Inleiding
Samsung staat bekend om zijn voorliefde voor kunststof bij het ontwerpen van consumentenelektronica. Daar is op zich niets mis mee; je kunt kunststof in allerlei soorten krijgen, van goedkoop ogend tot luxevarianten. Als je echter mensen over de plastic behuizingen van Samsung hoort praten, is dat vaak met een negatieve toon. Ook wij zijn in het verleden kritisch geweest over de materiaalkeuze van Samsung. Aan de andere kant van het spectrum is er Apple, dat geroemd wordt om zijn keuze voor luxueuzere materialen, zoals bewerkt aluminium.
Lange tijd leek het alsof Samsung zich hier weinig van aantrok, maar eerder dit jaar kwamen de eerste signalen door dat de fabrikant overwoog om andere materialen te gaan gebruiken en in augustus werd het eerste product aangekondigd waarin dat te zien was: de Galaxy Alpha. De Alpha is een smartphone met een aluminium frame, voorzien van afgeschuinde randen, zoals we dat kennen van recente iPhones. De achterzijde is echter 'gewoon' van plastic.
Dat is niet het enige wat de Galaxy Alpha interessant maakt; het is namelijk ook de eerste telefoon met Samsungs Exynos 5430-octacore-soc, de eerste chip die op Samsungs gloednieuwe 20nm-procedé vervaardigd wordt.
Wij konden enige tijd doorbrengen met deze nieuwe Galaxy. Het ging om een versie die nog niet compleet af was en waarop ook nog niet de uiteindelijke releasesoftware draaide. Daarom houden we het vooralsnog bij een preview, zonder uitgebreide benchmarks, en wachten we met een eindoordeel tot we de uiteindelijke versie in handen gehad hebben.
Een combinatie van metaal en plastic
/i/2000541129.jpeg?f=imagenormal)
Samsung wil zich met de Alpha onderscheiden op designgebied en doet dat ook, zeker ten opzichte van zijn Galaxy S-telefoons. Hou je bijvoorbeeld een Galaxy S5 naast de Alpha, dan ziet die eerste er een stuk minder strak en luxe uit, wat vooral komt door zijn geribbelde, nepchromen randje. De mooi afgewerkte aluminium rand van de Alpha ziet er naar verhouding veel luxueuzer uit en in dat opzicht doet de Alpha dus precies wat Samsung voor ogen heeft. Het blijft echter onmiskenbaar een Samsung-telefoon, vanwege de brede homeknop onder het scherm en de afwerking van de achterzijde. Dat is best knap: het Galaxy-dna is behouden, maar de uitstraling is verbeterd.
Die homeknop is net als bij de S5 voorzien van een vingerafdrukscanner die je onder andere kunt gebruiken om de telefoon te ontgrendelen. De sensor werkt door met je vinger vanaf het onderste stuk van het scherm naar beneden over de homeknop te vegen en niet door je vinger er simpelweg op te leggen. Het vergt enige precisie om er goed mee om te gaan en echt soepeltjes of snel werkt het niet, ook niet als je er een tijdje mee oefent. Apples oplossing, met een sensor waar je je vinger alleen maar op hoeft te leggen, werkt veel makkelijker.
Hoewel veel mensen ongetwijfeld het uiterlijk meewegen bij hun keuze voor een nieuwe telefoon, blijft het een gebruiksvoorwerp en daarom is het ook belangrijk dat hij ergonomisch goed scoort. Een telefoon moet lekker in de hand liggen en dat is de keerzijde van Samsungs aluminium medaille. De strakke hoeken en het harde metaal maken dat de Alpha minder fijn vasthoudt dan de kunststof Galaxy's die we zo goed kennen; hij houdt een beetje vast als een grote iPhone. Een kleine bolling aan de randen had in dit opzicht goed gedaan.
Wat dan weer voor de Alpha spreekt, is zijn relatief kleine behuizing. Het klinkt gek, maar een 4,7"-telefoon is tegenwoordig niet meer groot. De Alpha is 65mm breed en dat is fors minder dan bijvoorbeeld een Galaxy S5 of een ander high-end Android-toestel. Het is daarom een stuk gemakkelijker om de telefoon met één hand te gebruiken en met je duim het volledige scherm te beslaan, al zal je voor de uiterste hoekjes nog een beetje met de telefoon in je hand moeten schuiven.
De Alpha is niet alleen smal, met een dikte van 6,7mm is hij ook erg dun. Dat is een mooi staaltje vakmanschap, maar in de praktijk geven we er niet veel om. Een dunne behuizing betekent minder ruimte voor bijvoorbeeld de accu en een telefoon houdt niet opeens veel fijner vast als er een millimeter van de behuizing is afgeschaafd.
Net als eerdere Galaxy's heeft ook de Galaxy Alpha een verwijderbare achterkant, waardoor het bijvoorbeeld mogelijk is om de accu te vervangen. We hadden onder die achterkant eigenlijk een micro-sd-slot verwacht, zoals bij elk ander Samsung-apparaat, maar die ontbreekt. In plaats daarvan heeft Samsung de hoeveelheid opslaggeheugen verdubbeld naar 32GB. Dat biedt meer ruimte voor apps, maar wie graag grote hoeveelheden muziek en andere bestanden op zijn telefoon wil bewaren is meer gebaat bij een micro-sd-kaart, die tot 128GB groot kan zijn. Een combinatie van 32GB geheugen én een micro-sd-slot was ideaal geweest en we snappen niet goed waarom Samsung daar niet voor gegaan is.
Exynos 5430: Samsungs eerste 20nm-soc
Het kloppend hart van de Galaxy Alpha is Samsungs eigen Exynos 5430, een soc bestaande uit vier Cortex A7-kernen op 1,3GHz en vier Cortex A15-kernen op 1,8GHz in een zogenaamde big.Little-opstelling. Dat betekent dat de A7-kernen ingschakeld worden bij lichte belasting en de A15-cores het overnemen voor het zware rekenwerk. Voor extreme parallelle berekeningen is het ook mogelijk om alle acht cores gelijktijdig in te schakelen, maar dat zal bij een smartphone nauwelijks voorkomen.
Dat Samsung voor een Exynos-chip kiest, is enigszins opvallend. Tot een paar jaar geleden rustte Samsung weliswaar al zijn Android-apparaten uit met Exynos-chips, maar voor de internationale versies van de Galaxy S 4 en 5, en de Note 3 ging het bedrijf met Qualcomm in zee, vermoedelijk vanwege de goede integratie met Qualcomms eigen 3g- en 4g-modems. Klaarblijkelijk is de Koreaanse fabrikant ervan overtuigd dat zijn eigen socs, in combinatie met het eigen Exynos Modem 303, de strijd aankunnen. Dat modem kan overweg met de zogeheten CAT6-variant van lte, misschien beter bekend als lte-advanced of 4g+. Snelheden van meer dan 200Mbit/s moeten dan mogelijk zijn.
Het grafische werk wordt afgehandeld door een Mali T628-gpu van ARM, dezelfde gpu als die we in eerdere Exynos-chips zagen, maar dan iets hoger geklokt. Het is zeker niet de snelste gpu van dit moment, maar omdat de schermresolutie van de Alpha slechts 1280x720 pixels bedraagt, heeft de gpu het niet zwaar en doet hij in het in de praktijk een stuk beter dan de duurste telefoons van dit moment.
Prestaties in de praktijk
Hoe zijn de prestaties in de praktijk? Het is altijd moeilijk om een dergelijk oordeel te vellen als je met een apparaat te maken hebt dat nog niet helemaal af is, maar onze eerste indruk is dat de Alpha niet wezenlijk anders is dan voorgaande telefoons van Samsung. Net als de Galaxy S5 is het met de Alpha prima werken, maar de absolute vloeiendheid en snelheid zoals we die kennen van een iPhone 5S of HTC One (M8) kan hij niet evenaren. Aan de andere kant zouden we hem ook zeker niet laggy noemen en liepen we niet aan tegen de stroperige interface die we van recente Samsung-tablets kennen.
/i/2000541305.jpeg?f=imagenormal)
Hoe lang gaat de accu mee?
De 5430 is de eerste soc die gebruikmaakt van Samsungs nieuwe 20nm-productieproces. Tot dusver maakte Samsung, net als chipbakker Qualcomm, gebruik van een 28nm-procedé en de nieuwe productiemethode moet op papier leiden tot een lager stroomgebruik en op termijn tot lagere productiekosten. Als je dezelfde chip op beide procedés vervaardigt, gebruikt de 20nm-variant volgens Samsung vijfentwintig procent minder stroom. Daar komt bovenop dat Samsung nu verbeterde versies van de Cortex 15-processorkernen gebruikt: de zogenaamde r3p3-revisie, die zuiniger moet zijn.
Dat alles belooft dus mooie dingen voor de accuduur. Stroomgebruik is echter maar één deel van dat verhaal, net zo belangrijk is de capaciteit van de gebruikte accu en daarbij heeft Samsung in onze ogen een gekke keuze gemaakt. De accu heeft namelijk een capaciteit van slechts 1860mAh, een schijntje vergeleken met de 3000mAh-accu's van toptoestellen. De vergelijking gaat natuurlijk niet helemaal op, want veel van die toptoestellen zijn fysiek groter, maar de twee jaar oude 4,8" grote Galaxy S III had ook al een 2100mAh-accu.
Omdat het een niet final exemplaar betreft, publiceren we nog geen resultaten van onze accutests, maar we kunnen wel een globaal beeld schetsen. De Alpha heeft een uitstekende accuduur bij het kijken naar video's, zoals we al veel vaker gezien hebben bij toestellen met amoled-schermen, maar bij het browsen door webpagina's tuimelt dat uithoudingsvermogen in elkaar tot een niveau ver onder dat van andere telefoons in dezelfde prijsklasse. Hopelijk kan Samsung dit met de uiteindelijke firmware nog verbeteren, maar gezien de geringe accucapaciteit lijkt dat niet aannemelijk.
Een iets minder scherp amoled-scherm
De Alpha heeft dus een 4,7"-scherm met een resolutie van slechts 1280x720 pixels, niet heel veel voor een toptoestel. Ter vergelijking, de HTC One van vorig jaar had een even groot scherm en een resolutie van 1920x1080 pixels. Nou is die lagere resolutie geen ramp, want een pixeldichtheid van 312ppi is niet enorm laag. Het is maar iets minder dan bij bijvoorbeeld die van de iPhone 5S, maar omdat Samsung ook nog eens gebruikmaakt van een zogeheten Pentile-matrix, waardoor er minder subpixels aanwezig zijn, is het scherm van dichtbij niet enorm scherp. Vooral bij randen van tekst kan je karteltjes zien. Let wel: de meeste mensen zullen het op een normale kijkafstand waarschijnlijk niet zien, maar het is toch gek dat het scherm op dit vlak onderdoet voor dat van een midrange-telefoon als de Galaxy S5 Mini.
/i/2000541121.jpeg?f=imagenormal)
Zoals elke high-end Samsung-smartphone is ook de Galaxy Alpha uitgerust met een Super Amoled-paneel van eigen makelij. Dankzij die techniek is het contrast vele malen hoger dan bij de lcd's die de concurrentie gebruikt en dat heeft tot gevolg dat foto's en video's van het scherm lijken te spatten. Daarnaast is de maximale helderheid met meer dan 500cd/m² dik in orde en dat zal zeker helpen als je de telefoon op een zonnige zomerdag buiten wil gebruiken.
De kleurreproductie
Samsung heeft in de laatste jaren eigenhandig de oled-kar getrokken en ervoor gezorgd dat de technologie terug te vinden is in smartphones en tablets. Dat heeft ertoe geleid dat mensen oled-schermen vaak specifiek associëren met de amoled-panelen van Samsung, die in de fabriek vaak behoorlijk overdreven zijn afgesteld, met sterk verzadigde kleuren. We snappen waarom Samsung dit doet; in de winkel ziet een dergelijk oververzadigd scherm er gewoon indrukwekkender uit dan een gemiddelde lcd, maar wie graag een beetje realistische kleuren ziet, kan er weinig mee.
Ook de Alpha heeft in de 'dynamische' beeldstand, die standaard aangevinkt staat, oververzadigde kleuren en een behoorlijk grillig grijsverloop met een gebrek aan rood en een overdaad een blauw. Dat laatste zien we vaker en wordt door fabrikanten gedaan om wit er wat witter uit te laten zien. Dat werkt aardig en je ziet het verschil eigenlijk pas als je telefoons rechtstreeks gaat vergelijken.
We zijn minder gecharmeerd van de sterk verzadigde kleuren. De interface van de telefoon ziet er weliswaar indrukwekkender uit, maar als je bijvoorbeeld foto's of filmpjes bekijkt, worden die kleuren ook overdreven weergegeven. In onderstaand gamutdiagram is goed te zien dat vooral groen en rood extra verzadigd zijn.
Gelukkig krijg je als gebruiker de optie om een ander kleurprofiel te kiezen en het 'basis'-profiel komt een stuk realistischer over.
Camera en software
De Alpha is uitgerust met een twaalfmegapixelcamera die Samsung zelf gemaakt heeft. Daarbij is gebruikgemaakt van een zogeheten isocell-sensor. Dat type sensor moet betere ruisprestaties en een snellere focus opleveren. Voor meer details over de techniek verwijzen we je naar onze Galaxy S5-review; die telefoon was de eerste met een isocell-sensor.
De Alpha weet net als de S5 indrukwekkende foto's te maken, zeker als er genoeg licht voorhanden is. De foto's zijn dan goed belicht, de witbalans klopt en er is voor smartphonebegrippen veel detail aanwezig. Verder werkt de app eenvoudig en snel, zowel wat scherpstellen als wat afdrukvertraging betreft. Het enige minpunt dat ons opviel, is dat er bij weinig licht vaak voor wordt gekozen om de sluiter lang open te laten staan, wat de kans op bewogen foto's vergroot. De algoritmen hadden van ons in die situaties wat meer mogen leunen op hogere iso's.
De software
Op softwaregebied biedt de Alpha geen verrassingen ten opzichte van de Galaxy S5, al draait hij een iets nieuwere Android-versie: 4.4.4. Naast de bekende TouchWiz-interface krijg je de gebruikelijke features van Samsung, zoals Air View, Multi Window, Toolbox en een eigen App Store. Ook die hebben we al uitgebreid besproken in de S5-review. We zijn nog steeds van mening dat een hoop van die features waarschijnlijk nauwelijks gebruikt wordt en aangezien een groot deel standaard uitstaat, lijkt het alsof Samsung dat ook verwacht. Het instellingenmenu blijft een oerwoud van opties en we hopen nog steeds dat Samsung op softwarevlak ooit het less is more idee zal toepassen.
Voorlopige conclusie
Samsung wil met de Galaxy Alpha een designstatement maken, laten zien dat het ook luxematerialen kan inzetten en dat het geeft om het uiterlijk van zijn telefoons. Hoewel smaken verschillen, vinden we dat de Koreaanse fabrikant daarin geslaagd is. De Alpha oogt inderdaad een stuk luxueuzer dan eerdere Galaxy-telefoons en daarnaast is hij stevig, dun en licht. De harde randen en dunne behuizing maken wel dat hij ietsje minder lekker in de hand ligt dan de wat rondere Galaxy's van weleer.
Puur vanuit technisch oogpunt bekeken is de Alpha een gekke mengelmoes. De Exynos 5430 is zeker een high-end soc en ook de twaalfmegapixelcamera is indrukwekkend. De relatief lage resolutie van het scherm, in combinatie met de PenTile-opbouw, en de kleine accu, horen echter thuis bij een midrange-telefoon. Sterker nog, Samsungs eigen Galaxy S5 Mini doet het op dat vlak simpelweg beter.
Daarmee is duidelijk dat de Galaxy Alpha niet bedoeld is voor mensen die bij het uitzoeken van hun telefoon gaan voor de beste specificaties of de meeste waar voor hun geld. Met de Alpha mikt Samsung duidelijk op mensen die ten eerste geen al te grote telefoon willen en ten tweede veel waarde hechten aan het uiterlijk. Dat is geen gekke zet, want de iPhone heeft in de laatste jaren bewezen dat die doelgroep zeker bestaat.