Inleiding
Solid state-opslag staat momenteel volop in de belangstelling van zowel producenten als eindgebruikers. De ontwikkelingen op ssd-gebied zijn in een stroomversnelling geraakt. Wekelijks is er nieuws van fabrikanten die ssd's op de markt brengen, van systeembouwers die solid state disks in hun machines integreren en van ontwikkelaars die hun software optimaliseren. Terwijl de sequentiële transferrates van ssd's tot voor kort gelijke tred hielden met die van harde schijven, bereiken de nieuwste ontwerpen doorvoersnelheden die het maximum van de sata-interface benaderen.
De belangrijkste aankondiging van dit jaar vond eind augustus plaats, toen grootmacht Intel op zijn Developer Forum drie ssd's presenteerde, elk voorzien van indrukwekkende specificaties. De serie bestaat uit het enterprisemodel X25-E Extreme en de mainstreammodellen X18-M en X25-M. Het eerstgenoemde model heeft een opslagcapaciteit van 32GB of 64GB en maakt gebruik van slc-geheugen. De laatste twee zijn gebaseerd op mlc-geheugen; deze zijn leverbaar met een capaciteit van 80GB of 160GB. Dankzij een controller met tien kanalen is een sequentiële leessnelheid van 250MBps mogelijk.
Deze review concentreert zich op de Intel X25-M, het 2,5"-mainstreammodel met een capaciteit van 80GB. Overigens, wie door de kwalificatie 'mainstream' de indruk krijgt dat ssd's voor de gewone sterveling betaalbaar zijn geworden, komt bedrogen uit. De prijs van meer dan 500 euro maakt de X25-M voor slechts een enkeling bereikbaar.
Beperkingen en optimalisaties bij ssd
Het ontwerpen van een goed presterende flash-ssd is minder eenvoudig dan het lijkt. Het volstaat bij lange na niet om slechts een meerkanaals flashcontroller te ontwikkelen die wat I/O over de verschillende flashchips verdeelt. Flashgeheugen is met diverse beperkingen en complicaties behept, en om toch tot een acceptabel prestatieniveau te komen, moeten op verschillende gebieden optimalisaties worden ontwikkeld. De fabrikanten Memoright en Mtron hebben in onze vorige ssd-review bewezen dat het mogelijk is ssd's te ontwerpen die overtuigend beter presteren dan traditionele harde schijven. De drives van Mtron en Memoright zijn gebaseerd op snel en duur single level cell-flashgeheugen. Om de prijzen van ssd's op een voor consumenten acceptabel niveau te krijgen, zijn de fabrikanten naarstig op zoek naar mogelijkheden om het goedkopere multi level cell-geheugen toe te passen.
Verschillen tussen slc en mlc
Mlc-geheugen is relatief goedkoop omdat elke cel twee bits aan informatie op kan slaan. Deze verdubbeling ten opzichte van slc-flash wordt bereikt door vier in plaats van twee niveaus van elektrische lading te onderscheiden. Door dit grotere aantal spanningsniveaus is mlc-flash trager dan slc-flash en moeten er complexere foutcorrectiemethodes toegepast worden. Dit resulteert in een dubbele gemiddelde leesresponstijd ten opzichte van slc-flash en een bijna vier keer zo lange programmeertijd. Het wissen van cellen gaat even snel.
Het tweede belangrijke verschil tussen slc en mlc is de levensduur. Flashcellen slijten langzaam na iedere schrijfcyclus: het vermogen om een elektrische lading op te slaan wordt minder. Door het grotere spanningsverschil tussen de bits in een slc-flashcel zal het langer duren voordat deze niet meer geprogrammeerd kan worden. Aangenomen wordt dat een slc-flashcel een levensduur van 100.000 schrijfcycli heeft, terwijl een cel in een mlc-chip slechts ongeveer 10.000 keer beschreven kan worden. Met technieken voor wear levelling zorgen de fabrikanten ervoor dat schrijfacties zo goed mogelijk over de cellen van de flashchip worden verdeeld; de gelijkmatiger slijtage verlengt de levensduur van de chip als geheel.
Write amplification
Een andere complicatie waarmee ontwerpers van ssd-controllers te maken hebben, is dat reeds geprogrammeerde cellen in een nand-flashchip niet willekeurig beschreven kunnen worden. De kleinste structuur die in een nand-flashchip beschreven kan worden, is de zogeheten page. Deze heeft een omvang van bijvoorbeeld 4kB. Een aantal pages samen, bijvoorbeeld 128 stuks, vormen een blok, in dit geval met een omvang van 512kB. Een blok is de kleinste structuur in een flashchip die gewist kan worden. Het wissen van een page houdt in dat alle bits naar hun standaardwaarde worden teruggezet, vaak 1. Vervolgens kunnen de bits door het programmeren van een page omgezet worden naar 0. Het is niet mogelijk om deze bit later terug te programmeren naar 1: eerst zal het gehele blok waarin de te programmeren page zich bevindt gewist moeten worden. Daarna kunnen de pages in het blok geprogrammeerd worden.
Deze beperking zorgt voor een enorme overhead bij aanbrengen van kleine wijzigingen in een blok. Voor het wijzigen van 16kB in een blok van 512kB moet de controller eerst alle gegevens in het blok inlezen om vervolgens het blok te wissen en opnieuw te programmeren. Deze overhead kost niet alleen veel tijd, maar vergroot ook het aantal uitgevoerde schrijfcycli. De verhouding tussen het aantal door het bestandssysteem gevraagde schrijfacties en het aantal fysiek uitgevoerde schrijfacties wordt write amplification genoemd. Zonder optimalisatie ontstaat er tijdens het uitvoeren van typische desktop- en serverworkloads een hoge write amplification. De flashchips zullen dan veel sneller slijten dan op basis van het aantal wijzigingen in het bestandssysteem verwacht mag worden.
In traditionele toepassingen van nand-flash, zoals usb-drives en geheugenkaarten, vormt de slechte performance van kleine random writes geen probleem: er worden vrijwel uitsluitend volledige bestanden die veel groter dan de blokgrootte zijn naar de opslagmedia weggeschreven. In solid state disks die als vervanging voor harde schijven dienen, moeten optimalisaties worden ingebouwd om efficiënt met kleine schrijfacties om te springen. Dit is mogelijk door de wijzigingen naar beschikbare lege pages elders op de ssd te mappen. De oude page wordt als ongeldig gemarkeerd en de controller voert in een later stadium opruimwerkzaamheden uit om blokken met veel ongeldige pages samen te voegen. Fragmentatie van het bestandssysteem speelt bij ssd's door de lage toegangstijd nog nauwelijks een rol, maar op een lager niveau ontstaat wel weer een nieuwe vorm van fragmentatie.
Tweakers.net werkt momenteel aan tests van een doe-het-zelf-ssd die goed aantonen hoe dramatisch slecht de schrijfprestaties van flashgeheugen zijn wanneer de optimalisatie van kleine schrijfacties achterwege blijft. Ook sommige kant-en-klare solid state disks hebben moeite met het verhullen van de beperkingen van flashgeheugen. Ssd's gebaseerd op de JMicron JMF602-controller, zoals de bekende OCZ Core-serie, zijn hiervan een voorbeeld. In omstandigheden waarin kleine schrijfacties worden uitgevoerd, kan de responstijd van deze ssd's zelfs tot vele seconden oplopen. De veel consistentere responstijd van een mechanische harde schijf is hiermee vergeleken verwaarloosbaar.
Specificaties en prijzen
Intel heeft naar eigen zeggen alles uit de kast gehaald om de X25-M optimaal te laten presteren. Dankzij de tien kanalen zijn de sequentiële doorvoersnelheden goed in orde. Lezen doet de X25-M met maximaal 250MBps en schrijven vindt plaats met een transferrate van maximaal 70MBps. De X25-E Extreme met slc-geheugen haalt dezelfde sequentiële leesdoorvoersnelheden, maar de schrijfsnelheid is hoger: maximaal 170MBps. Intel claimt een superieure wear levelling-efficiëntie, en de write amplification zou in typische desktop-workloads slechts een factor 1,1 bedragen. Slecht ontworpen ssd's zitten volgens Intel op een factor tien.
Naast de 80GB aan vrij beschikbare opslagcapaciteit is er ongeveer 6GB aan reservecapaciteit op de X25-M aanwezig. Als er defecte blokken in het flashgeheugen ontstaan, wordt deze capaciteit gebruikt om de ontstane gaten weer op te vullen. De ssd is perfect in staat om te herkennen wanneer een blok niet meer gewist of geprogrammeerd kan worden. Het defect raken van een blok zal niet tot gegevensverlies leiden zolang de cellen uitgelezen kunnen worden. Intel verwacht dankzij dit alles een mtbf van 1,2 miljoen uur, een waarde die het midden houdt tussen de verwachte levensduur van normale desktop-harddisks en die van moderne enterprise-harddisks.
De X25-M wordt op het moment van schrijven geleverd door acht shops in de Pricewatch, waarvan enkele de ssd binnen drie dagen kunnen leveren. Recentelijk is de prijs gedaald van circa 600 euro naar iets meer dan 500 euro.
Prijs/capaciteit-verhouding
In de onderstaande tabel wordt de prijs per gigabyte van de X25-M uitgezet tegen een aantal populaire en goed presterende solid state drives van Mtron en Memoright. In de tabel zijn tevens de aantrekkelijk geprijsde maar nogal wisselvallig presterende Core V2-ssd's van OCZ opgenomen. De verhoudingen werden vastgesteld op het moment van schrijven en zijn gebaseerd op de laagste prijs inclusief verzendkosten bij vooruitbetaling.
| Product | Geheugentype | Capaciteit | Prijs | Prijs/GB | Actuele prijs |
| Intel X25-M SSDSA2MH080G1 |
mlc |
80GB |
€ 515 |
€ 6,44 |
Onbekend |
| Mtron Mobi MSD-SATA3525-016 |
slc |
16GB |
€ 121 |
€ 7,56 |
Onbekend |
| Mtron Mobi MSD-SATA3525-032 |
slc |
32GB |
€ 186 |
€ 5,81 |
Onbekend |
| Mtron Pro MSP-SATA7525-032 |
slc |
32GB |
€ 442 |
€ 13,81 |
Onbekend |
| Mtron Pro MSP-SATA7035-064 |
slc |
64GB |
€ 814 |
€ 12,72 |
Onbekend |
| MemoRight MR25.2-032S |
slc |
32GB |
€ 506 |
€ 15,81 |
Onbekend |
| MemoRight MR25.2-064S |
slc |
64GB |
€ 1086 |
€ 16,97 |
Onbekend |
| OCZ Core V2 OCZSSD2-2C60G |
mlc |
60GB |
€ 196 |
€ 3,27 |
Onbekend |
| OCZ Core V2 OCZSSD2-2C120G |
mlc |
120GB |
€ 335 |
€ 2,79 |
Onbekend |
De Intel X25-M heeft een aantrekkelijke prijs per gigabyte in vergelijking met de meeste slc-ssd's van Mtron en Memoright. De prijs per gigabyte is aanzienlijk hoger dan die van de mlc-drives van OCZ. Op de komende pagina's moet blijken of de X25-M waar voor zijn geld biedt.
Testopstelling
De Intel X25-M werd onderworpen aan onze gebruikelijke benchmarks. Op de volgende pagina's worden de prestaties vergeleken met de Mtron Mobi 3000, Mtron Pro 7000, Memoright GT, Samsung SpinPoint F1, Western Digital Raptor WD740ADFD, Hitachi Travelstar 7K200 en de Seagate Cheetah 15K.5. De Intel X25-M en de Memoright GT werden getest op een i975-systeem met de Intel ICH7R-southbridge; de benchmarks van de andere ssd's en harde schijven werden afgenomen op een nVidia nForce Pro 2200-platform. Veel nieuwe ssd's zijn incompatible met deze inmiddels verouderde chipset. In de toekomst zal daarom naar een ander platform worden uitgeweken.
Low-levelprestaties
De X25-M slaagt er moeiteloos in de opgegeven sequentiële leestransferrate van 250MBps te halen. De ssd heeft zelfs nog wat meer in huis en zet in de Winbench Disk Inspection Test een verpletterende 270,5MBps op de klokken. De doorvoersnelheden van de andere ssd's steken schril af tegen het geweld van de tienkanaals controller in de X25-M.
Bij harde schijven neemt de sequentiële doorvoersnelheid langzaam af naarmate er dichter bij het einde van de schijf wordt gelezen of geschreven, omdat de omtrek van de sporen dan steeds kleiner wordt . Solid state disks hebben geen last van dit verschijnsel: de leessnelheid is niet afhankelijk van de 'positie' van de gegevens op het opslagmedium. Hierdoor kan het verschil in transferrate tussen ssd's en harde schijven in de praktijk nog groter uitpakken dan blijkt op basis van metingen aan het begin van de harde schijf. Het verschil in doorvoersnelheid tussen de X25-M en de Raptor WD740ADFD loopt op van een factor 3 aan het begin van de schijf tot een factor 4,5 aan het einde. De relatieve afname van de doorvoersnelheid is bij de Samsung SpinPoint F1 en de Hitachi Travelstar 7K200 nog groter, vanwege het grotere verschil in omtrek van de sporen aan het begin en het einde van de schijf.
Ook wat betreft de sequentiële schrijftransferrate voldoet de X25-M ruimschoots aan de verwachtingen. De disk haalt een doorvoersnelheid van ruim 75MBps, waar 70MBps door Intel werd opgegeven. Het mlc-geheugen in de X25-M heeft ondanks de tien parallelle kanalen lagere schrijfsnelheden dan het slc-geheugen in de ssd's van Mtron en Memoright.
Dankzij het ontbreken van mechanische componenten hebben flash-ssd's een extreem lage leestoegangstijd van veelal minder dan 0,1 milliseconde. Een 7200rpm-desktopschijf heeft gemiddeld 12 tot 13 milliseconde nodig om een willekeurige sector in te lezen: een verschil van een factor 120. De X25-M nestelt zich met een gemiddelde responstijd van 0,09 ms tussen de resultaten van de Memoright GT en de beide Mtron-ssd's.
Flash blinkt uit wat betreft de leesresponstijden, maar de slechte prestaties bij het uitvoeren van kleine willekeurige schrijfacties zijn de achilleshiel van flashgeheugen. Op de tweede pagina van deze review is de achtergrond daarvan al toegelicht: het gedeeltelijk wijzingen van blokken in flashgeheugen gebeurt erg inefficient. Intel blijkt de X25-M uitstekend tegen deze zwakke eigenschap van flash gewapend te hebben: in de test van de gemiddelde schrijfresponstijd wordt een zeer goed resultaat van 0,04ms neergezet. De schrijfresponstijd is zelfs nog lager dan de leesresponstijd. Prestaties van dit niveau zijn alleen mogelijk als er een cachinglaag actief is.
De Memoright GT levert in deze test eveneens prima resultaten. Op grote afstand volgen de twee ssd's van Mtron. Ondanks het grote verschil is een gemiddelde schrijfresponstijd van 7,7 tot 9,1ms voor een flash-ssd lang niet slecht te noemen. Momenteel doet Tweakers.net testen met enkele minder intelligente ssd's, die behept zijn met schrijfresponstijden van soms 220ms. De tests van de schrijfresponstijd werden uitgevoerd met de eventuele write-back-cache van de ssd of harde schijf ingeschakeld. Bij de harde schijven ontstaan daardoor waardes die lager zijn dan de gemiddelde leesresponstijd.
De fileserversimulatie van Iometer genereert een toegangspatroon dat bestaat uit volledig willekeurige I/O's met een grootte tussen 512 bytes en 64kB en een 80/20-verhouding tussen lees- en schrijfacties. In zeven stappen wordt de concurrency verhoogd van één naar 64 gelijktijdige I/O's. De Intel X25-M haalt een niet eerder geziene snelheid van bijna 8.000 I/O's per seconde. De beide Mtron-ssd's zijn fors trager vanwege hun hogere schrijfresponstijden. Voor de harde schijven valt er in deze benchmark weinig eer te halen.
Desktopprestaties
De low-levelbenchmarks op de vorige pagina werden uitgevoerd op een lege X25-M zoals door Intel aangeleverd. Bij het uitvoeren van de disktraces viel op dat de X25-M aanvankelijk zeer goede resultaten leverde, maar in de latere tests naar een duidelijk lager prestatieniveau terugviel. De traces die Tweakers.net gebruikt om de prestaties bij het uitvoeren van realistische I/O te meten, zijn zeer uitgebreid en testen allerlei vormen van veel voorkomende I/O: van het opstarten van populaire applicaties en games tot het transcoden van dvd's en het draaien van file- en databaseservers. In totaal worden er gedurende de tests, die zonder pauze achter elkaar worden uitgevoerd, 6,5 miljoen I/O's verwerkt en 240GB aan gegevens verplaatst. Daarvan wordt 148GB geschreven, met name in de servertests. De desktop- en workstationtests worden als eerste uitgevoerd, daarna de gamingtests en als laatste de servertests. Na het uitvoeren van de gamingtests is er 48GB aan data geschreven.
De afname in de prestaties van de X25-M lijkt verband te houden met het moment waarop de ssd voor het eerst helemaal is volgeschreven. Gedeeltelijke wijzigingen van blokken worden gezien de extreem lage schrijfresponstijden vermoedelijk geheel naar beschikbare vrije pages gemapt. Zodra er geen lege pages meer zijn, zakken de schrijfprestaties naar een lager niveau terug. Een vergelijkbaar verschijnsel is door Tweakers.net bij de ssd's van Mtron niet geconstateerd .
Om inzicht in de ontwikkelingen van de prestaties van de X25-M te krijgen, hebben we drie runs gedraaid, waarvan de resultaten in de onderstaande grafieken in het rood worden weergegeven. De gemiddelde prestaties zijn afgebeeld in het groen. Gedurende elke run werd er opnieuw 148GB aan data weggeschreven.
De X25-M begon met indrukwekkende prestaties tijdens de eerste run van de desktoptests. Na de tweede run waren de prestaties al bijna gehalveerd en tijdens de derde run bleef nog slechts 42 procent van het oorspronkelijke prestatieniveau over. De gemiddelde prestaties lagen net boven het niveau van de Mtron Pro 7000 en zullen vermoedelijk niet veel verschillen met de nieuwere Mtron Pro 7500. Ondanks de afname van de prestaties lagen deze ten opzichte van de harde schijven ook na drie runs nog op een hoog niveau: het verschil ten opzichte van de snelste harde schijf is 96 procent.
| Desktop StorageMark 2006 Index |
|---|
| Harde schijf | Score (StorageMarks) |
|---|
| Intel X25-M 80GB (run 1) | 791,6 |
| Intel X25-M 80GB | 515,5 |
| Mtron Pro 7000 32GB | 443,1 |
| Intel X25-M 80GB (run 2) | 421,5 |
| Mtron Mobi 3000 16GB | 394,0 |
| Memoright GT MR25.2-064S 64GB | 351,9 |
| Intel X25-M 80GB (run 3) | 333,5 |
| Samsung SpinPoint F1 750GB | 170,5 |
| WD Raptor WD740ADFD 74GB 00NLR4 | 156,3 |
| Hitachi Travelstar 7K200 120GB | 118,4 |
In de Workstation-prestatie-index worden naar verhouding meer schrijfacties uitgevoerd. De prestaties vallen daardoor iets sneller terug. Na drie runs ontstaat een gemiddelde dat gelijk is aan de performance van de Mtron Pro 7000. De afstand ten opzichte van de snelste harde schijf is na drie ronden nog maar 34 procent.
| Workstation StorageMark 2006 Index |
|---|
| Harde schijf | Score (StorageMarks) |
|---|
| Intel X25-M 80GB (run 1) | 531,9 |
| Intel X25-M 80GB | 339,1 |
| Mtron Pro 7000 32GB | 336,5 |
| Mtron Mobi 3000 16GB | 301,5 |
| Memoright GT MR25.2-064S 64GB | 291,5 |
| Intel X25-M 80GB (run 2) | 269,9 |
| Intel X25-M 80GB (run 3) | 215,7 |
| Samsung SpinPoint F1 750GB | 161,5 |
| WD Raptor WD740ADFD 74GB 00NLR4 | 148,5 |
| Hitachi Travelstar 7K200 120GB | 109,6 |
De toegangspatronen van games kenmerken zich door relatief veel kleine leesacties en weinig schrijfacties. De X25-M voelt zich hier in zijn element en verliest tussen de runs minder prestaties dan in de desktop- en workstationbenchmarks. In alle runs weet hij de performance van de Mtron Pro 7000 te overtroeven. Het prestatieverschil tussen de ssd's en de harde schijven is zeer groot.
| Gaming StorageMark 2006 Index |
|---|
| Harde schijf | Score (StorageMarks) |
|---|
| Intel X25-M 80GB (run 1) | 932,1 |
| Intel X25-M 80GB | 782,3 |
| Intel X25-M 80GB (run 2) | 730,0 |
| Intel X25-M 80GB (run 3) | 684,9 |
| Mtron Pro 7000 32GB | 638,2 |
| Mtron Mobi 3000 16GB | 573,1 |
| Memoright GT MR25.2-064S 64GB | 505,3 |
| Samsung SpinPoint F1 750GB | 177,8 |
| WD Raptor WD740ADFD 74GB 00NLR4 | 165,5 |
| Hitachi Travelstar 7K200 120GB | 115,3 |
De Boot & Launch StorageMark 2008 Index is toegespitst op het gebruik van de ssd als boot- en applicatiedisk. Gezien de nog altijd zeer hoge prijs per GB van ssd-opslag is dit de wijze waarop veel gebruikers hun ssd zullen inzetten. De X25-M presteert uitstekend, zelfs ondanks een vrij sterk verval van de prestaties tussen de verschillende runs. De gemiddelde performance is bijna 43 procent beter dan die van de nummer twee, de Mtron Pro 7000.
| Boot & Launch StorageMark 2008 Index |
|---|
| Harde schijf | Score (StorageMarks) |
|---|
| Intel X25-M 80GB (run 1) | 1.134,3 |
| Intel X25-M 80GB | 805,9 |
| Intel X25-M 80GB (run 2) | 691,3 |
| Intel X25-M 80GB (run 3) | 592,1 |
| Mtron Pro 7000 32GB | 565,3 |
| Mtron Mobi 3000 16GB | 504,2 |
| Memoright GT MR25.2-064S 64GB | 392,1 |
| WD Raptor WD740ADFD 74GB 00NLR4 | 144,2 |
| Samsung SpinPoint F1 750GB | 143,6 |
| Hitachi Travelstar 7K200 120GB | 110,7 |
Serverprestaties
Het verval in de prestaties van de X25-M tijdens de eerste run van de benchmarks begon zich in te zetten toen de serverbenchmarks aan bod kwamen. De prestatieverschillen tussen de twee runs die zijn gedraaid, zijn daardoor kleiner dan bij de desktopbenchmarks. De X25-M levert zeer goede prestaties in de databasetests en is aanzienlijk sneller dan de drie andere ssd's. Een score van dertien maal het prestatieniveau van een Raptor WD360GD is bij Tweakers.net alleen eerder gezien bij raid-configuraties van ssd's en raid-opstellingen met tien of meer harde schijven en een controller met 2GB cache.
In de fileservertests zijn de verschillen tussen de twee runs groter. Hoewel de X25-M door Intel vanwege zijn mlc-geheugen niet geschikt wordt geacht voor servergebruik, levert hij prestaties van hoog niveau. Het gemiddelde van de twee runs is vrijwel gelijk aan de score van de Mtron Pro 7000. Op korte afstand volgt de Memoright GT. Ondanks de vele schrijfacties bieden de ssd's ook in fileservertoepassingen beduidend betere prestaties dan de harde schijven.
Bij de resultaten van de bovenstaande benchmarks en die op de vorige pagina moet opgemerkt worden dat de tests achter elkaar zonder pauzes zijn uitgevoerd. Daarbij staan de ssd's en harde schijven, afhankelijk van hun prestaties, voor een periode van vier of meer uren onder een hoge belasting. Momenten van inactiviteit tijdens het opnemen van de originele trace worden door RankDisk verkort tot een kleine wachttijd van 50 milliseconde. In het geval van de X25-M is het denkbaar dat het ontbreken van pauzes in de belasting ervoor kan zorgen dat de ssd niet in staat is om op de achtergrond opruimwerkzaamheden uit te voeren, waardoor de schrijfprestaties in deze test slechter uitvallen dan in de praktijk het geval zou zijn.
De enorme hoeveelheid schrijfacties die bij deze test in korte tijd plaatsvinden, is volkomen onrealistisch voor desktopgebruik. Het is aannemelijk dat de X25-M in de praktijk over voldoende lege pages zal beschikken om de schrijfprestaties op niveau te houden. Voor servergebruik geldt dit wat minder, omdat servers vaker voor een lange periode zwaar belast worden. Na het in korte tijd zes keer volschrijven van de ssd met grotendeels willekeurige I/O waren waarschijnlijk bijna de slechtst denkbare omstandigheden voor de X25-M ontstaan om zijn schrijfacties uit te voeren.
Lekker snel en niet buitensporig duur
Intel heeft met de X25-M een waardige entree in de markt voor solid state drives gemaakt. Hoewel de feestvreugde over de aanvankelijk spectaculaire prestaties van de X25-M wat werd gedrukt nadat de ssd een aantal keren met testdata was volgeschreven, blijft het een ssd met degelijke prestaties. Van de Mtron- en Memoright-ssd's was al bekend dat ze in de praktijk een goede performance leveren. De Intel X25-M presteert in de meeste gevallen gelijkwaardig of beter.
De prijs van 6,44 euro per gigabyte is hoog vergeleken met die van andere mlc-drives. Gezien de goede prestaties is een vergelijking met de slc-drives van Mtron en Memoright gerechtvaardigd. In dit gezelschap biedt de X25-M een lage prijs/capaciteit-verhouding bij gelijke of betere prestaties. Weinig thuisgebruikers zullen echter bereid zijn 500 euro aan een snelle opstartschijf uit te geven. Tweakers die hun ssd-ervaring rustiger willen opbouwen, zijn beter af met een of meerdere kleine Mtron-ssd's. De Mobi 3500 16GB is met zijn prijs van 110 euro wat betaalbaarder. In raid 0 presteert deze ssd beter dan de X25-M.
De meest zinvolle toepassing van de X25-M is die in notebooks. De X25-M is een van de weinige ssd's die uitstekende prestaties combineert met een redelijke opslagcapaciteit en een prijs die niet buitensporig hoog is. Nu is 500 tot 540 euro een pittig bedrag, maar nog altijd honderden euro's minder dan de prijzen die Mtron en Memoright voor een 64GB-ssd vragen.
:fill(white):strip_exif()/i/1240403629.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/1216292272.jpg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1245768768.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1238592768.jpeg?f=fpa_thumb)
/u/132085/crop5852b17316040_cropped.png?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/1205964222.jpg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/1216291258.jpg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1238589489.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1230657383.jpg?f=fpa_thumb)
/i/1238592769.png?f=fpa)
/i/1230040305.png?f=fpa)
/i/1238674452.png?f=fpa)
/i/1211788210.png?f=fpa)
/u/1/femme.png?f=community){kind=small}
/u/93683/hadoop_med.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/85415/crop5da8419f35173_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/33491/muur.jpg?f=community){kind=small}
)
:strip_exif()/u/22713/liekevlecht2.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/48317/smurf3-60.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/135719/ezgif.com-optimize.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/206056/simpsons_mrburns.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/61950/hakker.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/31/netapp.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/58441/e34395na5yi.jpg?f=community){kind=small}
/u/226934/redheadmetnick.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/33201/yoshi_ie_ff_small.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/33565/Image2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/54579/Static.gif?f=community){kind=small}
/u/3586/bismarck.png?f=community){kind=small}
/u/42648/crop635863345e4c0.png?f=community){kind=small}