Jammer, maar dit is niet waar. Als een patent aanvraag is gepubliceerd na anderhalf jaar is het nog geen verleend patent, maar een gepubliceerde patent aanvraag. Het is dan al wel volledig vindbaar op naam, onderwerp, indiener, uitvinder en zelfs de complete tekst van de aanvraag.
Die informatie wordt niet geupdate na verlening, dat was mijn punt. Je kunt nu octrooien vinden op naam van Philips die in eigendom zijn bij NXP, bijvoorbeeld. Je hebt andere databanken nodig om dit te controleren. De voorbladen (PDF's) die je uit Espacenet of het USPTO trekt, hebben deze informatie niet. En ook dure octrooizoeksystemen (Derwent bv.) hebben deze databanken vaak gescheiden.
Maar als je in onderhandeling bent over een standaard en zo'n patent komt op tafel dan kan ik je vertellen dat de dynamiek aardig verandert in de onderhandeling, zelfs zonder FTO studie. De kans dat dan wordt gekozen voor de gepatenteerde standaard is klein. Als men dan toch kiest voor de gepatenteerde standaard dan weten de partijen ook waaraan zij zijn begonnen.
Op zich heb je gelijk. Alleen, dan moet dus a) het patent (of de aaanvraag) gevonden zijn en b) duidelijk zijn dat het leest op de huidige conceptstandaard. Dat is bepaald niet triviaal.
Als de patent aanvraag is gepubliceerd kan de scope niet meer aangepast worden. Alleen in de periode tussen indiening van een patent aanvraag en publicatie, zo'n anderhalf jaar in de geheimhoudingsfase, kan de scope binnen zekere grenzen aangepast worden. Er kunnen geen nieuwe claims gemaakt worden breder of buiten de originele claims.
Dat kan wel degelijk, zolang de claims maar niet buiten de oorspronkelijke materie van de aanvraag treden. Zie bv.
art. 123 EPC. Bij lid 2 zie je staan wat ik zeg, wat jij zegt staat bij 3 en geldt dus pas
na verlening. (Je krijgt wel ruzie met de examiner als je scope ineens 100% de andere kant op gaat, maar het kan.)
Als men over standaarden praat, dan zijn er meestal meerdere producten op de markt of is de technologie in het open domein. In dat geval is patenteren dus kansloos. Er is namelijk al prior art.
Die begrijp ik niet. Prior art betreft wat er voor de dag van indiening publiek bekend was. In dit scenario werd de uitvinding pas onthuld (in de standardizationgesprekken) de dag na indiening. Dat is geen prior art dus. En tegen de tijd dat de standaard op dit punt klaar was, waren we nog geen 18 maanden verder, geen publicatie dus.
Waar komt de prior art vandaan? Natuurlijk, er kan altijd prior art zijn maar ik zie niet in waarom de kans op prior art nu groter is dan anders.
Als de standaard een kleine verbetering op iets bestaands is, dan is het mogelijk dat er niets meer te patenteren valt maar ik zou zeker niet als hoofdregel willen stellen dat standaardisatie niet patenteerbaar is omdat de technologie open beschikbaar is of zo.