'Overheid moet burger mediawijs maken'

In het rapport 'Mediawijsheid. De ontwikkeling van nieuw burgerschap' van de Raad voor Cultuur krijgt staatssecretaris Medy van der Laan van D'66 het advies om de burger in het algemeen weerbaarder te maken in de moderne multimediale samenleving. Het tot nog toe gangbare begrip 'media-educatie' is te beperkt gebleken, aldus de raad: ' Zowel in de praktijk als in het overheidsbeleid is media-educatie te exclusief gericht op onderwijs, kinderen en jongeren, aanbod en bescherming.' Het rapport staat een bredere aanpak voor, waarbij bijvoorbeeld scholen zogenaamde 'mediacoaches' moeten aanstellen om leerlingen met informatieconsumptie om te leren gaan. Net als andere Nederlanders zouden scholieren zo de kennis en de vaardigheid moete krijgen om op het internet gevonden informatie op waarde te schatten. Ook het aanbieden van informatie is niet zonder gevolgen; als iemand zijn ziektegeschiedenis online plaatst kan hij een ander choqueren, nog los van het opgeven van de eigen privacy.

Wel vindt de Raad dat burgers een actieve bijdrage aan bijvoorbeeld het internet moeten leveren. Verder moet de publieke omroep een voorbeeldfunctie krijgen. Die zou 'onberispelijke' producties moeten afleveren die bijvoorbeeld via bibliotheken toegankelijk gemaakt moeten worden. De plannen moeten voorkomen dat er een maatschappelijke tweedeling ontstaat tussen de 'knows' en de 'know-nots', zoals die eerder al door het Sociaal Cultureel Planbureau werd aangekondigd. Bovendien doet de overheid steeds vaker een beroep op de zelfredzaamheid van de burgers, waarbij het internet een steeds belangrijker rol speelt. Ook hierom dient de staat verantwoordelijkheid te nemen en burgers de benodigde basisvaardigheden bij te brengen, aldus de raad.

Reacties (23)

Ook het aanbieden van informatie is niet zonder gevolgen; als iemand zijn ziektegeschiedenis online plaatst kan hij een ander choqueren, nog los van het opgeven van de eigen privacy.

Ja ja, dus als jij een ernstige ziektegeschiedenis hebt en daar een verhaal over schrijft mag je dat niet op internet plaatsen omdat je daarmee andere zou kunnen choqueren?

Sorry hoor maar wat is dat voor rare soort sensuur? Ik kan wel meer dingen op internet bedenken die choquerend zijn, dat lijkt me toch de verantwoordelijkheid van degene die op het internet surft.

Wat betreft privacy: Als je al de moeite neemt om een heel verhaal erover te typen en het online te plaatsen zul je daar wel een goede reden voor hebben. Privacy is al helemaal geen issue dan. Daarnaast waarom zou je een geheim maken van je ziektegeschiedenis? Als het boeiend genoeg is om op internet te zetten hebben andere mensen misschien iets eraan.

Mijn mening over het aanbieden van informatie op internet: Hoe meer hoe beter, als niemand ooit iets zou aanbieden was heel dat internet er niet geweest.

Ik denk niet dat ze het willen verbieden, maar duidelijke informatie over wat er achter de link zit zou gewenst kunnen zijn. Soms sie ik ook links die totaal niet beschreven worden door hun titel of bijgaande informatie. Dit is natuurlijk niet altijd nodig, maar in sommige gevallen weldegelijk gewenst.

Over die informatica leraren heb ik ook nog wel wat leuke verhalen. Werd je eens gepakt met een DOS kadertje op je beeldscherm: 'Dat deed ie spontaan!' en je kwam er weer onderuit. Zelfde geval met die leuke aan/uit schakelaars op je voeding .
Vergeet overigens niet dat veel mensen niet gemotiveerd zijn om met een computer om te leren gaan, als je 65 bent en je moet alles nog leren, dan kan ik me voorstellen dat je dat liever niet doet. Een slechte zaak, maar ik kan me het wel voorstellen, ook gaat het leren niet meer zo makkelijk op dat moment.

Privacy is moeilijker dan je denkt. Je ziektehistorie zit ergens in een databank. Als persoon heb je geen enkele invloed en zeggenschap over hoe er met die informatie omgegaan wordt. Aangezien voor het verbreken van de geheimhouding maar 1 idioot nodig is, kan die informatie zomaar op straat liggen.
Een ander aspect van privacy is het feit dat informatie over jouw persoon beschikaar is zonder dat je weet welke informatie dat is. Lees The Digital Person van Daniel Solove maar eens.

Ze zeggen niet dat het niet mag, ze zeggen dat het niet gepast is. En dat is het ook niet want mensen vertellen je toch op straat ook niet wat voor vreemde dingen ze allemaal in hun reet hebben staan stouwen om die infectie eruit te krijgen? Mensen zien het internet als een of andere plek waar je maar kunt zeggen wat je wilt. Manieren zijn ver te zoeken. Ik vind het zeer goed dat men de kinderen probeert te leren dat ook mensen op het internet mensen zijn, en mensen meestal liever niet gechoqueerd worden.

Sla de internetiquette er maar eens op na.

Mij bekruipt het gevoel dat de onderzoekers wat ver van de werkelijkheid staan. Zonder nu direct off topic te gaan en de verwijdering tussen burger en politiek er bij te trekken, heb ik sterk de indruk dat de opstellers zelf niet zijn opgegroeid in het informatietijdperk en vanuit hun eigen werkelijkheid aanbevelingen doen voor een groep waar ze ook eigenlijk niks over weten.

Eerlijk - als je uit jezelf al op tweakers komt is mijn werkelijkheid wellicht ook niet helemaal reeel.

Goed initiatief. Beginnen ze dan bij de 2e kamerleden?

Zoals ik het lees, is het pure censuur.

De overheid die je gaat vertellen hoe je de media en informatie moet interpreteren, ik dacht van niet.

Die hebben wel wat beters te doen.

Zoals technologische mogelijkheden verkeerd interpreteren zeker.

en welke media moet ons dat dan vertellen? kunnen we daar ook wijs uit worden?

Volgens mij is het juist de vraag, via welk medium het zal moeten gaan gebeuren en wat voor mogelijke invloeden het medium zelf opwekt.

* 786562 Gm0nxMaar die bomen dan...¿?
* 786562 Gm0nx

Ook het aanbieden van informatie is niet zonder gevolgen; als iemand zijn ziektegeschiedenis online plaatst kan hij een ander choqueren, nog los van het opgeven van de eigen privacy.

ik voel al aankomen dat er een verbod op dit soort plaatsingen komt.....(poging tot)
maar dat vind ik bullshit, als iemand op die link klinkt om het verhaal te lezen dan is het de keuze van de klikker om dat te lezen, niemand dwingt de klikker daar heen te gaan (ervan uitgaande dat het geen spam is enzow)


volgens mij zijn de meeste mensen hier in nederland zowiezo al nuchterder met omgang van de informatie die ze op internet vinden....
voor de rest wel goed idee, als ze het ook goed uitvoeren

Ik zie gebeuren dat er in dit kader wetten komen die eisen stellen aan de "kwaliteit" van materiaal dat je op het internet publiceert. Zeg je iets "choquerends", dan zul je strafbaar zijn.

Dat mag nimmer gebeuren.

Net als andere Nederlanders zouden scholieren zo de kennis en de vaardigheid moete krijgen om op het internet gevonden informatie op waarde te schatten.

Hoe kan een gemiddelde docent mediacoaching iemand ooit uitleggen wat van belang is en wat niet?

De huidige media kan zelfs de "nieuws"waarde van de eigen berichten niet goed meer inschatten, en dat zijn professionals. (Ze zijn wel goed in de financiele waarde te schatten meestal trouwens.)

Ik vind't prima om mensen een cursus Internet ofzo te gaan geven, maar dit soort onderzoeken komen nogal vaak met erg simpel klinkende oplossingen die in het echt volgens insiders niet uit te voeren zijn.

Quote van het origineel: Een apart vak of opname in kerndoelen of eindtermen acht de Raad niet nodig; wel is hij voorstander van het aanstellen van mediacoaches in het onderwijs. Deze bieden begeleiding en inspiratie bij mediaonderwijs op de eigen school, dragen zorg voor continuïteit en ontwikkelen projecten met buitenschoolse partners.

Volgens mij zijn deze zogenaamde mediacoaches totaal overbodig. De leraren van dit moment zijn al genoeg actief op 'media'gebied; ze downloaden zelfs divx filmpjes om aan de leerlingen te tonen Maar ja ik denk dat je gewoon een (piep)klein foldertje mag uitdelen aan de scholen ter verduidelijking van de zaken maar geen extra baan creeren voor een overbodige 'mediacoach'.

Juist, we zijn niet van de werkverschaffing

Hoe ruim denkt de 2e kamer dat scholen in hun budget zitten? De enige oplossing is door een bestaand iemand aan te wijzen, een paar uur vrij te maken en dat was het.

Ik kan me nog herinneren op mijn oude basisschool dat ik een cursusje Windows heb gekregen, en ja, daar heb ik wel wat van geleerd. En om eerlijk te zijn: dat werd allemaal zelfstandig geregeld door mijn basisschool.

Het gaat ook helemaal niet om de jongere generaties wegwijs te maken met de nieuwe technologiën: het gaat vaak om de wat oudere generaties. Hoe willen ze die dan bereiken? Het staat letterlijk in het artikel zelf:

Zowel in de praktijk als in het overheidsbeleid is media-educatie te exclusief gericht op onderwijs, kinderen en jongeren, aanbod en bescherming.

En vervolgens gaan ze in op de scholieren

Ik ontwikkel momenteel een applicatie voor het onderwijs en ik kan je zeggen dat de gemiddelde docent in het lager en voortgezet onderwijs niks weet van ICT. Ze zijn er gewoon niet in geinteresseerd en veel van de wat oudere leerlingen kunnen meer op de PC dan hun docent.

Daarnaast loopt veel van de door scholen gebruikte software qua techniek minstens tien jaar achter op moderne kantoorapplicaties. Veel software wordt ontwikkeld door (oud-)leraren die wel enthousiast over IT zijn, maar duidelijk geen IT expert zijn. Ze hebben dan ook meestal geen inzicht in moderne technologie als XML of .NET.
Uitzondering hierop zijn over het algemeen de grote uitgeverijen en het Cito (organisaties die meestal al decennia lang uitgebreide lesmethoden aanbieden met boeken en tegenwoordig ook software), maar die pakketten zijn dan ook een stuk duurder.

Op die manier kan je je leerlingen ook geen goede IT kennis bijbrengen. Een mediacoach zou het IT beleid op scholen een stuk kunnen verbeteren.

Ik ontwikkel momenteel een applicatie voor het onderwijs en ik kan je zeggen dat de gemiddelde docent in het lager en voortgezet onderwijs niks weet van ICT.

Ik denk dat ook dat de gemiddelde docent niets weet van software applicatie ontwikkeling e.d. maar de meesten kunnen wel overweg met internet enzo en meer hoeven ze ook niet te kunnen als docent zijnde. En zaken zoals privacy en choqeertoestanden kan makkelijk op een brochure gezet worden om even na te lezen. Het hier wel om extra geld investering en ik betwijfel erg of zo'n mediacoach een verstandige investering is. Wat mij betreft kan een simpel foldertje die zaken dus ook behandelen.

Cito is anders niet zo intelligent bezig met hun eigen software. Ik heb nou voor de 2e keer examensoftware toegestuurd gekregen die echt om te huilen is zo slecht getest dat het is. en de bijgeleverde documentatie is net zo erg. Dit jaar heb ik de digitale minitoetsen afgewezen omdat deze niet functioneerden.
Ze denken waarschijnlijk dat software en documentatie net als sex is, krijg je een beetje dan is het beter als niets

Ik denk dat het met name gaat om hoe je de kwaliteit van bepaalde informatie kan bepalen. Dat heeft overigens niet zoveel met internet te maken, wel is het zo dat er op internet meer flauwekul "rondzwerft" dan in een bibliotheek.
Ik denk overigens niet dat ze daar "media coaches" voor hoeven in te zetten. Een goede historicus weet behoorlijk veel over hoe je bronnen op hun kwaliteit kunt (en moet) beoordelen. Want daar komt het uiteindelijk op neer: "Mediabedrog" is niks nieuws (zie bijvoorbeeld de Donatio Constantini" http://nl.wikipedia.org/wiki/Donatio_Constantini
En bij het plaatsen/publiceren van informatie gelden uiteraard dezelfde criteria die je gebruikt op verhalen op hun waarde te toetsen.
Ook wat "zoekstrategie" betreft is dat van belang, ik kijk bijvoorbeeld als ik google ook altijd naar het domein waar de link naar verwijst vóór ik er op klik. Dat geeft iha een behoorlijke aaanwijzing over de betrouwbaarheid van de info of ook de "bias" die de bron heeft. Zo zal een verhaal over Psychiatrie van de Scientology site een heel andere invalshoek hebben dan van de APA of de Nederlandse vereniging van Psychiatrie. Overigens is dat hetzelfde voor "oude" media. Een verhaal in de Volksrant vergelijken met een verhaal in de Telegraaf over hetzelfde, levert altijd verschillen op.

Mediawijsheid? Dat is niet eens een woord!

Mediawijsheid? Dat is niet eens een woord!

Jahoor, in het Nederlands mag je onbeperkt woorden aan mekaar plakken en het is allemaal correct Nederlands. Of het slim is deze woorden aan mekaar te plakken is een andere vraag. Ik vind van wel overigens. Het is een vrij duidelijke term.