NASA wil over acht jaar twee missies naar Venus lanceren

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA wil over ongeveer acht jaar twee missies naar Venus lanceren. De bedoeling is om te ontdekken hoe de planeet ondanks alle overeenkomsten met de aarde onbewoonbaar heet is geworden.

Venus

Die missies heten Davinci+ en Veritas, zegt de NASA. Davinci+ staat voor Deep Atmosphere Venus Investigation of Noble gases, Chemistry, and Imaging. De sonde moet de gassen in de atmosfeer meten en foto's in hoge resolutie terugsturen van de 'tesserae', mogelijke tectonische platen zoals de aardse continenten.

De andere missie is Veritas, Venus Emissivity, Radio Science, InSAR, Topography, and Spectroscopy. Die missie beoogt het oppervlak van Venus in kaart te brengen. Dat gebeurt onder meer met een Synthetic Aperture Radar of SAR. Beide zijn door Amerikaanse organisaties geleide missies, maar bij Veritas is er ook Europese inbreng. Onder meer de apparatuur komt van Europese organisaties.

De NASA heeft voor beide missies ongeveer 500 miljoen euro voor de ontwikkeling begroot. De lancering van beide missies staat gepland tussen 2028 en 2030. De laatste keer dat er een Amerikaanse missie richting Venus ging was in 1978. In de tussentijd was er wel aandacht voor Mars, waar diverse rovers rondrijden en informatie terugsturen naar de aarde.

Reacties (87)

Ik vind het jammer dat er geen lander tussen de geplande missies zit. De laatste lander was de Vega-2 van de Sovjet-Unie, en die is alweer uit 1984.

En uiteraard het succesvolle Venera-programma van de Sovjet-Unie, met de allereerste landing op Venus ooit, met de Venera 7, op 15 december 1970, deze Venera-7 stuurde ook de eerste beelden ooit vanaf een andere planeet dan de Aarde.

De Russen plannen overigens wel degelijk een nieuwe missie naar Venus, de Venera-D, die in 2029 zou moeten worden gelanceerd. Naast een orbiter en wat andere zaken bevat deze een lander. De hoop is dat die lander het tot 3 uur zal volhouden in de waanzinnige druk (90 bar) en temperatuur (475 graden Celcius) en toxische atrmosfeer (o.a. zwavelzuur) op Venus.

Zover ik weet hebben de VS (of de ESA) nog nooit een lander naar Venus gestuurd, alleen flybys en orbiters.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 3 juni 2021 10:30]

De oppervlakte van Venus is ruim 450 graden. Dat is alsof je in de oven van je fornuis wat koelte gaat zoeken. (Je oven is dan nog zo'n 200 graden koeler !)

En dan hebben we het nog niet eens over de verpletterende luchtdruk op Venus.

Een lander was leuk geweest, maar ook een enorme uitdaging en investering voor een apparaat wat waarschijnlijk maar kort zal leven.

Klopt, ik heb ooit wel eens gelezen dat de Sovjets dachten dat de apparatuur defect was omdat ze deze waarden absurd vonden, maar latere missies bevestigden de metingen met vergelijkbare waardes, waaronder de Venera-7.

En idd, de tijdsduur is een probleem. Maar de Russen hopen met Venera-D dus wel ruim 3 keer zo lang actief te kunnen blijven dan de 53 minuten van eerdere missies.

The probe appeared to go silent on impact, but recording tapes kept rolling. A few weeks later, upon a review of the tapes by the radio astronomer Oleg Rzhiga, another 23 minutes of very weak signals were found on them. The spacecraft had landed on Venus, and probably bounced onto its side, leaving the medium gain antenna not aimed correctly for strong signal transmission to Earth.

The probe transmitted information to Earth for 53 minutes, which included about 20 minutes from the surface. It was found that the temperature at the surface of Venus was 475 °C (887 °F) ± 20 °C. Using the temperature, and models of the atmosphere, a pressure of 9.0 MPa (1,300 psi) ± 1.5 MPa was calculated. From the spacecraft's rapid halt (from falling to stationary inside 0.2 seconds), it was possible to conclude that the craft had hit a solid surface with low levels of dust.

The probe provided information about the surface of Venus, which could not be seen through a thick veil of atmosphere. The spacecraft definitively confirmed that humans cannot survive on the surface of Venus, and excluded the possibility that there is any liquid water on Venus.

(van de Wiki-pagina)

De oppervlakte van Venus is ruim 450 graden. Dat is alsof je in de oven van je fornuis wat koelte gaat zoeken. (Je oven is dan nog zo'n 200 graden koeler !)

NASA is wel bezig elektronica te ontwikkelen die bij zo'n hoge temperatuur kan functioneren
https://www.nasa.gov/pres...er-venus-surface-missions

Ik begrijp het sentiment, maar anderzijds ook de technische uitdagingen en risico's van Venus's atmosfeer.
Die is enorm dicht, heet (300-700°?) en bevat wolken van zwavelzuur. Sterke winden (>300km/u) gecombineerd met die dichte atmosfeer maken gecontroleerd landen zoals op mars of de maan bijna onmogelijk. De kans dat je zo in een of ander lavameer terechtkomt of tegen een klif gekwakt wordt is echt groot. Ik begrijp dus dat men die risico's liever niet neemt zolang er op andere manieren nog goede data te verwerven is.

Je kunt de planeet Venus niet vergelijken met onze Aarde en de planeet Mars.
De luchtdruk op onze aarde is gemiddeld 1 atmosfeer of 1000 millibar
De luchtdruk op de planeet Venus is 500 maal zo groot. En door de dichte atmosfeer en de rotatie van deze planeet in vijfhonderd dagen. Is het aan de nachtzijde even warm als aan de nacht zijde.

De planeet Mars staatntussen de planeet Aarde en de planeet Jupiter in.
De zwaarte kracht op Mars is veel lager dan van de planeet Aarde en zeker als dat van de planeet Venus.
Temperaturen zijn op mars wat aangenamer dan op de planeet Venus.

Dus een Venus karretje ontwikkelen is met de huidige techniek onmogelijk.
Denk alleen maar door het bombardement van straling door de zon

DAVINCI+ gaat toch een probe de atmosfeer insturen? Dus toch wel een "lander"

Jupiter zou er iets met te maken hebben waarom Venus zo heeft is (400C°+) en onleefbaar is terwijl andere planeten dichterbij staan en minder heet worden. https://edition.cnn.com/2...-scli-intl-scn/index.html

Als we begrijpen hoe planeten elkaar beïnvloeden kunnen we ook beter inschatten of een aardachtige planeet in een ander zonnestelsel levensvatbaar is. Dankzij de TESS telescoop gaan we alleen maar meer nieuwe planeten vinden die gelijkaardig zijn aan de aarde. Ze gokken op 10.000. Op Wikipedia spreken ze zelfs van 20.000. En de nog te lanceren James Webb telescoop zou die planeten dan beter kunnen bestuderen. Van die 20.000 maken ze dan een shortlist zodat de James Webb telescoop efficiënt kan ingezet worden.

Om dan effectief de leefbaarheid van een planeet te kunnen inschatten op miljoen lichtjaren afstand heb je veel kennis nodig en die proberen ze nu dicht hij huis te vergaren. (op enkele lichtminuten afstand.)

[Reactie gewijzigd door Coolstart op 3 juni 2021 11:43]

Jupiter zou er iets met te maken hebben waarom Venus zo heeft is (400C°+) en onleefbaar is terwijl andere planeten dichterbij staan en minder heet worden.

Dat onderzoek vind ik nogal een onnozele benadering, mercurius staat inderdaad dichterbij de zon met temperaturen van 420℃ tot -170℃ door de langzame rotatie van de planeet en de ijle atmosfeer.
De atmosfeer van venus is vele malen dikker waardoor hitte opgevangen word en hogere temperaturen behaald kunnen worden, maar dat is dan ook maar 30℃

Dat in de begindagen van ons zonnestelsel chaos heerste en zich over tijd de banen van objecten stabiliseerde dan zou het hypothetisch kunnen dat jupiter invloed hierop heeft gehad als de objecten toen dichter bij elkaar stonden, vandaag de dag is de afstand tussen jupiter en de binnenplaneten te groot om nog van enige relevante invloed te zijn.
Er zijn teveel fysische factoren dat slecht terug te herleiden is dat jupiter de primaire oorzaak zou zijn geweest dat deze gasplaneet venus dichter naar de zon geslingerd heeft.

Dat het op Venus zo warm is en met name de extreem hoge minimumtemperatuur komt primair vanwege de atmosfeer met een zeer hoge concentratie broeikasgassen. Nu zijn Venus en Mercurius lastig met elkaar te vergelijken omdat ze omvang, atmosfeer, vulkanische activiteit e.d. zo veel verschillen.

Mercurius is beter te vergelijken met Mars en over Mercurius en de minimumtemperatuur gesproken, Mars heeft een poolwinter die maar liefst 6 (aardse) maanden duurt, staat veel verder van de zon dan Mercurius, heeft een zeer ijle atmosfeer, maar desondanks is de minimumtemperatuur veel hoger dan die van Mercurius. Oorzaak: de atmosfeer van Mars mag dan zeer ijl zijn (pakweg 0.7% t.o.v. onze Aarde), hij bestaat wel voor ruim 95% uit CO2.

En dan zijn er nog steeds mensen die ontkennen dat CO2 een bijdrage aan opwarming zou hebben...

Dat het op Venus zo warm is en met name de extreem hoge minimumtemperatuur komt primair vanwege de atmosfeer met een zeer hoge concentratie broeikasgassen.

De reden dat de temperatuur zo hoog is, is omdat de druk van de atmosfeer zo hoog is. Ook al zou er geen enkel broeikasgas in de atmosfeer zijn, dan zou de temperatuur nog steeds zo hoog zijn, puur door die hoge druk. Dat zien we dan ook bij andere planeten met dergelijke hoge druk.

Dat de minimum temperatuur op Mercurius zo laag is komt doordat de planeet heel langzaam draait zodat de kant in de schaduw heel lang kan afkoelen. En de zeer ijle atmosfeer doet ook erg weinig om dat tegen te gaan.

Mars heeft poolwinter van 6 maanden waar de zon helemaal niet op komt. En 6 maanden is toch een stukje langer dan 58 dagen of niet soms? Had je mijn post eigenlijk wel gelezen?

"...Mars heeft een poolwinter die maar liefst 6 (aardse) maanden duurt..."

[Reactie gewijzigd door Opa73 op 3 juni 2021 18:47]

nostalgamus waar jij op reageert noemt temperaturen op de rest van de planeet. NIET de polen.
Gewoon het verschil tussen dag en nacht.
En die nacht duurt dus heel lang op Mercurius.

Als je het specifiek over de polen hebt moet je ook meenemen dat grote delen van de zuidpool van Mercurius nog nooit in het bestaan van de planeet zonlicht hebben gezien. 4,5 miljard jaar is toch een stukje langer dan 5 maanden, of niet soms?

Mercurius is beter te vergelijken met Mars en over Mercurius en de minimumtemperatuur gesproken,

Als je op mijn post reageert zou je wellicht kunnen kijken wat ik geschreven heb: minimumtemperatuur. En die zitten nu eenmaal op de polen.

Moet je ook meenemen dat grote delen van de zuidpool van Mercurius nog nooit in het bestaan van de planeet zo

Nee hoor, het maakt geen significant verschil of 10 dagen, 58 dagen, een half jaar of helemaal geen zonlicht krijgt. Ga maar na, ter hoogte van de evenaar daalt de temperatuur op Mars in iets meer dan 12 uur tijd al met pakweg 100° Kelvin. Overigens is ook normale nachttemperatuur van Mercurius al ruimschoots lager dan de minimum temperatuur van Mars tijdens de poolwinter. Conclusie?

En ik weet niet of je wel eens in een woestijn bent geweest, maar zelfs hier op aarde waar onze atmosfeer pakweg 140 x dichter is dan die op Mars en zelfs de droogste woestijn meer water heeft (wat dus warmte beter vast houd) zul je merken dat het al een paar uur na zonsondergang erg koud wordt.

Conclusie is dat een druk van een atmosfeer de temperatuur van een planeet bepaald.
De atmosfeer van mercurius is zowat niet bestaand. Tot recent niet eens bekend. Daardoor zijn de temperatuur verschillen daar zo extreem.

Als je de atmosferen van de verschillende planten bekijkt, dan blijkt heel duidelijk dat de dikte van de atmosfeer alles bepalend is. Niet de samenstelling.

Mars zit qua druk veel dichter bij Mercurius dan bij Aarde

Het NIET of WEL hebben van een atmosfeer is een veel groter verschil dan een ijle atmosfeer of een aardse atmosfeer.

Als je de temperaturen en afstand van alle planeten in een grafiek zet, dan zie je dat mars helemaal geen hoge temperatuur heeft.

Ik verwijs je naar een peer-reviewed en gepubliceerd onderzoek: "New Insights on the Physical Nature of the Atmospheric Greenhouse Effect Deduced from an Empirical Planetary Temperature Model" van Dr Keller en Dr Nikolov.
Daarmee voorspellen ze heel nauwkeurig de temperatuur aan het oppervlak voor alle planeten, zonder enige invloed van broeikasgassen. Iets wat de aanhangers van de broeikastheorie niet kunnen.
Een korte samenvatting vind je hier: https://lidblog.com/atmospheric-pressure-greenhouse-effect/
En hier een 20 min presentatie van hen zelf: https://www.youtube.com/watch?v=L82YMAuhjvw

Dat hoge druk een hoge temperatuur tot gevolg heeft is basis natuurkunde. Dat jij dat kolder noemt geeft alleen maar jouw gebrek aan natuurkunde kennis aan.

Vriend, ik heb nieuws voor je, ik heb zelf natuurkunde gestudeerd. En dat jij als leek met die malloten van een Keller en Nikolov komt aanzetten, tja, zeg nou zelf.

En toch zou je wellicht eens moeten proberen hun prulwerkje en de fouten die ze daarin gemaakt proberen te begrijpen, ze hebben namelijk in essentie een regressie-analyse gebruikt om de algemene gaswet te confirmeren: https://nl.wikipedia.org/wiki/Algemene_gaswet

Daar is natuurlijk niets mis mee. De fout die zij vervolgens maken is dat ze vervolgens stellen dat: "alleen de druk van invloed is".

En wat peer-reviews betreft:

"The paper simply disregards basic physics in favor of curve fitting".

"Nikolov and Zeller are wrong, models of planetary surface temperatures without the greenhouse gas effect violate the law of conservation of energy"

Zelfs jij als leek zou, als je ook maar 10 seconden zou nadenken, moeten kunnen inzien dat de temperatuurverschillen op Venus veel groter zijn dan de druk verschillen. Of wil je nu echt beweren dat je daar te dom voor bent?!

Als je de temperaturen en afstand van alle planeten in een grafiek zet, dan zie je dat mars helemaal geen hoge temperatuur heeft.

We kunnen natuurlijk niet allemaal natuurkunde gestudeerd hebben, maar als we het dan toch over basiskennis natuurkunde hebben: de hoeveelheid energie die je van de zon ontvangt is niet lineair t.o.v. de afstand, maar kwadratisch:

Aarde: 1361 W/m2
Mars: 586 W/m2

Temperatuur (gemiddeld):
Ruimte: 3°K
Mars: 210°K (Delta Ruimte = 207°K)
Aarde: 288°K (= Delta Ruimte = 285°K)

Conclusie: ondanks de zeer lage atmosferische druk is het op Mars in verhouding erg warm. Zie je, natuurkunde is helemaal niet zo eng of moeilijk...

Het verschil tussen de minimum temperaturen heeft niets te maken met de (bijna afwezige) atmosfeer, maar alles met dat Mars maar net iets meer als een dag nodig heeft om om zijn as te roteren, en mercurius ruim 58.

Zie bovenstaande reactie: Mars heeft poolwinter van 6 maanden waar de zon helemaal niet op komt.

Tegelijkertijd geeft de film Interstellar erg goed aan dat er groot verschil is tussen gelijkwaardige planeten en daadwerkelijk bewoonbaar.

Een interessant artikel over waar je naar moet zoeken voor habitable planets. Of ze gelijk gaan krijgen is niet zo zeer het punt, wel dat het misschien niet allemaal zo helder is wat er benodigd is

https://astrobiology.nasa...%20habitable%20conditions.

Aan de andere kant is de film Interstellar grotendeels fictie, niet een documentaire.

Klopt maar wat @DropjesLover zegt klopt wel. Interstellar laat dat heel duidelijk zien. Normaal gezien worden in sci fi films kolonisatie altijd voorgesteld als een planeet vinden vanop aarde, er naar toe reizen en er is leven. Meestal zijn dat dan monsters die het gemunt hebben op de kolonisten om de kijker geboeid te houden. Maar dat geeft interstellar dus goed weer. De zoektocht naar leven op een andere planeet is minder gemakkelijk dan het in de meeste films wordt voorgesteld

Interstellar laat dat heel duidelijk zien.

Het enige wat die film wetenschappelijk correct laat zien is dat zwarte gat, en dan nog met de nodige artistieke vrijheid. Het valt zeer te betwijfelen of we ooit met een bemande missie gaan kijken of een planeet wel of niet geschikt is voor menselijk leven, laat staan dergelijke extreme planeten. Het verhaal in de film wringt zich in bochten om dat zogenaamd noodzakelijk te maken - geeft niet, want het is maar een film, maar daarmee laat het ook weinig wat reëel is duidelijk zien.

Oh als je zo gaat muggenziften dan start ik er ook mee. Hoe weet jij dat het sterk te betwijfelen valt dat we ooit planeten gaan bezoeken om te kijken of ze levensvatbaar zijn? Binnen honderden jaren kijken ze naar ons zoals wij kijken naar alle mensen die voor ons geleefd hebben. Wij kunnen nu niet voorspellen wat binnen onze mogelijkheden gaat liggen. Dus nu al stellen dat we dat hoogstwaarschijnlijk niet gaan doen is ook niet realistisch

Hoe weet jij dat het sterk te betwijfelen valt dat we ooit planeten gaan bezoeken om te kijken of ze levensvatbaar zijn?

Om dezelfde rede waarom we nu dat doen mbt planeten die veel dichterbij zijn, zoals Mars; 'robot missies' zijn vergeleken met bemande missies financieel en technisch binnen redelijke termijn haalbaar.

Wij kunnen nu niet voorspellen wat binnen onze mogelijkheden gaat liggen.

Dat is geen reden om te denken dat de fantasieën die we daarover hebben realistisch zijn.

[Reactie gewijzigd door BadRespawn op 3 juni 2021 15:46]

En daarom dat we perse mensen naar Mars wil sturen ....

Onze fantasieën over technologie schenken ons ook nieuwe technologie. Het is even idioot te beweren te weten wat er binnen honderden jaren zal zijn als beweren te weten wat er niet zal zijn.

Voor een missie naar Mars hebben we niet radicaal nieuwe technologie nodig, het hangt zeker niet af van zoiets als een white hole...

Tuurlijk maar 100 jaar geleden zijn de slimste koppen ter wereld dat we nooit energie zouden kunnen oogsten uit een atoom

Dat betekent niet dat alles wat je kan bedenken ook mogelijk is.
Er is nogal een verschil tussen enerzijds technologie die eigenlijk al bestaat maar nog wat verder moet worden uitgewerkt (zoals nodig voor een bemande missie naar Mars), en anderzijds 'something something white hole'.

Net zoals ju nu niet kan zeggen wat er over honderden jaren niet mogelijk zou zijn.Wat je doet is net hetzelfde als waar je dropjeslover van "beschuldigde". Er valt voor de mens nog zoveel te leren.

Net zoals ju nu niet kan zeggen wat er over honderden jaren niet mogelijk zou zijn.

Als jij jezelf nog eens herhaalt dan zal ik dat ook maar doen: het feit dat we niet weten wat er ooit mogelijk zal zijn, wil niet zeggen dat alles wat je kan bedenken mogelijk zal zijn.

En daar zit je nu verkeerd. Theoretisch hebben we al zaken als een warp drive. Het is niet langer iets uit films. We hebben er al een model voor.

NASA's Ames research lab heeft een geschiedenis van gekke ideeën die niet reëel blijken te zien, zie de zgn EM-drive.
De artikelen van NASA over die zgn warpdrive vergeten gemakshalve te noemen dat er veel antimaterie voor nodig is. Ook met zeer optimistische schattingen over reductie van productie kosten is het niet realistisch om voldoende te produceren voor een schaal model.


The Painful Truth About NASA's Warp Drive Spaceship From A Physicist
https://jalopnik.com/the-...spaceship-from-1590330763
... note that "the mass-energy equivalent" of 700 kg (which I don't believe for a second, I suspect you need much more) essentially means you need 350 kg of antimatter to combine with 350 kg of matter.

they note that the current cost of producing 1 gram of antimatter is about $100 trillion. But, with completely unsupported optimistic estimates, you might get that down to $10 billion per gram. So, with the most wild-eyed pie-in-the-sky estimates, fuel alone will cost you $3.5 quadrillion — roughly the entire economic output of the world for forty years.

En dan verwijs ik graag terug naar Einstein

Wat heeft dat er mee te maken? Einstein's theorieën werden niet gek of irreëel gevonden.

Einstein zei ook dat het onmogelijk zou zijn om bvb een atoombom te maken. Zou nooit mogelijk zijn.

Weet je wat het jammere is aan deze discussie dat ik je nooit een "zie je nu wel" ga kunnen sturen

[Reactie gewijzigd door monojack op 18 juni 2021 13:24]

Je komt iedere keer met een variant van hetzelfde slappe argument; 'ooit iemand heeft gezegd dat x onmogelijk is maar het bleek wel mogelijk, daarom is y mogelijk'.
Vanaf nu mag je verder in je eentje rondjes lopen.

Maar gebaseerd op gangbare theorieën.

Plus een flinke dosis fantasie en overdrijving.
Ik vindt het frappant als een science fiction film wordt genoemd als bron van wetenschappelijk informatie. Er is ruimschoots science fact beschikbaar, er is geen film nodig om aan te geven dat een Aarde-achtige planeet binnen de habitable zone ook best niet leefbaar kan zijn.

Als je het over een flinke dosis fantasie en overdrijving hebt, kan ik de film Gravity (2013) voordragen die voor een één of andere reden in de media werd geprezen voor zijn realisme. Interstellar brengt gangbare theorieën aan het licht op een leuke en interessante manier dat mensen die zich nooit echt in deze wetenschap hebben verdiept aan het denken zet, en zich openstellen om te luisteren naar wat anderen met meer verstand ervan erover te vertellen hebben. Als voorbeeld dat tijddilatatie een echt iets is, en dat de GPS satallieten daar "last" van hebben. Zonder de context van deze film zouden minder mensen het interessant vinden.

Mooi, als ze nu ook eens paar foto's van de aarde maken terwijl ze daar zijn zou dat helemaal top zijn.

Waarom zou je foto's willen van de aarde? Op die afstand laat zijn foto weinig meer zien dan een stip, daar heb je weinig aan.

Ik denk niet dat het zo intressant is om foto's te maken van de Aarde vanaf het oppervlakte van Venus. Het is er nogal erg... uhm... "bewolkt". En als je bedoelt vanuit de buurt van Venus, daar zijn al lang foto's van.

Zodat je kan zien dat de Aarde niet plat is bedoel je? Daar zijn er al genoeg van.

Gaan we de 'selfie'-manie nu ook al naar andere planeten brengen?

Zoals anderen ook zeggen: veel valt er vanaf daar aan de aarde niet te zien. Dan liever van iets dichterbij voor detail.

Op zich natuurlijk wel leuk: Venus is ook met het blote oog vanaf Aarde waar te nemen (de bekende 'morgenster' en 'avondster'), dus de Aarde als 'ster' altijd leuk :-)

Wat hebben ze eigenlijk aan de informatie over de gassen op Venus?

De bedoeling is om te ontdekken hoe de planeet ondanks alle overeenkomsten met de aarde onbewoonbaar heet is geworden.

Zorgen dat het hier op Aarde niet zo heet wordt dat het soldeer uit je schakelingen smelt.

Het kan ons begrip van (het vormen van) planeten en het zonnestelsel vergroten.

Daarnaast heeft Venus (vermoedelijk) een run-away broeikaseffect. Als we daar meer van begrijpen kan dat wellicht ons begrip van ons eigen broeikas-effect, waar we steeds meer last van krijgen, helpen begrijpen. En daarmee de aanpak ervan.

Bedankt!

Als je erover nadenkt is het ook wel weer tekenend voor mensheid.

We parasiteren de aarde en kunnen onszelf - ondanks de bewustwording van de consequentie - geen halt toeroepen en zoeken vervolgens een wetenschappelijk oplossing om gewoon op deze voet verder te kunnen gaan.

Dat is ook de weg voorwaarts. Als spo6rt typeren we ons door juist techniek, omgeving en kennis toe te passen om verder te komen.
Sommige diersoorten zijn over de aarde verspreid door te zwemmen of toevallig mee te liften op drijfhout, de mens bouwt gewoon een boot.
Daar waar dieren langzaam moeten evolueren om zich aan te passen aan een ander klimaat, gebruiken wij kleding, gebouwen, vuur en elektriciteit om over te kunnen leven.

En zo gaan we (hopelijk) ook het CO2 probleem aanpakken, techniek, kennis en kunnen inzetten.

Nu wil ik niet zeggen dat we op huidige voet verder moeten, maar volledig klimaatneutraal en cradle-to-cradle leven is een illusie, dus je zult op enig punt in de toekomst altijd weer tegen hetzelfde probleem aanlopen, simpelweg omdat er steeds meer mensen bijkomen. Uitstel van executie dus en dan kun je maar beter zorgen dat je alvast weet hoe je de problemen die daarbij komen kijken, kunt tackelen.

En zoals eigenlijk altijd: why not both? We kunnen beter omgaan met onze omgeving en meer leren over andere omgevingen. Het hoeft niet één van die twee te zijn.

[Reactie gewijzigd door vickypollard op 3 juni 2021 10:29]

Een nieuwe verlichting kan geen kwaad. Het is altijd al èn-èn geweest. En zorgen voor een betere kwaliteit van leven èn zorgen voor de planeet. En op korte termijn èn op lange termijn. En ons technologisch ontwikkelen èn permacultuur opnieuw gaan waarderen.

Ondertussen zou minder, minder, minder consumeren best wat vaker in onze basishouding opgenomen mogen worden. We hebben immers altijd behoefte aan meer, dat is onze natuur. Volledig klimaatneutraal is niet haalbaar inderdaad, maar niks doen betekent onze aarde snel onleefbaar maken voor onszelf, 2050 is al snel.

Benieuwd of ze ook een mogelijkheid zien om op zoek te gaan naar die fosfine vondsten van vorige jaar.
Ben benieuwd of die nu wel of niet bestaan.

De fosfine-waarneming is inmiddels al onderuit gehaald door, onder anderen, Nederlandse wetenschappers: https://arxiv.org/pdf/2010.09761.pdf

[Reactie gewijzigd door thomas_n op 3 juni 2021 13:51]

Jammer dat het nog zo lang duurt. Venus is naar mijn idee een veel interessantere planeet dan Mars. Het heeft een atmosfeer, wolken, onverklaarde chemische processen...

De Russische Venera-missies hebben prachtige foto's opgeleverd en met de kennis en technologie van nu, zou het wellicht mogelijk zijn om apparatuur daar langer te laten overleven.

Schijnt alleen dat de reis er naartoe een stukje duurder en ingewikkelder is.

Edit: en laat ze ajb luchtballonnen meenemen om hoog in de atmosfeer 'op te hangen'

[Reactie gewijzigd door DirtyBird op 3 juni 2021 10:32]

De reis zelf is eenvoudiger en goedkoper. Maar door het klimaat moet elke vorm van lander extreme temperaturen en druk aankunnen. Daar zit de kost in.

Ik zie het. Dan ben ik met iets anders in de war.

Nadeel van die geforceerde acroniemen is dat ze niet zomaar het onderzoeksdoel kunnen aanpassen

Ik voorspel over 8 jaar wat extra royalty-inkomsten voor de (overgebleven/nazaten van) bandleden van Shocking Blue

[Reactie gewijzigd door anandus op 3 juni 2021 10:04]

Voor diegenen die de verwijzing niet direct door hebben: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Venus_(lied)

Dat nummer is weer gejat, niks om trots op te zijn.

De 16 Psyche missie gaat denk ik heel veel betekenen voor de ruimtevaart. Ik wil niet zeggen meer dan de ontdekkingsmissies, maar wel als in terugverdienen van eerdere investeringen

Op termijn langer dan een mensenleven verdienen zo'n beetje alle investeringen in wetenschap zich terug. Maar 'commercieel' is dat niet interessant omdat investeerders wel tijdens hun leven winst willen zien. Vandaar dat niet bedrijven maar overheden dergelijke investeringen doen.
Op welke termijn denk dat dankzij de Psyche missie die eerdere investeringen zullen worden terugverdiend?

Gelukkig maar. Er is erg veel focus op Mars de laatste jaren. Levert veel kennis en mooie plaatjes op maar laten we de andere hemellichamen niet vergeten. Venus is een mooie stap en daar is denk ik nog heel veel te leren. Ik hoop dat erna ook budget kan komen voor een hernieuwd bezoek aan de verre reuzen Neptunus en Uranus welke slechst eenmaal lang geleden zijn bezocht door de Voyager. Die verre reuzen lijken wellicht erg veel op de planeten die bij andere sterren zijn ontdekt (deze zijn groot en hebben hele snelle banen om hun ster, dus zeker niet 1:1 te vergelijken).