Item: S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl, Xbox series S|X
Author: Jurian Ubachs

Stalker 2: Heart of Chornobyl

Stalker 2: Heart of Chornobyl is een game die de afgelopen veertien jaar meermaals in de prullenbak leek te verdwijnen, maar nu dan toch het levenslicht ziet. De game biedt spanning, vrijheid en een heerlijk avonturiersgevoel, maar ook bugs, verouderde gameplayelementen en wisselende grafische prestaties. Hoewel je er voldoende op kunt aanmerken, is de game goed genoeg om door te blijven spelen. De zone blijft mysterieus en uitnodigend, de verhaallijnen zijn boeiend genoeg en zeker het schieten werkt prima. Het zal aan smaak onderhevig zijn of Stalker 2 de moeite waard is. Wie wel uit de voeten kan met een uitdagende game die trouw is aan de oude Stalker-games, zal hier prima aan kunnen beginnen; voor wie inmiddels wat meer verwacht van een hagelnieuwe shooter, zijn er waarschijnlijk betere opties.

Pluspunten

Minpunten

Getest

S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl, Xbox series S|X

Prijs bij publicatie: € 59,99

Vanaf € 64,99

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Nostalgie en het wat negatievere broertje melancholie zijn rare dingen. Het is menseigen om terug te kijken in de geschiedenis en weemoedig terug te denken aan vervlogen tijden. We verlangen naar een mooie tijd of een bepaald gevoel dat we zijn kwijtgeraakt. We koppelen personen of specifieke dingen aan fases van ons leven. We denken er verlangend aan terug, missen een gevoel, maar weten dat er écht naar teruggaan niet mogelijk is. Nergens is dat effect natuurlijker sterker dan in de liefde, maar gamers kunnen er ook wat van. Wat is immers de reden dat iets als een heruitgave van Tony Hawk’s Pro Skater 2 het origineel nooit kan evenaren? Simpel: de gamewereld nu is niet de gamewereld van toen en jij bent niet de persoon en de gamer die je toen was. In een notendop is Stalker 2: Heart of Chornobyl een game voor gamers die de oude Stalker-games missen. Zij komen er met deze game echter achter dat die oude liefde wellicht beter in het verleden had kunnen blijven.

Stalker 2: Heart of Chornobyl speelt zich net als de vorige games af in de Exclusion Zone rond de kerncentrale van Chernobyl, dat je op zijn Oekraïens schrijft als Chornobyl. In die zone zijn door de jaren heen allerlei gevaarlijke anomalieën ontstaan en daar zijn waardevolle artefacten te vinden. Die artefacten en eventueel andere waardevolle spullen en geheimen die de zone herbergt, leiden ertoe dat avonturiers de zone in trekken om ze te vinden en er rijk van te worden. Deze avonturiers heten stalkers en zij hebben hun werk gemaakt van het navigeren door de zone en scoren van loot. Dat werk wordt bemoeilijkt door allerlei facties die hun eigen plannen hebben in de zone, maar ook door groepen bandieten en gemuteerde monsters.

Monolith, Clear Sky en andere bekende namen

De speler betreedt de zone als simpele stalker genaamd Skif, die op zoek is naar een mysterieus artefact, maar al snel betrokken raakt bij een verhaal dat veel verder gaat dan dat. De gebeurtenissen in Call of Pripyat leken ervoor te hebben gezorgd dat de zone niet verder zou uitbreiden, maar verschillende vreemde verschijnselen wijzen erop dat de zone rond de kernreactor van Chornobyl verre van stabiel is. Het verhaal leidt Skif langs verschillende bekende facties, die gamers die bekend zijn met Stalker zullen herkennen, zoals Monolith en Clear Sky. Het verhaal is interessant genoeg om je door het avontuur heen te leiden, waarbij je de keuze hebt om een flink aantal sidemissions aan te gaan.

Wat het verhaal en de setting betreft, is het jammer dat Heart of Chornobyl op zijn zachtst gezegd weinig eerbied heeft voor de eerdere games in de serie. De game bevat bijvoorbeeld informatie over terugkerende personages die simpelweg niet overeenkomt met de oude games. Ook de ligging van bepaalde plekken is anders, zoals die van basissen van bepaalde facties. Ik ga echt niet eisen dat een map in Stalker 2 er net zo uit moet zien als in de vorige games, maar je praat wel over dezelfde zone. In die zone hebben mensen al verhalen gespeeld. Dan is het best raar dat de opbouw van de wereld zo verregaand is veranderd en dus inconsistent is met wat je in Call of Pripyat, Clear Sky of Shadow of Chernobyl hebt gezien. Geen ramp: je kunt de game prima spelen zonder je hier een seconde druk over te maken, maar voor doorgewinterde Stalker-spelers is het misschien jammer.