Oh, wat waren de verwachtingen hooggespannen, toen Homefront in 2011 op de markt kwam. En oh, wat viel het tegen toen bleek dat de game een veel te korte spelduur bood om zijn geld waard te zijn. Wat er allemaal is misgegaan tijdens de ontwikkeling van de game is nooit helemaal opgehelderd, maar duidelijk is wel dat de game vooraf veel meer leek te gaan bieden dan wat het eindresultaat uiteindelijk voorschotelde. Dat het eerste deel niet was wat iedereen hoopte, geven de makers van Homefront: The Revolution ruiterlijk toe. Dat is ook niet zo moeilijk; ze hebben er niets mee te maken. Het eerste deel werd gemaakt door het Amerikaanse Kaos Studios, dat niet lang na release van de game meegezogen zou worden in het faillissement van uitgever THQ.
Videopreview van Homefront: The Revolution.
Dat leek ook het einde van Homefront, tot ontwikkelaar Crytek naar voren stapte en geld bood voor de rechten op de serie. Niet gek, aangezien THQ de ontwikkeling van het tweede deel in de serie had toevertrouwd aan Crytek UK. Zo kon Crytek de eigen studio aan het werk houden en een toffe titel aan de eigen catalogus toevoegen. Toch was daarmee de toekomst van dit tweede deel van de serie nog lang niet veiliggesteld. Niet lang nadat Crytek de rechten had opgekocht, raakte het zelf in zwaar weer. Als gevolg daarvan moest het eerst Crytek UK sluiten, en daarna de rechten op Homefront verkopen aan uitgever Deep Silver, dat vervolgens het voormalig personeel van Crytek UK in dienst nam bij het nieuw opgerichtte Deep Silver Dambuster Studios. Het lijkt heel complex, maar eigenlijk heeft dus steeds dezelfde groep ontwikkelaars aan de game gewerkt. Dat ging alleen onder de hoede van verschillende uitgevers en met een ander naambordje boven de deur. Dat is ook precies de reden waarom we het verhaal hier optekenen. Mocht je de indruk hebben dat de ontwikkeling van de nieuwe Homefront rommelig verloopt: dat valt wel mee. Er wordt al jaren door dezelfde groep Britse ontwikkelaars aan gesleuteld.
Meer vrijheid
Die groep had eigenlijk direct nadat hij de opdracht voor het maken van de game kreeg een idee over de richting die men ermee wilde bewandelen. Ja, het eerste deel was kort, maar dat was niet waar het nieuwe team kansen zag. Als onderdeel van Crytek maken de ontwikkelaars uiteraard gebruik van de CryEngine en juist daar zag het team nieuwe mogelijkheden. Met de nieuwe engine is het mogelijk om van Homefront: The Revolution een open, aaneengesloten spelwereld te maken. Dat maakt het weer mogelijk om het lineaire karakter van de eerste game los te laten.
