De NASA meldt dat het definitief bewijs heeft gevonden voor de aanwezigheid van waterijs aan de oppervlakte van de maan. Volgens de NASA is het voor het eerst dat onderzoekers op directe wijze definitief bewijs voor de aanwezigheid van waterijs hebben geobserveerd.
Het bevroren water bevindt zich op zowel de noord- als de zuidpool van de maan. Het zit in de koudste en donkerste delen van het maanoppervlak. Op de zuidpool is meer waterijs dan op de noordpool; hier bevindt het zich vooral in kraters waarin permanent schaduw is en het doorgaans nooit warmer wordt dan -157 graden Celsius. Op de noordpool is het waterijs wat meer verspreid.
Onderzoekers van NASA melden dat als zich voldoende ijs aan de oppervlakte bevindt, het wellicht toegankelijk is voor toekomstige expedities en zelfs mogelijkheden biedt voor een permanent verblijf. Waarschijnlijk is dit waterijs eenvoudiger te bereiken dan het aanwezige water dat onder het maanoppervlak zit. Dat er water onder het oppervlak van de maan zit, werd bijvoorbeeld al in 2009 vastgesteld toen de Lunar Crater Observation and Sensing Satellite een projectiel op de maan liet inslaan, waarna bleek dat er water de ruimte in werd geblazen.
De Lunar Crater Observation and Sensing Satellite kon echter niet vaststellen waar dat gedetecteerde ijs precies lag en of het aan de oppervlakte lag of dieper in de maan verscholen zat. Er waren eerder ook al observaties gedaan waarbij indirecte aanwijzingen zijn gevonden voor de aanwezigheid van ijs aan de oppervlakte van de zuidpool, maar dat kon toen ook nog worden veroorzaakt door andere fenomenen, zoals een sterk reflecterend deel van het maanoppervlak.
De huidige bevindingen zijn afkomstig van data van de Moon Mineralogy Mapper, een NASA-spectrograaf aan boord van de Indiase maansonde Chandrayaan-1. Onderzoekers hebben opnieuw gekeken naar de data van het instrument en vonden een duidelijk teken van het waterijs in de data. Volgens het onderzoek zit er in 3,5 procent van de cold traps waterijs aan de oppervlakte.
Het onderzoek is gepubliceerd onder de titel Direct evidence of surface exposed water ice in the
lunar polar regions.