Even een stukje geschiedenis. Situatie voor de WW1. Internationale handel tiert welig. De Amerikanen hebben een booming business waarbij ze met name veel landbouwproducten naar Europa exporteren.
De steeds schevere verdeling van de rijkdom leidt in Europa tot opkomst van het socialisme. Dan breekt er plotseling een wereldoorlog uit. Volgens een recente theorie omdat de rijken een socialistische omwenteling vreesden. Anderen wijzen erop dat het Engelse Imperium uitgedaagd werd door een nieuwe opkomende industriele grootmacht Duitsland. (Vergelijk dat met de huidige situatie VS-China). De VS gaan ook producten leveren voor de oorlog in Europa (ook internationale handel! Heerlijk!).
De Tweede Wereldoorlog loopt vast in een patsstelling De Duitsers die er het beste voorstaan bieden de geallieerden aan om de oorlog te beeindigen zonder voorwaarden, waarbij alle partijen zich terug zouden trekken op hun oorspronkelijk posities. Niemand had deze oorlog immers gewild. Laten we gewoon ophouden.
De Zionisten die naar een eigen land streven zien echter hun kans schoon om gebruik te maken van de situatie. Engeland en Frankrijk hadden al een geheim gedrag gesloten (
Sykes-Picotverdrag) waarin ze het Midden Oosten, dat nog viel onder het Turkse Ottomaans Rijk, onderling reeds verdeeld hadden. Dit ondanks dat ze heel leugenachtig de Arabieren een soevereine staat beloofd hadden als ze hen zouden helpen door in opstand te komen tegen de Turken (o.a.
Hoessein-McMahoncorrespondentie).
De Rothschilds benaderden de Engelsen met een voorstel dat uitmondt in de
Balfour-verklaring, waarin de Joden een grondgebied wordt toegewezen. In ruil daarvoor zouden zij de Amerikanen in de oorlog loodsen, waardoor de Engelsen en Fransen alsnog zouden winnen. Deze namen het voorstel aan en wezen het Duitste vredesaanbod af. (Wat ook weer een van de oorzaken was waardoor de Jodenhaat in Duitsland toenam).
Voor die steun lieten de Amerikanen zich goed betalen. Hoewel men Amerikanen graag liefdevol als "vrienden" en "bondgenoten" voorstelt is het woord "oorlogsprofiteurs" en "loansharks" ook heel toepasselijk. Het gevolg was de Engeland en Frankrijk de oorlog wonnen, maar er een enorme oorglogschuld aan de Amerikanen aan overhielden (Vriendendiensten zijn niet gratis). Hier wordt nooit over gepraat maar dit is de oorzaak dat de Engelsen en Fransen op hun beurt weer enorme herstelbetalingen gingen eisen van het verslagen Duitsland dat evengoed uitgeput was van de oorlog en Frankrijk ook in wanhoop zelfs het Ruhrgebied bezette toen Duitsland niet meer betaalde. Schuld, schuld, schuld.
Zo bleef een berooid Duitsland achter dat niet meer kon produceren. Dat leidde er ook weer toe dat Frankrijk en Engeland hun oorlogsschulden aan de VS niet konden terugbetalen. Een bijkomend probleem was dat de Duitse grootkapitalisten die steenrijk geworden waren van de oorlog, weigerden om meer belasting te betalen om mee te helpen met de herstelbetalingen (De Rijken betalen de crisis niet). De Amerikanen die bulkten van het geld door hun export vonden een slimme oplossing in het
Dawes Plan (voorloper van de Marshal-hulp). Ze besloten Duitsland miljarden te lenen zodat die de productie kon herstellen, de geallieerden kon betalen. En zo konden die weer de Amerikaanse schuld aflossen.
Daarmee hadden de grootkapitalisten hun belangen veilig gesteld zo leek het. Maar de economische boom door de internationale handel had er toegeleid dat de aandelen naar recordhoogte waren gestegen. En (net als bij de latere dotcom hype) hadden burgers zich laten verleiden om schulden aan te gaan om snel stijgenden aandelen te kopen. Na de oorlog waren de Europeanen echter zo verarmd dat ze geen Amerikaanse goederen meer konden kopen. De Amerikaanse bedrijven/boeren zaten met een gigantische overcapaciteit. Op 24 oktober 1929, Zwarte Donderdag, daalden de beurskoersen op de Amerikaanse effectenbeurs Wall Street spectaculair en de zeepbel klapte in.
De Duitsers waren door het Dawesplan afhankelijk van de Amerikaanse leningen. Toen de Amerikanen ineens die leningen gingen opeisen stortte op zijn beurt weer de Duitse economie in met gigantische werkeloosheid tot gevolg. Niet alleen de Duitse economie maar ook de andere landen werden hard getroffen, ook Nederland dat door Internationale handel sterk met andere landen verbonden was. Alle landen namen toen protectionistische maatregelen om zichzelf te beschermen.
Wat is nou de les van dit alles. Internationale Handel is net als een alcohol, het begint met een high en eindigt met een kater. Zolang er niets tussen komt lijkt het leuk, maar vroeg of laat komt er altijd wel een grote crisis ergens. En dan ontmoet je de keerzijde van de Internationale handel, namelijk dat de andere landen er in mee gesleurd worden.
Kijk naar Nederland en Duitsland die miljoenen goedkope werkkrachten binnenhalen om de exportindustrie te dienen. In Nederland is de export nu opgeklopt tot 20% van het nationaal inkomen in Duitsland 30%. Nu komt er in de VS een nationalistische president op die wel gaat luisteren naar de alsmaar bozere verarmde bevolking en een America-first-beleid gaat voeren. Hij zegt dat hij klaar is met de internationale handel die het eigen volk stelselmatig verarmt. Of dat zo is, is bijzaak, daar heb je je crisis. Het kan ook om andere redenen gebeuren. De crisis komt vroeg of laat onafwendbaar. De alsmaar schevere verdeling tussen arm en rijk alleen al staat daar garant voor.
Wat gaat Nederland doen als hier de export instort? Hebben onze kamergeleerden daar ook al over nagedacht? We zitten dan ineens met een paar miljoen mensen waar we geen werk meer voor hebben. Ze stampen dan natuurlijk de autochtonen het eerst uit hun baan omdat ze niet willen discrimineren. Want de rijken willen de dans ontspringen door de het volk onderling te verdelen en laten vechten.
Daarbij wil ik aantekenen:
- dat wij dus al een enorme dreun kregen toen onze export maar een paar procent was, nu is hij twintig procent! We hebben ons lot nu gekoppeld aan eeuwig durende voorspoedige internationale handel.
- dat internationale handel van nederlandse bedrijven die exporteren, en hier inkomen en belasting betalen, al problematisch is. Het wordt rampzalig als 80% van de handel in handen is van multinationals die de gehele winstl lekker in eigen zak stoppen.
- dat nog maar 5% van de Nederlandse bedrijven in Nederlandse handen is door het neoliberale beleid van Brussel, dat ongeremd vrij verkeer van kapitaal (naast goederen en mensen) afdwingt.
Zoals na WW1 al bleek, als een land in de problemen komt, hoeft ze niet te denken dat de grootkapitalisten dan gaan bijspringen. Als die voor het overgrote deel in het buitenland zitten, kan je ze ook niet mee laten betalen. Een van de dingen die Hitler bijvoorbeeld deed was de Joden onteigenen en de Rijken 90% belasting opleggen en daaruit de wederopbouw financieren. Doordat het kapitaal naar het buitenland wordt geloosd kan je geen herverdeling meer bewerkstelligen. Zo fijn, de neoliberale beginselen van vrije kapitaal stroom.
Onze politici trekken een hele grote broek aan en diskwalitficeren iedereen die zorgen uit, maar ze zijn zelf onverzantwoord bezig. Het is heel gemakkelijk om Trump aan te wijzen als de boosdoener maar dan negeer je voor het gemak dat hij het speerpunt is van een gigantische volkswoede over jarenlang economisch beleid dat de rijken rijker heeft gemaakt maar de gewone man steeds afhankelijker en armer. Men heeft dat deels bezworen door de aandacht van de "Occupy Wallstreet"-beweging weg te leiden naar klimaatalarmisme (Al Gore). Ga je maar over CO2 druk maken.
De crisis is niet de oorzaak van foute leiders, die zijn slechts de aanleiding. Die "foute leiders" zijn namelijk evenzeer het gevolg van die crisis die maar niet onderkend wordt door een elite die alleen maar wil potverteren zolang de zon schijnt, maar geen rekening wil houden met een herfst of winter. Onze vrienden in Den Haag en Brussel denken dat je alles met controle over media en veel gemoraliseer kan oplossen.
Echter, de handelsoorlog tussen VS en China kan heel gemakkelijk escaleren in een wereldwijde economische crisis. De landen die zich het meest van internationale handel afhankelijk hebben gemaakt gaan dan de grootste klappen krijgen. Logisch toch? Of is dit te moeilijk? Als er echt crisis komt zullen harde maatregelen genomen moeten worden, Bijvoorbeeld halvering uitkeringen en pensioenen om geld vrij te maken. In de VS ging men zelfs over tot productie beperkingen opleggen om de prijzen weer te laten herstellen. Maar 17 mln mensen op een postzegel? Dat maakt het natuurlijk wel een stukje moeilijker. Denk je dat onze bestuurders een keer gaan begrijpen dat de Zon niet eeuwig schijnt? Zouden ze ook op economische rampscenario's voorbereiden? Of hoeft dat niet? Zouden ze van de financiele crisis iets geleerd hebben over de kwetsbaarheid? Denk je dat wij nog een tweede crisis kunnen doorstaan?
Politici moeten geen moralisten zijn maar pragmatici. Economisch beleid moet niet rusten op geloofovertuiging, zoals het heilige geloof in neoliberale grondslagen, maar in realiteitszin. Daarbij wil men zijn flexibiliteit maximaal in stand houden.
Niets is dan dwazer dan de Euro. Ook dat sleept alle EU landen mee bij een crisis. Het heeft de EU landen de broodnodige eigen monetaire instrumenten afgepakt. Omdat de EU landen heel verschillende economieën hebben, en verschillende conjunctuurcyclussen ondervindt altijd wel de helft nadeel ipv voordeel van het centrale monetaire beleid van de ECB. Het soort van Noord-Zuid tegenstellingen als in de EU heeft in de VS ooit tot een burgeroorlog geleid).
Overigens is het interessant om op te merken dat de leningen aan Griekenland erg lijken op Dawes Plan, waarbij Griekenland op zijn beurt het geld weer doorsluist aan Duits Franse banken zonder er zelf veel beter van te worden. Zo zitten de burgers hier geld op te hoesten om de banken van onze buurlanden te spekken die onverantwoorde leningen hebben gedaan. Het grootkapitaal krijgt van de EU subsidies als het goed gaat en bail-outs als het slecht gaat (marksocialisme).
Hoe hou je dit circus gaande? Met praatpoppen die in verkiezingstijd weer met vlaggetjes en ballonnetjes lopen zwaaien en de EU voorstellen als brenger van "eenheid", terwijl het van de verdeelheid uit elkaar spat. Gewoon keihard liegen. Mensen lopen nu te staken voor een verlaging van de pensioenleeftijd. Er is al tien jaar geen indexering meer geweest (uitholling). De kosten voor leeftijdverlaging zijn een paar miljard. Beseffen ze wel dat Rutten de rijken een cadeautje van 4 mrd wou geven met de afschaffing van de dividend-belasting, elk jaar opnieuw tot in de lengte van jaren? Toen hij zijn zin niet kreeg heeft hij het op andere manieren aan zijn achterban uitgedeeld in plaats voor de mensen te zorgen. Het zakkenvullen is een onweerstaanbare reflex geworden.
Als een grote crisis komt, dan is het ieder voor zich. Een land als Frankrijk zal zelfs de eerste zijn om protectionistische maatregelen te nemen. Daar denken ze alleen maar aan zichzelf. Die hele EU dondert zo in elkaar als er echt een grote crisis komt. We scheren nu langs de rand van de afgrond. De krachteloze EU is enorm dwaas geweest door Trump te gaan steunen. Waarom? Omdat Duitsland bang is voor de dreigementen tegen zijn auto-industrie. Ieder land denkt toch primair aan zijn eigen belang. Ze vinden Trump een ramp maar ze volgen hem toch uit heel kortzichtig eigenbelang.
Over koopkracht
De koopkracht van de huishoudens is hier alleen maar overeind gebleven doordat de burger zijn vermogen constant ingeleverd heeft tot hij in de schuld zat, en doordat de vrouwen erbij zijn gaan werken. In werkelijkheid is de vermogenspositie van de gewone Nederlander totaal uitghold.
Ik zou het leuk vinden als je zelf ook een visie schreef. Kritiek is zo gemakkelijk. Vertel jij eens hoe het allemaal gaat lopen en waarom we ons niet druk hoeven maken omdat internationale handel ons niet economisch afhankelijk maakt van andere landen. En hoe de Europese bureacratie als een veilige deken over ons heen ligt, waarmee we grote crisissen kunnen bezweren dankzij de heilbrengende neoliberale principes.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 22 juli 2024 15:34]