Studenten van Delft Aerospace Rocket Engineering, of DARE, hebben de vierde versie van hun zelfgebouwde raket onthuld. Deze Stratos IV-raket moet in de zomer van volgend jaar vanuit Zuid-Afrika de symbolische grens van 100km overschrijden en zodoende de ruimte bereiken.
Studentenraketvereniging DARE zegt dat er flinke stappen zijn gezet ten opzichte van de vorige raket, Stratos III, waarbij de lancering vorig jaar op een mislukking uitliep. Woordvoerder Klaas Burger licht toe dat bij het ontwerp van Stratos IV specifiek is ingespeeld om de problemen bij de lancering van Stratos III te voorkomen. "Stratos III werd na zijn lancering instabiel, omdat de raket om zijn eigen as begon te tollen. Bij Stratos IV zijn kleine thrusters toegepast die worden ontstoken zodra de gyroscopen en de elektronica detecteren als de raket begint te tollen. Bij dit soort relatief langgerekte, smalle raketten is de kans hierop altijd aanwezig."
Stratos IV maakt gebruik van dezelfde Nimbus-raketmotor, maar heeft ten opzichte van de vorige raket een beduidend lager gewicht. Zonder brandstof weegt de raket 100kg, wat 25 procent lager is dan Stratos III. Dat is mogelijk geworden door het toepassen van allerlei nieuwe productietechnieken en materialen, zoals een door een 3d-printer gemaakte uitlaat van titanium. Het team verwacht dat met deze gewichtsbesparingen en kleine verbeteringen aan de raketmotor misschien wel een hoogte van 130km moet kunnen worden gehaald, al moet dat nog nader worden afgestemd.
Ter ere van het feit dat Buzz Aldrin, Neil Armstrong en Micheal Collins vijftig jaar geleden het maanoppervlak bereikten, is Stratos IV op een 2019 Corvette C7 Final Edition geplaatst. De Amerikaanse astronauten reden destijds ook rond in Corvettes.
De nieuwe raket heeft een lengte van 8,5 meter en is daarmee 30cm langer dan zijn voorganger. Van deze totale lengte wordt 4,8 meter in beslag genomen door een tank met vloeibaar lachgas, de oxidator voor de raketmotor. Het gaat net als bij de vorige raketten om een hybride raketmotor, wat betekent dat er een vaste brandstof wordt gecombineerd met een vloeibare oxidator. De vaste brandstof bestaat wederom uit een mengsel van kaarsvet, koffiezoetjes en aluminiumpoeder. Overigens is het team ook al de mogelijkheden aan het onderzoeken om in de toekomst gebruik te maken van een ontwerp met cryogeen opgeslagen brandstof, al zal dat nog niet iets zijn voor de eerstvolgende paar jaar.
De recordpoging zal volgend jaar in de zomer plaatsvinden vanaf een lanceerlocatie in Zuid-Afrika, zo'n 200km ten oosten van Kaapstad. Eerdere pogingen vonden plaats vanaf een lanceerterrein in het zuiden van Spanje, maar volgens Burger voldoet die locatie niet meer. Omdat Stratos IV beduidend hoger moet komen dan zijn voorganger, is een veel groter onbewoond gebied nodig. "Het gaat om een gebied van 7000km² dat moet worden afgezet en Zuid-Afrika kon een behoorlijk stuk van de aangrenzende zee afgrendelen", zegt Burger.
Met Stratos III was het de bedoeling om het toenmalige studentenhoogterecord van 32,3km te verbreken, dat in november 2016 door Duitse studenten werd neergezet. Het doel voor Stratos IV is een stuk ambitieuzer, omdat deze raket de Kármán-lijn voorbij moet gaan. Een studententeam van de Universiteit van Zuid-Californië haalde in mei met hun zelfgebouwde raket al de 100km, al zegt een lid van DARE dat dat niet officieel is, omdat de Amerikaanse studenten geen juiste apparatuur aan boord hadden om die hoogte te kunnen verifiëren. Dat betekent dat als de Delftse studenten volgend jaar de Kármán-lijn passeren, dat zij als eersten met dat record in het Guinness Book of Records komen.