Pakt na trage start toch roem en glorie

Kingdom Come: Deliverance II Review

Goede prestaties, maar ook bugs

Op technisch vlak is Kingdom Come: Deliverance II een beetje wisselvallig. In grote lijnen vind ik het een mooie game. Het Boheemse landschap spreekt aan: je rijdt door de bossen, langs uitgestrekte weilanden, door rustieke dorpjes en ga zo maar door. De forten en de stad Kuttenberg vormen dan de landmarks die een wat andere smaak bieden. Kuttenberg deed me soms denken aan een stad als Novigrad uit The Witcher III. Ik kreeg er een beetje dezelfde vibe bij. Dat is alvast een groot compliment, want het derde deel uit Geralts trilogie staat in mijn lijstje favoriete games aller tijden.

De omgevingen vind ik dus mooi. De game is lekker kleurrijk en gewoon rondrijden en om je heen kijken is vaak al een belevenis op zich. Rijdend door de bossen, over open velden of langs een beekje is fijn. Mocht je echter zin hebben om gaten te schieten in de audiovisuele presentatie van Kingdom Come: Deliverance II, dan kunnen we hier beginnen. Zeker op de PlayStation 5, zowel op de Pro als op het basismodel, is texture pop-in zeer goed merkbaar. Richt je ogen op stukken van de wereld die net iets verder weg zijn en je ziet de bomen en gebouwen daar voor je ogen veranderen van vage vlakken naar steeds gedetailleerdere onderdelen van je directe omgeving. Dit is vermoedelijk niet helemaal te voorkomen op de hardware van de PS5. Dat blijkt wel, want op pc is dit probleem minder goed merkbaar. Ik speelde het spel met een Nvidia RTX 3080 Ti en daar zag ik veel minder pop-in dan bij de consoleversie het geval is.

Upscaled 4k60 op PS5 Pro

Op de PlayStation 5 Pro wordt je trouwens niet geconfronteerd met een keuze voor een grafische modus. De console draait de game met 60 frames per seconde en in upscaled 4k. De normale PlayStation 5 laat je een keuze maken tussen een van die twee. De Quality-modus geeft je upscaled 4k, maar beperkt de framerate tot 30fps. De Performance-modus biedt 60fps, maar verlaagt de resolutie naar upscaled 1440p. Ik heb de game voornamelijk in de Quality-modus gespeeld. Kingdom Come: Deliverance II is een vrij trage game, dus de lagere framerate zat mij niet echt in de weg.

De pc-versie heeft natuurlijk meer instellingen in de graphics. Je kunt allerlei features boosten of juist verlagen, maar de belangrijkste instelling voor een pc-game in 2025 is de upscalingtechniek. Kingdom Come: Deliverance II ondersteunt DLSS en FSR, waarbij niet vermeld wordt welke versie van de technieken gebruikt wordt. De menu’s in de game bevatten in elk geval geen verdere informatie over framegeneration of andere moderne features. Ik heb de game vooral getest met DLSS, aangezien ik met een Nvidia-kaart speelde, en haalde daarmee prima prestaties. De game is zelfs met de upscaler uitgeschakeld nog goed te spelen met deze toch inmiddels niet meer ‘toplijn’-videokaart: de framerate schommelde dan rond de 30fps met de grafische instellingen op Ultra. Speel je wat meer met de DLSS-settings, dan kun je die naar voorkeur verhogen tot boven de 60fps. Wel apart is dat de game in zijn menu’s een lock van 32fps en 64fps aanhoudt. Je zou denken dat dat uit te zetten is, maar dat kreeg ik nog niet voor elkaar.

Grafische presets van de pc-versie, vlnr: Low, Medium, High, Ultra

De pc-versie en de consoleversie kunnen elkaar de hand schudden op het gebied van de bugs. Het origineel had last van behoorlijk wat bugs. Dat is nu iets beter, maar met de nadruk op ‘iets’. Alles bij elkaar viel het me ergens nog mee gezien de grootte van de game, maar ik had op de PlayStation 5 meerdere crashes en heel veel grafische bugs en glitches. Daarnaast viel ik een keer door de map heen; best grappig, maar niet echt de bedoeling natuurlijk. Tegen het einde van de reviewperiode kreeg ik een update waarin Warhorse aangaf de Day One-patch alvast uitgerold te hebben voor reviewers. Helaas was dat te laat om nog uitvoerig te kunnen testen hoeveel van de genoemde issues daadwerkelijk verholpen worden door deze patch, maar het zal allicht een stap in de goede richting zijn. Desondanks denk ik dat gamers de eerste periode na release nog wel even rekening moeten houden met de nodige bugs.

Vlnr: DLSS Native, DLSS Quality, DLSS Balanced

Hoe het kan dat ook deze tweede game best veel bugs heeft? Dat blijft speculeren, maar het geeft te denken dat de ontwikkelaars in interviews al meermaals hebben aangegeven dat de CryEngine, die Warhorse gebruikt voor Kingdom Come: Deliverance II, eigenlijk niet ideaal is voor het type game dat de studio maakt. Dat is volgens de makers echter geen groot probleem. Volgens hen brengt elke engine uitdagingen met zich mee en vindt elke ontwikkelaar de engine waarmee hij werkt altijd suboptimaal. Hoewel er ook bij de ontwikkeling van het eerste deel dus al uitdagingen waren, besloot Warhorse bij de CryEngine te blijven. Het niet hoeven aanpassen van de manier van ontwikkelen was daarbij een belangrijk pluspunt. Wie dit verhaal leest, zou snel kunnen denken: "Ah, dat verklaart misschien waarom er toch nog zoveel bugs zijn." Zeker weten zullen we dat nooit, maar het zou er best aan kunnen bijdragen.

Soms gaat het even mis ... (PS5-versie)

Gelukkig is het zeker niet zo dat de bugs spelbrekend of spelbedervend zijn. Ja, de game herstarten na een crash is stom, maar het kost je zelden echt veel voortgang. De game slaat voortdurend automatisch op en je kunt ook handmatig opslaan door de zogeheten Saviour Schnapps te drinken. Die moet je wel brouwen of kopen, dus dat kan niet onbeperkt. Toch had ik er altijd genoeg om er niet al te lang over na te denken. Je hebt dus meestal wel een vrij recente save. Daarnaast zijn de grafische bugs vooral afleidend, maar echt heel erg in de weg zitten ze nooit.

Wel worden de sterke grafische momenten afgewisseld met minder overtuigende beelden. Dan doel ik dus niet op de grafische bugs, maar op minder mooi of minder gedetailleerd uitgewerkte onderdelen in de spelwereld. Denk daarbij aan de textures van gebouwen, zeker wanneer die nog wat verder weg zijn, of de kwaliteit van struiken en bomen. Die zorgen met elkaar voor mooie omgevingen, maar bekijk je ze apart en van dichtbij, dan zijn de bladeren vaak simpele, soms wat grof ogende textures. Dat zorgt ervoor dat de over het algemeen prima graphics soms net niet helemaal overtuigend voor de dag komen.

Prima geluid

De audiovisuele presentatie wordt flink geholpen door het geluid. De game kent allerlei sfeervolle achtergrondmuziekjes, die de middeleeuwse sfeer in het spel goed naar voren brengen. De grootste pluim gaat echter naar de dialogen en de stemmen die deze ten gehore brengen. Ik vond het schrijfwerk erg geslaagd. De game staat bol van humorvolle gesprekken tussen personages en leuk bedachte quests, die voor allerlei hilarische situaties zorgen. De stemmen zijn daarnaast een stuk beter dan die in het vorige deel. Daar waren met name de stemmen van de hoofdpersonages sterk, maar die van overige personages vaak een stuk minder indrukwekkend. Dit keer is dat een stuk beter. Dat komt misschien ook wel doordat dit verhaal in alles groter aanvoelt en er ook meer belangrijke personages zijn, die goed zijn uitgewerkt. Dat trekt het algehele niveau omhoog. Het zorgt er al met al voor dat gewoon luisteren naar pratende personages al erg vermakelijk is en dat de tussenfilmpjes ook leuk zijn om naar te kijken.

• Volgende pagina 5. Conclusie