Tweaker Atmoz bouwde zijn huis om tot werkplaats voor slimme knikkerbanen

Gezien zijn jeugd had het goed mis kunnen gaan voor Stephan van Lümig, op Tweakers beter bekend als Atmoz. Vanwege twee niet-gediagnosticeerde mentale aandoeningen wist hij in zijn jonge jaren maar moeilijk uiting te geven aan zijn interesse voor techniek en technologie. Het is gelukkig goedgekomen, want na de verkoop van zijn eigen energieleverancier startte hij een inmiddels succesvolle Kickstarter-campagne voor de modulaire high-tech knikkerbaan Marblelous. In dit artikel vertelt Atmoz over het slopende crowdfundingtraject, het bouwen van thuisbioscopen en een eigen escaperoom, en neemt hij ons mee door zijn unieke huis vol nerdy ruimtes en Half-Life-verwijzingen.

Stephan van Lümig

Nickname:
Atmoz

Hobby's:
Foto/videografie, wandelen, koken, fietsen, e-bike crossen, elektronica, software, mechanica, kunst combineren met techniek, astrofysica, terrassen, club, technofestivals

Leeftijd:
Lichaam 44 jaar / geest 23 jaar

Op Tweakers sinds:
2001

Favoriete Tweakers-onderdelen:
Forum, Pricewatch en V&A

Studie:
Software Programmeur, Netwerk Infrastructuur Design en Elektrotechniek

Beroep:
Thuisbioscopenbouwer, programmeur, knikkerbaanontwikkelaar

Smartphone:
Samsung S23+

Computer:
Intel i9-processor, 128GB geheugen, GeForce RTX 5090, 57"-8k-widescreenmonitor

Gameconsole:
PlayStation 5 Pro en Xbox Series X

Tablet:
Apple iPad Pro

Domotica:
Home Assistant

Website: www.stephanvanlumig.com / www.thuisbioscooplimburg.nl / www.marblelous.tech

Je hebt als techneut en uitvinder veel verschillende dingen ontwikkeld. Waar komt je inspiratie vandaan?

"Daar heb ik pas onlangs een verklaring voor gekregen: ik heb enorme adhd. Rond mijn veertigste werd dit pas gediagnosticeerd. De spreekwoordelijke meter ontplofte zowat. Bovendien heb ik iets dat lli heet: lage latente inhibitie. Deze aandoening zorgt ervoor dat mijn brein informatie soms moeilijk kan filteren.

Als ik bijvoorbeeld een doodnormale deurklink vastpak, dan komen er soms in een fractie van een seconde talloze vragen in mij op: wat zou hij kosten? Wat is de temperatuur van het handvat en hoeveel tiende van een graad zou hij warmer zijn geworden nu ik de klink even heb vastgehad? Wat is de hoogte tot het plafond? Wat is de diameter? Zou ik dit ook zelf kunnen maken of zelfs verbeteren? Hoe werkt het mechanisme binnenin? In welke bouwmarkt kan ik dit kopen? En ga zo maar door ... Ik realiseerde me tijdens het kijken van Prison Break dat ik dit heb; het personage Michael heeft dat ook.

Door de combinatie van adhd en lli komen er continu ideeën in me op. Het klinkt heel gek, maar soms heb ik binnen een oogwenk een heel zakenplan of nieuw productidee uitgedacht."

Die combinatie van mentale aandoeningen zorgt bij jou dus voor allerlei creatieve ideeën. Is dat een gave?

"Ik begin het langzaam maar zeker op die manier te kunnen zien, maar dat was vroeger echt anders. Omdat er toen nog nauwelijks op adhd getest werd, was ik vooral een heel moeilijk kind met heel veel ideeën. Ik voelde me vreemd. Dan vroegen mensen hoe ik op een idee kwam en dan kon ik niet begrijpen waarom ideeën bij andere mensen niet ook gewoon kwamen aanvliegen. Ik dacht dat ik ziek was, dat ik een ziekte in mijn hoofd had. Als je als kind al constant denkt dat je ziek bent, ben je dat op een bepaalde manier ook.

Ik kon al die ideeën ook niet goed kanaliseren. Het werden dan vaak 'projecten' die wat minder onschuldig zijn dan een interactieve knikkerbaan. Ik heb bijvoorbeeld eens een vlammenwerper gemaakt met een pompje voor ruitenwisservloeistof, een accu en een trigger. Die schoot benzinevlammen tot een meter of tien ver – echt levensgevaarlijk en een wonder dat ik zelf niet in de hens ben gevlogen.

Nog zoiets: we woonden tegenover een school, dus er fietsten altijd oudere kinderen voorbij. Mijn vrienden en ik hadden in de tuin verfpotjes met kruit en een gloeidraadje begraven, die verbonden waren met een controlepaneel. Dan gingen we in onze boomhut zitten en probeerden we kinderen op ons terrein te lokken. Als er dan iemand in de buurt van zo’n bommetje stond, lieten we dat ontploffen. Dat soort 'kattenkwaad' kwam gewoon in me op en dan ging ik dat doen en bouwen.

In de loop der jaren werd het echter steeds minder onschuldig. Door het toenemende drugsgebruik binnen de vriendengroep kwamen we geregeld flink in de problemen. In die tijd had ik zomaar op het verkeerde pad kunnen belanden."

Hoe kon jij, ondanks die slechte invloeden, toch op het rechte pad blijven?

"Ik deed op school allemaal rare dingen en ging daarbuiten veel op stap. Leraren wisten dat ik tot zondagavond op stap was en maandag dus nooit op school zou verschijnen. Als ik er wél was, stelde ik allemaal interessante vragen, van die vragen waar leraren even over moesten nadenken of die ze niet konden beantwoorden.

Op de hogeschool had ik zo'n leraar die dat laatste kon waarderen en wist dat hij me mijn gang moest laten gaan. Soms hoefde ik dan geen tentamen te doen en gaf hij me gewoon een negen. Zo ben ik de opleiding netwerkinfrastructuurdesign doorgekomen. Hij heeft me ook overgehaald om de programmeeropleiding te proberen. Ik deed toen een tijdje beide opleidingen tegelijkertijd.

Aan hem heb ik mijn leven te danken. Dat heb ik hem ook wel eens gezegd. Hij komt nu, twintig jaar later, nog regelmatig met andere leraren uit die tijd langs om te zien wat ik nu weer aan het bouwen ben."

Je laat ook de Tweakers-community zien wat je aan het bouwen bent. Kun je bijvoorbeeld vertellen wat het Kickstarter-project Marblelous precies is?

"Marblelous is een modulaire slimme knikkerbaan, dus knikkeren in combinatie met motors, servo's, leds, wifi en smarthomeconnectiviteit. Die speciale onderdelen noemen we Smart Tricks. Het idee is dat je de knikkerbaan op allerlei manieren kunt koppelen met andere technologieën. Via de bijbehorende app kun je die interactiviteit programmeren. Denk bijvoorbeeld aan een baan met een sensor die kan kijken welke kleur een knikker heeft of welke het snelste rolt, waarna een splitter bepaalt of de knikker naar links of rechts moet. De baan is ook compatibel met onder meer Sonos en Philips Hue."

Hoe ben je op het idee gekomen om knikkeren en technologie te combineren?

"Ik begon vijf jaar geleden aan het project. Het was oorspronkelijk een idee dat ik had voor een escaperoom. Met mijn bedrijfje bouwde ik namelijk een escaperoom en voor een nieuwe kamer wilde ik iets maken waarbij puzzels met knikkers opgelost moesten worden. Door de coronapandemie moest ik stoppen met dat bedrijf, maar het idee bleef hangen. Dus toen ben ik het idee als losstaand concept gaan uitwerken.

Aan het begin van de pandemie kreeg ik corona. Toen heb ik me in mijn kantoor opgesloten. Mijn vriendin zette eten voor de deur. Twee weken later kwam ik de ruimte weer uit. In die tijd heb ik geleerd om voor Android te programmeren en het resultaat was de eerste app voor Marblelous. Ook het ontwikkelen van de prototypes gebeurde allemaal hier in huis. Met 3d-printers maakte ik de behuizing. Ik heb ook een cnc-machine voor het maken van printplaten aangeschaft en soldeerde erop los. Sindsdien heb ik, met de hulp van veel tweakers en andere bedrijven, het product op de markt weten te brengen."

Op wat voor manier heeft de Tweakers-community je geholpen bij de ontwikkeling van Marblelous?

"Hoewel ik de Android-app in eerste instantie zelf maakte, wist ik niet hoe dat voor iOS moest. Daar heeft een tweaker me bij geholpen. Omdat hij op den duur geen tijd meer had, heb ik uiteindelijk een derde partij ingeschakeld om de app verder te ontwikkelen. Renssies hielp bijvoorbeeld met appdesign en softwaregerelateerde dingen. Ook heb ik de eerste printplaat ontwikkeld met de hulp van tweaker Houtenklaas. Septillion nam zelfs de tijd om met me te videobellen over de ESP32-microcontroller voor Smart Tricks.

Daarnaast hielpen tweakers me ontzettend goed via het forum. Zo kon ik met allerlei vragen over de ESP32 terecht in Het grote ESP topic. Ook het Arduino-topic en de EL-kroeg over elektronica en pcb-ontwerp hebben me enorm geholpen."

Over ESP32's gesproken: wat voor hardware gebruik je om de slimme apparaten aan te sturen?

"De basis van iedere Smart Trick is een ESP32 met 16MB geheugen en ondersteuning voor een wifi- en bluetoothverbinding. Ook ondersteunt de microcontroller ESP-NOW, een lowpowerprotocol voor draadloze verbindingen van Espressif zelf, en MQTT, een communicatieprotocol voor iot-apparaten. Via al die verbindingen kun je Smart Tricks aansturen, bijvoorbeeld de knikkerdropper.

Het verschilt per apparaat wat er verder voor hardware is gebruikt. Zo hebben we een spiraallift om knikkers naar boven of beneden te bewegen. Daarin zit een motor die de spiraal draait. Er is ook een module met een sensor die detecteert wanneer er een knikker passeert. De teleporter is ook een leuke: daarin 'verdwijnt' een knikker. Vervolgens wordt er een signaal naar een gekoppeld apparaat gestuurd, bijvoorbeeld een dropper die aan de andere kant van de wereld een knikker laat vallen.

Het idee is dat mensen op creatieve wijze Smart Tricks aan elkaar koppelen. Voor de echte nerds is het overigens ook mogelijk om zelf modules te maken. We hebben een 'poortje' in het ecosysteem gebouwd, dat we de Open Creator Interface noemen. Daarmee zorgen we ervoor dat iedereen met een 3d-printer en wat programmeerkennis eigen Smart Tricks voor het Marblelous-ecosysteem kan ontwikkelen. Ik ben heel benieuwd wat mensen hiervan gaan maken!"

Je werkplaatsen staat helemaal vol met peperdure apparaten. Wat is de gedachte achter al die machines?

"Ik heb door de jaren heen heel veel gereedschap en machines verzameld voor verschillende projecten. Voor Marblelous heb ik bijvoorbeeld 3d-printers met filament en hars gebruikt, maar ook een lasersnijmachine, een CO₂-lasersnijder voor het snijden van staal, plexiglas en hout voor bijvoorbeeld promotieborden, een kledingdrukmachine voor merchandise en een cnc-machine voor het uitfrezen van printplaten. Dat heb ik allemaal op mijn werkplaatsen staan.

Daarnaast heb ik voor Marblelous al zo'n 500.000 euro geïnvesteerd in ruim vijftig spuitgietmatrijzen. Dat zijn een soort metalen mallen waar plastic in gespoten wordt. Deze plastic delen worden in China gemaakt. Die investeringen heb ik nog lang niet terug.

Daarnaast heb ik door de jaren heen veel conventioneel gereedschap verzameld, vooral in de tijd van mijn escaperoombedrijf en voor het bouwen van thuisbioscopen. Dat laatste doe ik nog zo nu en dan, omdat het altijd unieke projecten zijn waar hardware en software samenkomen. Ik bouw ook geen 'halve' bioscopen; ik heb de luxe om alleen opdrachten aan te nemen voor thuisbioscoopruimtes waarvoor alles uit de kast getrokken mag worden. Dat betekent een goede projector, stevige geluidsinstallatie, mooie ledverlichting en luxe aankleding. Dat bouwen we dan custom in het huis van een klant. Dat kost al snel vanaf 20.000 euro."

Een van de bijzonderste ruimtes van je 'makerspace' is toch wel het kantoor vol Half-Life-verwijzingen. Wat is dit voor ruimte?

"In deze 'researchruimte' heb ik een pc staan, maar ook soldeerspullen, 3d-printers en een geautomatiseerde muur met componenten. Daarboven staat 'Anomalous materials', wat natuurlijk een verwijzing naar Half-Life is. Daarnaast heb ik een touchscreen met een zoekfunctie. Daarop kan ik intoetsen welke componenten ik nodig heb, bijvoorbeeld transistors en resistors. De bakjes waarin die componenten liggen lichten dan op. Op ieder bakje zit ook een barcode die je kunt scannen. Dan licht wederom het vakje op waarin het bakje teruggeplaatst moet worden. Uiteraard heb ik ook een 'valve' geïnstalleerd; als je daarop drukt, hoor je het introgeluid van Valves games.

In deze ruimte zijn de eerste prototypes voor Marblelous ontwikkeld en fysiek gemaakt. Ik heb hier in principe alles wat ik nodig had om op kleine schaal het productidee te realiseren. Ook nu gebruik ik deze ruimte nog: alle Smart Tricks die voor Kickstarter gemaakt zijn, werden in deze ruimte geassembleerd. Dat heeft enorm veel werk en tijd gekost. Eerst wordt de printplaat met ESP32 in de behuizing gestopt en dan wordt de firmware geüpload. Dan solderen we handmatig de through-holecomponenten op de printplaat en wordt alles getest. De laatste stap is om de behuizing verder af te maken."

Op het moment dat we dit gesprek voeren, staan de laatste dozen van de Kickstarter klaar voor verzending en kunnen backers ermee aan de slag. Wat waren de hoogte- en dieptepunten van het hele proces, van idee tot levering?

"De eerste tweeënhalf jaar heb ik echt alles zelf gedaan: 3d-tekeningen maken, 3d-printen, software ontwikkelen, dozen ontwerpen, marketing bijhouden en ga zo maar door. Dat deed ik zestien uur per dag. Dat eist op een gegeven moment zijn tol. Intussen is het voorlopige einde in zicht; daar kijk ik ontzettend naar uit.

Toen ik hier vijf jaar geleden mee begon, was het idee om de techknikkerbanen uit te brengen voor particulieren. In de ontwikkelperiode gaven we echter zo nu en dan demonstraties en workshops op scholen en evenementen. Daar kwamen we erachter dat het product ook erg onder jongere kinderen aansloeg als onderwijstool. Het is ongelofelijk om te zien hoe kinderen op een intuïtieve manier met de modules aan de slag gaan en werkelijk nieuwe dingen creëren; dat is zeker een hoogtepunt.

In maart 2025 ging de Kickstarter live en binnen een kwartier was het project gefinancierd – fantastisch natuurlijk. Sindsdien zijn we keihard aan het werk om alle backers te voorzien van hun bestelde pakket. Ik wilde zorgen dat in eerste instantie alle klanten in de Verenigde Staten hun bestelling kregen, vanwege de geopolitieke situatie van importsancties en onzekere belastingen. Das is inmiddels gelukt en de eerste positieve berichten zijn al binnen. Dat geeft ontzettend veel voldoening.

Aan de andere kant bombardeerden sommige backers me tijdens de Kickstarter met vragen; dat werd soms wat te heftig. Zo kondigde ik op een gegeven moment aan dat de eerste pakketten in juni verzonden zouden worden. Een jongen nam op 31 mei contact met me op: of ik een update had. Dat soort mensen realiseren zich kennelijk niet dat het niet te doen zou zijn als iedereen dat zou doen.

Ook achter de schermen was het soms uitdagend. Vooral het werken met de Chinezen voor het produceren van de plastic onderdelen was soms tenenkrommend. Dan sturen ze producten toe die eigenlijk wit moesten zijn maar eerder geel waren. Het was een enorme uitdaging om uit te leggen dat dit niet goed genoeg was. Op een gegeven moment hadden ze compleet verkeerde speakertjes geleverd voor in de Smart Tricks. "Ja, maar deze zijn beter", lieten ze me weten. Dat was leuk en aardig, maar de 'betere' speakers pasten niet eens in de behuizing. Onze standaarden zijn gewoon helemaal anders.

De combinatie van het al het geregel, de duizenden uren werk, belastingen, het gedoe met importtarieven en -sancties, het CE-keuren van elektronica en de grote geldinvestering maken dat ik het allemaal niet opnieuw zou doen. Ik ben echter natuurlijk enorm trots dat het wel gelukt is."

_{Redactie: Yannick Spinner • Video: Luke van Drie}_{• Eindredactie: Marger Verschuur}