Inleiding
In de hands-on die we eerder over de Samsung 46C7700 publiceerden, kwam naast de behuizing vooral de 3d-functie van de tv aan bod. Zowel het afspelen van 3d-materiaal als de realtime 2d-naar-3d-conversie, waarmee bestaande content in pseudo-3d kan worden bekeken, maakten indruk op de redactie.

Deze keer kijken we naar de 2d-beeldkwaliteit. Naast de Eye One Pro-kalibratieset met CalMAN-software halen we ook de nieuwe HQV 2.0-benchmark van stal om een idee te krijgen hoe de tv lastige grafische situaties afhandelt. Verder hebben we een PlayStation 3 enkele blu-ray-schijfjes gevoerd om te zien hoe de tv met hd-content omgaat.
Gewenning
Bij de bespreking van de behuizing van de 46C7700 beklaagden we ons nog over de nieuwe afstandsbediening. Hoewel de knopjes hiervan beter klikten dan bij de remotes van de 2009-modellen, hadden we door het gladde, metalen oppervlak moeite met het blind vinden van de toetsen. Nu we wat langer met de 46C7700 te hebben doorgebracht, kunnen we melden dat er aan de gladde bovenkant te wennen is. Ondanks de leercurve is onze uiteindelijke conclusie dan ook dat de nieuwe remote een verbetering is. Met de afstandsbediening zijn diverse functies van de tv rechtstreeks te benaderen, waaronder de Media Player en Internet@TV.
Menu en Internet@TV
Internet@TV onder eigen hoede
Samsung bood in zijn vorige generatie modellen internetdiensten aan met behulp van het Yahoo Widgets-platform. Daarmee kon Samsung zich niet van de concurrentie onderscheiden en daarnaast had de fabrikant weinig invloed op de ontwikkeling van nieuwe widgets. Bovendien bleek de Yahoo Widget-interface zeer traag, vooral bij het opstarten ervan.
Voor de nieuwe C-serie die dit jaar verschijnt, heeft Samsung zijn Internet@TV-omgeving geheel op de schop genomen. Het Yahoo-platform is vervangen door een in eigen beheer ontwikkelde internetdienst. Deze kenmerkt zich door grote, duidelijke iconen en de opzet heeft wel wat weg van Philips NetTV.
Linksboven wordt een livebeeld getoond van het laatstbekeken kanaal of gebruikte ingangssignaal. Rechts daarvan is een balk zichtbaar waarin de door Samsung aanbevolen apps staan, terwijl daaronder de favoriete apps van de gebruiker een plaats vinden. Via een knop linksonderaan is de online winkel Samsung Apps te benaderen, terwijl er ook ruimte in de interface is vrijgehouden voor bijvoorbeeld advertenties of mededelingen.

Samsung heeft grootse plannen met de Samsung Apps-winkel. Deze downloaddienst is ook beschikbaar voor mobieltjes en Samsung heeft een sdk voor de store vrijgegeven zodat derden er applicaties voor kunnen ontwikkelen.
Momenteel is het aanbod van Samsung Apps echter nog beperkt. Uiteraard is YouTube beschikbaar, evenals Picasa en Skype. Daarnaast is de store gevuld met overwegend op het Engelse taalgebied gerichte diensten, waaronder nieuws van USA Today, AccuWeather, This Day in History en een aantal casual games. Diensten zijn ook te blokkeren of te verwijderen.
:fill(white)/i/1273589890.jpeg?f=thumb)
De YouTube-app is redelijk uitgebreid. Naast de meest bekeken en populairste videos zijn er aan de linkerkant van het scherm ook categorieën voor onder meer de meest besproken video's, en de snelst in populariteit stijgende video's. Het is ook mogelijk om favoriete video's op te slaan, maar daarvoor is het wel nodig om een 'Internet@TV ID' aan te maken.
:fill(white)/i/1273590360.jpeg?f=thumb)
YouTube-videos worden in het klein vertoond met daarnaast tekstinformatie als aantal pageviews, rating en plaatsingsdatum. Met een druk op de knop zijn video's uiteraard ook beeldvullend te vertonen. Verder is er een zoekfunctie, waarbij intypwerk wordt bespaard door een auto-completefunctie met een keuzelijst. De numerieke toetsen functioneren daarbij op dezelfde wijze als het toetsenbord van een mobieltje.
:fill(white)/i/1273590552.jpeg?f=thumb)
De Picasa-app is overzichtelijk vormgegeven. Om eigen foto's op te slaan moet weer een Internet@TV-account worden gebruikt; daarnaast kan er door het aanbod van Picasa worden gebladerd. Door op een thumbnail van een foto te klikken wordt de foto vergroot getoond, met daarnaast het commentaar bij die foto. De opnamelokatie van een foto met gps-gegevens kan op een kaart worden getoond. Een slideshow van foto's binnen een Picasa-album is mogelijk, maar vreemd genoeg ontbreken de mogelijkheden om foto's fullscreen te bekijken en te kunnen inzoomen.
:fill(white)/i/1273590901.jpeg?f=thumb)
Media Player
Samsung heeft ook de mediaspeler vernieuwd. In plaats van de wat onduidelijke navigatiebalk bovenin bij de 2009-modellen, is nu links een vertikale knoppenbalk voor de ordening van de content geplaatst. Er kan bijvoorbeeld worden gekozen voor het tonen van de folders op de harde schijf, waarbij submappen behouden blijven, maar de content kan ook op alfabetische volgorde of op datum worden weergegeven.

De 46C7700 heeft een DivX HD-certificatie, zodat een flink aantal mediaformaten ondersteund wordt, en dat blijkt ook uit het kleine percentage video's in onze testverzameling dat de Samsung-hdtv niet kon afspelen.
:fill(white)/i/1273591395.jpeg?f=thumb)
Een sterke feature is dat de tv video's in hoofdstukken kan opdelen, waarna de gebruiker via thumbnails de juiste scène kan starten. Ook zijn er de gebruikelijke opties om de video op ware grootte of uitvergroot weer te geven.
:fill(white)/i/1273591639.jpeg?f=thumb)
Hoewel foto's en muziek elk een eigen ingang tot het Media Player-menu hebben, is de interface van die twee gelijk aan dat van video.
:fill(white)/i/1273591878.jpeg?f=thumb)
Menu
Wie de menu-interface van de 2009-modellen gewend is, zal bij de nieuwe C-serie niet op grote verschillen stuiten. Nieuw is de optie 'LED Motion Plus', waarmee de leds aan de zijkanten van het paneel in horizontale richting groepsgewijs worden aan- en uitgeschakeld met een frequentie van 120Hz. Het resultaat hiervan is een perceptuele verhoging van de bewegingsresolutie. Vreemd genoeg staat de LED Motion Plus-optie niet in het beeldmenu, maar onder 'General'. LED Motion Plus werd door Samsung al eerder toegepast in zijn hdtv's met full-ledbacklight.
:fill(white)/i/1273592886.jpeg?f=thumb)
De overige wijzigingen hebben betrekking op het afstellen van de tv en zijn voor ons een welkome toevoeging. Zo heeft Samsung een tienpunts witbalansmogelijkheid toegevoegd. Ook is er een zogeheten color management system in de tv ingebouwd en zijn er diverse patronen voor het kalibreren van de tv op te roepen.
Kalibratie en energieverbruik
Met de EyeOne Pro spectroradiometer en CalMAN-software zijn we eerst alle modes doorgelopen om de kleurtemperatuur te meten. Uit deze meting bleek al dat de Dynamic-modus afvalt; de kleurtemperatuur van zowel de Standard-, Natural- als Movie-modus in de 'Warm2'-stand wijkt maar weinig af van de D65-standaard. Natural viel af vanwege het ontbreken van geavanceerde instellingen. We zijn uiteindelijk met de Movie-stand aan de slag gegaan.
Aan de hand van het pluge-patroon werden de brightness en contrast vastgesteld op respectievelijk 46 en 83, terwijl de backlight op tien, de uitgangssituatie, werd gehouden.
De tienpunts witbalanskalibratie is handige toevoeging. Eerst werden met het gebruikelijke tweepuntssysteem de grove lijnen neergezet, terwijl daarna per grijsstimulanstrap de rgb-waarden werden afgeregeld. In het geval van de C7700 levert dit een zeer keurig oplopende lichtintensiteit op: de vrijwel vlakke gamma-curve, met een gemiddelde waarde van 2,2, kan eigenlijk niet beter.
Wel valt op dat bij het tweepunt-systeem kleine aanpassingen bij een grijswaardenstimulans van 30 procent grote meetschommelingen tot gevolg hebben, waardoor een nauwkeurige afstelling lastig is. Ook zorgde een knik bij de rgb-levels voor hoofdbrekens, aangezien het gladstrijken van die knik voor fluctuaties van de waardes bij de witpatronen daarboven zorgde. We hebben de knik uiteindelijk maar zo gelaten.


We zijn uiteindelijk uitgekomen op een rgb-offset van respectievelijk 26, 27 en 26, terwijl de rgb-gain op 27, 25 en 28 werd gezet. De standaardwaarde van 20 voor sharpness werd ingeruild voor de minimumwaarde van 0, wat het beste resultaat geeft. Slechts af en toe zijn sharpeningartefacten te zien.
Kleurendriehoek
Aan het color management systeem van de 46C7700 moesten we wennen. In plaats van het instellen van tint, saturatie en helderheid van de primaire en secundaire kleuren, is er bij de Samsung-tv de mogelijkheid om de mix van rood, groen en blauw aan te passen. Een nadeel van dit systeem is dat de onder meer de kleurintensiteit niet aangepast kan worden, maar een voordeel is dat de aanpassing van de kleurwaarden meer overeenstemt met het grafische 'touwtrekken' in de software-interface.
Prettig ten opzichte van de 2009-modellen is dat het aanpassingsvenster nu onderaan blijft staan en niet terugspringt naar het vorige menu. Je kan dus aanpassingen en metingen doen zonder steeds in en uit het menu te hoeven gaan.
De witwaarde en de primaire en secundaire kleuren zijn uiteindelijk zeer goed af te stellen. Alleen de kleur rood geeft een Delta E van meer dan 5, hoewel deze kleur er op het scherm redelijk goed uitziet. De kleurfout van het rode kanaal is omlaag te krijgen volgens de meter en de meetwaarden, maar dan neigt het beeld naar oranje.

Afgezien van de vreemde roodwaarde is het eindresultaat zeer goed te noemen. De kleurtemperatuur wijkt met een gemiddelde van 6481 Kelvin wel wat af van de voorgeschreven 6504K, maar dat zien we door de vingers.
Contrastverhouding
Omdat de Samsung-tv bij een lage average picture level-waarde de backlight ongevraagd terugdraait, is het meten van de contrastverhouding nogal bewerkelijk. We hebben hiervoor een 5-bij-5-schaakbordpatroon op het scherm getoond om te zorgen dat de tv geen truukjes met de backlight uithaalt en van de afzonderlijke vlakken werd de lichtintensiteit gemeten. Dit leverde een helderheid voor het wit op van 122,4cd/m², terwijl de gemiddelde zwartwaarde uitkwam op een respectabele 0,068cd/m². Dit betekent dat het scherm een contrastverhouding van 1800:1 heeft en dat is zeer goed te noemen.
Uniformiteit
Er is behoorlijk wat verschil in lichtintensiteit tussen de randen en het midden van het paneel. Het verschil tussen vlakken in het midden en aan de rand kan oplopen tot wel 30cd/m². Ook heeft Samsung de backlight bleeding in de hoeken niet goed weten weg te werken. Vooral links- en rechtsonder is dit zichtbaar. Voor wie prijs stelt op diep zwart, is de C8700-serie met local dimming wellicht een betere keuze.
Kijkhoek
De kijkhoek van de 46C7700 is niet geweldig, maar ligt in de lijn der verwachtingen voor een pva-paneel. De donkere balken boven en onder krijgen, als de tv schuin van voren wordt bekeken, een blauwgrijze gloed en het contrast neemt merkbaar af.

Inputlag
We hebben geen metingen aan de inputlag van de 46C7700 gedaan, maar via een filmpje hebben we wel getracht het verschil tussen de Game- en de Movie-modus te tonen. De game Brothers in Arms voor de Xbox 360 ziet er in de Movie-stand beduidend beter uit dan bij de Game-modus, maar de extra processingstappen nemen veel tijd in beslag. Voor games is het gebruik van de Game-modus onvermijdelijk.
Energieverbruik
Het verschil tussen het energieverbruik van de ongekalibreerde en de gekalibreerde tv is miniem; bij het weergeven van het beginscherm van de PlayStation 3 bedraagt het energieverbruik respectievelijk 113W en 112W en dat verschil is verwaarloosbaar. Tijdens het afspelen van de film Transformers heeft de 46C7700 een opgenomen vermogen van 108,9W continu.
Het energieverbruik schiet omhoog naar 153W als de realtime conversie van 2d naar 3d wordt ingeschakeld. Het is niet bekend welk deel daarvan voor rekening komt van het oppompen van de backlight vanwege het lichtverlies als gevolg van het gebruik van de shutterglasses, en welk deel door de 3d-chip werd verstookt. Aangezien we de 3d-blu-ray-speler slechts een uurtje tot onze beschikking hadden, kon het energieverbruik bij het afspelen van de Monsters vs. Aliens-3d-blu-ray niet gemeten worden.
HQV-tests
De 46C7700 is de eerste tv die we testen met de Benchmark 2.0-versie van de HQV-testsuite. Deze suite sluit beter aan op de huidige beeldschermtechnologie en geeft meer inzicht in wat een tv goed of slecht doet.
Ruisreductie
Bij ruizige beelden is het aanzetten van de Digital Noise Filter-optie een must. Op Low is de meest storende ruis al verdwenen, terwijl de Medium-stand marginaal meer ruis weghaalt. Voor een goede balans tussen ruisonderdrukking en detail lijkt Low de beste optie. Bij High vervagen de contouren van de wolken in de nachtscène van de city skyline-ruistest.

De MPEG Noise Filter-menuoptie komt goed van pas bij compressieartefacten, zoals bijvoorbeeld bij blokkerige YouTube-video's. Het testpatroon van HQV schotelt de tv diagonaal over het scherm bewegende letterblokken met kunstmatige compressieruis voor. De High-stand geeft hierbij het beste beeld, met weinig verlies van detail.

Bij de ruizige videobeelden van een achtbaan is het verschil tussen het aan- of uitzetten van de MPEG Noise Filter-optie minder groot en blijven bijvoorbeeld mpeg-compressieblokken in de blauwe lucht zichtbaar.
Tekstoverlay
De nieuwe HQV-disk bevat ook een test voor de correcte weergave van ondertiteling, die vaak een andere framerate heeft dan het originele filmmateriaal. Hierbij kan shredding optreden: als gevolg van verkeerde de-interlacing worden de letters dan 'uitelkaar getrokken'.
Het uitzetten van de Film Mode-optie geeft bij deze test het beste resultaat, vooral in combinatie met de Clear-stand voor de Motion Plus-modus. De Auto1-stand laat duidelijk shredding zien en is niet acceptabel; de Auto2-stand gaat ook de fout in, maar minder erg dan Auto1.

Film Resolution Loss-test
Bij de 'Film resolution loss-test' wordt gekeken hoe goed de tv het oorspronkelijke 1080/24p-filmmateriaal uit een 1080/60i-signaal kan reconstrueren. Die signaalsoort wordt veel door kabelbedrijven gebruikt. Deze reconstructie van 24Hz-materiaal staat ook wel bekend als 'inverse telecine'.
Net als bij de vorige versie van de HQV-benchmark wordt een stadion-pan getoond, waarbij zichtbare moiré-patronen erop wijzen dat de volledige full hd-resolutie niet door de tv gereconstrueerd kan worden. De nieuwe HQV-versie toont bij deze test een blokje met een lijnenpatroon dat gaat flikkeren als de pixelprocessing in de fout gaat.
:fill(white)/i/1273587126.jpeg?f=thumb)
De 46C7700 weet de correcte cadans van het bronmateriaal in de Auto1- en Auto2-stand goed te herkennen en de 2:2- en 3:2-pulldown correct toe te passen. De Respons Time-test met ronddraaiende bal geeft hetzelfde beeld: Clear pikt de cadanswisselingen het snelst op, terwijl bij Standard en Smooth vlak de overgang het beeld kort hakkelt bij het oppikken. Bij bronmateriaal met afwijkende framerates, waaronder Japanse anime, gaan het blokje met het lijnenpatroon flikkeren ten teken dat de tv het materiaal niet optimaal kan de-interlacen.
We hebben de Motion Plus-bewegingscompensatie in combinatie met de stadion-pan getest. Motion Plus uitzetten geeft, zoals het filmbronmateriaal dicteert, hakkelende beelden, terwijl de menu-optie in de Clear-stand een vloeiend beeld vertoont zonder artefacten als halos rond snel bewegende objecten in beeld. Standard en Smooth zijn wel vloeiend, maar geven zwemmende en haperende texturen bij de onderste tribunes. Deze laatste twee standen zijn dus voor het afspelen van filmmateriaal niet aan te raden.
Jaggies
De ronddraaiende balk laat zien dat de 46C7700 geen problemen heeft met het gladstrijken van de pixeltrapjes van schuine lijnen. Bij het testpatroon met een ronddraaiende waaier met low-contrast balkjes zijn rond het midden wel wat karteltjes zichtbaar.

Praktijk en conclusie
Praktijktests
Om de tv in de praktijk te testen hebben we deze een aantal blu-rays en dvd's gevoerd. Naast de algemene beeldkwaliteit hebben we onder meer op de kwaliteit van de bewegingscompensatie gelet. Zo zorgen de Standard- en Smooth-opties van 200Hz Motion Plus bij de watervalscène van de Earth-blu-ray voor motion artifacts rond de rotsen als de camera naar beneden duikt. Textures lijken ook iets te zwemmen. De Clear-stand is schokkeriger, maar je hebt dan wel minder last van de 'halos' om de rotsen. Ondanks de artefacten bij extreme situaties is de Smooth-variant toch het prettigst om naar te kijken; de vloeiendere weergave is uiteindelijk rustiger voor de ogen.
:fill(white)/i/1273653921.jpeg?f=thumb)
De tekst '1800 miles from the north pole' aan het begin van de besneeuwde toendrascene blijft in alle motion compensation-standen in orde. In de Standard- en vooral Smooth-standen vervagen de letters hier en daar een klein beetje, maar dat is niet echt storend. Samsung blijkt zijn tv's op dit punt verbeterd te hebben.
Happy Feet geeft veel minder problemen, ook in de Smooth-stand. Er zijn wel artefacten rond de hoofden van de pinguïns te zien als er een snelle pan van de camera is, maar deze zijn minder dan bij de 2009-modellen. Bij de Clear-stand zijn geen artefacten zichtbaar, terwijl Standard op dit vlak ongeveer hetzelfde presteert als Smooth.
Nog een optie om beelden perceptueel vloeiender te laten verlopen is LED Motion Plus. Deze functionaliteit moet de scherpte tijdens bewegende beelden door onder meer het knipperen van de backlight verbeteren. Deze techniek moet lijken op de black frame insertion van projectiebeeld, wat prettiger voor de ogen zou zijn. Het beeld wordt iets minder helder als deze functie wordt aangezet, en bij een snelle achtervolgingsscène in de film Transformers was met LED Motion Plus minder motion blur te zien.
Audio
Samsung heeft de audioweergave in zijn nieuwe C7700-serie aanmerkelijk verbeterd. Bij de 2009-modellen was de bas hooguit in de verte te horen, terwijl ook spraak niet echt tot zijn recht kwam. Niet alleen heeft Samsung voor de nieuwe serie het ontwerp van de speakers in de dunne behuizing gewijzigd, ook is er druk getest met verschillende equalizer-instellingen.
Samsung is er redelijk in geslaagd om het geluid te verbeteren. Spraak in films is duidelijker dan bij oudere modellen en Samsung heeft ook nog wat van de bas weten te maken, al zijn de lage tonen bij de 46C7700 nog niet bepaald indrukwekkend te noemen.
Bij het afspelen van de klassieke muziek op een Japanse-av-testdisk klinkt de Dolby True HD-versie van het stuk beduidend beter dan de lineaire pcm-variant. De DTS HD Master Audio-versie klinkt weer wat natuurlijker; ook het detail in de hoge tonen is goed te horen. Het geluid bij de 46C7700 is beter dan wat je verwacht bij een dergelijke dunne tv.
:fill(white)/i/1273653924.jpeg?f=thumb)
Conclusie
Samsung heeft met de 46C7700 een zeer goede lcd-hdtv op de markt gebracht. Met wat kleine aanpassingen aan de witbalans en het cms levert het toestel prima beeld. Het toestel kan bovendien overweg met 3d-blu-rays, -uitzendingen en -games, en bovendien is de tv in staat om een 2d-beeld in pseudo-3d weer te geven. De effectiviteit van deze optie hangt wel sterk af van de content.
Ook als we het 3d-gedeelte buiten beschouwing laten, is de tv het overwegen waard. Zo heeft Samsung goede upscaling- en de-interlacing-hardware ingebouwd, is usb-recording van broadcastsignalen mogelijk, en werkt de nieuwe Internet@TV-dienst snel en zonder problemen.
Samsung heeft alle connectors naar de zijkanten gericht, zodat er geen problemen optreden bij het aan de muur ophangen van de tv. Daarnaast heeft de 46C7700 een fraai design met een dunne bezel, al doet de vierpotige voet wat goedkoop aan. De afstandsbediening is een merkbare verbetering ten opzichte van de 2009-modellen, al vergt deze wel wat oefening.
Wel is er redelijk wat backlight bleeding zichtbaar. Een toestel als de Samsung C8700-hdtv, die uitgerust is met local-dimmingtechnologie, heeft dat probleem niet maar kost wel ongeveer 200 euro meer.
En ondanks de vele features is de prijs van de C7700 - de 46"-variant kost ongeveer 2250 euro en de 40"-versie moet nog steeds bijna 2000 euro opbrengen - toch al niet mals. De 46C7700 is ongeveer 800 euro duurder dan het C6700-model van dezelfde grootte. Het verschil tussen die twee zit vooral in het duurdere, sneller schakelende lcd-paneel met 3d-features.
Dit artikel maakt onderdeel uit van het WKTV-thema.