Met de komst van de digitale muziek en film werd het voor het eerst mogelijk volledig verliesvrij te kopiëren. Analoog kopiëren leidt tot verlies van kwaliteit, digitaal kan het desnoods duizenden generaties doorgaan zonder enig verlies. Leuk vonden de aanbieders van films en muziek dat natuurlijk niet en zij wierpen hiertegen hun eigen digitale wapen in de strijd: Digital Rights Management, oftewel restricties aan afspelen, verpreiden en kopiëren. Dat vonden de consumenten weer niet leuk en die probeerden het te omzeilen. En zoals onlangs weer bleek: alles is te kraken.
Slachtoffer was ditmaal het Windows Media 10-formaat, dat tot dusverre onkraakbaar werd geacht. Het WM9-formaat was begin dit jaar al gekraakt. Een Japanse hacker had een programma gemaakt dat beveiligde bestanden van hun beveiliging ontdeed. Hierop reageerde Microsoft met het WM10-formaat, dat ze onkraakbaar achtten. Aanbieders van muziek en films in WM9 gingen onmiddelijk over op WM10.
Erg lang hielp dat echter niet. Ook de hackers brachten een update uit en onlangs dook een nieuwe versie van het kraakprogramma op, die ook met WM10 geen moeite heeft. Het programma werkt simpel en snel. Een audiobestand is in een seconde van zijn beveiliging ontdaan; een film van twee uur in enkele minuten. Ook de bestanden van MSN Music bleken moeiteloos te worden gekraakt.
Het zal bijzonder moeilijk worden om hier iets aan te doen. Het laat zich raden dat WM11 net zo hard zal worden gekraakt. Een schrale troost voor Microsoft is dat het verspreiden of gebruiken van kraakprogramma's sinds kort verboden is. Veel mensen lijken zich echter niets aan te trekken van dit verbod. Een mogelijke oplossing voor mediabedrijven is het gebruik van speciale hardware zoals de Fritz-chip, die effectiever wordt geacht.