Corsair P256 solid state drive getest

Inleiding

Solid state drives zijn een welkome aanvulling op de productportfolio van de fabrikanten van geheugenproducten gebleken. In tegenstelling tot harde schijven kunnen de onderdelen van een ssd, die bestaat uit flashchips, ssd-controllers en de bijbehorende firmware, als een bouwpakket bij derden ingekocht worden om op de eigen assemblagelijnen tot eindproducten gesmeed te worden. Dat is de manier waarop de geheugenproducenten al jaren geheugenmodules, multimediakaartjes en usb-sticks maken.

Het performancesegment van de ssd-markt werd aanvankelijk gedomineerd door fabrikanten die hun controllers in eigen beheer ontwikkelden en niet aan derden leverden. Bekende voorbeelden zijn Intel, Mtron en Memoright. Dankzij de beschikbaarheid van snelle third-party ssd-controllers is er een einde gekomen aan de heerschappij van de zelfbouwers. De Barefoot-controller van Indilinx kan goed aanhaken bij de Intel-drives en wordt inmiddels in vele ssd's toegepast, waarvan de OCZ Vertex de meest bekende is. Mtron en Memoright zijn door het uitblijven van nieuwe ontwikkelingen van de radar verdwenen.

Een andere grote speler in de ssd-markt is Samsung. De Koreaanse geheugengigant, leverancier van de ssd's voor onder andere Apple en Dell, opereerde aanvankelijk in de schaduw van zijn oem-klanten. Sinds kort levert Samsung zijn ssd-controllers aan derden die zich wel direct tot de consument richten. De nieuwste ontwikkeling van Samsung is een controller met de weinig fantasierijke naam S3C29RBB01-YK40. Dankzij een sdram-cache en transferrates van meer dan 200MB/s heeft deze controller goede papieren om de concurrentie aan te gaan met de controllers van Intel en Indilinx.

In deze review zullen we onze aandacht vestigen op de Corsair P256 - een van de eerst verkrijgbare ssd's die met de eerdergenoemde Samsung-controller is uitgerust. De P256 beschikt over evenveel opslagcapaciteit als zijn naam doet vermoeden en haalt volgens de specsheet lees- en schrijftransferrates van respectievelijk 220 en 200MB/s. De slagroom op de P256-pudding wordt gevormd door de riante cache van 128MB: ruim het dubbele van het ram-geheugen op de OCZ Vertex. De ruime uitrusting van de Corsair P256 heeft niet nadelig uitgepakt voor zijn prijs. Momenteel is de drive de minst dure ssd in het 256GB-segment en is hij enkele euro's goedkoper dan de 250GB-variant van de populaire OCZ Vertex. OCZ levert onder de naam Summit een serie ssd's die dezelfde controller aan boord hebben als de Corsair P256. Bij een capaciteit van 250GB is de Summit op dit moment ruim vijftig euro duurder dan de P256. De Corsair P256 is tevens verkrijgbaar in een 128GB-variant, genaamd P128.

Op de komende pagina's gaan we uitzoeken of de Corsair P256 niet alleen sterke specs en een aantrekkelijke prijs heeft, maar ook prestaties van hoog niveau. De P256 zal het opnemen tegen diverse andere solid state drives en harde schijven, waarvan de Intel X25-M en de OCZ Vertex de belangrijkste zijn. De Mtron Mobi 3000 en de Memoright GT vertegenwoordigen de vorige generatie high performance-ssd's met slc-geheugen, terwijl de OCZ Apex 120GB aantreedt als vertegenwoordiger van de budget-ssd's met de beruchte JMicron JMF602-controller. De klassieke magnetische harde schijven worden gerepresenteerd door de Western Digital Velociraptor HLFS3000 en de Hitachi Travelstar 7K200 120GB. De eerste is een workstationschijf met een toerental van 10.000rpm en de tweede betreft een 7.200-toeren notebookdrive. De Corsair P256 werd getest op een Intel Core i7 920-systeem met een ICH10R-southbridge.

Low-level-prestaties

Voordat we onze genadeloze workloadsimulaties op de ssd's en harde schijven loslaten, laten we de drives warmdraaien in een aantal low-level-benchmarks. De tests geven inzicht in de wijze waarop de prestaties van de drives tot stand komen.

De Corsair P256 komt in Winbench 99 aan een sequentiële leestransferrate van 205MB/s en blijft daarmee achter bij de doorvoer van de OCZ Vertex en de Intel X25-M. Hierbij moet gezegd worden dat het testsysteem om onduidelijke reden crashde tijdens de eerste run van Winbench 99, toen een hoger resultaat, van circa 220MB/s, in het vat zat. Nadien keerde de sequentiële transferrate niet terug naar het oorspronkelijk niveau. Dit verschijnsel doet zich voor bij meer ssd's. Er moet daarom niet veel waarde gehecht worden aan de cijfers die door str-benchmarks worden uitgespuugd.

Sequentiële transfer rate - begin
Drive	Score (MB/s)
Intel X25-M 80GB	******** 270,51
OCZ Vertex 120GB	******* 238,28
Corsair P256 256GB	****** 205,08
OCZ Apex 120GB	***** 180,66
WD VelociRaptor WD3000HLFS	**** 122,07
Memoright GT 64GB	*** 115,23
Mtron Mobi 3000 16GB	*** 104,49
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	** 58,20

De schrijftransferrate werd gemeten door in IOMeter gedurende twee minuten een sequentieel schrijfpatroon met een transfergrootte van 1MB te genereren. De Corsair P256 behaalde een teleurstellende doorvoer van nog geen 55MB/s. Veel beter presteerde de OCZ Vertex 120GB, die op een nog grotendeels lege ssd een schrijftransferrate van bijna 215MB/s bereikte. In de ATTO Disk Benchmark met een testlengte van 32MB deed de P256 het prima en zette hij een maximale doorvoer van 183MB/s op de klok, het beste resultaat van alle drives. De resultaten in deze test worden waarschijnlijk beïnvloed door de cache van de Corsair P256, die met zijn omvang van 128MB vier keer zo groot is als de testlengte van ATTO.

Ook voor de schrijftransferrates van ssd's geldt dat er sterke fluctuaties kunnen optreden, die onder andere afhankelijk zijn van de hoeveelheid data die naar de ssd's is geschreven. Er kunnen daarom niet zomaar conclusies aan de resultaten verbonden worden. Winbench 99, ATTO Disk Benchmark en IOMeter zijn de eerste benchmarks die Tweakers.net op een ssd loslaat nadat we een drive in ontvangst hebben genomen. De drives zijn dan nog nauwelijks beschreven.

Sequentiële schrijf transfer rate
Drive	Score (MB/s)
OCZ Vertex 120GB	******** 214,32
Memoright GT 64GB	***** 126,17
WD VelociRaptor WD3000HLFS	**** 118,34
Mtron Mobi 3000 16GB	*** 81,75
Intel X25-M 80GB	*** 75,40
Corsair P256 256GB	** 53,57
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	** 53,10
OCZ Apex 120GB	** 48,27

ATTO maximale write transfer rate
Drive	Score (MB/s)
Corsair P256 256GB	******** 182,95
OCZ Vertex 120GB	******** 172,88
OCZ Apex 120GB	******* 171,20
WD VelociRaptor WD3000HLFS	****** 140,17
Memoright GT 64GB	****** 127,67
Intel X25-M 80GB	**** 80,38
Mtron Mobi 3000 16GB	*** 79,86
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	** 48,85

De gemiddelde leestoegangstijden van de ssd's verschillen nauwelijks van elkaar; alleen de OCZ Apex valt negatief uit de toon. De Mtron Mobi 3000 is dankzij het gebruik van slc-geheugen nog steeds de snelst aanspreekbare drive. De Corsair P256 plaatst zich op de tweede plek met een minieme voorsprong van zes microseconde ten opzichte van de Intel X25-M. Enkele jaren gelden werden we nog blij van verschillen tussen harde schijven in de orde van honderden microseconden. De Velociraptor en de Travelstar 7K200 zijn uit de resultaten weggelaten om de verhoudingen tussen de ssd's zichtbaar te houden. De beide harddisks scoren in deze test een gemiddelde toegangstijd van respectievelijk 6,76 en 14,17 milliseconde.

Gemiddelde read service time
Drive	Score (ms)
Mtron Mobi 3000 16GB	*** 0,070
Corsair P256 256GB	**** 0,087
Intel X25-M 80GB	**** 0,093
OCZ Vertex 120GB	***** 0,096
Memoright GT 64GB	***** 0,100
OCZ Apex 120GB	******** 0,170

De resultaten van de gemiddelde schrijftoegangstijd zijn over twee grafieken verdeeld om de verschillen tussen de snelle en minder snelle drives herkenbaar te laten. De Corsair P256 schaart zich onder de eerste groep, maar blijft wel achter bij de prestaties van de X25-M en de Vertex. Een gemiddelde van 0,2 milliseconde is in ieder geval veel beter dan het resultaat van de Mtron Mobi of een snelle harde schijf. De twee JMicron JMF602-controllers in de OCZ Apex geven hun visitekaartje af door de gebruiker op te schepen met wachttijden die vergelijkbaar zijn met die van een nostalgische triple speed cd-rom drive.

Gemiddelde buffered write service time
Drive	Score (ms)
Intel X25-M 80GB	0,045
OCZ Vertex 120GB	* 0,124
Corsair P256 256GB	* 0,225
Memoright GT 64GB	******** 1,780

Gemiddelde buffered write service time
Drive	Score (ms)
Corsair P256 256GB	0,225
WD VelociRaptor WD3000HLFS	3,002
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	7,980
Mtron Mobi 3000 16GB	9,060
OCZ Apex 120GB	******** 192,540

De IOMeter-fileserversimulatie genereert een kunstmatig toegangspatroon dat volledig uit willekeurige i/o's bestaat. De i/o's hebben een transfergrootte van 512 bytes tot 64kB en worden in een mix van 80 procent leesopdrachten en 20 procent schrijfopdrachten aan de harde schijf of ssd aangeboden. Het toegangspatroon wordt uitgevoerd met een concurrency die oploopt van één tot 64 gelijktijdige i/o's. Het toegangspatroon geeft een indruk van de prestaties van een drive bij het uitvoeren van een mix van kleine gelijktijdige lees- en schrijfopdrachten.

De Corsair P256 levert betere prestaties dan de oudere ssd's van Mtron en Memoright, maar blijft ver achter bij de X25-M en de Vertex. De X25-M gaat erg hard van start, maar vertoont een nogal opmerkelijke negatieve performance scaling. Bij harde schijven zien we normaal gesproken een grafiek met een stijgende lijn. De toename van het aantal gelijktijdige i/o's zorgt voor een afname van de gemiddelde afstand van de kopverplaatsing per i/o, zodat de gemiddelde responstijd lager wordt. Solid state drives hebben geen bewegende delen en verwerken meestal een constante hoeveelheid i/o's per seconde. In het geval van de Corsair P256 is de doorvoer nog altijd een factor elf hoger dan die van de VelociRaptor.

Desktopprestaties

Na een pagina vol theorie wordt het tijd om te kijken hoe de Corsair P256 zich er in de praktijk van afbrengt. De drive werd onderworpen aan onze uitgebreide workloadsimulaties. Om de gevolgen van performance-degradatie mee te wegen, worden bij de Intel X25-M, OCZ Vertex en de Corsair P256 de gemiddelde prestaties van drie runs vergeleken. De andere ssd's en harde schijven zijn ongevoelig voor het verschijnsel performance-degradatie. Per run wordt er in totaal bijna 150GB aan data naar de drives geschreven.

De Boot & Launch StorageMark 2008 Index bestaat uit traces van het booten van Windows en het starten van populaire applicaties en games. Deze index bevat nauwelijks i/o van databewerking en is representatief voor het gebruik van ssd's als bootdrive. De Corsair P256 blijft ver weg van de hoge prestatieniveaus van de Intel X25-M en de OCZ Vertex 120GB. Zelfs de oudere Mtron Mobi 3000 en Memoright GT presteren beter dan de P256. Voor mensen die van plan zijn om de P256 in een notebook te gebruiken blijft er weinig reden tot klagen: de P256 is meer dan drie keer sneller dan de Travelstar 7K200.

Boot & Launch StorageMark 2008 Index
Drive	Score (StorageMarks)
Intel X25-M 80GB	******** 805,9
OCZ Vertex 120GB	******* 696,4
Mtron Mobi 3000 16GB	***** 504,2
Memoright GT 64GB	**** 392,1
Corsair P256 256GB	**** 362,9
WD VelociRaptor 300GB	** 208,4
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	* 110,7
OCZ Apex 120GB	* 105,1

De Desktop StorageMark 2006 Index is samengesteld uit traces van populaire desktopapplicaties en veel voorkomende handelingen zoals kopieeracties, het installeren en deïnstalleren van software en het uitvoeren van een virusscan. De prestaties in deze index zijn representatief voor het gebruik van een drive in een notebook of desktop die vooral voor internetgebruik en officetoepassingen wordt ingezet. Ten opzichte van de X25-M en de Vertex levert de P256 minder slechte prestaties dan in de Boot & Launch Index, maar de verschillen blijven erg groot. De P256 is bovendien slechts 20 procent sneller dan de Western Digital VelociRaptor.

Desktop StorageMark 2006 Index
Drive	Score (StorageMarks)
OCZ Vertex 120GB	******** 550,8
Intel X25-M 80GB	******* 515,5
Mtron Mobi 3000 16GB	****** 394,0
Memoright GT 64GB	***** 351,9
Corsair P256 256GB	**** 290,2
WD VelociRaptor 300GB	**** 242,6
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	** 118,4
OCZ Apex 120GB	* 94,4

De Workstation StorageMark 2006 Index bevat een groot deel databewerking van grafische applicaties en audio- en videobewerkingssoftware. In tegenstelling tot bij harde schijven, die nagenoeg gelijke lees- en schrijfprestaties leveren, zijn bij de meeste ssd's de schrijfsnelheden duidelijker lager dan de leesprestaties. Deze asynchrone prestaties zorgen ervoor dat ssd's in workstationworkloads doorgaans minder goed presteren dan in de eerdergenoemde gebruiksscenario's. Voor de Corsair P256 gaat deze vlieger zeker ook op; zijn prestaties dalen tot onder het niveau van de VelociRaptor. De Intel X25-M, Mtron Mobi 3000 en de Memoright GT handhaven zich wel met gemak boven het prestatieniveau van de snelste harde schijven. De absolute winnaar in deze test is de 120GB-versie van de Vertex. De 120GB-variant presteert overigens aanzienlijk beter dan de Vertex 30GB, die met zijn gemiddelde van 334 punten een vergelijkbare score als de X25-M noteert.

Workstation StorageMark 2006 Index
Drive	Score (StorageMarks)
OCZ Vertex 120GB	******** 494,9
Intel X25-M 80GB	***** 339,1
Mtron Mobi 3000 16GB	***** 301,5
Memoright GT 64GB	***** 291,5
WD VelociRaptor 300GB	**** 233,4
Corsair P256 256GB	*** 214,7
Hitachi Travelstar 7K200 120GB	** 109,6
OCZ Apex 120GB	* 86,2

Performance-degradatie

Performance-degradatie is een verschijnsel dat optreedt bij geavanceerde solid state drives die aggressieve strategieën hanteren om de schrijfprestaties te verhogen. Vanwege de wijze waarop flashgeheugens geprogrammeerd worden, heeft het de voorkeur om schrijfacties zoveel mogelijk te dirigeren naar lege delen in het geheugen, die veel sneller beschreven kunnen worden dan reeds gevulde geheugenpages. Een geavanceerde ssd zal trager worden zodra er een tekort aan lege geheugenpages ontstaat. Om die reden beschikken veel ssd's over een stukje reservegeheugen. Interne fragmentatie alsmede de noodzaak om wear-levelling uit te voeren zullen tevens bijdragen aan een afname van de prestaties. Meer informatie over de oorzaak van de prestatie-afname van ssd's vind je in onze vorige ssd-reviews.

De afnemende prestaties van ssd's hebben voor nogal wat beroering gezorgd bij gebruikers die zich blindstaarden op de resultaten van benchmarktools. Toch is er niet veel reden voor paniek. De prestaties van een harde schijf nemen in de loop van de tijd ook af onder invloed van bestandsfragmentatie en doordat de doorvoersnelheid van de disk aan de binnenkant van de platters veel lager is dan dichtbij de buitenrand. Een solid state drive ondervindt nauwelijks hinder van bestandsfragmentatie en kan over het hele bereik van de drive dezelfde doorvoersnelheid halen. De ssd's die de grootste prestatieafname vertonen zijn bovendien vaak de drives met de hoogste initiële prestaties.

Om de performance-degradatie van de Corsair P256 en zijn naaste concurrenten te meten, speelden we onze disk traces drie keer achter elkaar af op de drives. Per run werd er ongeveer 146GB aan data op de drives geschreven, zodat in theorie alle vrije ruimte op de ssd's werd volgeschreven. In de traces die deel uitmaken van de Boot & Launch Index ondervond de Corsair P256 vergeleken met de X25M en de Vertex een geringe prestatie-afname van 23 procent. Bij de Vertex 30GB en de X25-M is er een grotere teruggang te zien, van respectievelijk 42 en 47 procent. Opmerkelijk zijn de goede resultaten van de Vertex 120GB. Tussen de eerste en de derde run verliest deze slechts acht procent van zijn prestaties. Ondanks zijn lage degradatie is de P256 in alle runs de traagste van de geteste ssd's.

In de workstationindex behalen de P256 en de Vertex 120GB beide een geringe prestatieafname van 14 procent. De Vertex 30GB en de X25-M moeten tussen de eerste en laatste run flink inleveren: de Vertex verliest 41 procent van zijn snelheid en de X25-M zelfs 59 procent. De resultaten van de X25-M werden overigens verkregen met de oude firmware. Intel heeft enige tijd geleden nieuwe firmware uitgebracht, die de performance-degradatie zou moeten verminderen. Tweakers.net zal deze firmware binnenkort testen. De P256 is opnieuw in alle runs trager dan de X25-M en de twee Vertexen, hoewel de uiteindelijke verschillen ten opzichte van de Vertex 30GB en de X25-M beperkt zijn.

De Corsair P256 en de Vertex 120GB worden geholpen door het feit dat de meeste van de originele disk traces werden opgenomen op een 73GB grote harde schijf. Logische blokadressen in het bereik boven 73GB worden nauwelijks door onze benchmarks aangesproken, waardoor de Corsair P256 en de OCZ Vertex 120GB effectief werden ondergepartitioneerd.

Energieverbruik

Samsung heeft het energieverbruik van de ssd-controller in de Corsair P256 goed onder controle. In idle-toestand werd de uitzonderlijk lage vermogensopname van 0,25W gemeten. Onder belasting bevindt het energieverbruik zich op gelijk niveau met dat van de OCZ Vertex. Een vergelijking met de Intel X25-M en de ssd's van Mtron en Memoright ontbreekt helaas omdat testresultaten van deze drives ontbreken. Wel hebben we de Memorycorp MF4, een mlc-ssd met een enkelvoudige JMicron JMF602, aan de resultaten toegevoegd. De OCZ Apex mag zich, dankzij zijn dubbelvoudige JMF602 en de extra JMicron JMB390-raidcontroller, de onbetwiste koning der stroomverspillende ssd's noemen: de Apex verstookt onder load ongeveer net zo veel energie als een VelociRaptor, waarvan de platters op 10.000 toeren hun rondjes draaien.

Energieverbruik totaal: idle
Drive	Score (Watt)
Corsair P256 256GB	* 0,25
OCZ Vertex 120GB	* 0,39
Memorycorp MF4 MLC 64GB	** 0,68
OCZ Apex 120GB	******** 2,48
WD VelociRaptor 300GB	******** 2,53

Energieverbruik totaal: seek
Drive	Score (Watt)
Memorycorp MF4 MLC 64GB	* 0,96
OCZ Vertex 120GB	* 1,04
Corsair P256 256GB	* 1,05
OCZ Apex 120GB	******** 6,18
WD VelociRaptor 300GB	******** 6,59

Conclusie

Corsair heeft met de P256 een degelijke solid state drive op de markt gebracht, die ondanks uitstekende specificaties nergens in uitblinkt. De prestaties blijven over de hele linie achter bij die van de OCZ Vertex, de naaste concurrent van de P256 op de Nederlandse markt. De Vertex is in de variant met een capaciteit van 250GB slechts enkele euro's duurder dan de P256. Veel tweakers zullen met liefde acht euro inruilen voor prestaties die gemiddeld een factor anderhalf tot twee keer hoger liggen. Ook in vergelijking met de Intel X25-M, die verkrijgbaar is met een capaciteit van maximaal 160GB, ontbeert de P256 snelheid.

Tegenover het ontbreken van topsnelheid staat tevens een vrijwaring van problematische eigenschappen zoals ssd's met een JMicron JMF602-controller die hebben. De Corsair P256 is prima als harddiskvervanger in een notebook te gebruiken. De opstartprestaties liggen ruim 50 procent boven die van een VelociRaptor en in workloads waarin veel data wordt geschreven presteert de P256 ongeveer gelijk aan een snelle 7200 toeren-desktopschijf. De P256 is altijd beduidend sneller dan een notebookschijf.

Hoewel de P256 weinig performance-degradatie ondervindt, slaagt hij er niet in om deze eigenschap om te zetten in een voordeel. De X25-M, met de oude firmware, en de Vertex zijn nog steeds sneller als de drives enkele keren zijn volgeschreven. De Intel zal met de nieuwe firmware beter in onze benchmarks presteren, en de snelheid van de Vertex kan nog wat op opgekrikt worden door de drive te onderpartitioneren en in de toekomst een besturingssysteem en firmware met trim-ondersteuning te gebruiken. Kortom, de Corsair P256 is een grijze muis die net wat te kort komt om op de kooplustige tweaker aantrekkingskracht uit te oefenen.

Reacties (67)

[Verwijderd]

De performance degradatie test is verschrikkelijk flawed...

De hoeveelheid degradatie die je krijgt is uiteraard afhankelijk van de ratio van verwerkte date vs. totale capaciteit. Als je een run hebt van 150GB, maar de schijf is 250GB, dan heb je nog niet eens de schijf vol, en zul je nauwelijks degradatie zien. Bij een 30GB schijf, heb je dan het ding al 5 keer volgeschreven, en zul je veel degradatie zien.

Kijk even naar het resultaat van de beide Vertex-en van 30 en 120GB, en je ziet onmiddellijk hoe fout de test is. Dezelfde controller, met een volkomen ander gedrag in de grafiek. Dat 'gedrag' hangt dus helemaal niet af van de controller, maar van de test, en laat gewoon de relatieve hoeveelheid data die is verwerkt zien.

En gut wat verrassend. de kleine Intel laat ook veel degradatie zien, en de grote Vertex veel minder.... Geen manier om te achterhalen in hoeverre dit door de test, en in hoeverre dit door de controller komt.


Alleen wanneer je express een veel te grote SSD koopt, om minder degradatie te zien, is deze test ok. Wanneer je echter de grootte van de SSD afstemt op je gebruik, dan is deze test nutteloos. Dan moet je in de test gewoon zorgen dat de hoeveelheid data die je schrijft evenredig is met de grootte van de disk.

[Femme]

De hoeveelheid geschreven data afstemmen op de capaciteit is ook niet eerlijk. Op een grote drive zal naar verhouding waarschijnlijk veel minder data veranderen en zal er meer capaciteit vrij blijven. De performance-degradatie zal daardoor minder snel optreden. Een goede test van de performance-degradatie verzinnen is dus niet zo makkelijk.

De belangrijkrijkste beperking van de huidige test is dat er een trace wordt afgespeeld van de disk I/O op de fysieke disk, dus geen benadering van het bestandsysteem maar van lba-adressen. Dat was altijd gunstig omdat caching geen invloed heeft op de prestaties (die invloed hiervan was al verwerkt in de trace) maar zorgt er nu voor dat de ssd's met een capaciteit groter dan die van de originele trace disk (meestal 73GB) feitelijk worden getest als zijnde ondergepartitioneerd. Ik krijg met een Vertex 30GB dezelfde performancedegradatie als met de 120GB versie als ik de drive via de raidcontroller onderpartitioneer op 25GB (lba-adressen in de trace die buiten de range van de ssd vallen worden dan geremapped naar het begin van de drive).

Ik wil binnenkort overgaan op nieuwe traces voor Intel NAS Performance Toolkit en dan kan de methode voor het meten van de performancedegradatie herzien worden. Het zal onmogelijk zijn om een honderd procent waterdichte methode te vinden.

[Martin-S]

De hoeveelheid geschreven data afstemmen op de capaciteit is ook niet eerlijk. Op een grote drive zal naar verhouding waarschijnlijk veel minder data veranderen en zal er meer capaciteit vrij blijven. De performance-degradatie zal daardoor minder snel optreden. Een goede test van de performance-degradatie verzinnen is dus niet zo makkelijk.

Is het daarom niet makkelijk als de hoevbeelheid data die je naar een SSD schrijft af laat hangen van de grootte? Als je die voor alle schijven bijvoorbeeld een factor 5 maakt, dan heb je dit probleem volgens mij uit de weg geruimd..

Dus naar een 30GB SSD schrijf je in totaal 150GB aan data,
naar een 100GB SSD schrijf je in totaal 500GB an data
etc.

Om dan nog een extra factor weg te halen, zou je de eerste run een 1GB image met random data weg kunnen schrijven. De tweede run 2GB image, 3e run 3GB etc etc...

Grootste nadeel hieraan is natuurlijk dat de benchmarks wat meer tijd in beslag gaan nemen . Lijkt mij overigens dat dit hierboven beschreven tesje makkelijk geautomatiseerd kan worden.

[Reactie gewijzigd door Martin-S op 22 juli 2024 21:05]

[slb]

[...]


Is het daarom niet makkelijk als de hoevbeelheid data die je naar een SSD schrijft af laat hangen van de grootte? Als je die voor alle schijven bijvoorbeeld een factor 5 maakt, dan heb je dit probleem volgens mij uit de weg geruimd..

Dus naar een 30GB SSD schrijf je in totaal 150GB aan data,
naar een 100GB SSD schrijf je in totaal 500GB an data
etc.

Ik dacht vrijwel hetzelfde; 5 * de capaciteit van de drive nemen.
Alhoewel dit niet vergelijkbaar zal zijn met een real world situatie, zal het meer inzicht verschaffen in de degradatie dan de huidige test.

[Jasper Janssen]

In ieder geval kun je dan vrij goed zien wat het gedrag is van de controller, alleen zegt het weinig over realworld prestaties in een systeem van drives met verschillende capaciteiten. Toch is het wellicht interessanter om te weten hoe goed een controller ermee omgaat dan realworld met capaciteit mee als factor, als je aan het beslissen bent welke *serie* SSDs je gaat kopen.

Aan de andere kant is het natuurlijk mogelijk dat bepaalde strategien heel anders schalen van capaciteit naar capaciteit. Eigenlijk zou je van iedere controller ieder capaciteitspunt moeten testen en dan zodanig dat je zowel de "per aantal malen capaciteit" grafiek als de "per 100 gb"grafiek eruit kan maken. Maar daarvoor moet je misschien toch eerder Tom of Anand heten dan Femme, en die hebben denk ik ook moeite zoveel samples te krijgen.

[Verwijderd]

Welke partitionering raad je bvb. aan voor een SSD van 30 GB of voor 2 stuks in RAID0? Of is het voldoende om gewoon 10-15% van de drive leeg te houden?

[Verwijderd]

Hangt gewoon af van je gebruik. Als je weinig schrijft is 5% al meer dan genoeg, schrijf je er constant nieuwe data op dan ga je naar 15%.

[Verwijderd]

Daarom dat er ook 3x 150GB wordt gebruikt denk je niet? Zo zitten we goed tot ze +450GB groot worden.

[Milmoor]

GB of GiB?
Intel en Samsung specificeren een GB als 1000.000.000 Bytes, en OCZ als 1024*1024*1024 Bytes (dus eigenlijk in GiB). Je krijgt dus bij OCZ 7,4% meer bij voor je GB. Dat betekent dat in de tabellen twee verschillende definities van GB gebruikt worden. Het lijkt mij handig om een voetnoot bij de overzichten te plaatsen of ze allemaal naar een definitie om te zetten.

[Verwijderd]

De Corsair P256 en de Vertex 120GB worden geholpen door het feit dat de meeste van de originele disk traces werden opgenomen op een 73GB grote harde schijf. Logische blokadressen in het bereik boven 73GB worden nauwelijks door onze benchmarks aangesproken, waardoor de Corsair P256 en de OCZ Vertex 120GB effectief werden ondergepartitioneerd.

Kan iemand uitleggen wat hier bedoeld wordt?

(Ik heb de artikelen genoemd onder "Gerelateerde content" bekeken, maar daar vind ik geen verklaring.)

[Femme]

De benchmarks op pagina drie zijn gebaseerd op traces van de schijfactiviteit van een systeem dat door yours truly van wat belasting werd voorzien. In de traces zijn de adressen vastgelegd van de blokken waarop een schrijf- of leesactie plaatsvond. Tijdens het benchmarken wordt de trace teruggespeeld en wordt op het gelijke adres als de originele harde schijf waarop de trace werd vastgelegd weer een lees- of schrijfactie uitgevoerd. Die schijf was destijds in de meeste gevallen een 73GB Raptor. De I/O's liggen de meestal in het adresbereik onder 73GB.

Bij harde schijven is dat niet zo'n probleem behalve dat de grotere exemplaren effectief 'geshortstroked' worden, maar dat is ook het geval bij users die hun partities een beetje slim indelen en ervoor zorgen dat het besturingssysteem en applicaties ergens aan het begin van de disk staan en niet over de hele disk zijn verdeeld (wat grotere bewegingen van de koppen van de schijf tot gevolg zou hebben).

Bij harde schijven is er in principe een vaste relatie tussen het blokadres en de locatie van de gegevens op de harde schijf. Als er wordt weggeschreven naar een adres ergens op 72GB van de capaciteit van de disk zal een 73GB harde schijf helemaal naar de binnenste sporen van de schijven moeten seeken.

Slimme ssd's werken niet op die manier. Vanwege de wijze waarop flashgeheugen wordt geprogrammeerd presteert flash beroerd op kleine willekeurige schrijfacties. Het wijzigen van delen van geheugenblokken vergt veel tijd en overhead en moet ten koste van alles vermeden worden. Slimme ssd's wijzigen daarom niet de bestaande inhoud van een geheugenblok maar maken de te wijzigen delen van dat blok ongeldig en schrijven de nieuwe gegevens naar een leeg geheugenblok elders in het flashgeheugen. Een leeg geheugenblok kan wel snel beschreven worden in flashgeheugen. Geheugenblokken die reeds beschreven worden maar in hun geheel met nieuwe data overschreven moeten worden, kunnen ook redelijk vlot beschreven worden, hoewel er een latency penalty is voor het wissen van het geheugenblok. Slimme ssd's zullen geheugenblokken met ongeldig verklaard gegevens op voorhand wissen zodat de vertraging van een erase niet plaatsvindt op het moment van het beschrijven van het geheugenblok.

De wegschrijven van wijzigingen naar lege geheugenblokken werkt prima zolang er lege geheugenblokken zijn. Bij langdurig en enthousiast gebruik zal een ssd op een gegeven moment vollopen en is het hele adresbereik van de drive een keer beschreven. Probleem hierbij is dat bij het verwijderen van bestanden de gegevens op de harde schijf of ssd gewoon blijven bestaan. Alleen de verwijzing naar de gegevens in de bestandstabel zal verwijderd worden. Een ssd weet niet welke geheugenblokken horen bij bestanden die verwijderd zijn in het bestandssysteem en kan deze geheugenblokken dus niet vrij maken. In de toekomst moet het trim-commando een oplossing bieden voor dit probleem. Het trim-commando laat het opslagapparaat weten welke blokken ongeldig zijn geworden.

Het manco in mijn huidige benchmarks is dat bij ssd's met een capaciteit van meer dan 73GB de adressen boven 73GB nauwelijks worden beschreven. Grote ssd's houden veel meer vrij geheugenblokken beschikbaar. Bij slimme ssd's zoals de Vertex zullen nog steeds alle geheugenblokken op de ssd een keer beschreven worden (de test is erg groot, ca. 146GB aan schrijfacties die drie keer worden uitgevoerd) maar de ssd weet dat er voor slechts ca. 73GB aan data werkelijk in gebruik is. De rest zijn al dan niet reeds beschreven (gedeeltelijk) vrije geheugenblokken die gewist of samengevoegd kunnen worden om nieuwe lege geheugenblokken te maken die snel beschreven kunnen worden.

Enterprise ssd's voor servergebruik beschikken standaard over een grote hoeveelheid reservecapaciteit van vaak wel een kwart van de totale capaciteit, zodat ze consistente schrijfprestaties halen en een lange levensduur hebben.

[Verwijderd]

Hulde! Bedankt voor deze begrijpelijke uitleg!

Wat betreft het trim commando: Hierdoor zijn ssd en harddisk dus niet meer 100 % compatible. Of zie ik dat verkeerd?

[Femme]

Voor zover ik heb begrepen is het aan het apparaat om iets te doen met het trim-commando. Het trimmen van blokken hoeft ook niet direct plaats te vinden. Een harde schijf zal het trim-commando negeren. Het zal wel betekenen dat het undeleten van bestanden op ssd's die trim gebruiken niet meer mogelijk is. Als de blokken waarin de verwijderde data zich bevond zijn gewist is de data ook echt weg.

[Jasper Janssen]

Gelukkig hebben we al tijden alle mogelijke "prullenbak"ken etc., dus is undeleten een stuk minder kritiek dan vroeger.

[Mentalist]

Mooi om weer een SSD review te zien, en ik zie ook wel Tweakers die anders een Vertex zouden kiezen nu voor deze drive gaan omdat de reputatie van de Vertex niet geheel vlekkeloos is.

Wat imho wel jammer is: aan het begin staat een test met sequentiële transfer rates maar hiervan is geen test op de performance-degradatie. Nu is dat vast niet eerlijk netjes te meten, altijd verschillende resultaten etc etc etc maar ik zou tòch graag een test zien in keiharde megabytes per seconde op een drive die al is volgeschreven. Nu staat er namelijk wéér 230MB/s voor de Vertex terwijl die dat van z'n lang-zal-z'n-leven niet gaat halen IRL.

Dat is namelijk ook wat ik nu een beetje mis bij mijn Vertex. Ik haal nu maar 85MB/s lezen en dat is imho toch wat aan de lage kant.

Wat wat dat betreft ook vreemd is is dat als ik mijn CPU (Athlon X2 5600+ normaal op 1Ghz) handmatig op 1,8Ghz zet ik al ~120MB/s haal en op 2,9Ghz ~130MB/s. Zou ook interessant zijn om dat in de test terug te zien (als het geen glitch in mijn PC is).

[yrosma]

85MS/s voor de vertex is helemaal niet zo slecht dacht ik.. Volgens mij zijn de Vertex geoptimaliseerd voor desktop performance, veel snelle kleine lees/schrijf acties en niet zozeer voor burst performance. Weet niet of het nog steeds zo is met de huidige firmware.

Maar een erg goede review over SSD is
http://www.anandtech.com/storage/showdoc.aspx?i=3531&p=1
Hier wordt vind ik behoorlijk goed uitgelegd hoe SSDs werken en wat de voor en nadelen zijn. Erg leerzame review.

[Matis]

Corsair heeft met de P256 een degelijke solid state drive op de markt gebracht, die ondanks uitstekende specificaties nergens in uitblinkt.

Mooi dat te lezen. Ik bedoel, dat de SSD's in dit segment steeds beter gaan presteren, het nadeel is wel dat er helaas geen revolutionaire ontwikkelingen zijn voor deze SSD. Waardoor er niet echt over een vooruitgang gesproken kan worden.

Mooie review, vooral het verbruik is mooi weergegeven.

[OruBLMsFrl]

Vooruitgang is in mijn ogen in dit geval meer concurrentie. Intel beweegt niet echt naar aanleiding van OCZ en dus hoeft OCZ ook niet naar aanleiding van Intel te bewegen. Echte concurrentie blijft voorlopig dus nog uit, hopelijk is samsung bereid de prijs flink te verlagen om zo alsnog marktaandeel op OCZ en Intel te winnen. Als dat gebeurt zou het goed kunnen dat in ieder geval OCZ volgt, waarmee de SSD markt eindelijk eens wordt opengebroken en voor een grotere groep gebruikers betaalbaar wordt.

[Reactie gewijzigd door OruBLMsFrl op 22 juli 2024 21:05]

[Femme]

De Intel X25-M 80GB is sinds november 2008 in prijs gedaald van 600 euro naar minder dan 250 euro dus Intel reageert wel degelijk op de markt. Volgens geruchten begint Intel binnenkort met de levering van een updated X25-M met 34nm ipv 50nm flashgeheugen, die op termijn weer lagere prijzen zal mogelijk maken.

[flowerp]

Misschien een stomme vraag, maar waarom neem je eigenlijk nooit de Intel X25-E mee?

[Verwijderd]

Omdat zelfs de hevigste tweaker gewoon een M koopt ipv een E voor z'n thuismachine. Intel zal liever een M opsturen dan een E door het publiek van tweakers.net. Naar een review site van Oracleproducten zullen ze bijvoorbeeld eerder een E sturen.

[flowerp]

Alsof iedereen op tweakers alleen SSDs gebruikt voor in hun laptopje thuis...

Zullen we het Professional Networking & Servers forum dan ook maar afschaffen en al het nieuws over b.v. de Mac Pro ook maar weglaten omdat zelfs de hevigste tweakers gewoon de iMac koopt ofzo?

Verder gaand op dit topic; alle artikelen over IPS en zeker H-IPS schermen ook maar bannen? "Omdat zelfs de hevigste tweaker gewoon een TN panel koopt ipv een IPS voor z'n thuismachine."

Nog verder voortbordurend hierop; alle artikelen over processoren als de Sun Niagara ook maar weglaten van tweakers? Enne, wat dacht je van nieuws berichten over Oracle? Ook maar weglaten he? "want zelfs de hevigste tweaker pakt gewoon MySql voor zijn thuisservertje" toch?

Zullen we ook maar meteen een max instellen voor de pricewatch? Geen producten boven de 300,-? "Want zelfs de hevigste tweakers koopt toch nooit iets wat duurder is dan 300"?

[Lounge Deluxe]

Ik heb de review ook met plezier gelezen, maar ik begrijp niet waarom Femme niet de 'nieuwe' firmware van de X25-M heeft gebruikt. Deze 8820 firmware is nu al een aantal maanden beschikbaar, en als je nu een X25-M koopt dan is de drive reeds uitgerust met deze firmware. Dat maakt deze review in mijn ogen enigszins kreupel.

Flashen dus en de review snel met de nieuwe testdata aanpassen.

[maratropa]

Ja doe jij het even volgens mij vergeet je even hoe veel tijd testen kost. Na elke firmware alles opnieuw doen is behoorlijk wat werk.

[Femme]

De X25-M heb ik nog niet opnieuw kunnen testen omdat het ons niet is gelukt een nieuwe sample te krijgen.

[Ackermans1973]

Kopen geen optie?

[IJsbeer]

Je gaat je gang maar, stuur hem op naar Femme en hij zal hem met alle plezier testen!

[My-life]

Staan er in deze review geen resultaten van een tijdje geleden? Toen de firmware dus nog niet zolang uit was?

[EdwinB]

Klinkt allemaal heel mooi en snel, maar ik zie mezelf nog steeds geen 600 euro uitgeven aan een 250GB harddisk.

De prijzen per GB zijn zeker al wel wat gedaald maar nog lang niet op het nivo voor de gemiddelde cosument. Laten we hopen dat hier snel verandering in komt

[man-o-script]

Als iedereen zo denkt zal de prijs niet snel dalen

Daarnaast is 250GB ook aardige overkill natuurlijk. Als je gewoon een X25-M neemt ben je 250 euro kwijt maar heb je wel goede performance. M'n films download ik wel naar een 'ouderwetse' HD.

[Verwijderd]

Mijn werkschijf is anders +-600GB groot en dat is met 0 films, foto's, mp3's en consoorten.

[man-o-script]

Maar dat valt vast wel anders in te delen. Neem aan dat niet die hele 600GB altijd met SSD snelheid beschikbaar hoeft te zijn. Is dat wel het geval, dat is het waarschijnlijk zakelijk en moet je anders naar de prijs kijken. Voor massa opslag kun je altijd nog een paar normale schijven in een raid hangen.

[Verwijderd]

Ik klaag ook niet over de prijs, ga er binnen een maand x4 of x8 kopen en op een leuke controller hangen. Er komen eindelijk goeie prestaties uit die dingen en firmware waar mee te werken is.
Is overigens gewoon mijn thuiscomputer hoor. Steamfolder van 250-300GB onder andere

[CH4OS]

Klinkt allemaal heel mooi en snel, maar ik zie mezelf nog steeds geen 600 euro uitgeven aan een 250GB harddisk.

Tja, de early adopters hebben daar altijd last van. Hoge prijzen, niet echt super prestaties, maar komt over een paar jaar wel, dan ligt de performance van deze schijven denk ik toch wel 25% hoger als nu en zijn ze veel betaalbaarder geworden.

[_Pussycat_]

Vergeleken met een gewone HD (of ook een 10.000 rpm) zijn de prestaties wel super.

[peter123]

Mooie review. Had wat meer verwacht van deze controller.
Is er verschil tussen onderpartitioneren en gewoon partitioneren en als vrije schijfruimte houden? Als niet gepartitioneerde ruimte beschreven wordt en daarna opnieuw herschreven is het dan net zo langzaam als gepartitioneerde ruimte die beschreven is?
Vind de Vertex 30Gb een leuke optie als bootschijf.

[Reactie gewijzigd door peter123 op 22 juli 2024 21:05]

[TheekAzzaBreek]

Voor zover ik het snap: vrije schrijfruimte binnen partitie staat ter beschikking voor het filesysteem. Vrije ongepartitioneerde ruimte staat ter beschikking van de controller, om rewrites om te leiden naar 'first writes'.

[Reactie gewijzigd door TheekAzzaBreek op 22 juli 2024 21:05]

[Jasper Janssen]

Vrije schijfruimte binnen de partitie kan de controller in principe ook gewoon gebruiken voor writes, aangezien de controller helemaal niet weet of het filesystem denkt dat die ruimte bij hem hoort.

Het grootste verschil is dat met een volledige partitionering het mogelijk is voor de schijf om *echt* vol te lopen. Met NTFS op een gewone schijf heb je (om andere redenen) ook problemen als het bestandssysteem minder dan een 5-10 procent procent vrije ruimte heeft, dan gaat het opeens toch fragmenteren. Alleen kun je daarvoor niet forceren dat er n % vrije ruimte moet blijven, en door de volledige ontkoppeling tussen logische bloklokaties aan de SATA interface en bloklokaties fysiek op de schijf kan een SSD dat wel voor zijn problemen..

[IJsbeer]

Het hoeft niet perse aan de controller te liggen. Het kan ook zo zijn dat Corsair gekozen heeft voor (te) langzame NAND chips en de firmware van de controller is nog niet uitgekristaliseerd. Dit is de eerste drive in de reeks met deze controller, daarnaast waren de eerste Vertexen ook problematisch met performance. De tijd zal het leren.

[cablepokerface]

Mooie review. Ik heb ook weer een hoop geleerd over ssd's

De volgende keer wat foto's erbij met testopstellingen en een ssd groepsfoto? Misschien een idee. Ik mis tevens een prijsvergelijkings hoofdstukje. Maar Femme is een hardware man natuurlijk

[Femme]

De ssd's in deze test zijn niet allemaal tegelijkertijd getest. Veel exemplaren zijn al weer teruggestuurd naar de fabrikant en kunnen niet partij zijn bij een groepsfoto.

[jordy2811]

En daar hebben ze nou weer photoshop voor uitgevonden .

Verder mooie review! Is het zo dat een verkleining van het productieprocede ook automatisch een verbetering van de prestaties met zich meebrengt zoals in de cpu wereld? Kwa stroomverbruik kan ik het voordeel wel indenken.

[TheSiemNL]

Iemand die puur voor performance gaat moet nog steeds die Intel schijf nemen. Qua prijs/performance nog steeds de OCZ Vertex. Ik hoop dat het in deze categorie flink gaat stormen met meerdere aanbieders waardoor de prijzen uiteindelijk gaan dalen.

[Turiya]

Iemand die puur voor performance gaat moet nog steeds die Intel schijf nemen.

Uit de benchmarks blijkt dat dat dus niet zo simpel ligt. Bij het booten is de intel sneller, maar de OCZ Vertex heeft weer een streepje voor bij desktop en workstation gebruik.

Dus als je snel wil opstarten: intel.
Als je snel wil werken: OCZ.

Daarnaast heeft de vertex 120 GB ook nog eens veel minder last van performance degradatie.

[wizzkizz]

In theorie misschien wel ja, maar mijn Vertex 30GB zorgt er nog steeds voor dat het starten van de RC van Windows 7 vanaf bios-scherm tot en met wachtwoord invoeren rond de 13 seconden bedraagt. Nu kun je heel veel zeggen, maar ik vind dat alleszins acceptabel

Voor mij is het een ideale setup, mn Vertex als bootdisk/programma's (as we speak is er ongeveer 19GB in gebruik) en een tweetal WD black's als storage. De Vertex kost wel evenveel als 1TB aan storage (ongeveer 110 euro), maar ik vind het het geld meer dan waard.