Door Yannick Spinner

Redacteur

Zo bouwde tweaker Ivan een unieke Nikon-verzameling van vijfhonderd camera’s

02-08-2025 • 06:00

78

Interview

Bijna iedereen schiet wel eens een foto, en afhankelijk van je leeftijd heb je dat waarschijnlijk vroeger zelfs met een analoog systeem gedaan. Maar weinig mensen zullen tegenwoordig nog een rolletje laten ontwikkelen, in tegenstelling tot tweaker Ivan A. Andhyiswara. In dit artikel vertelt Ivan over de pracht en kracht van analoge fotografie en neemt hij ons mee langs zijn enorme Nikon-collectie van ruim vijfhonderd Nikon-camera's, lenzen, dozen en meer. Ook vertelt hij openhartig waarom hij een obsessie heeft met nadrukkelijk áchter de camera staan.

Ivan Andhyiswara

Nickname:
Ivan A. Andhyiswara

Hobby's:
Fotografie, muziek, formule 1, DC Comics en af en toe KLM

Leeftijd:
52

Op Tweakers sinds:
December 2001

Favoriete Tweakers-onderdelen:
Nieuws, Pricewatch en BBG

Studie:
Geneeskunde

Beroep:
Bedrijfsarts

Smartphone:
Sony Xperia 1 II (privé) en Samsung A34 (werk)

Computer(s):
- MSI Trident X 9th (i7-9700K)
- MSI laptop (i7-7700HQ)
- HP Elitedesk 705 G4 (Ryzen 5 2400G)
- HP Probook 450 G10
- HP Vectra VL410 (Pentium 4 2,4GHz)
- Commodore Amiga 1000
- AMD Phenom X4 955

Gameconsole:
PlayStation One Slim, PlayStation 2 'Phat'

Domotica:
Philips Hue

Waar komt je passie voor fotografie vandaan?

"Enerzijds ben ik, net als de meeste mensen, gewoon geobsedeerd door beeld. Ik leg graag momenten vast, zowel voor mezelf als voor anderen. Maar het is ook een manier voor me om onzichtbaar te zijn en toch onderdeel van een geheel uit te maken.

Dat is wat ik 'aan de juiste kant van de lens staan' noem. Ik hoef zelf niet in het middelpunt van de belangstelling te staan. Dat had ik als kind al. Ik ben opgegroeid in een dorp dat redelijk wit was. Daar viel ik vanwege mijn uiterlijk als Chinees-Indonesisch kind gewoon op. Dan probeer je om vooral niet boven het maaiveld uit te steken. En daarbij, binnen de zogenoemde Chindo-immigrantencultuur speelt dat ook een grote rol; vooral niet pronken en een grote mond hebben. 'Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.'

Fotografie is voor mij een manier om daar vrede mee te hebben. Zodra je een camera in je hand hebt, ben je onderdeel van het geheel. Zelfs in een drukke omgeving houden mensen dan rekening met je, want iedereen is tegenwoordig gewend aan fotografen. Wellicht willen ze niet op de foto of proberen ze je beeld niet te verstoren. Soms spreken ze je aan. Je bent dan tegelijkertijd onzichtbaar maar toch betrokken bij de rest."

Je reden om achter de camera te staan is heel persoonlijk. Is datzelfde te zeggen over wat je wilt vastleggen?

"Dat heeft eerder dezelfde reden als de keuze voor mijn werk als bedrijfsarts: ik ben geïnteresseerd in mensen. Tijdens mijn studie was ik bestuurslid van een studentenvereniging en was ik de gast die altijd met een camera rondliep. Dan maakte ik zo authentiek mogelijk foto's van feesten. Want waar ik echt een hekel aan heb, is een groep poserende dronken mensen en een eventuele fotobommer vastleggen. Zo'n gemaakte foto, daar heeft toch niemand iets aan?

Dat merk ik telkens weer, bijvoorbeeld als ik bijklus als fotograaf op evenementen. Dan ben ik op zoek naar de momenten die de sfeer vastleggen, zonder dat mensen het nadrukkelijk doorhebben. Om een voorbeeld te geven: als schaduwfotograaf op een bruiloft heb ik ooit een hilarisch moment weten te vangen. Ik had eerst een tijdje rondgelopen met een camera in mijn hand, maar zonder foto's te maken; zo laat ik mensen alvast aan me wennen. Op een gegeven moment stond ik misschien twee meter van het bruidspaar af. De bruidegom ging plotseling met zijn hand in het decolleté van de bruid, om er iets uit te halen of zo. En hij had op dat moment wijd opengesperde ogen. Die scène kon ik onopgemerkt vastleggen. Uiteraard vond het bruidspaar die foto zo leuk, juist omdat het een authentiek moment vastlegde."

Foto's IvanFoto's IvanFoto's Ivan

Ons gesprek komt voort uit je reactie onder het communityinterview met Walkman-verzamelaar Timewa. Jij hebt een vergelijkbare enorme collectie, maar dan van Nikon-camera's. Hoe is die verzameling ontstaan?

"We leven helaas in een wegwerpmaatschappij. Toen ik in 2012 mijn eerste digitale spiegelreflexcamera kocht, de Nikon D600, vond ik dat confronterend. Mijn oude camera, de F90X, deed het namelijk nog gewoon prima. En de objectieven wilde ik sowieso bewaren. Dus waarom zou ik het oude weggooien, alleen omdat ik iets nieuws wilde? Daarom hield ik het oude model en de lenzen maar gewoon.

Niet veel later wilde een vriend van zijn F4 af; die heb ik van hem overgenomen. Drie Nikons werden er vier en vier werden er vijf. Op een gegeven moment wil je ze dan allemaal hebben. Op die manier is de collectie bijna per ongeluk begonnen."

Daarna ging je dus serieus verzamelen. Waar let je op bij het verzamelen en wat geef je eraan uit?

"De enige regel die ik heb, is dat alles het nog gewoon moet doen. Ik heb ruim vijfhonderd objecten in mijn collectie en alles functioneert nog naar behoren. Ik vermijd dus echt kapotte camera's; repareren doe ik niet. In mensen snijden en prikken, dat vind ik prima, maar niet bij camera's. Het is overigens ook niet zo dat onderdelen gemakkelijk verkrijgbaar zijn. Iemand zou eventueel een donorcamera kunnen gebruiken om andere exemplaren te repareren, maar het ambacht van camerareparateur verdwijnt helaas langzaam maar zeker, dus die service wordt er ook niet toegankelijker op.

Verder heb ik geen eisen aan wat een Nikon-camera moet zijn; eenzelfde model met een andere kleur of een iets andere knoppenindeling is al voldoende reden voor me. In totaal mis ik, afgezien van bepaalde hele speciale uitvoeringen, nog enkele analoge Nikons en een stuk of zeventien digitale camera's van het merk. In dat laatste geval is de reden eenvoudig: veel digitale Nikons zijn nog te nieuw en daardoor te duur. Een D5 of D6 kost al snel duizenden euro's. Daarom verzamel ik geen hardware die jonger is dan tien jaar.

In totaal heb ik zo'n dertigduizend euro aan mijn collectie uitgegeven. Het loopt sterk uiteen wat de spullen kosten. Aan de ene kant heb ik bijvoorbeeld een Nikon D850, een fullframe digitale spiegelreflexcamera. Die heb ik nieuw gekocht voor duizenden euro's. Tegelijkertijd heb ik een groot aantal analoge camera's gewoon gratis gekregen. In de periode van 2010 tot 2020 gebeurde dat regelmatig, omdat digitale spiegelreflexcamera's toen betaalbaar werden voor het grote publiek. Mensen gingen massaal analoge camera's met prachtig glaswerk op Marktplaats verkopen of weggeven."

Over analoge camera's gesproken: veel tweakers hebben er wellicht ooit een gehad, maar tegenwoordig zullen er maar weinig nog analoog schieten. Doe jij het nog?

Foto Ivan A Andhyiswara
Doka. Nikon F501, Tokina SMZ AF 20-35mm f/3.5-4.5
(film Kodak T-Max 400). Vergroter: Opemus V met Meochrom II
kleurenkop, EL-Nikkor 50mm f/2.8

"Analoog fotograferen gaat over bewust bezig zijn met schieten. Je hebt in principe maximaal 36 foto's per rolletje, dus je wordt gedwongen om goed na te denken over hoe en wat je vastlegt. Je kunt naar een sterrenrestaurant gaan en gewoon het bord naar binnen werken en daarna snel weer naar buiten. Dat past meer bij digitale fotografie. Maar je kunt ook denken: hé, wat ligt hier op mijn bord? Hoe komt dat visueel op mij over en wat doet dat in mijn mond? Het zijn twee verschillende manieren van fotograferen.

Wat ook leuk is aan analoog schieten; het maakt eigenlijk geen reet uit welke camera je gebruikt. Natuurlijk moet hij een goede lichtmeter en kwalitatief glaswerk hebben, maar verder gaat het gewoon om hoe je hem gebruikt. Ik heb liever een Ansel Adams die met een wegwerpcamera schiet dan een of andere patser die met drie topmodellen om zijn nek en met het duurste van het duurste glaswerk werkt.

Tot voor de coronapandemie schoot ik om die redenen nog geregeld analoog. Sindsdien eigenlijk niet meer, want het is allemaal best prijzig tegenwoordig. Een filmrolletje kost al een tientje per stuk en laten ontwikkelen nog eens vijfentwintig euro. Je kunt overigens ook zelf ontwikkelen; de chemicaliën hiervoor zijn nog prima verkrijgbaar."

Ook jij schiet inmiddels dus digitaal. Hoe kijk je naar de 'moderne' manier van foto's maken, al dan niet met een smartphone?

"Ik snap natuurlijk waarom de meeste mensen digitaal zijn gaan schieten; je kunt er zoveel maken als je wilt. Ik ben na lang weerstand tegen digitaal uiteindelijk ook naar de D600 overgestapt; die kon toen wat mij betreft de betere analoge systemen evenaren. Dat professionals zijn overgestapt naar digitaal, dat snap ik wel. Zij kunnen bijna niet anders nu alles digitaal gepubliceerd wordt en direct online moet komen.

Maar de meeste mensen gebruiken tegenwoordig hun smartphone en maken foto's om vervolgens thuis terug te kijken wat ze eigenlijk hebben gemist. Prima, moet iedereen zelf weten, maar ik zou zeggen: gebruik foto's om je terug te brengen naar een herinnering, niet als vervanging voor een herinnering. Ga er bewust mee om.

Smartphones worden steeds beter; de kwaliteit van lenzen in smartphonecamera's is de afgelopen jaren ontzettend vooruitgegaan. Uiteindelijk moet er dan wel een omslagpunt komen: waarom zou een fotograaf bij een persconferentie dan nog met een enorme toeter van een lens rondlopen als een smartphone hetzelfde doet? Dat gezegd hebbende, missen er ook enkele aspecten. Je hebt bij een fullframecamera of zelfs een klein model een ergonomisch geheel en fysieke knoppen. Dat zie ik nog altijd als een van de grote voordelen van een losse camera."

Foto Ivan A Andhyiswara
Metrostation. Nikon D850, P, f2.8, 1/25s, ISO 100, 14mm (Nikkor AF-S 14-24mm f/2.8 G)

Terug naar je verzameling: wat zijn de bijzonderste modellen voor je?

"Mijn oude vertrouwde F90X is heel bijzonder. Daar heb ik ruim 1500 rolletjes mee geschoten. Niet ontzettend veel, maar ik kan lezen en schrijven met dat ding. Ik heb hem al meer dan tien jaar niet aangeraakt, maar als ik er nu mee zou moeten schieten, kan dat zonder nadenken. Deze camera is overal geweest; van Nieuw-Zeeland tot de Canadese Rockies en van Taiwan tot Las Vegas. In Val Thorens gebruikte ik hem bij -10°C al skiënd met één hand. Ik gebruikte de F90X zo graag omdat ik daar een groothoeklens voor had.

F90X-foto's IvanF90X-foto's IvanF90X-foto's IvanF90X-foto's Ivan

Respectievelijk Grand Canyon, Las Vegas, Taiwan en Waikarkei. Geschoten met Nikon F90X, Tokina SMZ AF 20-35mm f/3.5-4.5

Verder vind ik de analoge F-501 wel bijzonder, niet te verwarren met de Levi's-broeken. De F-501 was de eerste Nikon met autofocus en ingebouwde motordrive. Dat laatste is een motortje waarmee het filmrolletje automatisch naar de volgende film doorgespoeld wordt. Tot dan toe moest dat met het hendeltje.

En het leuke van deze is ook dat hij een handmatige terugspoelhendel heeft. Want stel, je gebruikt zwart-witfilm en kleurenfilm. Als je een rolletje gedeeltelijk gebruikt hebt en je wilt wisselen van of naar zwart-witfilm, dan wil je de overige film natuurlijk niet weggooien. Met de F-501 kun je het filmrolletje handmatig terugspoelen tot net voordat het lipje dat het rolletje vasthoudt in het filmbusje verdwijnt. Dat moment kun je horen. Dan haal je het filmrolletje eruit, schrijft erop hoeveel foto's je al hebt gemaakt en wisselt het rolletje. De volgende keer dat je het oude rolletje gebruikt, houd je je hand voor de lens en maak je als het ware foto's totdat je het ongebruikte deel van het rolletje bereikt. Je belicht dan de reeds gemaakte foto's niet nog eens. Dat zijn van die leuke details die typisch zijn voor het analoge fotograferen."

Waarom eigenlijk Nikon? Was dat altijd je merk naar keuze?

Foto's Ivan A Andhyiswara
Het stadhuis van Rotterdam, genomen door de vader van Ivan.
De foto diende als een van de inspiratiebronnen voor Ivan om
met fotografie te beginnen.

"Dat heeft grappig genoeg geen hele concrete reden. Als kind en jonge tiener gebruikte ik de Olympus OM2n en tijdens de middelbare school 'stal' ik de Olympus OM-2N van mijn ouders. Mijn vader was namelijk in die tijd vooral met video bezig. Later hadden mijn ouders ook een compactcamera van Canon die ik kon lenen; die had al autofocus. Nikon is er dus niet met de paplepel ingegoten.

Langzaam maar zeker kwam ik daarna in aanraking met Nikon. Een vriend van me, met wie ik naar Indonesië ben gereisd, had er een met autofocus. Bij dat model realiseerde ik me pas echt wat een degelijke kwaliteit het materiaal van Nikon is. En tijdens mijn studie hadden we microscopen van Nikon. Wellicht zijn daar wat zaadjes geplant."

Over je studie geneeskunde en werk als arts gesproken: is er overlap tussen fotografie en het arts-zijn? Kijk je op eenzelfde manier door de lens als dat je naar een lichaam of geest kijkt, of zelfs letterlijk door ook voor werk foto's te maken?

"Als arts begint je onderzoek al bij hoe iemand in de wachtruimte zit en reageert op je uitnodiging om verder te komen. Je bent continu aan het scannen en noteert relevante zaken in het medische dossier. Dat is vergelijkbaar met wat een fotograaf doet: het vastleggen van wat jij als arts, fotograaf en breder, als mens belangrijk vindt. Voor mijn werk maak ik echter geen foto's. Als arts moet je rekening houden met portretrecht, medisch beroepsgeheim en de AVG.

Voor een vorige baan als forensisch arts, wat ik van 2003 tot 2008 deed, heb ik wel veel digitale foto's genomen. Ik kon dan foto's sneller delen met supervisors voor ondersteuning die noodzakelijk kon zijn om al dan niet te adviseren voor verder forensisch onderzoek.

Het heeft overigens wel even geduurd voordat politie en justitie overstapten van analoog naar digitaal. Een fullframecamera op 35mm-film uit begin jaren 2000 kon afbeeldingen van meer dan 20 megapixel maken. Je scande dan het negatief met een Nikon CoolScan 4000 ED. De digitale camera's van die tijd, bijvoorbeeld de Nikon D1X of D2X, konden respectievelijk 5,3- en 12,4-megapixelbeelden maken. Analoog was toen echt nog beter. En juridisch werden digitale beelden ook nog niet geaccepteerd als bewijsmateriaal. Een fotonegatief is immers moeilijker te manipuleren dan een digitaal beeld."

Hoe hebben recente technologische ontwikkelingen je werk beïnvloed?

"Dat gaat verder dan wat van buiten zichtbaar is. Hogere resoluties van bijvoorbeeld röntgenfoto's of snellere beeldverwerking waardoor je in real time in 3d met echografisch onderzoek een baby in een buik kunt zien; dat zijn technologische ontwikkelingen die hele praktische voordelen opleveren.

Soms is het minder eenduidig. Tegenwoordig gaan patiënten vaak zelf op onderzoek uit en stellen ze vervolgens zelf diagnoses, bijvoorbeeld op basis van influencers, nepnieuws of AI. Dat maakt dat je als arts tegenwoordig meer tijd kwijt bent aan het uitleggen van waarom je een inzicht hebt. Omgekeerd kan dat ook een voordeel zijn: informatie is veel toegankelijker en ik kan patiënten verwijzen naar websites waarop wetenschappelijk geaccepteerde toelichting te vinden is.

Daarbij kunnen ze met smartphones foto's van gezondheidsklachten maken, bijvoorbeeld van een plekje op de huid. Veel huisartsen kunnen dan op afstand al een voorlopige inschatting maken en zo nodig mensen geruststellen. Je hoeft niet dagen of zelfs weken te wachten op een afspraak bij je huisarts. Daarnaast hoeft iemand met een gebroken been niet naar mij toe te komen op het spreekuur en kan deze persoon via een videoverbinding of foto de afwijking laten zien."

Wat zou je je medetweakers nog willen meegeven vanuit je fotografiepassie?

"Leef in het moment. Geniet van die zonsopgang. En onthoud dat het perfecte plaatje niet bestaat; er is altijd ruimte voor verbetering."

Redactie: Yannick Spinner Eindredactie: Monique van den Boomen

Reacties (78)

Sorteer op:

Weergave:

Wat ik hier mis is een lijstje met missende camera's. Misschien kunnen medetweakers je helpen!

Een mooie verzameling en groetjes van een mede nikonian. :)

[Reactie gewijzigd door Tourmaline op 2 augustus 2025 08:50]

Dag Tourmaline,

Dat is waar Yannick en ik niet aan gedacht hebben, en wat betreft verzamelen denk ik wel dat je een goed advies hebt. Dank voor je tip!

Missende camera's:
Analoog: Nikon F6, FM3a black, F3P. Titanium, jubileumversies etc, staan lager op mijn wishlist.
Digitaal: dat vind ik "laaghangend fruit", maar met verpakking erbij: D3s, D3X, D4, D4s, D5 (XQD en 2x CF versie), D6, D3300, D3400 in het rood. D5500, D7200, D7500, D500, D750, D780, D800E, D810A.

Lenzen/objectiven: dat zijn er nog meer dan 100.
Andere Nikon gerelateerde dingen: voor mij nu geen prioriteit, dat zijn er misschien wel meer dan 500.
Wat een mooie verzameling! Ik fotografeer zelf al zo'n 25 jaar met Nikon, mijn laatste analoge was een F6, samen met een Coolscan het digitale werk nog even buiten de deur kunnen houden. Maar toch gezwicht voor de D600 (en sinds een paar jaar een D780). Ik mis de F6 nog wel eens, de manier waarop hij werkt en met name de sluiter en filmtransport maken het wel in mijn ogen de mooiste Nikon. Hopelijk vind je er snel eentje.

Wat vind je eigenlijk van de mirrorless camera's, en dan met name die van Nikon?
Goede vraag! Lastige vraag omdat ik ook vrienden/bekenden heb die naar o.a. Fuji en Sony zijn overgestapt als Nikon-fanaten.

Om eerlijk te zijn, ik ben nog niet helemaal gewend aan de EVF's (electronic viewfinder), ook al heb ik aardig wat met de Nikon Coolpix P1000 geschoten. Bij vol daglicht trekt mijn (rechter) ook snel bij, maar in het donker, dan merk ik dat mijn rechter oog zeker 30-60 sec achter blijft qua licht/omgevings zicht met links. Door de lens/optisch zien wat ik wil fotograferen (en op kan anticiperen als het bewegelijke dingen zijn zoals vogels, mensen e.d.), heb ik het gevoel er mee om te gaan. Ik moet waarschijlijk leren/oefenen met de EVF. Van (klap)scherm kijken op een camera, en dan fotograferen, niet mijn ding.

Ik heb nog geen mirrorless camera's mogen ervaren, en ik merk vooral dat ik 45 MP (sorry trouwe Nikon D850) niet echt nodig heb. Als ik naar YT of andere reviews kijk, dan gaat het steeds meer om snelle AF en video capaciteiten en vergelijkingen met Canon, Sony, Fuji etc.

Momenteel zit ik met meer dan gemiddelde interesse te kijken naar de Nikon Z6 III (Zf, misschien ook, ik vind mijn Df echt wel okee voor wat ik wil). Ook de Z5 II (instapper om gewoon te proberen zonder je beurs helemaal kapot te slaan), trekt mijn aandacht. Natuurlijk, de Z8 (en/of Z9) hebben voldoende (fangirl-achtige) positive reacities/reviews gehad (en ook nogal stevige kritiek, interpreteer vooral wat jij nodig hebt van een camera).

Vooralsong, de D850, Df en D3500/D5600 voldoen aan mijn wensen. Maar als ik nu een mirrorless zou moeten kopen die ik ook kan betalen, dan zou het de Z6 III zijn (Nikon D600/D610 had m.i. in 2012-2013 dezelfde mogelijkheden).
Ja, de Nikon F6 kost tweede hands nog steeds een grote duit.
Wordt door sommige persfotografen nog steeds gebruikt
Damn, net even gekeken, wist zelfs niet dat er tot 2020 SLR camera's met filmrolletjes werden gemaakt. Dacht dat die al minstens 10 jaar eerder gestopt waren. En ja, dan is de hoge prijs ook ergens te begrijpen. Tot enkele jaren terug waren deze nog nieuw te koop.
Een werkende FM3a is moeilijk te krijgen, aamgezien niet veel zijn verkocht.
Klopt, maar er zijn er voldoende te verkrijgen op verschillende bekende verkoopsites/veilingsites. Het is maar wat de "gek", geïntereseerde er voor wil betalen.
Hi Ivan,

I admit that I have not read your article but am curious if you have any of the Nikon KeyMission cameras?
No, I don't have any Nikon KeyMission camara's. Imho Nikon missed that boat, so I got me a DJI Gimball so I could use my cellphone as a video-device (Sony Xperia 1 II).

But I think I like still-Photography more than video or 360 degrees stiched together foto's (looks pretty awesome though, but that doesn't fit to who I like to be, to myself).
Hele mooie verzameling en een goed verhaal.

Wat is eigenlijk je favoriete lens?
Dag Aadzor,

Bedankt voor je intresse. Antwoord op je vraag is niet eenvoudig.

Vanuit verzamelaarsoptiek: de Nikkor AI-s 13mm f/5.6 (kan je qua vraagprijzen een mooie auto van kopen).
Vanuit gebruiker, eigen keuze digitaal (SLR) fullframe: de AF-S Nikkor 14-24mm f/2.8 G.

Digitaal DX: Nikkor 18-300 (er zijn 2 versies), die heb ik nog niet, dus de Nikkor AF-S 18-200mm f/3.5-5.6 VR II is mijn keuze.

Analoog AF: de AF Nikkor 28-105mm f/3.5-4.5 D
Analoog MF: 105mm f/2.5 AI-s
Verzamelen is leuk! Doe zelf al 25 jaar Canon.

Vraagje: héb je ook een Nikor 13 f5.6?
Canon heeft ook een hele mooie geschiedenis op gebied van fotografie en Nikon en Canon hadden kort een soort van samenwerking ergens in de jaren 1930 als ik mij niet vergis.

Helaas of misschien gelukkig niet. Er staat er nu eentje op Ebay te koop voor €65.000,=. 10 jaar terug werden er enkele aangeboden voor USD 30.000. Er zijn er 302 van gemaakt. AI-s versie, aldus de zeer uitgebreide database die Roland Vink, https://www.photosynthesis.co.nz/nikon/index.html , bijhoudt. Dat is helaas voor mij ruim buiten mijn budget.

Van Canon zou ik de Eos-650 met EF 35-70mm f/3.5-4.5 nog willen toevoegen, maar vooral om naast de Minolta 7000, Nikon F501 en Olympus OM-707 (Pentax SFX hoort daar eigenlijk ook bij), de eerste echte AF-SLR's.
Canon maakte in eerste instantie alleen meetzoeker bodies en kocht de objectieven bij Nikon inderdaad. In 1946 begon de lensproductie bij Canon inhouse mede vanwege het beschikbaar komen van (voorheen gesloten) Duitse patenten op optica.

Onder persoonlijke titel: het lijkt me frustrerend om je favoriete lens / body niet te bezitten. Wat is €30k op een mensenleven 😜

Gekheid, je moet ook af en toe geluk hebben. Mijn favoriete lens blijft de 50 f0.95. Blij dat ik al jáááren een mooie heb!
Hi Mennovanw,

Do you have the Canon FP in your collection, and, if so, what value do you put on it?
Hi, no I do not particularly like FL stuff, I only have some of the collectible lenses (300 mm and 500 mm FL-F for example). In contrast with the preceding rangefinders FL is quite consumer grade and not up to the standard of the later FD stuff - the F1 in particular. Not bad cameras at all, but not very wanted compared to (for example) Nikon SLR’s of the same era. Pricewise? With box and in pristine condition 100 euros on a very, very good day..

[Reactie gewijzigd door mennovanw op 4 augustus 2025 21:37]

Hi mennovanw,

Thank you for your response.

I got my Canon FP in 1972. My first venture into the SLR field. A wonderful camera. No meters to speak of. Had to know the specifics of the film. Managed to take some amazing photographs. Big regret is none of today's facilities so those images are lost. An example, Imagine you are looking across the river border at the "home" of the "enemy" into the Sun just above the treeline. Instinctively you set the speed to 1/1000th and f:16. You take the shot. Included is your military colleague fishing.. You get the photograph back and there you have a sunset with your colleague as a silhouette. I had an opportunity to purchase a Canon FP a couple of years ago and dithered for too long. Your comment triggered those memories. Thank you! No regrets.
Gaaf hoor! Leuke hobby en daarnaast leuk dat je steeds meer mensen met “rolletjes” camera’s ziet. Zelf heb ik een D3500; consistent gebruiken blijft echter een uitdaging merk ik..

Off Topic: Waarom staan er bij de foto’s in het artikel bij de titels “niet gebruiken”. Foutje? :D
Zelf ben ik van plan om op mijn volgende vakantie ook weer eens analoog te fotograferen. Het is gewoon een totaal andere ervaring. De foto's zijn niet goedkoop, al verwacht ik dat als je inflatie in rekening brengt ze ook weer niet zoveel duurder zijn dan 20 jaar geleden, maar zoals in het artikel staat, wordt je gedwongen na te denken over waar je een foto van neemt en, als je ver genoeg terug gaat, ben je zelf verantwoordelijk om te zorgen dat alles goed is afgesteld.

Zelf net 2 Minoltas gekocht op eBay voor bijna niets. Bij 1 van de 2 stond zelfs bij dat deze defect was, de ontspanner deed het niet meer volgens de beschrijving. Maar was zeer eenvoudig op te lossen. Hoewel het toestel volledig analoog lijkt daar je de film nog met de hand moet doorrollen en het toestel dus ook met de hand moet opspannen, werkt de sluiter wel elektronisch en er moesten gewoon nieuwe batterijen in :+
Dag Blokker_1999,

Serieus, dit is wel wat fotografie m.i. inhoudt. Kijk om je heen en leg het moment vast waar jij op dat moment iets mee hebt. Rust in jezelf pakken, 1 foto per keer. Dat werkt voor mij, maar ik begrijp goed dat dat voor andere mensen niet werkt. Iedereen zijn ding toch?

En je hebt gelijk: analoog fotograferen is niet goedkoop, en dat was het nooit geweest. 36 foto's voor 10 Euro (misschien 15 gulden) vanaf 1988, exclusief fotorolletje. Hetzelfde geldt voor klassieke auto's rijden, cassettebandjes of platen luisteren, analoge TV (CRT) met retrogaming etc.

Minolta was in de jaren 70-80-90 wel een serieuze camara fabrikant (Sony heeft hen overgenomen). Een X-700 is nog steeds een zeer gewilde verzamelaars/gebruikers camera.

Je kan natuurlijk altijd (mijn inschatting) analoog meenemen, en digitaal achter de hand houden. Ik kan mij bijna niet meer voorstellen dat je met vakantie gaat zonder telefoon die ook foto's kan maken.

Volg je hart Blokker_1999 wat betreft jouw herinneringen vastleggen/bewaren!
Met een rolletje van 24, of 36 en dan heel voorzichtig zijn, zodat iedere keer het unieke moment voorbij is? Ik zou op vakantie gewoon digitaal fotograferen. Zeker nu, met 30 fps en preshooting, maar het is nu de kunst van weggooien geworden en niet meer alles bewaren.

BTW: Ilfort heeft een mooie zwart/wit film, die je met het kleur procedé moet ontwikkelen en je kan gebruiken met iso 100 t/m 800. Ilford XP2 super 400.
Ik heb de vorige keer wel de Minolta X-700 meegesleept naar de VS. Het gevoel dat je echt iets vastlegt is onverslaanbaar. Is het beter qua kwaliteit? nee. Is het goedkoper? Nee. Handzamer? nee. Het enige voordeel is dat de instap enigszins betaalbaar is.

Maar erop wachten, resultaten écht bekijken en dan conclusies trekken maakt dat ik uiteindelijk iets betere fotograaf wordt. Maar experimenteren gaat stukken beter met een digitaal toestel.

En afgelopen reis ook nog alles op XP2 geschoten. Wat een geweldig scherpe film is dat! Het geeft een geweldige sfeer, vooral als je juist iets kleurrijks schiet, zoals bijvoorbeeld Times Square.. De reikwijdte van de film qua belichting is ook geweldig, juist op dat soort plekken.
Handzaam… ik heb jarenlang een x700 met telelens verschillende festivals in gesmokkeld ;)
Vermoedelijk is dit een verzoek richting ons dat we ze niet gebruiken, behalve om te bekijken bij dit bericht.
Dat is gefixt ;) Moest een interne boodschap voor collega's zijn, was me niet bewust dat die alt image-beschrijving ook getoond zou worden! Woopsie
De D3500 is eerlijk waar, mijn laatste aanschaf op gebied van Nikon en wat een fijn apparaat op vakantie. De foto van de 2 verliefde mensen op Bonaire, is gemaakt met de D3500 (met 18-200mm VR II, die als niet werkend is verkocht, maar dat bleek aan de camera van de verkoper te liggen) die ik toen net had. De D850 heb ik thuis gelaten en dat zal bij mijn volgende vakantie in het buitenland ook zo zijn.
Niet de goedkoopste hobby, maar als bedrijfsarts zit je doorgaans wel goed qua salaris, dus dan tikt dit ook wat minder hard aan. De foto's vind ik eerlijk gezegd niet heel indrukwekkend; daar moet ik gewoon eerlijk in zijn.
Dag EVMaximizer,

Hartstikke bedankt dat u de moeite neemt om de tijd te nemen om te reageren op dit artikel.

Wat denkt u dat ik qua inkomen heb? Wees eerlijk, als u er op wil reagereren (hoeft wat mij betreft beslist niet).

Dat u mijn foto's niet indrukwekkend vindt, dat is helemaal okee. Niet iedereen vindt Taylor Swift, Max Verstappen, Roger Federer, Salvador Dali okee. Dat respecteer ik en we leven in een vrij land. Dank voor uw mening (daar ben ik ook eerlijk in)
Ik vermoed (al beïnvloedt mijn eigen situatie dit beeld wellicht, ik ontvang Wajong en werk in een supermarkt) dat uw inkomen ergens tussen de €5000 en €10.000 per maand ligt. Uiteraard is uw werk als bedrijfsarts belangrijk; deze beroepsgroep is onmisbaar in Nederland. Tegelijkertijd ben ik persoonlijk meer gecharmeerd van het Duitse systeem, omdat dat net wat meer afstand creëert tussen werknemer en bedrijfs. In Nederland voelt het soms alsof je over een drempel moet om überhaupt serieus genomen te worden.

Zelf had ik bij een vorige werkgever te maken met grensoverschrijdend seksueel gedrag. In die situatie wilde ik graag de bedrijfsarts spreken. Ik heb toen zelf gemaild, maar kreeg geen reactie. Uiteindelijk moest een HR-medewerkster, die ook gewoon op de broodafdeling werkte, namens mij een afspraak regelen. Terwijl: bij een huisarts kun je ook gewoon zelf terecht, zonder tussenkomst. In theorie zou dat bij een bedrijfsarts ook moeten kunnen, maar dat bleek in mijn geval dus niet zo te werken.

Ik wijk nu een beetje af van het onderwerp, maar dat is typisch voor mij, en ik schrijf dit ook niet voor de plusjes. Overigens vind ik Max Verstappen maar een ego-tripper, dus wat dat betreft zitten we misschien op één lijn? Of bent u juist wel fan? Mijn brein werkt in elk geval net even anders dan bij de meeste mensen. Ik zeg meestal gewoon wat ik denk, in plaats van iets te plaatsen om maar een beetje mee te praten of te scoren.

Ik zou dit artikel natuurlijk ook gewoon door AI kunnen laten analyseren, maar dat doe ik dus bewust niet.
Dag EVMaximizer,

Van 2010-2022 heb ik Wajong beoordelingen (UWV Amsterdam, eerst nWajong genoemd tot 2015, totdat de Participatieweg van kracht werd) gedaan en het UWV was niet blij omdat ik een hoger percentage toekenningen had dan gemiddeld.

Ik wil best met u in gesprek over het Nederlandse systeem wat betreft arbeid en gezondheid, maar vergeet niet dat ik ook maar de wet dien uit te voeren (of wilt u dat ik de wet overtreedt en mijn registratie als arts verlies). Projecteer uw eigen ervaringen niet op mij, dat mag overigens van mij, maar wat heeft de Tweakers community daar aan?

Nogmaals, Ev, ik wil niet persoonlijk met u in discussie, laat dat alstublieft buiten Tweakers.net. (u mag mij DM-en, geen probleem).

Als arts, mijn advies zou zijn, laat deze discussie gaan, niet uw probleem, niet iets waar u in mijn optiek invloed op kan pakken. Steek aub de energie in waar u nu mee bezig bent waardoor u er beter van wordt.
Ik denk dat het ook prima moet zijn om fotografie als hobby te hebben zonder dat je heel indrukwekkende foto's maakt. Als iemand aangeeft graag voor de hobby viool te spelen doen we er ook niet moeilijk over als die persoon niet in staat is Paganini te spelen.
Natuurlijk hoeft dat niet per se: ik heb zelf jarenlang een Panasonic FZ200 gebruikt. Dat is een digitale camera, maar tegenwoordig maak je met de gemiddelde iPhone al snel betere foto's. Het is dan ook niet zo gek dat zo’n toestel tegenwoordig lastig te verkopen is.

Destijds heb ik er zelfs een heel Instagram-account aan gewijd, al was dat vooral bedoeld om mijn interesse in Groot-Brittannië te benadrukken.

Waarom ik de foto's in het artikel niet zo indrukwekkend vond? Ze gaven mij simpelweg niet dat "wow"-gevoel waar ik stiekem een beetje op had gehoopt, zeker toen ik las dat het om een cameraproject of -collectie ging. Misschien lag dat aan mijn eigen verwachtingen, maar ik miste net dat beetje extra waardoor het echt binnenkomt.
Wat heeft zijn salaris nu weer hier mee te maken? Een hobby kost geld en of het nu 30000 of 500 is.
Ja, een hobby kost geld, daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar als je bijvoorbeeld leeft van een bijstandsuitkering, dan is het simpelweg niet realistisch om een verzameling te hebben ter waarde van €30.000. Dan moet je kiezen tussen een camera of gewoon boodschappen kunnen doen. Op Tweakers lijkt er soms weinig begrip te zijn voor mensen die bewust voor een goedkopere hobby kiezen, juist omdat het financieel niet anders kan.

Wat ik jammer vind, is dat er regelmatig neerkijkend wordt gedaan op mensen die bewust kiezen voor betaalbare alternatieven. Zelfs wanneer iemand zich terugtrekt uit een algemeen topic vanwege die sfeer, voelt men toch nog de behoefte om in een persoonlijk topic ongezouten en ongefundeerde meningen te geven. Zelf heb ik een interesse in goedkope Chinese horloges, maar die worden hier vaak zonder meer afgedaan als ‘rommel’ door Tweakers die financieel veel ruimer zitten.

Een hobby als deze lijkt mij juist passend bij iemand met een goed inkomen. Voor hem of haar is €30.000 misschien een klein deel van het totale vermogen. Voor mij zou dat bijna de helft zijn van wat ik in 37 jaar zorgvuldig heb opgebouwd. Een auto reken ik daar niet in mee, want dat is in mijn ogen gewoon een kostenpost, geen investering.

PS: Er bestaat zoiets als vrijheid van meningsuiting. Misschien vind je mijn opmerking niet leuk, maar in het artikel wordt ook gewoon zijn beroep genoemd. Als het echt neutraal had moeten blijven, was dat achterwege gelaten. Aangezien het wel genoemd wordt, vind ik het redelijk om daar ook mijn mening op te baseren.
Ook een auto is gewoon een luxe product. En we moeten simpelweg niet een ander zijn/haar rekening gaan maken. Zowat iedereen past zijn levensstandaard aan aan het inkomen dat we hebben. Mede daarom voelt niemand zich echt rijk, zelfs niet de mensen die elke maand een bedrag met 5 cijfers op hun rekening ontvangen en ik verwacht niet dat een bedrijfsarts daar onder valt.

Daarnaast vind ik wel dat er een verschil is tussen betaalbare alternatieven en zo goedkoop mogelijke chinese kopieen van andere producten. Het gaat er ook niet om om financieel ruimer te zitten. Als je iets zo goedkoop mogelijk maakt, dan kan je gewoon geen kwaliteit krijgen.

Daarnaast kan zelfs iemand met een bijstandsuitkering ook een mooie verzameling beginnen bouwen die op een dag mogelijks een grote waarde heeft. Je ziet dat bij vele objecten dat ze een cyclus meemaken. Eerst heel duur, dan door massaproductie relatief goedkoop, dan vanwege nieuwere generaties worden ze tweedehands weggegeven om jaren later, wanneer het overgrote deel verdwenen is mogelijks in populariteit te winnen en opnieuw veel waard te worden. Iets wat we o.a. zien in de tweedehands computermarkt.
"Zowat iedereen past zijn levensstandaard aan het inkomen aan."


Nou, ik niet hoor. Op de auto na dan. Ondanks dat ik inmiddels een beter inkomen heb, blijft mijn interesse uitgaan naar betaalbare maar degelijke producten. Helaas moet ik daarvoor vaak de krochten van het internet opzoeken om mijn interesse te kunnen delen.

Want als iemand een dure camera koopt, dan heet het ineens een “fascinerende” hobby. Maar wie het bijvoorbeeld over goedkope Chinese horloges heeft, krijgt vooral vooroordelen over zich heen. Precies wat jij in je reactie ook doet. Daarom ga ik er niet eens volledig op in. Het is zonde van mijn tijd en moeite. En hoewel jouw reactie net zo goed offtopic is, krijgt die tóch een +1. Dat zegt op zijn minst iets over de stemming binnen deze community.

( op moment van schrijven had mijn reactie nog +0 )

Ik steek juist wél moeite in mijn bijdrage en probeer inhoudelijk mijn ervaringen te delen met zo’n horloge bijvoorbeeld. Maar het zijn vooral de ongefundeerde, snelle opmerkingen die de meeste duimpjes krijgen. Reacties waar duidelijk nul moeite in is gestoken, die niets bijdragen en vooral de sfeer verslechteren. Blijkbaar vindt Tweakers dat prima.

Dan nog dit:

"Niet de goedkoopste hobby, maar als bedrijfsarts zit je doorgaans wel goed qua salaris, dus dan tikt dit ook wat minder hard aan. De foto's vind ik eerlijk gezegd niet heel indrukwekkend; daar moet ik gewoon eerlijk in zijn."

In mijn eerste reactie zei ik feitelijk precies hetzelfde: dat deze hobby prima past bij zijn inkomen als bedrijfsarts. En kijk eens wat voor reacties dat oproept… echt ongelofelijk.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 2 augustus 2025 09:15]

Een hobby begint altijd heel klein en voorzichtig tot het moment komt dat het een passie is geworden.

Je krijgt een lens, koopt een klein goedkoop lensje erbij, je ruilt een lens. Het is niet zo dat je denk ik begin een hobby en koop wat er te koop is.

De druk voelen van vooroordelen, heeft meer met je sociale omgeving te maken, dat er mensen zijn die een vooroordeel hebben op het verzamelen van Chinese horloges. Waarom zou je moeten oordelen over iemand zijn verzameling Chinese horloges?

Ik ken mensen met balpen, suikerzakjes, vingerhoedjes, bierblikjes, lipjes van blikjes verzamelingen.

Welk vooroordeel kun je daarover hebben?
Je reactie komt dan ook wel over als "Kijk meneertje met z'n camera's, dat kan die lekker betalen natuurlijk met z'n salarisje als bedrijfarts he." Met zo'n persoonlijke aanval kan je reacties verwachten ja...
Eerlijk is eerlijk, vrijheid van meningsuiting niet helemaal mee eens hoe jij jou mening hier neerzet maar daar tussen in gelaten.

inmiddels is mijn hobby oude consoles geworden, voornamelijk Nintendo met liefst zoveel mogelijk Zelda spellen. Het leuk aan deze hobby is dat ik alles gedoneerd heb gekregen, en dat is ook de hobby er aan voor mij. Los halen schoonmaken, het meest minuscule ding repareren en Dan weer dicht bouwen.


Deze kerel geeft gewoon aan wat zijn dagelijks leven is en zijn hobby. Een beetje een dag in het leven van. Zo maakt het ook niet uit voor mij dat ik bovenmodaal loon heb bij mijn werk. Zo maakt het ook geen fluit uit dat jij vanuit de bijstand van Chinese klokjes houd.

Ff kort samengevat, een zwerver kan wel als hobby hebben het houden van zoveel mogelijk Ferrari’s, als dat z’n hobby is prima. Is het realistisch, hmm kan je over uitwijken maar helemaal prima.

Zo ook deze gast, heeft een prachtige mooie verzameling waar je u tegen zegt, en of die kerel nu koekenbakker was geweest of putjesschepper op zee helemaal goed. of al waren het oude uitbreid kaarten voor op het moederbord, boeie! Die kerel heeft een mooie verzameling!

En waar jij in de “community” zo over word afgescheept als goedkope klokjes ben jij nu zelf aan het doen bij een ander. Heel jammer en een beetje triest.


Graag wil ik een -1 ontvangen aangezien dit niks met die geweldige verzameling van camera’s heeft te maken. Dank u wel
Een hobby hoeft niet duur te zijn

De meeste van mijn camera's heb ik gekocht voor bedragen van max € 20,00

Er is een tijd geweest dat je ze gewoon gratis kon ophalen.
Zo heb ik de Nikon F1 gewoon gehad van iemand.

Maar zo'n verzameling bouw je niet binnen een paar jaar op.

Ja, Ivan heeft er veel geld ingestoken, maar het hoeft dus niet
Zou het kunnen dat de recente prijsstijging (deels) wordt aangedreven door de hype op platforms als TikTok? Digitale compactcamera’s zijn bijvoorbeeld tegenwoordig weer opvallend populair, terwijl ze nauwelijks nog geproduceerd worden.

Zelf heb ik nog een exemplaar van Sony liggen. Er is geen haar op m’n hoofd die eraan denkt om 'm weg te doen. Sterker nog, ik zou hem in principe zó weer in gebruik kunnen nemen. Wat ik wel weet, is dat sommige van die oudere modellen inmiddels flink in waarde zijn gestegen.
Persoonlijk kan je met een beperkt budget goed instappen in de wereld van fotografie. Met een kleine investering kan je in theorie al jaren lol hebben.
Het probleem met dit soort verzamelingen is dat het voor de verzamelaar belangrijk is maar niet voor de nabestaanden. Dan blijkt dat de collectie bij elkaar houden duur is. Ruimte nodig, moet afgestoft worden. Die paar geïnteresseerde bezoekers komen een keer of twee, drie de collectie bewonderen en dan hebben ze het wel gezien.

Vaak is het dan dat de nabestaanden alles maar verkopen aan wie het maar wil kopen.

Ik zie en zag het ook bij andere collecties. Denk aan de typemachine verzameling die ooit in Tilburg stond (Scription). De verzameling apparatuur voor zendamateurs. En wat doe je met een verzameling van soms unieke cryptoapparatuur als diegenen die dat bijhouden er mee stoppen? Of de collectie van het Nationaal blindenmuseum (die nu op een handjevol mensen draait maar niemand heeft zin om het over te nemen)?
Geachte FrostyPeet,

Allereerst, dank voor u visie en respect voor uw mening en plat gezegd, u heeft helemaal gelijk.

"Het probleem" is bijna alsof u het als feit noemt. Ik ken u niet maar maakt u zich geen zorgen om mijn nabestaanden.
Damn @Ivan A. Andhyiswara Daar valt mijn collectie van uit het niet.

Ik spaarde alle camera's.
88 analoge SLR's, waarvan 30 Nikon SLR's (de meeste werkend)
116 analoge non-SLR's en dan nog een 30 tal digitale camera's

Voor het laatst 5 jaar geleden met de F5 nog foto's gemaakt voor iemand

Het was een leuke hobby, maar door mijn ziekte ga ik de boel verkopen
Uw gezondheid gaat voor! Er zijn genoeg fotografiegerelateerde verzamelaars. De Nikon F5 is voor zo ver ik weet bij analoge gebruikers (ik ben meer verzamelaar) een "must have". Denk aan de mooie plaatjes die u met de F5 heeft geschoten.

En een verzameling, hobby, wat mensen doen met hun leven, is zo persoonlijk en wat mij betreft: doe waar u zich fijn bij voelt. Uw verzameling heeft voor u waarschijnlijk veel plezier opgeleverd. Het gaat niet om de kwantiteit, maar voor de verzamelaar om de kwalitet.

Ik wens u het beste.
Het is verliefdheid op een product en dat snap ik wel. Zelf heb ik in de analoge tijd zelf mijn foto’s ontwikkeld en kan mijn oude pentax camera plus lenzen niet weggooien. Ik heb zelf nu digitale Canon maar soms denk ik nog dat analoge was je veel preciezer nu schiet je maar raak en kijk later wat voldoende is en bewerk de foto’s nog even na met Adobe, het is minder romantisch.
Dank. Herkenbaar, denk ik voor vele mensen die met analoog fotograferen zijn begonnen. Het is de tijdgeest, denk ik. Alles gaat sneller, alles is op verzoek beschikbaar. Laten wij elkaar respecteren vooral dat de nieuwe generatie sneller (technologisch) dingen oppakt en dan er ook ruimte mag zijn voor mensen die het op een andere manier doen/hebben gedaan. In mijn optiek (dat is een mening, geen feit), begrijp ik de romantiek goed. Ik zie een analoog met fabrieksbrood (prima voor het doel, betaalbaar mensen niet honger te hoeven laten lijden), vs "ambachtelijk gebakken brood" (ik weet dat er over die defninitie discussie is).

Ik hoop dat je met je huidige gear voldoende lol houdt in fotografie.
Ha Ivan, mooie verzameling! Dacht dat ik wat had met mijn bijna complete F-verzameling, maar ik zie dat ik nog maar net begonnen ben. Kan me nog herinneren dat wij beiden op een MFVR symposium met camera's rondliepen: jij al met je F90X en ik nog met een F801s. Mooie tijden waren dat!
Robert!

Jazeker! Dat waren inderdaad tijden!

Hey, net begonnen, dat is een feit, maar dat wil niet zeggen dat je meer kan bereiken! Zie het als beginnende acteurs, artsen, (top) sporters.

Zeker heb ik goede herinneringen aan mijn tijd dat ik af en toe eens voor de MFVR mocht fotograferen (beter gezegd, ik was daar gewoon mijn met F90X). Achteraf gezien heb ik wel spijt dat ik de negatieven aan de MFVR heb gegeven (zij betaalden mij wel, maar gunden mij beslit wat "winst" om foto's voor ehm, ƒ0,25 tot ƒ0.50 per stuk te verkopen). Mooie tijden in het "hok" in de kelder van toen nog Erasmus Universiteit, nu Erasmus MC.
Mooi artikel van mooie hobby. Nu met mijn R5 mark II heb ik een paar keer gedacht dat ik mijn A-1 en AE-1P had moeten bewaren. Soort nostalgie
Dank je wel!

De Canon A-1 en AE-1P en zusjes, zijn voor zo ver ik heb gezien ook in vraagprijs gestegen. Nostalgie, dat is begrijpelijk, en dat is zeer persoonlijk. M.i. is er niets mis met gevoel van nostalgie! Gevoel van veiligheid, vertrouwdheid etc.

Canon R5 mk II, lijkt mij een prachtig appaaraat om je herinneringen vast te leggen. Bob Dylan verkondigde in 1964 (?) al "The times are a-changin'". Maar ik snap goed dat je de A-1 wel eens mist. High-tech beest uit de jaren 80.
Wat een leuk artikel. En heel herkenbaar. Ik fotografeer van kinds af aan. Als 12 jarige de hele vakantie bij een boer op land werken om een eerste spiegelreflex te kunnen kopen (Praktika). Een paar jaar later overgestapt op Canon. Mezelf doka werk geleerd en op de middelbare school een fotoclub en doka opgericht.

Later heel lang bij het (FD) manual focus systeem van Canon gebleven. Mijn (semi)mechanische kamera's van toen (F-1n) staan hier nog op mijn werkkamer. Ook een hele tijd met een 6x6 Bronica portretten gemaakt. Pas vrij laat overgeschakeld op Canon autofocus (EF) met EOS-1, EOS-1n, EOS-1v en toen vrijwel al mijn FD objectieven verkocht. Weer later de analoge kamera omgeruild voor de digitale EOS-1D. Toen ook de 6x6 en de doka verkocht.

Al die jaren (vanaf de F-1n t/m EOS-1D) veel aan natuurfotografie gedaan. Hier vooral vogels en heel veel in Afrika. En daarbij vooral veel problemen om al die fotospullen mee te kunnen nemen in het vliegtuig.

Nu kijk ik wel eens naar de laatste nieuwe mirrorless kamera's. Mooi spul maar het is allemaal prijzig en ook weer een hele nieuwe serie objectieven met een andere vatting. Maar ik betrap mezelf erop dat ik op reizen vaak alleen een Lumix met vaste (Leica) zoom meeneem en zelfs heel veel foto's maak met de iPhone.

Toch denk ik met nostalgie terug aan die analoge tijd met filmrolletjes. Toen fotograferen ook nog op ervaring en vakmanschap aan kwam.
Dank voor het delen van je ervaringen!

Canon FD (analoog) was wel iets waarmee ik bekend werd toen ik met mijn Olympus OM-2n fotografeerde. 2 maten van mij, waarvan een ik nog steeds goed contact heb, hadden een Canon A-1 (en eentje een F-1n). Dat was echt Japanse high-tech in de jaren 80.

Dat Canon naar EOS-mount ging, vond ik lastig als student. Zowel Olympus als Nikon boden AF-bodies aan waarmee je ook met MF lenzen kon werken zonder adapters e.d. Canon was zeker in de jaren 90 gewoon "the boss".

In de digitale wereld, met name mirrorless, snap ik je overwegingen. Ik bedoel, net geïntroduceerde Sony, wauw (wel 4,9k €, maar goed). Nikon Z8-9, Z6 III etc, Canon heeft ook erg goede modellen, Fuji etc ook. En ik denk dat je met je iPhone en Lumix (die apparaten kunnen echt wat) een heel eind kan komen. Ik herken het goed, ik pak mijn "oeroude" Sony Xperia 1 II ook voor (daglicht) foto's ipv Nikon D850 voor de herinnering. Doe waar je je goed bij voelt

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.