Inleiding
Samengevat
Ten opzichte van zijn voorganger bevat de Panasonic Lumix G DMC-G7 flink wat verbeteringen: een andere body met meer knoppen en draaiwieltjes, een sterk verbeterde autofocus, een betere evf en natuurlijk een 4k-videomodus. Dat laatste heeft ook voor fotografen een voordeel, want zij kunnen gebruik maken van de 4k-fotomodus met een burst van 30 foto's per seconde in een resolutie van 8 megapixel. Voor wie de relatief kleine MicroFourThirds-sensor geen bezwaar is, is de G7 een zeer goede allround camera die van alle markten thuis is.
Eindoordeel
Met de Lumix G7 lijkt Panasonic voor een iets andere benadering te hebben gekozen dan met zijn voorgangers. De Lumix G-serie stond altijd al bekend als allround camera met een goede prijs-prestatieverhouding, maar Panasonic heeft de G7 duidelijk wat hoger gepositioneerd. Dat zagen we eerder bij de GF7, die duidelijk anders is gepositioneerd dan de GF6.
Het verschil met het topmodel, de GH4, is verkleind, waardoor de G7 een interessant en goedkoper alternatief lijkt te vormen. Panasonic wil met dit toestel niet alleen de meer ervaren amateurfotografen, maar ook filmers aanspreken. Natuurlijk biedt de GH4 voor die laatste groep nog altijd meer mogelijkheden, maar die zijn lang niet altijd noodzakelijk. Ook de G7 kan in 4k filmen, al dan niet met handmatige instellingen, en in een microfooningang is eveneens voorzien.
/i/2000629358.jpeg?f=imagenormal)
Voor fotografen is er ook heel veel moois. Bijvoorbeeld het snelle DFD-autofocussysteem, dat rechtstreeks van de GH4 is overgenomen, plus een vlotte burstsnelheid van 6 tot 8fps en een elektronische sluiter van 1/16.000e seconde. De nieuwe 4k-fotofunctie zal fotografen waarschijnlijk aanspreken, omdat je daardoor met 30fps actieshots kunt vastleggen en daar achteraf eenvoudig de juiste frames uit kunt selecteren. Wat features betreft lijkt de G7 wel een mini-GH4 voor de helft van de prijs, maar maakt hij deze verwachting waar?
Vernieuwingen
Ten opzichte van de G6 is het uiterlijk van de G7 behoorlijk op de schop gegaan. De body onderscheidt zich nog steeds van andere systeemcamera's met zijn grote grip, maar is minder rond en veel hoekiger. Dat zagen we eerder bij de GF7 en diens voorganger. Het wat hoekige retro-ontwerp, waarmee onder andere Fujifilm hoge ogen gooit, is duidelijk in de mode. Dat verklaart de zilvermetallic versie van de G7 waarmee Panasonic op de proppen komt en die wat weg heeft van de Silver Graphite-editie van de Fujifilm X-T1. Ons testexemplaar is zwart, maar we hebben de Silver Graphite gezien tijdens de persaankondiging. In tegenstelling tot bij de camera's van Fujifilm en de GF7, is het zilver van die G7-uitvoering echter van plastic. Persoonlijk vonden we dat er wat nep en goedkoop uitzien. Ook de bedieningselementen van de camera zijn op de schop gegaan, zie daarvoor de pagina Body en bediening.
Links de nieuwe G7, rechts zijn voorganger, de G6
Snelheid
De Panasonic G6 was niet sloom te noemen, maar toch is er een aanmerkelijke snelheidswinst te bemerken bij de G7. Dat komt doordat de camera het snelle DFD-focussysteem van de GH4 heeft overgenomen. De camera stelt acuut scherp en blijft zelfs in het donker relatief vlot. Dat laatste is te danken aan de -4 EV-gevoeligheid, waardoor de camera zelfs in slechte lichtcondities uit de voeten kan. Ook focus tracking, waarbij de camera het onderwerp continu blijft volgen, werkt goed en accuraat. Samen met de andere recente Panasonic-camera's, zoals de GH4, LX100 en GF7, behoort de G7 tot de snelst scherpstellende systeemcamera's van dit moment.
De burstsnelheid is maximaal 8fps in de af-s-modus. In combinatie met focus tracking en af-c, met continue autofocus, daalt dat naar 6fps. In jpeg kan de camera blijven doorwerken tot circa honderd foto's, maar als je met raw-bestanden werkt, ligt de grens rond de dertien foto's. De reguliere sluitertijden beginnen bij zestig seconden en lopen tot 1/4000e. Via de elektronische sluiter is dat op te rekken tot 1/16.000e, wat in bepaalde gevallen uitkomst kan bieden.
Net zoals de GF7 werkt de G7 in de stille stand, dankzij de elektronische sluiter, geheel geruisloos. In sommige situaties, zoals in een kerk of bij een bruiloft of akoestisch concert, is dat een groot pluspunt. Uiteraard heb je dan wel kans op rolling shutter, dus bij snel bewegende onderwerpen kan dat tot vertekening leiden.
/i/2000629459.jpeg?f=imagenormal)
Close-up van de sensor van de Panasonic G7
Sensor
Volgens Panasonic gebruikt de G7 dezelfde sensor als de GX7. Het iso-bereik is ongewijzigd en bedraagt 160-25.600 iso. De beeldprocessor, de Venus Engine, is wel verbeterd en zou daardoor toch tot een betere beeldkwaliteit moeten leiden.
Lcd
De lcd aan de achterzijde is ongewijzigd wat resolutie en functionaliteit betreft. Net als bij de G6 is hij nog steeds draai- en kantelbaar, en daardoor bijzonder veelzijdig inzetbaar voor zowel foto's als video's. Hij is aanraakgevoelig, wat vooral handig is bij het kiezen van een scherpstelpunt. Desgewenst kun je de camera via het scherm bedienen, al zijn er gelukkig ook voldoende knoppen.
/i/2000629382.jpeg?f=imagenormal)
Zoeker
De resolutie van de elektronische oled-zoeker is flink verhoogd en zit nu op het niveau van de GH4 en veel andere high-end systeemcamera's: 2,36 miljoen beeldpunten. Het beeld oogt gedetailleerd en de zoeker is prettig om door te kijken, zonder noemenswaardige vertraging.
Kitlens
De 14-42mm f/3.5-5.6 II-kitlens die standaard bij de G7 geleverd wordt, is vrij compact en zoomt zeer soepel. Hij is voorzien van Mega OIS-stabilisatie en een plastic lensmount. De kwaliteit van de kitzoom valt niet tegen en wat vorm en omvang betreft past hij prima bij de G7. De meerprijs is honderd euro. Wie veel filmt of nog iets compacters wil, kan de 14-42mm-powerzoom overwegen. Daarmee kun je elektronisch in- en uitzoomen, wat vloeiendere videobeelden oplevert. Wie bereid is om driehonderd euro bij te leggen kan in plaats van de 14-42mm de relatief compacte 14-140mm-superzoom aanschaffen, of een van de andere lenzen, want er is genoeg keus bij Panasonic of Olympus.
Bediening
/i/2000629458.jpeg?f=imagenormal)
Niet alleen de body, ook het knoppenspel is flink op de schop gegaan ten opzichte van de G6. En ten goede, want er zijn alleen maar meer knoppen en draaiwieltjes bijgekomen. Vooral voor de veeleisende gebruiker is dat prettig. De twee draaiwieltjes die voorheen boven- en achterop in de body waren verwerkt zitten nu beide bovenop en zijn een stuk groter geworden. Eén draaiwiel zit nu rondom de ontspanknop en het andere daar vlak achter. Daarmee kun je de sluitertijd en de diafragmawaarde aanpassen. Het achterste wieltje dient ook voor het instellen van de belichtingscompensatie, al moet je daarvoor wel de Fn1-knop boven op de body ingedrukt houden.
Aan de linkerbovenkant van de body is er een draaiwieltje bijgekomen voor de opnamestand, waarmee je bijvoorbeeld snel van enkelbeeld naar de burstmodus kunt overschakelen, en dan is er nog het programmawieltje. Naast de welbekende PASM-standen biedt dit een programmeerbare stand, een scènestand en een panoramamodus. De automatische stand is uiteraard eveneens present.
Wat een beetje afbreuk doet aan de verbeterde body is dat het sd-kaartslot nog steeds bij de accu zit, terwijl het praktischer is als dit aan de zijkant zit, onder meer omdat je er dan nog bij kunt als de camera op een statief staat.
/i/2000629378.jpeg?f=imagenormal)
Verder is het toestel uitgerust met een zestal Fn-knoppen. Deze hebben een vaste functie, maar de werking kun je desgewenst wijzigen in een bepaalde instelling die je persoonlijk veel gebruikt. Mocht je knoppen tekortkomen, dan zijn er nog vijf virtuele Fn-knoppen op het aanraakgevoelige scherm beschikbaar, waaraan je een veelgebruikte functie kunt toewijzen. Rechts naast de zoeker vind je onder duimbereik nog een nieuwe knop met een schakelaar, die we kennen van de GH4. Met de knop kun je de lichtmeting vergrendelen of deze als autofocusknop gebruiken. Met de schakelaar kun je snel wisselen van autofocusmodus: af-s, af-c en handmatige focus.
Als je dat laatste doet, treedt focus peaking automatisch in werking, waardoor je gemakkelijk kunt scherpstellen. Om het nog makkelijker te maken wordt in de zoeker bovendien een deel van het beeld uitvergroot.
Al met al zijn we zeker te spreken over de vernieuwde body. Hij laat zich goed vasthouden en er zijn veel knoppen en schakelaars voorhanden, waardoor je minder tijd in het menu hoeft te besteden. Dat is prettig, want we vinden het Panasonic-menu niet heel efficiënt en overzichtelijk werken.
4k-video en -foto's
Zoals gezegd is de G7 ook op videogebied rijk uitgerust. Hij kan filmen in 4k-videomodus met een maximale resolutie van 3840x2160 pixels bij 24 of 25fps en een bitrate van 100Mbit/s. In de 1080p-modus kun je kiezen uit 50, 25 of 24fps, en er kan worden opgenomen in het mp4- en avchd-formaat. Net als bij de G6 is er een microfooningang, zodat je een externe microfoon kunt gebruiken in plaats van de ingebouwde stereomicrofoon. Er zijn ook enkele beperkingen ten opzichte van de GH4; je kunt niet filmen in een resolutie van 4096x2160 pixels en ook de 96fps-slowmotionmodus is afwezig.
We hebben de videomodus van de camera in verschillende situaties en omstandigheden getest en zijn zeer te spreken over de beelden die eruitkomen. Het 4k-materiaal oogt scherp en gedetailleerd. De stabilisatie in de lens werkt goed, maar is voor filmen uit de hand toch niet helemaal vloeiend. De beste resultaten krijg je vanzelfsprekend als je filmt vanaf een statief. Hieronder zie je een korte impressie van verschillende scènes. Het eerste deel is uit de hand gefilmd, het tweede deel vanaf statief.
In de ruwe beelden is wel wat rolling shutter te zien bij snelle beweging en met automatische scherpstelling kiest de camera soms een iets ander scherpstelpunt dan je zou willen. De beste resultaten krijg je met handmatige scherpstelling, al dan niet via de lcd.
4k-fotofunctie
Een nieuwe feature van Panasonic is de 4k-fotofunctie. In deze speciale modus kun je achteraf uit een korte filmopname afzonderlijke frames knippen en opslaan als foto. Dat levert een foto op met een resolutie van 8 megapixel, wat nog steeds ruim voldoende is om hem op groot formaat af te drukken. Natuurlijk beperkt het wel de mogelijkheden om een uitsnede te maken, omdat je dan nog meer pixels verliest.
Je activeert de modus via het linkerwieltje boven op de body, waar ook de continu- en zelfontspannerstanden te vinden zijn. Vervolgens kun je in het menu kiezen voor drie verschillende methoden om foto's te maken: zolang als de ontspanknop wordt ingedrukt, een stop-startfunctie via de ontspanknop en een preburstmodus, waarbij de camera al begint met foto's maken voordat de actie is begonnen. Dat laatste is handig als je net niet alert genoeg bent om het juiste moment van een actie vast te leggen. De camera maakt dan doorlopend opnamen, maar slaat deze pas op als je op de ontspanknop drukt. De sensor wordt hier wel heet van, dus je kunt dit niet onbeperkt doen.
/i/2000629677.jpeg?f=imagenormal)
Het idee van de 4k-fotomodus is dat je deze kunt gebruiken voor het vastleggen van actiefoto's. Met 30fps tot je beschikking is de kans dat het juiste moment is vastgelegd een stuk groter dan met de gebruikelijke 6 of 8fps op volle resolutie. Als het aantal frames per seconde in 4k-video in de toekomst verder oploopt, bijvoorbeeld naar 60 of 120, neemt de kans toe dat het hoogtepunt van een actie is vastgelegd.
We hebben de functie in de praktijk geprobeerd en het resultaat is best goed. Het is een filmbestand van een aantal seconden, waarvan je de individuele frames op de camera kunt terugzien. Vervolgens kies je op de camera het meest geslaagde moment en bewaar je dit frame als een individuele foto. Via het aanraakgevoelige scherm gaat dat heel makkelijk, doordat je met je vinger naar links en rechts door de reeks kunt bewegen. Het is ook makkelijker om dat op de camera te doen dan achteraf, omdat je dan met videobewerkingssoftware aan de slag moet. Dat betekent wel dat je eraan moet denken om foto's te selecteren voordat je de bestanden overzet naar je computer, want nadien is het beduidend meer gedoe. Je moet de 4k-fotomodus handmatig aanzetten als je actie gaat fotograferen, maar daarvoor heeft Panasonic hem op de juiste plaats gezet: direct achter de burstmodus. Overigens werkt de 4k-fotomodus alleen met jpeg en niet met raw.
Het is de verwachting dat fotograferen via de videomodus in de toekomst steeds gebruikelijker wordt, zoals wij al eerder bespraken in het achtergrondartikel de toekomst van de fotografie.
/i/2000630308.jpeg?f=imagenormal)
Een still uit een 4k foto-reeks van 60 frames
Beeldkwaliteit
Als we de foto's die de Panasonic G7 produceert nauwkeurig analyseren, hebben we over de beeldkwaliteit weinig te klagen. De G7 gebruikt de sensor van de GX7 en hoewel deze alweer bijna twee jaar oud is, kan hij nog prima meekomen. Wel staat de softwarematige verscherping in de camera wat aan de zwakke kant, wat vooral is terug te zien in de jpegs. De Olympus E-M10 produceert zichtbaar scherpere en meer contrastrijke beelden. Dat is goed terug te zien in de eerste foto. In raw presteren beide camera's op de lage iso's nagenoeg identiek.
Op de hoge iso's zien we min of meer het tegenovergestelde: op 12.800 iso zijn de raws van de G7 scherper en gedetailleerder dan die van de E-M10. Ook bij de jpegs is dat het geval. Dat is goed te zien op de tweede en derde foto hierboven.
/i/2000629550.png?f=imagenormal)
Een uitsnede van onze testkaart op 1600, 3200, 6400 en 12.800 iso (raw)
De prestaties op hoge lichtgevoeligheden zijn best goed. Tot en met 3200 iso vallen de ruis en het detailverlies erg mee. De beelden op 1600 iso zijn in de meeste gevallen uitstekend bruikbaar. Vanaf 3200 iso wordt de ruis wel zichtbaar, maar is het niet heel storend. In combinatie met goede software voor ruisreductie zul je niet snel in de problemen komen. Het omslagpunt ligt bij 6400 iso. Ook beelden op die lichtgevoeligheid kunnen er in veel gevallen nog wel mee door, maar dat is ook afhankelijk van het onderwerp, de lichtomstandigheden en de belichting. Op 12.800 en 25.600 iso leidt de hoeveelheid ruis wel tot serieuze degradatie van de kwaliteit, met zichtbaar minder detail en minder kleur.
/i/2000629551.png?f=imagenormal)
Jpeg (links) en raw op 12.800 iso
Hoewel we niet klagen over de beeldkwaliteit die de G7 produceert, is het duidelijk dat de relatief kleine MicroFourThirds-sensors niet echt kunnen meekomen met aps-c-sensors. Wie vooral op lage lichtgevoeligheden fotografeert, zal hier geen last van hebben, maar wie met enige regelmaat 3200 iso of hoger gebruikt, doet er goed aan een aps-c-camera te overwegen. De resolutie van dergelijke camera's ligt een stuk hoger, waardoor ze meer detail kunnen produceren en tegelijk minder ruis. Ook het dynamisch bereik van een dergelijke camera is in de meeste gevallen wat beter. En met een grotere sensor heb je ook wat meer speelruimte voor beperkte scherptediepte. Uiteraard is dat allemaal medeafhankelijk van de gebruikte objectieven, lichtsterkte en brandpuntsafstanden.
Ondanks het kleinere sensorformaat is het dynamisch bereik van de G7-sensor prima. Er valt veel detail uit schaduwpartijen en hooglichten te trekken, vooral voor wie in raw fotografeert.
De Panasonic G7 in vergelijking met de Sony A6000 op 12.800 iso
Praktijkfoto's
Op deze pagina zie je een aantal praktijkfoto's die we met de camera gemaakt hebben, met hier en daar een korte toelichting. De foto's zijn onbewerkt, tenzij anders vermeld.
De onderstaande foto is op 25.600 iso gemaakt om te kijken welk dynamisch bereik de camera op dat extreme niveau produceert. Hoewel de scherpte door de ruisreductie redelijk smudgy is, zijn de details van de schaduwpartijen en hooglichten opvallend goed. Meestal neemt dit sterk af naarmate de lichtgevoeligheid wordt opgeschroefd. Overigens is het dynamisch bereik op de lagere iso's ook prima.
/i/2000629712.jpeg?f=imagenormal)
Het dynamisch bereik bij daglicht oogt op de hoge iso's nog opvallend goed
Ook bij weinig licht en situaties met hoge contrasten is het dynamisch bereik in de foto's hoog. De eerste twee foto's tonen een klassieke tegenlichtscène, waarmee de G7 weinig moeite mee lijkt te hebben. De eerste foto is het origineel in jpeg, de tweede een licht bewerkte versie. De laatste twee foto's zijn gemaakt in het raw-formaat en tonen eveneens eerst het origineel en daarna het bewerkte beeld waarbij de schaduwen zijn opgehaald.
De tegenlicht-foto is gemaak op 500 iso, de contrast-foto op 200 iso
De ruisreductie van de G7 maakt, net als bij veel andere moderne camera's met ruisreductie, onderscheid tussen lichte, contrastrijke gebieden en donkere schaduwpartijen. Dat is op zich een goede en logische zaak, omdat daardoor minder ruisreductie wordt toegepast in contrastrijke delen, waardoor in dat deel van een foto meer details behouden blijven. Dat zie je vooral als we donkere partijen wat lichter maken. Het deel met de flessen bevat relatief veel details, terwijl de donkere delen duidelijk minder scherp zijn.
De slimme ruisreductie van de Panasonic G7 in de praktijk - op 12.800 iso
Voor de liefhebber is de camera voorzien van de gebruikelijke filters en effecten, waarbij je in bepaalde situaties best aardige resultaten kunt behalen.
Daglicht
De volgende foto's zijn gemaakt bij daglicht, op verschillende tijdstippen.
Beperkt licht
Deze foto's zijn gemaakt bij schemering en avondlicht of in situaties met relatief weinig licht. Voor een goede belichting is bewust gekozen voor hogere lichtgevoeligheden, van 1250 tot en met 12.800 iso.
Bewerkt
De onderstaande beelden tonen eerst het origineel en vervolgens een licht in Lightroom bewerkte versie. In een aantal gevallen waren de foto's bijvoorbeeld iets te donker of viel er meer uit de schaduwen te halen. Bij de bewerkte foto's is ook perspectiefcorrectie toegepast.
Specificaties en fotogalerij
| |
|
|
| |
:fill(white)/i/1366807655.jpeg?f=thumb) |
:fill(white)/i/2000624185.jpeg?f=thumb) |
| Laagste prijs |
€ 349,- Vergelijk prijzen |
€ 699,- Vergelijk prijzen |
| Mount |
MicroFourThirds |
MicroFourThirds |
| Cameraresolutie |
16,1Mp |
16,84Mp |
| Sensortype |
Live MOS |
Live MOS |
| Sensorformaat |
FourThirds |
FourThirds |
| Cropfactor |
2.0x |
2.0x |
| Minimale ISO-gevoeligheid |
ISO 160 |
ISO 100 |
| Maximale ISO-gevoeligheid |
ISO 25600 |
ISO 25600 |
| Beelden per seconde |
7fps |
8fps |
| Videoresolutie |
1920x1080 |
3840x2160 (Ultra-HD) |
| Videoframerates |
24/25/30/50/60fps |
24/25/30/50/60fps |
| Focusmechanisme |
Automatische Focus (motor in lens), Handmatige Focus |
Automatische Focus (motor in body), Handmatige Focus |
| Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, Kantelbaar scherm, Live view, Video-opname |
Ingebouwde flitser, Kantelbaar scherm, Live view, Video-opname |
| Schermdiagonaal |
3" |
3" |
| Gewicht body |
390g |
360g |
| Kleur body |
Zwart |
Zwart |
| Geheugenkaarttype (Camera) |
SD, SDHC, SDXC |
SD, SDHC, SDXC |
| Verbinding (Extern) |
Microfoon, Mini-HDMI, USB 2.0 |
Microfoon, Mini-HDMI, USB 2.0 |
| Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Alternatieven
Voor wie een camera zoekt met vergelijkbare features als de G7 is er een aantal alternatieven in dezelfde prijsklasse en daarboven. In eerste instantie zijn die te vinden bij Panasonic zelf, met de GH4 aan de bovenkant en de GF7, met eveneens 4k video, daaronder. Ook van andere merken zijn er alternatieven. We beperken ons op deze pagina tot zes, voornamelijk alternatieven met dezelfde sensoromvang.
Basisonderdelen
De G6 heeft als voorganger van de G7 logischerwijs veel overeenkomsten, zoals de relatief grote body, een ingebouwde evf en een kantelbaar scherm. Hij is momenteel een stuk goedkoper en daarmee een interessant alternatief als je de nieuwe functies niet nodig hebt.
4 van 5 sterren
(3 reviews)
De GF7 is een compleet andere camera met een veel kleinere body en geen evf of 4k modus, maar kan wel prima in hd filmen. Hij is een stuk goedkoper en de prijs is inclusief kitlens. Natuurlijk mis je dan wel het uitgebreide knoppenspel van de G7.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
Review
De G7 is rijk uitgerust met zijn videofuncties, maar toch is het topmodel, de GH4, op veel fronten nog altijd beter. Deze heeft een 4096x2160 pixel-4k-modus en een 96fps-slowmotionmodus. Verder is hij voorzien van een koptelefoonaansluiting, gaat de accu langer mee en is de flitssynchronisatie hoger. Uiteraard is ook de prijs flink hoger.
4 van 5 sterren
(1 reviews)
De Olympus OM-D E-M10 is uitgerust met een sensor met hetzelfde formaat en eveneens voorzien van een ingebouwde evf en een kantelbaar scherm. Hij heeft echter geen 4k-video. Hoewel hij beschikt over redelijk wat draaiwieltjes en knoppen, is de body van de G7 nog wat rijker bedeeld en houdt die dankzij de grotere grip prettiger vast. De E-M10 is in combinatie met de 14-42mm-kitlens echter beduidend compacter.
4.5 van 5 sterren
(2 reviews)systeemcamera round-up
De X-T10 is een wat andere camera, maar met op het moment van schrijven exact dezelfde prijs. Daarom nemen we hem mee in de lijst met alternatieven. De resolutie is hetzelfde, maar de sensor is een stuk groter en dat zie je terug in de kwaliteit. Helemaal als je de camera gebruikt in combinatie met de 18-55 f/2.8-4.0-kitlens, hoewel deze wel wat duurder is. De X-T10 biedt niet dezelfde videomogelijkheden als de G7. De camera heeft een wat minder grote grip en is zwaarder.
4 van 5 sterren
(1 reviews)
De NX500 zit in hetzelfde prijssegment, maar heeft een totaal andere body. Toch zijn er functies die overeenkomen, zoals de 4k-videomodus en de snelle autofocus. Verschillen zijn er ook; de fotoresolutie is met 28 megapixel significant hoger en de NX500 heeft geen evf, ook niet optioneel. Dat maakt hem minder geschikt voor serieus videowerk.
(0 reviews)review
Conclusie
Panasonic heeft duidelijk zijn best gedaan om de Lumix G7 te verbeteren; de stap vanaf de G6 is aanmerkelijk groter dan die van G5 naar G6. De body is bijvoorbeeld flink op de schop gegaan. Los van het retro-uiterlijk zijn er meer knoppen en draaiwieltjes, en dat werkt een stuk prettiger. Je kunt daardoor heel vlot van modus wisselen en met de dubbele draaiwieltjes kun je snel de sluitertijd en het diafragma veranderen. Het is daardoor prettig werken met de camera en de toegenomen resolutie van de evf draagt daar verder aan bij. De bouwkwaliteit van de camera is echter niet te vergelijken met die van de Fujifilm X-camera's en de Olympus Pen. De G7 voelt daardoor wel een beetje plastic-achtig aan.
De G7 is van alle markten thuis, want je kunt er ook uitstekend mee filmen, in 4k. Dat ook aan de fotograaf gedacht is met de 4k-fotomodus is slim van Panasonic. Verder reageert de camera vlot dankzij de snelle autofocus. Ook het in- en uitschakelen van de videostand gaat rap en dat is bij sommige concurrenten wel anders.
De beeldkwaliteit van de G7 is opvallend goed, hoewel het verschil met aps-c-sensors merkbaar is wat resolutie, scherptediepte en ruis betreft. Door de kleinere sensor kun je echter ook met kleinere lenzen werken en het lensaanbod van Panasonic en Olympus is behoorlijk compleet. Wie liever niet in het 4:3-formaat werkt, maar 3:2 of een ander formaat prefereert, verliest wel resolutie. Dat is jammer, want daardoor loopt het verschil met aps-c-sensors, die in het 3:2 formaat gemaakt worden, nog verder op.
De adviesprijs is met 699 euro voor de body netjes te noemen. Het is wel 100 euro meer dan de G6 kostte bij zijn introductie, maar de camera is dan ook duidelijk hoger gepositioneerd. Wat ons betreft is de prijs-prestatieverhouding van de camera uitstekend.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000624185.jpeg?f=thumblarge)
:fill(black)/i/2000629358.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000614132.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000614133.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000629458.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000629677.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000630308.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000629547.png?f=imagegallery)
/i/2000629548.png?f=imagegallery)
/i/2000629549.png?f=imagegallery)
/i/2000629550.png?f=imagegallery)
/i/2000629551.png?f=imagegallery)
/i/2000629552.png?f=imagegallery)
/i/2000629553.png?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000629712.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630309.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630310.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630312.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630311.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629715.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629716.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629725.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629719.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629721.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629722.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629723.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629720.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629724.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629728.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629729.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629730.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629731.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629732.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629733.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629734.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629735.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629736.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629737.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629738.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629739.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629740.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629741.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629742.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629743.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629744.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629745.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629746.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629747.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629748.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629749.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629750.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629751.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629752.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629753.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629754.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629755.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629756.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629757.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629758.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629759.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629760.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629761.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629762.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629763.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629764.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629765.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629766.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629767.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629773.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629774.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629771.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629772.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629769.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629770.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629775.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000629776.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1366807655.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630170.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630171.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630172.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630173.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630174.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630175.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630176.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630177.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630178.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000630180.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1366807655.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000584391.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/1395646116.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/1393947136.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2000614076.png?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000578130.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2000624185.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2000637006.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/335682/Hobbes.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/261817/galaga2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/16764/jh-avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/102837/Windows%25208%2520logo.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/38813/holland.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/777/pennywise.gif?f=community){kind=small}