Een gebalanceerd perspectief dat in zich zowel spirituele als wetenschappelijke kanten heeft. Ik denk dat een mens gebaat is bij een brede visie op de werkelijkheid, waar zowel logica als gevoel een even grote rol spelen.
Te wetenschappelijk en je hebt materialisme door reductionisme en klimaatveranderingen omdat die visie leidt tot grote kennis van materie en daarmee allerlei techniek mogelijk maakt.
Te religieus en je hebt patriarchale en hiërarchische macht- en controle structuren en een boel moralistisch dogma.
De vraag is niet of god in de materie zit. Of dat er in materie je voorouders zitten. De vraag is of je wil dat er een niet-zichtbaar element in materie zit. De vraag is of je bereid bent te doen alsof er een stukje van god of jezelf in materie zit. En je vervolgens gedraagt alsof dat zo is.
Dit is een heel rationele benadering van materie, van de wereld, de cosmos. Waarom is het belangrijk weer geest terug te stoppen in atomen en moleculen? Omdat als je gelooft, wil geloven dat er iets levends zit in materie, dan zul je er met meer respect mee om gaan.
De achteloosheid waarmee we afval produceren is stuitend, hoe makkelijk we dingen weg gooien. Een stuk natuur is opgeofferd voor een apparaat en zonder enig bedankje gooi je het weg.
Voor mij is het niet het een of het ander. Dingen kunnen zowel het een als het ander zijn. Ik zou willen dat wetenschap terug gaat naar wat de oude Grieken er mee deden. Er was toen geen scheiding tussen een beschouwing van de werkelijkheid met spirituele inslag en de wetenschappelijke visie. Ik hoop dat wetenschap en spiritualiteit her-integreren zodat het doel van wetenschap en het doel van spiritualiteit elkaar vinden in het brengen van oplossingen en antwoorden geeft op de kernvragen in het bestaan.
Geloof is niet nodig maar ook niet het idee dat de cosmos dood is en wij een biologische toevalligheid zijn vanwege de juiste omstandigheden op een planeet met water en de juiste temperatuur.
Op dat moment doen we aan innovatie om problemen op te lossen die echt zijn, niet die via reclame tot ons komen van een fabrikant. Technologie die iedereen echt ten dienst staat zonder maatschappelijke ontwrichting te veroorzaken, met goedkeuring van vrijwel iedereen. Technologie die niet voort komt uit angst voor de dood en dus een eindeloze stroom klimaat-destructieve producten en diensten produceert die ons van dat besef moet afleiden.
Kennis getemperd door wijsheid, gematigdheid in wat je als persoon wilt met respect voor de natuur, die je als deel van jezelf beschouwd.
Wij zijn dan geen lichamen met daarin een ziel. Maar ons lichaam bestaat in de ziel en de ziel is de cosmos. We worden niet in de wereld geboren maar uit de wereld, zoals fruit uit een boom groeit.
Het probleem is dat wetenschap niet holistisch is en inclusief. Het is isolerend en reductionistisch. Juist daardoor is het voor de meesten onmogelijk om synergie te zien tussen beide kanten van het spectrum, om synthese te zien in het samengaan van beide beschouwingen van de werkelijkheid.
En het is om die reden dat jij misschien niet weet wat er anders als basis moet zijn. Je hebt vanuit onze cultuur, ons onderwijssysteem nooit geleerd dat wetenschap slechts een mogelijke visie is op de realiteit. Erger, je hebt geleerd dat het de enige visie is, of de enig juiste, omdat als je de kant op gaat van religie, de zweverige chaos uit zou breken.
We moeten ophouden met dwepen met wetenschap en religie en de coincidentia oppositorum als vector nemen voor hoe te zijn op Aarde. Je moet een individu zijn dat in zichzelf de uitersten, de tegenpolen verenigt en tot harmonie brengt.
En dus, als je de heg snoeit, zeg dan sorry dat je de heg pijn doet, maar dat op een dag jouw lichaam ergens anders een heg zal voeden. Dan zal er weer balans zijn. En bedank je oude kapotte tv voor het plezier dat je er van kreeg en dat je om de wereld te helpen hem zal recyclen.
Je zult er misschien een raar gevoel bij krijgen en denken dat je dwaas doet. Maar dit is hoe je spiritualiteit op een logische manier tot uiting brengt en hoe je rationaliteit op een spirituele manier tot uiting brengt.
Dat gevoel is een uiting van spiritualiteit, van het accepteren van de bizarre wereld waarin we leven en hoe vreemd het is om een soort aap te zijn met zelfreflectie. En het feit dat je toch die 'rare' dingen doet vertegenwoordigt je rationaliteit, het is een bewuste keuze om het mysterie te omarmen.
Ik denk dat dit de oplossing is voor de meest fundamentele problemen die we in de wereld brengen momenteel.