Maanlander Peregrine verbrandt vermoedelijk in aardatmosfeer door brandstoflek

De maanlander Peregrine die maandag werd gelanceerd, keert terug naar de aarde door een brandstoflek. De fabrikant, Astrobotic, verwacht dat deze zal opbranden in de atmosfeer. Het was de bedoeling dat Peregrine op 23 februari een landing op de maan zou maken.

Het team van Astrobotic schrijft zaterdagavond in een update dat de Peregrine-maanlander volgens de recentste metingen onderweg is naar de aarde. Dat komt door een brandstoflek, waardoor er niet genoeg brandstof over is om het ruimtevaartuig in een baan om de maan te brengen. Het lek zou inmiddels 'aanzienlijk' zijn afgenomen, maar desondanks zou Peregrine inmiddels al op weg zijn naar de aarde. Een zachte landing zal niet mogelijk zijn, schrijft het Amerikaanse bedrijf. Astrobotic is naar eigen zeggen de mogelijke vervolgstappen aan het afwegen.

Peregrine werd op 8 januari gelanceerd aan boord van de nieuwe Vulcan Centaur-raket van United Launch Alliance. De Peregrine-lander is door Astrobotic gebouwd in opdracht van NASA. Het was de bedoeling dat deze het eerste commerciële vaartuig zou worden dat landt op de maan. Dat is wel eens eerder geprobeerd, onder meer door het Japanse ruimtebedrijf ispace, maar nog nooit met succes. Niet lang nadat de lander in een baan om de aarde is gebracht, dienden de eerste problemen zich aan. Dinsdag werd bekend dat een brandstoflek in het voortstuwingssysteem, vermoedelijk veroorzaakt door een explosie, daaraan ten grondslag ligt. In eerste instantie werd verwacht dat Peregrine daardoor zou neerstorten op de maan, maar nu blijkt dus dat deze terugkeert naar de aarde.

Lancering Peregrine
Lancering van Peregrine aan boord van de Vulcan Centaur

Door Kevin Krikhaar

Redacteur

14-01-2024 • 13:10

93

Submitter: wildhagen

Reacties (92)

Sorteer op:

Weergave:

Zonde van het geld. Maarja al doende leert men.

Ik ben benieuwd of ze er achter komen wat er ontploft is en het gaan herhalen. Ik vind het nog altijd jammer dat de ESA hun marsrobot niet hebben herhaald, die daar een verpletterende indruk heeft gemaakt :P

[Reactie gewijzigd door Llopigat op 23 juli 2024 19:13]

Dat zou je in eerste instantie denken, maar een 50% fail rate is geaccepteerd. Het is goedkoper om 2 missies naar de maan te sturen met een 50% succes kans dat 1 missie met een 75% succes kans. Het is dus een geplande afschrijving op de begroting NASA.

De James Web telescoop is een uitzondering met een 90% succes kans tegen astronomische (no pun intended) kosten.

De missies worden ontworpen om veilig te falen met bijvoorbeeld de voorkeur voor opbranden in de dampkring dan de maan te vervuilen met een crash.
Hoe werkt dat dan? 2x 50% fail rate is geen 100% kans op succes.
Klopt. Je moet de faal kansen val elke poging met elkaar vermenigvuldigen om de kans te krijgen dat je minstens 1 lander aan de grond krijt:
1 poging: 50% kans op falen
2 pogingen: 50% * 50% = 25% kans op falen
3 pogingen: 50% * 50% * 50% = 12.5% kans op falen.

Een andere manier om er naar te kijken is met een kans tabel. Dit komt op het zelfde neer.
Poging 1 gefaald & poging 2 gefaald = gefaald
Poging 1 gehaald & poging 2 gefaald = gehaald
Poging 1 gefaald & poging 2 gehaald = gehaald
Poging 1 gehaald & poging 2 gehaald = gehaald
Dit is alleen in theorie.
In de praktijk kost het een jaar of 10 om een satelliet te maken, soms langer.
Doordat de technologie steeds beter en sneller wordt heeft het weinig zin om een project te herhalen.
Dan kan je die data beter gebruiken om ervoor te zorgen dat een opvolger (groter, beter, sneller) wel de ruimte in komt.

Die opvolger van de JWST zijn ze ook al mee bezig met ontwikkelen, LUVOIR wordt dat.. met een nóg grotere spiegel.

Overigens zijn er van de Hubble wel meer telescopen de ruimte in gegaan, 9 (of 11?) stuks totaal.
Maar die andere versies waren gemaakt door de Amerikaanse defensie om vooral de aarde in de gaten te houden.
Elke opvolgende lancering behoud de originele kans berekening. Het wordt namelijk gereset bij elke lancering.
De eerst tot en met de laatste hebben in deze voorbeeld 50% kans.
De faal kans kan nooit lager worden dan 50%.
Al schiet je 1000 rakketten de lucht in is het nog steeds 50% kans
Nee, dat is onzin. Je veronderstelt nu een onafhankelijkheid.

Neem aan dat de eerste raket een faalkans van 50% heeft, en faalt door een fundamentele fout. Stel dat de tweede raket wordt gelanceerd omdat de eerste faalde, met dezelfde fout, dan is de faalkans van die tweede 100% geworden - de fatale fout zit er nog steeds.

Is die fout echter gerepareerd, dan is de resterende faalkans niet opeens 0 (kan later in de missie alsnog fout), maar in elk geval lager dan de originele 50%.
Neem aan dat de eerste raket een faalkans van 50% heeft, en faalt door een fundamentele fout. Stel dat de tweede raket wordt gelanceerd omdat de eerste faalde, met dezelfde fout, dan is de faalkans van die tweede 100% geworden - de fatale fout zit er nog steeds.
Dit is precies de fout die vaak gemaakt wordt met kans berekeningen.
Als een rakket een 50% faal kans heeft en de eerste mislukt dan heb je bij de tweede lancering nog steeds 50% kans dat de rakket faalt.
Ik heb gelukkig na het VWO nog een paar jaar universitaire statistiek gehad. Ik weet het verschil tussen afhankelijke en onafhankelijke kansen.

Als je een munt opgooit, dan is het met 50% kans kop. Kijk je nog eens naar dezelfde munt zonder 'm opnieuw te gooien, dan is het met 0% of 100% kans kop. Dat is het meest extreme voorbeeld van een afhankelijke kans, niet opnieuw gooien maar alleen opnieuw kijken.

Een raketlancering heeft een faalkans die een combinatie is van systematische en incidentele factoren. De systematische factoren zijn afhankelijk bij een tweede lancering, de incidentele niet.
Een VWO opleiding is bewijs voor foute berekeningen?
Een raketlancering heeft een faalkans die een combinatie is van systematische en incidentele factoren. De systematische factoren zijn afhankelijk bij een tweede lancering, de incidentele niet.
Een rakket = Onafhankelijk
Een lanceer platform = Afhankelijk
Ja, precies. Er wordt ervan uit gegaan dat er niets aan de raket gebeurt, maar bij de tweede raket wordt de fout gerepareerd, waardoor de kans op herhaling kleiner wordt. Maar is nog steeds geen 75%, waar over gesproken wordt. Ik vraag mij ook af of deze aanname van kansberekening ergens op gebaseerd is. Niet erg wetenschappelijk om te kijken waar het (ruimte)schip strand.
Je haalt twee dingen door elkaar: de kans op falen van één lancering. Die blijft inderdaad steeds 50%, simpel gezegd omdat die lanceringen geen "weet" hebben van de vorige lanceringen.

Maar de post waarop jij antwoord heeft het over de faalkans van een serie lanceringen. Als je twee lanceringen doet met elk 50% kans op falen, dan is de kans op falen van de twee lanceringen samen 25%. Of, anders gezegd: de kans op één succesvolle lancering neemt toe naarmate je meer raketten lanceert.
Dat geef ik ook juist aan. Elke lancering heeft zijn eigen kans berekening.
Een serie lancering bestaat namelijk niet voor sateliet lanceringen.
Het voorbeeld waar jij op doelt is als er bijvoorbeeld een batterij met 10 rakketten achter elkaar afgeschoten wordt. Elke rakket in de batterij wat afgeschoten wordt verminderd de kans op een faal. 1/10 1/9 1/8 ect tot aan 1/1. De kans wordt niet gereset tot de hele batterij weer gevuld wordt.
Het wordt wat verwarrend nu, maar volgens mij ging de discussie over het op de maan zetten van een lander. Als dat het doel is, dan kun je, volgens @AJediIAm ook twee keer lanceren met een 50% slagingskans. Dan heb je uiteindelijk een 75% slagingskans.
Ok om het zo simpel mogelijk aan te geven.
Aanname van AJediIAm:
Het is goedkoper om 2 missies naar de maan te sturen met een 50% succes kans dat 1 missie met een 75% succes kans.
Je kan dit op twee manieren lezen
1) De missie in totaal (dus beide lanceringen) heeft een 50% kans van slagen. 50% kans dat 1 of meedere het halen. 50% kans dat geen het haalt
2) Een raket missie heeft 50% kan van slagen. Elke lancering = 50% kans dat het slaagt

Voor optie 1 moet het duidelijk zijn hoop ik? 50% totaal is wat er dan bepaald wordt nadat beide raketten gelanceerd zijn. De raketten kunnen niet onafhankelijk van elkaar berekend worden want je heb dat al meegenomen.

Voor optie 2 kan je 1 raket afvuren met 50% kans maar ook als je 1000 raketten afvuurt heb je 50% kans. er verandert helemaal niks aan je kans berekening.
Maar de volgende poging heeft nog steeds 50% kans om te slagen :)
Ja, maar als je een lerende organisatie hebt hebt je 2 of 3 zwakke componenten gevonden in de eerste poging, en wordt je budget in de volgende poging gefocused op die zwakke punten.

Je ziet dat bij spaceX waar men regelmatig chrashes heeft, maar waar het geen issue is, omdat het toch maar ontwikkelmodellen zijn. Of zo wordt het verkocht....

Het verhaal wordt uiteraard heel anders bij bemande vluchten waarbij het toch wel prettig is als de astronauten levend landen. Hoewel, de russen leken dat ooit anders te zien.
SpaceX heeft meer succesvolle Falcon 9/Heavy lanceringen op een rij dan elke willekeurige concurrent in totaal.

Starship is een ander verhaal; dat is een ontwikkeltraject. Maar omdat SpaceX Starship met lopende-band processen bouwt, is het relatief goedkoop om testen in de praktijk uit te voeren in plaats van in simulaties. De lanceing van een Tesla met de eerste Falcon Heavy was een expliciet statement van die filosofie : dit is een test, geen man overboord als dit fout gaat.
Bedankt, maar ik snap de wiskunde wel.

Uiteindelijk zullen ze niet blij zijn met een gefaalde missie. Dacht dat jij wat meer inside informatie had hoe ze komen tot een begroting en bepaalde insteek van de geplande missies.
In het algemeen zal het zijn dat je van mislukkingen toch altijd nog het meeste leert. Ga je 10x het budget spenderen om uberhaupt wat te lanceren, vergeleken met een vroege poging die redelijke kans heeft, kom je uiteindelijk waarschijnlijk toch het verst door alle inzichten die je opdoet, en toeleveranciers die ook steeds nieuwe versies aan het bouwen zijn. Zo houd je ook de hele keten van toeleveranciers op stoom, ipv enkel een design en simulatie team.
Nee dus 2x kans op 50% succes. Nog altijd goedkoper dan 1x 75%. Heeft allemaal met kosten te maken. Die van 75% is vele malen duurder dan bijvoorbeeld 2x 50%.
Nee dus 2x kans op 50% succes. Nog altijd goedkoper dan 1x 75%.
Ik snap het niet helemaal. Als dit ding lek is geraakt door een materiaalfout, dan wil je die fout toch volgende keer voorkomen? De succesrate wordt snel lager als je iedere keer landers met dezelfde fouten lanceert.

Een domme vergelijking: als ik mijn fiets repareer dan is er in de praktijk 50% kans dat ik het in een keer goed doe. Vorige keer heb ik de ketting verkeerd om gemonteerd (dat kan blijkbaar). Dus volgende keer ga ik niet accepteren dat ik 50% kans heb dat ik de ketting goed om monteer; ik ga daar op letten. Dan geeft me geen 100% garantie dat het goed gaat, ik doe ongetwijfeld iets anders verkeerd, maar elke fout die ik kan elimineren wil ik elimineren.
Ik snap het niet helemaal. Als dit ding lek is geraakt door een materiaalfout, dan wil je die fout toch volgende keer voorkomen? De succesrate wordt snel lager als je iedere keer landers met dezelfde fouten lanceert.
Als jij de volgende keer dat ding lanceert met dezelfde fout, dan is de kans zelfs 0% dat het goed gaat. Dit is het enige percentage dat zeker is, al die andere percentages zijn uit de lucht gegrepen. Dat het de eerste keer goed gaat, is geen 50%, dat kan 30% zijn of 70% of 50%, niemand weet het.
Dit soort percentages kun je alleen berekenen uit ervaringen van vorige lanceringen. Net zoals het slagen van een operatie. De kans dat de operatie slaagt is bijna 100%. Ja, waar baseer je dat op? Niet door je natte vinger even in de lucht te houden.
En dat je een ketting andersom kan monteren en dat dit problemen geeft, wist ik nog niet. Bij deze. :+
Dit is het enige percentage dat zeker is, al die andere percentages zijn uit de lucht gegrepen. Dat het de eerste keer goed gaat, is geen 50%, dat kan 30% zijn of 70% of 50%, niemand weet het.
Dat is niet helemaal waar. Bij de NASA zijn ze ontzettend goed in FMEA's en supply chain management. Dat bij Apollo slechts 1 v/d 7 maanlandingen niet gelukt is is geen toeval, ze hadden de kwaliteit van alle systemen en subsystemen zo goed op orde, dat ondanks de vele onderdelen (ik heb wel eens van miljoenen onderdelen gehoord, dat kan ook de shuttle zijn geweest) toch op een enorm betrouwbaar eindproduct kwamen. Dat is duur, dus wat @AJediIAm wil zeggen is dat dat voor een onbemande maanlander eenvoudigweg té duur is.

Overigens is ook de FMEA van de NASA niet perfect, ik weet vrij zeker dat ze bij de Shuttle een kleiner kans op fouten hadden berekend dan 2/135.
Ik begrijp dat je door te testen en weer te testen het percentage omhoog kan schroeven, dat is, zeker bij bemande vluchten, niet meer dan logisch. Maar ik begrijp dat in dit geval er een behoorlijk gok-percentage is ingebouwd en dan denk ik dat elk percentage een gok is. :)
En dan moet je bedenken dat de JWST alsnog meer dan 200 single points of failure aan boord had bij de lancering. Maar gewoon door de productie van de spiegel was het niet mogelijk om daar voor goedkopere oplossingen te kiezen.
door de productie van de spiegel was het niet mogelijk om daar voor goedkopere oplossingen te kiezen.
Kan je dat uitleggen, of heb je een link?
Die spiegel is enorm en die past niet in een geheel in een raket, dus die moest helemaal uit kunnen klappen. Uiteraard volautomatisch want het L2 punt is niet bepaald naast de deur (in tegenstelling tot de lage baan om de aarde waar de Hubble hangt).

En dan moest het hele hitteschild ook nog uitklappen (nog groter dan de spiegel en meerdere lagen). Alleen daarvan telt de precieze positie niet zo, bij de spiegel natuurlijk wel, alle delen moesten ook nog eens heel precies uitgelijnd zijn.

Dat was best wel een heksentoer ja, en ze waren ook echt opgelucht toen het allemaal werkte zoals voorzien (bij de Hubble was dat niet het geval en die moest met de hand gefixt worden, wat hier niet mogelijk was geweest).

Echt een knap stukje techniek waar ze terecht trots op zijn.

[Reactie gewijzigd door Llopigat op 23 juli 2024 19:13]

Het maken van de spiegel was dusdanig ingewikkeld en duur dat het niet echt een optie was om teveel risico te nemen bij andere onderdelen van de telescoop (en daarmee te riskeren dat er een nieuwe telescoop -en dus compleet nieuwe spiegel- gemaakt moesten worden). Meer over de spiegel is hier te lezen: https://webb.nasa.gov/con...ry/ote/mirrors/index.html
Een zekere faalkans is acceptabel. Maar het is niet een eenvoudig wiskundig sommetje. Kwaliteit in je ontwerp en productieproces bereik je niet door tien keer iets te doen dat sloppy is. Om een vergelijking te maken: drie keer slordige software schrijven levert je geen perfect product.
Zonde van het geld
Hiermee zet je eigenlijk "Ik ken niets van economie". Waarom niet? Uiteindelijk stroomt dat geld terug. Het geld dat jij hebt uitgegeven als een CPU komt uiteindelijk (via een hoop omwegen) terug naar jou via je loon. Het is zonde op de korte termijn (en zeker als het grote bedragen gaat). Dat bedrijf gaat nu gewoon andere zaken verkopen en dan terug investesteren in een maanlander.

Ps. Ik land op de maan! Maar da's uiteindelijk geen prijs die je wint. Je wint door de prestige waarmee je contracten binnen haalt, maar een vermelding is ook prestige van een maanlander kunnen bouwen en lanceren. Dus zonde van het geld? Ik denk eerder "we hebben waar we voor kwamen". Zeker omdat ze wss zelf hun kans laag hebben ingeschat.
Uiteindelijk stroomt dat geld terug. Het geld dat jij hebt uitgegeven als een CPU komt uiteindelijk (via een hoop omwegen) terug naar jou via je loon.
Dat is toch geen reden om iedere uitgave goed te praten? Hoewel ik weet dat elke euro die ik uitgeef ten goede van een ander komt, dus indirect ook van de maatschappij dus van mij, zijn er nog steeds nuttige en nutteloze uitgaven. Dus als ik moet kiezen tussen geld uitgeven aan een geslaagde maanlanding of aan een mislukte, dan heb ik een duidelijke voorkeur. Dat zegt niet dat dit geld verspild is, er is ongetwijfeld kennis opgedaan, maar het had beter gekund.
Hoezo zonde van 't geld? Dat geld is op aarde uitgegeven, niet in de ruimte. Het enige wat zonde is, is dat de missie niet geslaagd is, maar het geld is gewoon terechtgekomen bij bedrijven en salarissen van medewerkers.
Dat geld is op aarde uitgegeven, niet in de ruimte. Het enige wat zonde is, is dat de missie niet geslaagd is, maar het geld is gewoon terechtgekomen bij bedrijven en salarissen van medewerkers.
Dat geld niet verloren gaat betekent niet dat iedere vorm van rondpompen nuttig is. Als onze overheid een vierbaanssnelweg aanlegt tussen Garminge en Witteveen (ik noem maar twee dorpjes), dan noem ik dat zonde van het geld. Ik weet dat er werklui, planners, managers en ontwerpers geld hebben verdiend en daarmee hun familie kunnen onderhouden, maar dat maakt het nog geen zinnige uitgave.

edit:
Werkverschaffing is het woord dat ik zocht.

[Reactie gewijzigd door 84hannes op 23 juli 2024 19:13]

'Niet zinnig' is ongelijk aan 'zondig'.... :Y)

Zonde van het geld is versplilling.

Verspilling van geld zou het zijn als vervolgens die weg weer zou zijn gesloopt....

Nu is welliswaar de boel ook kapot maar toch is er weer wat geleerd. Dat geldt veel minder voor wegen bouwen omdat we daar al aardig ervaren in zijn.... bij spul naar de maan sturen e.d. is nog wel wat onervarenheid....
Nu is welliswaar de boel ook kapot maar toch is er weer wat geleerd.
Dat dit leergeld is ben ik met je eens, maar @Polydeukes had explicieter kunnen stellen dat het uitgeven van geld niet het hoofddoel van de missie was. Het geld is "gewoon" bij andere partijen terecht gekomen is geen rechtvaardiging van welke uitgave dan ook, met uitzondering van een sociale werkplaats misschien.
Daar denken de gezinnen die daardoor / daarvan kunnen leven toch echt anders over ;)
Daar denken de gezinnen die daardoor / daarvan kunnen leven toch echt anders over
Dat klinkt bijna als werkverschaffing.
Het lek zou inmiddels 'aanzienlijk' zijn afgenomen, maar desondanks zou Peregrine inmiddels al op weg zijn naar de aarde.
Dat is als gepland, hij draait in een elliptisch baan een aantal keer om de aarde alvorens te landen op de maan. Door het tekort aan brandstof gaat hij nu de aarde niet missen.
Dit soort gebeurtenissen zetten mij altijd aan het denken. Wat een ongelooflijk risico namen de mensen tijdens die eerste maanlanding! Gelukkig is alles goed gegaan! Tof dat het allemaal kan!
Jammer dat het is mislukt maar ruimtevaart blijft lastig. Overigens wel een kleine zijnotitie, er waren zat mensen die schadenfreude hadden toen de sonde van Rusland deed neerstorten op de maan. Dit toont maar weer eens aan dat zelf met goede financiering het niet noodzakelijkerwijs goed gaat.
Zouden al die mensen die hun dna of as van nabestaanden mee hebben gestuurd om op de maan achter te laten, nu hun geld terug krijgen? Of gevalletje, jammer maar helaas?
Deze missies zijn relatief goedkoop, iets van een miljoen per kg als ik mij niet vergis. 'Best effort' is dan de garantie die je krijgt, m.a.w. Astrobotics doet z'n best en als het mislukt inderdaad jammer maar helaas.
Beide bedrijven die as van nabestaanden hebben meegestuurd met Peregrine Mission One hebben geen complete urnen (of de inhoud daarvan) meegenomen, slechts kleine beetjes per overledene.

De restplaats nu is verspreiding hoog in de aardse atmosfeer, wanneer straks de maanlander verbrand bij re-entry.
Het is eigenlijk ook te zot voor woorden dat dit überhaupt gebeurt. We helpen deze wereld al naar de klote en bij de eerste de beste kans beginnen we andere hemellichamen met onze as te vervuilen. Wat een waanzin.
Het kan nog erger. De astronauten die daadwerkelijk op de maan geweest zijn bij de Apollo missies, die hebben hun luiers op de maan gedumpt voor hun vertrek.

Nee, serieus, dit is geen grap. Lanceergewicht luisterde héél nauw, en dus hebben ze (wel zeer goed verpakt) afval op de maan achtergelaten, waaronder dus ontlasting.

Maar vreet jezelf nou niet op over een paar gram menselijke as die hebben meegelift op een totale payload van 90 kilo, waaronder 2 maanrovers en 8 wetenschappelijke instrumenten. Er gingen in totaal 13 time-capsules mee, 2 daarvan met as.
Ik snap je punt, maar ik blijf het belachelijk vinden. Als het lanceergewicht zo nauw luistert, laat die as en het systeem om het daar te dumpen dan gewoon lekker hier.

En dan zullen die mensen zeggen dat ze met deze stunt bijdragen aan de kosten van de missie. Nou, als ze dat zo belangrijk vinden kunnen ze ook gewoon een donatie doen zonder tegenprestatie.
Die Peregrine maanlander kan 90 kilo aan nuttige lading meenemen.

Stel nou dat er, aan verschillende klanten, een totaal van 84 kg* capaciteit verkocht is, en er zijn geen gegadigden die wetenschappelijk gebruik willen of kunnen maken van die laatste 6 kg*, dan heb je nog 6 kg, in kleinere behapbaardere stukjes, te verkopen als "pretpakket". Die restcapaciteit is zo alsnog verkoopbaar, want voor die kleine afnemers levert het flink PR op, ook in kleinere gewichten.

(* = Geen idee hoeveel kg er nou daadwerkelijk over was. Het gaat om het idee.)

Zie https://en.wikipedia.org/...Mission_One#Time_capsules

Er gingen gedenktekens mee, er gingen mensenresten mee, er gingen plaquettes mee. Er ging ook kunst, literatuur, muziek, een beeldbank, een verzameling speciaal hiervoor geschreven verhalen, en cryptocurrency mee... Nee, dat dient geen wetenschappelijk doel, maar het levert veel meer geld in het laatje dan alleen maar laten doneren.

[Reactie gewijzigd door JumpStart op 23 juli 2024 19:13]

Nou, als ze dat zo belangrijk vinden kunnen ze ook gewoon een donatie doen zonder tegenprestatie.
En daar zit nou net de crux. Ik ben het met alles eens wat je zegt hoor, maar zo werkt de mens gewoon niet. De mens denkt vooral aan zichzelf en dat er, eventueel, een gedeelte naar een goed doel gaat is hoogstens meegenomen.

Een ontmoeting met buitenaards leven naar aanleiding van dit soort in de ruimte gestuurde reclame zal wel heel ongemakkelijk gaan worden. Hoe het kan dat het als mensheid wel lukt om sondes tot de interstellaire ruimte in te sturen, maar 1 op 10 mensen nog met honger leeft.
Zet even snel je computer uit, dat is ook vervuilend.
Even alle gekheid op een stokje. Door ruimte techniek heb jij nu supersnel internet, kun je navigeren waar je maar heen wilt en kunnen we stormen voorspellen, etc. van elke fout leren we weer, kijk maar naar SpaceX. Dat is vallen en opstaan, en elke explosie of lancering levert weer data op om van te leren.
Ik heb het niet over ruimtevaart op zich. Ik heb het over het onzalige idee van mensen om hun as na hun dood op de maan te laten zetten. Wat een enorm opgeblazen ego moet iemand daarvoor hebben.
Denk dat je voor het geld dat ze betaald hebben om hun as mee te mogen sturen je wel een paar dingen hier op aarde kan recyclen.
En mocht je er in de toekomst last van hebben als je op de maan woont gewoon ff stofzuigen. Het is maar as
Dat was een ander deel van de missie met de Vulcan raket die gewoon goed is gegaan.
Die zaken komen in een 'eeuwige baan' rondom de zon terecht en helemaal niet op de maan.
Dat was een ander deel van de missie met de Vulcan raket die gewoon goed is gegaan.
Nee, helaas. Peregrine Lunar Lander flight 01 bevatte 2 maanrovers, 8 instrumenten en 13 "time capsules", waaronder die van Elysium Space en die van Celestis, die beide kleine hoeveeheden menselijke as bevatten. (Lees: kleine beetjes dus, géén hele urn-ladingen!)

En die zijn dus wel nog steeds aan boord van Peregrine Mission One en gaan dus straks verbranden in de dampkring van de Aarde.
Okay thanks. Dat wist ik niet, dit deel heb ik blijkbaar effe gemist.
Het is sneu want er ging veel goed voor een eerste keer.
Op naar de volgende poging.
Volgens de track-n-trade is het wel afgeleverd. j/k

Kvermoed dat er wel een clausule in de overeenkomst stond dat er risico's aan verbonden waren :p
Die hebben neerzettoestemming op een alternatieve locatie moeten geven voor vertrek.
Nee, die DNA is nu bij re-entry gemuteerd tot een - tot nu toe - onbekend monsterachtig wezen... :+
Maar een klein dorpje in het bos waar het op de aarde zal storten leert binnenkort meer....
Sinds wanneer kan een maanlander landen op plasma, kan iemand mij dit alsjeblieft uitleggen ?
Ik weet niet waar je aan refereert, maar als een voorwerp de atmosfeer van de aarde binnendringt er zich plasma vormt door de compressiehitte
aardatmossfeer??? of gewoon in de dampkring, dat leest wat makkelijker.
Gewoon weer een slappe vertaling van "earths atmosphere"
Huh, het is gewoon de 1-op-1 correcte vertaling. Dampkring is een alternatieve benaming, beiden zijn 100% correct.
Ik vindt aardatmosfeer een alternatieve benaming hoor.
Dampkring is toch wat meer gebruikelijk denk ik.
Doen me toch denken dat Heineken de tijd al ver voor uit was:
https://www.youtube.com/watch?v=eTWqCllw_SM
Natuurlijk met een knipoog.
Die was echt brilliant ja.
Bijzonder dat het in 1969 wel gelukt is.... just sayin'...
Wacht even, bij welke groep moet ik jou nou indelen? Bij de groep "Zie je wel, als het nu al niet lukt, dan is het vijftig jaar geleden al helemaal niet mogelijk geweest"? Of bij de groep "Stom van NASA dat ze al die kennis van vroeger hebben weggegooid"?
Kansen spreiden, gewoon allebei.

/s
Je hoeft mij nergens in te delen.... Ik heb alleen mijn bedenkingen. Niet zo gek toch?
Haha. De "ik zeg niet dat ze nooit op de man zijn geland, maar er klopt veel niet" groep dus. Ook groot overigens. Dat zijn de mensen die vooral wijzen op wat er niet klopt, maar ook weten dat een alternatief scenario nog onwaarschijnlijker is.
Volgens mij een valide argument. Waarom geen gebruik maken van alle kennis van toen, minimaal als startpunt? Wat "beter" is het er niet op geworden. Het lijkt alsof het wiel opnieuw uitgevonden moet worden.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.