Inleiding
Samengevat
De Spark is een relatief betaalbare drone, met object-avoidancesensoren aan de voor- en onderkant, die zich op drie manieren laat besturen: via gebaren, via wifi en met een optionele controller. De startprijs van 599 euro klinkt interessant, maar dan ben je aangewezen op een smartphoneapp voor de bediening en is de reikwijdte erg beperkt. De controller is dus een must en dan kom je op 799 euro uit. Daarvoor krijg je meer handige accessoires, zoals een extra accu, maar we vinden het toch een beetje aan de prijs. De beelden zijn prima, maar worden kunstmatig beperkt om de duurdere drones niet in de weg te zitten. Als je echter kunt leven met de beperkingen, is de Spark zeker een interessante drone, waar je veel plezier aan zult beleven.
Eindoordeel
Begin juni konden we al even persoonlijk kennismaken met de DJI Spark tijdens een evenement bij Parijs. Deze kleine quadcopter is gericht op mensen die nog geen ervaring met drones hebben, maar die dergelijke vliegende camera's wel interessant vinden. Met een beginprijs van zeshonderd euro is de Spark een relatief betaalbare, moderne drone, die ook nog eens eenvoudig te bedienen is. Dat moet drempels weghalen bij mensen die wel interesse hebben, maar denken dat het ingewikkeld is om zo'n drone te besturen of bang zijn om te crashen.
Over onze eerste kennismaking hadden we wat gemengde gevoelens. Enerzijds was dit inderdaad een prijsdoorbraak voor een nieuwe drone, die ondanks zijn kleine voorkomen uitgerust is met obstacle-avoidancesensoren aan de voor- en onderkant, die botsingen moeten voorkomen. Anderzijds heeft DJI kunstmatige beperkingen toegevoegd om zijn duurdere drones te beschermen. Hij filmt slechts in 1080p met alleen 30fps, ondersteunt geen beeldprofielen en fotografeert alleen in jpeg en niet in raw.
De goedkoopste versie wordt bovendien geleverd zonder controller, waardoor je dan afhankelijk bent van een wifiverbinding met een smartphone of handgebaren. Je kunt hem uit je hand laten opstijgen en landen, en vervolgens met je hand bedienen. Dat is vernuftig, maar is het echt praktisch? Voor deze review konden we wel gebruikmaken van de controller, maar we kwamen er ook achter dat er belangrijke verschillen zijn met de bediening van de Mavic.
Al met al hebben we nu een beter beeld van alle plus- en minpunten. Is deze Spark een instant-buy of kun je beter even verder sparen voor een geavanceerdere drone? En als je hem wilt kopen, moet je dan voor de versie met controller gaan of niet?
Vergelijking met de Mavic en Phantom 4 Pro
/i/2001574173.jpeg?f=imagenormal)
De Spark is natuurlijk een andere drone dan de Mavic en de Phantom-serie, maar toch zijn er overeenkomsten. Zo zijn alle recente versies voorzien van sensoren die objecten detecteren en uit de weg gaan, hebben ze een geavanceerde camera aan boord en is het bereik met controller zo royaal dat je ze op enkele kilometers afstand nog kunt besturen. De verschillen zitten hem in eerste instantie in de omvang en het gewicht.
De Phantom is gebaseerd op het oerdegelijke standaardontwerp dat ook concurrerende dronemakers geïnspireerd heeft. Dat maakt hem vrij zwaar en log, zo log dat je er een aparte koffer voor nodig hebt, omdat hij niet in een tas past. Bovendien duurt het even voordat je hem in de lucht hebt, want de propellers kunnen er in die koffer niet op blijven zitten en die moet je dus keer op keer (de)monteren. Bij de Mavic is dat niet het geval. Die is zo klein en licht dat hij praktisch in iedere tas past. Je moet de armen voor gebruik wel eerst uitklappen, vervolgens de gimbalbeschermers demonteren en je smartphone via een kabel aan de controlller bevestigen. Al met al kost dat wat tijd. De Spark kun je binnen een minuut in de lucht hebben. Zie de pagina Praktijk.
Sensor en lens
De sensor is van hetzelfde formaat als die in de Mavic: 1/2,3". Dat is dezelfde omvang als ook in veel high-end smartphones wordt gebruikt en de beeldkwaliteit is dus vergelijkbaar. Vermoedelijk is het ook dezelfde sensor als de Mavic heeft. De lens wijkt wel af van die van eerdere DJI-quadcopters. Waar de Phantom-serie 20- en 24mm-lenzen met een lichtsterkte van f/2.8 gebruikt en de Mavic een 28mm-f/2.2, heeft de Spark een 25mm-equivalente lens met een lensopening van f/2.6. De beeldhoek is dus redelijk vergelijkbaar met die van de recente Phantom 4 Pro en -Advanced, maar niet zo wijd als bij eerdere Phantoms. De lichtsterkte is wat lager dan bij de lens van de Mavic.
/i/2001574441.jpeg?f=imagenormal)
Gimbal
De Spark heeft een gimbal om de videobeelden vloeiend te houden. Deze is twee- en niet drieassig, zoals bij alle andere drones van DJI. Hij stabiliseert het beeld alleen verticaal, dus van boven naar beneden, en compenseert de 'roll', oftewel een draaiende beweging die bij drones veel voorkomt. Horizontale bewegingen, over de x-as, worden alleen elektronisch gestabiliseerd door een uitsnede van het beeld te maken. Dit is in de praktijk zeer effectief; het beeld blijft stabiel, ook als de Spark scheef hangt vanwege de wind. Alleen bij extreme bewegingen, zoals hard remmen of accelereren kan het zichtbaar zijn, maar dat zijn geen manoeuvres die gebruikt worden als je mooie beelden wilt filmen. Het voordeel van de tweeassige gimbal is dat hij minder kwetsbaar is dan een drieassige, zoals die van de Mavic.
| |
Spark |
Mavic Pro |
Phantom 4 Adv/Pro |
| Sensor |
1/2,3" |
1/2,3" |
1" |
| Videoresolutie |
1920x1080 |
1280x720
1920x1080 (60fps)
3840x2160 (30fps)
4096x2160 |
1280x720
1920x1080 (60fps)
3840x2160 (30/60fps)
4096x2160 |
| Lens |
25mm f/2.6 |
28mm f/2.2 |
24mm f/2.8-11 |
| Gewicht |
300g |
734g |
1388g |
| Bereik |
2km |
4km (7km fcc) |
5km (7km fcc) |
|
Bereik
(zonder controller)
|
100m (afstand)
50m (hoogte) |
80m (afstand)
50m (hoogte) |
- |
| Snelheid |
50km/u |
65km/u |
72km/u |
| Accuduur |
16 minuten |
27 minuten |
30 minuten |
| Adviesprijs |
€ 599
€ 799 (met controller)
|
€ 1179 |
€ 1549 |
Kunstmatige beperkingen
Het is natuurlijk logisch dat een product in een lager prijssegment een wat minder rijke uitrusting heeft dan zijn duurdere broertjes. Bij de Spark vinden we echter dat DJI kunstmatige beperkingen heeft aangebracht, die puur bedoeld zijn om de duurdere producten te beschermen.
Zo filmt de Spark gewoon in 4k, net als de Mavic en de Phantom, maar wordt dat teruggerekend naar 1080p. Voor veel mensen is 1080p voldoende en de kwaliteit ziet er, mede dankzij het terugrekenen, ook goed uit, maar het is wel een beetje kinderachtig dat deze functionaliteit zo wordt afgeschermd. Hetzelfde geldt voor de keuze om het rawformaat niet te ondersteunen. Je bent daardoor geheel afhankelijk van de jpeg-output en hoewel dat in de meeste gevallen prima is, kun je dan niet het maximale uit de sensor halen. Bijvoorbeeld in een situatie met tegenlicht kan dat het verschil betekenen tussen een geslaagde foto en eentje die in de digitale prullenbak verdwijnt. Opnieuw is dit puur een softwarematige beperking, want technisch weerhoudt niets de Spark ervan om dng-bestanden weg te schrijven, naast jpeg's.
Ons kritiekpunt is dat het vooral softwarematige beperkingen zijn, los van de fysieke die er natuurlijk ook zijn. Nu zie je dat wel vaker in cameraland, maar de trend is juist dat fabrikanten dit steeds minder doen. Zo gebruikt Fujifilm in zijn betaalbare X-T20-camera dezelfde gloednieuwe sensor als in het topmodel X-T2. En heeft Panasonic er een goede gewoonte van gemaakt om 4k-video in vrijwel al zijn camera's te implementeren en dit niet exclusief voor de duurdere modellen te reserveren. Softwarematige beperkingen zijn dus kunstmatig en dat vinden we een beetje flauw. We kunnen ons overigens voorstellen dat er in de toekomst nog een 4k-versie van de Spark uitkomt, met rawondersteuning en beeldprofielen.
Fysieke beperkingen
Natuurlijk zijn er ook fysieke beperkingen van de Spark. Vooral de hardware is immers bepalend voor de kostprijs van een drone. De Spark is goedkoper dan de op een na recentste drone van DJI, de Mavic, en dat is ook makkelijk te verklaren. Zo wordt de basisversie van de Spark zonder controller geleverd, waardoor je afhankelijk bent van wifi en daardoor dus maar een beperkt bereik hebt. Met controller is het bereik ook lager dan dat van de Mavic- of Phantom-serie, maar twee kilometer is voor de meeste situaties afdoende. Wettelijk mag je een drone immers niet uit het zicht verliezen. Ook is de snelheid een stukje lager en is hij door zijn kleinere omvang wat gevoeliger voor wind. De vliegduur is een flink stuk korter vanwege de veel kleinere accu. Meer daarover lees je op de praktijkpagina.
Features en unieke eigenschappen
DJI heeft met de Spark een nieuwe doelgroep voor ogen: mensen die wel geïnteresseerd zijn in een drone, maar de huidige modellen te groot, ingewikkeld of duur vinden. Los van de prijs en het kleine voorkomen heeft DJI vooral ingezet op de vereenvoudigde bediening van de Spark. Je hoeft niet eerst iets te (de)monteren als je wilt vliegen en kunt hem direct vanuit de doos aanzetten en laten opstijgen. Dat kan met een app of de controller, vanaf de grond of vanuit je hand.
Handgebaren
/i/2001574391.jpeg?f=imagenormal)
De handgebaren vallen natuurlijk het meest op. Hoewel er meer kleine drones zijn die op handgebaren reageren, zagen we het nog niet eerder zo uitgebreid als bij de Spark. Het laten opstijgen en landen vanuit je hand is redelijk simpel, al moet je natuurlijk blijven oppassen voor de draaiende propellers. Als je je hand helemaal vlak houdt, is dat te overzien. Deze manier van opstijgen en landen kan handig zijn, omdat er niet altijd een vlakke ondergrond in de buurt is waarop dat kan. Doordat de Spark, net als de Mavic, vrij korte pootjes heeft, raakt hij al snel grassprieten als je in het gras landt.
Als je de Spark vanuit je hand laat opstijgen, kun je vervolgens verschillende gebaren gebruiken om hem te bedienen. Zo kun je hem met je hand besturen als een Jedi uit StarWars. Als je een zwaaibeweging maakt, vliegt hij een stukje omhoog en naar achteren, zodat het makkelijker is om een groepsfoto of selfie te maken. Dit doe je door het fotogebaar, een vierkant met twee duimen en wijsvingers, te tonen. Het is alleen jammer dat de resolutie van de selfieshots vrij laag is: 1440x1080 pixels.
Dat achteruit vliegen is overigens niet zonder gevaar, want hij heeft geen sensoren aan de achterkant en vliegt dus zonder pardon een boom of raam in als je niet oppast. Ondertussen blijft de Spark je op afstand volgen als je beweegt, dankzij gezichtsherkenning. Als je met twee handen zwaait, zodat je lichaam een soort Y-vorm aanneemt, vliegt hij terug naar je positie, zodat hij kan landen op je hand. Via de knipperende ledlampjes krijg je feedback en kun je zien of hij je begrepen heeft. Het is overigens ook mogelijk om op ieder moment over te schakelen naar bediening via de DJI Go 4-app of de controller.
Hoe nuttig zijn die handgebaren nu echt? Eerlijk gezegd hebben we onze twijfels. Het uit de hand opstijgen en landen is zonder meer praktisch, maar de overige gebaren zijn dat niet echt. Je kunt er de show mee stelen tijdens een feestje of met een demonstratie op vakantie, maar met uitzondering van een snelle selfie zien we er niet veel in. Dat komt ook doordat de communicatie tussen je hand en de Spark niet altijd even betrouwbaar is. Vaak pikt hij een gebaar gewoon niet op, waardoor je het meer dan eens moet herhalen. Zo viel ons achteraf op dat sommige selfieshots niet te vinden waren op het micro-sd-kaartje: toch jammer. Bovendien is het vele malen effectiever om de Spark op de juiste positie te manoeuvreren met behulp van de app of controller. Je kunt dan veel makkelijker de hoogte en afstand bepalen, evenals de hoek van de camera. Bovendien zie je dan concreet hoe een foto of video eruit komt te zien, waardoor je eventueel de compositie nog kunt aanpassen.
/i/2001574443.jpeg?f=imagenormal)
De controllers van de Spark (links) en de Mavic
Bediening
De standaardversie van de Spark wordt zonder controller geleverd, waardoor je voor de bediening bent aangewezen op de DJI Go 4-app. Daarmee is hij in principe prima te gebruiken, maar je hebt dan wel te maken met beperkingen. De twee belangrijkste zijn de bediening en de afstand die je kunt overbruggen. Aan het eerste kun je wennen, hoewel fysieke joysticks altijd prettiger zijn. Die geven feedback en daardoor kun je veel nauwkeuriger sturen en de snelheid bepalen. Zonder controller is het bovendien moeilijk om op het scherm tegelijk de twee joysticks te bedienen én de camera verticaal te besturen, en dat levert nu juist de mooiste shots op.
De tweede beperking is ernstiger. Zonder controller kan de Spark tot circa vijftig meter hoog klimmen en een afstand van circa honderd meter overbruggen. Die hoogte is in de meeste gevallen wel voldoende om mooie shots te kunnen maken, maar honderd meter is niet ver. Het is ver genoeg voor het maken van selfies of videos in je directe nabijheid, of om over een object heen te kijken en een stukje te vliegen. Even een meertje oversteken of over een groot object vliegen is er echter niet bij. Daar komt bij dat het wifisignaal storingsgevoelig is. Tijdens het launch-event van DJI, maar ook tijdens onze praktijktests, hebben we meer dan eens ervaren dat het signaal wegviel. Het beste wat je dan kunt doen, is in de richting van de drone lopen in de hoop dat het signaal weer wordt opgepikt, maar dat kan niet altijd.
In dat geval wacht de Spark een seconde of twintig om vervolgens terug te vliegen naar het startpunt. Dat werkt best goed, maar toch is dit altijd een risico. Bovendien moet je dan opnieuw beginnen met koppelen en vliegen, en dat is simpelweg irritant. In veel gevallen wil je een spontane return-to-home voorkomen, want dan heb je de controle niet meer in eigen hand. In veel gevallen gaat het terugvliegen goed, mede dankzij de sensoren die objecten aan de voor- en onderkant detecteren, maar het zou niet de eerste keer zijn dat een drone in de takken van een boom verstrikt raakt. Die ziet hij namelijk lang niet altijd.
/i/2001574397.png?f=imagenormal)
Voorgeprogrammeerde modi
Net als bij andere recente DJI-drones kun je via de app kiezen uit voorgeprogrammeerde modi als Quickshot, Tapfly en Activetrack. Dat zijn handige modi, omdat je daarbij de besturing uit handen kunt geven door gebruik te maken van processorkracht en slimme algoritmen in de software. Met iets als Activetrack is het bijvoorbeeld mogelijk om automatisch een onderwerp te volgen, al dan niet door er in cirkels omheen te draaien. En met Tapfly kun je op een locatie op het scherm tappen, waarbij de drone er zelf naartoe vliegt zonder dat je zelf hoeft te sturen. Bij Tripod dient de drone als vliegend statief, waarbij hij zo soepel mogelijk beweegt. DJI heeft er nog vier aan toegevoegd, die momenteel exclusief voor de Spark zijn: Rocket, Dronie, Circle en Helix.
Ook is er een uitgebreide panoramamodus, die nog niet te vinden is op andere DJI-drones. Hierbij beweegt de camera niet alleen van links naar rechts, maar ook omhoog en naar beneden, waardoor je een samengestelde foto met een zeer grote hoek krijgt. Verder kun je via een app met een druk op de knop een compilatie laten maken met de leukste tien seconden uit recente clips, die je via je smartphone direct kunt delen. Ten slotte is er een modus waarbij je kunstmatige scherptediepte kunt toevoegen, zodat een foto een professionelere uitstraling krijgt, iets wat we ook steeds vaker bij smartphones zien. Deze toevoegingen moeten drempels voor beginners wegnemen, waarbij je eenvoudiger mooie vliegbeelden krijgt en de resultaten snel kunt delen.
Praktijk
/i/2001574453.jpeg?f=imagenormal)
In de praktijk heeft de Spark wat ons betreft twee voordelen op de Mavic- en de Phantom-serie, evenals op de meeste andere quadcopters: de snelheid waarmee je in de lucht bent en de minder kwetsbare body. Je hoeft geen plastic element weg te halen dat de gimbal en de camera beschermt en je hebt zelfs geen kabel nodig om je smartphone met de controller te verbinden. Dat laatste werkt via wifi en vereist alleen dat je eenmalig contact maakt met de ad-hocwifihotspot van de controller. Het is dus een kwestie van de Spark uit zijn doos halen, aanzetten, eventueel je smartphone in de controller bevestigen en je bent klaar om te vliegen. Je hoeft ook geen propellers te bevestigen of armen uit te klappen; je haalt de Spark gewoon uit zijn doos en zet hem aan. Dat scheelt niet alleen tijd, maar ook gedoe. Het is daardoor een stuk makkelijker om even een shot te maken en snel weer te vertrekken.
Dat de controller en een smartphone of tablet via wifi verbonden zijn, is op zich praktisch, want het scheelt het moeten bevestigen van een kabel. Er is echter een duidelijke keerzijde; de verbinding is zichtbaar minder stabiel dan een bekabelde verbinding. Het beeld op het scherm heeft last van lag en dat is vervelend tijdens het vliegen. Je kunt dan immers minder direct reageren. In principe zie je de vertraging alleen op het scherm terug, maar op één moment, waarbij de Spark zich op grote afstand bevond, zagen we ook in de uiteindelijke beelden wat kleine haperingen: zie de videoreview.
In tegenstelling tot bij de Mavic wordt er geen kabeltje meegeleverd. Er zit zelfs geen aansluiting aan de zijkant en een reguliere usb-poort ontbreekt eveneens. Er zit wel een micro-usb-aansluiting aan de onderkant van de controller, maar de kabel van de Mavic-controller is dan te kort. Omdat een usb-poort ontbreekt, moet je een otg-adapter aanschaffen als je een eigen kabel wilt aansluiten. Dat werkt prima, zij het dat een reguliere usb-kabel dan zijwaarts uit de smartphone steekt, waardoor je een minder goede grip hebt op een van de joysticks. Ter vergelijking, het meegeleverde kabeltje van de Mavic heeft een hoek van negentig graden, waarmee dat probleem wordt voorkomen. Over dit punt lijkt DJI minder goed te hebben nagedacht, al sluiten we niet uit dat een toekomstige firmware-update de lag die via wifi optreedt, vermindert.
/i/2001574437.jpeg?f=imagenormal)
Vliegkunsten
De kleine omvang en het lage gewicht van de Spark hebben zeker voordelen. De keuze om hem niet de inklapbare armen van de Mavic te geven, vonden we aanvankelijk jammer, maar het heeft zeker bijgedragen aan de robuustheid van de body. Hij is stevig en zal een botsing eerder zonder schade overleven. In de Combo-set zitten bovendien vier extra rotorbladen plus een stel propellerbeschermers, ook wel bumpers genoemd. Daarmee kun je ook binnenshuis wat veiliger vliegen en de bumpers kunnen voorkomen dat je in de knoop raakt met struiken, planten of gordijnen. De gimbal is zoals eerder genoemd eveneens minder kwetsbaar, al blijft dit natuurlijk altijd een gevoelig onderdeel.
Zijn kleine vorm en robuuste body dragen bij aan het vliegplezier. Hij vliegt vlot, stabiel en eenvoudig, en je hoeft je wat minder druk te maken dat hij ergens niet tussen- of onderdoor past, of dat hij na een lichte botsing meteen in duigen ligt. In de sportstand is hij bovendien zeer wendbaar en hij haalt dan snelheden van vijftig kilometer per uur.
Door zijn gewicht van driehonderd gram raakt hij overigens wel wat makkelijker uit koers dan een grote drone. Door de hogere windgevoeligheid is het wat lastiger om laag bij de grond een exact vluchtpad aan te houden, zoals tussen twee bomen door. De beelden blijven overigens vloeiend als het wat waait, dus wat dat betreft heb je er geen last van.
Accuduur
Een vliegtijd van zestien minuten is nog altijd netjes voor zo'n kleine drone, maar in de praktijk betekent dit dat je na circa twaalf minuten moet stoppen. Als er nog dertig procent accuduur resteert, vliegt de Spark automatisch terug naar het beginpunt. Dit kun je overrulen zodat je nog wat langer kunt doorvliegen, maar dan moet je wel zeker weten dat je op een veilige locatie kunt landen, want vanaf circa tien procent zet hij automatisch de landing in, ook als hij boven water vliegt.
Al met al betekent dit dat je de accuduur wat beter in de gaten moet houden dan bij de Mavic en de Phantom, en dat je minder vrijheid hebt om afstanden te overbruggen. In de praktijk ben je al snel een accu kwijt aan het bepalen van een mooi shot en moet je een tweede of derde accu gebruiken voor het echte werk. Daarvoor moet je dus wel eerst terugkeren om de accu te wisselen, wat tijd kost. De accuduur is goed te doen, maar vereist wat planning, en aan een enkele accu heb je eigenlijk niets.
Om af te sluiten met een positief punt over de accu van de Spark: je kunt hem opladen via de micro-usb-ingang. Dat betekent dus ook dat dit heel makkelijk onderweg kan zonder dat je allerlei extra accessoires nodig hebt. Het kan gewoon met een powerbank, evenals met een usb-stekker in de auto. Het enige is dat het alleen via de drone zelf kan, dus je kunt niet doorvliegen met een tweede accu en ondertussen de eerste opladen, tenzij je een 230V-stopcontact in de buurt hebt.
Beeldkwaliteit en foto's
In de videoreview op de eerste pagina krijg je een indruk van de beelden die de Spark produceert. Op deze pagina hebben we een beknopte selectie gemaakt van wat foto's. De beeldkwaliteit komt in beginsel overeen met die van de Mavic en de originele Phantom 4. De videobeelden worden door de beeldsensor in 4k opgenomen en vervolgens via supersampling teruggerekend naar 1080p, waarbij de framerate gelijk blijft. Voor een 1080p-opname zien de opnamen er scherp en gedetailleerd uit, mede dankzij het terugrekenen. Doordat er geen kleurprofielen ondersteund worden, moet je het doen met basale instellingen als witbalans, sluitertijd en isowaarde. Gelukkig is er wel belichtingscompensatie, maar wie ervaring heeft met videobewerkingssoftware, zal de kleurprofielen waarschijnlijk missen.
/i/2001574431.png?f=imagenormal)
Datzelfde geldt voor fotografie. De jpeg-beelden zien er goed uit, al valt de detaillering bij sommige beelden op honderd procent wat tegen. Een 16:9-stand ontbreekt; je kunt alleen foto's in het klassieke 4:3-formaat produceren. In de praktijk krijg je af en toe foto's met lokale over- en onderbelichting, zoals bij deze foto van een glijbaan, waarbij de zon reflecteert op het metaal en het water. De rode delen geven aan waar de kleurinformatie totaal verloren is gegaan; deze pixels zijn honderd procent wit. Als deze foto in het rawformaat gemaakt was, hadden we dit waarschijnlijk nog wel kunnen corrigeren in Camera Raw of Lightroom, maar nu niet.
Het gaat hier natuurlijk om een consumentendrone en er valt iets voor te zeggen dat de meeste mensen geen zin hebben in beeldbewerking, maar gewoon snel en simpel mooie plaatjes willen produceren, zonder nabewerking. Maar wij persoonlijk vinden het jammer dat veel opties bewust weggelaten zijn.
Alternatieven
Hoewel de Spark als betaalbare en eenvoudig te bedienen drone een redelijk uniek product is, zijn er concurrerende modellen beschikbaar. Voor minder geld koop je bijvoorbeeld de Yuneec Breeze of de Xiaomi Mi drone. En voor ongeveer hetzelfde bedrag als de Combo-set kun je ook een Phantom 3 kopen. Op sommige punten loopt deze wat achter, zoals met object avoidance, maar op andere vlakken kun je er juist meer mee. Tot slot zijn er natuurlijk de andere modellen van DJI, zoals de Mavic Pro en de Phantom 4 Pro of Advanced.
Yuneec kondigde in 2016 al de Breeze aan, die veel weg heeft van de Spark. Hij is eveneens zeer klein en min of meer bedoeld als 'selfiedrone' die je makkelijk op je trips kunt meenemen. Hij is een stuk goedkoper dan de Spark en je krijgt er ook nog een controller en fpv-bril bij. Hij mist echter een gimbal.
3.5 van 5 sterren
(1 reviews)
Het Chinese merk Xiaomi heeft, naast smartphones en powerbanks, ook een drone in het assortiment. Je moet deze wel zelf uit China importeren, maar hij is relatief betaalbaar. Net als de Spark filmt hij in 1080p. Hij wordt geleverd met gimbal, camera en controller.
5 van 5 sterren
(1 reviews)
Hoewel de Phantom 3 al wat langer op de markt is en dus functies als object avoidance mist, is hij een betaalbaar alternatief in een robuuste behuizing. Er zijn verschillende varianten van de Phantom 3, maar het gelinkte model kan ook filmen in 4k. Hij wordt inclusief de klassieke DJI-controller geleverd.
(0 reviews)
De Mavic Pro is ingeklapt zelfs nog iets kleiner dan de Spark en hij wordt met controller geleverd. Hij filmt in 4k, ondersteunt raw en kan sneller, langer en verder weg vliegen, maar de prijs is dan ook een stukje hoger.
4.5 van 5 sterren
(4 reviews)
review
De Phantom 4 Pro is fors duurder dan alle andere alternatieven, maar is dan ook uitgerust met een veel grotere sensor en lens. Bovendien heeft hij sensoren aan alle kanten, waardoor hij minder snel ergens tegenaan botst.
(0 reviews)review
Conclusie
/i/2001574439.jpeg?f=imagenormal)
De Spark is wat ons betreft hoe dan ook een interessante aanvulling op het portfolio. Het is een relatief betaalbare drone, voorzien van object-avoidancesensoren aan de voor- en onderkant, die zich op drie manieren laat besturen: via gebaren, via wifi en met een optionele controller.
DJI heeft de prijsbepaling slim aangepakt, waarbij 599 euro als startprijs interessant klinkt. Wat ons betreft is de controller echter een absolute must en dan kom je dus op 799 euro uit. Met alleen gebaren en wifi als besturing is het een beetje alsof je een Porsche koopt en er dan een caravan achter hangt en maximaal negentig kilometer per uur gaat rijden. Het kan, maar je haalt er dan lang niet het maximale uit.
Voor de Combo-set betaal je zo'n 200 euro meer, maar naast de controller krijg je dan ook een tweede accu, propellerbeschermers, een stel extra propellers, een lader voor drie accu’s en een tas. Dat is het wat ons betreft wel waard, want als je echt indrukwekkende shots wilt maken, loop je met virtuele joysticks op een smartphone al snel tegen beperkingen op. Nog los daarvan is het wifisignaal voor serieus gebruik te onstabiel en met honderd meter bereik bijzonder beperkt. Met de controller verschuift de limiet van honderd meter naar twee kilometer en bovendien werken de sticks en fysieke knoppen veel fijner. Daar komt bij dat we het niemand zouden aanraden om met slechts één accu op pad te gaan, dus je bent er hoe dan ook nog niet met 600 euro.
Met andere woorden: wij zouden serieuze gebruikers die geïnteresseerd zijn in de Spark, het Fly More-pakket aanbevelen. Beide combinaties vinden we overigens aan de prijs, gezien de bijbehorende beperkingen. Voor de versie met controller zit je op zo'n 800 euro en voor dat geld zijn veel andere drones eveneens binnen handbereik. En het verschil met de Mavic bedraagt dan nog maar circa 300 euro. In absolute zin is dat niet veel, terwijl je dan veel meer mogelijkheden en instellingen tot je beschikking hebt.
De kunstmatig aangebrachte beperkingen, zoals de 1080p-resolutie met alleen dertig frames per seconde, ontbrekende beeldprofielen en het niet kunnen fotograferen in raw vinden we wat flauw. Het is namelijk geen beperking van de hardware, maar puur van de software. Voor de gemiddelde consument is dat waarschijnlijk geen breekpunt, maar het betekent dat je minder speelruimte hebt om beelden te optimaliseren en dat is jammer.
Kun je leven met de genoemde beperkingen, dan is de Spark zeker een interessante drone om mee te beginnen, al blijft 800 euro een smak geld. Er zijn goedkopere drones te krijgen, maar die hebben weer andere beperkingen. Mocht je de nadelen zwaar vinden wegen, dan is de Mavic ook het overwegen waard.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2001517743.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white)/i/2001574391.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574427.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574423.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574425.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574429.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574415.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574421.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574419.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574417.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574411.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574413.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574407.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001574409.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001216995.png?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001139007.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001028685.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001247009.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001305923.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001517743.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003151622.jpeg?f=fpa)
/i/2000780889.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/470847/crop5d49451199205_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/146121/giraffe-2-70x57.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/408152/crop5dfac3266a0cc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
. Maar vooral vasthouden aan het idee dat DJI de enige fabrikant is die een laagdrempelige drone kan maken en dat het dus logisch is daar €600 voor neer te leggen.:strip_icc():strip_exif()/u/8440/FlyGuy.jpg?f=community){kind=small}
. Daarom wil je een drone die kwalitatief goed is en dus makkelijk te besturen is en extra veiligheidsmaatregelen ingebouwd heeft, zoals deze spark. Daarnaast heb je precies niks aan een drone met een slechte videokwaliteit. Begrijp me niet verkeerd ik heb zelf ook gekozen voor een oude motor voordat ik mijn droommodel ga aanschaffen, niet meer dan logisch. De vergelijking Motor = Drone is voor mij wel heel erg ver gezocht. Met een goedkope motor kan je nog steeds heel erg veel plezier hebben. Het plezier van een drone zit hem in de videobeelden niet in het vliegen, zijn de beelden slecht is de drone ook slecht. /u/30346/crop6571ad31b4cbc_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/270970/close-button.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/172393/crop671a552786579_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/501340/RebootILlogo.png?f=community){kind=small}
/u/13460/JUN982.GIF?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116610/Baby.tux.sit-icon.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_icc():strip_exif()/u/16764/jh-avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/511559/crop5afaa030963dc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/200203/crop6092aecc52ccd.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116577/crop61f7f1a39d49f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/807941/crop57e13d0669d48_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/94596/crop643fb12fd4e6d.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/5677/crop60a67856c31dd_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/78550/crop5c17960ae0f69_cropped.png?f=community){kind=small}