Inleiding
- DisplayPad
- Loupedeck Live
- Stream Deck +
- XK-24
Samengevat
Voor een heel klein prijsje, op het moment van schrijven 60 euro, koop je met de DisplayPad een prima macropad met twaalf programmeerbare knoppen, die bovendien ieder van een display voorzien zijn. De Base Camp-software werkt prima, al kunnen complexe macro's snel onoverzichtelijk worden en is het bewerken ervan nogal bewerkelijk. Je kunt muis- en toetsenbordacties combineren en natuurlijk werken shortcuts en macro's contextafhankelijk. De tekstweergave onder de knoppen is wel behoorlijk karig. Wil je daar geen last van hebben, dan kun je de nog goedkopere MacroPad van Mountain kopen: twaalf knoppen voor slechts drie tientjes.
Samengevat
De LoupeDeck Live is hetzelfde apparaat als de Razer Stream Controller: in essentie een touchscreen met een raster erover die het scherm onderverdeelt in knoppen. Drie rotaryencoders aan weerszijden complementeren de touchscreenknoppen, en eronder zit een fysieke rij knoppen om door pagina's te bladeren. Het gebruik van de software is, mede dankzij voorgeïnstalleerde profielen, redelijk eenvoudig en je wordt door wizards netjes geholpen. De kickstand is echter wat licht en fragiel en dat helpt niet om de hoge prijs te rechtvaardigen.
Samengevat
De Stream Deck + van Elgato (Corsair) is een fijn macropad dat onder een prettige hoek op een stevige voet staat. De knoppen voelen robuust, net als de vier draaiknoppen. De bijbehorende software, eveneens Stream Deck geheten, is redelijk prettig in gebruik, maar heeft nog wel wat eigenaardigheden. Zo begin je met een blanco scherm, zonder voorbeelden en kun je niet handmatig keycodes invoeren voor macro's en worden muisacties niet ondersteund. Gelukkig zijn er tal van plug-ins van derden die vrijwel alle manco's verhelpen.
Samengevat
De XK-24 is een macropad in de eenvoudigste zin van het woord: het heeft 24 toetsen, zonder schermpjes of draaiknoppen, om acties aan te koppelen. De toetsen hadden voor de stevige prijs wel mechanisch in plaats van rubber domeswitches mogen zijn, al maakt de bejaarde, maar functionele software wel wat goed. Om je toetsen fysiek en visueel te labelen, zul je met stickers of papiertjes onder de keycaps moeten werken, dus bezint eer ge begint. De XK-24 werkt wel prima en voelt stevig aan, een pluspunt voor intensieve gebruikers.
Ons alfabet heeft, zoals wellicht bekend is, 26 letters en we hebben 10 cijfers. Toch heeft een beetje toetsenbord meer dan honderd toetsen, maar voor sommigen is dat niet genoeg. Die willen een extra, los toetsenbordje om veelvoorkomende taken met één druk op de knop te regelen. We hebben het hier natuurlijk over macropads, en die doen veel meer dan alleen maar een paar extra toetsen toevoegen. Ze zijn veel handiger dan je misschien zou denken, en je hoeft niet eens een professionele streamer te zijn om er een te willen. We duiken in deze round-up aan de hand van een paar bekende en minder bekende modellen in de wereld van macropads, ook wel streamdecks genoemd.
We kunnen natuurlijk niet elke macropad of variant testen, want dat zijn er simpelweg te veel en bovendien lijken sommige varianten nogal op elkaar: denk aan uitvoeringen met meer of minder toetsen. Daarom kijken we naar een paar representatieve modellen. Een van de bekendse macropads is waarschijnlijk de Elgato Stream Deck, tegenwoordig onderdeel van Corsair. Uit die serie kozen we de Stream Deck Plus: die heeft naast gewone drukknoppen ook een paar draaiknoppen. Als je niet meer dan 200 euro wilt uitgeven, dan is de DisplayPad misschien iets voor je: dit compacte macropad van Mountain koop je al voor zestig euro. Als alternatief voor de Stream Deck kozen we voor de nog prijziger Loupedeck Live, die je ook voor een paar tientjes minder kunt kopen als er Razer Stream Controller opstaat. En voor wie graag op knoppen drukt en een (semi)professionele macropad zoekt, vonden we de XK-24 van X-keys, ook wel bekend als P.I. Engineering, interessant, met extreem uiteenlopende prijzen.
Wil je helemaal geen geld uitgeven, dan zijn er ook gratis, softwarematige alternatieven die je in combinatie met je telefoon kunt gebruiken. Ook daar kijken we kort naar. Er is nog een derde optie: zelfbouw. Met een simpele microcontroller, zoals een Arduino Pro, een Teensy of een Raspberry Pi 2040, kun je eenvoudig de input van een paar knoppen als USB-inputsignaal naar je pc sturen. Het enige wat je dan nog te doen staat, is een behuizing maken of printen en die te optimaliseren. Omdat zelfbouw extreem variabel in complexiteit en functionaliteit is, zullen we daar verder niet op inzoomen. Mocht je daarin interesse hebben, dan vind je bij de usual suspects als Instructables, YouTube, Hackster.io, Hackaday.io, Adafruit en GitHub natuurlijk prima startpunten.
Software of zelfbouw
Je kunt natuurlijk voor meer of minder geld een kant-en-klaar product kopen, maar er zijn ook goedkopere alternatieven. Een van de makkelijkste is een oude smartphone combineren met een stukje software. Als alternatief kun je ook je eigen hardware bouwen, maar dat is een dermate persoonlijke aangelegenheid die van je budget, je gereedschap en hoe links of rechts je handen zijn, afhangt, dat we die optie slechts noemen.
Touchportal
De goedkoopste optie in combinatie met een oude smartphone is Touch Portal. Veel goedkoper dan 'gratis' gaat het namelijk niet worden, al zijn er van Touch Portal ook betaalde versies voor meer functionaliteit. Om met een investering van 0 euro eens te kijken of een macropad handig is in het dagelijks leven, is de gratis versie waarschijnlijk al goed genoeg. Het is een kwestie van de client op je mobieltje downloaden, waarbij Android en iOS ondersteund worden, en een server op je pc te installeren, beschikbaar voor zowel Windows als Mac. Als je je telefoon nooit op slaapstand laat gaan en aan een USB-kabel houdt voor de accu, kun je hem semipermanent als macropad gebruiken. Touch Portal heeft gratis plug-ins en extra's die je kunt installeren, of betaalde opties om extra's te ontgrendelen. De Pro-upgrade is een eenmalige betaling van 14 dollar, dus zelfs daarvan zul je niet arm worden.
Deckboard
Net als Touch Portal is Deckboard een server-clientmacropad. Je installeert de client op je Android-, iOS- of zelfs Amazon-device en er is een server voor Windows, macOS en Linux. Er is een gratis versie voor twaalf knoppen of een Pro-versie waarmee je dertig buttons kunt toewijzen. Die Pro-versie kost vier dollar. Deckboard kan alleen macro's uitvoeren die je kunt opnemen, maar is daarmee behoorlijk krachtig. De software lijkt geen muisacties te ondersteunen, maar die zitten verstopt onder het kopje 'Multi Actions'; de gewone macro's zijn alleen voor keyboardacties. De labels kun je weer keurig zelf maken, een beetje vergelijkbaar met Macroworks van X-keys. Je kunt extensions van anderen downloaden en je telefoon via wirelessnetwerken of via USB verbinden.
Stream Deck Mobile
Voor extra's bij Touch Portal doe je eenmalige betalingen, terwijl je ook een abonnement op Stream Deck Mobile kunt nemen. Dat is dezelfde software als op de Stream Deck-varianten, maar dan op je mobiele telefoon zonder extra hardware. Het abonnement kost 3 euro per maand of jaarlijks 27 euro, al kun je eerst een maand een proefabonnement nemen. Je moet de betaling wel alvast goedkeuren voor je de software gebruikt, maar je kunt natuurlijk het abonnement annuleren voordat je proefperiode afloopt. Net als bij de Stream Deck (MK.2) beschik je over 15 toetsen die je naar wens kunt indelen, maar je kunt dat uitbreiden naar 64 toetsen. Wil je net als bij Touch Portal geen geld betalen en geen abonnement afnemen, dan moet je genoegen nemen met zes toetsen en lever je in op wat personalisatie.
AutoHotkey
Als je meer geneigd bent tot programmeren of scripten, is AutoHotkey een veelzijdige optie. De software is volledig gratis en opensource, zonder betaalde optie en heeft voorgedefinieerde profielen om er snel mee aan de slag te kunnen. Wanneer je er dieper in duikt, kun je uitgebreide scripts schrijven, al is er wel een leercurve waar je rekening mee moet houden. Als je gewend bent aan programmeertalen als Python of JavaScript, kan dat zowel een voor- als nadeel zijn: AutoHotkey lijkt op andere talen, maar werkt vaak net anders. Anders dan alle andere opties heb je met AutoHotkey geen andere hardware nodig dan je toetsenbord. Je programmeert je toetsenbord dus om met specifieke toetscombinaties al dan niet complexe scripts uit te voeren.
Macro's programmeren met QMK
In navolging van AutoHotkey gebruik je ook bij custom firmwares voor je toetsenbord geen extra hardware, enkel je toetsenbord. Zo werken veel toetsenborden voor de liefhebbersmarkt, 'enthousiasts' zeg maar, met firmware van QMK de eenvoudiger variant VIA. Beide zijn programmeerbare firmwares (al is VIA meer een vereenvoudigde QMK) voor toetsenborden, meestal de wat meer high-end keyboards. Zowel QMK als VIA hebben lijsten met compatibele toetsenborden. Met de firmwares kun je het standaard aantal toetsen van je keyboard uitbreiden met macro's, extra layers (een tweede layer is in feite een verdubbeling van het aantal toetsen) en een hele sloot handige extra's, zoals Caps Word, Space Cadet Shift en natuurlijk het remappen van toetsen. Ook als je zelf een macropad, of compleet toetsenbord, gaat bouwen, is VIA en vooral QMK een aanrader.
Zelf bouwen
Er zijn misschien meer opties en variabelen om zelf een macropad te bouwen dan er korrels zand in een zandbak liggen, maar het proces reduceren tot een algemene formule is wellicht mogelijk. Je kiest een microcontroller die je toetsenbord, in beginsel is je macropad een klein toetsenbord, moet aansturen. Populaire opties zijn Atmel-controllers, zoals de ATMega32U die je bijvoorbeeld in een Arduino Pro tegenkomt, Teensies met een Arm Cortex-controller of de compacte Raspberry Pi Pico met een RP2040-controller. Aan je microcontroller soldeer je vervolgens de switches, rotaries en eventueel andere toeters en bellen zoals een 1306-oledschermpje, en het geheel breng je onder in een al dan niet 3d-geprinte behuizing. Dan is het een kwestie van geschikte firmware naar je microcontroller flashen, bijvoorbeeld de hierboven genoemde QMK, en je kunt aan de slag met je eigen macropad. Natuurlijk zijn er nog honderden mitsen en maren en do's en dont's, maar de documentatie van bijvoorbeeld QMK is zeer uitgebreid en er is een overvloed aan tutorials te vinden hoe je stap voor stap te werk gaat.
DisplayPad van Mountain
De Displaypad van Mountain, het bedrijf dat je misschien kent van zijn Everest-toetsenborden of de Makalu-muizen. De DisplayPad is het kleinste 'toetsenbord' van het Duitse bedrijf, én het goedkoopste uit de test. Als je een nog goedkoper macropad wilt proberen, zonder aan zelfbouw te beginnen, dan is de MacroPad van Mountain misschien een optie: dat is in principe hetzelfde minikeyboard, maar dan met gewone switches in plaats van switches met beeldscherm. DisplayPad heeft zijn naam te danken aan het feit dat elk van de twaalf toetsen voorzien is van een eigen display. Of, nou ja, een eigen display? Onder de toetsen zit een 4,5"-scherm van 800x240 pixels, dat door de twaalf transparante keycaps zichtbaar is. Dat levert per toets een schermpje op van 104x104 pixels, die je contextueel kunt laten veranderen. In de software merk je overigens niks van dat grote scherm: je stelt gewoon per toets een afbeelding in. Daarbij kun je standaard afbeeldingformaten als jpg, png en (animated) gif gebruiken, maar geen ico-bestanden. Het onderliggende scherm is een ips-scherm en je kunt de helderheid in vijf stappen aanpassen.
De software, Base Camp, is vergelijkbaar met iCUE bij Corsair en geschikt voor alle randapparatuur van Mountain: afhankelijk van wat je aan je pc koppelt, krijg je de relevante opties te zien. Als je op het plaatje van je aangesloten randapparatuur, in dit geval dus de DisplayPad, klikt, krijg je vier opties te zien. Bij 'Profiles' kies je het actieve profiel waarmee opgestart moet worden en kun je ook kiezen welk profiel actief moet worden bij specifieke programma's. Zo kun je voor games of Adobe-software dus specifieke profielen inladen. Bij 'Key Binding' stel je vanzelfsprekend in welke acties op het indrukken van toetsen moeten volgen. Daarbij kun je kiezen uit het uitvoeren van commando's van je besturingssysteem, zoals Explorer, Calculator of Hibernate. Als je in meerdere lagen wilt werken, kun je folders aanmaken. Het is misschien een beetje verwarrend, maar een van de andere opties, 'Open Folder', heeft daar niets mee te maken en is gewoon een sneltoets om specifieke mappen op je pc te openen. Verder kun je je browser openen met een specifieke website.
De macro's vind je onder een eigen kopje, toepasselijk 'Macro' genoemd. Je kunt bij het maken van een nieuwe macro input van zowel je muis als je toetsenbord combineren. De weergave van je macro's kan een tikje wennen zijn: met een paar muisacties en toetsenbordcombinaties heb je al snel een lange lijst inputs, vooral als je de optie 'Show press/release' ingeschakeld hebt. Het bewerken van macro's is mede daardoor vrij omslachtig en acties verwijderen duurt ook nog eens vrij lang. Ook een beetje jammer is de tekstweergave van toetsen: zelfs op lettergrootte 18 is het lettertype nog redelijk klein. Erger is het gebrek aan uitlijning: je kunt alleen verticale uitlijning kiezen; horizontaal is je tekst gecentreerd. Dat betekent dat je bij de kleinste lettergrootte (12) slechts 11 karakters kwijt kunt en met de grootste (18) maar 7 tekens. Toch kun je op deze manier complexe series aan je macrotoetsen toekennen. Terug bij de Key Bindings kun je icoontjes, zolang het maar geen icoontjes zijn, toekennen aan je macro's. Bij de laatste optie, 'Settings', kun je slaapgedrag, helderheid en een achtergrondafbeelding selecteren.
Loupedeck Live van Loupedeck
De Loupedeck zit in een vrij kleine, platte doos en ook het apparaat zelf is vooral plat. Dat is ook de manier waarop je de Loupedeck op je bureau opstelt: behoorlijk plat. Er wordt weliswaar een standaard meegeleverd, maar dat is slechts een plastic beugel die je vastklikt zodat de Loupedeck onder een lichte hoek komt te staan. De Stream Deck heeft een veel grotere standaard waarmee het apparaat behoorlijk rechtop staat onder een hoek van ongeveer 50 graden. De Loupedeck moet het met de helft, krap 25 graden dus, doen en de DisplayPad zit daar met ruim 28 graden nauwelijks boven. De voet van de DisplayPad is echter veruit de stevigste van de drie en zeer zwaar om schuiven te voorkomen. Nog een opmerking over ergonomie: omdat de Loupedeck zo plat ligt, zit je USB-C-poort niet aan de achterkant, maar aan de bovenkant. Die steekt dus omhoog uit je Loudedeck, zodat hij behoorlijk in het zicht zit. Niet 's werelds subtielste oplossing dus.
Loupedeck heeft een lagere instapdrempel dan Elgato en Mountain. De Loupedeck is namelijk al ingesteld met een aantal veelgebruikte acties, zodat je niet plompverloren tegen een leeg scherm aan zit te staren. Ook biedt de software handige wizards om je wegwijs te maken. Het standaard Windows-profiel toont onder meer de tijd en datum en een stopwatch, maar ook acties als de verkenner openen, zoeken, icoontjes invoegen en Windows vergrendelen zijn voorgedefinieerd. Al die informatie staat op het touchscreen, waarvan ik de haptische feedback, een trilmotortje, wel een beetje storend vind: ik had liever voelbare knopjes gehad. Voelbare knopjes heb je wel bij de knoppen onder het scherm: die dienen om door de 'bladzijden' van shortcuts te lopen. Zo kom je bij een tweede tab of bladzijde met shortcuts naar veelgebruikte programma's. De meest linker knop brengt je terug naar het eerste scherm, Home dus. Dan zijn er nog zes draaiknoppen, met op een smal stukje scherm ernaast gerelateerde informatie. Zo staat er bij de volumedraaiknop standaard hoe hard je audio staat en of je geluid gedempt is. De draaiknoppen zijn voorzien van de bekende rotaryencoders, dus ze geven een lekkere feedback als je eraan draait.
/i/2006648656.png?f=imagenormal)
Loupedeck maakt ook gebruik van een Marketplace, waar je extra profielen en andere settings van andere gebruikers kunt vinden en downloaden. Het is een uitkomst, want het is best bewerkelijk om je hele Loupedeck te vullen. Je kunt zoeken en filteren in de profielen, plug-ins, iconpakketten en andere extra's, maar helaas kun je niet filteren om enkel voor jouw apparaat geschikte downloads weer te geven. De meeste downloads lijken gratis, al hebben veel uitgebreidere pakketten ook een betaalde optie met meer mogelijkheden of features. Je kunt de Loupedeck en software zonder account gebruiken; de Marketplace is toegankelijk zonder account, maar voor downloads zul je wel een account moeten aanmaken. Bij de Loupedeck-software kun je makkelijker tekst kwijt: er is automatische tekstomloop en de tekst kan een stuk groter zijn dan bij Mountain.
Stream Deck + van Elgato / Corsair
Waarschijnlijk de bekendste macropads zijn die van Corsair, of eigenlijk dochterbedrijf Elgato. Ze zijn een beetje de luxaflex of Kleenex van de macropads met de Stream Deck-varianten. De OG daarvan, de Stream Deck, heeft inmiddels een MK2-update gekregen, maar beide hebben 15 programmeerbare toetsen. De Mini heeft slechts 6 toetsen en aan de andere kant van het spectrum heb je de Stream Deck XL, met maar liefst 32 toetsen. Wij testten echter het nieuwere model, de Stream Deck +, dat iets minder knoppen heeft, maar daar wel vier programmeerbare draaiknoppen én een touchscreen aan toevoegt. Het is niet helemaal duidelijk hoe de Stream Deck + is opgebouwd, maar het zou aannemelijk zijn dat de macropad net als de originele Stream Deck een lcd-scherm onder de toetsen en het schermpje boven de draaiknoppen heeft. Dat zou een 5"-16:9-scherm moeten zijn, iets groter dan het 4,3"-4:3-scherm van de gewone Stream Deck dus. Specificaties geeft Corsair echter niet en aangezien er alleen wat schroefjes in de basis zitten, had ik weinig trek het apparaat mogelijk destructief uit elkaar te halen.
Hoewel de onderliggende hardware giswerk mag blijven, is de software een van de meest volwassen en meestgebruikte pakketten. Toch valt er nog wel wat af te dingen op de Stream Deck-software. Zo start de Stream Deck met een volledig leeg scherm: ik dacht even dat het apparaat doa was. Als je eenmaal via de app, of de webinterface, maar dat is omslachtiger, shortcuts toevoegt om programma's te starten, vult je Stream Deck zich langzaam. Handig is daarbij dat de relevante icoontjes direct op je scherm verschijnen, zonder dat je ernaar op zoek hoeft in ico-bestanden. Het indelen verloopt eenvoudig via drag-and-drop, dus je zit niet vast aan een bepaalde indeling en je kunt natuurlijk mapjes onder een knop maken om daar nog veel meer dan de standaard acht shortcuts of andere functies onder te brengen. Nog makkelijker is het gebruik van pagina's: je kunt per profiel tien pagina's maken, waar je met een veeg over de touchstrip naartoe navigeert. En dan is de software natuurlijk nog contextgevoelig: de icoontjes veranderen afhankelijk van welk programma je open hebt.
Aangezien ik schitter door afwezigheid op streamingdiensten, is het lastig nuttige toepassingen voor bijvoorbeeld OBS in combinatie met de draaiknoppen te vinden. Veel verder dan volume regelen kwam ik niet, want helaas lukt het niet om in Adobe knoppen toe te wijzen om bijvoorbeeld de helderheid of andere sliders aan te passen. Dat is overigens niet de schuld van Stream Deck, maar van Adobe; een teleurstelling is het toch. Een op het oog frivole, maar in de praktijk, zeker in de winter, best nuttige toepassing is het gebruik van de draaiknoppen om je verlichting via bijvoorbeeld Hue te bedienen. In mijn geval is dat alleen heel omslachtig, want de hub staat beneden en de Stream Deck boven, zodat het pairen in je eentje nogal een uitdaging is. De knoppen hebben nog wel een handige functie: Dial Stack. Daarmee verander je de functie van de draaiknop met elke druk op de knop: bijvoorbeeld één keer drukken is Ctrl-A; een tweede keer drukken is 'copy' en 'paste' voor links en rechts draaien; en een derde keer drukken is Ctrl-S voor 'save' en Ctrl-N voor 'nieuw'. Misschien is het een slecht voorbeeld, maar het is potentieel handig voor workflows met veel stappen, of voor gaming natuurlijk, zodat je meerdere acties kunt toewijzen aan dezelfde knop, zolang het geen cheating is.
Wat een beetje tegevalt, is het gebruik van macro's. Ik werk veel met Fusion 360 en had de hoop Space Mouse-achtige functies aan de Stream Deck toe te wijzen: in Fusion moet je bijvoorbeeld de middelste muisknop indrukken om je viewport te bewegen. Je kunt echter geen macro's maken waarbij je muisevents kunt toewijzen: klikken met je muis is er dus niet bij in HotKeys. Ook kun je maar één toetsaanslag per hotkey gebruiken, maar met de Multi Action-optie kun je wel meerdere acties tegelijk uitvoeren. Voor muisevents en nog meer macro-opties zijn er plug-ins zoals Super Macro, waarbij je wel muisevents in macro's kunt gebruiken en hele scripts kunt schrijven. Al met al is Stream Deck zeer uitgebreide software, waarbij je wel behoorlijk afhankelijk bent van thirdpartytoevoegingen, zoals iconpakketten, profielen en plug-ins, en die kosten soms geld.
XK-24 van X--Keys / P.I. Engineering
We wilden ook een heel ander soort apparaat in deze vergelijking meenemen en kozen voor de XK-24 van X-keys, een merk van P.I. Engineering. De XK-24 lijkt veel meer op een gewoon extra toetsenbord dan de macropads die we tot dusver hebben bekeken. Het zal weinigen verbazen dat de XK-24 daadwerkelijk 24 toetsen bevat, allemaal hardwarematige keyswitches met min of meer gewone keycaps erbovenop. Het apparaat oogt veel spartaanser dan de andere macropads, en is ook anders georiënteerd en eigenlijk ook voor een andere doelgroep bedoeld. De XK-24 ligt bijna plat op het bureau, met een kleine, vaste verhoging aan de achterkant, een beetje vergelijkbaar met de opklappootjes van een toetsenbord. Dat geeft hem een hellingshoek van net geen 5 graden, veel platter dan de rest dus. Je kunt de voetjes losklikken en de XK-24 desgewenst in portet- of landschapsmodus gebruiken. Het apparaat is al jaren te koop, maar inmiddels alleen nog bij Amazon of direct bij de fabrikant verkrijgbaar voor respectievelijk 178 euro of 160 dollar. Voor dat geld verwacht je misschien luxe, exotische switches, maar de X-keys wordt geleverd met 24 rubber domeswitches, wel met een Cherry-kruisje voor als je andere keycaps erop wilt zetten. Ook zit de USB-A-kabel vast in de behuizing, zonder antibreukbescherming. De kabel is wel enorm lang; je krijgt maar liefst drie meter kabel, dus je pc zou bijna in een andere kamer kunnen staan.
De specificaties die de fabrikant opgeeft, verraden een beetje dat de XK-24 voor een ander publiek bedoeld is dan alleen voor gamers. Voor die categorie is er trouwens wel goed nieuws: de toetsen hebben backlight, maar dan alleen in rood of blauw, maar wel individueel adresseerbaar. P.I. Engineering geeft zelfs keurig op wat het verbruik is bij de verschillende kleuren leds en specifieert het type geheugen waarin de macro's worden opgeslagen: dat is een stukje eeprom met ruimte voor ongeveer duizend commando's. Zo komen we langzaamaan bij de functionaliteit van de XK-24, want je kunt het apparaat op twee manieren gebruiken. In hardwaremodus fungeert de X-keys als inputdevice en kan het zonder software gebruikt worden. In softwaremodus sla je macro's en scripts lokaal op je pc op, zodat je de software, Macroworks, altijd geïnstalleerd moet hebben. Die software is overigens beschikbaar voor Windows, macOS, Android en Linux. Sommige beschrijvingen van de Windows-software verraden wel dat Macroworks al heel lang meegaat: zo kun je functies vinden om 'My Computer' of 'My Documents' te openen voor Windows 7 en zelfs Windows XP. Onder Windows 10 en 11 werken ze echter net zo goed.
De software mag dan wat ouderwets zijn, toch werkt het prima en redelijk intuïtief. In de gui kun je toetsen indrukken, of erop dubbelklikken, waarna je er een functie aan kunt toewijzen. Afhankelijk van je wensen kun je willekeurige tekst invoegen via het tabje 'Text', een macro opnemen bij Keystrokes, een shortcut naar programma's, mappen, bestanden of websites instellen, of een voorgedefineerde functie toewijzen, van besturingssysteemfuncties tot extra al dan niet virtuele toetsen, muisevents of exotischere opties. Een van die opties, het bedienen van gpio-pinnen, verraadt dat Macroworks ook met de Raspberry Pi zou kunnen werken, hoewel een macropad op basis van een Pi Pico die ik in elkaar had gezet, niet werd herkend. Het toevoegen gaat redelijk snel en makkelijk, maar met een grote kanttekening: je ziet niet wat je hebt gedaan, want alle toetsen met functies erachter krijgen standaard hetzelfde vinkje als grafisch symbool. De XK-24 heeft namelijk geen ingebouwd scherm achter de toetsen, maar je moet zelf labeltjes in de bovenkant van de keycaps aanbrengen. X-keys levert er een aantal mee, vrij generieke waarvan je er een paar op de foto ziet, of je kunt ze zelf maken. Dat doe je via de tab 'Legends', en daar maak je met tekst, afbeeldingen en achtergrondkleuren je eigen labels voor de toetsen. Veel omslachtiger dan een schermpje, maar het maken en bewerken gaat wel weer redelijk makkelijk, en er zit een ingebouwde printfunctionaliteit in Macroworks.
Het is vooral de software die meerwaarde geeft aan de XK-24, want laten we eerlijk zijn: een rubber domeminitoetsenbord en een rubberachtige behuizing met een lange, vaste kabel is niet bepaald sexy. Maar of die meerwaarde van de combinatie meer dan 160 euro waard is, blijft een beetje de vraag. Als X-keys nu knappe mechanische toetsen had en er iets minder 'boxy' uitzag, zou het best een goede concurrent van modernere apparaten kunnen zijn. De verwisselbare labels voor de toetsen hebben ook hun voor- en nadelen: aan de ene kant kan er weinig kapot aan gaan, maar aan de andere kant is het een gedoe om een label te maken, te printen en eventueel uit te knippen. X-keys levert weliswaar een velletje 'blanks' mee om op te schrijven of te printen, maar na 84 toetsen ben je dan wel klaar. De XK-24 heeft trouwens nog één aas in zijn mouw: je kunt toetsen combineren tot grotere toetsen, bijvoorbeeld voor acties die je blind wilt kunnen uitvoeren. X-keys levert ook drie keycaps voor dubbele toetsen mee, die je horizontaal of verticaal kunt vastklikken. De labels voor die grote toetsen worden overigens niet meegeleverd. Ten slotte kun je natuurlijk nog een knap setje keycaps kopen en die op je macropad zetten, of ze bij X-keys kopen: indien gewenst bedrukken ze je caps dan ook met de labels die je wilt.
Conclusie
Het gebruik van macro's, of dat nu via een fysiek macropad, software en een smartphone of simpelweg je toetsenbord gaat, vergt wat tijd om te integreren in je workflow. Workflow kun je ook interpreteren als de manier waarop je games speelt, niet alleen hoe je productief bent. Persoonlijk vond ik het in ieder geval, als nieuwkomer op het gebied van macropads, behoorlijk wennen, maar na een tijdje werd ik er steeds afhankelijker van. Zo mis ik de Stream Deck of DisplayPad wel nu ze na het maken van de foto's niet langer op mijn bureau staan. Dat geeft direct een kijkje in de apparaten die wat mij betreft het fijnst zijn: de Stream Deck + en de DisplayPad dus. Wat softwareoplossingen betreft heb ik een tijd een oude telefoon met Touch Portal gebruikt, wat ook prima beviel, maar het gevoel van fysieke knoppen indrukken heeft toch meerwaarde.
Dat brengt ons bij de LoupeDeck Live. Het concept werkt prima en het is een redelijk fijn apparaat, al is het maar omdat je niet met een blanco scherm begint. Dat is zeker voor 'beginners' een pluspunt, want met Elgato's Stream Deck is het vrij intimiderend om te beginnen. De LoupeDeck Live is de duurste in deze vergelijking, al kun je hem iets goedkoper krijgen als je de Razer Stream Controller koopt: dat is hetzelfde apparaat. De LoupeDeck heeft een trilmotortje voor haptische feedback, maar toch werkt dat minder prettig dan een gewone knop, en voor de forse prijs vond ik het een beetje onprettig aanvoelen. Ook de 'kickstand' vind ik niet echt passen bij een product van bijna 250 euro. De informatiedichtheid op het scherm is wel lekker hoog, maar wat mij betreft alleen een aanrader als je de meeste rotaryencoders wilt. Ook een beetje te duur voor wat het is, vond ik de XK-24. Voor professionals in videobewerking is 150 euro geen geld, maar ik vind dat een aardig bedrag voor een glorified numpad. De software is wel in orde, al is het wel wat ouderwets.
De Stream Deck + in het wit is bijna net zo duur als de LoupeDeck, maar biedt wel een prettigere ervaring, vooral door de fysieke (nou ja, tot op zekere hoogte) knoppen en de stevige behuizing. De kennismaking met het apparaat als je het voor het eerst aanzet, mag wel wat gelikter, maar de Stream Deck-software zit prima in elkaar. Wel zou je meer 'handmatige' controle over macro's mogen krijgen en zouden muisevents toegevoegd mogen worden. Als je genoeg geld hebt om stuk te slaan, zou de Stream Deck + een aanrader zijn. Wij testten de witte versie: als je de zwarte uitvoering neemt, ben je nog drie tientjes goedkoper uit.
Heb je nu wat minder te besteden of wil je gewoon uitproberen hoe het werkt, dan kun je een oude telefoon gebruiken, mits je die hebt, en aan de slag met Touch Portal, Stream Deck Mobile of een van de andere alternatieven. Maar als je liever dedicated hardware hebt, dan is de DisplayPad een mooie instapper. Je krijgt fysieke knoppen met een display erachter, prima software en dat alles voor een superlage prijs. Er zijn natuurlijk ook minpunten, zoals het gebrek aan controle over de tekstweergave op het scherm onder de knoppen en het bewerken van macro's mag soepeler.
Vind je die zestig euro nog te veel en wil je geen extra rommel op je bureau, dan kun je aan de slag met AutoHotkey of, mits je keyboard dit ondersteunt, custom firmwares voor je toetsenbord. Die hebben wel een flinke leercurve, al helpen webinterfaces voor QMK en VIA je wel met het maken van lay-outs voor je toetsenbord. En ten slotte: als je echt alles zelf in de hand wilt hebben, bouw je natuurlijk zelf een macropad. Voor een paar euro koop je een Pi Pico, voor een paar euro meer een stel switches, en de honderden euro's voor je 3d-printer en soldeerstation had je gelukkig al uitgegeven.
- DisplayPad
- Loupedeck Live
- Stream Deck +
- XK-24
- DisplayPad
- Loupedeck Live
- Stream Deck +
- XK-24
Laagste prijzen voor:
P&I Engineering XK-24
Winkel |
Beoordeling |
|
Prijs |
Totaal |
|
MegaMobile
|
|
|
€ 342,20
|
€ 342,20
Kostenoverzicht- Productprijs
- € 342,20
- Pakketpost (vanaf € 50,-)
- € 0,-
- iDEAL
- € 0,-
- Totaal
- € 342,20
|
Bekijk
|
bol Plaza
|
|
|
€ 365,-
|
€ 365,-
Kostenoverzicht- Productprijs
- € 365,-
- Pakketpost (boven €20,-)
- € 0,-
- iDeal
- € 0,-
- Totaal
- € 365,-
|
Bekijk
|