Deze week vindt in San Francisco een bijeenkomst plaats van het IEEE 802-comité. Een van de werkgroepen van dit comité houdt zich bezig met de ontwikkeling van de 802.11s-standaard. Deze standaard is bedoeld om te komen tot een eenduidige opvatting over hoe zogenaamde WiFi-meshnetwerken opgezet en beheerd moeten worden. Op dit moment is het zo dat een draadloos netwerk bestaat uit een aantal accesspoints die elk een verbinding hebben met het vaste netwerk. Door de toepassing van deze standaard zou het mogelijk moeten worden om een accesspoint zonder verbinding met het vaste netwerk op te zetten en accesspoints elkaars netwerkverbinding te laten verzorgen. Netwerkverkeer dat naar het internet moet, zal dus van accesspoint naar accesspoint gerouteerd worden net zolang totdat het een verbinding met het vaste netwerk vindt. Verschillende producenten van WiFi-apparatuur bieden al meshnetwerken aan, maar deze zijn niet compatible met elkaar.
Het grootste voordeel van meshing is dat er minder verbindingen met het vaste netwerk hoeven te worden gehuurd, wat aanzienlijk kan schelen in de kosten. Door deze techniek neemt wel de intensiteit van het WiFi-verkeer toe, maar door het automatisch toepassen van routingtechnieken kan hier omheen gewerkt worden zodat drukke accesspoints worden ontzien. Op dit moment liggen er 15 verschillende voorstellen voor deze standaard op tafel. Deze voorstellen zullen de aankomende maanden besproken en becommentarieerd worden, zodat volgend jaar mei de eerste conceptversie van de standaard klaar is en producenten producten kunnen gaan ontwikkelen op basis van de standaard. Een lid van de 802.11s-werkgroep heeft de voorstellen doorgenomen en verwacht geen grote problemen, doordat de voorstellen in grote lijnen overeenkomen.