Android 8 Oreo Review

Voor een makkelijker leven

De achterkant

Laten we beginnen bij misschien wel de belangrijkste nieuwe functie van Android Oreo, omdat die voor elke Android-gebruiker in potentie van belang is: Project Treble. Google noemt Project Treble zelf de grootste low-levelverandering in de systeemarchitectuur tot op heden. Het is niet iets wat je zult merken bij het voor het eerst starten van Android Oreo, maar wel iets waardoor je toekomstige Android-updates hopelijk eerder zult krijgen als je géén Pixel-, Nexus- of General Mobile-toestel hebt.

Het is altijd een zwak punt van Android geweest dat alleen een paar toestellen met stock Android vrijwel meteen een nieuwe Android-versie kregen. Iedereen met een toestel waar fabrikantspecifieke software op zit, moet langer wachten. Het is op het moment van schrijven niet eens zo lang geleden dat sommige toestellen eindelijk op Android 7 zijn overgegaan en nu is er alweer een nieuwe Android-versie, die vermoedelijk ook pas ergens volgend jaar op het overgrote deel van smartphones zal verschijnen.

Niet te vroeg juichen; dat lost Project Treble helaas nog niet meteen op. Hopelijk leidt het er wel toe dat de versies na Android 8.0, als fabrikanten welwillend zijn, sneller naar de meeste smartphones komen dan nu het geval is. Met Project Treble trekt Google namelijk het deel dat door de fabrikanten van de socs en de smartphonefabrikanten gemaakt wordt, los van het Android-framework zelf. Fabrikanten moeten in eerste instantie nog wel hun software apart van Android 8.0 programmeren, maar daarna hebben ze er minder werk aan.

Tot nu toe moesten fabrikanten, zodra de opensourcecode van de nieuwe Android-versie uitkwam, wachten op de chipmakers. Die moesten de nieuwe Android-versie eerst voorzien van de juiste drivers en andere code voor hun socs. Daarna konden de Samsungs en HTC's van deze wereld aan de slag met hun softwareskin. Omdat het framework van Android zelf vanaf Android Oreo losgesneden is van de zogeheten vendor implementation, hoeft een nieuwe Android-versie niet volledig opnieuw verbouwd te worden bij elke update die een fabrikant uitbrengt.

Naast de veranderingen in de architectuur kunnen fabrikanten en chipmakers vanaf Oreo ook hun codewijzigingen naar het Android Open Source Project verplaatsen, zodat oplossingen voor bugs en dergelijke niet door de fabrikant opnieuw toegepast hoeven te worden in een Android-versie daarna, maar al in het geüpdatete Android-framework zitten. Dat scheelt fabrikanten tijd en kosten, wat hopelijk tot gevolg heeft dat ze daadwerkelijk zullen besluiten om nieuwe Android-versies sneller uit te brengen. Of dat zo is, moeten we afwachten.

Accuduur

Android Oreo maakt een beter onderscheid tussen apps die op de voorgrond en apps die op de achtergrond opereren. Dat kan afwijken van de vraag of een app letterlijk op de voorgrond staat, want Oreo merkt een muziekapp die op de achtergrond muziek speelt, ook aan als voorgrondapp. Dat is belangrijk, want Android Oreo legt meer restricties op aan achtergrondprocessen.

Als je een 'zware' taak aan het uitvoeren bent, zoals het spelen van een spel, kunnen apps op de achtergrond nog steeds een beroep doen op het Android-systeem om bijvoorbeeld een feed te updaten of om berichten op te halen. Bij Android Oreo worden die processen meer beperkt dan nu het geval is.

De apps kunnen overigens nog wel gewoon terecht bij de job scheduler, die sinds Android 6 Marshmallow is ingebouwd. Die zorgt ervoor dat de taken die niet direct van belang zijn voor de gebruikerservaring, alsnog op gezette tijden kunnen worden uitgevoerd. Als het systeem minder druk is, of het toestel staat in de stand-bystand, kunnen de taken die bij de job scheduler zijn ingediend, allemaal in één keer uitgevoerd worden. Daardoor wordt minder energie gebruikt en gaat je accu dus als het goed is, langer mee. In theorie is dat een goede manier om energie te sparen, maar het is helaas niet op een betrouwbare en reproduceerbare manier te testen.

Beveiliging

Google Play Protect is ook nieuw in Android Oreo. Daarmee worden alle apps in de Play Store continu gescand en in de gaten gehouden. Als een app iets doet dat tegen Googles regels ingaat, wordt de aanbieder geweerd uit de Play Store, is het dreigement van Google. Ook lokaal op Android-apparaten worden apps met Oreo eens in de zoveel tijd gescand, als je daarvoor kiest. Dat gebeurt op momenten waarop je er geen last van hebt. Apps die van onbekende bronnen komen, worden ook onder de loep genomen door Google Play Protect en je krijgt een melding als er een verdachte app gevonden wordt.

Een belangrijke verandering is verder het installeren van apps die niet uit de Play Store komen. Voorheen kon je simpelweg een schakelaar overhalen in de instellingen, zodat apps van onbekende bronnen werden toegestaan. Als je dat aan liet staan, hadden apps de mogelijkheid om bijvoorbeeld een beveiligingsupdate zonder verdere tussenkomst van de gebruiker te installeren. Die 'beveiligingsupdate', die stiekem bijvoorbeeld een app is, kan echter ook malware bevatten. Google laat je met Oreo per app bepalen of die onbekende apps mag installeren, wat de veiligheid ten goede komt.

Het fijne aan Google Play Protect is dat het niet alleen op Android Oreo werkt, maar momenteel ook langzamerhand beschikbaar is op andere apparaten met Android 4.2 of hoger. We zijn blij dat Google wat meer aan de beveiliging heeft gedacht.

Minder bootloops

Google heeft ook een manier gevonden om bootloops in specifieke gevallen op te lossen. Er zijn twee manieren waarbij de zogeheten Rescue Party-functie geactiveerd wordt. De eerste is als een apparaat binnen vijf minuten vijf keer de system_server opnieuw start en dus zelf opnieuw start. De tweede is als een app vijf keer binnen dertig seconden crasht. Met andere woorden: zodra er op deze manieren een lus ontstaat, gaat het apparaat met Oreo automatisch in een oplossingsmodus. Daarbij wordt elk stapje een stukje agressiever. Bepaalde delen van het systeem worden gereset in eerste instantie en het uiterste redmiddel is om het apparaat in recovery mode te zetten, zodat je een reset naar fabrieksinstellingen kunt uitvoeren.

Volgens Google zal Android ook aanmerkelijk sneller starten. Dat hebben we gemerkt en het scheelt behoorlijk. De Pixel was in een seconde of vijftien opgestart. Ook apps starten en werken sneller. Dat komt onder meer door het automatisch weggooien van de cachedata als deze een bepaalde limiet overschrijdt, maar Google laat er verder weinig over los. We hebben niet gemerkt dat apps sneller werken, maar het starten van apps gaat inderdaad sneller in de praktijk.

Ondersteuning

Er zijn nog tal van andere wijzigingen in Oreo. Zo heeft Google ondersteuning ingebouwd voor de LDAC, waarbij Sony een sleutelrol heeft vervuld. Volgens Sony kun je met die codec via bluetooth een grotere hoeveelheid data met bitrates van meer dan 990kbit/s overpompen en dat komt de geluidskwaliteit van audio ten goede op draadloze hoofdtelefoons, die steeds meer in zwang raken sinds Apple en fabrikanten als HTC hebben besloten de 3,5mm-poort uit te bannen. Ook is er ondersteuning voor AAudio, dat ontworpen is voor hoge kwaliteit audio met lage latency.

Voor apparaten met schermen die een groter kleurbereik hebben, is het fijn dat Android nu ook kleurprofielen ondersteunt als AdobeRGB en DCI-P3. Daardoor kunnen Android-apps in Oreo beelden die met die kleurprofielen zijn gemaakt, correct weergeven. Dit is ook van belang voor hdr-schermen, die we steeds vaker in smartphones zien.

• Volgende pagina 4. Tot slot