Inleiding
Het is dé rijzende ster onder de besturingssystemen voor smartphones: Googles Android. Al snel na de aankondiging in november 2007 dat Google geen toestel, maar een OS zou gaan ontwikkelen, ontstonden de geruchten over het eerste toestel met Android. Pas in september afgelopen jaar kwamen Google, fabrikant HTC en provider T-Mobile naar buiten met het eerste Android-toestel: de T-Mobile G1, toen nog bekend onder de naam HTC Dream.
Al sinds eind oktober is het toestel in de Verenigde Staten verkrijgbaar, maar begin februari zal de G1 ook in Nederland te koop zijn. De G1 zal overigens niet lang het enige Android-toestel blijven. Niet alleen mobieltjesfabrikant HTC komt dit jaar met aankondigingen van nieuwe Android-toestellen, ook Samsung, Sony Ericsson, LG, Motorola en enkele kleinere merken werken aan toestellen met Googles mobiele OS.
T-Mobile verwacht veel van de G1. De provider trommelde voorafgaand aan het Android Dev Camp in Amsterdam op 9 januari de hele vaderlandse pers, inclusief mainstream-media als de NOS en ANP, op om een voorproefje van de Android-telefoon te nemen. Bij die gelegenheid maakte de provider duidelijk: Android is een grote belofte voor de toekomst van de telecomsector.
Is de T-Mobile G1 die aandacht waard? En maakt ook Android de hooggespannen verwachtingen waar? In deze review legt Tweakers.net zowel het toestel als het Google-OS op de testbank.

Specificaties en prijzen
| Merk en type |
Merk |
T-Mobile |
Type |
G1 |
Telefoonmodel |
slide |
Besturingssysteem (gsm) |
Google Android |
| Processor en geheugen |
Cpu (pda/gsm) |
Qualcomm MSM7201A |
Snelheid |
528MHz |
Geheugenkaart-type (gsm) |
Secure Digital Micro |
Ram |
192MB |
Rom |
256MB |
| Kleur |
Kleuren |
zwart |
| Gewicht en omvang |
Gewicht |
161g |
Lengte |
117mm |
Breedte |
55mm |
Hoogte |
17mm |
| Energie |
Gesprekstijd |
7u |
Stand-by-tijd |
319u met gsm, 402u met 3g |
Accucapaciteit |
1150mAh |
Accutype |
Li-ion |
| Netwerk |
Mobiele verbindingen |
gsm, gprs, edge, umts, hsdpa, wcdma, wifi, bluetooth, gps |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g |
Frequentiebereik (gsm/umts) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
| Functies |
Berichten |
e-mail, mms, sms |
Standaardfuncties |
agenda, alarm, calculator, handsfree, Java, trilfunctie |
Sensoren |
bewegingssensor, kompas |
| Verbindingsmogelijkheden |
Verbinding (telefoon) |
bluetooth 2.0 + edr, usb 2.0 (achtergrondopslag) |
| Beeldscherm |
Kleurendieptes |
32b |
Schermresolutie |
480x320 |
Schermdiagonaal |
3,2" |
Secundair scherm |
Nee |
| Camera |
Resolutie |
3,2 megapixels |
Zoom |
1x |
| Multimedia |
Ringtone |
polyphonic, truetone (mp3) |
Audioformaten |
aac, aac+, amr-nb, amr-wb, midi, mp3, wav, wma |
Videoformaten |
wmv |
Gps-chipset |
Qualcomm One |
| Meegeleverd |
Meegeleverde accessoires |
Datakabel, headset (bedraad), oplader, stickers, 2GB-geheugenkaart, hoesje
|
Niet voor de looks
Wie zijn smartphone als statussymbool wil gebruiken, zal weinig aan de G1 hebben: het toestel ziet eruit alsof het al jaren geleden van de tekentafel kwam. Bovendien heeft het toestel een form factor die op de Nederlandse markt tamelijk ongebruikelijk is: om bij het toetsenbord te komen, moet de gebruiker het scherm met een rondgaande beweging naar de zijkant schuiven, waarna het toetsenblok aan de onderkant van de telefoon tevoorschijn komt. Dat mechanisme verschilt van dat van eerder uitgebrachte toestellen met een uitschuifbaar qwerty-toetsenbord, zoals de HTC Touch Pro of de Sony Ericsson Xperia X1, waarbij niet alleen het scherm, maar de gehele voorkant omhoog geschoven wordt.
Behalve met zijn looks scoort de G1 ook met zijn feel niet: het toestel voelt behoorlijk dik en zwaar aan. Met accu en simkaart weegt het toestel 161 gram, wat ongeveer evenveel is als de Xperia X1. Het toestel is 117x55x17 millimeter: dat zijn afmetingen die bij mobieltjes vaak tot de kwalificatie 'koelkast' leiden. Dat is dan wel een koelkast met een vriesvakje aan de onderkant: wie de G1 zijwaarts bekijkt, ziet dat er een knik in zit, die de smartphone een lichte banaanvorm geeft.

Het toestel is uitgerust met een behoorlijk groot scherm, dat driekwart van de voorkant van het toestel inneemt. Het scherm is met 3,2" weliswaar kleiner dan dat van de Apple iPhone 3G (3,5") en de HTC Touch HD (3,8"), maar wel groter dan dat van de Xperia X1 (3,0"). Het meest opvallende zit echter onder het scherm: vijf knoppen sieren de voorkant van het toestel: een belknop, een knop om direct het thuisscherm tevoorschijn te toveren, een 'terug'-knop en een knop om het toestel in de standby-stand te zetten. Boven die vier knoppen zit een 'Menu'-knop. In het midden is bovendien een trackball ingebouwd, zoals die ook in Blackberry-toestellen zitten.
De knoppen van het qwerty-toetsenbord zitten op de ondergrond, waardoor ze goed van elkaar te onderscheiden zijn. De gekozen constructie heeft wel als nadeel dat de gebruiker met zijn duimen en eventueel vingers over het 'vriesvak' met de knoppen heen moet reiken om te kunnen typen.
T-Mobile levert de G1, die uit de fabrieken van HTC komt, in een typische HTC-doos: een zwarte vierkante doos met een magnetische sluiting. In de verpakking zitten naast het toestel een lader, een datakabel, een headset en handleidingen. Daarnaast bevat de doos enkele stickervellen, die kunnen worden gebruikt om de achterkant van het toestel mee te versieren.
Uitvoering, hardware en netwerk
Opvallend is de gebogen vorm van het toestel, wellicht gekozen om tijdens het bellen de microfoon dichter bij de mond te krijgen. Hoewel uiterlijk altijd een kwestie van smaak is, maakt dit vriesvakje de vormgeving van de G1 wat rommelig.

De zijkanten en de achterkant van de G1 zijn minimalistisch ontworpen: op de achterkant zijn alleen een camera en een luidspreker te vinden. Ook staat daar de tekst 'with Google'. Het is onduidelijk of die tekst voor de Nederlandse versie van de G1 wordt vertaald.

Aansluitingen
Aan de bovenkant van het toestel, waar veel andere toestellen een aan/uitknop hebben, zijn totaal geen knoppen te vinden. De rechterzijkant heeft alleen een cameraknop; aan de linkerkant zitten volumeknoppen. De onderkant is voorzien van een ext-usb-aansluiting, een eigen formaat van HTC, dat compatibel is met mini-usb. Via die aansluiting moet ook de headset worden aangesloten, net als bij bijvoorbeeld de HTC Touch Diamond en de Touch Pro. De geluidskwaliteit is goed, maar niet briljant. Een betere geluidskwaliteit is echter eenvoudig te realiseren door zelf een headset van goede kwaliteit aan te sluiten. Dat moet dan wel via een verloopstekkertje.
De usb-verbinding kan vooralsnog alleen gebruikt worden voor massa-opslag op de geheugenkaart. Het telefoongeheugen kan niet vanaf een pc worden benaderd. Het updaten van de firmware gebeurt over-the-air, net als het syncen van contacten en kalenders.

Bediening
Het toestel kent drie bedieningsmethoden, die elkaar gedeeltelijk overlappen. De eerste is natuurlijk het 3,2"-touchscreen, waarmee veel functies, maar niet alle, kunnen worden bediend. Dat touchscreen is van de capacitive soort, net als dat van bijvoorbeeld de iPhone. Een dergelijk touchscreen 'voelt' de elektrische lading op de vinger van de gebruiker, en reageert al op lichte aanrakingen, maar moet wel met de vinger worden bediend: een stylus werkt niet. Het scherm van de G1 reageert veel beter op de vinger dan de resistive touchscreens van bijvoorbeeld de Sony Ericsson Xperia X1 en HTC Touch HD, die beide ook uit de fabriek van HTC komen.
Een belangrijke rol is weggelegd voor de knoppen onder het scherm. De belangrijkste daarvan is de menu-knop, die in veel applicaties een popup met opties laat verschijnen. Daarnaast zitten er een bel- en een ophangknop. De ophangknop wordt ook gebruikt om de telefoon in standby te zetten, waarmee de accu wordt gespaard. Verder zijn een terug-knop en een thuis-knop toegevoegd. De thuis-knop heeft dezelfde functie als de hardwareknop op de iPhone: de knop sluit de op dat moment openstaande applicatie af en brengt de gebruiker direct naar het startscherm terug. Daarnaast is er een trackball die, net als die bij Blackberry's, voor de helft bovenop het toestel ligt.

De trackball is vooral handig tijdens het browsen: het is soms lastig om klein weergegeven links met de vinger aan te tikken, en dan komt de trackball van pas. Ook voor het scrollen is het balletje een handige, maar niet noodzakelijke toevoeging. In Google Maps, of in de browser als de site zonder zoomen wordt weergegeven, blijkt de trackball in de praktijk echter nutteloos: de gebruiker kan op die plekken scrollen tot hij een ons weegt voordat het beeld daadwerkelijk een stukje opschuift.
Daarnaast kan het toestel worden bediend met het uitschuifbare toetsenbord. Sterker nog, als de gebruiker wil typen, vraagt het toestel hem of haar om het toetsenbord open te schuiven. Dat gebeurt op curieuze wijze: het schuift niet recht naar boven, maar in een bocht. Verantwoordelijk daarvoor is een schuifmechanisme dat zich aan de rechterkant van het toestel bevindt.
Een extra blokkering zit aan de achterkant op anderhalve centimeter van de bovenkant. Wanneer het toestel wordt opengeschoven, is daar een 'glimlach' te zien op de plek waar het scherm over de rest van het toestel glijdt.

Het mechanisme voelt redelijk solide aan en kent weinig onnodige speling. Toch valt er iets op aan te merken: de hoek rechtsonder vertoont zo nu en dan, maar niet altijd, wat speling. Het scherm, maar ook het toetsenblok daaronder, kunnen dan een stukje omlaag worden geduwd, waarbij een kleine 'klik' te horen is. Het is niet duidelijk of dat ligt aan het schuifmechanisme of aan de afneembare achterkant van het toestel.
Een nadere bestudering van het schuifmechanisme, bijvoorbeeld door het open te schroeven, was niet mogelijk: T-Mobile had Tweakers.net vriendelijk doch dringend verzocht het toestel niet open te schroeven. Een halfjaar geleden stuurde de provider een reviewexemplaar van de iPhone 3G naar Tweakers.net op, maar het bedrijf kreeg de Apple-smartphone als een veredelde iPod Touch terug.

Het toetsenbord heeft vijf regels. De bovenste is gereserveerd voor cijfers, de middelste drie voor letters en de onderste voor een spatiebalk, alt-knoppen, shift-knoppen, een zoom-knop en een knop speciaal voor het apenstaartje. Daarnaast zit er op het toetsenbord zelf ook nog een Menu-knop, die dezelfde functie heeft als de grote knop onder het scherm.
Netwerk en belkwaliteit
De G1 ondersteunt alle gebruikelijke draadloze netwerkprotocollen, zoals gsm, umts, gps, wifi en bluetooth. Hoe wifi en bluetooth gebruikt en ingesteld worden, komt ter sprake in het hoofdstuk over de werking van Android.
De umts-ontvangst van de G1 is prima, beter dan die van andere HTC-smartphones. Op plekken waar HTC Diamond en Touch HD het zonder 3g moesten stellen, kan de G1 vaak wel een signaal oppakken. Dat is nuttig, want het 3g-netwerk van T-Mobile is ondanks alle verbeteringen van het laatste halfjaar nog altijd niet volledig dekkend.
T-Mobile leverde met het reviewexemplaar een simkaart mee. Op het toestel bleek met die simkaart 3g een maximale snelheid te halen van ongeveer 500kbps. Het is onduidelijk of dat ook de maximale snelheid zal zijn in combinatie met het abonnement waarmee de G1 te koop zal zijn.
De belkwaliteit van het toestel is redelijk. Het geluid is niet kraakhelder, en HTC benadert hierin nog niet telefoonmakers als bijvoorbeeld Nokia, maar de beller aan de andere kant van de lijn is over het algemeen goed en zonder haperingen te verstaan. Toch ligt hier nog wat werk voor de HTC-ontwerpers.
Toepassingen
T-Mobile zal de G1 in Nederland 'kaal' afleveren: extra applicaties die voor veel Nederlanders interessant zullen zijn, zoals Buienradar, staan niet standaard op het apparaat. T-Mobile zegt hiervoor gekozen te hebben om gebruikers niet op te zadelen met software die ze wellicht nooit gaan gebruiken.
Uiteraard zijn er wel standaard Android-applicaties op het toestel te vinden, naast de applicaties als sms en camera, waaronder Alarm Clock, Calculator, Calendar, IM, Maps, Market, Music en Youtube. Opvallend is dat de software op het reviewexemplaar geheel in het Engels was: Nederlands kon niet ingesteld worden. T-Mobile zal hoogstwaarschijnlijk de G1 niet uitbrengen voordat de software in het Nederlands beschikbaar is.

Al direct valt op dat de software snel en soepel werkt. Applicaties starten over het algemeen rap op en werken zonder vertragingen. Het omhoog en omlaag scrollen in menu's gaat vrijwel zonder hikken. Het hoofdmenu kan opgeroepen worden door het 'tabje' aan de onderkant van het thuisscherm naar boven te halen, en de 'Notificatiebalk' kan onthuld worden door de balk aan de bovenkant omlaag te slepen. Dat werkt allemaal soepeltjes.
Een van de belangrijkste standaardapplicaties is Market, die toegang geeft tot de Android Market, waar G1-gebruikers applicaties kunnen downloaden. Market is gemakkelijk te doorgronden: in het beginscherm krijgt de gebruiker de keuze tussen Applications, Games, Search en My Downloads. Drukken op Applications en Games geeft toegang tot categorieën, waarna door de applicaties gebrowsed kan worden op basis van populariteit en datum van toevoeging.

Het gebruik van deze twee sorteercriteria kan nadelig uitpakken als er straks duizenden applicaties in de Market verschijnen. Dan zou de toepassing van meer criteria, zoals een rating, wenselijk zijn. Overigens kan via Search ook gezocht worden op de functie van de applicatie, al kan dat alleen in het Engels.
Het installeren van applicaties is doodsimpel: klikken op een applicatie leidt de gebruiker naar een detailpagina met informatie plus reviews en naar een grote knop waar 'Install' op staat. Na op 'Install' gedrukt te hebben, gaat het toestel de applicatie downloaden en installeren. Als de applicatie nog niet gedownload kan worden, bijvoorbeeld omdat de G1 op dat moment geen netwerkverbinding heeft, dan zet de G1 deze applicatie netjes in een wachtrij totdat er weer verbinding is.
De browser werkt soepel. Hij identificeert zich niet alleen als Android-browser, maar ook als Mobile Safari, zodat sommige sites een iPhone-versie kunnen tonen, die op dezelfde resolutie is gemaakt: 320x480 pixels. Niet alle sites laten zich misleiden; zo is de iPhone-versie van Nu.nl niet met de G1 te bekijken: een foutmelding zegt dat de site 'alleen werkt met een iPhone'.

Pagina's worden snel gerendered, al gaat het scrollen niet zo smooth als op de iPhone. Uit een korte, niet-representatieve, vergelijkende test van beide browsers bleek dat de G1 onder gelijke omstandigheden een fractie sneller is. Zo laadde de frontpage van Tweakers.net met de G1 zowel over 3g als over wifi anderhalve seconde sneller dan met de iPhone. Opera Mobile 9.5 op de Touch Diamond bleek helemaal geen partij voor de G1: zelfs als Opera op 'mobiele weergave' was ingesteld, was de G1-browser sneller klaar met laden.
Ook andere internettoepassingen werken zonder morren. Youtube laat video's snel en vloeiend zien, ook over 3g. Google Maps kan wat moeite hebben met het laden van de eerste kaarten, maar het opzoeken van de locatie gaat snel. De cold fix van de gps valt echter niet mee: met helder weer en open zicht doet de G1 er gerust vijf minuten over voor hij doorheeft waar hij zich bevindt. Daarna gaat de plaatsbepaling een stuk sneller. De gps wordt ook gebruikt voor AndNav, het eerste navigatieprogramma voor Android, dat met kaarten van OpenStreetMap werkt. De navigatiefunctie van AndNav, dat overigens alleen via de site van de applicatie gedownload kan worden en nog niet de Market staat, is nog niet in Nederland beschikbaar, de kaartenfunctie natuurlijk wel.

De G1 bevat een 3,2 megapixel-camera. De kwaliteit is bij goede lichtomstandigheden niet slecht, maar niemand zal dit toestel aanschaffen om zijn fotografische kwaliteiten. De foto's zien er niet gestoken scherp uit en bij minder goede lichtomstandigheden loopt de kwaliteit van de geschoten plaatjes duidelijk terug. Snel is de camera wel: na het indrukken van de cameraknop op de zijkant is de camera na ongeveer drie seconden schietklaar, wat handig is om vlugge snapshots te maken. De fotograaf moet dan wel hopen dat de toetsblokkering niet aanstaat, anders is hij een paar seconden extra kwijt aan het opheffen daarvan.

Het terugkijken van de plaatjes is geen onverdeeld genoegen. In tegenstelling tot bij vergelijkbare applicaties op andere HTC-smartphones en de iPhone, is het niet mogelijk de volgende foto op te roepen door een veegbeweging te maken. In plaats daarvan moet op een pijltje worden gedrukt. De Pictures-applicatie doet zijn werk wel goed: zoomen en door foto's bladeren gaat vlot.
Werken met Android
De G1 is meer dan slechts de volgende smartphone onder de vlag van de provider. Het toestel herbergt voor het eerst het mobiele besturingssysteem van Google en de partners van de Open Handset Alliance: Android.
De op de G1 gebruikte versie van Android, 1.0, is al een prettig werkend OS. Het kost even tijd om alle functies te vinden, maar wie er een paar minuten mee wil spelen, zal al grotendeels zijn weg weten te vinden.
Een Google-account is vereist tijdens de setup van Android op het toestel: direct na het opstarten vraagt Android om met een bestaand Google-account in te loggen of een Google-account aan te maken. Dat account wordt ook gebruikt voor de Gmail-applicatie. Contacten op de telefoon worden daarnaast gesynct met dit account, waardoor de contacten ook in Gmail zichtbaar zijn. Dat gebeurt snel: binnen een minuut na het toevoegen van een contact in Gmail verschijnt dit contact ook op de telefoon. Een internetverbinding is daarvoor uiteraard wel vereist.
Bellen in Android gaat via het Dialer-menu. Dat staat in het hoofdmenu, maar is op de G1 ook bereikbaar via de belknop onder het scherm. Naast een onscreen numeriek toetsenbord staan daar ook een Call Log, Contacts-lijst en een lijst met favoriete contacten. Contacten kunnen als favoriet worden aangemerkt door op het sterretje te drukken.
Het thuisscherm van Android, op de G1 altijd te bereiken door de thuisknop in te drukken, doet sterk denken aan de desktop op een desktop-pc of een laptop: in rijen staan diverse items gerangschikt. Die rijen zijn volledig te personaliseren: door een snelkoppeling in het menu vast te houden, kopieert het systeem die automatisch naar de desktop. Op dezelfde manier - een item aanklikken en vasthouden - kunnen ze worden verplaatst of op een andere manier worden gerangschikt. Ook favorieten die in de browser zijn toegevoegd, kunnen op de desktop worden geplaatst.

Het thuisscherm valt uiteen in drie delen. Het meest opvallend is het 'middenscherm', dat een standaard aanwezige analoge klok als blikvanger heeft. Door met een vinger naar rechts te vegen, schuift het beeld naar links en komt een volgend scherm tevoorschijn. Ook rechts van het middenscherm bevindt zich een scherm, met daarop standaard een Google-zoekbalk.
Door vanaf de bovenkant van het scherm met de vinger naar beneden te vegen, verschijnt een notificatiebalk, met daarin de naam van de provider en eventuele meldingen. Die meldingen betreffen niet alleen gemiste oproepen en nieuwe sms'jes en e-mails; meldingen over downloads en nieuw geïnstalleerde applicaties verschijnen in die balk. De balk kan vanuit elke applicatie met de veegbeweging tevoorschijn worden gehaald.
De opzet met de notificatiebalk heeft als nadeel dat, als er geen signaleringsgeluid is ingesteld, sommige notificaties al snel ongemerkt voorbij zullen gaan. Bijvoorbeeld, een nieuw mailtje wordt aangegeven door een klein apenstaartje links in de balk. De gebruiker zal eraan moeten wennen dat die kleine dingen verklappen dat er bij het naar beneden trekken van de balk iets nieuws te bekijken is.

Het andere belangrijke item op het thuisscherm is het flapje voor het menu, dat in landscape-mode rechts en in portrait-mode onderin het scherm staat. Door dat 'uit te trekken' verschijnt het menu, waarin alle applicaties staan. Ook de instellingen zijn daarin te vinden.

De instellingen van de telefoon kunnen via Settings gewijzigd worden. Onder de naam van het submenu staat een korte beschrijving van de instellingen die via dat submenu gewijzigd kunnen worden. Dat is geen overbodige toevoeging, want in Android staan niet alle instellingen op de plek waar de meeste gebruikers ze zullen verwachten. Zo staan de gps-instellingen niet onder Wireless Controls, maar onder de combinatienaam Security & Location.

Android doet nog schepje bovenop de normaal aanwezige beveiliging. Het betreft de beveiliging voor het deblokkeren van het toetsenbord. Deze deblokkeringsbeveiliging is op alle mobiele telefoons aanwezig, hoewel deze meestal is uitgeschakeld. Normaliter werkt deze beveiliging met een pin-code, maar bij de G1 werkt het deblokkeren met 'patroonbeveiliging': om het toetsenbord van de blokkering te halen, moet de gebruiker op een raster van negen punten een patroon 'tekenen'. Dit patroon kan, in Settings-Security & Location, door de gebruiker zelf worden ingesteld en mag elk willekeurig patroon betreffen, zolang het maar meerdere punten omvat. Op het eerste gezicht lijkt deze patroonbeveiliging misschien minder veilig dan een pin, maar in werkelijkheid is het omgekeerde het geval: het patroon biedt veel meer combinaties dan de tienduizend mogelijkheden van een viercijferige code.

Na het deblokkeren springt een eventueel openstaande applicatie terug naar het punt waar deze was gebleven toen de toetsblokkering werd aangezet. Was de gebruiker toen bijvoorbeeld net aan het browsen, dan zal de laatst geopende site tevoorschijn worden gehaald.
In de Settings kan uiteraard nog veel meer aangepast worden, zoals geluiden, belinstellingen en synchronisatieinstellingen. Ook wifi, bluetooth en gps worden daar aan- en uitgezet. Android licht toe waarom de gebruiker een functie aan- of uit zou willen of moeten zetten. Bijvoorbeeld, wie gps wil aanzetten, doet dat door te klikken op een veld met daarin onder andere de tekst 'requires more battery plus view of sky'. Uitzetten kan via het veld met de tekst 'deselect to conserve battery'.
De 1.0-versie van Android vereist naast een touchscreen ook een aantal hardwarebuttons. De menu-knop, vlak onder het scherm, wordt gebruikt voor het weergeven van opties. De ophang-knop is nodig voor de toetsblokkering en het ophangen: dat kan namelijk niet via het touchscreen, maar alleen door via Menu een contextmenu op te roepen en dan op End Call te drukken.
Android, een consumentengericht platform, heeft een ingebakken muziekspeler. Deze werkt overzichtelijk: bij het opstarten verschijnt een scherm met vier keuzes om de muziek gerangschikt te laten zien: artiest, album, songs en playlists. De bediening spreekt voor zich en werkt makkelijk. De hoesjes van de albums worden weergegeven, al is dat op een klein gedeelte van het scherm.

Een goed begin
De T-Mobile G1 is in veel opzichten een fijn toestel. Het Android-OS werkt snel en soepel, en applicaties starten snel op. Wie de functionaliteit van het toestel wil uitbreiden, kan dat via de Android Market op eenvoudige wijze doen. Standaard is het toestel al voorzien van de nodige programma's. Daarbij valt vooral op dat de browser snel is - naar het zich laat aanzien sneller dan die van de iPhone.
Het capacitive touchscreen van de G1 is een pluspunt. Het werkt met een lichtere aanraking dan de schermen van Windows Mobile-toestellen, die vastzitten aan resistive touchscreens. De iPhone scoort op dat punt nog wel iets beter: het scherm van de Apple-smartphone is nog iets gevoeliger dan dat van de G1.
Het toestel heeft ook een groot minpunt, en dat is de accu. Wie weinig doet met het toestel, zal het waarschijnlijk wel een dag uitzingen, maar wie zijn G1 intensief gebruikt, moet meerdere keren per dag een stopcontact opzoeken. Ook het uitschuifbare toetsenbord is voor verbetering vatbaar: hoewel het redelijk typt, was een schuifmechanisme zoals op de Xperia X1, waarbij het hele toestel open wordt geschoven, prettiger geweest. En voor wie design belangrijk vindt, is de G1 ook al weinig geschikt. Hoewel de G1 in het echt vaak mooier wordt gevonden dan op foto's, blijft het toestel voor veel mensen een lelijke koelkast. Een kleiner minpunt, of voor sommige mensen helemaal niet, is het synchroniseren: dat kan alleen over-the-air.
Android toont zich op dit toestel als een grote belofte voor de toekomst. Hoewel de processor niet sneller is en er niet meer werkgeheugen is dan op concurrerende toestellen, krijgt de gebruiker met Android het gevoel vlot te kunnen werken, vlotter dan op vergelijkbare toestellen die van Symbian of Windows Mobile zijn voorzien. Diverse fabrikanten ontwikkelen momenteel nieuwe Android-toestellen, waardoor er straks toestellen op de markt komen met waarschijnlijk een ander design, andere specificaties en andere prijskaartjes.
Al met al is het Android-toestel T-Mobile G1 een prima toestel geworden, waarmee veel mensen prettig zullen kunnen werken. Het grootste pluspunt zit uiteraard in Android, dat een makkelijk werkend en snel OS blijkt te zijn geworden. Voor wie de iPhone te gesloten vindt en Windows Mobile en Symbian te traag, is dit Android-toetel een prima alternatief.

Plus
+ Android werkt snel en makkelijk
+ touchscreen is gevoelig en werkt goed
+ uitschuifbaar toetsenbord typt prettig
Min
- accuduur is erg kort
- 3,5mm-plug ontbreekt
- toestel is tamelijk dik en zwaar