Voortborduren op Souls' succes
Pluspunten
-
Zeer uitdagend
-
Veel te ontdekken
-
Heerlijke, duistere sfeer
-
Variatie in omgevingen en vijanden
-
Systeem rond vechten en bewegen
Minpunten
-
Grafisch matig
-
Kleine foutjes
Eindoordeel
Getest op: PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: Xbox 360, pc (vanaf 25 april)
Er zijn gamers, en er zijn Dark Souls-gamers. De ene groep speelt om te relaxen, de andere is op zoek naar een uitdaging. Wie zijn games speelt om rustig achterover te leunen, zal gillend gek worden van wat Dark Souls II van zijn speler vraagt. Wie echter niet terugdeinst voor een spel dat de speler vraagt om te presteren, zou er echter zomaar een van de beste games van dit jaar in kunnen vinden. In een tijd waarin games over het algemeen makkelijk en vergevingsgezind zijn, vaart de Japanse ontwikkelaar FromSoftware met Dark Souls II een geheel eigen koers, met alle hartverscheurende gevolgen van dien.
Demon's Souls en diens opvolger Dark Souls zijn bijna berucht om hun hoge moeilijkheidsgraad. Voor wie die games nooit gespeeld heeft, zullen beide spellen altijd een mythisch karakter houden. Wie zijn tanden er wel in heeft gezet, weet wat de term 'moeilijk' inhoudt. De games zijn bijna uniek in hun soort als het gaat om de manier waarop spelers gevraagd wordt ze te leren. Wie al te zorgeloos door de spelwereld dacht te kunnen wandelen, werd snel afgestraft. Voorzichtigheid en zorgvuldigheid waren sleutelelementen richting succes.
Ook gamers die het spel eenmaal doorkregen werden op de proef gesteld. Zo moesten de games meerdere keren uitgespeeld worden voordat je alle voorwerpen in het spel kon hebben verzameld. Elke keer dat het spel echter uitgespeeld en opnieuw gestart werd, ging de moeilijkheidsgraad omhoog. Dat leidde dan tot hogere beloningen in Souls - het betaalmiddel in Dark Souls - maar logischerwijs ook tot een moeilijker spel. Het leverde FromSoftware al met al een flinke schare fans op, die tot op de dag van vandaag nieuwe personages maken en hun 'builds' met elkaar uitwisselen.
Met Dark Souls II borduren FromSoftware en Bandai Namco voort op het succes van Dark Souls. Hoewel het uiteraard aan te raden is om dat spel gespeeld te hebben, is het geen vereiste. De gebeurtenissen uit Dark Souls zijn in Dark Souls II niet meer dan een vage herinnering aan lang vervlogen tijden. De voornaamste bonus die de ervaring van Dark Souls je oplevert, is dat je bekend bent met de gameplay, en dat maakt Dark Souls II toegankelijker. Nieuwkomers zullen namelijk best even op hun tanden moeten bijten voor zij het spel echt doorkrijgen.
Eigen route kiezen
Dark Souls II begint met de komst van een eenzame strijder in het vergane koninkrijk Drangleic, die als doel heeft een oude vloek te verbreken. De eerste personages die je tegenkomt, leiden het verhaal in en laten je een klasse kiezen. Hier bepaal je alvast een deel van hoe je het spel later benadert. Fans van de serie bespreken al weken met elkaar op welke manier ze gaan beginnen, terwijl nieuwkomers waarschijnlijk het best enkele verschillende klassen uit kunnen proberen om uit te vinden wat zij het lekkerst vinden werken in Dark Souls II.
Majula
Een eerste voorproefje krijg je al in het eerste gebied. Dit gebied is wat saai, maar dient als tutorial voor mensen die nooit eerder Demons Souls of Dark Souls hebben gespeeld. Het is in dat geval best handig om de basis van het spel even door te krijgen zonder dat er meteen veel van af hangt. Het spel begint desondanks pas als je dit gebied verlaat, en arriveert in Majula. Er is geen plek in Dark Souls II waar je vaker zult terugkeren dan in dit desolate kustdorpje, waar de zon altijd aan de hemel staat.
/i/1394711626.jpeg?f=imagenormal)
Majula dient min of meer als hub. Hier kun je je personage laten groeien in rang, je wapens repareren of verbeteren en spullen inkopen. Ook dient Majula als startpunt voor diverse paden. Drangleic is een grote, open wereld. Er zijn in het begin wel plaatsen die je niet kunt bereiken, maar dat komt dan omdat je een bepaald item nog niet hebt, of nog niet met een specifiek personage hebt gesproken. Die informatie heb je echter niet op voorhand. Het spel laat je vrij om te kiezen welke kant je op gaat, en laat je zelf uitzoeken wat je moet doen om ergens verder te komen.
De mist in
Bij een eerste keer doorspelen ga je vrijwel zeker de mist in. Je kiest een pad waar je niet klaar voor bent en ziet andere paden compleet over het hoofd. Dat laatste komt mede omdat niet altijd even duidelijk is wat je moet doen om een bepaald pad te openen. Dark Souls II is bijzonder summier in het geven van aanwijzingen, en laat dat meestal zelfs helemaal achterwege. Kom je vast te zitten, dan is het raadzaam een ander pad te volgen en later nog eens terug te keren. Wellicht heb je tegen die tijd wel een item dat je nodig bleek te hebben, en dan kun je ineens wel verder.
Ondertussen heb je echter harde lessen geleerd, die niet alleen zielen maar ook Lifegems en een deel van je trots hebben gekost. Dat laatste effect wordt trouwens versterkt als je eens opnieuw begint aan het spel. Net als zijn voorgangers draait Dark Souls II voor een belangrijk deel rond het uitvinden van hoe je bepaalde dingen moet aanpakken, en als je het eenmaal weet, scheelt dat aanzienlijk in de moeilijkheidsgraad, waardoor je je af en toe afvraagt waarom je er in eerste instantie ook alweer zo lang over gedaan had. Of waarom je zo vaak bent doodgegaan.
Diverse bedreigingen
Dood gaan blijft een centrale rol spelen in Dark Souls II. Toen we de game vorig jaar voor het eerst in actie zagen, stelden de makers zelfs trots vast dat er in Dark Souls II veel meer verschillende manieren zijn verwerkt om dood te gaan dan in de vorige Souls-game. Net als in die game betekent dood gaan dat je alle zielen die je bij je had kwijt bent. De enige manier om ze terug te krijgen, is door terug te gaan naar de plaats waar je het loodje legde en je eigen bloedvlek aan te raken. Ga je echter op je weg daar naartoe opnieuw dood, dan verplaatst de vlek zich naar de plek van je meest recente einde en zijn de zielen die op de oude plek lagen voorgoed verloren
Spannend
Dat zorgt ervoor dat je vanzelf voorzichtiger wordt. Hoe verder je personage stijgt in level, hoe duurder elk volgend level wordt. Het is zeker geen uitzondering dat je met enkele tienduizenden Souls in je zak op pad bent, en dan is het erg zuur als je dood gaat op een locatie waar je niet heel makkelijk opnieuw kunt komen. Dark Souls II is een spannende game, en die spanning bereikt een hoogtepunt als je probeert je Souls terug te pakken en in een net iets te moeilijk gevecht verwikkeld raakt.
/i/1394708351.jpeg?f=imagenormal)
Dat laatste zal meestal met een of andere vijand zijn, maar het kan ook gebeuren dat een andere speler je wereld binnenkomt. In dat geval is het natuurlijk zaak om de indringer terug te schoppen naar zijn eigen wereld. Dark Souls II houdt rekening met je voortgang en je niveau. Het zou dus niet moeten gebeuren dat al te sterke spelers je komen dwarsbomen, maar het verleden leert dat we voorzichtig moeten zijn met dit soort boodschappen. Een bug, en daarmee een exploit, zit immers in een klein hoekje. Er zijn weinig dingen die in een klap voor zo veel spanning zorgen als de tekst 'You have been invaded', maar je kunt redelijk veel doen om te zorgen dat je niet aangevallen wordt door andere speler. Zelf geen andere speler aanvallen en opletten wat voor Covenant je accepteert helpt al, maar mocht je er echt niet op zitten te wachten: helemaal offline spelen kan ook.
Covenants
Dan mis je echter wel de extra spanning die PvP in Dark Souls II met zich meebrengt. Ook zul je zo de meerwaarde van de Covenants niet meekrijgen. Door je te verbinden met een van de 'verenigingen' bepaal je ook een beetje je rol in het multiplayer-aspect van de game. Spelers die er niet op zitten te wachten kunnen kiezen voor een passieve groepering die zijn leden te hulp komt als er kwaadwillende lieden opduiken. Wat agressievere en vaak ook meer vaardige spelers zullen juist een groep kiezen die aanspoort tot aanvallen.
Het systeem rond deze groepen is illustratief voor Dark Souls II: het is een klein detail als je er voor kiest het te negeren, maar het versterkt het spel flink als je er wel mee aan de slag gaat. Dat is op nog zoveel meer onderdelen van toepassing. Zo is er ook een item dat je in een Bonfire kunt gooien om de vijanden in de buurt sterker te maken. Waarom zou je een toch al moeilijk spel nog moeilijker maken? Simpelweg om dezelfde reden als waarom er een klasse is die zonder wapens en kleding aan het avontuur begint: Dark Souls-spelers houden van uitdaging, en die uitdaging kan eigenlijk niet groot genoeg zijn.
Diepgaand vechtsysteem
Ook die spelers zullen af en toe blij zijn met een veilige thuishaven als Majula. De geheimzinnige dame die hier bij het bonfire rondhangt, regelt je level-ups en kan ook je Estus Flask, Dark Souls' variant van health potions, versterken. Alleen al om die redenen zul je met de regelmaat van de klok terugkeren in Majula. Het ontwikkelen van je personage vereist vaak wel enig wikken en wegen. Meestal komt het er op neer dat je een wapen graag wil gebruiken, maar er nog niet sterk genoeg voor bent. Je ontwikkelt dan de gevraagde onderdelen om dat wapen uiteindelijk te kunnen hanteren.
Dure levels
Dat is in het begin van het spel nog wel te overzien. Levels kosten dan maar een paar honderd of paar duizend Souls. Komt je personage echter boven level zestig, dan merk je dat het al meer moeite kost om de benodigde Souls te scoren en zo te kunnen stijgen in level. Het duurt dan niet lang meer voor je tienduizend zielen nodig hebt. Als je dan, om welke reden dan ook, ineens een boost op een bepaalde eigenschap nodig hebt, gaat dat dus even duren. Het is daarom zaak ervoor te zorgen dat de ontwikkeling van je personage in lijn ligt met hoe jij speelt. En daarin is nogal wat variatie mogelijk.
/i/1394708357.jpeg?f=imagenormal)
Dark Souls II beschikt over een indrukwekkende verzameling monsters, hollows en andere weerzinwekkende verschijningen, die je vroeg of laat allemaal tegenkomt. Ver daarvoor heb je echter al je personage gemaakt en losjes voor een bepaalde stijl gekozen. Natuurlijk kun je altijd andere eigenschappen gaan ontwikkelen en zo je stijl aanpassen, maar aangezien levels steeds meer zielen kosten, wordt dat steeds lastiger. Het is dan ook wel zo handig om een stijl te kiezen en daar bij te blijven, al laat Dark Souls II je ook binnen een stijl nog allerlei keuzes maken.
Keuzes
De keuze voor een klasse bepaalt in de eerste plaats of je het moet hebben van fysieke schade of van magie. De meeste klassen zitten aan de fysieke kant, en daarin kun je nog allerlei kanten op. Kies je voor snel en licht, of voor sterk en zwaar? Voldoe je aan de beschrijving van een tank die veel schade kan incasseren maar niet erg beweeglijk is, of hou je je uitrusting licht om zo aanvallen van vijanden steeds te kunnen ontwijken? Verberg je je achter een schild, of maximaliseer je de schade die je kunt aanbrengen door twee zwaarden te dual-wielden?
Het beste aan dit systeem is dat er een doordacht idee achter zit. Door slim om te gaan met je level-ups kun je dat in je voordeel gebruiken. Een statistiek die door beginners snel over het hoofd wordt gezien, is 'poise', oftewel: je evenwicht. Je kunt nog zo'n levensgevaarlijke strijder zijn, als vijanden je met een goede tik uit balans brengen kun je niets meer. Terwijl je personage naar zijn evenwicht zoekt, of zelfs op de grond ligt, kun je niet blokken en niet dodgen. De AI in Dark Souls II is te slim om daar geen gebruik van te maken, dus meestal is de dood dan nabij.
/i/1365679213.jpeg?f=imagenormal)
Ook je uithoudingsvermogen is een cruciale statistiek. Elke beweging kost stamina. Je hebt het nodig voor aanvallen, maar ook voor blokken en ontwijken. Mep je je helemaal leeg op een vijand, dan kun je er maar beter zeker van zijn dat die vijand na jouw aanvallen ook echt uitgeschakeld is. Zo niet, dan wordt het pijnlijk. Je lege stamina-balk staat je niet toe je schild omhoog te houden of weg te duiken. Veel plezier bij je laatste Bonfire.
Grote zwaarden kosten kracht
Dark Souls II spelen zoals het is bedoeld betekent jezelf neerleggen bij de regels van het spel, zowel wat betreft de benadering van vijanden als de manier waarop je je personage ontwikkelt. Fouten worden in beide gevallen afgestraft. Zo duurde het een tijdje voordat we de invloed van de 'maximum load' door kregen. Dark Souls II geeft altijd in een percentage weer hoe zwaar de spullen die jouw personage op dat moment gebruikt op hem wegen. Dat heeft invloed op hoe snel hij is en hoeveel stamina elke beweging precies kost. Toen we eindelijk genoeg kracht hadden om een Greatsword te gebruiken, bleek dat we dat ding eigenlijk nog steeds niet konden gebruiken, omdat het veel te zwaar was en we onze maximale belasting overschreden - en daarmee de stamina. Tipje: een wapen waarbij je na twee slagen standaard met een lege stamina-balk zit die vervolgens vrij langzaam weer opbouwt, is geen recept voor succes.
Beklemmende, duistere sfeer
Wat dan wel? Dat is vaak per situatie verschillend. We zijn snelle vijanden tegenkomen waarbij ontwijken niet echt werkte, maar een schild wel uitkomst bood. Andersom gebeurt ook regelmatig: menig vijand slaat zo hard dat blokken weinig zin heeft, en als het wel lukt, kost het in een klap je hele stamina-balk. Meer dan in veel andere games staat in Dark Souls centraal dat je moet uitvinden hoe je bepaalde situaties het best aanpakt.
Reizen tussen Bonfires
Toch zal het regelmatig gebeuren dat je even geen zin meer hebt in een nieuwe poging. Het kan ook zijn dat je gewoon nog niet sterk genoeg bent voor een bepaald stukje. In dat geval is het zinvol om elders in de spelwereld rond te gaan kijken. Dark Souls II laat je vrij rondreizen tussen de Bonfires die je hebt geactiveerd, en in tegenstelling tot de vorige Dark Souls-game geldt dat nu voor alle Bonfires. Het is dus makkelijk om snel naar een ander stuk van de spelwereld te gaan en daar verder te gaan met een Bonfire dat je eerder al eens had bereikt.
/i/1394708361.jpeg?f=imagenormal)
Op dat soort momenten krijg je een goed beeld van hoe divers spelwereld Drangleic eigenlijk is. Je dient met vijanden af te rekenen in bossen, in dichte mist en in pikdonkere grottenstelsels. Welk gevaarlijk gebied je ook betreedt, het vormt altijd een schril contrast met het zonnige, warme en veilige Majula. Buiten Majula zijn het onheil en de duisternis bijna voelbaar. De diverse gebieden waar je in terechtkomt scoren allemaal punten met de beklemmende, duistere sfeer die er hangt, of er nu wel of geen vijanden direct in de buurt zijn.
Grafisch middelmatig
Toch is daar wel een klein minpuntje bij te noemen. Hoe prachtig de sfeer ook is, het valt niet te ontkennen dat Dark Souls II grafisch teleurstelt. FromSoftware beloofde het niveau op te schroeven met dit spel, maar de realiteit is dat het spel op de consoles nauwelijks beter is dan zijn voorganger. Er zijn best wel wat stukken te vinden die er op zichzelf mooi uit zien, zoals de zee en de rotspartijen bij Majula, maar het algemene niveau is vrij matig. De personages waar je in de spelwereld mee kunt communiceren bewegen soms hun mond niet eens als ze praten. Het zou kunnen dat de volgende maand verschijnende pc-versie het grafisch iets beter doet, maar console-gamers hoeven wat dit betreft weinig te verwachten.
Ondanks de matige graphics zit Dark Souls II over het algemeen goed in elkaar. Het is natuurlijk nog even af te wachten hoe soepel de online elementen blijven draaien als er straks duizenden gamers tegelijk online komen, maar de basis is goed. Het enige echt rare moment dat we tegenkwamen, was dat een vrij indrukwekkend ogende vijand niet reageerde toen we hem van afstand onder vuur namen, waardoor we hem kinderlijk eenvoudig konden uitschakelen met pijl en boog. Een klein AI-bugje dus, maar gelukkig valt dit in het niet bij de algehele kwaliteit van het spel.
Conclusie
Dark Souls II is een topper. Het spel mist alleen het uiterlijk van een topgame, maar gooit verder in alle categorieën hoge ogen. De spelwereld is groot en gevarieerd, en gevuld met allerlei verschillende vijanden die zorgen voor flink wat uitdaging. Dark Souls II blijft trouw aan het 'hardcore' karakter van de serie, waardoor het voor beginners even doorbijten is voor zij er echt in zullen zitten. De game is echter wel te leren, en zowel die beginners als de meer ervaren Dark Souls-spelers krijgen een fantastisch avontuur voorgeschoteld. Dat avontuur is nooit makkelijk, bij vlagen frustrerend en af en toe om wanhopig van te worden, maar altijd spannend en goed voor heel veel voldoening.
Pluspunten
-
Zeer uitdagend
-
Veel te ontdekken
-
Heerlijke, duistere sfeer
-
Variatie in omgevingen en vijanden
-
Systeem rond vechten en bewegen
Minpunten
-
Grafisch matig
-
Kleine foutjes
Eindoordeel
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.