Wetenschappers hebben op basis van data van de Kepler-ruimtetelescoop een exoplaneet op 300 lichtjaar van de aarde gevonden. Deze bevindt zich in de bewoonbare zone en werd in eerste instantie genegeerd, omdat een computeralgoritme de helderheidspiek afdeed als valspositief.
De planeet heeft de naam Kepler-1649c gekregen en heeft een straal die 1,06 keer zo groot is als die van de aarde. De hoeveelheid licht die de planeet ontvangt van zijn ster, is ongeveer 75 procent van de hoeveelheid licht die de aarde van de zon krijgt. Volgens de NASA betekent dat dat de temperatuur op de planeet vergelijkbaar met die op aarde kan zijn. Kepler-1649c cirkelt in 19,5 aardse dagen om zijn ster en staat er dan ook relatief dicht bij. Deze ster is een rode dwerg. Dit type ster is een stuk zwakker en kleiner dan de gemiddelde ster en komt naar schatting het vaakst voor in het melkwegstelsel. Het is echter maar de vraag of er leven mogelijk is, mede omdat rode dwergsterren door hun hoge activiteit de neiging hebben om relatief vaak enorme sterrenvlammen met dodelijke straling uit te stoten.
De exoplaneet werd gevonden op basis van data van de in oktober 2018 uit dienst genomen Kepler-telescoop. Die gebruikte de transitmethode, waarbij de ster en de aarde in het vlak van de baan van de exoplaneet moeten liggen. Zodra de exoplaneet voor zijn ster langs kruipt, is een kleine dip in de helderheid van die ster waarneembaar. In de meeste gevallen hebben dergelijke kleine dalingen in de helderheid van sterren andere oorzaken dan een langsschuivende planeet. In twaalf procent van de data van Kepler gaat het om exoplaneten en om het kaf van het koren te scheiden, zetten wetenschappers een computeralgoritme genaamd Robovetter in.
De Kepler-missie heeft echter een enorme hoeveelheid data opgeleverd, waarbij de signalen soms ook lastig te identificeren zijn. Astronomen wisten dus dat er false positives tussen zouden zitten, waarbij het algoritme ten onrechte oordeelt dat een signaal niet door een exoplaneet wordt veroorzaakt. Eerder is de Kepler False Positive Working Group ingesteld om deze fouten op te sporen. Op basis van de bevindingen van deze groep onderzoekers blijkt nu dat Robovetter de data van Kepler-1649c verkeerd had geïdentificeerd.
Er is nog veel onbekend over Kepler-1649c, zoals de samenstelling van de atmosfeer, die invloed kan hebben op de daadwerkelijke temperatuur op de planeet. Bovendien gaan de huidige berekeningen over de planeet gepaard met een grote foutmarge, wat overigens normaal is in de astronomie bij het bestuderen van objecten die zover weg staan. Op basis van de Kepler-data is Kepler-1649c in ieder geval de planeet die wat de combinatie van temperatuur en formaat betreft, het dichtst bij de aarde komt.
De onderzoekers hebben over hun ontdekking gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift The Astrophysical Journal Letters, onder de titel A Habitable-zone Earth-sized Planet Rescued from False Positive Status