De herfst is aangebroken; de dagen worden korter, de bomen kleuren geel en oranje en Canonical presenteert zijn nieuwste Ubuntu-oktoberrelease: 25.10, met de schattige bijnaam ‘Questing Quokka’. De quokka, een klein buideldiertje uit het zuidwesten van Australië, staat bekend om zijn grote glimlach, wat hem de bijnaam van 'het vrolijkste dier ter wereld' oplevert.
Laat je niet misleiden door de koddige naam: achter deze zoekende quokka gaat een redelijk stevige interimrelease schuil. Het is een Ubuntu-versie die vooral onder de motorkap verschillende ingrijpende wijzigingen doorvoert, met de nodige aanpassingen in het bootproces, in de implementatie van het welbekende sudo-commando en meer. Die wijzigingen zullen in de komende maanden volwassen worden, zodat eventuele bugs verdelgd kunnen worden voordat in april de volgende Ubuntu LTS-release verschijnt (hoewel we in de praktijk eigenlijk al geen problemen tegenkwamen).
Die technische aanpassingen gaan ook gepaard met de nodige wijzigingen aan de frontend. Verwacht zoals gewoonlijk een nieuwe versie van de Gnome-desktopomgeving en ditmaal ook enkele nieuwe standaardapps. Die wijzigingen zetten we in deze review uiteen.
Bannerafbeelding boven artikel: Canonical, Ptyxis, EyeEm Mobile GmbH / Getty Images
Nieuwe terminal met een vers likje verf
Als je ooit een Linux-distributie hebt gebruikt, ben je vrijwel zeker goed bekend met de terminal. Veel zaken, zoals het installeren en updaten van apps, kunnen tegenwoordig weliswaar prima met grafische interfaces, maar de terminal blijft toch echt een integraal onderdeel van de Linux-ervaring.
Ubuntu 25.10 heeft een nieuwe: Ptyxis, die de Gnome-terminal vervangt. Ptyxis is op zich niet nieuw, maar maakt wel zijn debuut als de standaardterminal in Ubuntu. Het is moderner en biedt een hoop nieuwe features. Veel daarvan zijn interessant voor ontwikkelaars, hoewel ook de gewone gebruiker een aantal van de toevoegingen goed zal kunnen waarderen. Het onderdeel dat het meest in het oog springt, is de strakkere interface met ondersteuning voor thema's. Ptyxis is gebaseerd op GTK4 en biedt daarmee ondersteuning voor accentkleuren en meer.
Standaard kunnen gebruikers kiezen uit een groot aantal voorgeïnstalleerde looks. Naast de standaard lichte en donkere thema's en een thema dat lijkt op de Gnome-terminal van weleer, vind je ook presets voor populaire kleurenschema's als Nord en Dracula. De aanpassingsmogelijkheden houden daar niet op. Je kunt als gebruiker gemakkelijk elementen van de interface aanpassen. Denk aan de witruimte tussen regels tekst en het uiterlijk van de cursor.
Veel van die wijzigingen kun je vastleggen in verschillende 'profielen', ook een nieuwe toevoeging. Die onthouden bepaalde voorkeuren, die overigens ook verder gaan dan alleen de interface-elementen. Ook nieuw voor ontwikkelaars is namelijk dat Ptyxis specifiek is ontworpen om goed met containers om te gaan. Het biedt bijvoorbeeld directe integraties met tools als Podman, Distrobox en Toolbx. Vooral voor ontwikkelaars zullen dat welkome wijzigingen zijn. Je favoriete containertool kun je vervolgens vastleggen in je profiel.
Verder doet de terminal gewoon zijn werk, zoals je mag verwachten. Je typt commando's in en de terminal voert ze uit. Net als de Gnome-terminal biedt ook Ptyxis ondersteuning voor tabbladen, zodat je meerdere acties tegelijkertijd kunt uitvoeren. Wat ons betreft pakt deze overstap dan ook goed uit: we kwamen zelf geen ontbrekende features ten opzichte van de Gnome-terminal tegen, maar merkten vooral een terminal op die prettig werkt en er strak uitziet.
Nieuwe app om foto's mee te bekijken: Loupe
Ptyxis is niet de enige nieuwe standaardapp in Ubuntu 25.10. Ook de imageviewer, die gebruikt kan worden om foto's en andere afbeeldingen mee te bekijken, wordt vervangen. Momenteel wordt daarvoor Eye of Gnome gebruikt, maar in 25.10 moet die plaatsmaken voor Loupe.
Loupe is al sinds Gnome-versie 45 in ontwikkeling als de officiële imageviewer voor de Gnome-desktopomgeving, waarvan Ubuntu standaard gebruik maakt. Het moet voornamelijk een lichtere en strakkere interface bieden, die ook nog eens beter moet presteren dankzij ondersteuning voor gpu-acceleration bij het renderen van afbeeldingen. Het zorgt ervoor dat afbeeldingen sneller geladen worden en maakt dat het geheel een stuk snappier aanvoelt.
Daarbij biedt de nieuwe app ook de nodige functionele verbeteringen, zoals ingebouwde mogelijkheden om foto's te bewerken. Verwacht geen volwaardige Photoshop- of GIMP-concurrent; de opties zijn beperkt tot simpele handelingen als croppen, roteren en spiegelen. Desalniettemin zijn dat functies die ontbraken in Eye of Gnome en voorheen dus een thirdpartyapp vereisten. Het maakt Loupe daarom een stuk bruikbaarder dan zijn voorganger.
Gnome 49: vooral kleine verbeteringen
Zoals gebruikelijk wordt de nieuwe Ubuntu-release ook weer geleverd met een nieuwe versie van Gnome, de desktopomgeving waar Ubuntu standaard op leunt. Ditmaal gaat het om versie 49, die de bijnaam 'Brescia' draagt.
Ubuntu 25.10 bevat wel enkele wijzigingen in de Nautilus-bestandsbeheerder. Er is een nieuwe popover voor de zoekfunctie, die de zoekervaring moet verbeteren. De interface bevat nu 'pilvormige' opties voor het filteren van zoekopdrachten, bijvoorbeeld op het type bestand of de periode waarin het bestand voor het laatst is gebruikt. Er is bovendien een nieuwe Ctrl + .
-shortcut, waarmee je de huidige map automatisch kunt openen in de terminal. Zeker dat laatste is een welkome toevoeging; het maakt het installeren van bepaalde apps, zoals zogeheten 'tarballs', net een stukje makkelijker.
Het lockscreen krijgt ook een aantal kleine wijzigingen. Zo bevat dit nu een widget waarmee het afspelen van mediabestanden bediend kan worden. Denk bijvoorbeeld aan een pauzeknop en knoppen om de vorige of volgende track te selecteren. Tot slot zijn een paar instellingen van plek gewisseld en zijn bepaalde animaties wat soepeler dan voorheen.
In de standaardversie van Gnome 49 wordt de Totem-videospeler overigens vervangen door een nieuwe mediaspeler: Showtime, wederom met een strakkere en modernere interface. In Ubuntu 25.10 lijkt dat echter niet het geval; het OS bevat nog altijd Totem. Natuurlijk is het wel mogelijk om Showtime handmatig te installeren via het Ubuntu App Center, maar je hoeft die verbetering dus niet out of the box te verwachten.
Mediabediening op het lockscreen (links) en zoekfilters met een nieuw uiterlijk
X11 is verleden tijd voor de Gnome-shell, maar met wat kanttekeningen
Nog een neveneffect van de overstap naar Gnome 49: X11 is nu écht bijna helemaal verleden tijd in Ubuntu, hoewel daarbij wat kanttekeningen te plaatsen zijn. Ontwikkelaars van Linux-distributies willen al langer afstappen van X11, het systeem dat de 'desktopomgeving' en andere grafische elementen op je scherm tekent. Het bestaat al sinds de jaren '80 en wordt door veel ontwikkelaars gezien als verouderd, lomp en onveilig.
Steeds meer distributies stappen daarom over op Wayland. Het dient hetzelfde doel als X11, maar is een moderner systeem met minder code, betere prestaties en ook betere beveiligingspraktijken. Daar staat tegenover dat Wayland nog niet geheel feature parity heeft bereikt met X11 en ook de ondersteuning is niet overal even goed; lange tijd gold dat bijvoorbeeld op Nvidia-hardware.
Inmiddels stapt Ubuntu 25.10 toch vrijwel volledig over op Wayland. Het is geen ingrijpende verandering; zelfs op Nvidia-hardware maakte Ubuntu een jaar geleden al de overstap naar Wayland als standaard displayserver. Wat nu veranderd is, is dat X11 nu ook niet meer wordt aangeboden als optie.
Gebruikers die X11 toch nog nodig hebben voor bepaalde workflows, kunnen X11-apps overigens nog steeds draaien, aangezien het OS standaard wordt geleverd met XWayland. Bovendien geldt het alleen voor de 'gewone' Ubuntu 25.10-versie; andere 'flavors', bijvoorbeeld Xubuntu en Kubuntu, behouden X11 gewoon.
Het kan wel betekenen dat heel specifieke apps niet langer werken, als die een volledige X11-sessie vereisen. Mocht je daar onverhoopt tegenaan lopen, dan kun je er eventueel voor kiezen om Ubuntu 24.04 LTS te installeren (die wordt ondersteund tot in april 2029), of een Ubuntu-versie met een andere desktopomgeving uitkiezen.
Van sudo naar sudo-rs
We benoemden het net al in de inleiding; ook sudo gaat op de schop in Ubuntu 25.10. Iedere Linux-gebruiker zal het welbekende terminalcommando herkennen, waarmee je bepaalde acties met hogere privileges kunt uitvoeren. Sudo laat je via de terminal belangrijke systeeminstellingen aanpassen, apps installeren en updaten en meer, zonder dat je account daarvoor hoeft in te loggen als rootgebruiker met alle beveiligingsrisico's van dien.
Ubuntu maakt met versie 25.10 een grote overstap. Sudo wordt vervangen door een nieuwe implementatie: sudo-rs. Het heeft nagenoeg exact dezelfde functionaliteiten, maar is geschreven in de programmeertaal Rust. Het is een belangrijke wijziging, maar vooral één die onder de motorkap zit. Rust als programmeertaal heeft namelijk een stel features die helpen bij memorysafety. Sudo-rs moet daardoor beter bestand zijn tegen bepaalde kwetsbaarheden en exploits.
Voor de gemiddelde gebruiker zal die overstap geen enkel verschil maken, want de tool functioneert op exact dezelfde manier. Je hoeft ook geen 'sudo-rs' in de terminal te typen om je systeemprivileges te escaleren; gewoon 'sudo' blijft voldoende. We zijn tijdens de reviewperiode geen bugs of problematiek tegengekomen. Uiteindelijk lijkt deze overstap ons daarom vooral een goede zaak.
Ook andere commandlinetools worden vanaf nu door een Rust-pakket geleverd: rust-coreutils. Denk daarbij aan commando's als 'ls' voor het opnoemen van alle directory's binnen een map en 'cp' voor het kopiëren van bestanden. Ook hier geldt: de functionaliteit is hetzelfde, maar doordat deze implementatie in Rust is geschreven moet het betere memorysafety bieden. Canonical levert overigens nog wel de oude GNU-implementatie mee, mochten bepaalde gebruiksgevallen toch nog niet helemaal ondersteund worden.
TPM-encryptie, een nieuwe kernel en meer
Ook nieuw: experimentele ondersteuning voor schijfencryptie via een TPM 2.0-chip. Voor de duidelijkheid: Ubuntu ondersteunt al jarenlang encryptie op basis van LUKS, maar niet eerder kon het OS hiervoor communiceren met de TPM-chip die in veel moderne pc's en laptops zit.
In de praktijk betekent dit dus dat je je ssd of hdd op een nieuwe manier kunt versleutelen. Je encryptiesleutels worden daarbij opgeslagen in de TPM-chip op je moederbord of in je cpu. Je kunt je Ubuntu-installatie vervolgens alleen ontgrendelen als de TPM in je systeem aanwezig is en werkt, eventueel met een aanvullend wachtwoord als extra beveiliging.
Als je pc Windows 11 gebruikt, kun je vrijwel zeker aan de slag met deze nieuwe feature. Een TPM 2.0-chips is immers een vereiste voor Microsofts recentste OS. Tijdens het instellen moet je overigens ook een recoverykey aanmaken; die is belangrijk, zo geeft de installatiesoftware ook aan, aangezien je anders niet meer bij je data kunt komen, mocht je TPM om de een of andere reden stukgaan. Je kunt die key opslaan in een wachtwoordmanager, opslaan als bestand, of gebruiken middels een QR-code.
TPM-encryptie blijft een experimentele functie, die bovendien volledig optioneel is. In de komende maanden blijft Canonical werken om de functie volwassener te maken, bijvoorbeeld door diagnostics weer te geven als er iets misgaat bij de installatie, en meer. Zolang het een experimentele optie is, zouden wij nog even terughoudend zijn om het in te schakelen voor dagelijks gebruik. Het begin is er in elk geval en in de toekomst zal dit vast een belangrijk onderdeel van Ubuntu worden.
Verder gebruikelijk bij een nieuwe Ubuntu-release is een nieuwe versie van de Linux-kernel. Sinds enige tijd gebruikt Canonical een zo nieuw mogelijke kernelrelease, wat in dit geval samenvalt met Linux 6.17. Deze kernel biedt, zoals gebruikelijk, ondersteuning voor nieuwe hardware en andere verbeteringen.
Zo biedt versie 6.17 van de Linux-kernel alvast ondersteuning voor de igpu in Intels komende Panther Lake-cpu's, waar op donderdag toevallig de eerste details over gedeeld werden. De kernel krijgt ook nieuwe features die het makkelijker moeten maken om bepaalde cpu-kwetsbaarheden te mitigeren, zoals Spectre en Meltdown, de mogelijkheid om Apple M1- en M2-socs te rebooten en meer.
Tot slot biedt Ubuntu 25.10 biedt ook een nieuwe Mesa-versie, de library met nieuwe versies van grafische drivers als OpenGL; die release draait ditmaal vooral om bugfixes. Verwacht ook nieuwe versies van verschillende meegeleverde apps en systeemtools, zoals systemd, OpenSSL, LibreOffice, Thunderbird en GIMP.
Bron: Canonical
Conclusie
Versie 25.10 is weer een prima Ubuntu-release, met vooral enkele wijzigingen onder de motorkap, hoewel je die als gebruiker niet allemaal meteen zult opmerken. Dat alles wordt bijgestaan door een frisse nieuwe terminalapp en een imageviewer die nét een stukje functioneler is. Dat alles maakt Ubuntu 25.10 een fijne distro, die bovendien een mooie opmaat vormt naar de volgende lts-release: Ubuntu 26.04 LTS Resolute Raccoon.
Redactie: Daan van Monsjou • Eindredactie: Marger Verschuur