Samengevat
The Last of Us: Remastered is, zeer waarschijnlijk, de beste PlayStation 4-game die nu op de markt is. De vraag beantwoorden of iemand die de game nog niet heeft gespeeld en wel over een PS4 beschikt er goed aan doet om de game in huis te halen is dan ook vrij simpel: doe het. Nu. Vraag twee is gecompliceerder. Wie het met emotie en dramatiek doordrenkte verhaal al eens doorlopen, beleeft deze versie van The Last of Us als een goede film die je al eens had gezien, maar best nog wel eens wilde bekijken, zeker als dat dan in een hogere resolutie kan dan dat je de film oorspronkelijk had gezien. Of dat de aanschaf de moeite waard maakt valt echter wel te betwijfelen, de game is verder niet veranderd.
Pluspunten
- Audiovisueel op PS4 nog net iets beter
- Gameplay biedt ruimte voor inventieve oplossingen
- Straalt zorgvuldigheid uit, aandacht voor detail
- Verhaal
- Sterke band met personages
Minpunten
- Gevechten worden tegen het einde wat repetitief
Eindoordeel
Deze review is volledig gericht op de grafische verschilen tussen de beide versies van The Last of Us. Aangezien de verdere inhoud van de Remastered-editie niet verschilt van het origineel, kun je de review van vorig jaar nog eens doorlezen voor een bespreking van de overige onderdelen.
Raar, maar waar: we begonnen met enige tegenzin aan The Last of Us: Remastered. Niet dat we het origineel niet leuk vonden, integendeel. De PlayStation 3-versie van het spel maakte vorige zomer zo'n diepe indruk op ons, dat we bij het zien en spelen van de opening van het spel onze hartslag alweer voelden versnellen. Misschien maakte het feit dat we precies wisten waar drama op de loer lag dat gevoel alleen maar erger. Van sommige personages ben je ineens al afscheid aan het nemen voordat je eigenlijk hoort te weten dat dat afscheid er inderdaad aan zit te komen, en de band die je had met Joel en Ellie komt weer binnen alsof hij nooit is weggeweest. Binnen mum van tijd ben je weer helemaal thuis in de spelwereld waar een mysterieus virus mensen heeft veranderd in monsterlijke 'Infected' en waar overleven de belangrijkste uitdaging is.
Dat gevoel van herkenning wekt prachtige herinneringen op, maar is tegelijk natuurlijk een enorme achilleshiel. De kracht van The Last of Us was juist dat je een band opbouwde met de personages. En dat had op zijn beurt weer tot gevolg dat elke heftige plotwending er bij de speler enorm inhakte. Dat gevoel is nu weg. Vergelijk het met een heel goede film die je voor de tweede keer kijkt. De kwaliteit druipt er nog steeds vanaf, maar je zit niet meer met open mond te kijken. Laat staan dat je nog wil pauzeren om even een paar minuten op adem te komen.
PlayStation 3 links, PlayStation 4 rechts.
The Last of Us: Remastered is The Last of Us met mooiere graphics en voorzien van alle extra's die de afgelopen twaalf maanden zijn verschenen. Ontwikkelstudio Naughty Dog heeft de resolutie opgekrikt naar 1080p en de game draait volledig in 60fps. Daarbij is overigens nog wel de optie ingebouwd om het spel vast te zetten op 30fps, maar volgens de ontwikkelaars is dat alleen om 'puristen', die de game zo willen spelen zoals hij op de PlayStation 3 draaide, tevreden te stellen. De kwaliteit van de graphics verandert er, volgens de makers zelf, dus niet door. Andere media wezen op een waarneembaar verschil in de kwaliteit van schaduwen, maar dat verschil hebben wij niet of nauwelijks waar kunnen nemen. Verder zijn de textures en schaduwen in het algemeen verbeterd en is er geen sprake van texture streaming. Ook zijn de drawing distances verbeterd en is het detailniveau opgeschroefd.
Mooie woorden, maar wat betekent het nu eigenlijk? Wat levert het op? Is The Last of Us: Remastered inderdaad zoveel mooier? Het antwoord is vrij simpel: ja, het is mooier. Maar of we helemaal meegaan in Sony's eigen vergelijking van 'het is alsof je van DVD naar Blu-Ray gaat met films', dat weten we zo net nog niet. Tijdens het spelen is, zelfs als je PS3-versie uitgebreid hebt gespeeld, de PS4-versie niet overduidelijk heel veel mooier. Sterker nog, er treedt eerder een gevoel van bevestiging op: wat was The Last of Us een mooie game he? Ja, ook al op de PlayStation 3!
PlayStation 3 links, PlayStation 4 rechts.
Dat beeld verandert nauwelijks als je beide versies naast elkaar legt. Wel valt op dat de PlayStation 4-versie inderdaad een stuk soepeler loopt, betere vergezichten heeft en de verschillen tussen de lichteffecten in helder licht en in schaduwstukken een stuk beter weergeeft. Daarnaast kun je je nog vergapen aan de 'Photo mode' waarmee je het spel stil kunt zetten en een bepaalde scène vanuit alle hoeken kunt bekijken, in je jacht op het mooiste plaatje dat je maar kunt hebben. Dat alles maakt de PS4-versie grafisch inderdaad een trapje beter, maar niet zodanig dat de spelervaring hier ingrijpend door verandert. De grafische verbetering alleen is wat ons betreft dan ook niet voldoende reden om The Last of Us nogmaals door te spelen.
En daarmee hebben we, buiten het benoemen dat alle eerder uitgegeven content voor de PS3-versie van The Last of Us meegeleverd wordt op de disc van Remastered, eigenlijk alle belangrijke verschillen tussen beide versies wel genoemd. Verder is de vorig jaar verschenen review van het spel, op basis van de PS3-versie, nog steeds volledig van toepassing. Lees voor meer achtergrondinformatie over het spel dus die review nog eens door.
Sony Computer Entertainment
