Ik heb het over daadwerkelijke, persoonlijke consequenties voor de politici die de keuzes maken, niet alleen maar 'wegstemmen', want dat maakt die mensen eigenlijk niets uit.
Stel iemand stelt een voorstel voor waarin iedere bewoner in het land/continent zich elke dag om 9:00 bij het politiebureau moet melden. Het voorstel wordt op de één of andere manier aangenomen.
Het blijkt al na korte tijd enorme economische, logistieke en persoonlijke problemen te veroorzaken voor iedere inwoner, ieder bedrijf, iedere overheidsinstantie.
Diegene die het voorstel heeft ingediend wordt per direct uit álle politiek in Nederland (of Europa) verbannen - Geen 2e kamer/parlement, geen gemeente, geen niks, voor de rest van zijn of haar leven, plus een gevangenisstraf van minimaal 1 jaar, onvoorwaardelijk, zonder kans op vervroegde vrijlating. Uiteraard vervallen ook álle (financiële) voordelen die uit die politieke rol vloeien, zoals pensioen.
Iedereen die voor dit voorstel heeft gestemd wordt ook onmiddelijk uit hun functie gezet en mag de komende 10 jaar geen politiek bedrijven op enig niveau binnen het land of continent.
Dit omdat van tevoren al overduidelijk was dat dit voorstel voor enorme problemen zou zorgen, en men er toch voor heeft gestemd met geen duidelijke en navolgbare argumenten om dit te doen.
Het is maar een extreem en overtrokken voorbeeld, de uitvoering hiervan is ook weer een groot struikelblok. Maar, ik zelf vind gewoon dat politici zich té weinig aantrekken van de consequenties van hun eigen handelen, omdat ze er momenteel simpelweg niet zijn. Als men een dramatisch slecht, onuitvoerbaar voorstel erdoorheen drukt wat op de lange termijn miljarden kost zonder enig resultaat haalt men de schouders op en slaapt gewoon verder met een veel te hoog pensioen voor wat neerkomt op een deeltijd baantje wat ze niet serieus hebben genomen, en dat is toch van de dolle?
Over dat deeltijd baantje gesproken: Het wordt tijd dat het zijn van een parlementariër betekent dat men géén andere taken of banen heeft, en verwacht wordt bij élke zitting aanwezig te zijn voor diens volledige duur, zonder uitzondering.
Wanneer je de verantwoordelijkheid wil nemen het volk te vertegenwoordigen moet je die verantwoordelijkheid ook écht nemen imho. Er wordt veel te los gespeeld met de plichten die een parlementariër heeft, maar er wordt tegelijkertijd teveel op de rechten gehamerd van diezelfde mensen. Walgelijk.
Als men écht in een standpunt gelooft kan men hiervoor ook héél goed beredeneerde en/of doorgerekende argumenten voor aanleveren voor waarom iets wel of niet zou gaan werken. Als je dat kan doen is er niets aan de hand.
Voor standpunten en voorstellen die op niets zijn gebaseerd behalve halve gare lobby verhalen of sprookjes, maar die je wel opdringt aan de gehele bevolking, mogen best zware persoonlijke consequenties verbonden zijn.
[Reactie gewijzigd door Khrome op 23 juli 2024 03:50]