Wetenschappers zijn erin geslaagd om spintronics toe te passen in het in de chipindustrie veel gebruikte silicium. Met deze doorbraak zijn energiezuinige kwantummechanische chips weer een stap dichterbij gekomen.
Professors Ian Appelbaum en Biqin Huang van de universiteit van Delaware in Newark en Douwe Monsma van Cambridge NanoTech in Massachusetts hebben naar eigen zeggen de heilige graal van de spintronicstechnologie gevonden. Bij spintronicsapparatuur wordt informatie opgeslagen met behulp van een kwantummechanische eigenschap van elektronen, die 'spin' genoemd wordt. Op deze manier kan veel meer data op dezelfde hoeveelheid materiaal worden opgeslagen dan bij de conventionele technologie waarbij gebruik wordt gemaakt van de lading van deeltjes. De spin van de elektronen kan met permanente ijzermagneten worden bestuurd. Tot nu toe was het echter niet mogelijk op deze manier de spin van de elektronen in silicium te veranderen, omdat silicium de spin van de elektronen veranderde door in combinatie met de permanente magneet silicides te vormen.
Het team van wetenschappers heeft elektronen uit aluminium in een micrometer dikke pure siliciumlaag geïnjecteerd, dwars door een permanente ijzermagneet van vijf nanometer dik heen. Er zijn twee spinvormen, en in aluminium komen van nature deeltjes met de positieve en de negatieve variant even vaak voor. De magneet heeft juist een filterende werking en laat afhankelijk van zijn oriëntatie slechts elektronen met een van beide soorten spin door. Dit heeft tot gevolg dat de onderliggende siliciumlaag ongeveer een procent meer elektronen met de door de magneet doorgelaten spinsoort bevat. Bovendien hebben de wetenschappers aangetoond dat de spin van de elektronen in silicium met een magneetveld kon worden aangepast. Hoewel hiermee de spin van elektronen nog maar heel grof kan worden gemanipuleerd, denken de wetenschappers dat ze de belangrijkste hindernis in het ontwikkelen van een kwantummechanische processor hiermee overwonnen hebben.
In traditionele elektronica wordt vaak gebruikgemaakt van de stroom van elektronen die voortgedreven worden door elektrische velden. Dit levert warmteontwikkeling op, wat met het kwantummechanische spintronics nauwelijks gebeurt omdat de elektronen vrij kunnen bewegen. Dit zou betekenen dat de warmteontwikkeling en het verbruikte vermogen flink omlaag kunnen. Hoewel het spin-effect in silicium momenteel nog nauwelijks meetbaar is, is de chipindustrie zo op dit materiaal georiënteerd dat de wetenschappers zich verplicht voelden een op silicium gebaseerd spintronicsapparaat te ontwikkelen. Het manipuleren van de spin in silicium is uitgevoerd bij een temperatuur van 85 kelvin. Ondanks die lage temperatuur ziet Appelbaum grote verbeteringen in de nabije toekomst. De volgende drempel wordt het produceren van een continue stroom van een type spin. De wetenschappers zullen zich op korte termijn nog niet richten op het integreren van technieken tot werkende kwantummechanische chips.