Inleiding
Samengevat
De Canon PowerShot G7 X is een betaalbare nieuwe camera die beschikt over een 1"-sensor en een lichtsterke f/1.8-2.8 lens. Met 4,2x optische zoom, een 180 graden kantelbaar scherm en een vlotte bediening is het een veelzijdige en prettige camera. Hij valt echter in een prijssegment met een snel groeiend aanbod van compactcamera's met grote sensor, waardoor er best wat concurrentie is.
Pluspunten
-
Goede beeldkwaliteit
-
Lichtsterke lens
-
Mooi zoombereik
-
24mm-groothoekstand
-
Touchscreen
Minpunten
-
Accuduur
-
Scherm niet naar beneden kantelbaar
-
Geen (optie voor een) elektronische zoeker
-
Geen flitsvoet of accessoirepoort
Eindoordeel
Net als de Sony RX100 Mark III en de Panasonic Lumix LX100 is de Canon PowerShot G7 X een compactcamera met een grote sensor. Dit is een nieuwe categorie camera's, die we de laatste tijd steeds vaker zien. Camerafabrikanten zien de onderkant van de markt verdwijnen doordat we meer fotograferen en filmen met onze smartphones. Daarom brengen ze steeds meer producten op de markt die zich onderscheiden, bijvoorbeeld met zoomvermogen of met een beduidend hogere beeldkwaliteit dankzij een grotere sensor. Een gemiddelde compactcamera heeft een sensor van 1/2,3 inch. De G7 X is uitgerust met een 1"-sensor, een factor vier groter. Naar verluidt gaat het om exact dezelfde sensor als het exemplaar in de Sony RX100 Mark III.
/i/2000557487.jpeg?f=imagenormal)
Ten tijde van de Photokina werd een adviesprijs van 599 euro genoemd. Naar nu blijkt heeft Canon de adviesprijs in de tussentijd verhoogd naar 629 euro, waarvoor hij op het moment van schrijven ook in de Pricewatch te vinden is. Wat adviesprijs betreft is de G7 X op een haar na de goedkoopste 1"-compactcamera tot nu toe; de oorspronkelijke RX100 had in 2012 een prijs van 649 euro. Ondanks zijn relatief lage prijs heeft de G7 X stevige concurrentie aan de RX100 I en II, want de marktprijs daarvan ligt inmiddels een stukje lager.
Productvergelijking en specificaties
1 inch
Camera's met een relatief grote 1"-sensor zijn de laatste tijd sterk in opkomst. Ze vormen een interessant alternatief voor standaardcompactcamera's en systeemcamera's of spiegelreflexen. Sony kwam in 2012 als eerste met een dergelijke camera op de proppen, terwijl we daarvoor slechts een paar initiatieven hadden gezien met grote aps-c- en fullframe-sensoren in een camera zonder verwisselbaar objectief en vaak zonder optische zoom. Er werden al mondjesmaat grotere 1/1,7"- en 1/1,63"-sensoren in compacts gebruikt, maar een 1"-sensor is echt een stuk groter.
/i/2000557479.jpeg?f=imagenormal)
Canon was al langer actief met compacts met een grote sensor, maar het is voor het eerst dat het bedrijf een 1"-sensor gebruikt, vermoedelijk dezelfde als het exemplaar in de Sony RX100 Mark III, oftewel een bsi cmos-sensor van 20 megapixel met een omvang van 13,2x8,8mm. Eerder kwam Canon met de PowerShot G1 X I en II, die uitgerust zijn met een nog grotere 1,5"-sensor. Deze zijn nog iets groter dan de 1,33"-MicroFourThirds-sensors die Panasonic en Olympus gebruiken, en een stukje kleiner dan de gangbare aps-c-sensoren, die veel in systeemcamera's en spiegelreflexen worden gebruikt.
G7 X en de RX100-serie
Aangezien er niet heel veel compacte camera's met een 1"-sensor zijn, ontkomen we niet aan een directe vergelijking met de Sony RX100-serie. De body's zijn ongeveer even groot, met een klein voordeel voor de Sony; die is op alle vlakken net 1mm compacter. De lens van de Canon steekt, ook in de uitstand, iets meer uit. Hij past wel in een broekzak, maar echt comfortabel is het niet. Een knappe prestatie van Canon is dat het objectief net zo lichtsterk is als dat van de RX100 Mark III, maar een beduidend groter zoombereik biedt. De G7 X gaat van 24 tot 100mm, omgerekend naar 35mm equivalent, met een lichtsterkte van f/1.8 tot 2.8. Het bereik is even groot als dat van de RX100 II, maar dan dus een stuk lichtsterker. De RX100 III had een iets kleiner bereik, van 24-70mm, mede om de lens lichtsterker te houden.
Canon kiest verder voor een enigszins andere benadering. In tegenstelling tot de RX100-serie heeft de G7X een aanraakgevoelig scherm. Dit scherm kan ook nog eens 180 graden omhoog kantelen; omlaag kan echter niet. Onder het programmawieltje zit een wieltje voor de belichtingscompensatie. De RX100 heeft dat niet. De autofocus en de videomodus van de G7 X zijn echter minder goed dan die van de RX100 III en de G7X heeft geen ingebouwde evf.
Vooral dat laatste maakt hem ook een stuk goedkoper. Wat prijs en specs betreft concurreert de G7 X in de praktijk vooral met de oudere RX100 II, die nog steeds volop te koop is. Die RX100 II is echter nog eens bijna 100 euro goedkoper en heeft als pluspunt dat hij voorzien is van een flitsvoet.
G7 X en de LX100
Een vergelijking met de onlangs geteste Panasonic LX100 is ook op z'n plaats. De Panasonic is immers eveneens een recente compactcamera met een grote sensor als opvallend kenmerk. Hij biedt echter flink wat meer: een ingebouwde evf, een 1,33"-sensor, supersnelle autofocus en een meer geavanceerde bediening. Daar staat tegenover dat de LX100 een stuk groter en bijna 200 euro duurder is. Canon mikt met de G7 X dus op een andere doelgroep.
Specificaties
|
|
|
|
|
:fill(white)/i/2000545265.jpeg?f=thumb) |
:fill(white)/i/1400234161.jpeg?f=thumb) |
:fill(white)/i/2000545292.jpeg?f=thumb) |
Laagste prijs |
€ 629
Vergelijk prijzen
|
€ 749
Vergelijk prijzen
|
€ 779
Vergelijk prijzen
|
Optische zoom |
4,2x |
2,9x |
3,1x |
Zoom (wide) |
24mm |
24mm |
24mm |
Zoom (tele) |
100mm |
70mm |
75mm |
Diafragma (wide) |
1,8 |
1,8 |
1,7 |
Diafragma (tele) |
2,8 |
2,8 |
2,8 |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Cameraresolutie |
20,2Mp |
20,1Mp |
12,8Mp |
Sensortype |
CMOS |
Back-illuminated CMOS |
CMOS |
Beeldverhouding |
1:1, 3:2, 4:3, 16:9 |
1:1, 3:2, 4:3, 16:9 |
1:1, 3:2, 4:3, 16:9 |
Videoresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
3840x2160 (Ultra-HD) |
Cropfactor |
2,7x |
2,7x |
2,0x |
Sensorformaat |
1" |
1" |
Four thirds |
Schermdiagonaal |
3" |
3" |
3" |
Touchscreen |
Ja |
Nee |
Nee |
Geheugenkaarttype (camera) |
SD, SDHC, SDXC |
SD, SDHC, SDXC + MMS |
SD, SDHC, SDXC |
Afbeeldingsformaten |
Jpeg, raw |
Jpeg, raw |
Jpeg, raw |
Verbinding (extern) |
Micro-HDMI, USB 2.0 |
Micro-HDMI, USB 2.0 |
Composite, Micro-HDMI, USB 2.0 |
Verbinding (wlan) |
802.11 (onb. type) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Lengte |
60mm |
58,1mm |
66,2mm |
Breedte |
103mm |
101,6mm |
114,8mm |
Hoogte / diepte |
40mm |
41mm |
55mm |
Gewicht (gram) |
304g |
290g |
393g |
Kleuren |
Zwart |
Zwart |
Zwart |
Body, scherm en bediening
De Canon PowerShot G7 X is ingedeeld als een normale compactcamera, maar heeft bovenop een programmawieltje met de voor Canon kenmerkende P, Tv, Av en M-standen. Ook zijn er twee automatische standen, een creatieve modus, een hdr- en een scene-stand op het draaiwiel aanwezig. Onder het draaiwiel zit een wiel voor de belichtingscompensatie. Dit slim bedachte wieltje draait wat stroef. Daardoor zul je hem niet snel per ongeluk verdraaien, zoals bij de LX100, maar bij de G7 X draait het wieltje juist weer wat stug.
De programma- en ontspanknoppen zijn voorzien van een rood metallic accent. Dit oogt best aardig, maar vreemd genoeg komen we deze accenten nergens anders op de camera tegen. Nou ja, als je heel goed kijkt heeft de videoknop dezelfde kleur rood. Het accent had bijvoorbeeld ook rond de lens gebruikt kunnen worden, waar een smal zilver metallic randje te zien is. Nu lijkt het een beetje willekeurig.
/i/2000557488.jpeg?f=imagenormal)
Rond de lens zit een instelwiel met een goede grip. Via de ‘Ring func’-knop kun je een functie selecteren, zoals de iso-waarde, die je vervolgens via het instelwiel rond de lens kunt aanpassen. Deze bediening zien we ook op enkele andere camera's, zoals de S120. Je kunt kiezen uit de volgende functies: diafragma, iso, handmatige focus, witbalans, zoom, dynamic range-correctie, schaduwcorrectie, aspectratio of een zelfingestelde customfunctie, zoals sluitertijd.
Aan de achterkant zit ook een draaiwieltje, waarmee je de hoofdfunctie bedient, zoals de diafragmawaarde in de Av-stand. Het is prettig dat je dan een andere functie kunt toekennen aan de lensring. In de praktijk werkt dit prima. Met twee draaiwieltjes kun je snel en eenvoudig instellingen wijzigen. De overige instellingen, zoals de flitser, transportsnelheid en macromodus, vind je aan de achterkant van de camera.
Scherm
Wat het scherm betreft heeft Canon voor een iets andere benadering gekozen dan Sony. Het scherm is weliswaar kantelbaar, maar alleen naar boven toe. Zelfs 180 graden, zodat je selfies kunt maken. De interface draait dan automatisch mee. Laag bij de grond fotograferen kan prima, maar hoog boven je hoofd wordt lastig, omdat je dan beperkt zicht hebt op het scherm. Een alternatieve oplossing is de camera op zijn kop houden en het kantelbare scherm dus in de tegenovergestelde positie gebruiken. Dit werkt, maar de camera detecteert dit niet en de interface draait dus niet mee. Je zult de foto dan zelf achteraf moeten draaien. Jammer, want met een simpele oriëntatiesensor, die standaard in iedere smartphone zit, had dit opgelost kunnen worden en had Canon dit probleem kunnen omzetten in een handige feature.
Een ander verschil ten opzichte van de meeste concurrenten in deze klasse is dat Canon een aanraakgevoelig scherm gebruikt. Dat kan in sommige situaties van pas komen, hoewel de camera zich via de draaiwieltjes ook prima laat bedienen. De resolutie van het scherm is met 720x480 pixels relatief hoog.
Wifi, nfc en apps
Verder is de camera voorzien van wifi en nfc. Als je smartphone voorzien is van nfc, kun je hem tegen de zijkant van de camera houden om een verbinding te maken. Anders druk je op een knop aan de zijkant, waarna de smartphone, tablet of computer verbinding kan maken met de ssid van de camera. Via de Canon CameraWindows-app kun je je foto's overzetten en printen. Ook kun je daarmee de camera op afstand bedienen en gps-tags aan je foto's toevoegen.
Video
De G7 X kan video in 1080p opnemen met maximaal 60fps, waarbij handmatige belichting ook mogelijk is. De bitrate van de mp4-codec gaat tot 34Mbit/s. Dat is niet slecht, maar niet zo goed als de 50Mbit/s van de xavc s-codec die Sony op de nieuwste RX100 gebruikt.
Overig
Verder is de camera voorzien van een pop-up-flitser en een ingebouwd nd-filter. Een evf ontbreekt en is ook niet als optie leverbaar. De G1 X II heeft ook geen evf, maar daarbij is er wel een optie om deze los aan te schaffen, al kost die gemiddeld meer dan 250 euro.
In de praktijk
Autofocus
De autofocus van de G7 X is redelijk goed, maar loopt merkbaar achter bij die van de Sony RX100-serie en de Panasonic LX100. In vergelijking met deze camera's is sprake van een lichte vertraging. Hoewel er prima valt te werken met de camera, is dit toch een opvallend punt, want concurrenten hebben in de afgelopen tijd behoorlijke vooruitgang geboekt op dit vlak en die technologie zit inmiddels dus ook in compactcamera's in deze klasse.
Met 4,4 foto's per seconde is de G7 X niet echt traag, maar zeker ook niet snel te noemen. Met eenmalige autofocus op het eerste beeld wordt dit opgekrikt naar 6,5 bps, maar dat is nog steeds een stuk minder dan de 10 bps van de RX100-serie en de 11 bps van de LX100 onder dezelfde omstandigheden. Schiet je in raw, dan zakt de snelheid in tot circa 1,3 bps en dat is niet echt meer van deze tijd.
Accuduur
Verder viel ons op dat de accuduur vrij beperkt is. De 1250mAh accu is goed voor 210 foto’s volgens eigen opgave. Dat is erg karig ten opzichte van de 320 van de Sony RX100 III en de 350 van de RX100 II. We hebben dit ook in de praktijk geconstateerd. Na circa 200 foto's was de accu leeg. Voor een dagje uit is dat al vrij krap, waardoor een tweede accu eigenlijk noodzakelijk is. Voor op vakantie, waar stroom niet altijd bij de hand is, is dit zelfs pure noodzaak. De camera bevat trouwens nog wel een Eco-modus. Het scherm wordt dan na twee seconden donker om energie te besparen. Na tien seconden gaat het scherm helemaal op zwart. Door de ontspanknop half in te drukken zet je het scherm weer aan.
Objectief
Het is een knappe prestatie dat Canon het objectief zo lichtsterk heeft gekregen. De Sony RX100 II begint weliswaar bij f/1.8, maar als je gaat inzoomen wordt dat f/4.9. De RX100 III is net zo lichtsterk als de G7 X, maar dat gaat wel ten koste van een beetje zoom. Met de 4,2x optische zoom die de G7 X biedt, ben je net een stukje veelzijdiger dan met de 2,9x zoom van de RX100 III en de 3,1x zoom van de LX100.
Dankzij de lichtsterke lens en relatief grote sensor kun je beter spelen met scherptediepte dan bij gewone compactcamera's, met een kleine 1/2,3 inch-sensor. Dat is terug te zien in de testfoto's. Zelfs op enige afstand kun je een onderwerp op de voorgrond scherp krijgen en de achtergrond mooi onscherp. Camera's met een nog grotere sensor, zoals de LX100 of een aps-c camera, bieden een nog veel groter verschil in scherptediepte bij dezelfde lichtsterkte. Als je de scherptediepte van de G7 X zou vergelijken met die van een fullframe-sensor, is de lichtsterkte van f/1.8-2.8 effectief f/4.9-7.6. Dat neemt niet weg dat hij voor een compact met een 1"-sensor bijzonder lichtsterk is.
ZoomPlus
Wie 100mm niet genoeg vindt, kan gebruikmaken van ZoomPlus, oftewel 'intelligente zoom'. Dit is een mix van digitale zoom en softwarematige optimalisatie, waarbij het kwaliteitsverlies binnen de perken blijft, zonder dat het meer detail oplevert. Het is wel een beetje misleidend dat Canon dit prominent met een sticker op de body benadrukt. Hierdoor kan bij de onwetende consument in de winkel de indruk ontstaan dat de camera daadwerkelijk 8,4x kan zoomen, terwijl dat in werkelijkheid maar de helft is.
Hieronder zie je praktijkfoto's van het zoomvermogen van de G7 X. De eerste foto is gemaakt op 24mm en de tweede op de uiterste stand van 100mm. De derde foto is gemaakt met gebruik van ZoomPlus (200mm) en de vierde met digitale zoom (400mm).
Vlnr: 24mm en 100mm optisch, en 200mm en 400mm digitaal
Beeldkwaliteit
Canon gebruikt dezelfde 20-megapixelsensor als die Sony in zijn RX100-serie camera's gebruikt. Je zou dus verwachten dat de beeldkwaliteit vrijwel identiek is, hoewel de gebruikte processor, het objectief en de bijbehorende algoritmen natuurlijk wel verschillen.
Tot en met iso 3200 zijn de resultaten opvallend goed. Vergeleken met de lagere iso's zijn de details en de scherpte afgenomen, maar de beelden zijn wel bruikbaar. Ook de kleuren zien er nog redelijk uit en ruis is slechts marginaal zichtbaar.
/i/2000560138.png?f=imagenormal)
Vlnr: iso 200, 3200, 6400 en 12.800
Boven iso 3200 verandert dat. Dan nemen de kleuren af en is ruis storender. In bepaalde situaties zou een foto op iso 6400 nog bruikbaar kunnen zijn, zoals voor Facebook, maar als kwaliteit van belang is, kun je beter onder deze lichtgevoeligheid blijven. Op de maximale lichtgevoeligheid, iso 12.800, zijn de resultaten wat ons betreft echt niet meer bruikbaar.
Ruisreductie
In de testfoto's is zichtbaar dat de ruisreductiealgoritmen onderscheid maken tussen verschillende beeldvlakken. Zo zie je in de onderstaande foto dat bij contrastrijke delen de nadruk wordt gelegd op scherpte en in minder contrastrijke, donkere delen meer ruisreductie wordt toegepast. Dat is op zich een prima keuze, want het alternatief is dat één vorm van ruisreductie op de hele foto wordt toegepast. De 'slimme' ruisreductie kan wel leiden tot grote verschillen in een enkele foto. Zo wordt in de onderstaande foto het donkere deel aan de rechterkant een beetje een vage brei.
/i/2000560214.jpeg?f=imagenormal)
Een uitsnede van een praktijkfoto op iso 1250 toont de lokale ruisreductie.
De contrastrijke delen links zijn scherp, de donkere delen rechts zijn vaag.
Praktijk
De resultaten van de praktijkfoto's zijn vergelijkbaar met die van onze testkaart. In het donker kun je prima uit de voeten met de camera. In de Auto-stand kiest hij automatisch de lichtgevoeligheid en dat gaat meestal goed. Wel heeft de camera de neiging om de iso-stand laag te houden. De sluitertijd loopt daardoor op, waardoor je soms toch nog last hebt van bewegingsonscherpte. De ervaren amateurfotograaf zal daardoor liever de iso-waarde in eigen hand houden en werken in de Av-, Tv- of M-stand. Een bijkomend voordeel is dat je dan beter kunt voorkomen dat de camera boven de iso 3200 gaat werken, wat zo'n beetje de kritische grens is.
Vlnr: iso 1600, 3200, 6400, 12800
Een egaal grijsvlak op onze testkaart toont de degradatie van de kwaliteit en de vorming van ruis goed aan. Tot en met iso 3200 blijft de schade beperkt, maar daarna neemt de kwaliteit zichtbaar af.
/i/2000560179.png?f=imagenormal)
Vlnr: iso 200, 3200, 6400, 12.800
/i/2000560176.png?f=imagenormal)
Vlnr: iso 200, 3200, 6400, 12.800
Raw
Natuurlijk kun je met de G7 X ook in raw fotograferen, net als met de meeste G-serie-camera's van Canon en concurrerende compactcamera's met grote sensor. Dat biedt je beduidend meer speelruimte in de nabewerking, omdat je dan meer details uit de schaduwen en hooglichten kunt halen, en de ruisreductie helemaal zelf kunt optimaliseren.
Tijdens onze test hebben we ook in raw gefotografeerd, maar de raw-bestanden werden nog niet ondersteund door gangbare softwaretitels, wat een goede vergelijking lastig maakt. We hebben de raw-bestanden wel kunnen openen met RawTherapee, maar de software geeft de kleuren niet correct weer, doordat concrete ondersteuning ontbreekt. De foto's zijn grotendeels paars. Dit laat zich een klein beetje corrigeren, zodat we in ieder geval de mate van ruis en detail kunnen vergelijken, maar let hierbij dus niet op het kleurverschil. Het is wel duidelijk dat de raw-versie meer details bevat.
/i/2000560193.png?f=imagenormal)
Jpeg (links) in vergelijking met een onofficiële raw-conversie
Overig
Onlangs hebben we de Panasonic Lumix LX100 getest, waardoor we de beeldkwaliteit van die camera kunnen vergelijken met die van de G7 X. De Sony RX100 Mark III is ook eerder getest, maar met een afwijkende testkaart, waardoor een goede vergelijking lastig is. De LX100 staat bekend om zijn goede beeldkwaliteit en relatief lage ruis op hoge iso's. Dat is terug te zien in de vergelijking met de G7 X, maar de laatstgenoemde biedt mede dankzij de hogere resolutie wel wat meer detail. Desondanks zijn de beelden van de LX100 scherper.
Het dynamisch bereik van de G7 X lijkt tamelijk gelijk aan dat van de RX100-serie camera's. Je hebt meer speelruimte dan met een compactcamera, maar niet zoveel als met een mft- of aps-c-sensor of groter. We kwamen in onze praktijkfoto's dan ook wel wat plaatjes met overbelichte delen tegen, zoals ook te zien is in sommige testfoto's. De HDR-modus, waarbij de belichting van drie foto's wordt samengevoegd, helpt om dit te voorkomen. Fotograferen in het raw-formaat helpt ook, al hebben we dit slechts ten dele kunnen testen omdat de cr2-bestanden van de G7 X ten tijde van de test nog niet ondersteund werden.
Praktijkfoto's
De onderstaande foto's zijn gemaakt in de Auto, P- en Av-stand in jpeg. De selectie bevat zowel snapshots als foto's waarbij bewust met scherptediepte en hoge lichtgevoeligheden is gespeeld. We hebben bewust ook enkele 'mislukte' foto's toegevoegd, zoals met gedeeltelijke overbelichting.
De foto's zijn niet bewerkt. De tweede foto in de reeks is gemaakt in de HDR-stand van de camera.
Alternatieven
Canon was niet de eerste fabrikant met een compactcamera met 1"-sensor. Sony heeft met de RX100-serie een drietal alternatieven, en ook de duurdere Panasonic LX100 en Canons eigen G1 X kunnen een goed alternatief vormen.
De Sony RX100 Mark III is een directe concurrent van de G7 X. Hij heeft hetzelfde bereik als de LX100, maar heeft dezelfde lichtsterkte en een even grote sensor als de G7 X, en heeft eveneens een kantelbaar scherm. De RX100 is echter wel voorzien van een ingebouwde evf.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
RX100 III review
De tweede generatie RX100 is nog steeds op de markt. Hij heeft dezelfde sensor als de RX100 III, maar mist onder andere de evf en de lichtsterke lens. Hij is eveneens uitgerust met een kantelbaar lcd-scherm, maar zonder 180 graden 'selfie'-stand.
5 van 5 sterren
(4 reviews)
De Canon PowerShot GX1 Mark II is ietsje duurder,maar heeft 5x optische zoom en een iets grotere sensor van 1,5 inch. Hij heeft wel een minder lichtsterke lens, en is een stuk groter en met 558g ook een stuk zwaarder.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
De allereerste RX100 werd geïntroduceerd in 2012 en was destijds de eerste compactcamera met een 1"-sensor. Hoewel de RX100 uit productie is, is hij nog steeds verkrijgbaar in winkels. Doordat hij al wat ouder is, ligt de prijs ook een stuk lager.
4.5 van 5 sterren
(8 reviews)
De Panasonic Lumix LX100 zit in een andere prijscategorie en is minder compact, maar biedt technisch gezien wel heel wat meer. De sensor is 33 procent groter en de lens is relatief lichtsterk. Ook kan hij filmen in 4k en is de bediening zeer prettig.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
Panasonic LX100 review
Conclusie
De Canon PowerShot G7 X is een mooie toevoeging aan de groeiende categorie compactcamera's met een grote sensor. Hij concurreert vooral met de Sony RX100-serie, waarbij Canon de iets grotere en lichtsterkere lens als troef heeft. Hij heeft echter geen evf en die is ook niet als optie leverbaar. Wie dat graag wil, kan beter uitkijken naar de Sony RX100 Mark III, de Panasonic Lumix LX100 of Canons eigen PowerShot G1 X, al moet de evf in het laatste geval wel los worden aangeschaft.
/i/2000560464.jpeg?f=imagenormal)
Ondanks de fraaie 24-100mm f/1.8-2.8 zoomlens, zal de G7 X wel wat concurrentie ervaren van de oudere RX100-camera's. Die zijn nog steeds te koop en toch een stukje voordeliger. Hoewel de lens dus wat minder lichtsterk is, is de beeldkwaliteit redelijk vergelijkbaar. De RX100-serie camera's zijn een fractie kleiner, maar verder wat omvang betreft vergelijkbaar. De Canon is wel iets trager met scherpstellen en het lcd-scherm kan niet zonder de camera op zijn kop te houden naar beneden gekanteld worden.
Een ander minpunt is de beperkte accuduur van de camera. Er valt, zeker in de eco-modus, best mee te werken, maar als je een volle dag wil fotograferen of op vakantie gaat, is een tweede accu aan te raden. De concurrentie doet het wat beter op dit vlak.
Met een adviesprijs van 629 euro, wat overigens tijdens de aankondiging nog 599 euro was, heeft Canon een relatief betaalbare camera met 1"-sensor en lichtsterke lens op de markt gebracht, maar de concurrentie neemt snel toe en er zijn goedkopere alternatieven.
Pluspunten
-
Goede beeldkwaliteit
-
Lichtsterke lens
-
Mooi zoombereik
-
24mm-groothoekstand
-
Touchscreen
Minpunten
-
Accuduur
-
Scherm niet naar beneden kantelbaar
-
Geen (optie voor een) elektronische zoeker
-
Geen flitsvoet of accessoirepoort
Eindoordeel