Inleiding
De originele E-P1, aangekondigd in juni 2009, was Olympus' eerste m4/3-camera. In tegenstelling tot de Lumix G-m4/3-serie van Panasonic had de E-P1 een metalen body. Bovendien was hij platter, door het ontbreken van een elektronische zoeker bovenop. De E-P1 werd alleen in zilver en wit geleverd.
Er kleefde een aantal nadelen aan de camera. Zo was hij redelijk zwaar en bood de handgreep wat ons betreft te weinig houvast. Daarnaast ontbrak een ingebouwde flitser, een feature die de in september 2009 uitbrachte Lumix GF1 van Panasonic, een directe tegenhanger van de E-P1, wel had. Ook was de GF1 voorzien van een connector aan de achterkant, onder de flitsschoen, waarop een elektronische opzetzoeker kon worden bevestigd.
Het antwoord van Olympus volgde eind 2009 met de aankondiging van de E-P2. De belangrijkste vernieuwingen bij die camera waren de connector onder de flitsschoen en de zwarte kleur. De overige kritiekpunten werden niet aangeroerd. De E-P2 werd niet los verkocht, maar alleen in combinatie met de elektronische zoeker VF-2 en de 17mm-f/2,8-lens.
In februari 2010 werd de Olympus E-PL1 aangekondigd. Deze camera was eindelijk voorzien van een ingebouwde flitser. Ook de connector voor de opzetzoeker was aanwezig en Olympus had de camera een diepere, hoekige greep meegegeven. Toch vonden we de E-PL1 niet prettig om in de hand te houden. Daarbij was de behuizing van goedkoop aanvoelend plastic, was het aantal directe bedieningselementen mager en was er een 'live guide'-interface toegevoegd, in een poging om beginnende fotografen aan te spreken.
Op de CES van 2011 introduceerde Olympus de E-PL2, zijn nieuwste m4/3-camera. De camera is op een groot aantal punten verbeterd en wordt geleverd met een nieuwe kitlens, die beter geschikt is voor filmen. Tweakers.net onderwierp de camera aan een test.
Prijzen en specificaties
| Merk en type |
| Merk |
Olympus |
| Productserie |
PEN |
| Type |
E-PL2 + M.ZD 14-42mm 1:3.5-5.6 II |
| Eerste prijsvermelding |
Dinsdag 18 januari 2011 |
| Specificatie body |
| Cameraresolutie |
12,3 megapixel
|
| Sensortype |
Cmos |
| Sensorformaat |
Four/thirds |
| Minimale iso-gevoeligheid |
iso 100 |
| Maximale iso-gevoeligheid |
iso 6400 |
| Beelden per seconde |
3fps |
Eigenschappen
|
live view, stabilisatie, video-opname |
| Schermdiagonaal |
3" |
| Videoresolutie |
1280x720 |
| Videoframerate |
30fps |
| Mount |
Micro four/thirds |
| Aantal autofocuspunten |
11 |
| Focusmechanisme |
automatische focus (motor in lens) |
Geheugenkaarttype
|
secure digital, secure digital extended capacity, secure digital high capacity |
Verbinding
|
composite, mini-hdmi, usb 2.0 |
Gewicht
|
317g |
| Kleur body |
zwart |
| Specificatie kitlens |
Naam
|
Olympus M.ZUIKO DIGITAL 14-42mm 1:3.5-5.6 II |
Zoom (wide)
|
14mm |
Zoom (tele)
|
42mm |
Diafragma (wide)
|
3,5 |
Diafragma (tele)
|
5,6 |
Filtermaat
|
37mm |
Kleur
|
zwart |
Gewicht
|
150g |
| Specificatie overig |
| Verkoopstatus |
kit |
| Optische zoom |
3x |
Een en een is twee
Gewicht en afmetingen
De afmetingen van de E-PL2 zijn vergelijkbaar met die van de E-PL1, maar door de metalen behuizing is de E-PL2 wel iets zwaarder dan zijn voorganger. De E-P1/2-toestellen zijn iets breder, lager en dunner dan de E-PL2, en nog zwaarder. De nieuwe Lumix GF2 van Panasonic is beduidend kleiner dan de E-PL2, maar verrassend genoeg even zwaar. De NEX-5 is nog steeds de kleinste en de lichtste van het stel.
| Specificaties | E-PL2 | E-PL1 | E-P2 | GF2 | NEX-5 |
| Sensorgrootte (mm) |
17,3x13
|
17,3x13 |
17,3x13 |
17,3x13 |
23,4x15,6
|
| Afmetingen (mm) |
115,4x72,7x42 |
115x72x42 |
121x70x36 |
113x68x33
|
111x59x38 |
| Gewicht (g)* |
362 |
343 |
382,9 |
365 |
287 |
*) inclusief accu
Gefuseerde behuizing
De E-PL2-behuizing lijkt een samensmelting te zijn van de E-P1/2 en de E-PL2. Door de bovenkant met twee niveaus, de afmetingen en de diepere greep lijkt de E-PL2 uiterlijk het meest op de E-PL1. De handgreep is bij de E-PL2 meer afgerond en iets breder dan die van de E-PL1. Hierdoor houdt de camera verrassend goed vast, hoewel de greep aan de voorkant, net als bij de E-P1/2, nog steeds met hard plastic is bekleed.
Het opstaande randje rechts aan de achterkant, afkomstig van de E-P1/2, zorgt ook voor meer grip in vergelijking met de E-PL1. Olympus heeft de camera aan de achterkant echter niet uitgerust met een gripvlakje voor de duim. Net als bij de E-P1/2 is de body van de E-PL2 van metaal, hoewel dit bij de nieuwe camera dunner, ander metaal is. De E-PL1-behuizing is van plastic en voelt mede daardoor goedkoop aan.
:fill(white)/i/1296637631.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637632.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637633.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637634.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637635.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637636.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637637.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637638.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296637639.jpeg?f=thumb)
Voor het wijzigen van instellingen heeft de E-PL2 onder meer een draairing rond de d-pad. Daarmee heeft de nieuweling een draairing meer dan de E-PL1 en een minder dan de E-P1/2. Deze laatste twee hadden nog een draaiknop in de opstaande rand rechtsachter verwerkt.
Aangezien we die niet lekker vonden bedienen, is het gemis van die draaiknop niet groot en zijn plek is net als bij de E-PL1 ingenomen door een rode knop voor het starten en stoppen van video-opnames. De draairing rond de d-pad is echter te glad, waardoor de duim er te weinig grip op heeft. Druk je hem harder in, dan heb je grote kans dat je per ongeluk een van de d-pad-functies activeert.
Toppaneel
Op het toppaneel is een modusknop zichtbaar, met onder meer pasm-modi, een iAuto-stand, een filmmodus en de standen voor de Art Filters en scènes. Deze knop is goed met duim en wijsvinger te bedienen en heeft per modus een duidelijke klik.
Verder zien we aan de bovenkant de flitsschoen, de sluiterknop, die een duidelijk drukmoment heeft bij zowel half indrukken om scherp te stellen als afdrukken. Ook is er nog een kleine aan-uitknop, die iets in de body verzonken is, zodat hij niet snel per ongeluk wordt ingedrukt.
Grotere lcd met hogere resolutie
Olympus heeft de E-PL2 voorzien van een grotere lcd. In plaats van de 2,7"-lcd van de E-PL1 heeft de E-PL2 een 3"-scherm. Ook is de resolutie van het nieuwe scherm hoger: 460.000 subpixels, terwijl bij de eerdere E-P-camera's schermen met een resolutie van 230.000 subpixels werden gebruikt. De hogere resolutie is een duidelijk zichtbare verbetering ten opzichte van de oudere modellen.
Knoppenindeling
De E-PL2 heeft voor het grootste deel de knoppenconfiguratie van de E-P1/2 overgenomen, al heeft Olympus een aantal functies bij andere knoppen ondergebracht. Zo zijn de Menu- en Info-knoppen van plek verwisseld en doet de Fn-knop tevens dienst als uitzoomknop voor foto's. Het gemis van de AEL/AFL-knop van de E-P1/2 wordt bij de E-PL2 opgevangen doordat deze functie aan de Fn-knop is toe te wijzen.
Andere opties voor die knop zijn een dof-preview, een witbalansmeting, overschakelen op handmatig scherpstellen of bijvoorbeeld schakelen tussen wel of geen raw-opname naast het jpeg-bestand. Verder kan een van de vier configuratie-presets gekozen worden. Deze functies kunnen ook aan de rode videoknop worden toegewezen.
De d-pad kent eveneens twee programmeerbare posities. Zo kan de knop voor de flitsinstelling worden gebruikt om de iso-waarde, de witbalansinstelling of de belichtingscompensatie te wijzigen. Deze opties kunnen ook aan de d-pad-positie voor de transportmodus worden toegewezen. De optie voor de belichtingscompensatie vinden we wat zinloos, omdat die al wordt geregeld met de bovenste d-pad-positie, die niet programmeerbaar is.
Voor het in- en uitzoomen heeft Olympus knoppen naast het scherm gereserveerd. Het instelwiel om de d-pad kan dan worden gebruikt om ingezoomd van een foto naar de vorige of volgende foto te springen. Dat is bijvoorbeeld handig om de scherpte van een reeks foto's te bepalen.
Het is ook mogelijk om in te zoomen op een live beeld. Eerst krijg je dan het hele beeld te zien met een groen, verplaatsbaar vierkantje. Dit geeft het gebied aan dat wordt vergroot door nog een keer op de inzoomknop te drukken. Met de 'info'-knop of de draairing kan dan de vergrotingsfactor worden aangepast.
Flitser en nieuwe kitlens
Aan de onderkant valt op dat de schroefdraad voor een statief niet midden onder de lens zit. Voor de meesten zal dat geen probleem zijn, maar voor degene die met een statief een serie opnames maakt om later een grote panoramafoto te maken, is het een nadeel.
Naast de schroefdraad zitten het klepje voor het accucompartiment en het sd-slot, dat ook sdxc-kaarten slikt. Het klepje sluit stevig en de accu is daarnaast nog apart gezekerd. De BLS-5-accu heeft een capaciteit van 1150mAh. Door een inkeping kan de accu er maar op een manier worden ingeschoven. Een acculader wordt meegeleverd.
De E-PL2 heeft drie aansluitingen. Twee ervan zitten aan de rechterkant, verborgen onder een rubber klepje. Er is een gecombineerde usb-av-out-aansluiting, waarbij het raadzaam is het verloopkabeltje niet te verliezen, en een mini-hdmi-aansluiting. Er is geen aansluiting voor een remote trigger, maar via de connector vlak onder de flitsschoen zijn accessoires aan te sluiten.
Olympus presenteerde op de CES onder meer een bluetooth-adapter en een macrolamp, bestaande uit twee ledjes op beweegbare 'armen'. Deze heeft Olympus niet meegestuurd en zijn dus ook niet getest.
Flitser
Net als zijn directe voorganger heeft de E-PL2 een uitklapbare flitser. Deze heeft een richtgetal van slechts zeven meter. Bij een moderne dslr bedraagt dat meestal ongeveer twaalf meter. Hoewel de flitser van de E-PL2 niet heel krachtig is, kan deze een uitkomst bieden als er weinig natuurlijk licht is en het het onderwerp niet al te ver weg staat.
:fill(white)/i/1296642904.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296642905.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296643037.jpeg?f=thumb)
De flitser wordt mechanisch ontgrendeld en schiet door een veersysteem krachtig omhoog. Het uitklapmechnisme is stevig. De flitser kan ook worden gebruikt in de commander-stand om externe opzetflitsers draadloos aan te sturen. De camera heeft geen af-hulplicht en ook de ingebouwde flitser kan hiervoor niet worden gebruikt.
Stille en snelle kitlens
De E-PL2 wordt geleverd met de nieuwe M.Zuiko Digital 14-42mm-1:3.5-5.6 II-kitlens. Die is net als bij de eerste versie 'inklapbaar' om hem in de opgeborgen toestand kort te houden. Om beeld te krijgen moet aan de zoomring van de lens worden gedraaid, waarna het binnenste gedeelte van de lens, afhankelijk van de zoomstand, twee tot drie centimeter voor de lensbehuizing uitsteekt. Om de lens weer in te schuiven, moet een schuifje op de lens worden overgehaald terwijl aan de zoomring wordt gedraaid.
De nieuwe kitlens is voorzien van een ultrasone scherpstelmotor, die de monomicrofoon bij filmopnames moet ontzien. De openingen voor de microfoon zitten aan de bovenkant. Via de flitsschoen kan een externe stereomicrofoon op de E-PL2 worden aangesloten. De lens beschikt niet over beeldstabilisatie: die functie komt voor rekening van de camera, die met een bewegende beeldsensor trillingen kan compenseren.
Behalve stiller is de nieuwe kitlens ook beduidend sneller dan de vorige versie. Een ander voordeel ten opzichte van de oude versie is dat het voorste lenselement niet meedraait tijdens het scherpstellen. De vorige versie leek iets platter, maar daar staat tegenover dat de nieuwe kitlens aan de voorkant een bajonetaansluiting voor een zonnekap heeft.
:fill(white)/i/1296653979.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296653980.jpeg?f=thumb)
Ook hebben we weinig te klagen over de optische kwaliteiten van de nieuwe lens, al zijn tonvorming en vignettering in de groothoekstand duidelijk zichtbaar. Bij enig inzoomen verdwijnen deze effecten. Een nadeel van de nieuwe lens is wel dat deze een plastic lensbevestiging heeft, terwijl die van de vorige versie van metaal was en daardoor steviger.
:fill(white)/i/1296652745.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296652746.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296652747.jpeg?f=thumb)
Menu en bediening
Olympus maakt voor zijn m4/3-serie en zijn - op een dood spoor zittende - dslr-lijn gebruik van hetzelfde uitgebreide menu. Deze interface oogt wat archaïsch en de kans is groot dat je eerst flink naar de diverse opties moet zoeken.
Daarna blijkt dat het Olympus-menu een van de meest uitgebreide is. Zo is de draairichting van de scherpstelring in te stellen door het gebruik van zoom-by-wire-technologie bij de lenzen. Verder kan per belichtingsmethode een standaardbelichtingscorrectie worden toegepast en is het mogelijk om te bracketen, waarbij kort achter elkaar foto's, met verschillende belichting, witbalans, flashwaarde of iso-waarde, worden genomen. Ook kan worden bepaald welke lichtintensiteiten in het histogram worden getoond en is er een optie in welke van de pasm-modes de auto-iso-functie geldt.
:fill(white)/i/1296658910.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658911.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658912.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658913.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658914.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658915.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658916.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658917.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296658918.jpeg?f=thumb)
Opvallend is dat het voor elk van de S-AF-, C-AF- en MF-modes mogelijk zou moeten zijn om de werking van de AE/AFL-knop in combinatie met die van de ontspanknop in te stellen. De afgebeelde AE/AFL-knop is echter niet aanwezig op de E-PL2. De functie daarvan is, zoals eerder genoemd, wel toe te wijzen aan de Fn-knop.
Snelmenu
Bij normaal gebruik zul je het complexe hoofdmenu echter niet gauw nodig hebben, omdat Olympus voor een uitstekend snelmenu heeft gezorgd. Met een druk op de OK-knop in het midden van de d-pad verschijnt dit snelmenu aan de randen van het scherm. In de rechterbalk staan de instellingen, terwijl onderaan de opties hiervoor te kiezen zijn.
:fill(white)/i/1296662927.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662928.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662929.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662930.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662931.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662932.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662933.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662934.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1296662935.jpeg?f=thumb)
In het snelmenu kan de beeldstabilisatie in- of uitgeschakeld worden, en kunnen onder meer de beeldmodus, de witbalans, de transportmodus, de beeldratio en de af worden ingesteld. Ook zijn de belichtingsmeting, de iso-waarde, en de flitsinstelling- en compensatie via dit snelmenu te regelen. Handig is dat een keuzeoptie niet hoeft te worden bevestigd met de OK-knop, maar dat deze direct actief is. Dat scheelt weer een klik.
Prestaties
De onderstaande foto's zijn met de 14-42mm-II-kitlens en de zelfontspanfunctie van de camera vanaf een statief genomen. Het diafragma stond ingesteld op f/8. De ingebouwde beeldstabilisatie van de E-PL2 was uitgeschakeld. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle afbeeldingen honderdprocentscrops en zijn ze zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminium koelblok van het moederbord. Voor de ruisreductie is Medium gekozen.
De witbalans is handmatig ingesteld en de belichting is zo gekozen dat er geen clipping optreedt. Als beeldmodus is gekozen voor Natural, omdat dat het grootste dynamische bereik oplevert.
Iso 200, ruisreductie standaard
Iso 400, ruisreductie standaard
Iso 800, ruisreductie standaard
Iso 1600, ruisreductie standaard
Iso 3200 (uitbreiding), ruisreductie standaard
Iso 6400 (uitbreiding), ruisreductie standaard
De E-PL2 is voorzien van dezelfde beeldsensor en hetzelfde laagdoorlaatfilter als de E-PL1. Verwacht kan dan ook worden dat de nieuwe camera, wat ruisniveaus bij verschillende iso-waarden betreft, ongeveer gelijk zal scoren als de E-PL1.
Uiteraard geeft de laagste iso-waarde, iso 200, de beste beeldkwaliteit en de camera kan elke andere ilc of dlsr recht in de ogen kijken. De kleuren ogen natuurgetrouw en het dynamisch bereik is groot. De beelden bij iso 400 en iso 800 kunnen er goed mee door, maar er is al wel afname van dynamisch bereik zichtbaar. Iso 1600 boet verder in op het dynamisch bereik, maar de scherpte blijft redelijk behouden.
De standen iso 3200 en iso 6400, en alle tussenliggende waarden, zijn zogeheten 'uitbreidingen'. Dit betekent dat deze twee waarden de typering 'iso' eigenlijk niet mogen dragen. Het is dan ook vreemd dat Olympus wel het volledige bereik tot en met iso 6400 vermeldt in reclame-uitingen. De beeldkwaliteit zakt bij deze twee standen, vooral bij het equivalent van iso 6400, zo snel in dat we het gebruik ervan sterk afraden. Het lichtgevoeligheidsbereik van de E-PL1 had overigens het equivalent van iso 3200 als plafond.
Vergeleken met de E-PL1 valt op dat de nieuwe camera flink wat minder kleurruis heeft en dat ook de luminantieruis beter onder controle is. Dit is onder meer goed te zien bij iso 1600. Ook lijkt de korrel van de ruis bij de E-PL2 wat kleiner en dus wat rustiger om naar te kijken.
Ruisreductie
De E-PL1 heeft vier ruisreductiestanden: Off, Low, Standard en High. Onderstaande honderdprocentscrops op iso 1600 geven aan hoeveel effect de ruisreductieniveaus op zowel de ruis als de detaillering hebben.
Iso 1600, ruisreductie off
Iso 1600, ruisreductie low
Iso 1600, ruisreductie medium
Iso 1600, ruisreductie high
Bij het uitzetten van de ruisreductie wordt een redelijk scherp beeld verkregen, maar daar staat de nodige luminantieruis tegenover. De ruisreductie op Low geeft het beste resultaat. De scherpte is iets minder, maar de lijntjes op het moederbord zijn nog steeds te herkennen en de luminantieruis is tot een acceptabel niveau gedaald. Afhankelijk van de smaak kan ook de Medium-ruisreductie tot een bevredigend resultaat leiden. De High-setting zouden we maar vergeten. Bij die stand worden de kleuren te veel uitgesmeerd om ruis te verdoezelen en krijgt alles een beetje een 'plastic' uiterlijk.
Helaas is er in de meest recente versie van Adobe Lightroom nog geen ondersteuning voor de Olympus E-PL2 waardoor we nog niet hebben kunnen stoeien met de raw-bestanden. Zodra ondersteuning beschikbaar is, zullen we deze sectie aanvullen.
Autofocussnelheid
We waren aangenaam verrast door de snelheid waarmee de E-PL2 scherpstelt. De eerdere Digital Pen-camera's van Olympus blonken daarin niet uit, met een zeer schokkerige autofocus als gevolg. Wat Olympus precies aan het contrastdetectiesysteem heeft gewijzigd is niet duidelijk, maar de E-PL2 is een van de snelste ilc-camera's als het om scherpstellen gaat. Bij het scherpstellen bewegen de lenselementen van de lens maar een klein beetje. Bij de E-PL1 en de voorgangers had de lens meer uitslag nodig om het hoogste contrast te bepalen.
Naast het autofocussysteem werken de bediening en het doorlopen van de menu's zeer snel en ook de nieuwe kitlens is behoorlijk rap. Onderstaand filmpje geeft een indicatie hoe snel de E-PL2 scherpstelt.
Ook in de videostand, met continue autofocus ingeschakeld, stelt de E-PL2 eerder scherp en met minder schokken en 'hunten' van de lens dan de Panasonic GF2. Wel stelt de camera hier wat trager scherp en ook de aanpassing van de belichting is geleidelijker, voor een prettiger ogende video.
De E-PL2 heeft een continue af-stand om onderwerpen in beeld te volgen. Met een bewegend groen vierkantje wordt aangegeven op welk gebied wordt scherpgesteld. Deze functie is bijvoorbeeld handig als onderwerpen in beeld zich verplaatsen of als je focus-and-recompose-techniek gebruikt voor het wijzigen van de compositie na het scherpstellen. Het tracken gaat bij voldoende licht redelijk vlotjes, al wil de camera de lock nog wel eens verliezen. Het vierkantje wordt dan rood.
Net als de E-PL1 kan de E-PL2 in burstmodus maximaal drie foto's per seconde maken. In tegenstelling tot bij een dslr staat de sluiter van een ilc-camera als de E-PL2 standaard open en sluit deze pas bij het afdrukken.
De camera bevat een stofreductiemechanisme. Dit treedt in werking bij het aan- en uitzetten. Als je de lens van de body afhaalt, is te zien hoe de beeldsensor even trilt.
Prettig is dat de E-PL2 geen problemen heeft met spaarlampen. Bij veel andere camera's krijgen foto's een wat te warme kleur, maar witbalansmeting van de Olympus-camera is redelijk nauwkeurig. Bij weinig licht gaat echter ook de E-PL2 in de fout en worden kleuren te warm weergegeven.
Fotogalerij
Concurrentie en conclusie
De Olympus E-PL2 moet een aantal concurrenten naast zich dulden in de markt voor compacte systeemcamera's. Zo heeft Panasonic eind vorig jaar de Lumix GF2 aangekondigd, die vanaf deze maand te koop is. De GF2 is een van de meest compacte modellen en de body is, afgezien van de verwisselbare lens, niet veel groter dan de behuizing van een Lumix TZ10-compactcamera. Monteer je echter een zoomlens op de GF2, dan verwatert dat voordeel.
Een mogelijk nadeel van de GF2 is dat deze is toegespitst op de beginnende gebruiker die een compactcamera gewend is, terwijl de E-PL2 eerder mensen aanspreekt die een ilc-camera naast hun dslr aanschaffen. Zo heeft de GF2 geen fysieke modusknop en ook verder zijn er relatief weinig knoppen op de body. Panasonic heeft waarschijnlijk gedacht dat je die met een touchscreen ook niet nodig hebt.
Vandaar dat de al wat oudere Lumix GF1, met onder meer een groter aantal fysieke bedieningselementen, nog steeds een serieuze concurrent is voor de E-PL2. Wel is de GF1 wat dikker en groter dan de GF2 en heeft hij geen touchscreen. De GF1 en de E-PL2 maken gebruik van dezelfde beeldsensor met 12,3 megapixels. Hoewel de GF1 al een tijdje op de markt is, is deze camera nog niet veel goedkoper geworden.
Behalve tegen de concurrentie uit het m4/3-kamp moet de E-PL2 ook opboksen tegen ilc-camera's met een aps-c-beeldsensor. Misschien wel de belangrijkste concurrent is Sony met zijn Alpha NEX-3- en NEX-5-camera's. Sony heeft deze nieuwe toestellen in mei 2010 aangekondigd. Het bedrijf heeft Japan al voor zich gewonnen en ook in de rest van de wereld zijn al flink wat consumenten gezwicht voor de kleine afmetingen en het geringe gewicht van de camera's. Andere voordelen zijn de high-res-lcd en de goede beeldkwaliteit, ook bij hogere iso-waarden.
Hoewel de NEX-5 kleiner is dan de NEX-3, vinden wij deze laatste vanwege de wat bredere grip prettiger vasthouden. De E-PL2, die in verhouding tot de NEX-3 redelijk uit de kluiten gewassen is, heeft ook een wat bredere handgreep. Een nadeel van de keuze voor het NEX-systeem van Sony is dat er nog maar een zeer beperkt aantal lenzen voor de E-mount te verkrijgen is. Wel heeft Sony op de Photokina-beurs in september 2010 prototypes van een aantal nieuwe lenzen getoond, maar technische details en introductiedata zijn nog niet bekend.
Als laatste zijn daar de Samsung NX10 en NX100. De NX10 heeft een zoekerbult met een elektronische zoeker, en net als de E-PL2 heeft dit toestel een goed doordacht snelmenu. De NX100 is de recentste ilc-camera van Samsung. De beeldsensor erin is gelijk aan die van de NX10 en heeft een ruisniveau tussen dat van de NEX- en de m4/3-camera's in. Het ontbreken van een ingebouwde flitser bij de NX100 is echter een vreemde keuze en het bovenste instelwieltje is met zijn kleine diameter ronduit irritant.
Conclusie
Aanvankelijk waren we wat sceptisch toen de E-PL2 werd aangekondigd. De camera deed denken aan het E-PL1-ontwerp, gekruist met de E-P1/2. Ook het minder hoekig en breder maken van de greep van de E-PL2 leek ons voornamelijk een cosmetische verandering.
Toen we de camera ontvingen en uitpakten werd al snel duidelijk dat de E-PL2 wel degelijk erg goed in de hand ligt. Ook de metalen behuizing, het scherm met een hogere resolutie, de knoppenindeling en het krachtige snelmenu scoren bij ons punten.
Een nadeel van het m4/3-systeem blijft dat er door het kleinere formaat beeldsensor eerder ruis is te zien en dat de beeldsensor sinds de introductie van de E-P1 eigenlijk niet veranderd is. Olympus heeft de camera wel voorzien van de TruePic V-engine, zodat het mogelijk is om ook bij iso 6400 plaatjes te schieten, maar de beeldkwaliteit van deze 'uitgebreide' iso-waarde is niet om over naar huis te schrijven.
Naast het ruisniveau is ook de prijs van de E-PL2 nog redelijk hoog. Met een winkelprijs van rond de 600 euro moet de nieuwe camera niet alleen tegen zijn directe concurrenten, maar ook tegen instap-dslr's concurreren. Opmerkelijk is dan ook dat Olympus, volgens geruchten, in maart nog een professionelere camera op basis van het m4/3-ontwerp wil uitbrengen. Het lijkt dan ook waarschijnlijk dat de E-PL2 nog wel wat goedkoper zal worden.
Eindoordeel
:fill(white)/i/1296637631.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637632.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637633.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637634.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637635.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637636.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637637.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637638.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296637639.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296642904.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296642905.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296643037.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296653979.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296653980.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775944.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775945.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775946.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775947.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775948.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296775949.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296779921.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296779922.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296779923.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296779924.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693269.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693270.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693271.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693272.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693273.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693274.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693275.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693276.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693277.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693278.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693279.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693280.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693281.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693282.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693283.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693284.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693285.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693286.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1296693287.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/1295257660.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/1295258305.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1316128345.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1307542659.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1298299452.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1292253191.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1281624745.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1251381801.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1352292181.png?f=fpa)
/i/1310976383.png?f=fpa)
/i/1236271448.png?f=fpa)
/i/1297090032.png?f=fpa)
/i/1257716076.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/335682/Hobbes.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/258684/DSC_0093.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/71414/images.jpg?f=community){kind=small}
/u/126829/vantager2.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/143258/avatar-24394.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/40447/crop64d49c15ee865_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/18893/chrome_logo.png?f=community){kind=logo}
:strip_icc():strip_exif()/u/105199/crop5cb76c6d18020_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/130235/balance.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/264672/trap60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/234769/tweakersavatar.jpg?f=community){kind=avatar}
