Door Jeroen Horlings

Redacteur

Dslr's tot 1000 euro Round-up

Vijf recente spiegelreflexcamera's vergeleken

26-04-2017 • 06:00

200

Multipage-opmaak

Inleiding

Beste koop: Pentax K-70 Zwart

Tweakers zegt: 8,5
In deze round-up vergelijken we vijf spiegelreflexcamera's tot zo'n duizend euro inclusief lens. Deze zijn rijker uitgerust dan instapmodellen. Denk aan moderne sensoren, kantel- en uitklapbare schermen al dan niet met touchbediening, snelle autofocus, wifi en een scala aan instelmogelijkheden. Al met al biedt de Pentax de meeste waar voor je geld. De camera houdt prettig vast, is weerbestendig en heeft een zeer prettige zoeker. Alleen voor video is hij minder geschikt; daarvoor zijn beide Canons een beter alternatief.

Prijs bij publicatie: € 700,-

Nu verkrijgbaar vanaf: € 445,-

Enige tijd terug bespraken we instap-dslr's tot 450 euro en kort daarna systeemcamera's in het middensegment tot circa 800 euro. Nu doen we hetzelfde met recente dslr's. We bekeken de Canon EOS 800D en de nagenoeg identieke 77D, de Nikon D5600, de Pentax K-70 en de Sony Alpha A68. Dit zijn camera's uit 2016 en 2017 die het middensegment bedienen. Het zijn prima camera's voor beginners, maar ook voor gevorderden en dat biedt voor de eerste groep voldoende groeimogelijkheden. Ze kunnen een hoop meer dan de instapmodellen en zijn vaak uitgerust met nieuwe features, afkomstig van de modellen in het high-end segment.

DSLR's

Denk bijvoorbeeld aan nieuwe sensoren met snelle fasedetectiediodes zoals bij de Canons, het weglaten van anti-aliasfilters voor extra scherpte bij Nikon en Pentax, de waterdichte behuizing en de gestabiliseerde sensor van de Pentax en het lichtdoorlatende spiegelsysteem met elektronische zoeker bij de Sony. Spiegelreflexcamera's in het prijssegment tot circa duizend euro hebben over het algemeen heel wat te bieden, maar het is interessant om te zien hoe de fabrikanten daar op verschillende manieren mee omgaan.

De vraag is welke camera in dit prosumersegment de meeste waar voor z'n geld biedt. Dat begint natuurlijk bij een goede beeldkwaliteit zonder compromissen, maar het omvat ook de bediening en de mogelijkheden in de praktijk.

Specificaties en onderlinge verschillen

Voordat we de camera's in de praktijk gaan vergelijken en beoordelen, zien we op basis van de specificaties al een heleboel overeenkomsten en verschillen. Ze hebben allemaal een moderne aps-c-sensor met een resolutie van 24 megapixel. Het aantal autofocuspunten loopt sterk uiteen, maar is bij alle camera's ruim voldoende. Ze filmen allemaal in 1080p met maximaal 60fps, hoewel de Pentax dat alleen in 60i doet, en voor serieuze filmers is er een externe microfooningang. Geen enkele dslr in dit prijssegment kan filmen in 4k, terwijl dat bij systeem- en compactcamera's, en zelfs bij smartphones, al redelijk gebruikelijk is.

DSLR's

Canon en Nikon hebben hun camera's voorzien van een aanraakgevoelig scherm en Sony en Pentax niet. Bij alle camera's is het scherm kantelbaar, maar terwijl die van de Canon, Nikon en Pentax ook naar de zijkant kunnen uitklappen, kan dat bij de Sony niet. Bij die camera ontbreekt als enige ook wififunctionaliteit, hoewel dat tegenwoordig redelijk gebruikelijk is. De Sony heeft wel de hoogste burstsnelheid, met acht foto's per seconde, waar de rest op zes of vijf blijft steken. Ook heeft de Sony een elektronische zoeker in plaats van een optische, wat zowel voor- als nadelen heeft. De zoeker van de Pentax is het grootst en die van de Canons en de Nikon zijn juist relatief klein. De Pentax en Nikon hebben geen anti-aliasfilter, wat in theorie scherpere plaatjes oplevert, maar ook moiré in de hand kan werken. De Nikon is met afstand de lichtste, gevolgd door de Canons, terwijl de Pentax en Sony juist vrij zwaar zijn. De accuduur van de Nikon is hoger dan gemiddeld, terwijl die van de Pentax juist lager is. De Pentax is wel als enige stof- en spatwaterdicht.

Merk en type Canon EOS Nikon Pentax Sony Alpha
Type 800D / 77D D5600 K-70 68 (A68)
Body prijs € 427,- (13 winkels) € 359,- (16 winkels) € 445,- (8 winkels) Onbekend (24 winkels)
Mount Canon EF Nikon F Pentax KAF2 Sony Alpha / Minolta AF
Sensor
Cameraresolutie 24,2Mp 24Mp 24,24Mp 24Mp
Sensortype Cmos Cmos Cmos Cmos
Sensorformaat Aps-c (cropfactor 1.6) Aps-c (cropfactor 1.5) Aps-c (cropfactor 1.5) Aps-c (cropfactor 1.5)
Minimale iso-gevoeligheid 100 iso 100 iso 100 iso 100 iso
Maximale iso-gevoeligheid 51.200 iso 25.600 iso 102.400 iso 25.600 iso
Burstsnelheid 6fps 5fps 6fps 8fps
Langste sluitertijd 30s 30s 30s 30s
Kortste sluitertijd 1/4000s 1/4000s 1/6000s 1/4000s
Aantal autofocuspunten 45 39 11 79
Accuduur (CIPA) 600 820 410 580
Video
Videoresolutie 1920x1080 1920x1080 1920x1080 1920x1080
Videoframerate 60fps 60fps 30fps 60fps
Bestandsformaat video Mp4 Mov Mov Mp4
Eigenschappen
Schermdiagonaal 3" 3,2" 3" 2,7"
Touchscreentechniek Capacitief Capacitief - -
Stabilisatie In de lens In de lens In de body In de body
Zoeker Optisch (ovf) Optisch (ovf) Optisch (ovf) Elektronisch (evf)
Zoeker vergroting 0,82x 0,82x 0,95x 0,88x
Scherm Kantelbaar + uitklapbaar Kantelbaar + uitklapbaar Kantelbaar + uitklapbaar Kantelbaar
Autofocusmotor Stappenmotor (stm) Stappenmotor (af-p) Micromotor (dc) Micromotor (sam)
Weerbestendig Nee Nee Ja Nee
Verbindingen
Verbinding (extern) Mini-hdmi, usb 2.0 Mini-hdmi, usb 2.0 Micro-hdmi, usb 2.0 Micro-hdmi, usb 2.0
Externe microfoon Jackplug 3,5mm Jackplug 3,5mm Jackplug 3,5mm Jackplug 3,5mm
Wifi 802.11b, 802.11g, 802.11n, nfc 802.11b, 802.11g, nfc 802.11b, 802.11g, 802.11n -
Bluetooth Bluetooth 4.1 Bluetooth 4.1 - -
Afmetingen, gewicht en kleur
Hoogte body 76,2mm 97mm 93mm 104mm
Breedte body 131mm 124mm 126mm 142mm
Diepte body 99,9mm 70mm 74mm 83mm
Gewicht body 532g 415g 628g 675g

Canon EOS 800D

De Canon EOS 800D werd afgelopen februari samen met de 77D aangekondigd en is deze maand op de markt gekomen. Beide camera's zijn van binnen overigens vrijwel identiek, maar meer daarover lees je op de pagina over de 77D. Als je naar de specs kijkt, lijkt het alsof de sensor onveranderd is ten opzichte van voorgangers 750D en 760D, maar dat is niet zo. De sensor is wat ontwerp betreft grotendeels identiek aan die van de 80D en dus ook voorzien van DualPixel-autofocus. De camera zelf is voorzien van een nieuwere beeldprocessor: de Digic 7.

Canon EOS 800DCanon EOS 800DCanon EOS 800DCanon EOS 800D

Nieuw menusysteem

De meest in het oog springende verandering is eigenlijk een compleet nieuw menusysteem. Het oude menu, dat overigens nog steeds als optie te activeren is, functioneerde niet slecht, maar was meer gericht op gevorderden. Met witte letters op een zwarte achtergrond blonk het vooral uit in een overdaad aan gegevens. Voor een gevorderde fotograaf was dat handig, want je zag in één overzicht alle actuele instellingen. Beginners schrok het echter wat af, vooral wie weinig kennis heeft van soorten lichtmeting, autofocusmodi en kleurtemperatuur.

Het nieuwe menu, wit met frisse kleuren, helpt de beginnende fotograaf veel meer op weg. Aan de hand van kleuren en symbolen wordt bijvoorbeeld uitgelegd wat er gebeurt als je het draaiwieltje naar links of rechts draait, bijvoorbeeld wat scherptediepte betreft in de Av-stand en met beweging in de Tv-stand. Ook in de verschillende menu's wordt nu uitgelegd wat je met het wijzigen va een bepaald menu-item kunt. Verder zijn de hoofdmenu's iets anders onderverdeeld. De primaire opties voor foto en video zitten in het rode menu, geavanceerde instellingen in het gele en afspeelopties weer in het rode. Bijzonder is ook dat je de opties uit andere menu's nu niet meer ziet. Eenmaal in het rode menu zie je alleen 'rode' opties.

Voor een beginner is dat prettig, voor een meer ervaren fotograaf hinderlijk, want het kost nu meer tijd om door het volledige menu te bladeren. Iets als 'My menu', waar je zelf je favoriete menuopties kunt stallen, is evenmin zichtbaar. Gelukkig kun je altijd het oude menu weer activeren, zelfs gedeeltelijk. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor de zwarte interface met alle huidige instellingen én een menu met uitleg. Opvallend genoeg heeft Canon voor de 77D de klassieke interface aangehouden, waarbij het beginnersmenu als optie beschikbaar is.

Nieuwe kitlens

Tegelijk met de 800D en 77D werd een nieuwe kitlens geïntroduceerd. Deze is een stukje compacter dan de eerdere 18-55mm-lenzen van Canon, maar dat is met f/4-5.6 iets ten koste gegaan van de lichtsterkte in de groothoekstand. We vinden het overigens wel knap dat Canon de lens zo compact heeft gekregen zonder collapsible ontwerp. De Nikon-kitlens heeft dat wel en dat heeft als nadeel dat je de lens voor gebruik moet uitschuiven. De nieuwe Canon-kitlens is, zonder dat nadeel, nagenoeg even groot.

In de praktijk

In vergelijking met zijn voorganger is de body een fractie kleiner geworden, al gaat het om millimeters. De zoeker is nog steeds aan de kleine kant, zeker in vergelijking met die van Sony en helemaal met de zoeker van Pentax. De grip is wel prettig, al bungelt je pink onder de camera als je een beetje grote handen hebt. De aan-uitschakelaar zit op duimpositie en is dus makkelijk met één hand te bedienen. Je moet alleen oppassen dat je niet te ver doordrukt, want dan kom je in de videomodus terecht.

Het knoppenspel is prima ingedeeld, met sneltoetsen voor de isowaarde, witbalans, transportmodus en autofocus, en andere instellingen via de Q-knop. We missen alleen een tweede draaiwieltje, waar de 77D wel over beschikt. Voor beginners is dit minder problematisch, maar op dit prijsniveau vinden we het gek om hierop te bezuinigen. De autofocus werkt vlot en soepel, ook tijdens live view, dankzij dualpixel-autofocus.

Dankzij de toevoeging van DualPixel-autofocus presteert de camera uitstekend tijdens het filmen, ook wanneer het onderwerp beweegt. Hij maakt ook gebruik van elektronische stabilisatie tijdens een video-opname.

En verder

Een andere wijziging ten opzichte van de 750D is de toevoeging van bluetooth op het al aanwezige wifi en nfc. Het opzetten van een bluetooth-verbinding via een smartphone is wat eenvoudiger, zeker als de telefoon geen nfc beschikbaar heeft. Via bluetooth en de bijbehorende Camera Connect-app van Canon kan sneller een wifi-verbinding worden opgezet. Dat is vooral handig om een verbinding te herstellen, bijvoorbeeld als de camera of smartphone even uit is geweest. Aan alleen bluetooth heb je echter niets; ook voor iets als geotagging is wifi noodzakelijk.

De 800D is nog maar net uit, waardoor de winkelprijzen momenteel dicht in de buurt van de adviesprijs liggen; 849 euro voor de body en 969 euro met kitlens. Ten opzichte van de andere camera's, die al wat langer op de markt zijn, kan dat een vertekend beeld geven. Ter vergelijking: de 750D, de voorloper van de 800D, met 18-55mm-kitlens gaat momenteel voor circa 629 euro.

Canon EOS 77D

Voor deze round-up kozen we in eerste instantie voor de 800D, omdat deze wat prijs betreft het beste bij de concurrenten past, waarbij het belangrijk is om te benadrukken dat de winkelprijzen van de 800D en 77D momenteel gelijk zijn aan de adviesprijzen, doordat beide camera's nog maar sinds deze maand op de markt zijn. Bij de andere camera's is er een groter verschil en de verwachting is dat ook de prijzen van de 800D en 77D in de komende maanden wat zullen dalen. Omdat de 77D wat beeldkwaliteit betreft identiek is aan de 800D, hebben we besloten deze in de round-up mee te nemen, waarbij we hem vooral op het vlak van bediening wat anders beoordelen.

Canon EOS 77DCanon EOS 77DCanon EOS 77DCanon EOS 77D

Eerst gaan we in op de wellicht wat verwarrende naamgeving. Daarvoor moeten we terug naar 2015. Toen werd de 700D opgevolgd door niet een, maar twee modellen: de 750D en 760D. Van binnen waren ze vrijwel identiek, maar vooral de bediening was anders. De 750D was op dat vlak nagenoeg gelijk aan de 700D, maar de 760D kreeg wat eigenschappen van de xxD-serie toebedeeld. Zo had de 760D een lcd aan de bovenkant, waardoor het programmawiel aan de andere kant was gemonteerd, en had hij ook een draaiwieltje aan de achterkant, zoals gebruikelijk is bij de xxD-serie. De sensor en het autofocussysteem waren helemaal identiek. Het prijsverschil tussen beide was vijftig euro.

Nu herhaalt Canon die stap met de 800D en 77D, maar dan met een afwijkende naamgeving. Hoewel de 77D feitelijk gewoon de opvolger is van de 760D, wordt hij nu als '80D light' in de markt gezet. Overeenkomsten, zoals de bediening, zijn zeker aanwezig, maar feitelijk is het gewoon een 800D in 760D-uitvoering. In die zin is de naam 77D wat misleidend. Aan de andere kant zit er ook wel wat in en had Canon dit misschien beter ook met de 760D kunnen doen. De 800D en de 77D zijn misschien van binnen hetzelfde, wat bediening betreft is er nu in ieder geval een duidelijker onderscheid; de xxxD-serie richt zich op minder ervaren fotografen en de xxD-serie is bedoeld voor gevorderden.

Verschil 77D en 800D

Waar zitten die verschillen dan in? Allereerst natuurlijk in de monochrome lcd aan de bovenkant. Wie zo'n schermpje niet gewend is, zal het misschien ook niet missen, maar wie er eerder mee heeft gewerkt, wil waarschijnlijk niet meer zonder. In één oogopslag zie je altijd de belangrijkste instellingen, zoals sluitertijd, diafragmawaarde, iso, belichtingscompensatie, het aantal resterende opnamen en de accustatus. Ook als de lcd ingeklapt is of uitstaat. Als de lcd aan de achterzijde uitgeklapt is, vind je deze informatie daar natuurlijk ook, maar dat is wat minder overzichtelijk, doordat er nog veel meer te zien is. Bovendien is dat scherm in de felle zon minder goed af te lezen.

Door de toevoeging van het monochrome scherm moest het programmawiel naar de linkerkant van de body worden verplaatst, wat vrij standaard is voor xxD- en xD-bodies van Canon. Doordat hij daar aan het uiteinde zit, wordt ongewenst draaien voorkomen met een vergrendelknop in het midden. Die moet je indrukken om van stand te wisselen. Je kunt dit helaas niet handmatig op slot zetten en deactiveren. De aan-uitschakelaar zit bij de 77D achter het programmawiel in plaats van ernaast, net als bij de 80D. Dit vinden we bij de 77D wat ongelukkig, omdat je op deze positie soms per ongeluk in de videomodus schiet. Met de schakelaar aan de rechterkant is dat risico wat minder groot, bovendien zit de knop dan op duimpositie, zodat je niet per se met twee handen hoeft te werken. De 80D heeft een aparte schakelaar voor de videomodus rondom de liveviewknop, dus daar speelt dit probleem niet.

Terwijl voor de 800D gekozen is voor een compleet nieuw menusysteem, start de 77D met het oude vertrouwde menu met witte letters op een zwarte achtergrond. Beginners kunnen ook omschakelen naar het nieuwe menusysteem van de 800D, want dat is gewoon ingebakken. Verder heeft Canon nog wat kleine verschillen aangebracht om de 77D wat meer van de 800D te onderscheiden. Zo zit er een oogsensor bij de zoeker die het scherm automatisch uitschakelt als je oog bij de zoeker komt. Verder heeft de 77D een ingebouwde intervalmodus, bulbmodi en meer mogelijkheden voor persoonlijke instellingen.

Verschil 77D en 80D

Aan een korte vergelijking met de 80D ontkomen we niet. Laatstgenoemde heeft een extra draaiwieltje aan de achterkant, met vier onafhankelijke knoppen. De body is eveneens een stukje groter, maar dat maakt voor de grip niet veel uit. Ook de zoeker is groter en helderder en werkt daardoor fijner. Een ander belangrijk verschil is de videoknop. Net als bij de 5D- en 7D-serie werkt deze met een knop en schakelaar op duimpositie. Dat werkt een stuk prettiger dan via de aan-uitschakelaar, mede omdat je dit vanuit iedere modus kunt doen. Verder toont de top-lcd wat meer informatie, zoals symbolen voor flitsbelichtingscompensatie, lichtmeting en de autofocusmodus. Ook blijft de informatie daar zichtbaar zolang je de camera niet uitzet, terwijl dit bij de 77D al snel verdwijnt.

In de praktijk

In de praktijk presteert de 77D identiek aan de 800D. Het extra draaiwieltje aan de achterkant en het monochrome scherm bovenop maken hem wat prettiger te bedienen dan de 800D, zeker voor meer ervaren fotografen. De aan-uitschakelaar vinden we alleen wat ongelukkig gepositioneerd en net als bij de 800D is de zoeker aan de kleine kant.

Hoewel we ons in deze vergelijking richten op prosumer-dslr's tot maximaal 1000 euro inclusief kitlens, hebben we de 77D toch meegenomen. De beeldkwaliteit is immers identiek aan die van de 800D, dus alleen de beoordeling op het vlak van bediening verschilt. De adviesprijs is 919 euro voor de body en 1019 euro inclusief kitlens. Ter vergelijking: de 760D, de voorloper van de 77D, kost momenteel zo'n 670 euro voor de body en 780 euro inclusief kitlens.

Nikon D5600

De Nikon D5600 werd in november 2016 aangekondigd en verschilt niet zo veel van zijn voorganger. De D5500 was al een stuk kleiner en lichter geworden dan de D5300 en dat afslankproces is met de D5600 doorgezet, zij het nu marginaal.

Nikon D5600Nikon D5600Nikon D5600Nikon D5600

Net als zijn voorgangers in de Dxxx-serie is de D5600 voorzien van een kantelbaar scherm en net als bij de D5500 is dit aanraakgevoelig. Niet alleen kun je hiermee instellingen wijzigen, via Aanraak-Fn, maar ook bijvoorbeeld heel subtiel een scherpstelpunt kiezen, bijvoorbeeld tijdens het filmen. Het grootste verschil ten opzichte van de D5500 vormt de toevoeging van SnapBridge met bluetooth. Om foto's door te sturen wordt nog steeds gebruikgemaakt van wifi, maar dankzij bluetooth kan de verbinding met een smartphone automatisch hersteld worden, zonder dat je opnieuw handmatig hoeft te verbinden. Op die manier kan ook geotagging gebruikt worden, want de camera heeft geen ingebouwde gps, zoals de D5300 destijds.

Kitlens

De compacte 18-55mm-kitlens met stille af-p-stappenmotor is eveneens weer van de partij. Om bij de compacte body aan te sluiten is dit een collapsible lensontwerp, waarbij de lenselementen in de uitstand op elkaar geschoven zitten. Dat heeft als keerzijde dat de lens voor gebruik ontgrendeld moet worden via de knop aan de linkerkant. De knop zit op duimpositie en werkt vlot, maar ten opzichte van de andere camera's vergt dit een extra handeling. Vooral als je even snel een foto wil maken, kan dat wat irritant zijn. De lens is bovendien niet veel kleiner dan de concurrerende kitlenzen in deze vergelijking. Zo bewijst Canon met de nieuwe 18-55mm dat een compacte lens ook met een regulier ontwerp mogelijk is. In de aanstand is de Nikon-kitlens wel beduidend langer. Dankzij een stappenmotor is deze lens uitzonderlijk stil tijdens het scherpstellen en dat is vooral prettig tijdens het filmen. De autofocus is dan wel wat trager dan je zou willen, vooral bij bewegende onderwerpen.

In de praktijk

Ondanks de kleine en lichte body heeft de camera een behoorlijke grip, zodat je hem stevig kunt vasthouden. De rechterpink bungelt wel onder de body, vanwege de geringe hoogte. Het knoppenspel is behoorlijk beperkt ten opzichte van de andere camera's in deze round-up. Los van een dedicated knop voor belichtingscompensatie zul je standaard voor het wijzigen van de isowaarde, lichtmeting en de witbalans via de i-knop het functiemenu in moeten duiken. Een druk op de i-knop is voldoende om bij de instellingen te komen, maar je kunt dergelijke handelingen dus niet blindelings doen en moet daarvoor je oog van de zoeker halen.

Een alternatieve methode is door een functie aan het aanraakgevoelige scherm toe te kennen, zodat je de waarden kunt veranderen terwijl je door de zoeker kijkt. Nikon noemt dat Aanraak-Fn. Terwijl je dan door de zoeker kijkt, kun je aanpassingen doen door je duim horizontaal over het rechterdeel van het scherm te bewegen. De meeste wijzigingen zijn terug te zien in de zoeker. Deze methode is innovatief en werkt prima, maar toch missen we dedicated knoppen. Ook de kitlens heeft geen schuifjes; voor het schakelen van AF naar MF of het uitschakelen van de beeldstabilisatie zul je eveneens het menu in moeten duiken.

Bovendien ontbreekt net als bij de Canon 800D een tweede draaiwieltje. Voor een instapcamera vinden we dat niet bezwaarlijk, maar in dit segment is dat jammer. Vooral als je meer bedreven raakt in fotografie, merk je dat je minder snel kunt handelen dan bij andere camera's. Ook de zoeker is aan de kleine kant, net als bij de 800D en 77D.

De scherminterface is vrij overzichtelijk. Je ziet een grafische weergave van de sluitertijd, het diafragma en de isowaarde, met daaronder de selectie met instellingen uit het i-menu. Voor beginnende gebruikers is het prettig dat je bijvoorbeeld de lensopening kleiner ziet worden als je de diafragmawaarde omhoogschroeft. Toch neemt Nikon je niet zo bij de hand als Canon met het nieuwe menu van de 800D.

De oorspronkelijke adviesprijs van de D5600 was 849 euro inclusief stille af-p 18-55mm-kitlens, waarmee hij wat lager geprijsd is dan de Canon 800D. Op het moment van schrijven ligt de marktprijs voor dezelfde set op circa 777 euro.

Pentax K-70

De Pentax K-70 werd in juni 2016 aangekondigd. Hij is de opvolger van de K-50, maar doordat Pentax veel onderdelen en functies van de high-end K-S2 en K-3 II heeft overgenomen, is de camera nu een tikje hoger gepositioneerd. Denk aan de weerbestendige body, Pixel-Shift en de Astrotracer-modus.

Pentax K-70Pentax K-70Pentax K-70Pentax K-70

De Pentax K-70 is in de eerste foto afgebeeld met een standaard 18-55 WR kitlens om hem te kunnen vergelijken met de vergelijkbare kitlenzen van de concurrentie. De camera werd geleverd met de 18-135mm kitlens. We hebben beide lenzen gebruikt.

Net als de Sony is de Pentax K-70 fors gebouwd, terwijl Canon en Nikon juist werk hebben gemaakt van het verslanken van de lijn. Ondanks het wat hoekige ontwerp, heeft de Pentax een prettige grip. Er is niet zoveel ruimte voor de pink als bij de Sony, maar het scheelt niet veel. Net als de Sony voelt de camera degelijk aan, al gaat dat ten koste van het compacte karakter en de lichtheid. De body is niet alleen spatwaterdicht, maar kan ook tegen vrieskou. Dat zien we vaker bij camera's, maar voor dit prijssegment is het uniek. Pentax onderscheidt zicht hiermee echt van de concurrentie, die dat alleen in het (semi)professionele segment biedt.

Net als de Sony is de Pentax voorzien van een gestabiliseerde sensor in de body, die in combinatie met alle lenzen samenwerkt. Deze zou goed zijn voor circa 4,5 stops compensatie. Het nadeel is wel dat je de stabilisatie niet door de zoeker ziet, wat vooral bij telelenzen minder prettig is, omdat het beeld minder stabiel is. Bij live view is de stabilisatie wel zichtbaar. Bij de Sony zie je de stabilisatie ook door de zoeker, dankzij de halfdoorlatende spiegel.

In de praktijk

Ondanks het hoekige uiterlijk ligt de K-70 goed in de hand en zijn de knoppen en draaiwieltjes goed bereikbaar. De grote zoeker, met honderd procent zoekerweergave en een 0,95x vergroting, is een genot om mee te werken en de kleine zoekers van de concurrentie steken daar schril bij af. Ook de aan-uitknop zit op een logische plaats; rondom de ontspanknop, net als bij de Sony. Daarmee switch je ook naar de videostand. Een ledje rondom de ontspanknop is rood in de videomodus en groen als je foto's maakt, en herinnert je daardoor aan de stand waar je in zit.

De K-70 heeft een autofocussensor met elf autofocuspunten, waarvan er negen kruislingsgevoelig zijn. Hoewel dat er in principe voldoende zijn, is het verschil met de concurrentie behoorlijk. Denk bijvoorbeeld aan de Canon 800D, die er 45 heeft. In de meeste omstandigheden zal dit niet tot problemen leiden, maar wat af-tracking van een bewegend onderwerp betreft, is de camera wat trager. Dat is nog beter zichtbaar als je werkt in live view of de videomodus. De micromotor-autofocus is dan ronduit traag en eigenlijk niet goed bruikbaar als het onderwerp beweegt. Bovendien gebruikt Pentax een enigszins gedateerd focussysteem, dat hoorbaar is, in tegenstelling tot bij de Canons en de Nikon. Vooral tijdens het filmen is dat hinderlijk. De K-70 ondersteunt bovendien geen 50/60p, maar alleen 50/60i in 1080p, dat de helft van het aantal beeldlijnen bevat. Voor video - maar ook voor actiefotografie - is de camera dus minder geschikt.

Het menu van de Pentax oogt enigszins gedateerd. Ook is het wat hinderlijk dat het menu standaard steeds naar het begin terugspringt, in plaats van naar de optie die je het laatst hebt gebruikt, maar dit is aan te passen. Ook is het jammer dat het scherm niet aanraakgevoeilig is, in tegenstelling tot dat van de Canons en de Nikon. Hoewel de Pentax beschikt over wifi, is de methode om verbinding met een smartphone te maken vrij omslachtig. Canon en Nikon hebben dat beter voor elkaar.

Behalve met de weerbestendige body onderscheidt de Pentax zich met een uitgebreide featureset en een knoppenspel waar niet op beknibbeld is. Zo bevat het programmawiel drie programmeerbare standen, waarin je je eigen instellingen kunt onderbrengen, zodat je snel kunt schakelen van bijvoorbeeld een landschap naar actie. Verder bevat de camera nog twee functies die uniek zijn: Pixel-Shift en Astrotracer, hoewel je daar in de praktijk niet altijd wat aan hebt.

Bij Pixel-Shift maakt de camera vier foto's achter elkaar, waarbij de sensor telkens iets opzijschuift, zodat dit een foto met meer details resolutie oplevert. Het verschil is - met de kitlens - echter marginaal en bovendien zijn er maar weinig situaties waarin je hier echt wat aan hebt. Je moet namelijk een statief gebruiken en er mag niets in de scène bewegen, anders leidt dat tot lelijke artefacten. Wind, water en bewegende mensen zijn dus uit den boze en dan blijft er al snel weinig over.

Een uitsnede van Pixelshift (links met, rechts zonder)Een uitsnede van Pixelshift (links met, rechts zonder)

Een voorbeeld van pixelshift op basis van twee uitsneden van dezelfde foto. Links met pixelshift, rechts zonder. In het water en aan de boten is beweging te zien.

Een functie die nuttiger is, is Astrotracer. Pentax maakt daarmee op vernuftige wijze gebruik van de bewegende sensor, die de beweging van de aarde compenseert bij astrofotografie. Je kunt dan langere sluitertijden halen, zonder dat je last van stersporen krijgt en kunt daardoor hemellichamen als nevels en sterrenstelsels beter in beeld krijgen, met lagere isowaarden. Om deze functionaliteit te kunnen gebruiken moet de camera wel weten wat zijn locatie is en in welke richting hij kijkt, en daarvoor heb je dus een gps nodig. Die heeft de camera niet ingebouwd, dus moet je zo'n tweehonderd euro extra neertellen voor de O-GPS-module die je op de flitsvoet bevestigt.

Sony Alpha A68

De Alpha 68, of A68, werd in november 2015 aangekondigd en kwam pas in maart 2016 op de markt. Als opvolger van de A65 werd hij aanvankelijk boven de A58 geplaatst, maar dat instapmodel verdween korte tijd later. Feitelijk heeft Sony nu geen instap-dslr meer, maar dankzij een relatief lage prijs zal de A68 wel het beginnerssegment kunnen aanspreken. De camera is met afstand het goedkoopst in deze vergelijking. Daardoor is een flink gat ontstaan met de A77 II, die met bijbehorende kitlens ver boven de duizend euro uitkomt.

Sony A68Sony A68Sony A68Sony A68

Van de vijf camera's is de A68 veruit de grootste. Dat heeft als voordeel dat hij prettig in de hand ligt, vooral voor mensen met grote handen. Het is ook de enige camera waar je pink niet onder bungelt. De body voelt aan als een serieus en solide stuk gereedschap. Hij is dan ook de zwaarste van het stel en neemt de meeste ruimte in beslag, wat je ook als nadeel kunt ervaren.

Er is voldoende ruimte voor knoppen, zodat je zaken als isowaarde, witbalans, transportsnelheid en belichtingscompensatie snel kunt oproepen. Voor overige zaken is er het Fn-menu. Met twee draaiwieltjes kun je eveneens snel schakelen. Net als bij de andere camera's is het scherm kantelbaar, maar het is helaas niet aanraakgevoelig en evenmin uitklapbaar. Dat eerste is in dit smartphonetijdperk erg jammer en het tweede maakt je wat minder flexibel. Als vloggerscamera is hij daardoor niet heel geschikt, omdat je jezelf niet kunt zien. Het ontbreken van touch is in dit smartphonetijdperk ook wat jammer.

Halfdoorlatende spiegel en zoeker

Als enige in de spiegelreflexwereld gebruikt Sony een elektronische zoeker, oftewel evf, in zijn dslr's. Dat is een direct gevolg van de lichtdoorlatende spiegel, waardoor de autofocussensor te allen tijde gebruikt kan worden. Daarin wijkt deze camera af van andere dslr's, waarbij de spiegel in live view en tijdens video opgeklapt is en de af-sensor werkloos.

Tijdens de introductie van dit concept was het zeer innovatief. De scherpstelling van dslr's en systeemcamera's was toen nog belabberd tijdens live view en video. Dat is in de laatste jaren echter totaal veranderd, nu het gebruikelijk is om autofocusdiodes in de sensor te integreren. De spiegel kan daardoor net zo goed weggelaten worden, bewijzen systeemcamera's als de Sony A6000 en A5100. Het nadeel van de halfdoorlatende spiegel is namelijk dat je dertig procent licht verliest. Dat verschil is in de praktijk zichtbaar, doordat de camera veel hogere isowaarden kiest, wat leidt tot aanzienlijk meer ruis. De ingebouwde stabilisatie in de body compenseert dit niet. Bij matig licht presteert de camera daardoor een stuk slechter dan de concurrentie.

De zoeker is wel een stuk groter dan de ovf's van Canon en Nikon, waardoor het prettiger kijken is. Omdat het een elektronische zoeker is, zie je bovendien vooraf exact hoe de foto of video er uit komt te zien en zijn extra's, zoals een live histogram, een optie. Het voordeel van de evf van de A68 is overigens dat je in het donker een veel beter zicht hebt in de zoeker.

In de praktijk

De A68 stelt zeer snel scherp, wat te danken is aan het scherpstelsysteem met maar liefst 79 af-punten. Het voordeel is ook dat de scherpstelling dankzij de halfdoorlatende spiegel steeds hetzelfde functioneert, ongeacht de modus. In live view of tijdens het filmen functioneert het in principe even snel als tijdens het fotograferen. Het is alleen jammer dat de standaard 18-55mm-kitlens tijdens het filmen hoorbaar is tijdens het scherpstellen.

De camera starten gaat iets langzamer dan bij de concurrentie, maar na circa 1,5 seconde is hij klaar voor gebruik. Het programmawiel linksboven op de body heeft een vergrendelknop die je ingedrukt moet houden als je de modus wil veranderen. Met drie programmeerbare modi en onder andere een panoramastand is hij heel compleet; alleen de Pentax evenaart dat. Het enige wat we missen is wifi, dat zo langzamerhand standaard is geworden in cameraland. Het scherm is ook een beetje een gemiste kans; het steekt flink uit, maar is niet uitklapbaar en evenmin aanraakgevoelig. Het scherm is met 2,7" ook wat klein en de resolutie is laag.

Verschillen in de praktijk

Los van de onderlinge verschillen in specificaties vielen ons ook in de praktijk wat zaken op. Die hebben we deels al op de individuele camerapagina's besproken, maar op deze samenvattende pagina vergelijken we de camera's in de praktijk op verschillende vlakken, zoals bouw, videofunctionaliteit en bediening.

DSLR's

Body en bouw

De Sony-body is de grootste en biedt de meeste ruimte voor alle vingers. Toch voelt de grip van de Pentax meer solide aan en is deze daardoor nog iets prettiger. De body's van de Canons en Nikon zijn relatief klein, maar bieden desondanks voldoende grip. Waar we minder over te spreken zijn, is het collapsible ontwerp van de kitlens van de Nikon. Het is weliswaar een slim concept, dat ook veel bij systeemcamera's gebruikt wordt, maar het past wat minder bij een dslr.

Video

Sony en Pentax vallen bij video eigenlijk al af omdat het scherpstellen lawaai maakt. De Pentax is bovendien vrij traag met continue autofocus en ondersteunt geen 1080p met 50/60p. De Nikon focust geruisloos, maar de autofocus is niet snel genoeg om een bewegend onderwerp bij te benen. Canon heeft op dit vlak de beste papieren, vooral dankzij de vloeiende en vlotte DualPixel-autofocus. Het is alleen jammer dat je alleen in de M-stand handmatige waarden kunt bepalen, dus niet alleen het diafragma of de sluitertijd.

Zoeker

Een goede zoeker is niet onbelangrijk voor een spiegelreflex. Dankzij de spiegelconstructie kijk je rechtstreeks door de lens, maar dan is het wel zo fijn als je ook veel ziet. Bij Nikon en met name Canon is op dat vlak te veel bespaard. De zoekers zijn echt aan de kleine kant en als je iets beters wil, moet je daarvoor in het segment boven de duizend euro zijn. Pentax en Sony bewijzen dat je ook in dit prijssegment camera's met prima zoekers hebt. Niet iedereen zal de evf van de Sony kunnen waarderen, maar dat laat onverlet dat deze zeker voordelen heeft ten opzichte van een optische zoeker, zoals wysiwyg, een live histogram en de mogelijkheid om de zoeker te kunnen gebruiken tijdens het filmen. Toch scoort Pentax het best wat zoeker betreft. Met een vergroting van 0,95x biedt de K-70 een prettig kijkvlak, dat je normaal gesproken alleen bij duurdere camera's ziet.

Menu

De nieuwe menustructuur van Canon is voor beginners heel overzichtelijk en gebruiksvriendelijk. Het is bovendien een plus dat meer ervaren fotografen altijd kunnen overschakelen naar het klassieke menu, al dan niet gedeeltelijk. Ook de scherminformatie bij Nikon is overzichtelijk en mooi vormgegeven, maar toch een fractie minder eenvoudig voor beginners. De menu's van Sony en Pentax bevatten veel instelopties, maar het is vaak wel even zoeken. De opmaak van de Pentax oogt wat gedateerd. Het is ook jammer dat de schermen van de Sony en de Pentax niet aanraakgevoelig zijn. Bij de Canons en de Nikon is dat een uitkomst voor video en om bepaalde opties snel en eenvoudig te wijzigen.

En verder

De weerbestendigheid van de Pentax K-70 heeft voor avontuurlijke fotografen en filmers zeker een meerwaarde. Dankzij speciale afdichtingen hoef je niet meteen te schuilen als het regent en minder bang te zijn voor stof. Bovendien blijft de camera volgens Pentax werken in de vrieskou, waar de andere fabrikanten onder de nul graden geen garanties meer geven.

Ook functies als Pixel-Shift en Astrotracer zijn uniek, al zal dat lang niet voor iedereen interessant zijn. De gestabiliseerde sensor in de Pentax en de Sony heeft een voordeel; in tegenstelling tot stabilisatie in de lens werkt dit met alle mogelijke lenzen. Bij de Pentax zie je dit alleen niet terug in de zoeker, bij de Sony wel, dankzij het gebruik van een elektronische zoeker. Fotografen die al een optische zoeker gewend zijn, zullen er wel een beetje aan moeten wennen, maar wat ons betreft is de evf geen nadeel.

Wat wel een nadeel is van de Sony, is het verlies van dertig procent licht vanwege de halfdoorlatende spiegel. Verder missen we wififunctionaliteit en een uitklapbaar scherm. Bij de Canon 77D vinden we dat het monochrome scherm aan de bovenkant een meerwaarde vertegenwoordigt, maar vooral voor meer ervaren fotografen. De aan-uitknop die daardoor naar links is opgeschoven, vinden we wat onhandig in het gebruik omdat je twee handen nodig hebt en soms per ongeluk in de videomodus terechtkomt.

Lenzen en accessoires

Iets wat we niet in de scorebepaling hebben meegewogen, maar wel willen noemen, is het verschil in lensaanbod voor de verschillende camera's. Een beginner zal bij geen enkele camera snel tegen problemen aanlopen op dit vlak, maar de groeimogelijkheden en het tweedehands aanbod verschillen wel behoorlijk.

Canon en Nikon hebben op dit vlak een voordeel, omdat zij samen met afstand het grootste marktaandeel hebben. Daardoor is er een groot aanbod van lenzen en accessoires, zowel van het eigen merk als third party. Ook het tweedehands aanbod is beduidend groter, wat het niet alleen makkelijker maakt om je lenzen ooit te verkopen, maar de aanschaf ook goedkoper kan maken. Uiteraard kun je op de Pentax-mount, net als bij de Nikon, oude lenzen van voor het autofocustijdperk gebruiken, maar dat voordeel is slechts voor een beperkte doelgroep interessant. Bij zowel Pentax als Sony is het lenzenaanbod kleiner. Bij Sony komt daar nog bij dat de fabrikant de laatste jaren nauwelijks meer aandacht lijkt te hebben voor de A-mount, zeker niet in het betaalbare prijssegment. Dit alles is iets om rekening mee te houden, maar vooral een persoonlijke afweging.

Beeldkwaliteit

De vier camera's in deze vergelijking gebruiken allemaal een moderne 24-megapixelsensor. In de meeste condities levert dat amper zichtbare verschillen op als je de foto's onderling gaat vergelijken. Uiteraard zie je wat kleine verschillen in lichtmeting, kleuren en verzadiging, maar die zijn overkomelijk. Als je in raw fotografeert, kun je al die nuances immers probleemloos corrigeren.

Testkaart - 6400 en 25.600 iso
Testkaart - 6400 en 25.600 isoTestkaart - 6400 en 25.600 isoTestkaart - 6400 en 25.600 iso

Twee verschillende uitsneden van onze testkaart op 6400 en 25.600 iso (raw).
Vlnr: Sony A68, Pentax K-70, Canon 800D/77D, Nikon D5600.

Pas als de lichtsituatie uitdagend wordt, gaan we grotere verschillen zien. Daarbij vallen twee uitersten direct op; de Pentax presteert uitzonderlijk goed als het gaat om ruis en kleurbehoud op hogere lichtgevoeligheden. Op zowel de lage als de hoge iso's toont de Pentax de minste ruis. Dat komt niet alleen door uiterst slimme ruisreductie, want we zien dit bij zowel de jpeg's als de raws terug, Hoewel we 25.600 iso niet snel zouden gebruiken, ziet de uitsnede van onze testkaart er nog best bruikbaar uit.

Praktijkfoto op 25.600 iso
Praktijkfoto op 25.600 isoPraktijkfoto op 25.600 isoPraktijkfoto op 25.600 isoPraktijkfoto op 25.600 iso

Een praktijkfoto met automatische belichting, maar een vastgestelde lichtgevoeligheid van 25.600 iso (raw).
Vlnr: Sony A68, Pentax K-70, Canon 800D/77D, Nikon D5600.

De Sony heeft het lastig bij weinig licht. Onder gelijke condities kiest de camera eerder voor hogere isowaarden doordat circa dertig procent minder licht de sensor bereikt, een gevolg van de constructie met halfdoorlatende spiegel. Logischerwijs presteert de camera op gelijke isowaarden daardoor ook wat minder goed dan de concurrentie. Ook de jpeg-output is bij de A68 minder goed dan bij de andere camera's, wat zich vooral uit in agressieve ruisreductie.

Auto-iso (jpeg)
Auto-iso (jpeg)Auto-iso (jpeg)Auto-iso (jpeg)Auto-iso (jpeg)

Een scène na zonsondergang met auto-iso (jpeg). Vlnr: Sony A68, Pentax K-70, Canon 800D/77D, Nikon D5600.

Voor de bovenstaande foto hebben we de camera's zelf de isowaarde laten bepalen, waardoor je goed kunt zien hoe verschillend ze omgaan met de situatie. De Sony en de Pentax kozen voor 6400 iso, terwijl de Canon en de Nikon het met minder afkonden.

Video

Wat videokwaliteit betreft zien we behalve scherpte geen extreme verschillen. Die zitten er onder de motorkap wel; waar alle camera's framerates tot en met 60fps bieden, gaat de Pentax effectief tot 30p en 50i/60i. In 720p biedt hij wel 60p. Dat beperkt je wat als je actie filmt. Nu is de Pentax toch al geen videomonster, mede doordat de autofocus tijdens het filmen traag en hoorbaar is. Dat laatste geldt ook voor de Sony, wat extra jammer is omdat de evf ideaal is tijdens het filmen. Al met al heeft Canon, van deze dslr's, de beste papieren voor video, dankzij de vloeiende, stille en vlotte scherpstelling. Dat wil overigens niet zeggen dat er in dit prijssegment geen beter filmende fotocamera's zijn. Zie bijvoorbeeld de Panasonic Lumix G80 en de Sony A6000 op de alternatievenpagina.

Praktijkfoto's

De onderstaande foto's zijn onder gelijke condities gemaakt. Het betreft onbewerkte jpeg's in verschillende programmastanden met auto-iso.

Zoom

De onderstaande drie foto's tonen per camera het zoomvermogen in de uiterste groothoek- en telestand.

Zoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot teleZoom - van groothoek tot tele

Low light

Bij de onderstaande scènes hebben we de camera's zelf de lichtgevoeligheid laten bepalen. Ze zijn een halfuur na zonsondergang gemaakt.

Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)Low light (auto-iso)

Beperkte scherptediepte

Beperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepteBeperkte scherptediepte

Kleine lensopening

Kleine lensopeningKleine lensopeningKleine lensopeningKleine lensopening

Overige foto's

Overige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto'sOverige foto's

Alternatieven

De vijf camera's in deze vergelijking hebben ten minste drie zaken gemeen; het zijn allemaal dslr's en dus zijn ze onderling goed vergelijkbaar, ze zijn vergelijkbaar gepositioneerd als prosumermodel boven de instappers en zitten min of meer in hetzelfde prijssegment van circa zeshonderd tot achthonderd euro. De Sony is wat goedkoper en de beide Canons zijn juist wat duurder, voornamelijk doordat ze nog maar net op de markt zijn.

In directe zin zijn er dus niet veel alternatieven. Toch kun je de voorlopers van deze modellen als alternatief zien; vaak zijn de specificaties redelijk vergelijkbaar. De prijs ligt een stukje lager en de voorraden kunnen beperkt zijn doordat oude modellen vaak langzaam uitgefaseerd worden. Ook camera's die boven deze modellen zijn gepositioneerd, kun je als alternatief zien, maar dan kom je echt in een andere prijsklasse terecht. Tot slot zijn systeemcamera's in hetzelfde segment natuurlijk goede alternatieven, vooral als je weinig waarde hecht aan een optische zoeker of juist een compacte en lichte camera zoekt.

Spiegelreflexcamera'sCanon EOS 750D + 18-55mm f/3.5-5.6 Zwart

De Canon 750D lijkt erg op de 800D. DualPixel-autofocus ontbreekt, evenals bluetooth, en de camera gebruikt wat oudere componenten. Het beginnersmenu bestond nog niet en de kitlens is een stukje groter, maar verder is dit een camera waarmee je vergelijkbare foto's en video's kunt produceren. Hetzelfde geldt voor de 760D als alternatief voor de 77D.

4.5 van 5 sterren
(8 reviews)
linkCanon 750D vs 760D vergelijkinglinkCanon 760D review
Spiegelreflexcamera'sNikon D5500 + Nikkor AF-S DX 18-55mm F3.5-5.6 G VR Zwart

De D5500 lijkt eigenlijk als twee druppels water op de D5600. De kitlens is identiek, evenals het aanraakgevoelige scherm met Aanraak-Fn-functie. Het voornaamste verschil is dat de D5500 niet beschikt over SnapBridge/bluetooth. Verder is de D5600 nog iets kleiner en lichter.

4.5 van 5 sterren
(3 reviews)
linkNikon D5500 review
Systeemcamera'sSony A6000 + 16-50mm f/3.5-5.6 Zwart

De A6000 is een systeemcamera die zich prima kan meten met dslr's. Hij focust snel, heeft een kantelbaar scherm, heeft een elektronische zoeker, is uitgerust met wifi en kan in 1080p met 60fps filmen. De filmkwaliteit is ook behoorlijk goed. Hij heeft alleen geen aanraakgevoelig scherm, geen bluetooth en ook geen microfooningang. In onze round-up tot achthonderd euro kwam deze camera als beste uit de test.

4.5 van 5 sterren
(14 reviews)
linkSysteemcamera round-up
Systeemcamera'sPanasonic Lumix DMC-G80 + 12-60mm f/3.5-5.6 Zwart

De Panasonic Lumix G80 is de opvolger van de G7 die op zichzelf ook al een interessant alternatief vormt. Hij kan zich prima meten met dslr's en lijkt er wat ontwerp betreft ook op. De mft-sensor is iets kleiner, maar de beeldkwaliteit is prima. De evf is goed en hij heeft een kantel- en uitklapbaar scherm, net als de meeste dslr's in deze round-up. Hij is ook prima inzetbaar als videocamera en kan bovendien filmen in 4k. De De body is bovendien weerbestendig, net als de Pentax K-70, en hij heeft een gestabiliseerde sensor.

4 van 5 sterren
(15 reviews)
linkPanasonic Lumix G7 review
Systeemcamera'sFujifilm X-T10 + 16-50mm f/3.5-5.6 Zilver

De Fujifilm X-T10 is een compacte systeemcamera die uitblinkt met zijn beeldkwaliteit, goede zoeker en prettige bediening. Alleen de videoprestaties zijn wat minder, en hij ondersteunt geen raw onder de 200 en boven de 6400 iso.

4 van 5 sterren
(1 reviews)
linkFujifilm X-T10 review
Systeemcamera'sOlympus OM-D E-M10 Mark II Pancake Kit Zwart

De E-M10 II is een zeer compacte systeemcamera met dito lens, met in-body stabilisatie, een aanraakgevoelig scherm en een goede evf. Er zijn wel wat compromissen op het gebied van bediening en video, maar deze camera kan zeker een interessant alternatief zijn.

4.5 van 5 sterren
(5 reviews)
linkSysteemcamera round-up

Conclusie

DSLR's

Het is interessant om te zien dat spiegelreflexfabrikanten in deze veranderende cameramarkt allemaal andere keuzes maken, al dan niet om zich onderling te onderscheiden. Het valt in ieder geval op dat de verbeteringen bij iedere iteratie kleiner worden. Canon heeft nu DualPixel-autofocus en bluetooth toegevoegd, net als Nikon. Sony bouwt nog steeds voort op het translucentconcept, maar steekt tegelijkertijd nauwelijks aandacht in aps-c-lenzen voor de A-mount. Pentax moet nog werken aan een sneller en stiller autofocussysteem in dit segment, maar weet zich ondertussen wel te onderscheiden met features die je niet bij de concurrentie ziet. Verder blijft er in het algemeen nog werk te doen op het vlak van video; 4k, snellere en geruisloze autofocus en meer instelmogelijkheden blijven welkom. Veel systeemcamera's hebben daarin een streepje voor.

Een spiegelreflex onderscheidt zich van andere camera’s met zijn zoeker, maar die van de Nikon en de beide Canons zijn aan de kleine kant en dat is jammer. De zoeker van de Sony is elektronisch in plaats van optisch, maar hij is wel een stuk groter. Toch spant Pentax hier de kroon met de grootste zoeker en dat kijkt erg prettig. Pentax valt ook in positieve zin op doordat de K-70 de enige camera is die weerbestendig is. Hij is stof- en spatwaterdicht, en blijft ook bij vrieskou tot -10 graden Celsius gegarandeerd werken.

De Sony en de Pentax zijn voorzien van beeldstabilisatie in de body, terwijl dat normaal in de lens zit. Het voordeel daarvan is dat dit met iedere lens werkt, ook een van tachtig jaar oud, en dat je met langere sluitertijden uit de hand kunt fotograferen zonder dat foto’s onscherp worden door beweging. Helaas hebben de Sony en de Pentax geen aanraakgevoelig scherm, in tegenstelling tot de Canons en de Nikon, terwijl dat in dit prijssegment wel gebruikelijk is. Wat bij de Sony ook ontbreekt, is wifi en de mogelijkheid om het scherm uit te klappen; dat kan alleen naar boven en beneden: een beetje een gemiste kans.

Wat beeldkwaliteit betreft zijn de camera’s aan elkaar gewaagd. De verschillen worden pas goed zichtbaar als je in het donker gaat fotograferen. De Sony krijgt het dan moeilijk doordat de sensor minder licht vangt en dat levert zichtbaar meer ruis op. De Pentax presteert het best op dit vlak, op enige afstand gevolgd door de Nikon. In raw kun je wat dynamisch bereik betreft het meest uit de beelden van de Nikon en Pentax persen.

Canon onderscheidt zich juist weer op het filmvlak. De camera stelt zeer snel en soepel scherp, ook bij een bewegend onderwerp. De andere camera’s hebben meer moeite met scherpstellen en de Sony en de Pentax diskwalificeren zich doordat de scherpstelling van de lens hoorbaar is. Dit is overigens op te lossen met een externe microfoon. Geen enkele dslr in dit prijssegment heeft de mogelijkheid om in 4k te filmen en dat is jammer, omdat er dit jaar volgens marktonderzoeksinstituut GfK beduidend meer uhdtv's verkocht zullen worden dan hdtv's, een trend die vorig jaar al was ingezet.

Al met al biedt de Pentax de meeste waar voor je geld. De camera laat zich prettig vasthouden, is weerbestendig en heeft een zeer prettige zoeker. Alleen voor video is hij minder geschikt; daarvoor zijn de beide Canons het beste alternatief.

Scorekaarten zijn geen exacte wetenschap. De verschillende subonderdelen in de tabel zijn in relatie tot elkaar beoordeeld en zijn niet allemaal even zwaar meegewogen voor het eindoordeel.

Reacties (200)

200
196
98
15
0
86
Wijzig sortering
Er zijn meer aspecten rond een camera dan hier besproken, zoals bijv het lenzen aanbod, Mede hierom heb ik eind vorig jaar een Nikon D7200 aangeschaft, Overigens is dit wel een camera in een duurder prijssegment dan hier besproken.
Tja toch is de D7200 wel de prosumerlijn van Nikon. Deze review kent kennelijk de product placement van Nikon niet:

D3X00 = Instap / budget
D5X00 = Gewone gebruiker
D7X00 = Prosumer / enthusiast
DX00 = Semi professional
DX = Professional

M.a.w. die D7200 had gezien de titel beter gepast. De prijs zal echter ook wel een criterium zijn geweest, maar daar zie je dan ook nog grote verschillen; Cannon mag tot 900 euro gaan, terwijl de Sony nog geen 500 euro is.

Beetje appels met peren dus als je een vage term als "prosumer" als selectie criterium neemt...
Prosumer is sowieso een rare term. Heel het onderscheid tussen de genoemde categorieën slaat eigenlijk nergens op. Genoeg pro's die met een M4/3 schieten en daar hun brood mee verdienen en genoeg amateurs die er geen kont van kunnen met een dikke last generation FullFrame, omdat dat er zo stoer uitziet in de dierentuin.

Ik begrijp best dat er vanuit marketing-oogpunt een behoefte is aan onderscheid, maar noem het dan gewoon zoals het is, van instapklasse tot high-end. Hanteer gewoon de categorieën zoals we dat bij telefoons of auto's doen. Een Opel Corsa is toch ook geen instap, waar een Astra een Prosumer is en een Insignia een Professional?

Er een naam aan koppelen die doet vermoeden dat je een pro moet zijn om een FullFrame te kopen (of er automatisch één bent als je hem koopt), doet de werkelijkheid geweld aan.

Als je camera's gaat vergelijken, kun je veel beter het doel als uitgangspunt nemen. Wat ga je er mee doen? En dan kijken welke camera daar het beste bij past. Ik weet zeker dat veel amateurfotografen dan snel tot de conclusie komen dat ze met een andere camera veel beter af zouden zijn. Het hele bigger=better waar veel mensen zich nog altijd op blindstaren is zo achterhaald.
Ik hanteer altijd een simpele uitleg van de term "pro", het betekent alleen maar dat je er voor betaald wordt. Dat is pro, ongeacht de camera.
Maar voor een pro is een hoge factor van betrouwbaarheid belangrijk. Ik ben het 100% met je eens dat pro niets zecht over wat je gebruikt, maar ik als "pro" prefereer de degelijkste producten zodat ik geen team van mensen naar huis moet sturen als het mis gaat. (En de backup body een rotdag zou hebben)
Je hebt zeker gelijk. Ik doelde met pro op de persoon, niet op de camera.
Het is idd vaak gewoon marketing, pro moet wel goed zijn dus kopen.
Uiteindelijk moet je kijken wat wil je fotograferen, waar hoe.

Een goedkope alle in 1 camera met zoom kan buiten bij mooi licht de mooiste beelden schieten als je er mee weet om te gaan. Niet zwaar handig mee te nemen.
Wil je dan weer landschap fotograferen andere camera lens.
In weinig licht is full frame dan weer beter.
Dus kijken wat je wil.

Wat mij in deze test opviel is dat er slecht getest is. Bij nacht of laag licht beelden is de ene op 1:40 geschoten, de ander 1:20, ook overdag zie ik die verschillen.

Als je het dan goed wil doen alles op dezelfde iso waarde, dezelfde sluitetijd en hetzelfde diafragma. Pas dan kun je beelden goed vergelijken met elkaar
Wat mij in deze test opviel is dat er slecht getest is. Bij nacht of laag licht beelden is de ene op 1:40 geschoten, de ander 1:20, ook overdag zie ik die verschillen.

Als je het dan goed wil doen alles op dezelfde iso waarde, dezelfde sluitetijd en hetzelfde diafragma. Pas dan kun je beelden goed vergelijken met elkaar
Leuke theorie. Heb je dat ook wel eens in de praktijk getest? ;-)

Je zult dan namelijk gaan zien dat bepaalde camera's steevast onder- en overbelichten. De beelden zijn juist dan slechter te vergelijken. Iets als de lichtgevoeligheid/iso-waarde is namelijk geen universele vaste waarde, zoals diafragma en sluitertijd. Fabrikanten bepalen zelf de specifieke gevoeligheden, waardoor er altijd onderlinge verschillen zullen ontstaan. Zo is iso 1600 bij de andere fabrikant bijvoorbeeld gelijk aan 2000. En dan heb je nog de lichtsterkte van de kitlens die kan afwijken. Vandaar dat we bij testen zoals deze atlijd twee dingen doen bij verschillende situaties:
1) De camera zelf de lichtmeting en iso (auto-iso) bepalen (zie praktijkfoto's)
2) Zelf de lichtgevoeligheid instellen en de resultaten vergelijken (zie beeldkwaliteit)

Nog los daarvan. Zoals je hebt gelezen verliest de Sony sensor 30% licht vanwege de halfdoorlatende spiegel. Dat alleen al betekent dat je dus nooit dezelfde waarden kunt kiezen.
Geheel offtopic, ik ben het in grote lijnen met je eens hoor;
Opel straat auto > Amateur cup op zandvoort > DTM in duitsland. Je kan het wel zo zien met Opel :p

Verder snap ik de term wel, een consument die het apparaat professioneel wil gebruiken.
Kennelijk het artikel niet gelezen; In de Sony lijn ontbreekt een degelijk alternatief. Zoals de reviewer ook aanhaalt. Ik ben toch blij dat ze de Sony meenemen, want prijs/opties krijg je de meeste waarde van de Sony. Tenzij je belang hecht aan zaken zoals touchscreen.

Bij iedere vergelijkende test is het een beetje appels en peren, daarom zetten ze een aantal criteria waar ze hier en daar een afwijking op toestaan, om een belangrijk merk toch te vergelijken.
Mijn punt was niet dat de Sony er niet bij mag; mijn punt was dat de term prosumer te vaag is voor dit soort round ups. Ik vind persoonlijk twee camera's vergelijken waarbij de prijs de factor 2 ruim overschrijdt niet kies. Als ik Sony was zou ik liever tegen bijvoorbeeld een Nikon D3X00 gezet worden en dan ruim winnen... Daarom zou ik eerder een objectiever selectiecriterium pakken zoals prijs.

Verder vind ik het punt over het lenzenaanbod van pandit ook gewoon wel valide; je kiest toch voor een ecosysteem. Daarbij horen ook de lenzen en andere accessoires. Cannon en Nikon zijn wel duurder qua body, maar er is bijvoorbeeld ook veel tweedehands aanbod en dus keuze. Of je de meerprijs voor de body er dan voor over hebt is de vraag; hangt ook vanaf hoeveel objectieven je denkt nodig te hebben.

[Reactie gewijzigd door Morrar op 22 juli 2024 14:48]

Ik heb de titel aangepast. Hij is nu meer to-the-pont waar het om gaat: dslr's tot 1000 euro (met lens). Dat voorkomt hopelijk verwarring. ;)
(de bedoeling was om in enkele woorden duidelijk te maken dat het om het populaire middensegment ging, dus duidelijk boven het instapsegment).
Klopt, alleen de prijzen lopen erg uiteen.

Een D7200 valt in de prijsrange, terwijl Nikon juist de D5000 serie als middensegment ziet.

Zo positioneren alle merken een serie als instap, midden, top (consumenten) DSLR. En daarboven kokmen de "pro" dslr's.

Ik had gehoopt dat jullie een andere category hadden gedaan, ben aan het twijfelen over de D500 (vanaf de D7100). Maar dat viel jammer genoeg buiten de scope.
Daar hebben we een forum voor ;) [starters] Ik wil een dSLR / ILC, wat nu? Deel 6 (ook voor niet starters)
Dan kun je al je wensen op tafel leggen en kijken we wat daar het beste bij past.
Haha ik ken het forum. Ik zal de vraag daar stellen. Misschien word ik verrast door de community en kunnen ze mij overtuigen (of niet, dat mag ook).
De 7200 is echter al een stuk ouder.

Eigenlijk is dat nu de D7500, maar die is weer een stuk duurder.

Vaak ishet zo dat de crop sensoren van beginner tot semi pro word gezien, en de FX voor pro. Dan is dat natuurlijk niet helemaal eerlijk.

Maar ik snap de keuze wel want zo zitten ze qua budget allemaal bij elkaar.
De D7500 koopt hopelijk niemand. Mist het 2de kaartslot. De d500 sensof is geen upgrade en het AF systeem is hetzelfde.

Wat blijft er over? een touchscreen 4k video wat in dit geval niet bruikbaar is en een verbeterde burst/buffer.

Dat is niet de pak en beet 550 euro in prijs verschil waard.
Euh, De D500 heeft een (veel) beter autofocus systeem dan de D7200 en D7100.

De resolutie gaat iets omlaag. Met (alleen) de XQD kaart kan je 200 foto's burst doen(nutteloos natuurlijk).

Een nikon koop je niet als je veel filmt althans dat lijkt mij want de autofocus tijdens filmen werkt gewoon niet lekker.

Ik verwacht dat Nikon stopt met de D7100 op korte termijn. En als ik Nikon was zou ik ook met de D7200 stoppen.

De D7500 valt voor mij af omdat ik (zeker op vakanties) graag backup foto's wil maken. Immers is de kans groot dat ik niet weer daar terug kom.
Mijn verhaal gaat ook over de D7500 die hetzelfde AF systeem heeft als de D7200.

De D500 is om de redenen die jij noemt een ander verhaal.

Autofocus is geen breekpunt voor filmen. Meestal leverd manual focus betere resultaten met filmen.

Echter heeft die ook een 1.5x crop in 4k. Geen focus peaking. En je kan de zoeker niet gebruiken tijdens het filmen.

Er zijn zeer goede systeem camera's op de markt van Sony, Panasonic en nu ook Fujifilm die dit gewoon vele malen beter voor elkaar hebben.

Als ze met de D7200 stoppen gaan ze veel klanten kwijtraken. Niet iedereen heeft de AF en Buffer capaciteit van de D500 nodig. Maar wel de mogelijkheid te Back-uppen.
Met die laatste opmerking ben ik het 100% eens, dat is in mijn ogen de grootste blunder van de D7500.
Zelfde geld voor Canon. Daar is de 800D/77D toch echt meer de lijn voor de gewone gebruiker.
DX00 is niet altijd semi, zie de D700, 800, 810. Ziet Nikon als Pro body's.
Exact. En voor DX formaat is de D500 topmodel.
Er staat letterlijk in het artikel dat het lenzen aanbod niet in de score is meegenomen omdat dit voor een beginnend fotograaf minder van belang is.

Ben ik het zelf deels mee eens, als je later bedenkt dat het fotograferen toch wel heel erg leuk is kan je met zo'n Pentax body geen kant op.
Daarom is het expliciet in de tekst genoemd. :)
Het is alleen erg lastig om dat mee te wegen in een score. Vooral ook omdat de meerderheid die deze camera's koopt, het bij de meegeleverde kitlens houdt en hooguit ooit een tele- of macrolens erbij koopt. Dan speelt het lenzenaanbod nauwelijks een rol. Daarom is benadrukt dat dit dus een persoonlijke afweging is, want iedereen is verschillend. De een gaat fanatiek in de weer met oude K-mount lenzen, de ander gaat serieus de pro-kant op en de rest houdt het gewoon bij de kitlens. ;)

[Reactie gewijzigd door Yero op 22 juli 2024 14:48]

Vooral ook omdat de meerderheid die deze camera's koopt, het bij de meegeleverde kitlens houdt
Ik dacht dat dit Tweakers was, een site voor mensen die het maximale uit hun gear proberen te halen en nog een beetje meer. Niet de meerderheid of gemiddeld consument, dat is Computer Idee. Ik krijg altijd een beetje jeuk als Tweakers artikelen schrijft voor n00bs. Grote kans dat als je een body van 800 euro koopt dat je upgrade van een body van pakweg 500 euro een paar jaar terug.

Lensaanbod weglaten bij DSLR's is krankzinnig. Het had net zo meegewogen kunnen worden als die andere bolletjes. En dan kan je bijvoorbeeld kijken naar het totale lensaanbod, maar ook naar bijvoorbeeld het aantal lenzen tot de 300 euro en het aantal thirdpartylenzen. Hetzelfde geldt voor flitsers en accessoires. Bij Nikon vind ik het soms al jammer dat sommige budgetspullen (vooral uit China met een prima prijs/kwaliteitverhouding) alleen uitkomen voor Canon. Laat staan dat je een Pentax hebt.

Ik vind Pentax een prachtig merk met mooie body's. Maar ben al vaker lui tegengekomen die wel spijt hadden dat ze uitgerekend dat merk hadden uitgekozen, omdat de markt zo klein is. Ook tweedehands wordt het lastig. Weinig winkels die de camera's en lenzen verkopen.

[Reactie gewijzigd door BarôZZa op 22 juli 2024 14:48]

Dus als je als Tweaker een camera koopt moet je meteen gaan voor alles erop en eraan "omdat je Tweaker bent"? 8)7
Nee maar als je een camera van tegen de 1000 euro koopt met verwisselbare lenzen dan koopt men regelmatig wel een tele-lens en een lichtsterke betaalbare F1.8 prime.

Met Nikon denk dan aan de
35mm F1.8
40mm F2.8 micro
50mm F1.8
55-300mm F4.5-5.6 VR

Bij Canon
10-18mm f4. 5-5.6(Dit is echt een rede om een Canon body te kopen)
50mm F1.8 STM
55-250 STM
24mm STM

By Sony is de 70-300 belachelijk duur. Al kan je met Ibis wel zeer goedkope Sigma's en Tamrons gebruiken.

En dan komt het verhaal waarom geen systeem camera's meenemen in de test.

De X-T20 is ook een zeer mooi toestel in deze klasse.
Met Pentax denk dan aan de
35mm F2.0
40mm F2.8 XS pancake
50mm F1.8 of 55mm/f1.4
55-300mm F4.5-5.6

Maar ook zeker de "bag of primes" sterlens 50-135mm/f2.8

Hoezo "weinig lenzen"? Minder misschien maar zeker genoeg voor elfs de meest veeleisende semi-prof.
Lenzen kopen voor een DSLR is niet tweaken, het is een extreem gangbare use case, sterker nog, het is het hele idee van een DSLR. Dit niet meenemen is absurd, zeker wanneer je het over "prosumer" hebt.
Ik dacht dat dit Tweakers was, een site voor mensen die het maximale uit hun gear proberen te halen en nog een beetje meer. Niet de meerderheid of gemiddeld consument, dat is Computer Idee.
LOL! :) Uiteraard. De echte Tweaker koopt gewoon een 50mm f1.8 in plaats van de kitlens. En struint Marktplaats af naar goedkope vintage-lenzen. Of spaart voor een sublieme Zeiss lens. Maar we kunnen niet stellen dat dit de overgrote meerderheid is, ook niet op Tweakers. Kitlenzen worden zo relatief goedkoop meegeleverd dat die kits het merendeel van de verkopen vormen, dus worden ze heel veel gebruikt. Ik had nog wel drie pagina's willen toevoegen over lenzen en dergelijke, maar dat ontstijgt de scope van dit specifieke artikel.

Ik kan je verder geheel volgen. Een dslr is meer dan een product - het is een ecosysteem en als koper is dat iets om rekening mee te wegen bij de aanschaf. Maar juist om zo objectief mogelijk een oordeel te vormen moet je je als reviewer richten op het specifieke product, vind ik. Als je dat doet, is de K-70 dus een heel interessante camera voor het geld. Als je dat niet doet, wordt het al snel subjectief. Dan zouden we net zo goed Sony en Pentax kunnen voortaan links laten liggen, want het ecosysteem van Canon en Nikon is veel beter.

Daarom is dit punt dus niet genegeerd, maar expliciet benoemd. Het is vervolgens aan de lezer (cq. potentiële koper) om dat mee te wegen op basis van eigen criteria. Ieder mens is verschillend. De een wil alleen wat leuke vakantiekiekjes maken, de ander stort zich op astrofotografie (waarvoor de K-70 heel interessant is) en weer een ander heeft misschien de ambitie om ooit meer te gaan doen met fotografie en dan weegt het ecosysteem veel zwaarder.

[Reactie gewijzigd door Yero op 22 juli 2024 14:48]

Maar bij smartphones, tablets en dergelijke wegen ze het ecosysteem altijd mee. Dan staat er ook niet: 'de meeste gebruikers gebruiken maar tien apps, de smartphone met Tizen is de beste koop'.

Zelf dacht ik altijd dat de kitlensfotografen van die huisvaders waren die zich lieten adviseren in de Mediamarkt. Maar kunnen de DSLR bezitters met alleen een kitlens hier een reactie achterlaten? Want ik ben wel benieuwd of ze er daadwerkelijk zijn of dat iedereen er vanuit gaat dat die hier veel zitten.
Vergeet consoles niet... Daar wordt het gameaanbod absoluut meegewogen in de reviews.
Mijn vermoeden is dat de situatie van 5-10 jaar geleden niet meer opgaat. Toen werden DSLRs ineens betaalbaar. En inderdaad, de massa kocht het, bijvoorbeeld om betere fotos van de kinderen te maken. Vaak met de kitlens er op en de camera volledig in auto mode.

In 2017 zal het merendeel van deze doelgroep het met de smartphone doen. Dan een compact cam. Een fanatiekeling wellicht een mirrorless. Hoeveel blijven er nog over van die specifieke groep die nu nog een DSLR kopen?

Ik denk dat DSLR steeds meer het domein is van de specialist die juist wel dat eco systeem gebruikt. Bij prosumer nog meer, en bij high-end al helemaal.
De meeste foto's worden hier geschoten met de kitlens, ik heb wel een 80-200 voor mijn a350 maar die wordt zelden gebruikt. Ik zit nu te kijken naar een a68 met een lens die het volledige bereik beslaat. De camera wordt overigens alleen op vakantie gebruikt.
Waarom dan in hemelsnaam een dslr, voornamelijk omdat gewoon minder foto's mislukken ondanks zeer veel onkunde.
Misschien voldoe ik wel aan jouw omschrijving: huisvader die voornamelijk met kitlens schiet. Ik heb net als @Verwijderd ook wel ander glas, maar dat betekent niet dat ik alleen daarmee fotografeer. Niet iedereen is in elk domein Tweaker, dus iemand kan hier best zijn als software engineer of omdat hij custom watercoolings bouwt, maar die voldoende heeft aan een kitlens.

En nee, ik laat me niet adviseren in de MediaMarkt (sorry). En ja, ik denk dat er steeds meer mensen zich inlezen op het internet (en ik kan begrijpen dat Tweakers die markt wil bedienen, ik beschouw frontpage al een tijdje niet meer de echte Tweakers omgeving, die speelt zich af op het forum ed.). Je ziet het ook in de aankoopadviesvragen (vooral wanneer de "eigen inbreng" kwaliteit de wensen overlaat).

Nu, ik vind ook wel dat je moet oppassen met neerkijken op kitlenzen. Er zijn best goeie kitlenzen. En al vaak gezegd, een goeie fotograaf schiet bakken betere foto's met een kitlens dan een slechte fotograaf met pokkeduur glas.

Wat mezelf betreft, ik leer nog elke dag van mijn kitlenzen (en heb hoe dan ook nog genoeg te leren dat ik geen duur glas nodig heb om vooruitgang te boeken). Als ik die grens ooit bereik of als dit meer dan een hobby wordt, zie ik wel weer.

Daarmee heb ik niet gezegd dat de opmerking niet terecht is. Iedereen heeft andere criteria maar in tegenstelling tot - ik zeg maar iets - de aanwezigheid van WiFi kunnen lenzen het feitelijke doel van het product (foto's nemen) daadwerkelijk verbeteren. Dat dit niet wordt meegenomen, is volgens mij fout.

Tweakers zou bij mij net punten scoren door het om te draaien: wat is voor 1000€ de beste DSLR+lens/lenzen combinatie? (kitlens of een andere)
[...]

Ik dacht dat dit Tweakers was, een site voor mensen die het maximale uit hun gear proberen te halen en nog een beetje meer. Niet de meerderheid of gemiddeld consument, dat is Computer Idee. Ik krijg altijd een beetje jeuk als Tweakers artikelen schrijft voor n00bs.
In mijn opzicht is een Tweaker iemand die het beste uit zijn budget haalt hoe laag dat ook mag zijn maar je vergeet dat deze site ondertussen ook door de normale consument bezocht wordt wat een veel grotere groep is dan de Tweakers.
Dan je opmerking over lenzen. Kijk maar eens om je heen hoeveel mensen een DLSR kopen en met de standaard lens blijven werken. Mijn EOS600D mag dan misschien voor sommige een simpele en verouderde camera zijn, de meegelevere 18-135 lens is een prima allround lens en ik weet wel zeker een betere kitlens dan de 18-55. Overigens heb ik prima foto's voor een magazine gemaakt. En wil je een optionele lens, voor Canon en Nikon is er een goede 2e hands markt, zo heb ik een 100-400 lens van nieuwwaarde 1600 euro voor 300 euro van een collega kunnen kopen omdat hij weer nieuwer en beter wilde.
Ik zie alleen maar mensen met een instap-DSLR van rond die 400 euro met een kitlens(18-55) rondlopen. En de vraag is of dat soort mensen uberhaubt op Tweakers bodies gaat vergelijken. De rest zie ik vrijwel altijd met meerdere lenzen, flitsers en dergelijke, want al heb je een body van 2000 euro, met die 18-55 en ingebouwde flitser krijg je nog steeds geen fatsoenlijke plaatjes bij minder licht. Dus je moet al snel iets anders kopen.
En wil je een optionele lens, voor Canon en Nikon is er een goede 2e hands markt, zo heb ik een 100-400 lens van nieuwwaarde 1600 euro voor 300 euro van een collega kunnen kopen omdat hij weer nieuwer en beter wilde.
Dat is dus precies de reden waarom ik zeg dat ecosysteem heel belangrijk is bij DSLR's en absoluut meegewogen moet worden. Zeker bij de consumermarkt waar mensen over het algemeen niet oneindig veel geld kunnen uitgeven. Dan heb je bij de grote merken meer veel meer tweedehands, meer budgetlenzen en thirdparty spullen.
Ik vind Pentax camera's mooi, overweeg zelfs nog steeds zo'n kleine Pentax Q met wat lensjes, maar kan ze onmogelijk aanraden tenzij iemand nog een stapeltje oude lenzen liggen. Daarvoor is het ecosysteem gewoon te belangrijk.
En dan kan je bijvoorbeeld kijken naar het totale lenaaanbod, maar ook naar bijvoorbeeld het aantal lenzen tot de 300 euro en het aantal thirdpartylenzen.
Dan diskwalificeer je Pentax bij voorbaat. Behalve de kitlens van 44,50 (AL-versie) de Sigma tegenhanger daarvan voor 44,00 de varianten van de kitlens (AL2 en WR) de tele kitlens 50-200 wederom met Sigm tegenhanger, en de 55-300 zijn er alleen een 50/1.8 en een 35/2.4 Alle andere fatsoenlijke objectieven zitten boven die 300.
Hetzelfde geldt voor flitsers en accessoires. Bij Nikon vind ik het soms al jammer dat sommige budgetspullen (vooral uit China met een prima prijs/kwaliteitverhouding) alleen uitkomen voor Canon. Laat staan dat je een Pentax hebt.
Klopt, third-party fabrikanten hebben het merk nogal links laten liggen. Pentax flitsers zijn ook link aan de prijs.

Ik vind Pentax een prachtig merk met mooie body's. Maar ben al vaker lui tegengekomen die wel spijt hadden dat ze uitgerekend dat merk hadden uitgekozen, omdat de markt zo klein is. Ook tweedehands wordt het lastig. Weinig winkels die de camera's en lenzen verkopen.
[/quote]
Je laatste alinea vind ik schromelijk overdreven. De K-70 is een APS-C en daar heeft Pentax een behoorlijke hoeveelheid mooie lenzen voor. Goed, het is op third-party gebied minder, maar je kunt echt wel goed uit de voeten. Niet net zoveel als Canon of Nikon betekent niet automatisch heel weinig.
Dit WAS tweakers daar heb je gelijk in.
Tweakers is voltooid verleden tijd, het is nu een reclame site voor beginnende consumenten.
De reviews hier zouden de naam in feite niet mogen dragen. De slechtste op het internet.....
Ga naar echte sites voor dit zoals dpreview die hebben er verstand van.
Een beginnend fotograaf wil een 18-200 lens hebben (veelal) eventueel een tot 70 en tot 300 lens.

Vaak vinden ze de rest niet belangrijk. En daar kan je ook prima mee uit de voeten. Echter wanneer ze goed geinformeerd worden in de winkel kom je snel achter problemen. Zeker als je binnen foto's maakt zonder flits(sport)
Daar kan ik bij inkomen. in 2010 een 550D met een 18-200 canon lens gekocht omdat juist dat soort lens zo veelzeidig is.
Over de jaren heen wel wat andere lensen gekocht, zoals primes of een speciale groothoek om mee te werken, maar uiteindeljk is de superzoom nog steeds de meest gebruikte lens bij mij en zit die combi dan ook standaard in mijn (kleine) camera tas. Veelzeidig, groot bereik en makkelijk in gebruik.
als je later bedenkt dat het fotograferen toch wel heel erg leuk is kan je met zo'n Pentax body geen kant op.
Ben ik het niet helemaal mee eens: veel Pentaxians lijden aan serieuze LBA (lens buying addiction) omdat alle Pentax K lenzen ooit gemaakt, zonder adapter op de body kunnen. Je kunt dus fantastische vintage manual primes voor een paar tientjes kopen, en zo op je body klikken. In de body zitten dan weer handige features zoals focus-catch om je te helpen fotograferen met manuele lenzen.

[Reactie gewijzigd door 10Cage op 22 juli 2024 14:48]

Dat hangt er maar helemaal vanaf. Wil je het nieuwste auto focus glas, ja dan is het ecosysteem van andere merken beter.

Zoek je echter goed glas dat ouder mag zijn dan heb je bij Pentax keuze uit meer dan genoeg aanbod tegen absolute spotprijzen. Wikipedia lijst telt momenteel 576 lenzen met de K mount, (allen zonder adapter te gebruiken) en dan tel ik de m42 lenzen niet mee. Voor mij is dit één van de voornaamste redenen geweest om voor Pentax te kiezen, het aanbod tweedehands legacy lenzen is enorm (vooral op marktplaats/ebay/kringloop) zonder gepruts met wisselende mounts, zeer eenvoudig in gebruik (green button) en tegen enorm aantrekkelijke prijzen.
Ben ik het zelf deels mee eens, als je later bedenkt dat het fotograferen toch wel heel erg leuk is kan je met zo'n Pentax body geen kant op.
Dat valt best mee, er is echt wel wat (pricewatch)
Wat bereik en lichtgevoeligheid betreft grijp je niet snel mis. Tweedehands is wel wat lastiger.
Ga je er je beroep van maken dan moet je inderdaad niet bij Pentax zijn, dan ben je overigens al afgehaakt i.v.m.de "slechte" autofocus.

Wat Pentax echt moet doen is video fatsoenlijk aan de praat krijgen, dat is vooral belangrijk voor de meeste consumenten.
Lenzenaanbod voor Sony, Canon en Nikon is tegenwoordig redelijk on par. De één is wat beter vertegenwoordigd in macro, de ander in tele of wide-angle. Maar mensen die op dat niveau hun keuze maken zijn over het algemeen al op een punt dat ze zich niet laten leiden door een review van Tweakers (en dit zeg ik met alle respect voor Tweakers, want de camera reviews zijn in de afgelopen jaren wel echt vooruit gegaan).

Heel veel andere aspecten sluit je eigenlijk al uit op het moment dat je je test beperkt tot DSLR's in één klasse. Ik vind dat gewoon een rare keuze in deze tijd waarin de verschillen tussen de klassen voor de gewone gebruiker steeds kleiner worden. De middenklasse camera's krijgen steeds meer pro-eigenschappen en de instappers doen er al nauwelijks meer voor onder, tenzij je echt een geoefend fotograaf bent.

Voor mij blijft leidend: Wat wil je met een camera gaan doen? En dan komen al die andere aspecten waar jij op doelt pas echt tot zijn recht. Want ook zaken als afmetingen en gewicht zijn dan ineens heel belangrijk. En of instelling A of B binnen 3 knopdrukken te bereiken is, is dan misschien ineens niet meer relevant.

Wat je ook koopt, een camera is altijd een compromis. Maar als dat compromis overwogen wordt gesloten, dan ben je pas blij met je camera. Want dan neem je hem mee.....
Voor mij blijft leidend: Wat wil je met een camera gaan doen? En dan komen al die andere aspecten waar jij op doelt pas echt tot zijn recht
Dat is dus het probleem, je begint met fotograferen en gaandeweg groei en ga je ontdekken wat je leuk vind. Dat weet je dus vaak nog niet als beginnend fotograaf.

Blijk je sportfotografie erg leuk te vinden en ben je begonnen met Pentax dan moet je later wel overstappen.
Je koopt een camera niet voor het leven en dat kan ook gelden voor het systeem waar je je in koopt. Zelf ben ik ook geswitched, omdat destijds Canon hopeloos achterliep met video en er een kleine aankwam in het gezin.

Neemt niet weg dat je in een review best dat uitgangspunt kunt nemen, dan blijf je ook niet hangen in vrijwel identieke camera's.
Klopt - ik ben bij mijn huidige SLR uitgekomen omdat ik na een ingewikkelde ruildeal een paar mooie objectieven kreeg, en eigenlijk was een nieuwe body daarbij een relatief kleine uitgave. Normaal gesproken was ik misschien bij een ander merk uitgekomen, maar ik ben superblij met de objectieven en dat is veel belangrijker.
En nu ben ik benieuwd hoeveel lenzen je al, naast de standaardlens, al hebt aangeschaft. En in welke prijsklasse dat is geweest. Wedden dat dit niet pro-glas is geworden? Want dan koop je vaak ook al een andere body.
Wat punten (beetje mierenn**kerig misschien maar goed), ik hoop toch dat ze gelezen worden (of misschien zelfs al genoemd zijn).

De K-70 presteert zo geweldig qua ruis omdat Pentax (zoals meestal bij Pentax) ook noise reduction op de raw data loslaat. Wat je dus denkt te zien als 'raw camera heeft er niks mee gedaan' is daadwerkelijk al processed, en daardoor vallen de resultaten erg op. Tegen de camera zeggen ik wil absoluut geen noise reduction en ik wil zelf met de RAW data alles gaan doen kan dus niet echt, er is altijd wel iets van noise reduction aanwezig, en dus ook altijd wel iets van de effecten er van (minder details, smudging, banding, etc..).

Dat gezegd hebbende, goede resultaten zijn goede resultaten. Als je blij bent met wat er uit de camera komt ben je blij met wat er uit de camera komt, noise reduction of niet. En als de noise reduction slim is en zijn werk gewoon goed doet, valt er iets voor te zeggen als 'waarom ook niet'.

Dan het zinnetje dat de Sony hogere iso waardes kiest vanwege de spiegel en het lichtverlies: ISO is ISO, dat is niks voor niks een standaard. ISO 400 op de ene camera is ISO 400 op de andere camera (kleine afwijkingen daargelaten).
Wat er achter de schermen gebeurd om op die ISO uit te komen, _daar_ merk je het licht verlies. De sensor moet veel meer 'boost' hebben (gain) op uiteindelijk op een gevoeligheid uit te komen die overeenkomt met (bijvoorbeeld) ISO 400. Als je dezelfde sensor in een camera stopt zonder spiegel (of in ieder geval zonder het lichtverlies van de SLT) dan zou de sensor bijvoorbeeld 3 dB aan gain nodig hebben om op ISO 400 uit te komen, en in deze camera met SLT zo diezelfde sensor 5 dB aan gain nodig hebben om op ISO 400 uit te komen, en dus meer ruis en zo laten zien want de signalen van de sensor worden meer versterkt.

Maar ISO is ISO. Als je een foto maakt met S 1/50, A F4 en ISO 400 op een Nikon APS-C dan krijgen diezelfde settings op de Sony dezelfde belichting hoor (lens eigenschappen even daar gelaten).

Dat er geen lenzen zijn uitgekomen in A-mount de afgelopen jaren kan je niet omheen, maar Sony laat met de A99mk2 toch zien dat ze A-mount nog serieus nemen en het niet dood willen laten gaan, en er komen toch echt nieuwe lenzen aan. Ik denk alleen wel dat dit allemaal in het top- / prosegment zal zijn en dat je voor deze prijsklasse er niks aan zal hebben. Dan zit je inderdaad op de betaalbare instap Sony lenzen, of de peperdure Sony lenzen.. met alleen de 2e hands markt van Minolta A-mount lenzen er tussen in :).

De videostand afschieten alleen omdat de lens te horen is vind ik ook een beetje raar. Ik snap dat je de camera + kitlens als set beoordeeld, maar toch lijkt het me een beetje raar om niet verder te gaan in de bespreking.
Dat weer gezegd hebbende, er zijn zat andere punten om over te zeuren over video op de Sony A68 geloof ik dus ik denk niet dat hij het veel verder geschopt zou hebben, en de superioriteit van de Canon 77D en 800D in deze vergelijking in videostand geloof ik ook heilig.

Ik ben er nog steeds niet over uit of de A68 nu een 'vervanger' voor m'n A65 zal zijn wanneer deze ooit nog eens de geest geeft, of dat ik dan 'genoodzaakt' ben om te upgraden naar een a77m2.
(...)Maar ISO is ISO.(...)
Je verhaal klopt natuurlijk niet helemaal. ISO is meer een arbitrair concept met nog eens verschillende basis als referentie ( REI en SOS als meest gebruikte), maar de fabrikanten kiezen helaas nog steeds zelf welke gain ze toekennen aan de waarde ISO 6400 of ISO 200 en welk ze wegschrijven in de EXIF. Uit tests blijkt vaker dat bij gelijke instellingen en gelijk beeld, foto's duidelijk zichtbaar donkerder of lichter zijn dan andere merken. Vooral de vorige generatie Fuji's deed daar zeer hard zijn best in. Zo stel je ISO 3200 in op je camera en ben je relatief tevreden van het ruis, maar blijkt dat de gain eigenlijk hetzelfde is als ISO 1600 op een Nikon of Canon body... Dus je belichting op je op je Fuji op ISO 3200 was bijna hetzelfde als een stop lager op een andere body..
Er zijn ook een hoop camera's tegenwoordig die gebruik maken van iso invariance in de sensor, en dat ze boven een bepaalde iso helemaal niks meer veranderen aan de gain.

Op de Fuji GFX 50s (de nieuwe medium format mirrorless zeg maar) bijvoorbeeld veranderdt er helemaal niks aan de sensor gain tussen iso 1600 of hoger. _Niks_. In principe is je raw exact hetzelfde (als je alle andere settings hetzelfde laat natuurlijk :)), alleen staat er een klein stukje metadata bij om te vertellen met hoeveel stops er geboost moet worden. De camera misbruikt dus eigenlijk al z'n eigen sterkte punt van 'schone shaduws om te kunnen pushen' om zo meer highlights over te laten. De camera underexposed zeg maar express met een volle stop of zelfs meer om meer highlights te bewaren, en een stukje metadata zorgt ervoor dat je foto er uit komt zoals je bedoelde (als er tenminste naar die metadata geluisterd wordt).

Mijn verhaal klopt dus ook eigenlijk meer met de 'kant en klare output', noem het maar jpeg output kijkt. Truukjes die camera makers achter de schermen toen om wat meer highlight detail te bewaren of juist andersom dat had ik nog niet genoemd nee :).

Als iemand in ieder geval een foto maakt met bepaalde settings maar met de ISO op auto, en dan een Sony SLT pakt en de auto-ISO valt hoger uit, dan heeft dat niks met de SLT spiegel te maken maar meer met eigenwijsheid van 1 van de 2 camera's :).
Die methode wordt al jaren gebruikt bij o.a. Nikon, niets nieuws.

Je had toen ook na ISO 200 of 100 een ISO L 0.3, L 0.7 of L 1.0 en na de officiële maximale ISO ook nog HI 0.3 etc..

Mijn punt gaat op voor jpeg en raw. Belichting is niet beinvloed door JPEG of RAW... als je zogezegde ISO 3200 eigenlijk dezelfde belichting is als een ISO 1600 van een andere fabrikant ben je gewoon zwaar aan het afwijken, punt. Of dat nu in RAW of JPEG is, maakt niet uit.
Kan je een camera met een digitale zoeker nog wel een "spiegelreflex" noemen?

Een spiegelreflex zoeker legt vanouds een optisch pad vanuit de zoeker middels de spiegel (oa) door het bevestigde objectief heen.

Alle voordelen van het digitaliseren van de zoeker daargelaten, traditioneel is daarom nou juist de zoeker van een "Full Frame" (35mm) camera groter dan de aps-c varianten.

Definities zijn wel eens onderhevig aan de tijdsgeest, maar dit is een significante breuk met de oorspronkelijke definitie, dus ik vraag mij af of dit wel correct is....

Bron Spiegelreflexcamera Wikipedia
In jouw redenatie kon dus fotocamera dus ook geen fotocamera meer heten toen film werd vervangen door een sensor... :Y)

Spiegelreflex is een term die wordt gebruikt voor cameras die een spiegel gebruiken om het licht van het object door de lens of naar de sensor/film of naar de zoeker te richten. Dat doen deze cameras dan ook zo. Dat de zoeker tegenwoordig vaak wordt vervangen door een sensor doet aan het principe van een spiegelreflex niets af.
Tuurlijk wel 8)7

De film zelf is letterlijk vervangen door de sensor, het hele optische pad (dus ook die van de zoeker) is identiek gebleven en dit optische pad maakt nou juist dat het een spiegelreflex heet.

Overigens....het is niet mijn redenatie, het is de definitie van een spiegelreflex ^^

[Reactie gewijzigd door SB[NL] op 22 juli 2024 14:48]

Waar ik me nog steeds over verbaasd is dat een touchscreen een "must" is in reviews en ook een uitklapbaar scherm 8)7

Volgens mij gaat het maar 1 ding Fotograferen..... het zijn foto camera's. als ik wil filmen dan neem ik wel een filmcamera....... als ik het menu wil bedienden dan kan dat gewoon met de knopjes die erop zitten... hoe vaak zit je in het menu?
Bij fotograferen vanaf statief is live view + uitklapbaar scherm echt ideaal, ik zou nooit meer anders willen. Touchscreen leek me ook geen must tot ik mijn huidige camera, Canon 80D, kocht en ik ben volledig om. Alle parameters (ISO, sluitertijd, diafragma, witbalans, exposure compensation, lichtmeetmethode, focusmethode, keuze focuspunten, sluitergedrag etc) zijn met maar 1 aanraking aan te passen in plaats van dat je menuutjes in moet duiken of alle aparte knopjes langs hoeft. In live view kun je focussen op het punt dat je aanraakt, ook als je video schiet. Even je foto's terugkijken is makkelijker dan ooit met pinch to zoom. Het lijkt overbodig, zo'n touchscreen, maar ik garandeer je dat je er snel aan went en het echt een enorme plus is.
Ik heb zelf de Sony A580, deze heeft ook Live view en een klap scherm. Heb dit geloof ik 1 x gebruikt omdat ik over een hek heen wil kijken om te zien wat er stond. voor de rest nooit, puur omdat ik het niet handig vind.

mbt tot de instellingen. deze kan ik voor 90 % met de knoppen doen op Camera zelf. Ben eerlijk ik pas mijn focus nagenoeg nooit aan, deze staat altijd op punt focus. :)
Natuurlijk kan het ook allemaal op de camera zelf maar naar mijn ervaring is een touchscreen vaak minder omslachtig en sneller. Als je alleen uit de hand fotografeert kan ik me prima voorstellen dat een klapscherm ook weinig toevoegt, behalve dat je je schermpje kunt dichtklappen (beschermen) als je je camera opbergt.
Ik fotografeer eigenlijk alleen uit de hand en vind dat klapscherm echt ideaal. Als je alleen foto's op ooghoogte maakt, ja, dan is hij misschien niet zo bruikbaar. Maar als je wat ouder en stijver wordt, is het handig als jij niet meer door de knieën hoeft :p
Helemaal mee eens: zeker als je een top-level display hebt zet je sowieso het scherm liever uit lijkt me (minder batterijverbruik). En touchscreen zou voor mij echt een no go zijn.
Touchscreen ben ik het mee eens, maar een uitklapbaar scherm zou op mijn volgende camera ook weer moeten zitten. Als ik een foto maak van iets wat heel laag zit, hoef ik nu niet zelf ook op de grond te liggen om door de zoeker te kijken, ik kantel gewoon het scherm en blijf zitten of zelfs staan.
Touchscreen boeit me niet, maar een uitklapbaar scherm maakt het fotograferen zeer zeker makkelijker. Laag bij de grond of hoog boven je hoofd werkt zoveel beter met een kantelscherm. Ook met statiefwerk vind ik het veel comfortabeler.
Dat dacht ik ook totdat ik de 5D mk4 in bezit had. Ik doe veel bruidsreportages, en vroeger was het dan vaak plat op de buik op de grond liggen om een mooie zachte voorgrond te krijgen, nu kan ik de camera op de grond leggen tik op het scherm waar hij scherp moet stellen en kan terwijl ik op mijn hurken zit foto's maken zonder vieze kleren.
Ik zou zelfs graag een klapscherm hebben gehad als aanvulling hierop!
De camera's worden steeds beter en makkelijker in gebruik.
Ik ben een beginnend hobby fotograaf die verbetering verwelkomt.
Toch is en blijft de basis hetzelfde sinds het begin. Ook als beginnend fotograaf zal je jezelf moeten trainen in het begrijpen van de ISO, shutter, diafragma-driehoek en hoe deze in verbinding staat met elkaar. Schieten op Manual heeft (bijna) altijd de voorkeur. Het is voor veel mensen vervelend, maar als je je inleest en je reserveert 3 avonden en speelt elke avond met een andere setting, (terwijl de rest gelijkt blijft), kom je een heel eind.
Als je daarnaast door hebt hoe je DOF werkt en wat de impact van bijv. een groothoek of telelens hierop is, is de basis binnen. De rest is 'zien', nadoen, testen en beeldopbouw analyseren (zeg ik als semi-pro/part-time freelance).
Ik vind het prachtig dat de basis al sinds 'den beginne' gewoon onveranderd is. Zelf geef ik regelmatig een basiscursus voor de iso/diafragma/sluitertijd en het blijft voor de 'amateurs' altijd een verbazing als ze de link tussen deze 3 ineens begrijpen.

Waar ik het niet met je mee eens ben is dat je meestal het beste op manual kunt schieten. Als professionele bruidsfotograaf kan ik je de AV (of A bij Nikon) instelling aanraden. Manual gebruiken wij alleen als de licht omstandigheden niet veranderen en vanuit elke hoek gelijk is.

Ik durf gerust te stellen dat nog geen 1 op de 10000 mensen die in de doelgroep van deze geteste camera's zitten meestal manual gebruikt. Velen doen een cursusje erbij en gebruiken het even maar door het hoge faalpercentage van de foto's gaan ze toch weer terug naar een andere stand (en veel naar de auto helaas)
AV is wat mij betreft in 95% van de gevallen gewoon de beste stand in het dagelijkse gebruik. Zeker als je begrijpt wat dit met je sluitertijd doet in veranderende omstandigheden. Als je weet bij welk diafragma de sweetspot van je objectieven zit, dan haal je daarmee het beste uit je apparatuur, ook op die momenten waar de diafragmasetting maar beperkte invloed heeft op het eind-resultaat qua DOF.

Manual gebruik ik vrijwel nooit, alleen als ik echt onder gecontrolereerde omstandigheden met macro of productfotografie bezig ben, maar ook dan is de meerwaarde eigenlijk beperkt.

Mijn meest gebruikte camera, Panasonic G5, heeft daarnaast een i.a. stand (thuis de ezelsetting genoemd) die gebruikt mijn vrouw en dat levert gewoon hele leuke resultaten op. Maar ik gebruik hem nooit, beneden mijn stand. ;)
Dat is wellicht afhankelijk van hoe je met je omgeving omgaat (wat je doet), en hoe je camera reageert. Ikzelf schiet of natuur, close-up of studio (vaste belichting dmv flitsers). Ik gebruik een Sony, welke altijd een live-preview geeft van je resultaat. Ik schiet daarom, ook op feestjes altijd M. Ik gebruik overigens bijna altijd prime lenzen.
De lens veranderd in deze nooit je behoefte naar meer of minder licht (ten opzichte van een zoom met . Verder ben ik zo bekend met m'n lenzen en camera dat ik bijna blind m'n instellingen kan aanpassen van binnen naar buiten. De keer dat je je RAW (schiet nooit JPG) een 0.5 exposure boost moet geven, is dat zonder kwaliteitsverlies te doen in bijv. LR.
Maar dit is wellicht allemaal afhankelijk van het werk wat je doet. Echter om de basis te leren zou ik altijd M aanraden om te zien wat de onderdelen los van elkaar doen.

[Reactie gewijzigd door ixl85 op 22 juli 2024 14:48]

Om te experiementeren is M zeker een meerwaarde, en zo de relatie ISO, Sluitertijd en diafragma te begrijpen. Ook in jouw situatie is dat begrijpelijk om te gebruiken.

Als je echter met een Zoom werkt en dus wisselende diafragma hebt, of juist steeds wisselende licht situaties hebt (binnen/buiten, raam, muur etc), dan ben je steeds aan het aanpassen waardoor je juist een leuk moment kan missen. Dan is het beter om op Apeture Priorority te laten staan, zodat je zelf je aandacht bij compositie etc. kan houden.
Ik onderschrijf dit volledig. Uiteindelijk is het verschil tussen een digitale camera van dit jaar of van 4 jaar geleden uiterst marginaal. Voor beginnende fotografen met een beperkt budget geldt nog altijd dat ze beter een camera van 4 jaar oud kunnen kopen. En dan de rest van het geld in een cursus/opleiding voor beginners steken. Dat schiet een stuk beter op.

Niemand gaat betere foto's maken door een camera te kopen die nieuwer is. In de basis is het nog altijd de fotograaf die bepaald of een foto mooi is of niet, als je tenminste niet extremen gaat vergelijken qua camera.

Overigens verbaas ik me nog wel over het kunstmatige onderscheid dat Tweakers maakt tussen DSLR en andere systeemcamera's. Ik dacht dat we dat punt toch inmiddels wel voorbij waren. Waarom 2 Canons in de test en niet even een Olympus of Panasonic meenemen?

[Reactie gewijzigd door Hoppa! op 22 juli 2024 14:48]

Klopt inderdaad. Als ik de specs van de 800D vergelijk met mijn 7 jaar oude 550D dan zie ik, op spec niveau dan, weinig echte verbeterpunten waar ik als amateur echt wat aan gehad had.

Juist begrijpen hoe de camera werkt, wat welk deel doet en hoe dat het eind resultaat beinvloed is veel leerzamer geweest dan de optie om de ISO naar 25600 te brengen.
Ook gaan verdiepen in RAW fotografie en nabewerken in Lightroom geeft je ook veel inzicht in basis fotografie, zonder dat features je echt tegenhouden. Je kan namelijk prima onderbelicht fotograferen zodat de foto scherp is, en dat later compenseren met Post Process. Daar heb je geen Auto stand met ISO 25600 voor nodig.

Ik raad echter de meeste mensen aan om op Aperture Priority te fotograferen met de ISO op Automatisch met een maximum waarde van 1600 (of lager zelfs). Dit leid tot minder foutjes met de instellingen als je van donker naar licht, of snel naar langzame sluiter gaat. De camera compenseert dat dan via de ISO en sluitertijd aan te passen.

Mocht dat niet afdoende zijn, dan kan je alsnog naar Manual overgaan en het specifiek zetten om te lange sluitertijden tegen te gaan.

[Reactie gewijzigd door Faab de nde op 22 juli 2024 14:48]

P mode is toch echt de meest gebruikte modus bij mij.

Set de ISO gebaseerd op de kwaliteit en licht die je wil/beschikbaar heb.
En dan set je simpelweg de diafragma of de schutter gebaseerd op je gewenste effect. Je ziet in je display snel zat of dit een scherpe foto zal opleveren.
Manual is teveel gehannes voor vaak dezelfde foto settings.

Belangrijker is leren wat de limieten zijn.
Zoals met een 300mm lens schieten op 1/250 is lastig maar nog net te doen maar 1/100 kan je beter vergeten zonder tripod of in bewegende scène.
Ik snap niet dat alleen de pentax spatwaterdicht is.... dat is toch echt wel een pre vind ik. Ik maak niet alleen maar foto's in mooi weer. Juist dagen als vandaag met die felle opklaringen en donkere wolken kan je mooie foto's maken en tja dan wordt je ook wel nat. Je kan natuurlijk met een hoes werken maar dat vind ik zo'n gedoe.
Misschien toch maar weer ff gaan sparen 😁
Het probleem is echter altijd dat de meeste lenzen niet waterdicht zijn. Schimmel in je lens is niet ok... ;( Ik zou je toch een raincover aanraden (en genoeg van die silica zakjes in je rugzak en opbergplek leggen).
Ik heb een Pentax en ook wr lenzen. Toch wel last van schimmel in één van mijn lenzen. Kan gekomen zijn door niet goede productie maar volgens mij lenzen altijd (wr of niet) goed laten drogen.
Ga er maar vanuit dat je met de andere camera's ook prima in een regenbui kunt staan fotograferen. Het verschil zit hem dat je met de Pentax dit ook in een hoosbui kunt en daarnaast ook aan het strand met veel stuifzand.
Inderdaad, heb met een canon eos 300d en een sigma ex lens een keer een concert in de stromende regen gefotografeerd. Spullen goed laten drogen natuurlijk maar verder geen last van schimmel gehad.
Zorg goed voor je apparatuur als het nat geweest is of in een vochtige omgeving. Dus zorg voor silica-gel-pad voor onderweg. En thuis op een droge plek alles open laten drogen. Sensor kan ook een plek zijn voor schimmels. Stof is minder een probleem dan schimmels. Stof kun je met een sensorreiniger weg halen.
Spatwaterdicht moet je meer zoeken in de richting van extreme regenval of een plens water over je heen van een passerende auto. Dat niveau.

Ik heb met mijn 550D (niet waterdicht) in supervochtige bossen, stromende regen, kurkdroge woestijn en stoffige vlaktes gestaan. In die omstandigheden ook lensen verwisseld.
Als het zulk rotweer was dan ging deze wel snel weer te de tas in of beetje verschuilen onder jas/lichaam, maar hij is er wel degelijk aan blootgesteld. Nooit problemen mee gehad, al had ik na flinke natte dagen wel camera uit de tas op tafel gezet om uit te drogen. Na 7 jaar doet ie het nog steeds als nieuw.
Hoe kan de Pentax als winnaar uit de test komen terwijl hij slecht scoort op kernelementen van een camera zoals autofocus, accuduur en video?
Dit dus. Nog even geen tijd om de hele review te lezen, maar de Pentax scoort 12 plussen en 1 min. En doet het daarbij dus een pak slechter dan de andere modellen. Toch komt hij er in de eindscore als beste uit. Hij is nochtans ook niet zo spectaculair goedkoper dan bvb de Nikon die bvb 17 plussen scoort.
Dus ofwel zijn die eindscores bizar, ofwel ontbreken in die tabel daar enkele significante kenmerken waar de Pentax in uitblinkt.
Omdat die een aantal features heeft die je normaal niet in deze prijscatagorie vindt.

Zoals een grotere heldere pentaprism zoeker, Spatwaterdichte body, extra controle elementen, Stabilisatie in de body. pixel shift voor enorm veel detail zoals olympus.

Pentax geeft gewoon veel waar voor je geld. De Accuduur is niet eens Z'n groot probleem is nog steeds bijna 2x systeem camera. En ze zijn spot goedkoop 18 euro voor een imitatie.

Autofocus is gewoon gedateerd in deze body. Zelfde systeem als m'n oude K30 en dat was niet best voor tracking.

Maar dat moet je dan weten en wegen tegen zijn concurrenten.
Het hoofddoel van een DSLR is nog steeds fotografie dus weegt video minder mee in de eindconclusie. De K70 scoort ook hoog in de review van DPreview. De tragere autofocus lijkt me dan nog het grootste probleem te zijn. Voor "geposeerde" foto's zijn het wel briljante camera's voor hun prijs. En de oude lenzen zijn compatibel en spotgoedkoop tweedehands te verkrijgen (20€ voor een 1.7 prime bvb).
Leuke review!
Als ik zo de vergelijking bekijk dan lijkt de Pentax de beste keus op basis van de prijs; echter als je de echte kwaliteiten vergelijkt haalt hij het toch niet t.o.v. de camera's links van hem in vergelijking. De Canons zijn beiden bv al een stuk beter in video. Enkel in low light situaties en bediening blinkt de Pentax uit; erg allround komt hij op mij niet over, maar dat is natuurlijk mijn indruk. Je kunt je dus afvragen of je met de Pentax werkelijk het meeste waar voor je geld krijgt.
Ik denk dat de prijs heel zwaar heeft gewogen in deze vergelijking. Als ik bijvoorbeeld de scores zie dan komen de Canon's er het beste uit, maar die zijn flink duurder.
Wat ik mij af vraag is hoe de oudere camera's concurreren met de nieuwe modellen. Zover ik lees worden de verschillen steeds kleiner...
Pentax is altijd al slecht op het gebied van video. Het is een merk puur gericht op fotografie. Wil je ook video's opnemen dan moet je gewoon een ander merk nemen. Onderschat overigens niet low light performance en bedieningsgemak. Het laatste is misschien nog wel het belangrijkste om goede foto's te maken. Voor iedere beginners camera zal namelijk de fotograaf de beperkende factor zijn.
In de fototest zijn ISO waardes en diafragma en sluitertijden anders hoe kun je dan appel met peren vergelijken? Gewoon op M en de zelfde waardes gebruiken.
In de fototest zijn ISO waardes en diafragma en sluitertijden anders hoe kun je dan appel met peren vergelijken? Gewoon op M en de zelfde waardes gebruiken.
Je en nee.

1) Er staan verschillende voorbeelden in waarbij, precies zoals jij zegt dezelfde iso-waarden zijn gebruik zodat je 1:1 kunt vergelijken - zie beeldkwaliteit. Hetzelfde geldt voor een grote en kleine lensopening (zie de macro en kleine lensopening bij praktijkfoto's). Continu 100% dezelfde waarden gebruiken heeft weinig zin, want b.v. de Sony vangt 30% minder licht en dan krijg je dus steeds te donkere foto's.

2) Het is juist erg interessant om te zien hoe verschillend de camera's reageren, b.v. in de P-stand. Dan komen kleine afwijkingen aan het licht, waarbij b.v. de lichtmeting anders reageert of een iets afwijkende lichtsterkte van de lens invloed heeft. Plus: de meeste fotografen die deze cameramodellen kopen zullen (helaas) vaak in de auto-stand fotograferen, dus daarvoor is een referentie dan wel zo handig. ;)
[...]
Continu 100% dezelfde waarden gebruiken heeft weinig zin, want b.v. de Sony vangt 30% minder licht en dan krijg je dus steeds te donkere foto's.
2) Het is juist erg interessant om te zien hoe verschillend de camera's reageren, b.v. in de P-stand.
Waarom komt de lichtmeting niet in de kwalificatie lijst voor waar deze Sony 3 dikke minnen zou moeten krijgen? Mocht je deze camera in je hobbystudio willen gebruiken, dan moet je bijv. wel een Pro lichtmeter kopen die duurder is dan deze camera, zodat je kan compenseren met gekalibreerde camera profielen.

Ook als de normale ingebouwde lichtmeter in een automatische stand wel compenseert, krijg je dus twee belangrijke categorieen erbij voor een betere beoordeling:
- Belichtingsmeter
- Automatische belichting (per type)

Automatische belichting werkt per camera meestal met dezelfde algoritmen, dus als je deze wilt samenvoegen is dat volgens beter dan de opzet nu waar de o zo belangrijke belichtingsmeter niet in opgenomen is..
Sony vangt minder licht door de transparante spiegel en dat compenseert de camera door een langere sluitertijd, groter diafragma of hogere iso. Als je dat zou standaardiseren met de andere camera's in de test dan krijg je compleet andere belichting. Dat is dus geen dikke min voor Sony ;).

In dat opzicht mag je blij zijn dat een Fuji niet meedoet, die zijn berucht met cheaten op ISO waardes.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 14:48]

Ik snap een opmerking niet over het menu van de pentax.
Er word aangegeven dat deze niet de laatste positie onthoud welke geopend was.
Er is een optie in het menu om deze aan of uit te zetten. Bij menu C3 is er de regel "21 Save Menu Location"
Pentax geeft je hiermee de keuze of je iedere keer op pagina 1 begint in het menu of dat je de laatst geopende pagina opent. De eindgebruiker heeft ook hier dus controle over.

Dit is overigens geen nieuwe optie. Deze zit in ieder geval al in de K-x (mijn eerste DSLR) de K5 en de K5 II mijn huidige DSLR.
Bedankt voor je opmerking. Als je een fout vermoedt of belangrijke aanvulling hebt, kun je dat beter in het Feedback-forum doen. :)
Geachte Redactie

We gebruiken de camera's altijd zoals ze uit de doos komen, om hetzelfde te ervaren als nieuwe gebruikers en om te zien hoe fabrikanten ze standaard hebben ingesteld. Mooi dat dit in het C3 menu alsnog kan worden veranderd. Ik heb de zin aangepast.
Ik vond het niet direct een fout fout.
Ik snap dat je niet het hele menu door spit bij iedere camera waar je een review van schrijft. Maar dat maakt bij een merk als Pentax, waar het zelf toekennen van functies van bijna alle knoppen mogelijk is, wel dat het op wensen van de gebruiker aanpassen van de camera over het hoofd gezien word.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.