wel zo is denk ik. Ik merk wel altijd wat speling bij usb-c, waar dat bij de lightning connector wel minder is.
Ja dat is inderdaad wel irritant. Maar ook bij usb-c heb je dat probleem, als er stof in de poort komt kan de connector niet meer goed in de poort, en voel je ook niet die klik. Zelfde bij de lightning connector, als er teveel stof in zit blijft die niet meer goed zitten.
Een lightning poort is zo leeg gepeuterd maar helaas heb je bij microusb en usbc dat printplaatjr in het midden zitten waardoor het toch weer een gepriegel is
1 lijn van USB is 5V. Dan doe je die achteraan op de stekker.
Tussenoplossing: mijn Huawei heeft een eigen platte laadplug die aan beide kanten hetzelfde is, dus zelfs zonder een ronde jack lukt het nog. Een iets moeilijker stekkertje, dat wel... (of het moet softwarematig geschakeld worden, nooit naar gekeken)
[Reactie gewijzigd door blorf op 28 oktober 2018 13:20]
Ik weet niet of ik goed tel, maar zie ik een triple-fail comment? Eerst 12V suggereren, dan mij expres verkeerd intepreteren en als derde me exact napapegaaien en doen alsof je daarmee nog iets toevoegt... Wat is dat altijd toch voor gezwam hier?
[Reactie gewijzigd door blorf op 28 oktober 2018 20:26]
12V of 5V (Ja sorry, ik ben ook niet alwetend) maakt niks uit, het probleem van sluiting of spanning op daarvoor niet bedoelde pinnen blijft. Dat is exact de reden dat er nergens een puntsymmetrisch stekker gebruikt wordt voor spanningsoverdracht.
Waar ik je verkeerd interpreteer zie ik niet. Als je 5V achterop, dus logisch gezien pin 4, de sleeve, zet zoals jij suggereert, dan kom je in de problemen met pin 1, 2 en 3 bij het insteken.
Waarschijnlijk bedoelde je pin 1, de tip. Dat kan alleen als je zodanig veel ruimte laat tussen de tip en de eerste ring (pin 2) dat de tip bij het insteken in het chassisdeel nooit contact met zowel pin 1 en 2 van het chassisdeel kan maken. Dat wordt wel een lang plugje dan.
Nog even los van het feit dat de data + en - ook gewoon met een lage spanning werken en je die in veel gevallen ook niet wilt kortsluiten.
Jij bent vervolgens ook degene die met een tussenoplossing komt en daarbij een platte plug voorstelt die aan beide zijden gelijk is. Ik weet niet of je wel eens een USB C gezien hebt, maar dat is zeg maar een platte plug die aan beide zijde gelijk is.
Voordat je over andermans foutjes begint is het misschien een idee om je te realiseren dat je hele voorstel over een centrische plug nogal ondoordacht is en er een reden is dat je die nergens tegenkomt voor spanningsoverdracht.
USB C is alleen maar een connector en heeft dan ook niets te maken met de protocollen die erover gaan. Ook over USB A en B gaan verschillende protocollen. Nooit iemand over horen klagen.
Niemand klaagde omdat er niet veel mogelijk was. Juist nu ze een mogelijkheid hebben gehad om alles goed te doen laten ze de verplichtingen maar zitten aan de nieuwe poort waardoor je gigantische verschillen krijgt in kabels en mogelijkheden.
Bij het implementeren van een usb c poort zou een minimale verplichting moeten zitten op usb3.1 en usb-pd
USB bracht een einde aan al die achterlijke poorten en de moeite die je er in moest stoppen om je OS te laten weten wat er op die poort aangesloten werd. Dat werd allemaal met USB opgelost. Ineens had je overal nog maar 1 aansluiting voor nodig, het protocol vertelde het OS van "Dit is een storage, printer of whatever" en je OS regelde de rest.
Nu is het weer een onoverzichtelijke puinhoop geworden, alsof we 20+ jaar terug de tijd in zijn gegaan. Sund.
Ze hadden ook
usb-c 4.1 (laag vermogen, lage doorvoersnelheid, usb-c connector)
usb-c 4.2 (gemiddeld vermogen, gemiddelde doorvoersnelheid, usb-c connector)
usb-c 4.3 (hoog vermogen, hoge doorvoersnelheid, usb-c connector ,alternate modes)
o.i.d. kunnen maken waarbij hoger compatible is met lager (net als huidige usb) en met verplichte (kleur) aanduiding)
Maar helaas is er gekozen voor veel 'flexibliteit' in implementatie met als gevolg veel onduidelijkheid...
Een wereld met enkele thunderbolt aan de usb c poort klinkt echt hemels in mijn oren. Alles daisychainen, alles kan opladen, alles kan een DisplayPort zijn en geweldige doorvoorsnelheden.
Het probleem is dat je dan om je telefoon te laden een kabel moet hebben die 100W en USB3.2 snelheden kan leveren en die dus te duur is om met de telefoon mee te leveren (wij tweakers zouden dat nog wel door de vingers kunnen zien voor de voordelen die het biedt) en te dik (en te weinig soepel) is om nog makkelijk in je zak te proppen.
Gewoon een duidelijke markering voor de snelheid en een afzonderlijke markering voor het maximale vermogen zou een en ander ook al duidelijker gemaakt hebben. Als je dat dan ook op het toestel doet (al dan niet in een help scherm), moet dat wel lukken (telefoon X heeft dan bijvoorbeeld A nodig om traag te laden en B om snel te laden en ondersteunt alleen transferrate 1; laptop Y heeft sowieso D nodig voor zijn power en biedt op twee poorten transfer rate 3 en op één poort transfer rate 4; een externe HDD heeft B nodig voor z'n stroomvoorziening en 4 voor zijn maximale transferrate...). Nu zitten we met een heleboel dingen die dezelfde connector hebben en waar je zelf maar moet gaan zoeken wie wat nodig heeft en levert en welke kabel wat exact ondersteunt.
Ik had hier zelfs een USB-A naar USB-C kabel liggen met aan de ene kant een USB3-A stekker (zo'n blauwe met achterin de extra rij contacten) en aan de andere kant een USB-C stekker die enkel USB2 toeliet. Bij nameten bleek dat ook effectief alleen de vier USB2 connecties verbonden waren. Ik heb 'm een labeltje gegeven en bij mijn ouders gedropt die dat toch enkel gebruiken om hun telefoon op te laden, maar dergelijke onzin maakt het natuurlijk lastig om problemen te debuggen.
Zeg ik dat ergens? Het enige dat ik zeg is dat als alles sowieso uitwisselbaar moet zijn, je voor je telefoon een kabel nodig hebt die 100W kan transporteren ('kan', niet 'zal') en dat een dergelijke kabel duurder en dikker is dan voor het laden van een telefoon noodzakelijk is. En dat als je dat niet wil, een afzonderlijke markering voor power en data de boel veel eenvoudiger zou maken. Als je dat trapsgewijs doet, weet je dat je voor het laden van een apparaat met power requirement 'B' een lader >= 'B' moet hebben. Dat heb ik inderdaad niet expliciet vermeld, maar ik ging er van uit dat iedereen die hier rond hangt dat wel weet...
[Reactie gewijzigd door indigo79 op 28 oktober 2018 07:47]
Maar helaas is er gekozen voor veel 'flexibliteit' in implementatie met als gevolg veel onduidelijkheid...
Jouw lijstje is exact hetzelfde. Het hele probleem van welke standaard dan ook is dat je moet opzoeken wat zo'n kabeltje nou precies ondersteund. Bij een HDMI kabel betekent dat je moet achterhalen om welke HDMI versie het gaat. Bij een USB-C kabel is er iets meer uitzoekwerk nodig omdat het ook meer protocollen ondersteund.
Tenzij het om Thunderbolt gaat want dat is een protocol dat andere protocollen inkapselt (het bekende piggybacking). Het enige wat daar over de lijn gaat is Thunderbolt dus is dat ook het enige wat de connecter+kabel hoeft te ondersteunen. En omdat alle alt modes worden gebruikt voor Thunderbolt hoef je in de toekomst ook niet na te denken over welke versie van Thunderbolt de kabel ondersteund.
M.a.w. er veranderd niet zo gek veel aan de situatie van voor USB-C. Het enige wat is veranderd is dat je nu overal dezelfde fysieke bekabeling kunt gebruiken. Je zult, net als voorheen, nog steeds moeten achterhalen welke protocollen de devices die je met die kabel verbindt ondersteund om na te gaan of ze wel compatible met elkaar zijn. Het probleem zit hem dus niet in de kabel Zelfs niet het actief vs passief aangezien actief vrijwel alleen voor Thunderbolt wordt gebruikt en passief voor al het andere.
[Reactie gewijzigd door ppl op 27 oktober 2018 15:31]
Dat had wel gekunt alleen ging de adoptie dan veel trager waar ze maar genoegen mee hadden moeten nemen. slimmer was geweest gewoon met kleurcodering te werken. witte usb-c is alleen usb2.0, blauw alleen usb3.0 en ga zo maar door. dat kennen consumenten toch al.
tja dat ga je bij elke oplossing hebben. dit is ook niet geschikt voor blinde mensen uberhaupt, maar op die manier ziet het overgroote gedeelte van de mensen tenminste nog wel wat wat is. en je zou de kleuren altijd zo afstellen dat kleurenblinde ze ook nog enigzinds kunnen herkennen.
Dat ligt aan het soort kleurenblindheid. Er zijn ook zat mensen met kleurenblindheid die een legenda gebruiken. Ze zien dan weliswaar niet dat iets bijv. groen is maar ze zien wel dat het een bepaalde kleur heeft. Zij volstaan met een plaatje van de kleur en daarachter wat het volgens niet-kleurblinden zou moeten zijn. Niet superhandig maar wel werkbaar.
Kleurcodering an sich is niet erg, zolang je maar iets als alternatief hebt om te herkennen wat nou wat is.
In dit geval kun je je beklag nog verder doortrekken: wat als je gewoon blind bent (en naast kleur dus de rest ook niet ziet)?
Maar is dan het probleem niet juist dat ze tussen bepaalde kleuren ook geen verschil zien? Ik weet niet hoeveel verschillende soorten kleurenblindheid er zijn, maar je moet dan wel alleen de kleuren pakken die elke kleurenblinde kan onderscheiden.
Dat had wel gekunt alleen ging de adoptie dan veel trager waar ze maar genoegen mee hadden moeten nemen. slimmer was geweest gewoon met kleurcodering te werken. witte usb-c is alleen usb2.0, blauw alleen usb3.0 en ga zo maar door. dat kennen consumenten toch al.
Leuk voor mensen met kleurenblindheid.
Ik heb ongeveer 1,5 jaar geleden op mijn werk de kleuren in de rapportage van Jenkins aangepast omdat ik twee collega's heb die het verschil tussen rood en groen niet zien.
Ik heb toen geleerd dat uitsluitend werken met kleurcoderingen een slecht idee is.
Ik heb ongeveer 1,5 jaar geleden op mijn werk de kleuren in de rapportage van Jenkins aangepast omdat ik twee collega's heb die het verschil tussen rood en groen niet zien.
Het scheelt dat de meeste kleurenblinden nog wel volgorde kunnen waarnemen
Maar zonder gekheid, er zijn wel talloze laders die één ledje van rood/oranje naar groen laten gaan als ze klaar zijn (veel telefoons doen het ook). Dat is een stuk lastiger als je kleurenblind bent.
ik denk dat het toch wel algemene kennis is dat rood bovenaan zit en groen onderaan, tenzij je nooit iets van verkeersles op de basisschool hebt gehad.
Jij snapt niet helemaal hoe kleurenblindheid werkt grote vriend. Kleurenblindheid komt alleen voor bij kleuren die eenzelfde contrast hebben. Dus enkel groen/blauw en rood/paars mogen dan niet samen gebruikt worden. Dus blauw en rood kan wel, groen en paars ook maar niet groen en blauw of rood en paars
Wat wel en niet samen kan, hangt af van het type kleurenblindheid.
Daarnaast hoef ik ook niet alle details te kennen om het probleem op te lossen. Ik heb destijds gewoon een aantal willekeurig gekleurde vlakjes op papier geprint en aan iedereen gevraagd of ze eronder konden pennen welke kleur het was.
Uiteindelijk kwamen we er toen op uit dat het juist het verschil tussen blauw en groen was dat iedereen wel kon zien. Dus werd "passed" groen en "failed" blauw. Probleem opgelost en sinds dien draait het prima.
Mijn bevindingen conflicteren dus volledig met wat u hierboven stelt, maar ik zal ook niet pretenderen dat ik er verstand van heb. Ik heb gewoon ergens andere kleuren op geplakt en geleerd dat het niet verstandig is om kritieke indicatoren met een kleurcodering te laten werken.
P.S. De bewering "kleuren die eenzelfde contrast hebben" is al één groot filosofisch blik wormen waar ik me niet eens aan wil branden.
Ik zie kleurverlopen (het is 1 vlak voor mij) en pastelkleuren juist slecht. Ongeacht de specifieke kleur. Zolang het maar fel genoeg is, geen probleem, zie ik iedere kleur. De oogarts noemt het niet kleurenblind maar een of ander type kleurendoof, dus kleurendoof bestaat ook nog ben ik sinds een paar jaar achter.
Ik deel een hoop van je kritieken, maar ik moet zeggen dat het toch wel een kleine vooruitgang is ten opzichte van de oude situatie.
Als ik op pad ga gebruik ik een klein Chromebook-ladertje om zowel mijn telefoon als Macbook Pro de dag door te helpen en 's nachts op te laden. Dat gaat prima.
Ook hoef ik geen losse video kabel meer mee te slepen, hooguit een converterje, maar meestal is er wel een scherm met USB-C voorhanden.
En als we heel kritisch worden: ik vind het ook makkelijker aansluiten dan de micro-USB die telefoons voorheen vaak hadden. Zelfs als je daarmee goed om zat ging niet altijd soepeljes.
Het ergste vind ik nog dat je je apparaat gewoon kunt slopen met verkeerde hardware. En ja, tuurlijk is dat overal zo maar als er al mensen zijn als Benson van Google die een complete blog wijden aan onveilige kabels/hubs dan is er toch wel wat mis met je "standaard".
Heb je een linkje? Het enige wat ik kan vinden zijn posts over kabels met "spec violations" en "full featured" kabels die niet doen wat ze beloven.
Je kunt altijd je apparaat slopen met verkeerde hardware. Dat is niet uniek aan usb-c.
De connector zelf is al waardeloos, geen enkele vorm van retentiepinnen waardoor ik al twee apparaten heb gehad waar de kabel na verloop van tijd uitvalt onder zwaartekracht alleen.
Ik wil niet betwisten dat het een zwakte is van de connector. Maar het is wel simpel (tijdelijk) op te lossen door met een tandenstoker (of iets vergelijkbaars) het pluis en stof uit de connector te peuteren.
Dit dus, ik heb dit ook als ik mn iphone veel in mn broekzak heb, dan blijft mijn lader ook niet meer goed zitten. Dan haal ik de stof weer uit de lightning connector, daarna blijft ie weer goed zitten.
Wat ik me dan afvraag: kan je een apparaat slopen als je een stroombron in je USB-C-aansluiting stopt?
En waarom, in vredesnaam, hebben ze geen vastgelegde standaard bedacht, maar tig-honderdduizend mogelijkheden? In mijn laptop zit een USB-C-aansluiting met echte USB3.1 gen 2 en met thunderbolt 3-ondersteuning. Dit moet je dan wel specifiek navragen bij de fabrikant, want in alle reclame-uitingen zijn ze nergens duidelijk natuurlijk.
Eigenlijk is dan dus nu de vraag: wat kan ik ermee...
Mijn laptop laad gewoon op hoor via USB-C i.c.m. de docking super makkelijk. Maar waar ik me zorgen om maak zijn die goedkope Action USB-C kabels. Daar kan je mooi je bammetje mee ontdooien als er 100W overheen dendert.
De grootste fout die er gemaakt is om die connector / aansluiting USB te noemen. Noem dat ding dan gewoon alleen "Type C Connector". Vervolgens een lijst aan protocollen die worden ondersteun.
Dus
4x Type C
- 2 Supports TB3
- 2 Supports USB 3.0 Gen 2
- All support USB-PD 100Watt
- All support MHL, HDMI
- 1 Supports special .....
Jawel, je sluit de lader via de hub aan. Een macbook 12" heeft bijvoorbeeld maar een usb-c-aansluiting en als je vervolgens een hub aansluit die geen energie kan doorgeven kan je de hub maar net zo lang geburiken totdat je accu leeg is. Op alle hubs kan je daarom een usb-c-lader aansluiten, maar wat de hubs maximaal kunnen doorgeven verschilt enigszins.
Bij de MacBook zit wel een lader, die kun je dan ook gebruiken. Is dit een hub-test of een lader-test? En ligt de geleverde stroom dan aan de lader of de hub?
Ik zie in de tabellen alleen welke hub er is gebruikt maar dan weer niet welke lader er is aangesloten. Waarom dan al die verschillende laders in dit verhaal?
Er zijn vier verschillende laders aangesloten, 5V, 9V, 15V en 20V. Het gaat er niet om hoeveel stroom er doorgegeven wordt, maar om de onderlinge verschillen en andere opvallendheden en die worden door de hubs veroorzaakt. De Apple-hubs geven bijvoorbeeld op 5V consequent een lagere stroom door dan de andere hubs (en laadt dus langzamer), de Sitecom doet het niet op 15 en 20V bij de Lenovo etc.
Als je een Macbook Pro hebt zou ik sowieso iets kopen met TB3 ondersteuning zoals de HyperDrive (Pro). Stuk sneller en krachtiger, doch niet cross-compatible. Die flubberige kabeltjes aan de zijkant van die hubjes zien er altijd zo fragiel uit.
Is er overigens een reden dat er geen powered hubs zijn getest? Eg Caldigit USB-C Dock, OWC Dock, Belkin, ed? Dat zijn over t algemeen toch de krachtigere en betere docks voor thuis/op kantoor. Zou leuk zijn ter vergelijking van de instaphubs.
Volg ik je volledig in. Ik zie die “docks” in het artikel ook eerder als “hubs” of “dongles”, niet persé als echte “dock”.
Ik heb hier zelf de Caldigit TB3 dock, ben er zelf heel tevreden mee! Voorziet mijn Macbook Pro via 1 kabeltje voor 2 schermen, ethernet, geluid en power! I-de-aal! Voor onderweg heb ik een dongle, maar die wordt amper gebruikt 😊 Beetje jammer van de USB-C implementaties, want op die manier zal het minder makkelijk uitrollen omwille van compatibiliteitsproblemen en minder snel een standaard worden, zodat die dongles wel noodzakelijk blijven (vooral voor beeldschermen). Anders zou het dé perfecte manier zijn om tot een handige, praktische standaard te komen! 😊
Yep same here. Had eerst de Caldigit USB-C dock, prima ding maar kwam in de knel met de bandbreedte bij 4K + plus meerdere SSD’s en de power delivery ging naar 36W als je de QC-poort gebruikte, dus geupgraded naar een Belkin TB3 dock.
Absoluut blij met beide top producten. Inderdaad het gemak... Kom je thuis, één kabeltje erin en meteen opladen (60W hier), monitoren, audio, USB-accessoires (ssd’s, printer, CD/DVD-schrijver), gbit ethernet... Makkelijker gaat niet En kan ik mooi de originele lader in m'n laptoptas laten zitten, zodat ik die altijd mee heb en niet steeds opnieuw hoef in te pakken. Erg relaxt, en scheelde de aankoop van een extra adapter.
Voor onderweg dus zo’n HyperDrive. Keertje review over geschreven.
[Reactie gewijzigd door WhatsappHack op 27 oktober 2018 10:00]
Volg ik je volledig in. Ik zie die “docks” in het artikel ook eerder als “hubs” of “dongles”, niet persé als echte “dock”.
Sterker nog, Apple noemt die van hun niet eens "dock" maar "multiport adapter" en daarin zijn ze niet de enige.
Het is prima dat ze de definitie gebruiken van USB-IF maar het had wel wat diverser gemogen. Wat ze aan "docks" testen is allemaal hetzelfde (en wat Apple dus een multiport adapter noemt). De echte docking stations zoals we die al decennialang kennen staan er niet eens tussen. Daarnaast zijn er ook alleen maar USB versies getest, geen Thunderbolt 3 terwijl voor beide protocollen de USB-C connector wordt gebruikt. Als je een artikel schrijft om de zogenaamde chaos in USB-C wereld inzichtelijk te maken is dat een uiterst merkwaardige keus. Je kunt niet het gehele verhaal vertellen door maar 1 kant te belichten. Je kunt je ook afvragen of dat niet in een apart review artikel had gemoeten.
[Reactie gewijzigd door ppl op 27 oktober 2018 17:28]
Herkenbaar. Heb een Dell TB-Dock wat een echte Dock is. Stroom. Beeld. Geluid. Randapparatuur.
Overigens interessant dat de auteurs in de start van het artikel zeggen USB-IF te volgen in gebruik van ‘docks’ benaming. Maar toch sluipt maar al te vaak ‘hub’ het artikel binnen. Maar heel begrijpelijk
Leuk bedacht, dat je veel meer poorten hebt dan deze dongles, maar daar is USB 3 niet helemaal geschikt voor. Aan mijn Dock hangt
- UTP
- Keyboard
- Muis
- Speakers
- DVI monitor 1
- DVI monitor 2
Als ik er dan een USB stick bij prik of ik ga data verplaatsen over de UTP dan crashed met regelmaat de chip in het Dock, of die in mijn laptop. Kennelijk is dat te veel...
Hier staat ook netjes bij: USB-poorten werken op USB 2.0-snelheid en de Gigabit NIC werkt op 10/100-snelheid als het dock in 4-lane DisplayPort-modus staat.
Ik vind het voldoende om of 2x Full HD of 1x 4k aan te sluiten, volgens mij kan dit met dit dock.
Ik gebruik zo'n dock met 2x dp naar fhd scherm, netwerk en toetsenboard muis er aan. En dat werkt met een Xps 13 prima, en opladen doet ie hem ook. Omdat er een laptop voeding al aan zit is ie in verhouding niet duur.
We hebben ook Philips monitoren met usb c hub erin, die kunnen hetzelfde, ook laden en netwerk. En de FHD 24" en QHD 27" modellen daarvan hebben ook DP uit, dan kan je met twee schermen, de schermen doorlussen.
Hmm balen dat je die problemen hebt, klinkt niet als een al te best dock dan. Oo Ik heb zelf met zowel Caldigit USB-C als de Belkin TB3 geen last van die problemen. Ik heb ook nog even een OWC USB-C dock gehad, maar dat was echt een prulding... Waardeloos gebouwd, slecht geïsoleerd, diep triest ding - dus die ging meteen terug.
Met die Caldigit nooit echt problemen gehad tot ik te weinig bandbreedte had, maar nooit stabiliteitsproblemen. Met die Belkin TB3 idem, die TB3 docks zijn sowieso krachtiger. Nergens problemen mee en uiterst stabiel.
Op welke resolutie draai je die monitors eigenlijk? Als dat 2x 4K is dan denk ik dat je gewoon teveel bandbreedte vraagt van je dock
Ik heb hier de OWC Thunderbolt dock. Op zich een prima ding. Het enige euvel is dat het dock af en toe besluit mijn Macbook Pro wakker te houden. Die weigert dan resoluut in slaap te vallen. Pas nadat ik het dock kabeltje even loshaal en weer aansluit werkt het slapen weer.
Die Thunderbolt dock van ze heb ik nooit getest vanwege de slechte ervaringen met de USB-C dock. Deze had naast stabiliteits problemen ook dat hij constant de Macbook bleef resetten als deze uitstond. Ik heb toen "AutoBoot %00" toegevoegd aan m'n NVRAM om te zorgen dat het stopte, maar dan hoorde je dus om de 30 seconden een geluidje en kwam de acculading op het beeld te staan omdat die dock toch maar power bleef cyclen, opnieuw en opnieuw en de Mac daar op reageert. Om knettergek van te worden. Aan die support van ze had je niets, ze hadden het probleem wel gezien maar konden geen oplossing bieden. Daarnaast was het ding vaag in elkaar gezet, als je je Macbook uitschakelde en je had audio op de dock aangesloten, dan zodra je Mac uitschakelde kreeg je een keiharde permanente bromtoon over de speakers heen. Gewoon slecht design. Gezien mijn geluidset (H/K) getriggerd wordt en automatisch inschakelt als er geluid is, was ook dat uiterst vervelend. Sowieso al vervelend, maar dan helemaal omdat je niet elke keer de stekker uit je geluidset gaat halen natuurlijk vanwege zo'n dock.
Wellicht ervaar jij een zelfde probleem, dat je Mac niet gaat slapen omdat die Dock dan power cycled en je Mac dus denkt dat ie weer prik krijgt en dus wakker moet worden? (En in dit geval blijft?)
Ik koop in ieder geval geen OWC producten meer, dat moge duidelijk zijn.
USB-C is totaal mislukt als standaard. Totale verwarring door de chaos aan mogelijkheden die dan weer wel, dan weer niet ondersteund worden. Zeker wanneer hardware fabrikanten niet voldoende informatie geven over de USB-C mogelijkheden van hun producten. De consument heeft duidelijk niet centraal gestaan bij het ontwikkelen van USB-C. Erg triest!
Ik hoop dat het in de toekomst nog verandert en dat alle USB-C poorten en kabels de standaard volledig gaan ondersteunen. Ik betaal liever wat meer voor het gemak zodat iets STANDAARD werkt, dan dat ik met een USB-C loterij te maken krijg, wanneer ik weer eens een laptop/desktop/tablet van de familie mag reanimeren...
[Reactie gewijzigd door Stinky9 op 27 oktober 2018 08:54]
Het doet mij allemaal denken aan de oude scart aansluiting. (Voor de jongere generatie: dat was de soort van analoge voorloper van de HDMI)
De een ondersteunde RGB, de ander composiet, weer een andere kon ook nog s-video. Audio return was ook altijd maar gokken...
Een apparaat had geen pinnen. Bij SCART zitten aan beide kanten de pinnen in de plug. Er was dus totaal geen manier om op het zicht te zien welke signalen het apparaat ondersteunde.
Maar het is nog erger dan wet @rene_fb zegt, want daarenboven had je dan ook nog eens veel SCART kabels die niet volledig gepind waren en dus bvb geen RGB doorgaven.
Bij de kabels was het makkelijk te zien maar ik kon me ook herinneren dat bij de vrouwelijke poort de ongebruikte “slots” enkel middels plastic de pin vast hield en de gebruikte “slots” een metalen contact hadden.
Ik kan er ook naast zitten... heb al 15 jaar niet met scart lopen klooien
Nee, dat was niet zo. Maar, omdat RGB in Frankrijk verplicht was, kon je er altijd wel vanuit gaan dat de primaire SCART-poort RGB had en die was doorgaans ook bidirectioneel, omdat videorecorders daar massaal gebruik van maakten.
De ondersteuning van S-video was bij SCART altijd een groot vraagteken vanwege de lelijke manier waarop het geïmplementeerd was. Terwijl je voor RGB een aparte pin hebt die geschakelt, moet je om S-video automatisch te detecteren op zoek naar de PAL-color-burst op de rode pin. Veel fabrikanten vonden het makkelijker om een secundaire SCART-aansluiting met S-Video in plaats van RGB te maken, in plaats van dat één aansluiting alle functionaliteit had.
Scart was het slechtste van twee werelden: niet alleen 'design by committee', maar dan ook nog eens een Frans comité, het Syndicat des Constructeurs d'Appareils Radiorécepteurs et Téléviseurs.
Persoonlijk buig ik nog altijd diep voor de Fransen dat ze SCART bedacht hebben Merci!
Enkele uitzonderingen daargelaten heeft iedere Europese TV sinds eind jaren '80 een SCART-poort met minimaal RGB en tweerichtingenverkeer. Als je kijkt naar de rest van de wereld zit er daar vaak alleen een composietingang en mono-audio-ingang op.
Bovendien is SCART consumentvriendelijk: Steek de stekker erin en het werkt. Geen gezeik welke stekker waarin moet en de apparaten zoeken zelf wel uit via welke norm gecommuniceerd wordt.
Kon je er niet gewoon simpel vanuit gaan dat als alle 21 (?) pinnen voorhandig waren, ze ook alle 21 werkten? Ik heb namelijk ook scartstekkers gezien met veel minder pinnen.
Over het algemeen kan je er vanuit gaan dat de primaire SCART-poort van een televisie alle 21 pinnen heeft, composies en audio in beide richtingen ondersteunt en RGB aan kan. Eventuele extra SCART-poorten kunnen minder functioneel zijn, maar ook hier geldt dat televisies meestal wel in orde zijn.
De ellende zit echter meer buiten de televisies: Zoek bijvoorbeeld maar eens een SCART-switch die meer aan kan dan composiet in één richting, het merendeel wat er op de markt is, is regelrechte troep.
Totaal mislukt als standaard gaat me wat ver, maar het is duidelijk dat de implementatie behoorlijk te wensen overlaat. Laten we inderdaad hopen dat dit ‘kinderziektes’ zijn en we over 2-3 jaar niet meer beter weten
De onoverzichtelijkheid vanuit consumenten perspectief is inderdaad fors, maar om nu te zeggen dat de standaard mislukt is gaat echt te ver. Conceptueel is het idee van ‘one cable to rule them all’ nog steeds winnend. Dat allerlei verschillen in implementatie zijn toegestaan is echt heel erg onhandig. Maar dat trekt de markt echt wel recht, en ik ben er van overtuigd dat het gemak van die ene kabel zal prevaleren over de huidige onhandigheid bij selectie.
[Reactie gewijzigd door spoller op 27 oktober 2018 21:19]
De huidige implementatie door de verschillende fabrikanten van USB-C is ronduit waardeloos. Het lijkt erop dat de USB-IF gezwicht is voor fabrikanten die een goedkopere implementatie wilden.
Dit is het stomste wat ze hadden kunnen doen. Ze hadden gewoon een harde eis moeten maken; wil je USB-C implementeren dan moet je 10Gbit/s en 100 watt power delivery bieden.
Voor mobiele apparaten zoals telefoons en tablets zou de power delivery en doorvoersnelheid verlaagd mogen worden, omdat het natuurlijk ridicuul is om 100 watt in een telefoon te hebben...
Om deze discussie niet te hebben. Usb c maakt mogelijk wat de voorgaande connectors nooit konden, daardoor hadden ze een minimale implantatie verplichting moeten hebben.
Ik kan jou bijvoorbeeld een usb c kabel verkopen die enkel usb1.0 snelheden kan doorvoeren. Ook hebben het gros van de smartphones niks beters dan usb2.1 en dat samen met een heel legio aan zelf ontwikkelde snellaad protocollen waarvan er eentje zelfs een speciale kabel vereist met extra pinnen (voldoet dus niet aan de usb c standaard)(ik weet alleen niet zo snel welk merk dat is)
het enige wat universeel is gebleven is de aansluiting, voor de rest hebben ze de fout gemaakt om er zoveel verschillende protocollen en gradaties over toe te laten.
Jammer dat er geen goedkope hubs zijn meegenomen van action, Ali of dx. Antwoord op de vraag waarom je +/-30 euro extra zou moeten betalen is zeer interessant.
Als het om opladen gaat is het antwoord simpel: omdat je geen brand wil. Er zijn in het verleden uitgebreide testen op dit vlak geweest en een groot deel van de goedkope laders / power banks was gevaarlijk tot levensgevaarlijk.
Voor alles boven de 2.4W zou ik alleen de gerenommeerde merken uit de EU of VS nemen.
Nonsens. Mijn officiële Samsung snellader voor de A5 model 2017 komt uit Vietnam en niet uit de US of de EU. Als ik jou moet geloven fikt mijn hele huis straks af. Er staat ook een hoop Russisch gebrabbel op de lader waar ik geen kaas van maak. Ook op Ali zijn wel degelijk hele goede laders en USB docks te verkrijgen. Stukken goedkoper en net zo veilig. Ja, je hebt er ook troep bij zitten maar waar heb je dat niet tegenwoordig?
Volgens welke eisen wordt die Samsung lader gemaakt denk je? Lees dat hier zo vaak dat het in China gemaakt is bijvoorbeeld, maar dat is totaal niet vergelijkbaar.
Inderaad. Ik heb een mooie alu usb c hub van Aliexpress en ik moet zeggen dat deze heel erg goed werkt als ik kijk naar de snelheden e.d. van de poorten
Gebruik dagelijks de wd15 icm de xps 15 en 13, werkt top met 2 beeldschermen, ethernet, muis, keyboard, stroom voor de laptop en eventuele andere randapparatuur zoals hardeschijven. Zelf nooit haperingen of flikkerende beeldschermen gehad.
Voor buitenshuis gebruik ik vaak een aukey usb c hub met: hdmi, vga, sd slots, ethernet en normale usb ingangen. Een top ding, wel kun je er maar 1 scherm tegelijkertijd aan hangen.
Toevallig afgelopen week een Lenovo ThinkPad aangesloten op de wd15, die werkte ook prima.
Het is super om je laptop maar met 1 kabel aan te hoeven sluiten.
Ik snap ook niet dat Tweakers deze rommel test. Met een beetje onderzoek op internet vindt je zeer goede docks en hubs zoals de Dell. Man, zelfs Apple fans nemen nog geen Apple dongles.
Yup die inderdaad, een erg veelzijdig hubje! Super handig als je weer eens een keer op een plek komt waar er alleen een vga kabel aan de beamer hangt... Zelf gebruik ik liever hdmi, dan moet je uit het artikel al 2 hubjes kopen en hebben we het niet eens over de ethernet verbinding gehad.
Ik vind het vooral erg jammer dat in deze review enkel de basic docks zijn meegenomen die je ook voor een tientje op aliexpress kan kopen. Deze zijn vooral handig om in je tas bij je te hebben maar voor een vaste werkplek oogt het minder mooi.
De Dell dockings zijn ook hele goede, heb zelf een wd15 en D6000 getest, voordeel van de D6000 is dat die ook op een normale USB 3.0 poort het prima doet (en dus ook op laptops zonder usb-c werkt). Groot nadeel van de wd15 is dat deze max 4k30 doet (en geen 4k60 wat de D6000 wel doet).
Misschien buiten de scope van dit artikel maar een echt goede USB-C dock met minimaal ondersteuning van 2 x 4K@60Hz is de Dell D6000 (2 x Displayport en 1 x HDMI).
Heb zelf eentje van startech om m'n LG 1440p wide aan te sturen aan 60hz, prima ding. Alleen soms kleine irritaties door de thunderbolt drivers, maar weinig storend.
Ook ethernet is handig + een extra USB poort die naar het dock in m'n scherm gaat om er 2 USB poorten van te maken voor muis en tobo :-)
Ik gebruik een Dell USB-C dock icm een Dell notebook en dat werkt vlekkeloos (voor zover dat modelijk is met een Windows systeem). Ook de MacBook van een collega werd goed ondersteund. Het jammere van dit soort standaarden is altijd weer dat fabrikanten er hun eigen interpretatie aan geven.
Collega's met een Dell laptop en Linux zijn weer minder tevreden, omdat Dell zich niet aan de standaarden zou houden. Ik ben in ieder geval erg tevreden met mijn Dell laptop en WD15 dock.
Heb een xps13 en kan dit alleen maar bevestigen.Het hubje dat je bij de laptop krijgt is niet ideaal als je een afwijkende schermratio hebt (16:10) maar dock icm usb-kvm werkt perfect!
Tweakers plaatst functionele en analytische cookies voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Deze cookies zijn noodzakelijk. Om op Tweakers relevantere advertenties te tonen en om ingesloten content van derden te tonen (bijvoorbeeld video's), vragen we je toestemming. Via ingesloten content kunnen derde partijen diensten leveren en verbeteren, bezoekersstatistieken bijhouden, gepersonaliseerde content tonen, gerichte advertenties tonen en gebruikersprofielen opbouwen. Hiervoor worden apparaatgegevens, IP-adres, geolocatie en surfgedrag vastgelegd.
Hieronder kun je per doeleinde of partij toestemming geven of intrekken. Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.
Functioneel en analytisch
Deze cookies zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie.
Meer details
janee
Relevantere advertenties
Dit beperkt het aantal keer dat dezelfde advertentie getoond wordt (frequency capping) en maakt het mogelijk om binnen Tweakers contextuele advertenties te tonen op basis van pagina's die je hebt bezocht.
Meer details
Tweakers genereert een willekeurige unieke code als identifier. Deze data wordt niet gedeeld met adverteerders of andere derde partijen en je kunt niet buiten Tweakers gevolgd worden. Indien je bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je account. Indien je niet bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je sessie die maximaal 4 maanden actief blijft. Je kunt deze toestemming te allen tijde intrekken.
Ingesloten content van derden
Deze cookies kunnen door derde partijen geplaatst worden via ingesloten content. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie over de verwerkingsdoeleinden.
Meer details
/i/2002271689.jpeg?f=imagemedium)
Dat was inderdaad hoe het USB-IF, de promotorgroep voor usb, het op de markt bracht, maar niet iedere usb-c-aansluiting blijkt al die eigenschappen te hebben. De meeste desktops en smartphones hebben het niet en zelfs laptops ondersteunen niet al die mogelijkheden. Dat is misschien ook wel de reden dat we nog maar weinig beeldschermen, maar ook weinig toetsenborden en muizen op usb-c hebben. De onduidelijkheid maakt het niet interessant om de overstap te maken. Ga maar na; je bent gewend dat een apparaat werkt zodra de stekker fysiek past. Soms werkt een apparaat weliswaar half, bijvoorbeeld als je een usb 3.0-schijf op een usb 2.0-poort aansluit, maar je randapparatuur werkt in ieder geval nog wel.
:fill(white)/i/2001123605.jpeg?f=imagemedium)
Thunderbolt 3 kom je onder andere op high-end laptops tegen, is ontwikkeld door Intel en is de opvolger van Thunderbolt 2, dat nog gebruikmaakte van de minidisplayport-aansluiting. Voor Thunderbolt 3 is de overstap gemaakt naar usb-c. Als je een Thunderbolt 3-apparaat aansluit, wordt eerst via de communicatiepin A5 of B5 gekeken of beide apparaten Thunderbolt ondersteunen. In het geval van Thunderbolt moet de laptop voorzien zijn van een Thunderbolt-chip van Intel. De nieuwste Thunderbolt-controllers hebben de codenaam 
/i/2002253691.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002253899.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002271693.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002229435.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002169283.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002169281.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002169279.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002169285.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002229445.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002229443.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002229453.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002229451.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002260805.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2000606500.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2000606527.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004416944.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002315763.jpeg?f=fpa_thumb)
/u/108764/ava.png?f=community)
:strip_exif()/i/2001034675.png?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001034681.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001866743.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001286679.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001068581.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001861785.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001126707.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2000620388.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2002079839.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1368171944.jpeg?f=fpa)
/i/2001004441.png?f=fpa)
/i/1242485583.png?f=fpa)
usb-c
Apple
/u/99142/crop62758e978b3e3_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/99162/crop5fbeb65712858_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/1054665/crop5be31086906cf_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/193139/tweakersIconSmall.gif?f=community){kind=small}
/u/152928/crop5f2a6769d94ac.png?f=community){kind=small}
/u/243953/crop56f55a7bcf291.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78725/train-icon3.jpg?f=community){kind=small}
/u/4501/crop5bdb35c450e89.png?f=community){kind=small}
/u/286277/crop5db061658c39b_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/299339/anonpict.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/161314/1285883144966.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/219668/crop636d7d8340522_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/449308/autowp_ru_scania_logo_60.jpg?f=community){kind=logo}
:strip_icc():strip_exif()/u/11292/touchinverted.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/120036/piw-ed.gif?f=community){kind=small}
/u/407403/WAhack.png?f=community){kind=small}
Zou leuk zijn ter vergelijking van de instaphubs.
:strip_exif()/u/337246/Laughterminion.gif?f=community){kind=small}
/u/69484/crop5d5eea5924061.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/89152/crop56a49ea8b1e6a_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/4024/burne.png?f=community){kind=small}
Merci!:strip_icc():strip_exif()/u/32637/crop5c30ea346fbb0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/62384/crop61891f444d6e9.png?f=community){kind=small}
/u/318547/crop60be4dd5b04ab_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/531080/crop55d21e245d3bd_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/341057/minibeevatar.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/173710/crop5ac51d72435bb_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/1176/crop635f8931b2b68_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/102705/ChuteBoxeLogo2.gif?f=community){kind=small}