Inleiding
Nu Wi-Fi 6 steeds vaker wordt ingebouwd in nieuwe smartphones en notebooks, wordt de kans steeds groter dat je over apparatuur beschikt die van deze standaard gebruik kan maken. De standaard moet dan natuurlijk wel ondersteund worden aan de andere kant van de verbinding, bij het accesspoint of de router. De verbeteringen van Wi-Fi 6 ten opzichte van Wi-Fi-5 zijn vooral toegespitst op druk netwerkgebruik door verschillende gebruikers en natuurlijk biedt Wi-Fi 6E ook ondersteuning voor het gebruik van de 6GHz-band. Het gebruik van deze frequentieband is afgelopen december vrijgegeven in Europa. Er verschijnt nu druppelsgewijs al wel apparatuur op de markt die de 6GHz-band ondersteunt, maar vooralsnog is dit een klein en vrij duur marktsegment.
De selectie routers die we in deze round-up bekijken, zit totaal aan de andere kant van deze markt. Het zijn basic Wi-Fi 6-routers tot een bovengrens van ongeveer 100 euro. Deze routers zijn gericht op de groep gebruikers die niet al te veel wil uitgeven en die vaak ook geen uitgebreide functies verwacht, maar wel fatsoenlijke ondersteuning voor hun Wi-Fi 6-apparatuur. Hier komt misschien nog een groep bij: tweakers die wachten tot er een goed aanbod is op 6GHz-gebied, maar nu even een tussenstap maken naar een tijdelijke, simpele Wi-Fi 6-router totdat het aanbod 6GHz-wifirouters wat groter is.
:strip_exif()/i/2005077926.jpeg?f=imagearticlefull)
We kijken vanuit beide oogpunten naar de deelnemende routers in dit artikel en belichten daarbij verschillende aspecten. Zijn de routers makkelijk instelbaar voor de ene groep gebruikers en bieden ze hiernaast geavanceerde instellingen om de ‘huis-bofh’ enigszins tevreden te stellen? Zijn deze routers een afdoende oplossing of is het beter om iets meer uit te geven voor iets fatsoenlijks? We beoordelen de webinterface en de smartphoneapp, en uiteraard hebben we alle routers onder de loep genomen in onze wifitestopstelling om de ruwe prestaties inzichtelijk te maken.
De deelnemers
De routers die we geselecteerd hebben voor deze test, zijn de Linksys MR7350, Netgear RAX10, ASUS RT-AX53U en TP-Link Archer AX10 en AX55, en D-Link DIR-X1860. De TP-Link Archer AX10 past niet helemaal in dit rijtje wegens gebrek aan een Wi-Fi 6-chipset op de 2,4GHz-band. We nemen hem toch mee, omdat het interessant is om te zien of de prestaties van deze router overeind blijven tegenover die van de rest van het testveld, waaronder dus ook de TP-Link Archer AX55, die wél volledige Wi-Fi 6-ondersteuning biedt.
We hebben de belangrijkste hardwarespecificaties van de routers hieronder samengevat.
Merk en productserie |
Linksys |
Netgear |
ASUS |
TP-Link Archer |
TP-Link Archer |
D-Link |
Type |
MR7350 |
RAX10 |
RT-AX53U |
AX10 |
AX55 |
DIR-X1860 |
|
:fill(white):strip_exif()/i/2003667868.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2004081760.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2004504508.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2003044878.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2004589934.jpeg?f=thumbmini) |
:strip_exif()/i/2003497288.png?f=thumbmini) |
Prijs en waardering |
Prijs |
€ 114,35 (19 winkels) |
€ 98,49 (21 winkels) |
€ 42,90 (20 winkels) |
€ 43,- (35 winkels) |
€ 58,41 (22 winkels) |
€ 124,10 (14 winkels) |
Waardering |
2 van 5 sterren
|
3.5 van 5 sterren
|
4.5 van 5 sterren
|
4 van 5 sterren
|
4 van 5 sterren
|
|
Netwerk (vast) |
Lan |
4x ethernet 1Gbit/s |
4x ethernet 1Gbit/s |
3x ethernet 1Gbit/s |
4x ethernet 1Gbit/s |
4x ethernet 1Gbit/s |
4x ethernet 1Gbit/s |
Wan |
1x ethernet 1Gbit/s |
1x ethernet 1Gbit/s |
1x ethernet 1Gbit/s |
1x ethernet 1Gbit/s |
1x ethernet 1Gbit/s |
1x ethernet 1Gbit/s |
Wifi |
Maximale snelheid 2,4GHz |
574Mbit/s |
574Mbit/s |
574Mbit/s |
300Mbit/s |
574Mbit/s |
574Mbit/s |
Maximale snelheid 5GHz |
1,201Gbit/s 80Mhz/1024QAM |
1,201Gbit/s 80Mhz/1024QAM |
1,201Gbit/s 80Mhz/1024QAM |
1,201Gbit/s 80Mhz/1024QAM |
2,402Gbit/s 160Mhz/1024QAM |
1,201Gbit/s 80Mhz/1024QAM |
Wifi-eigenschappen |
Multi-user mimo, Ofdma, WPA3-ondersteuning |
Multi-user mimo, Ofdma, WPA3-ondersteuning |
Beamforming, Multi-user mimo, Ofdma, WPA3-ondersteuning |
Beamforming, Multi-user mimo, Ofdma, WPA3-ondersteuning |
Beamforming, DFS, Ofdma, WPA3-ondersteuning |
Multi-user mimo, WPA3-ondersteuning |
Mimo-configuratie |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
2x ontvangers 2,4GHz, 2x ontvangers 5GHz, 2x zenders 2,4GHz, 2x zenders 5GHz |
Interface |
USB |
USB 3.2 (Gen 1, 5Gbit/s) type-A |
N.v.t. |
USB 2.0 type-A |
N.v.t. |
USB 3.2 (Gen 1, 5Gbit/s) type-A |
N.v.t. |
Chipset |
Cpu/soc |
Qualcomm QCN5022 |
Broadcom BCM6755 |
MediaTek MT7621A |
Broadcom BCM6750 |
Qualcomm IPQ5018 |
MediaTek MT7621A |
Aantal cores |
4 |
2 |
2 |
3 |
2 |
2 |
Processorsnelheid |
1,2GHz |
1,5GHz |
880MHz |
1,5GHz |
1,0GHz |
880MHz |
Werkgeheugen |
512MB |
512MB |
256MB |
256MB |
512MB |
256MB |
Flashopslag |
256MB |
256MB |
128MB |
16MB |
onbekend |
128MB |
Opties |
IPv6- ondersteuning |
Ja |
Ja |
Ja |
Ja |
Ja |
Ja |
Testverantwoording
De routers worden getest in onze wifitestopstelling in het testlab, die eerder uitgebreid is besproken in dit artikel. De opstelling die we hebben gebouwd in een kooi van Faraday, stelt ons in staat om de wififunctie van de routers vrij van externe invloeden aan de tand te voelen. In de kooi wordt de router, of dut, aan de wan- en lanzijde verbonden met de trafficgenerator, de computer waarmee we gesimuleerd netwerkverkeer kunnen verzenden en ontvangen. Op de trafficgenerator draait ook het script dat het hele testproces
en de overige apparatuur in de kooi aanstuurt.
Die overige apparatuur bestaat uit vier computers, stations of sta's in wifitestjargon, waarvan er drie voorzien zijn van een Wi-Fi 6-adapter met twee afzonderlijke radio's. Twee van deze drie Wi-Fi 6-sta's zijn verbonden met een radiosignaaldemper, de Quadatten van Spirent. Hiermee kunnen we het radiosignaalniveau van de twee sta's verminderen, waarmee we demping van het signaal door afstand of muren simuleren. Het vierde sta is voorzien van een Wi-Fi 4-verbinding (802.11g op 2,4GHz en 802.11a op 5GHz). Dit is de legacy client, die ten opzichte van de andere sta's meer radiotijd van de router in beslag neemt door zijn tragere overdrachtsnelheid.
De vier sta's zijn ondergebracht in een eigen, geïsoleerde omgeving, de Octobox-26 van Spirent, waarmee voorkomen wordt dat ongedempte signalen via een omweg toch de radio in de netwerkkaart van de gedempte sta's weten te bereiken.
Als laatste staat er een radiosignaalgenerator in de kooi: de iGen van Spirent. Hiermee kunnen we eerder opgenomen netwerkverkeer afspelen om een concurrerend netwerk te simuleren. Dit apparaat kan dit uitzenden op verschillende bandbreedten en wifikanalen, en ook de WMM-prioriteiten zijn hierbij instelbaar. Hierdoor kunnen we een heel spectrum aan verschillende soorten storing produceren om te zien hoe de routers hiermee omgaan.
De software die we gebruiken om het netwerkverkeer te genereren tussen de sta's en trafficgenerator, is iPerf3. Naast de wifiprestaties meten we met deze software hoe de doorvoer is van de lan- naar de wanzijde van de router via de bedrade aansluitingen. Ook de USB-opslagprestaties meten we met een aangepaste variant van de PCMark 10 Storage-benchmark.
De scenario's die we met deze opstelling doorlopen, resulteren per router in meer dan 6000 afzonderlijke scores. Sommige hiervan zijn gemiddelde uitkomsten van een complete test, andere scores zijn individuele testwaarden van elke seconde gedurende een test. Al deze scores zomaar publiceren, zou resulteren in een onoverzichtelijk woud van data, die daarbij in veel gevallen ook lastig te relateren zijn aan scenario's die in de 'echte wereld' optreden.
Doordat de omgeving van grote invloed is op het bereik, presteren wifirouters in iedere omgeving anders. We hebben daarom een reeks tests ontwikkeld, waardoor we de routers in ieder geval onderling een-op-een kunnen vergelijken. Wil je meer weten over de technieken en achtergronden rondom wifi, dan is dit artikel het lezen waard.
Linksys MR7350
Samengevat
De Linksys MR7350 heeft geen enkele band meer met de WRT54-serie uit het verleden. Deze router is een set-and-forgetrouter, letterlijk, want veel is er niet aan in te stellen. Dat maakt het een prima router als er geen behoefte is aan uren gepruts, want Linksys levert een smartphoneapplicatie met een eenvoudige instelprocedure. De USB-functie presteert op het gebied van bandbreedte ver boven verwachting en beter dan veel duurdere concurrenten.
Pluspunten
-
Eenvoudig in te stellen
-
Geen 'flashy' uiterlijk
Minpunten
-
Enkel eenvoudige instellingen
-
Instellingen soms raar geplaatst
Je zou de Linksys MR7350 kunnen zien als een achterkleinkind van de legendarische Linksys WRT-54G-serie. Die routers stonden bekend om hun prima prestaties en goede prijs, maar vooral om hun tweakbaarheid met alternatieve firmware. Naast het toevoegen van extra functies, zoals vpn- en vlan-ondersteuning, was het de gebruikers vaak te doen om het opvoeren van de uitzendsterkte van de routers. Die kon ingesteld worden boven de wettelijk toegestane maxima, waardoor de router een stuk meer bereik kreeg. Dat werkte destijds nog redelijk, doordat het 2,4GHz-spectrum nog niet zo druk bezet was als nu en de router met goede antennes ook de clients op deze afstanden nog kon ontvangen.
Terug naar de Linksys MR7350. Op de achterzijde vinden we een wan- en vier lan-ethernetaansluitingen. Verder natuurlijk de antennes, de aan-uitschakelaar en een resetgaatje. Het Linksys-paars is enkel nog te vinden in de tekst bij de lan-aansluitingen. De overige uiterlijke eigenschappen zijn weinig opvallend. De bovenkant van de router is een rooster dat dient om warme lucht af te voeren, aan de voorzijde vinden we een statusled, die verkleurt naargelang de status van de router, en op de achterkant zijn de poorten uitgerust met een link-activityled.
De MR7350 is gebaseerd op de instap-Wi-Fi 6-chipset van Qualcomm: de IPQ6028. De basis hiervan wordt gevormd door een Arm Cortex A53-quadcore-cpu op 1,8GHz en twee 1,5GHz-npu’s. Deze chipset heeft 512MB ram en 256MB flashopslag en is door Linksys gecombineerd met twee radiochips: de Qualcomm QCN5022 voor 2,4GHz en de QCN5052 voor het 5,0GHz-spectrum, die beide twee radiostreams bieden, of 2x2:2 mu-mimo.
De MR7350 heeft meshondersteuning; de router kan worden gecombineerd met andere accesspoints van Linksys die intelligent mesh ondersteunen, waaronder de Velop-meshwifiproductlijn van Linksys.
Webinterface
Bij het eerste bezoek aan de webinterface serveert de Linksys een pagina met de aanbeveling om de Linksys-smartphoneapplicatie, beschikbaar voor zowel iOS als Android, te gebruiken. Als je op het plaatje naast deze melding klikt, komt je browser in de configuratiewizard van de MR7350. Dat is niet direct duidelijk, maar wel welkom voor wie niet van plan is om de router via een app in te stellen.
De instellingen die je op de MR7350 kunt wijzigen, zijn wel heel basic. Als we het wifimenu pakken als voorbeeld, kun je hier uiteraard de ssid en het wachtwoord van het netwerk instellen. Hiernaast kun je mac-filtering aanpassen, dus het blokkeren of toestaan van specifieke apparatuur, en de wps-functie beheren. Onder het kopje 'Geavanceerd' zijn enkel het gedrag bij gebruik van een meshset-up en de airtime fairness te regelen. Zaken als mu-mimo, wifibandbreedte, Ofdma en zelfs wifikanaalinstellingen ontbreken geheel.
De instelling om WMM-ondersteuning in- of uit te schakelen zou je verwachten bij de wifi-instellingen, maar bij deze router is dit te vinden in het menu ‘apparaatprioritering’.
De DDNS-functie is verstopt in de sectie portforwarding onder ‘beveiliging’ en ook de firmware-updatefunctie zit op een onlogische plaats: bij de connectiviteitsinstellingen. Over deze updatefunctie kan verder opgemerkt worden dat ze enkel functioneert als de router met internet is verbonden. Er is geen mogelijkheid om handmatig een bestand met firmware te laden. Het gekste van het verhaal is dat je wel een firmware-updatefile kunt downloaden voor deze router van de website van Linksys.
App
Alles bij elkaar opgeteld is dit dus geen router met de ideale interface voor iemand die alles graag zelf instelt en onder controle wil hebben, maar daarom juist wel behapbaar voor iemand die niet dagelijks bezig is met het instellen van routers, wat ook de doelgroep lijkt waarop Linksys zich met de MR7350 richt. De indeling en plaats van sommige instellingen in de smartphoneapplicatie zijn vaak een stuk logischer dan die in de webinterface en de app biedt ook ondersteuning voor zaken die in de webinterface onbereikbaar zijn, zoals het scannen van de omgeving naar het beste wifikanaal. Andere zaken ontbreken weer in de app, maar vind je in de web-interface, zoals de WPA- en de eerdergenoemde DDNS-instellingen. Voor het complete beheer zul je bij deze router dus beide opties moeten gebruiken, al gaat dit om functies waar de minder veeleisende gebruiker waarschijnlijk niet naar om zal kijken.
Netgear RAX10
Samengevat
De RAX10 is een router met veel instellingsmogelijkheden, maar mist voor zijn prijs wel wat luxe, zoals een USB-poort. De interface is her en der wat rommelig en onoverzichtelijk, maar wel vol met instellingen, waardoor het zo nu en dan zoeken geblazen is. De app vereist dat je een account aanmaakt bij Netgear, wat vreemd is voor een activiteit die prima lokaal moet kunnen plaatsvinden. Netgear levert optioneel een uitgebreide extra beveiligingssuite, die wel prijzig is.
Pluspunten
-
Uitgebreid instelbaar
-
Leds kunnen uit
-
Uitgebreid beveiligingspakket
Minpunten
-
Twee voedingen, dus e-waste
-
Geen mesh-ondersteuning
-
Geen USB-poort
-
Beveiligingspakket prijzig
Bij het uitpakken van de Netgear RAX10 bleek dat er in de verpakking twee voedingen zijn meegeleverd: een Type C- (europlug-) voeding, die we in Nederland en België goed kennen, en een voeding met een Type G-aansluiting (Engelse stekker). Alle andere fabrikanten in deze vergelijking leveren een universele voeding met opzetadapters. De overbodige adapter zal dus in nagenoeg alle gevallen ongebruikt in de prullenbak verdwijnen als e-waste, wat natuurlijk doodzonde is van de grondstoffen en niet goed voor het milieu.
Zoals bij veel andere kandidaten in de test zien we ook bij de Netgear dat er niet veel moeite is gestopt in de uiterlijke kenmerken. Toegegeven, routers zijn meestal geen apparaten die in het zicht worden opgesteld, maar mocht je dat willen doen met de RAX10, dan is het goed om te weten dat de leds in de interface kunnen worden uitgeschakeld, zodat de router wat minder aandacht trekt.
Op de achterzijde van de router vinden we de openingen voor de warmteafvoer. Hij is ook aan de muur te monteren doordat de onderzijde is voorzien van twee ophangpunten. De behuizing is gevormd als een wig, waardoor die de warmte zowel liggend als hangend goed moet kunnen afvoeren. Verder is de achterzijde bezet met drie antennes, vier lan-aansluitingen en een wan-aansluiting. Alle aansluitingen ondersteunen een maximumoverdrachtsnelheid van 1Gbit. De Netgear RAX10 beschikt niet over een USB-aansluiting, dus gebruiken als printserver of goedkoop alternatief voor een nas is er niet bij. Dat is jammer, aangezien er in deze prijscategorie genoeg concurrenten zijn die dit wel bieden.
De RAX10 is gebaseerd op de Broadcom BCM6755-chipset met een quadcore-Arm A7-processor van 1,5GHz, voorzien van 512MB geheugen en 256MB opslag. Deze chipset zien we in de test ook in de TP-Link AX10. De chipset is voorzien van USB-ondersteuning, maar Netgear heeft die niet aangesloten. Het wifigedeelte bestaat uit twee radio’s die elk twee spatial streams ondersteunen. Ook het grotere broertje van dit apparaat, de Netgear RAX20, is gebaseerd op deze chipset, maar dan wel met aangesloten USB-poort. Helaas is deze RAX20 op het moment van schrijven slecht verkrijgbaar.
Zoals alle routers in dit artikel heeft ook de Netgear zijn wifinetwerk al geactiveerd als hij vers uit de doos komt. Onder op de router vind je een sticker met de ssid en het wachtwoord voor dit wifinetwerk. Opvallend is dat Netgear voor het wachtwoord gebruikmaakt van een woordenlijst, waardoor het een stuk makkelijker te onthouden en in te voeren is dan een willekeurige reeks (hoofd)letters en cijfers, zoals veel andere fabrikanten gebruiken. Dit vergemakkelijkt het leven tijdens de eerste configuratie en maakt het wachtwoord makkelijk te communiceren voor diegenen die het nooit wijzigen, wat in de praktijk nog veel voorkomt.
Webinterface
Positief aan de webinterface van Netgear-routers is de rustige kleurstelling. De indeling en presentatie van gegevens zijn helaas onoverzichtelijk. Alles wordt ingedeeld in te kleine vakjes, met subvakjes en twee lagen diepe scrollbalken om door de subvakjes te navigeren. Er wordt totaal geen gebruik gemaakt van de beschikbare ruimte en responsief is het geheel evenmin. Ook het helpcentrum onderin, waar je wat meer uitleg krijgt over instellingen, is een klein vakje met heel veel tekst. Daarvan zie je acht regels om doorheen te scrollen.
De instellingen zijn onderverdeeld in twee niveaus, basis en geavanceerd, waardoor zowel de poweruser als de normale gebruiker zijn weg moet kunnen vinden in de interface. Ook hier loop je in sommige gevallen tegen een chaos aan. Instellingen voor het wifinetwerk zijn over drie plaatsen verdeeld: onder de basisinstellingen en op twee plaatsen onder de geavanceerde instellingen. Dit maakt het voor de basisgebruiker alsnog nodig om de geavanceerde instellingen in te duiken om de 2,4- of 5,0GHz-radio uit te schakelen, en voor de geavanceerde gebruiker om de basisinstellingen in te duiken om de naam van het wifinetwerk te veranderen.
Positiever is dat deze router wel uitgebreid instelbaar is, vergeleken met andere deelnemers aan de test. Nagenoeg alles wat de router aan technieken ondersteunt, is ook in of uit te schakelen en aan te passen, maar heel gebruiksvriendelijk gaat dat dus niet in zijn werk.
Netgear laat geen kans onbenut om je te wijzen op het feit dat er bij deze router ook een applicatie voor je smartphone beschikbaar is, waarmee ook Netgear Armor kan worden geactiveerd, waarover later meer. De Netgear-app begroet je met een Netgear-logo in een lage resolutie, zo laag dat we even dubbelcheckten of we geen malafide kloonapp uit de Play Store hadden. Na de begroeting komt direct de vraag om een account bij Netgear aan te maken, wat bij de Linksys- en ASUS-routers niet het geval is. Fijn is dat dit account vervolgens aan de vingerafdrukbeveiligingsfunctie van Android wordt gekoppeld, zodat je met een vingerafdruk kunt inloggen. Na het account aangemaakt te hebben kun je verbinding maken met een al ingestelde router of een nieuwe router instellen. Verbinding maken met een verse router kan door met de camera van je smartphone een QR-code op de onderkant te scannen, maar bij ons model ontbrak deze sticker. Gelukkig biedt de app ook de optie om handmatig verbinding te maken met het wifinetwerk van de router.
Vervolgens gaat de app na of er een verbinding is op de wanpoort en als hier geen kabel in zit die met een ander netwerkapparaat is verbonden, zal hij niet verder willen. Met de app is het dus onmogelijk om de router in te stellen zonder actieve internetverbinding. Meestal zal dit wel het geval zijn, maar anders ben je aangewezen op de webinterface.
Extra veiligheidsuitbreiding
Netgear Armor is een beveiligingspakket, waarmee Bitdefender onder de motorkap de beveiligingssuite levert. Tot de functies vanuit de router behoort vooral een poortscan naar alle apparatuur die zich in het netwerk bevindt. Als hier bijvoorbeeld een webserver wordt gevonden, probeert de router de softwareversie van deze server te achterhalen en kijkt hij of er kwetsbaarheden voor bekend zijn. Verder biedt het pakket antivirus- en antidiefstalfuncties voor alle persoonlijke apparatuur, URL-inspectie om schadelijke websites te blokkeren en pushmeldingen op je telefoon als er iets op beveiligingsgebied in je netwerk niet in orde is. Ook de firewallinspectie wordt uitgebreid met meer opties, zoals bruteforcedetectie en bescherming tegen software die persoonlijke gegevens onversleuteld over internet probeert te versturen. Deze uitbreiding is niet kosteloos; de eerste maand is gratis en hierna betaal je 100 euro per jaar.
ASUS AX-53U
Samengevat
De ASUS RT-AX53U is een betaalbare instaprouter met veel instellingsmogelijkheden. De overzichtelijkheid van de webinterface heeft hierdoor wel wat te lijden. Voor gebruikers die hierdoor worden geïntimideerd, is er echter een smartphoneapp beschikbaar die de instelling en bediening eenvoudiger maakt. De router biedt veel extra opties, waaronder een vpn-server (OpenVPN en IPSec), USB-opslag, uitgebreid bandbreedtebeheer en ouderlijke-supervisieopties. De app is erg flashy in uiterlijk, maar wel functioneel.
Pluspunten
-
Veel instellingsmogelijkheden
-
Gratis URL-inspectiefilter
-
(IPsec-) vpn-server en -client
-
Leds kunnen uit
Minpunten
-
Slechts drie lan-aansluitingen
-
Geen third-partyfirmware
-
Intimiderende UI
De AX53U is de goedkoopste Wi-Fi 6-router in het assortiment van ASUS, maar wat uitrusting betreft niet de minste onder de routers die we in deze round-up behandelen. De behuizing is de compactste van alle behuizingen in deze vergelijking.
Aan de achterkant vinden we een USB 2.0-aansluiting die gebruikt kan worden als 4G-back-upverbinding of om een opslagapparaat in het hele netwerk beschikbaar te stellen. Verder vinden we daar nog een aan-uitschakelaar en een knop om de wps-functie te activeren. Er is wel iets bezuinigd op het aantal netwerkpoorten; dit zijn er maar drie voor het interne netwerk in plaats van de standaard vier poorten. Een rare keuze, omdat een router tegenwoordig juist steeds vaker naast bedrade hubs voor bijvoorbeeld domotica-apparatuur staat.
De router communiceert zijn status via een hele rij leds aan de bovenkant, waardoor hij ongewenst de aandacht kan trekken als hij in het zicht staat. Gelukkig zijn deze leds uit te schakelen, al was het even zoeken in de uitgebreide mogelijkheden van de webinterface waar deze functie is verstopt.
Webinterface
De webinterface biedt een heleboel instellingen, die ook logisch zijn ingedeeld. Een nadeel van de interface is dat de laadtijd om instellingen toe te passen, vaak lang is en de interface in de tussentijd niet bereikbaar is. Doordat veel instellingen over verschillende tabs en pagina's zijn verspreid, betekent dit een boel extra wachttijd bij het instellen van de router. Het kunnen verzamelen van wijzigingen om die in één keer toe te passen zou een welkome toevoeging zijn.
Deze router is natuurlijk niet het spannendste en ingewikkeldste model dat ASUS biedt, en daarom ook vooral interessant voor de wat minder veeleisende gebruiker. Voor hem of haar zal de webinterface van de AX53U waarschijnlijk een vrij intimiderende omgeving zijn. Hij barst van de mogelijkheden en er is geen scheiding tussen basis- en geavanceerde instellingen. Voor deze gebruikers is het handiger om de router in te stellen en te beheren via de smartphoneapplicatie ASUS Router. Deze app vindt automatisch de router die ingesteld moet worden en je kunt het type internetverbinding instellen, de gewenste gebruikersnaam en het wachtwoord voor het routerbeheer, en een naam en wachtwoord voor het wifinetwerk. Overigens accepteert de AX53U hier wel onveilige wachtwoorden, voor zowel het wifinetwerk als de beheerinterface.
Als je iets meer ervaren bent op routergebied, is de webinterface een warm bad. Werkelijk alles wat aan te passen valt, kan hier aangepast worden, overigens ook op een manier die negatieve impact kan hebben op de kwaliteit van je netwerk, maar dat is een vrijheid die we als tweakers toch graag zien.
Extra features
De AX53U biedt veel extra features voor zijn prijs. Zo heeft de router een downloadmanager om grote downloads vanuit de router te laten plaatsvinden zonder dat hiervoor een pc aan hoeft te blijven staan. Het is ook mogelijk om (gratis) een URL-inspectiefilter te activeren dat wordt beheerd door Trend Micro. Hiermee worden bekende kwaadaardige websites geblokkeerd. Verder vinden we een vpn-client en een serveroptie, en is de router compatibel met AiMesh, het draadloze meshsysteem van ASUS.
App
De smartphoneapp van ASUS, ASUS Router, is futuristisch vormgegeven, maar het uiterlijke vertoon is niet om een karig innerlijk te verbergen. De app is namelijk erg uitgebreid wat functies betreft en vereist ook nog eens geen cloudaccount. Voor de echt ingewikkelde functies, zoals een vpn-server instellen, zul je nog steeds de webinterface in moeten duiken, maar huisgenoten van het internet afsluiten vanuit je luie stoel is een fluitje van een cent.
TP-Link Archer AX-55 en AX-10
- TP-Link AX10
- TP-Link AX55
Samengevat
De AX10 is een wat aparte router met een verouderde Wi-Fi 4-chipset op de 2,4- en Wi-Fi 6 op de 5GHz-band. Een volbloed Wi-Fi-6 router is dit niet. Wel is de prijs vriendelijk en is de router gebaseerd op dezelfde chipset als dubbel zo dure concurrenten. De webinterface biedt toegang tot alle opties die deze router ondersteunt. Op de 5GHz-band loopt de bandbreedte wat sneller terug als het bereik slechter wordt dan bij concurrenten het geval is.
Pluspunten
-
Gunstige prijs
-
Goede instelbaarheid
Minpunten
-
Verouderde 2,4GHz-standaard
-
Slechte standaardbeveiliging wifi
Samengevat
De TP-Link Archer AX55 biedt een heleboel functies voor een goede prijs. De radioconfiguratie maakt de router snel, vooral in het 5GHz-spectrum, en de gebruiksvriendelijkheid is hoog voor zowel beginnende gebruikers als iemand die de gevorderde functies van de router wil aanspreken. Er wordt een prima app bijgeleverd, waarmee de basisfuncties van de router goed beheerd kunnen worden.
Pluspunten
-
Goede webinterface
-
Vpn-server
Minpunten
-
Slechte standaardbeveiliging wifi
De TP-Link AX-10 en AX-55 verschillen niet heel veel van elkaar als je ze naast elkaar ziet. De AX55 is iets hoger en heeft iets meer ventilatieopeningen aan de bovenzijde. De antennes van beide apparaten zijn hetzelfde en aan de voorzijde zitten dezelfde leds.
Bij de AX10 ontbreken rubberen voetjes, waardoor hij makkelijker van zijn plek wordt getrokken of geduwd door de kabels dan zijn grotere broer. De aansluitingen aan de achterzijde zijn, op de USB3-poort bij de AX55 na, hetzelfde bij beide routers: vier ethernetaansluitingen, een wan-aansluiting, vier antennes en een adapteraansluiting. Verder vind je op beide routers een aan-uitknop, een wps-wifiknop en een gaatje naar de resetknop. Beide zijn aan de wand te monteren.
TP-Link Archer AX10
Aan de binnenkant zijn het wel twee verschillende apparaten. De AX10 is gebaseerd op de Broadcom BCM6750-chipset, die we ook zien in de Netgear RAX10. Hierbij merkten we op dat de USB-poort niet is aangesloten, wat wel een optie is bij deze chipset. Dit is bij de AX10 ook het geval, maar dat kunnen we TP-Link iets minder kwalijk nemen, aangezien deze router een stuk gunstiger is geprijsd.
De AX55 is voorzien van een Qualcomm IPQ0518-chipset, net als de TP-Link Archer AX73.
Een opvallende eigenschap van de AX10 is dat deze geen Wi-Fi 6-ondersteuning biedt op 2,4GHz, maar wel op 5GHz. Dat is jammer als je Wi-Fi 6-apparaten gebruikt op een locatie waar het 5GHz-signaal niet sterk genoeg is en je terugvalt op 2,4GHz. De AX55 biedt dit wel op beide frequentiebanden en is daarbij ook nog eens uitgerust met meer radio’s, waardoor clients met mu-mimotechnologie theoretisch een hogere bandbreedte halen en de router beter zijn bandbreedte kan verdelen in drukke omstandigheden met verschillende clients.
TP-Link Archer AX55
De AX-55 kan ook als onderdeel van een meshnetwerk ingezet worden, in dit geval OneMesh. TP-Links meshtechnologie is verkrijgbaar in twee varianten: Deco Mesh en OneMesh. Het grootste verschil is dat Deco Mesh zowel een draadloze als een bedrade backhaul ondersteunt, waar bij OneMesh de mesh-accesspoints onderling alleen draadloos communiceren. OneMesh en Deco Mesh zijn onderling niet compatibel.
Bij het instellen van de router valt op dat TP-Link kiest voor een WPA2-wachtwoord dat bestaat uit acht cijfers. Dat maakt het wifinetwerk potentieel snel te kraken als de eigenaar er niet voor kiest om het wachtwoord aan te passen. Mede doordat de standaard-ssid van het netwerk is opgebouwd als: TP-Link_**** is zo’n standaard ingesteld netwerk makkelijk te herkennen. Als de gebruiker dit niet aanpast, vormt dit absoluut een risico. Acht numerieke karakters zijn met een zes jaar oude midrange-gpu al binnen tien minuten te kraken door middel van brute force. Beter was het geweest om te kiezen voor een alfanumeriek wachtwoord, want dan kan deze kraaktijd oplopen naar 854 dagen. Het is vreemd dat je wel geforceerd wordt om het configuratiewachtwoord van de router aan te passen, maar niet om het wifiwachtwoord te wijzigen.
Via de webinterface bieden beide TP-Link-routers een hoop instellingen aan, vergelijkbaar met de ASUS en Netgear. Zeker in het geval van de AX10 is dat best prettig in die prijsklasse. De basisinstellingen zijn voor de minder geavanceerde gebruiker ingedeeld in twee categorieën: internet en wireless. Die zijn beide summier gehouden, maar voldoende om de router te laten functioneren. Voor alle andere instellingen kun je terecht in het tabblad ‘Advanced’. De AX-55 biedt nog een extra tabblad voor TP-Link HomeShield, waarover later meer.
Behalve de HomeShield-optie ontbreekt er maar weinig aan de AX10. Ten opzichte van de AX55 zijn de grote verschillen wat minder opties op het gebied van ouderlijke supervisie en het ontbreken van vpn-clientondersteuning. De vpn-server op de AX55 ondersteunt door zijn stevigere chipset ook het IPsec- vpn-protocol. Hiernaast vind je op de AX55 nog extra instellingen voor OneMesh en de mogelijkheid om de router te koppelen aan een Smart Life Assistant, zoals TP-Link dit noemt. Dit koppelt de router aan een smarthomeplatform met vooralsnog enkel ondersteuning voor Amazons Alexa. Hiermee kun je de router via een spraakassistent bedienen op het gebied van gastennetwerk en QOS-apparaatprioriteit, en de leds van de router uitschakelen.
Beide routers passen wijzigingen in de instellingen snel toe, iets wat bij het wijzigen van diverse instellingen veel tijd scheelt ten opzichte van de overige routers in deze round-up.
App
TP-Link biedt ook de mogelijkheid om de router in te stellen en te beheren met een smartphoneapp. De app functioneert niet zonder een account bij TP-Link, dus de eerste stap is om een TP-Link ID aan te maken. Vervolgens maak je met de app verbinding met het wifinetwerk van de router, wat kan door het scannen van de QR-code aan de onderzijde. Hierna vraagt de router om een beheerderswachtwoord in te stellen, en het type internetverbinding en de gewenste wifigegevens aan te geven. Ook hier heb je als gebruiker helaas weer de optie om de standaardinstellingen van het wifinetwerk te behouden, met de eerder besproken risico’s.
HomeShield
Bij de AX-55 zijn wat extra functies meegeleverd onder de noemer HomeShield. Dit is een beveiligingspakket waarvan zowel een gratis als een betaalde variant, HomeShield Pro, bestaat. De gratis variant ontgrendelt websitefiltering, uitgebreidere parental controls, uitgebreidere QOS-instellingen, helaas wel in ruil voor het installeren van de bijbehorende app, en het aanmaken van een TP-Link ID. Als je dit absoluut niet wilt, mis je zelfs toegang tot instellingen die de AX-10 wel biedt zonder TP-Link ID en app, zoals de eerdergenoemde ouderlijke supervisie.
HomeShield Pro biedt voor 6 euro per maand of 55 euro per jaar extra functies, zoals een uitgebreidere firewall en een ouderlijke-supervisiefunctie. De router logt ook meer statistieken op beide gebieden.
D-Link X1860
Samengevat
De D-Link X1860 is een router die zowel goed instelbaar als makkelijk te bedienen is. Voor de prijs ontbreekt er eigenlijk wel een USB-functie en zijn de opties die de software biedt, wat basaal. De webinterface is overzichtelijk en biedt een redelijk uitgebreid instellingenpalet. De smartphoneapp werkt goed om de router simpel in te stellen en vereist geen accounts in de cloud, wat een pluspunt is op het gebied van privacy.
Pluspunten
-
Goed instelbaar
-
App zonder verplicht account
Minpunten
-
Slechte standaardbeveiliging wifi
-
Weinig extra features voor de prijs
Bij het instellen van de wifi biedt ook deze router de optie om de standaardinstellingen van het wifinetwerk te behouden. Bij de TP-Link routers zagen we dit eerder ook, maar D-Link kiest wel voor een sterker alfanumeriek wachtwoord. Ook de ssid die standaard wordt ingesteld, is duidelijk herkenbaar aan het patroon: dlink-[XXXX]. Het is niet precies duidelijk hoe D-Link opereert op het gebied van wachtwoordgeneratie, maar je ziet vaak dat deze namen en wachtwoorden worden gegenereerd met een algoritme. Zodra dit algoritme achterhaald is, wordt het kinderlijk eenvoudig om het toe te passen op de herkenbare ssid’s en zo het wachtwoord te achterhalen. In het verleden is dit al meermalen voorgekomen en ook actief misbruikt.
Webinterface
De webinterface van de D-Link is overzichtelijk. Er zijn veel instellingen bereikbaar, maar deze worden pas weergegeven als de gebruiker kiest voor ‘geavanceerde instellingen’. Dit maakt wel dat je deze handmatig moet 'uitklappen’ in elke instellingspagina om als geavanceerde gebruiker de instellingen te vinden waar je naar zoekt. De mate waarin instellingen aangepast kunnen worden, ligt ergens tussen de wel heel minimalistische Linksys- en de TP-Link-routers in. Op de meeste gebieden zijn er uitgebreide instellingen beschikbaar of zijn er features die je niet ziet bij de andere routers, zoals een apart vlan voor tv en voip. Sommige instellingen zijn wel een beetje verstopt. De mogelijkheid om een vast IP-adres aan een client toe te wijzen, vind je niet onder de DHCP-instellingen, maar onder het statusoverzicht van verbonden clients.
App
D-Link biedt ook een smartphoneapp aan, D-Link Wi-Fi, waarmee de router ingesteld en beheerd kan worden. Positief is dat dit zonder een verplicht account bij de fabrikant mogelijk is. Om de router te installeren, is het proces vergelijkbaar met de TP-Link- en Netgear-apps: de QR-code scannen, wireless en internetinstellingen aangeven en de router is gebruiksklaar. Ook hier is er wel weer de mogelijkheid om de beveiligingsinstellingen van de wifi op het standaardwachtwoord te laten staan, maar dit is gelukkig een wat sterker alfanumeriek wachtwoord van tien karakters (692 jaar). Als het instellen eenmaal gelukt is, is de app wat mogelijkheden betreft een stuk beperkter dan de webinterface, maar de meeste basisinstellingen en zaken zoals het gastennetwerk en ouderlijke supervisie zijn wel te regelen vanaf de applicatie.
Test: draadloze doorvoer
Bij de uitvoering van onze wifitest willen we de routers zo eerlijk mogelijk vergelijken. Daarom staan de instellingen voor de routers bij elke test van tevoren vast. In deze prijscategorie blijkt dat routers niet altijd even uitgebreid ingesteld kunnen worden. De router kiest dan bijvoorbeeld zelf zijn wifikanaal en bandbreedte. Waar dit in de testresultaten voorkomt, geven we dit aan. Voor de Linksys geldt voor alle testresultaten dat deze geen instelling voor het wifikanaal biedt, dus dat hij zelf een kanaal heeft gekozen in plaats van kanaal 6 op 2,4GHz en kanaal 36 op 5GHz, waarmee we normaal gesproken de testprocedure doorlopen.
Draadloze doorvoer
- Router -> Client
- Client -> Router
De doorvoer op 2,4GHz laat in elk geval een duidelijke verliezer zien: de TP-Link AX10. Zowel bij de test waarbij we verkeer van de router (dut) naar de testcomputers (sta) sturen, als vice versa, blijft deze router achter bij de concurrentie. Deze router is wel ingesteld op 40MHz bandbreedte, maar beschikt slechts over een Wi-Fi 4-chipset voor 2,4GHz, wat de uiteindelijke doorvoer beperkt.
Op 5GHz zou een router met twee spatial streams, een bandbreedte van 80MHz en 1024QAM-modulatie maximaal 1200Mbit kunnen halen. In de praktijk blijft hier 80 procent van over in heel gunstige omstandigheden, zoals in onze afgeschermde kooi. Alle routers komen hierbij in de buurt, behalve de ASUS, die blijft steken op zo'n 800Mbit, ondanks herhaalde tests. De prestaties van de TP-Link Archer AX55 liggen voorbij de bandbreedte van de gigabit-ethernetpoort waarover het verkeer uiteindelijk naar onze meetapparatuur loopt. Deze router beschikt over 160MHz-ondersteuning, wat in theorie een datadoorvoer van 2400Mbit oplevert.
Rate versus range
In de rate-versus-rangetest, meten we de maximale doorvoer van de wifirouters terwijl we de demping op de signalen van de client steeds meer opvoeren. Zo krijgen we een beeld van hoe de routers presteren als het bereik slechter wordt door grotere afstanden of muren.
2,4GHz
- 2,4GHz Router -> Client
- 2,4GHz Client -> Router
Allereerst moeten we opmerken dat de bandbreedte-instelling op de Linksys-router niet beschikbaar is. Dit tekent zich in de test af doordat deze router zich instelt op een bandbreedte van 40MHz, waar de overige routers op 20MHz zijn ingesteld. Dit vertekent voor deze router de data tot aan 39dB demping, waar de bandbreedte weer in lijn begint te lopen met die van de overige routers en vanaf daar redelijk in de middenmoot blijft. De TP-Link Archer AX10 is op 2,4GHz een laagvlieger doordat hij een oudere wifistandaard ondersteunt. De ASUS AX53U en D-Link X1860 zijn in staat om een verbinding overeind te houden tot het maximale dempingsniveau, al blijft er niet veel datadoorvoer over. Doen we een stapje terug bij 60dB demping, dan voegt de Netgear RAX10 zich bij dit rijtje en weten deze drie routers een verbinding te bereiken die nog net genoeg doorvoer biedt om een filmpje in redelijke kwaliteit te streamen.
In de omgekeerde richting, van de client naar de router, zien we dat de D-Link wat lager scoort dan de rest bij een goed bereik; de RAX10 is duidelijk wat aan het experimenteren met verschillende bandbreedten, waardoor op het ene moment een beter resultaat wordt bereikt dan op het andere. De ASUS AX53U is weer een volhouder tot het uiterste, maar ook de AX55 weet in deze test de verbinding beter te behouden dan in de tegenovergestelde richting.
5GHz
- 5GHz Router -> Client
- 5GHz Client -> Router
Op 5GHz testen we met een bandbreedte van 80MHz, zonder overige storingsbronnen. Alle routers ondersteunen deze bandbreedte en dit keer betreft het ook het maximum van de Linksys MR7350 in dit spectrum, zodat deze router nu wat eerlijker meedoet. Alle routers scoren vrij gelijkmatig naarmate de demping oploopt. De eerste negatieve uitschieter is de TP-Link AX10, die vrij vlot het bereik verliest. De overige routers scoren nog een bruikbare bandbreedte bij een forse demping van 57dB, wat vergelijkbaar is met een gewapend-betonnen muur. Hierbij moet je wel bedenken dat de routers het binnen de kooi makkelijker hebben dan in de praktijk het geval is, door gebrek aan achtergrondruis.
Test: ruis
In onze ruis- of interferentietest doen we een doorvoertest zonder demping, maar we zenden met onze signaalgenerator wifiverkeer uit om een naburig netwerk te simuleren. Dit doen we met twee (WMM-) prioriteitsinstellingen aan de kant van de signaalgenerator: best effort en voice. We doen een test met deze twee instellingen op hetzelfde wifikanaal als de router en op een kanaal waarbij de bandbreedte deels overlapt met die van de geteste router. Om rekening te houden met overig netwerkverkeer, moet een router luisteren alvorens te zenden. Zeker bij overlappende netwerken zien we vaak verschillen in hoe de routers hiermee omgaan. Bij deze resultaten hebben we de Linksys MR3750 niet opgenomen, omdat deze niet beschikt over een kanaalinstelling, maar automatisch het beste kanaal opzoekt. Hij ontspringt zo telkens onze signaalgenerator, maar ook de dans wat deze test betreft.
- 2,4GHz iGen best effort same channel
- 2,4GHz iGen best effort overlap
- 5GHz iGen best effort same channel
- 5GHz iGen best effort overlap
Bij de 2,4GHz same channel-test zien we dat de routers allemaal een klein beetje verlies hebben in de bandbreedte, maar over het algemeen gaan ze prima om met het concurrerende netwerk en blijft er een goede verbinding overeind.
Anders is dat als we naar een overlappend kanaal verhuizen met het storende verkeer. Bij de D-Link X1860 kreeg de client geen verbinding meer met het netwerk en viel de bandbreedte terug tot nul. De TP-Link Archer AX10 en ASUS AX53U bieden nog wel verbinding, maar van goede prestaties valt niet meer te spreken. De TP-Link Archer AX55 en de Netgear RAX10 gaan wel goed om met deze storing. De RAX10 zakt iets in bandbreedte ten opzichte van de prestaties in de same channel-test en de AX55 biedt wel nagenoeg dezelfde doorvoersnelheid.
Test: airtime fairness
Bij de airtime fairness-test laten we verschillende sta's tegelijk data verzenden om inzichtelijk te krijgen hoe de router de beschikbare bandbreedte over deze clients verdeelt. Hierbij zetten we verschillende combinaties van sta's in, eventueel gecombineerd met demping. Hierbij komt ook ons vierde sta in het spel, dat enkel 802.11g op 2,4GHz en 802.11a op 5,0GHz ondersteunt. Deze verouderde techniek eist een heleboel radiotijd in ruil voor maar weinig doorvoer, waarmee ze de andere sta's die de radiotijd veel efficienter benutten, onevenredig kan benadelen als de router dit sta veel zendtijd gunt.
- Ongedempte client
- Client 38dB demping
- 802.11g client
Het beeld dat uit alle airtime fairness-tests naar voren komt, is over het algemeen evenwichtig, tenzij het sta met de legacy-protocollen om radiotijd vraagt. De test hierboven geeft dit het duidelijkst weer. De routers die in deze test negatief naar voren komen, zijn de D-Link DIR-X1860 en de Linksys MR7350. De X1860 lijkt wel elke minuut een ander sta de voorkeur te geven, door de volle bandbreedte beurtelings toe te wijzen en hierbij niets over te laten voor het andere sta. De Linksys heeft ook een duidelijke voorkeur voor sta216 in dit geval en sta215 heeft het nakijken met zijn verbinding.
Bijna alle routers wijzen het legacy-sta maar weinig bandbreedte toe, geen luxe, maar in elk geval behoudt deze iets van datadoorvoer, prima in het geval van een iot-apparaat dat bijvoorbeeld een sensorwaarde probeert te versturen. De ASUS AX53U laat wel een steekje vallen. Af en toe is er nog iets van verbinding, maar het blijft secondenlang stil met de datadoorvoer, waardoor een apparaat een time-out zou kunnen bereiken en zijn verbindingspoging staakt.
Test: USB-snelheid
- USB-opslag - Score
- USB-opslag - Gemiddelde toegangstijd
- USB-opslag - Bandbreedte
De TP-Link Archer AX55, Linksys MR7450 en ASUS AX53U zijn de enige routers in deze test die over een USB-poort beschikken. De routers zijn getest met de PCMark 10-storagetest. Deze test simuleert het dagelijkse gebruik met verschillende scenario's, zoals het kopiëren van kleine en grote bestanden, het verwijderen van data en het gebruik als cacheopslag. De scores die in deze test worden behaald, zijn dus een gemiddelde en geen maximum.
Om met de deur in huis te vallen, de Linksys scoort onverwacht hoge punten. Om deze score in perspectief te zetten, hebben we de resultaten van de ASUS ROG Rapture GT-AX11000-router aan de resultaten toegevoegd. Die router noteerde tot op heden de hoogste score sinds het bestaan van deze testprocedure. De Linksys scoort ruim 50 procent beter dan de GT-AX11000 en biedt zowel een snellere toegangstijd als meer bandbreedte. De gemiddelde bandbreedte van bijna 40MB/s overstijgt die van veel USB-sticks, dus het heeft absoluut zin om hier een snellere drive op aan te sluiten, omdat je hiermee bij de Linksys daardwerkelijk winst boekt.
De AX53U en de Archer AX55 weten de MR7350 en GT-AX11000 niet te evenaren, maar de Archer AX55 scoort wel een beetje beter dan de TP-Link AX50, die al eerder getest is, en zet een score neer die prima is voor dit segment routers. Met snelheden die de 10MB/s niet overschrijden, zijn de prestaties niet om over naar huis te schrijven. Voor sporadisch gebruik is er met een beetje geduld wellicht mee te leven en is het een leuke extra handigheid, maar voor het serieuzere werk zul je toch snel een nas-opslag moeten overwegen, die betere prestaties, maar ook zaken als databeveiliging kan bieden.
Test: opgenomen vermogen
We hebben de routers aan de verbruiksmeter gehangen om te kijken wat ze verbruiken als ze nietsdoen, als ze vol aan het werk zijn en als de router uit staat, maar de adapter nog in het stopcontact zit. Bij de routers die niet beschikken over een schakelaar om hem uit te zetten, halen we de adapter uit de router en kijken we of deze sluipverbruik genereert.
In de uitstand zit er in deze groep routers geen stiekeme grootverbruiker. De Netgear RAX10 blinkt uit in zuinigheid. Deze verbruikt zelfs bij volle belasting minder dan de ASUS AX53U en beide TP-Link-routers als deze nietsdoen. De TP-Link AX10 kent geen rust. Hij verbruikt idle bijna evenveel als in volle werkmodus en verbruikt hierdoor op de lange duur een stuk meer energie dan de andere routers.
Conclusie
We hebben in dit artikel naar zes Wi-Fi 6-routers gekeken van, op een na, minder dan 100 euro en het blijkt dat je voor dat geld een prima router kunt kopen. Het betekent niet dat alle routers uit deze test even goed zijn; de AX10 van TP-Link vinden we namelijk geen aanrader. Hij is weliswaar goedkoop, maar de langzame 2,4GHz-chipset is een rare keuze en heeft tot gevolg dat de router achterblijft in prestaties, zeker als het bereik wat minder is. Daarnaast verbruikt deze router redelijk veel energie als het apparaat niets doet. Ook de Linksys MR7350 en D-Link X1860 vinden we geen aanraders. De software van de Linksys is erg beperkt instelbaar en tijdens het testen liepen we soms tegen vreemde foutmeldingen aan bij het veranderen van instellingen. De D-Link X1860 presteert op zich niet slecht, maar is wel de op een na duurste en blinkt bovendien nergens in uit. Voor dit geld bieden de concurrenten ook meer extra functies, zoals een USB-poort en een vpn-serveroptie.
De Netgear RAX10 presteert vooral goed als we het signaal steeds verder dempen. De webinterface biedt veel instellingen, maar is wel een beetje rommelig. Hij is bovendien met een prijs van 120 euro fiks duurder dan de TP-Link AX55 en ASUS AX53U. Dat zijn wat ons betreft dan ook de winnaars in deze test. Wil je weinig instellen en een veelzijdige router hebben die ‘gewoon werkt’, dan is de TP-Link Archer AX55 een goede keuze. De prijs is goed en hij laat in geen enkele test die we doen, steken vallen. Hij biedt veel functies en is gemakkelijk instelbaar met een app. De AX53U is de router waarvan we verwachten dat tweakers hem het interessantst vinden. Zijn zwakke punt is de omgang met 802.11g-clients, maar in de andere tests is hij steeds in de buurt van de AX55 te vinden. Vooral de uitgebreide instelbaarheid is een feestje en daarmee onderscheidt ASUS zich echt van de rest.
Update: 5 mei 10:30: Audione0 wees ons op de plek waar de uitgebreide instellingen van de Linksys-router zich bevinden. We testen de router op dit moment opnieuw en updaten de review zodra we de resultaten hebben.